Dziennik Ustaw - rok 2017 poz. 203

Na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. poz. 996 i 1997) zarządza się, co następuje:

Minister Rozwoju i Finansów: wz. W. Janczyk

¹⁾ Minister Rozwoju i Finansów kieruje działem administracji rządowej - instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 2016 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju i Finansów (Dz. U. poz. 1595).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 13 sierpnia 2013 r. w sprawie nadania statutu Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu (Dz. U. poz. 967), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 386 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. poz. 996 i 1997).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów
z dnia 25 stycznia 2017 r. (poz. 203)

STATUT BANKOWEGO FUNDUSZU GWARANCYJNEGO

I. Postanowienie ogólne

§ 1. Bankowy Fundusz Gwarancyjny, zwany dalej „Funduszem”, działa na podstawie ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. poz. 996 i 1997), zwanej dalej „ustawą”, oraz na podstawie postanowień statutu.

II. Organizacja Funduszu

§ 2. Skład Rady Funduszu, tryb powoływania i odwoływania członków Rady Funduszu, w tym jej Przewodniczącego, oraz wygaśnięcia mandatów jej członków określa ustawa.

§ 3. Rada Funduszu oraz Zarząd Funduszu, realizując zadania określone w ustawach lub statucie, podejmują decyzje oraz wydają opinie w formie uchwał.

§ 4. Skład Zarządu Funduszu, tryb powoływania i odwoływania członków Zarządu Funduszu oraz wygaśnięcia ich mandatów określa ustawa.

§ 5. 1. Członkowie Zarządu Funduszu pozostają z Funduszem w stosunku pracy.

2. Rada Funduszu określa regulamin wynagradzania członków Zarządu Funduszu.

§ 6. 1. Rada Funduszu i Zarząd Funduszu wykonują swoje funkcje przy pomocy Biura Funduszu.

2. Do zakresu działania Biura Funduszu należy w szczególności:

1) zapewnienie merytorycznej i technicznej obsługi organów Funduszu w związku z realizacją zadań Funduszu;

2) gromadzenie i analizowanie informacji, w szczególności dotyczących podmiotów krajowych, o których mowa w art. 2 pkt 40 ustawy, oraz oddziałów banków zagranicznych, o których mowa w art. 2 pkt 35 ustawy, w celu zapewnienia realizacji zadań Funduszu;

3) opracowywanie analiz i prognoz dotyczących podmiotów krajowych, o których mowa w art. 2 pkt 40 ustawy, oraz oddziałów banków zagranicznych, o których mowa w art. 2 pkt 35 ustawy;

4) prowadzenie obsługi prawnej Funduszu;

5) prowadzenie spraw administracyjnych i spraw personalnych pracowników Funduszu;

6) prowadzenie gospodarki finansowej oraz rachunkowości Funduszu;

7) działalność informacyjno-promocyjna w zakresie związanym z funkcjonowaniem Funduszu;

8) działalność w zakresie współpracy międzynarodowej, w szczególności z zagranicznymi organami przymusowej restrukturyzacji oraz systemami gwarantowania depozytów i ich stowarzyszeniami.

3. Projekt regulaminu organizacyjnego Biura Funduszu, ustalający strukturę organizacyjną oraz zasady działania Biura Funduszu, Zarząd Funduszu przedstawia Radzie Funduszu celem zgłoszenia uwag do jego treści.

III. Szczegółowe zadania organów Funduszu

Rada Funduszu

§ 7. Wykonując nadzór nad działalnością Zarządu Funduszu, Rada Funduszu może:

1) uchwalać zalecenia dla Zarządu Funduszu, w szczególności w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w wykonaniu przez Zarząd Funduszu jego zadań;

2) zawiesić wykonanie albo uchylić uchwałę Zarządu Funduszu sprzeczną z prawem lub uchwałą Rady Funduszu, z wyjątkiem uchwał, o których mowa w art. 11 ust. 4 ustawy;

3) odwoływać lub zawieszać w czynnościach członków Zarządu Funduszu.

§ 8. 1. Rada Funduszu, na wniosek Zarządu Funduszu, do dnia 1 marca każdego roku kalendarzowego, określa łączne kwoty składek należnych od podmiotów krajowych, o których mowa w art. 2 pkt 40 ustawy, oraz oddziałów banków zagranicznych, o których mowa w art. 2 pkt 35 ustawy, odrębnie na fundusz gwarancyjny banków, fundusz gwarancyjny kas, fundusz przymusowej restrukturyzacji banków i fundusz przymusowej restrukturyzacji kas na bieżący rok kalendarzowy, terminy ich wniesienia oraz maksymalny udział składek wnoszonych w formie zobowiązań do zapłaty.

2. Treść uchwał Rady Funduszu, o których mowa w ust. 1, jest podawana do publicznej wiadomości przez publikację na stronie internetowej Funduszu.

