Dziennik Ustaw - rok 2016 poz. 2244

2. Ilekroć w przepisach prawa podatkowego z zakresu podatków od dochodów jest mowa o państwie, należy przez to rozumieć również terytorium, do którego stosuje się prawo podatkowe należące do właściwości Ministra Finansów Tajwanu.

2. Informację w przedmiocie stosowania Porozumienia na terytorium, do którego stosuje się prawo podatkowe należące do właściwości Ministra Finansów Tajwanu, minister właściwy do spraw finansów publicznych podaje do publicznej wiadomości w drodze obwieszczenia ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda

Załącznik do ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. (poz. 2244)

POROZUMIENIE

MIĘDZY

WARSZAWSKIM BIUREM HANDLOWYM W TAJPEJ

A

BIUREM GOSPODARCZYM I KULTURALNYM TAJPEJ W WARSZAWIE

w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu

Warszawskie Biuro Handlowe w Tajpej oraz Biuro Gospodarcze i Kulturalne Tajpej w Warszawie,

dążąc do promowania wzajemnych relacji gospodarczych poprzez zawarcie Porozumienia w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Zakres podmiotowy

Niniejsze Porozumienie dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę na jednym lub obu terytoriach.

Artykuł 2

Podatki, których dotyczy Porozumienie

1. Niniejsze Porozumienie ma zastosowanie do podatków od dochodu, pobieranych na terytoriach, bez względu na sposób ich poboru.

2. Za podatki od dochodu uważa się wszystkie podatki pobierane od całego dochodu albo od części dochodu, włączając w to podatki od zysków z przeniesienia własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od całkowitych kwot pensji lub wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki od przyrostu majątku.

3. Do obecnie istniejących podatków, których dotyczy Porozumienie, należą w szczególności:

a) na terytorium, do którego stosuje się prawo podatkowe należące do właściwości polskiego Ministerstwa Finansów:

(i) podatek dochodowy od osób fizycznych, oraz

(ii) podatek dochodowy od osób prawnych;

b) na terytorium, do którego stosuje się prawo podatkowe należące do właściwości Ministerstwa Finansów Tajwanu:

(i) podatek dochodowy od zysków przedsiębiorstw,

(ii) skonsolidowany podatek dochodowy od osób fizycznych, oraz

(iii) podstawowy podatek dochodowy.

4. Niniejsze Porozumienie ma także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub w istotnym stopniu podobnego rodzaju, które będą nakładane po dacie podpisania niniejszego Porozumienia, obok istniejących podatków lub w ich miejsce. Właściwe organy terytoriów będą informowały się wzajemnie o wszelkich znaczących zmianach, dokonanych w ich prawie podatkowym.

Artykuł 3

Ogólne definicje

1. W rozumieniu niniejszego Porozumienia, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:

a) określenie „terytorium” oznacza terytorium określone w artykule 2 ustęp 3 litera a) lub w artykule 2 ustęp 3 litera b) niniejszego Porozumienia, w zależności od kontekstu, oraz „drugie terytorium” oraz „terytoria” będzie rozumiane odpowiednio;

b) określenie „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę, a także każde inne zrzeszenie osób;

c) określenie „spółka” oznacza jakąkolwiek osobę prawną lub jakikolwiek podmiot, który jest traktowany jak osoba prawna dla celów podatkowych;

d) określenia „przedsiębiorstwo terytorium” oraz „przedsiębiorstwo drugiego terytorium” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na jednym terytorium i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na drugim terytorium;

e) określenie „transport międzynarodowy” oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo terytorium, z wyjątkiem przypadku, gdy statek morski lub statek powietrzny jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi na drugim terytorium;

f) określenie „właściwy organ” oznacza:

(i) w przypadku terytorium do którego ma zastosowanie prawo podatkowe należące do właściwości polskiego Ministerstwa Finansów – Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela, oraz

(ii) w przypadku terytorium do którego ma zastosowanie prawo podatkowe należące do właściwości Ministerstwa Finansów Tajwanu, Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;

2. Przy stosowaniu niniejszego Porozumienia w dowolnym czasie na terytorium, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w nim niezdefiniowane ma takie znaczenie jakie w tym czasie ma ono w prawie tego terytorium dla celów podatków, do których ma zastosowanie niniejsze Porozumienie, przy czym znaczenie określenia wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego terytorium ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym temu pojęciu przez inne przepisy prawne tego terytorium.

Artykuł 4

Miejsce zamieszkania lub siedziba

1. W rozumieniu niniejszego Porozumienia, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego terytorium podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również terytoria określone w artykule 2 ustęp 3 litera a) i b) oraz każdą ich jednostkę terytorialną lub władze lokalne.

2. Osoba nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium dla celów niniejszego Porozumienia, jeżeli taka osoba podlega opodatkowaniu na tym terytorium tylko w odniesieniu do dochodów uzyskanych ze źródeł położonych na tym terytorium. Jednakże, niniejszego postanowienia nie stosuje się do osób fizycznych, które mają miejsce zamieszkania na terytorium określonym w artykule 2 ustęp 3 litera b), dopóki podlegają opodatkowaniu tylko w odniesieniu do dochodów uzyskanych ze źródeł położonych na tym terytorium.

3. Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 i 2, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania na obu terytoriach, wówczas jej status określa się według następujących zasad:

a) uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko na tym terytorium, na którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania na obu terytoriach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko na tym terytorium, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b) jeżeli nie jest możliwe ustalenie, na którym terytorium osoba ma ośrodek interesów życiowych albo nie ma ona stałego miejsca zamieszkania na żadnym z terytoriów, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko na tym terytorium, na którym zazwyczaj przebywa;

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj na obu terytoriach lub nie przebywa zazwyczaj na żadnym z nich, właściwe organy terytoriów rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

4. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 i 2, osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę na obu terytoriach, właściwe organy terytoriów będą czynić starania aby rozstrzygnąć w drodze wzajemnego porozumienia, na którym terytorium osoba ta ma siedzibę dla celów niniejszego Porozumienia, uwzględniając miejsce jej faktycznego zarządu.

Artykuł 5

Zakład

1. W rozumieniu niniejszego Porozumienia, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

2. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

a) siedzibę zarządu;

b) filię;

c) biuro;

d) fabrykę;

e) warsztat;

f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom lub każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

3. Plac budowy, prace konstrukcyjne lub instalacyjne stanowią zakład tylko wówczas, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.

4. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:

a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostawy;

c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu przetworzenia przez inne przedsiębiorstwo;

d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów, albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;

f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o jakich mowa w literach a) – e) niniejszego ustępu, pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki wynikająca z takiego połączenia, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba – z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, o którym mowa w ustępie 6 – działa w imieniu przedsiębiorstwa i posiada, oraz zwyczajowo wykonuje, pełnomocnictwo do zawierania umów na terytorium w imieniu przedsiębiorstwa, wówczas uważa się, że to przedsiębiorstwo posiada na tym terytorium zakład w zakresie każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład na terytorium tylko z tego powodu, że podejmuje ono na tym terytorium czynności za pośrednictwem pośrednika, generalnego komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem, że osoby te działają w ramach swojej zwykłej działalności.

7. Fakt, że spółka mająca siedzibę na terytorium kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę na drugim terytorium, albo która prowadzi działalność na tym drugim terytorium (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

Artykuł 6

Dochód z majątku nieruchomego

1. Dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego na drugim terytorium może być opodatkowany na tym drugim terytorium.

2. Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego terytorium, gdzie dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy inwentarz oraz urządzenia użytkowane w gospodarstwach rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innych form korzystania z majątku nieruchomego.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnych zawodów.

Artykuł 7

Zyski przedsiębiorstw

1. Zyski przedsiębiorstwa terytorium podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą na drugim terytorium przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane na tym terytorium, jednak tylko w takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo terytorium prowadzi działalność na drugim terytorium przez położony tam zakład, to na każdym terytorium należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się potrącenia wydatków, w tym kosztów zarządzania i ogólnych kosztów administracyjnych, które zostały poniesione na rzecz zakładu bez względu na to, czy wydatki te zostały poniesione na terytorium, na którym zakład jest położony, czy gdzie indziej.

4. Jeżeli na terytorium istnieje zwyczaj ustalania zysków przypisanych zakładowi na podstawie podziału całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, to postanowienia ustępu 2 nie wykluczają ustalenia przez to terytorium zysków do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób podziału zysku powinien jednak być taki, aby jego wynik był zgodny z zasadami zawartymi w niniejszym artykule.

5. Nie można przypisać zakładowi zysków tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

6. Przy stosowaniu poprzednich ustępów, ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w taki sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.

7. Jeżeli zyski obejmują części dochodów, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszego Porozumienia, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Artykuł 8

Transport morski i lotniczy

1. Zyski przedsiębiorstwa terytorium osiągane z eksploatacji statków morskich lub statków powietrznych w transporcie międzynarodowym podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium.

2. Dla celów niniejszego artykułu i bez względu na postanowienia artykułu 12, zyski osiągnięte z eksploatacji statków morskich lub statków powietrznych w transporcie międzynarodowym obejmują:

a) zyski osiągnięte z czarteru z załogą i wyposażeniem (na określony czas lub na określonej trasie) lub bez załogi i wyposażenia, statków morskich, statków żeglugi śródlądowej lub statków powietrznych, oraz

b) zyski osiągnięte z użytkowania, utrzymania lub dzierżawy kontenerów (włączając przyczepy i związane z tym wyposażenie do transportu kontenerów), używanych do transportu dóbr i towarów,

jeżeli taki czarter, lub użytkowanie, utrzymanie lub dzierżawa, w zależności od sytuacji, jest uboczna w stosunku do eksploatacji statków morskich lub powietrznych w transporcie międzynarodowym.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się także do zysków pochodzących z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsięwzięciu lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym, ale tylko do tej części zysków osiągniętych w ten sposób, które mogą zostać przypisane uczestnikowi w stosunku do jego udziału we wspólnym przedsięwzięciu.

Artykuł 9

Przedsiębiorstwa powiązane

1. Jeżeli:

a) przedsiębiorstwo terytorium uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego terytorium, lub

b) te same osoby uczestniczą bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, sprawowaniu kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa terytorium oraz przedsiębiorstwa drugiego terytorium,

i jeżeli w jednym i w drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych, zostaną umówione lub narzucone warunki, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne przedsiębiorstwa, wówczas zyski, które osiągnęłoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane przez terytorium za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

2. Jeżeli terytorium włącza do zysków przedsiębiorstwa tego terytorium, i odpowiednio opodatkowuje, zyski przedsiębiorstwa drugiego terytorium, z tytułu których przedsiębiorstwo to zostało opodatkowane w tym drugim terytorium, i to drugie terytorium zgadza się, iż zyski w ten sposób połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego wymienionego terytorium, gdyby warunki ustalone między obydwoma przedsiębiorstwami były takie, jak między przedsiębiorstwami niezależnymi, wtedy to drugie terytorium dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego od tych zysków. Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