§ 9. Rada Funduszu, na wniosek Zarządu Funduszu, podejmuje decyzję o pokryciu zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych z funduszy własnych w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 5 ustawy, oraz w przypadkach, o których mowa w art. 57 ust. 5 ustawy.

§ 10. 1. Zasięgnięcia uprzedniej opinii Rady Funduszu wymaga:

1) podjęcie decyzji, o których mowa w art. 11 ust. 4 pkt 1, 2, 4 i 18 ustawy;

2) przyjęcie planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji dla:

a) podmiotu znaczącego, o którym mowa w art. 2 pkt 47 ustawy,

b) podmiotu zidentyfikowanego jako inna instytucja o znaczeniu systemowym zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym (Dz. U. poz. 1513 oraz z 2016 r. poz. 996), o ile nie spełnia on definicji podmiotu znaczącego w rozumieniu art. 2 pkt 47 ustawy;

3) utworzenie, obejmowanie lub nabywanie przez Fundusz akcji instytucji pomostowej, o której mowa w art. 2 pkt 26 ustawy, oraz podmiotu zarządzającego aktywami, o którym mowa w art. 2 pkt 46 ustawy;

4) zaciągnięcie zobowiązania przez Fundusz, związanego ze świadczeniami Funduszu, o których mowa w art. 112 ust. 3 pkt 1 lub 2, art. 179 lub art. 188 ust. 5, art. 260 ust. 1 i art. 264 ust. 2 ustawy, jeżeli zobowiązanie to jest zaciągane w ramach:

a) przymusowej restrukturyzacji prowadzonej wobec kasy,

b) przymusowej restrukturyzacji prowadzonej wobec podmiotu innego niż kasa, a wartość tego zobowiązania przekracza równowartość w złotych kwoty 6 000 000 euro,

c) restrukturyzacji kasy prowadzonej na podstawie przepisów działu IV ustawy;

5) udzielenie pomocy finansowej z funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych w wysokości przekraczającej równowartość w złotych kwoty 2 000 000 euro;

6) zawarcie przez Fundusz porozumienia lub umowy, o których mowa w:

a) art. 60 ustawy, dotyczących wypłaty środków gwarantowanych deponentom oddziału banku objętego systemem gwarantowania przez system goszczący w imieniu i na rachunek Funduszu,

b) art. 62 ustawy, dotyczących wypłaty środków gwarantowanych deponentom oddziału instytucji kredytowej przez Fundusz w imieniu i na rachunek jej systemu macierzystego,

c) art. 328 ust. 2 ustawy, dotyczących przedmiotu, zakresu, trybu i terminów przekazywania informacji, o których mowa w art. 325 ust. 1, art. 326 oraz art. 327 ust. 1 ustawy,

d) art. 329 ustawy, dotyczących współpracy i wymiany informacji pomiędzy Funduszem a właściwym organem państwa trzeciego;

7) wystąpienie do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego z wnioskiem o wiążącą mediację w sprawie przyjęcia grupowego planu przymusowej restrukturyzacji.

2. Zarząd Funduszu może wystąpić do Rady Funduszu o wydanie opinii w sprawach innych niż określone w ust. 1.

3. Zarząd Funduszu występuje do Rady Funduszu z wnioskiem o akceptację w przypadkach określonych w ustawie.

4. Rada Funduszu wydaje opinię lub rozpatruje wniosek o akceptację w sprawach, o których mowa w:

1) ust. 1 i 3 – w terminie do 7 dni od dnia przedłożenia wniosku Zarządu;

2) ust. 2 – w terminie 14 dni od dnia przedłożenia wniosku Zarządu.

5. W przypadku niewydania przez Radę Funduszu opinii, o której mowa w ust. 1 lub 2, w terminie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1 lub 2, przyjmuje się, że Rada Funduszu wydała pozytywną opinię w sprawie objętej wnioskiem Zarządu Funduszu.

6. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. b oraz pkt 5, do wyliczenia wartości euro w złotych przyjmuje się kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w dniu wystąpienia Zarządu Funduszu o wyrażenie opinii przez Radę Funduszu.

Zarząd Funduszu

§ 11. Zarząd Funduszu corocznie, nie później niż do dnia 15 lutego każdego roku kalendarzowego, przedstawia Radzie Funduszu wnioski w sprawie:

1) określenia na bieżący rok kalendarzowy łącznych kwot składek, o których mowa w art. 293 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 301 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy;

2) terminów ich wniesienia;

3) udziału składek wnoszonych w formie zobowiązania do zapłaty.

§ 12. 1. Zarząd Funduszu oblicza wysokość składek należnych na fundusz gwarancyjny banków w danym kwartale od poszczególnych banków i oddziałów banków zagranicznych, stosując:

1) metodę wyznaczania składek wnoszonych przez banki na fundusz gwarancyjny banków, o której mowa w art. 289 ust. 3 ustawy,

2) metodę wyznaczania składek wnoszonych przez oddziały banków zagranicznych na fundusz gwarancyjny banków, o której mowa w art. 289 ust. 3 ustawy

– z uwzględnieniem łącznej kwoty składek, o której mowa w art. 293 ust. 1 pkt 1 ustawy, określonej przez Radę Funduszu na dany rok kalendarzowy zgodnie z § 8.

2. Postanowienia ust. 1 stosuje się odpowiednio do obliczenia wysokości składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 291 ustawy.

3. Zarząd Funduszu oblicza wysokość składek należnych na fundusz gwarancyjny kas w danym kwartale od poszczególnych kas, stosując metodę wyznaczania składek wnoszonych przez kasy na fundusz gwarancyjny kas, o której mowa w art. 290 ust. 3 ustawy, z uwzględnieniem łącznej kwoty składek, o której mowa w art. 293 ust. 1 pkt 2 ustawy, określonej przez Radę Funduszu na dany rok kalendarzowy zgodnie z § 8.

4. Postanowienia ust. 3 stosuje się odpowiednio do obliczenia wysokości składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 292 ustawy.

5. Zarząd Funduszu przekazuje poszczególnym bankom, oddziałom banków zagranicznych oraz kasom informację o wysokości należnej składki, ustalonej zgodnie z ust. 1 lub 3, bez zbędnej zwłoki nie później niż do dnia:

1) 10 marca – dla składek należnych za pierwszy kwartał,

2) 10 czerwca – dla składek należnych za drugi kwartał,

3) 10 września – dla składek należnych za trzeci kwartał,

4) 10 grudnia – dla składek należnych za czwarty kwartał

– wskazując termin ich wniesienia oraz udział składek wnoszonych w formie zobowiązań do zapłaty, zgodnie z uchwałą Rady Funduszu.

6. Zarząd Funduszu, w terminach określonych w ust. 5, przedstawia uczestnikom systemu ochrony oraz organowi zarządzającemu systemem ochrony, w którym dany bank uczestniczy, wyliczoną różnicę pomiędzy składką obliczoną zgodnie z ust. 1 oraz oszacowaną wielkością składki w przypadku, gdyby bank ten nie uczestniczył w systemie ochrony.

7. Zarząd Funduszu przekazuje bez zbędnej zwłoki poszczególnym bankom, oddziałom banków zagranicznych oraz kasom informację o wysokości składki nadzwyczajnej, o której mowa w ust. 2 lub 4, wskazując termin jej wniesienia, zgodnie z uchwałą Rady Funduszu.

§ 13. 1. Zarząd Funduszu dokonuje podziału łącznej kwoty składek, o której mowa w art. 301 ust. 1 pkt 1 ustawy, między banki, firmy inwestycyjne i oddziały banków zagranicznych, stosując:

1) metodę wyznaczania składek wnoszonych przez banki i firmy inwestycyjne na fundusz przymusowej restrukturyzacji banków, o której mowa w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz. Urz. UE L 11 z 17.01.2015, str. 44, z późn. zm.¹⁾), oraz zasady określone w drodze uchwały przez Radę Funduszu, zgodnie z art. 298 ust. 4 ustawy;

2) zasady wyznaczania składek wnoszonych przez oddziały banków zagranicznych na fundusz przymusowej restrukturyzacji banków, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 298 ust. 6 ustawy.

2. Postanowienia ust. 1 stosuje się odpowiednio do obliczenia wysokości składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 299 ustawy.

3. Zarząd Funduszu dokonuje podziału łącznej kwoty składek, o której mowa w art. 301 ust. 1 pkt 2 ustawy, między poszczególne kasy, stosując metodę wyznaczania składek wnoszonych przez kasy na fundusz przymusowej restrukturyzacji kas, określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 298 ust. 7 ustawy.

4. Postanowienia ust. 3 stosuje się odpowiednio do obliczenia wysokości składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 300 ustawy.

5. Zarząd Funduszu przekazuje poszczególnym bankom, oddziałom banków zagranicznych, firmom inwestycyjnym oraz kasom informację o wysokości należnej składki, ustalonej odpowiednio zgodnie z ust. 1 lub 3, bez zbędnej zwłoki nie później niż do dnia 1 maja roku, za który składka jest należna, wskazując termin jej wniesienia oraz udział składek wnoszonych w formie zobowiązań do zapłaty, zgodnie z uchwałą Rady Funduszu.

6. Zarząd Funduszu przekazuje bez zbędnej zwłoki poszczególnym bankom, oddziałom banków zagranicznych, firmom inwestycyjnym oraz kasom informację o wysokości składki nadzwyczajnej, o której mowa w ust. 2 lub 4, wskazując termin jej wniesienia, zgodnie z uchwałą Rady Funduszu.

§ 14. 1. Zarząd Funduszu przekazuje informacje, o których mowa w § 12 ust. 5 i § 13 ust. 5:

1) za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2016 r. poz. 1030 i 1579) za potwierdzeniem odbioru lub

2) listem poleconym za potwierdzeniem odbioru.

2. Postanowienia ust. 1 stosuje się odpowiednio do przekazania informacji niezbędnych do wniesienia składek nadzwyczajnych.

§ 15. Zarząd Funduszu może wystąpić z wnioskiem o ustanowienie Funduszu kuratorem w przypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 6 ustawy lub w art. 429 ust. 4 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 2171, 2260 i 2261).

§ 16. Zarząd Funduszu dokonuje sprawdzenia, czy system gwarantowania depozytów w państwie macierzystym oddziału banku zagranicznego zapewnia wypłaty środków gwarantowanych w granicach określonych w ustawie.

§ 17. Zarząd Funduszu jest obowiązany do bieżącego gromadzenia i analizowania informacji dotyczących sytuacji finansowej podmiotów krajowych oraz oddziałów banków zagranicznych w celu realizacji zadań Funduszu.

§ 18. 1. Podstawą gospodarki finansowej Funduszu jest roczny plan finansowy, sporządzany przez Zarząd Funduszu i uchwalany przez Radę Funduszu w terminie do końca roku obrotowego poprzedzającego rok, którego dotyczy.

2. Rokiem obrotowym Funduszu jest rok kalendarzowy.

3. Plan finansowy powinien posiadać wyodrębnione części dotyczące:

1) planowanej wysokości funduszy własnych Funduszu;

2) planowanej wysokości funduszy ochrony środków gwarantowanych;

3) planowanego wyniku finansowego, z uwzględnieniem:

a) przychodów z działalności statutowej,

b) kosztów realizacji zadań statutowych,

c) wyniku na operacjach finansowych,

d) kosztów działalności Funduszu,

e) amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

f) wyniku z tytułu różnic kursowych,

g) pozostałych przychodów i pozostałych kosztów operacyjnych Funduszu;

4) planowanego stanu aktywów i pasywów Funduszu.

4. Zarząd Funduszu przekazuje ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych projekt planu finansowego Funduszu w trybie i terminach określonych w przepisach dotyczących prac nad projektem ustawy budżetowej. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

§ 19. Kwartalne sprawozdanie z działalności Funduszu przygotowuje Zarząd Funduszu i przedstawia je Radzie Funduszu w terminie do końca miesiąca następującego po zakończeniu kwartału roku kalendarzowego, za który sprawozdanie zostało sporządzone.

§ 20. 1. Roczne sprawozdanie z działalności Funduszu sporządza Zarząd Funduszu i przedstawia je Radzie do końca marca następnego roku kalendarzowego.

2. Sprawozdanie finansowe Funduszu za rok obrotowy sporządza Zarząd Funduszu i wraz z wynikami badania, o którym mowa w art. 313 ust. 2 ustawy, przedstawia je Radzie Funduszu w terminie, o którym mowa w art. 313 ust. 1 ustawy.

IV. Zasady tworzenia i wykorzystywania funduszy własnych

§ 21. 1. Fundusz tworzy następujące fundusze własne:

1) fundusz statutowy;

2) fundusz gwarancyjny banków;

3) fundusz gwarancyjny kas;

4) fundusz przymusowej restrukturyzacji banków;

5) fundusz przymusowej restrukturyzacji kas;

6) fundusz restrukturyzacji banków spółdzielczych;

7) fundusz z aktualizacji wyceny.

2. W przypadku spełnienia warunku gwarancji równowartość rezerw lub zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych jest ujmowana jako „Zmniejszenie funduszy własnych w przypadku spełnienia warunku gwarancji lub w przypadku wykorzystania narzędzi restrukturyzacji” do dnia podjęcia przez Radę Funduszu decyzji, o której mowa w § 9, w wysokości równowartości tych rezerw lub zobowiązań.

3. Rezerwy lub zobowiązania z tytułu środków gwarantowanych ujęte jako „Zmniejszenie funduszy własnych w przypadku spełnienia warunku gwarancji lub w przypadku wykorzystania narzędzi restrukturyzacji” są pokrywane z funduszy własnych, zgodnie z decyzją Rady Funduszu, o której mowa w § 9.

4. Rezerwy lub zobowiązania na świadczenia, o których mowa w art. 112 ust. 1 i 3, art. 179 lub art. 188 ust. 5 oraz art. 264 ust. 2 ustawy, zmniejszają odpowiednie fundusze własne Funduszu, zgodnie z § 23–26. W przypadku gdy wartość odpowiednich funduszy własnych Funduszu jest niewystarczająca w celu pokrycia tych zobowiązań lub rezerw, niedobór ujmuje się w pozycji „Zmniejszenie funduszy własnych w przypadku spełnienia warunku gwarancji lub w przypadku wykorzystania narzędzi restrukturyzacji”.

5. Niedobór ujęty jako „Zmniejszenie funduszy własnych w przypadku spełnienia warunku gwarancji lub w przypadku wykorzystania narzędzi restrukturyzacji” jest pokrywany w kolejnych okresach ze środków odpowiednich funduszy własnych Funduszu, w tym ze środków funduszy własnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5.

6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się do kosztów, o których mowa w § 23 ust. 2 pkt 2, § 24 ust. 2 pkt 2, § 25 ust. 2 pkt 1 i § 26 ust. 2 pkt 1.

7. Rada Funduszu, na wniosek Zarządu Funduszu, może podjąć uchwałę o przekazaniu środków pomiędzy funduszami własnymi, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5.

8. Fundusz tworzy inne fundusze własne, jeżeli obowiązek ich utworzenia wynika z obowiązujących przepisów prawa.

9. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio do świadczeń wynikających z umów, o których mowa w art. 20ba ust. 2 pkt 3 i 4 lub w art. 20g ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy uchylanej na podstawie art. 388 ustawy.

§ 22. Fundusz statutowy jest tworzony z:

1) dotacji udzielonych na wniosek Funduszu z budżetu państwa na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych;

2) zysku netto lub zysku z lat ubiegłych, zgodnie z art. 285 ust. 4 ustawy – w części określonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 5 ustawy.

§ 23. 1. Fundusz gwarancyjny banków jest tworzony:

1) ze środków likwidowanego funduszu pomocowego i funduszu środków odzyskanych z mas upadłości, zgodnie z art. 372 ustawy;

2) z kwot należnych od banków i oddziałów banków zagranicznych objętych obowiązkowym systemem gwarantowania z tytułu składek, o których mowa w art. 286 ust. 2 ustawy;

3) z kwot należnych od banków i oddziałów banków zagranicznych objętych obowiązkowym systemem gwarantowania z tytułu składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 291 ustawy;

4) z zysku netto lub zysku z lat ubiegłych, w części określonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 1 lub 2 ustawy, na zwiększenie tego funduszu;

5) z kwot pochodzących z rozwiązania odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z tego funduszu;

6) z kwot uzyskanych z masy upadłości banków;

7) z kwot uzyskanych w ramach zagranicznego postępowaniu upadłościowego, o którym mowa w art. 379 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, prowadzonego wobec banku zagranicznego, który prowadził działalność w Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału, albo kwot uzyskanych w ramach postępowania upadłościowego obejmującego majątek banku zagranicznego położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli Fundusz dokonał wypłat środków gwarantowanych deponentom oddziału takiego banku zagranicznego;

8) ze środków przekazanych z innych funduszy własnych Funduszu decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 8 pkt 7 ustawy.

2. Fundusz gwarancyjny banków jest wykorzystywany na:

1) pokrycie zobowiązań z tytułu gwarantowania środków pieniężnych;

2) finansowanie zadań Funduszu w zakresie postępowania przymusowej restrukturyzacji banków, firm inwestycyjnych i oddziałów banków zagranicznych, na zasadach określonych w art. 272 ust. 3–9 ustawy, o ile finansowanie to jest dokonywane w ciężar funduszy własnych Funduszu;

3) pokrycie straty netto lub straty z lat ubiegłych w części określonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 5 ustawy;

4) utworzenie odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z tego funduszu;

5) przekazanie środków na inne fundusze własne Funduszu na podstawie art. 8 pkt 7 ustawy;

6) finansowanie świadczeń wynikających z umów, o których mowa w art. 20ba ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy uchylanej na podstawie art. 388 ustawy.

3. Dla celów ewidencyjnych fundusz gwarancyjny banków dzieli się na fundusz gwarancyjny banków do wykorzystania i fundusz gwarancyjny banków wykorzystany. Zwiększenia funduszu gwarancyjnego banków, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 i 6–8, oraz zmniejszenia funduszu gwarancyjnego banków, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, 5 i 6, wpływają na stan funduszu gwarancyjnego banków do wykorzystania.

4. Ze środków funduszu gwarancyjnego banków może zostać sfinansowane udzielanie pożyczek oficjalnie uznanemu systemowi gwarantowania depozytów z państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, na warunkach określonych w art. 309 ustawy.

§ 24. 1. Fundusz gwarancyjny kas jest tworzony:

1) ze środków funduszu gwarancyjnego kas, tworzonego na podstawie ustawy uchylanej w art. 388 ustawy;

2) z kwot należnych od kas objętych obowiązkowym systemem gwarantowania z tytułu składek, o których mowa w art. 286 ust. 3 ustawy;

3) z kwot należnych od kas objętych obowiązkowym systemem gwarantowania z tytułu składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 292 ustawy;

4) z zysku netto lub zysku z lat ubiegłych, w części przeznaczonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 1 lub 2 ustawy, na zwiększenie tego funduszu;

5) z kwot pochodzących z rozwiązania odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z tego funduszu;

6) z kwot uzyskanych z masy upadłości kas;

7) z aktywów ujętych z tytułu udzielonych gwarancji pokrycia strat w związku z wykonywaniem przez Fundusz zadań, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 3 ustawy;

8) z aktywów ujętych z tytułu udzielonych gwarancji pokrycia strat, o których mowa w art. 20g ust. 2 pkt 3 ustawy uchylanej na podstawie art. 388 ustawy;

9) ze środków przekazanych z innych funduszy własnych Funduszu decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 8 pkt 7 ustawy.

2. Fundusz gwarancyjny kas jest wykorzystywany na:

1) pokrycie zobowiązań z tytułu gwarantowania środków pieniężnych;

2) finansowanie zadań Funduszu w zakresie postępowania przymusowej restrukturyzacji kas, na zasadach określonych w art. 272 ust. 3–9 ustawy, o ile finansowanie to jest dokonywane w ciężar funduszy własnych Funduszu;

3) pokrycie straty netto lub straty z lat ubiegłych w części określonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 5 ustawy;

4) utworzenie odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z tego funduszu;

5) przekazanie środków na inne fundusze własne Funduszu na podstawie art. 8 pkt 7 ustawy;

6) finansowanie zadań Funduszu w zakresie restrukturyzacji kas, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1–3 ustawy, o ile finansowanie to jest dokonywane w ciężar funduszy własnych Funduszu;

7) finansowanie świadczeń wynikających z umów, o których mowa w art. 20g ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy uchylanej na podstawie art. 388 ustawy.

3. Dla celów ewidencyjnych fundusz gwarancyjny kas dzieli się na fundusz gwarancyjny kas do wykorzystania i fundusz gwarancyjny kas wykorzystany. Zwiększenia funduszu gwarancyjnego kas, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 i 6–9, oraz zmniejszenia funduszu gwarancyjnego kas, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3 i 5–7, wpływają na stan funduszu gwarancyjnego kas do wykorzystania.

4. Ze środków funduszu gwarancyjnego kas może zostać sfinansowane udzielanie pożyczek oficjalnie uznanemu systemowi gwarantowania depozytów z państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, na warunkach określonych w art. 309 ustawy.

§ 25. 1. Fundusz przymusowej restrukturyzacji banków jest tworzony:

1) ze środków likwidowanego funduszu stabilizacyjnego i funduszu zapasowego, zgodnie z art. 372 ustawy;

2) z kwot należnych od banków, firm inwestycyjnych i oddziałów banków zagranicznych z tytułu składek, o których mowa w art. 295 ust. 1 ustawy;

3) z kwot należnych od banków, firm inwestycyjnych i oddziałów banków zagranicznych z tytułu składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 299 ustawy;

4) z zysku netto lub zysku z lat ubiegłych, w części przeznaczonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 1 lub 2 ustawy, na zwiększenie tego funduszu;

5) z kwot pochodzących z rozwiązania odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z tego funduszu;

6) z aktywów ujętych z tytułu udzielonych gwarancji pokrycia strat w związku z przejęciami banków lub firm inwestycyjnych,

7) z kwot stanowiących potrącone koszty przymusowej restrukturyzacji banków, firm inwestycyjnych lub oddziałów banków zagranicznych;

8) z kwot uzyskanych z masy upadłości firm inwestycyjnych;

9) ze środków przekazanych z innych funduszy własnych Funduszu decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 8 pkt 7 ustawy.

2. Fundusz przymusowej restrukturyzacji banków jest wykorzystywany na:

1) finansowanie zadań Funduszu w zakresie postępowania przymusowej restrukturyzacji banków, firm inwestycyjnych oraz oddziałów banków zagranicznych, w szczególności zadań wskazanych w art. 273 ust. 3 ustawy, o ile finansowanie to jest dokonywane w ciężar funduszy własnych Funduszu;

2) pokrycie straty netto lub straty z lat ubiegłych w części określonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 5 ustawy;

3) utworzenie odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z tego funduszu;

4) przekazanie środków na inne fundusze własne Funduszu, na podstawie art. 8 pkt 7 ustawy.

3. Dla celów ewidencyjnych fundusz przymusowej restrukturyzacji banków dzieli się na fundusz przymusowej restrukturyzacji banków do wykorzystania i fundusz przymusowej restrukturyzacji banków wykorzystany. Zwiększenia funduszu przymusowej restrukturyzacji banków, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 i 6–9, oraz zmniejszenia funduszu przymusowej restrukturyzacji banków, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4, wpływają na stan funduszu przymusowej restrukturyzacji banków do wykorzystania.

4. W celu umożliwienia finansowania zadań Funduszu w zakresie przymusowej restrukturyzacji kas w przypadku, o którym mowa w art. 273 ust. 5 ustawy, przyjmuje się, że na realizację innych zadań Funduszu w pierwszej kolejności są wykorzystywane środki funduszu przymusowej restrukturyzacji banków pochodzące z tytułów innych niż składki, o których mowa w art. 295 ust. 1 ustawy. Środki funduszu przymusowej restrukturyzacji banków pochodzące ze zlikwidowanego funduszu stabilizacyjnego i funduszu zapasowego przekazane zgodnie z art. 372 pkt 3 ustawy na ten fundusz oraz środki pochodzące z opłat ostrożnościowych uznaje się za pochodzące z tytułu składek.

5. Ze środków funduszu przymusowej restrukturyzacji banków może zostać sfinansowane udzielanie pożyczek podmiotom zarządzającym funduszami przymusowej restrukturyzacji w państwach członkowskich, na warunkach określonych w art. 311 ustawy.

§ 26. 1. Fundusz przymusowej restrukturyzacji kas jest tworzony:

1) z kwot należnych od kas z tytułu składek, o których mowa w art. 295 ust. 3 ustawy;

2) z kwot należnych od kas z tytułu składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 300 ustawy;

3) z zysku netto lub z zysku z lat ubiegłych, w części przeznaczonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 1 lub 2 ustawy, na zwiększenie tego funduszu;

4) z rozwiązanych odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z tego funduszu;

5) z aktywów ujętych z tytułu udzielonych gwarancji pokrycia strat w związku z przejęciami kas,

6) z kwot stanowiących potrącone koszty przymusowej restrukturyzacji kas;

7) ze środków przekazanych z innych funduszy własnych Funduszu decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 8 pkt 7 ustawy.

2. Fundusz przymusowej restrukturyzacji kas jest wykorzystywany na:

1) finansowanie zadań Funduszu w zakresie postępowania przymusowej restrukturyzacji kas, w szczególności zadań wskazanych w art. 273 ust. 3 ustawy, o ile finansowanie to jest dokonywane w ciężar funduszy własnych Funduszu;

2) pokrycie straty netto lub straty z lat ubiegłych w części określonej decyzją Rady Funduszu, o której mowa w art. 285 ust. 5 ustawy;

3) utworzenie odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z tego funduszu;

4) przekazanie środków na inne fundusze własne Funduszu, na podstawie art. 8 pkt 7 ustawy.

3. Dla celów ewidencyjnych fundusz przymusowej restrukturyzacji kas dzieli się na fundusz przymusowej restrukturyzacji kas do wykorzystania i fundusz przymusowej restrukturyzacji kas wykorzystany. Zwiększenia funduszu przymusowej restrukturyzacji kas, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–7, oraz zmniejszenia funduszu przymusowej restrukturyzacji kas, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4, wpływają na stan funduszu przymusowej restrukturyzacji kas do wykorzystania.

4. W celu umożliwienia finansowania zadań Funduszu w zakresie przymusowej restrukturyzacji banków i firm inwestycyjnych w przypadku, o którym mowa w art. 273 ust. 4 ustawy, przyjmuje się, że na realizację innych zadań Funduszu w pierwszej kolejności są wykorzystywane środki funduszu przymusowej restrukturyzacji kas pochodzące z tytułów innych niż składki, o których mowa w art. 295 ust. 3 ustawy.

5. Ze środków funduszu przymusowej restrukturyzacji kas może zostać sfinansowane udzielanie pożyczek podmiotom zarządzającym funduszami przymusowej restrukturyzacji w państwach członkowskich, na warunkach określonych w art. 311 ustawy.

§ 27. 1. Fundusz restrukturyzacji banków spółdzielczych jest wykorzystywany na finansowanie zwrotnej pomocy finansowej, o której mowa w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz. U. z 2016 r. poz. 1826).

2. Rozwiązanie odpisów aktualizujących aktywa sfinansowane z funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych zwiększa wartość tego funduszu.

3. Odpisy aktualizujące aktywa sfinansowane z funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych zmniejszają jego wartość.

4. Dla celów ewidencyjnych fundusz restrukturyzacji banków spółdzielczych dzieli się na fundusz restrukturyzacji banków spółdzielczych do wykorzystania i fundusz restrukturyzacji banków spółdzielczych wykorzystany. Zwiększenia i zmniejszenia funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych, o których mowa w ust. 2 i 3, wpływają na stan funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych wykorzystanego.

§ 28. 1. Fundusz z aktualizacji wyceny służy do ewidencji zmian wartości środków trwałych na skutek aktualizacji ich wyceny, przeprowadzanych w oparciu o obowiązujące w tym zakresie przepisy.

2. Fundusz z aktualizacji wyceny ulega zwiększeniu każdorazowo w wyniku podwyższenia wartości środków trwałych.

3. Fundusz z aktualizacji wyceny ulega zmniejszeniu o część różnic z aktualizacji wyceny środków trwałych uprzednio stanowiących majątek Funduszu, a następnie zbywanych, objętych darowiznami lub zlikwidowanych.

§ 29. Fundusz ujmuje na rachunku specjalnym rozliczeń gwarancyjnych środki pieniężne, otrzymane z tytułu wniesienia przez podmioty objęte systemem gwarantowania, o których mowa w art. 2 pkt 41 lit. a i b ustawy, funduszy ochrony środków gwarantowanych.

V. Przepisy epizodyczne

§ 30. 1. W latach 2017–2023 Rada Funduszu, na wniosek Zarządu Funduszu, określa wysokość stawek funduszy ochrony środków gwarantowanych, o których mowa w art. 369 ustawy, tworzonych przez podmioty objęte systemem gwarantowania, o których mowa w art. 2 pkt 41 lit. a i b ustawy.

2. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 1, na dany rok kalendarzowy jest określana przez Radę Funduszu do dnia 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego i przekazywana:

1) za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną za potwierdzeniem odbioru lub

2) listem poleconym za potwierdzeniem odbioru

– podmiotom objętym systemem gwarantowania, o których mowa w art. 2 pkt 41 lit. a i b ustawy, w terminie 14 dni od dnia podjęcia uchwały przez Radę Funduszu, a także podawana do publicznej wiadomości przez publikację na stronie internetowej Funduszu.

§ 31. W latach 2017–2023 Zarząd Funduszu, na podstawie art. 369 ust. 2 ustawy, nie później niż do dnia 15 listopada każdego roku kalendarzowego, przedstawia Radzie Funduszu wniosek w sprawie ustalenia na rok następny wysokości stawki funduszy ochrony środków gwarantowanych, o których mowa w art. 369 ustawy.

§ 32. Z dniem 1 stycznia 2022 r. niewykorzystane środki funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych zwiększają fundusz gwarancyjny banków.

§ 33. Do dnia 31 grudnia 2024 r., w przypadku spełnienia warunku gwarancji, równowartość rezerw lub zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych jest ujmowana jako „Zmniejszenie funduszy własnych w przypadku spełnienia warunku gwarancji lub w przypadku wykorzystania narzędzi restrukturyzacji” do dnia podjęcia przez Radę Funduszu decyzji, o której mowa w § 9, w wysokości równowartości tych rezerw lub zobowiązań po ich pomniejszeniu o ewentualną kwotę należności z tytułu obowiązku wniesienia środków funduszu ochrony środków gwarantowanych podmiotu, wobec którego nastąpiło spełnienie warunku gwarancji, oraz łącznej kwoty obowiązkowej wpłaty podmiotów objętych systemem gwarantowania, o której mowa w art. 369 ust. 13 ustawy.

§ 34. W przypadku spełnienia warunku gwarancji do dnia 31 grudnia 2024 r. środki pieniężne zgromadzone na rachunku specjalnym rozliczeń gwarancyjnych mogą być przeznaczone na lokaty w Narodowym Banku Polskim. Odsetki od tych lokat zasilają rachunek specjalny rozliczeń gwarancyjnych.

§ 35. W przypadku spełnienia warunku gwarancji do dnia 31 grudnia 2024 r. niewypłacone przez Fundusz środki pieniężne, przeznaczone na wypłatę środków gwarantowanych dla deponentów podmiotów objętych systemem gwarantowania, o których mowa w art. 2 pkt 41 lit. a i b ustawy, wraz z odsetkami, o których mowa w § 34, są przechowywane na rachunku specjalnym rozliczeń gwarancyjnych do upływu terminu przedawnienia roszczeń z tytułu gwarancji. Po tym terminie mogą być one przekazane na inny rachunek Funduszu.

§ 36. W przypadku spełnienia warunku gwarancji do dnia 31 grudnia 2024 r., do czasu dokonania wpłat z funduszy ochrony środków gwarantowanych przez podmioty objęte systemem gwarantowania, o których mowa w art. 2 pkt 41 lit. a i b ustawy, rachunek specjalny rozliczeń gwarancyjnych może być zasilany środkami z rachunku bieżącego Funduszu. Środki przekazane przez Fundusz na rachunek specjalny rozliczeń gwarancyjnych podlegają zwrotowi na rachunek bieżący Funduszu po wpłacie środków przez podmioty objęte systemem gwarantowania.

¹⁾ Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 233 z 30.08.2016, str. 1.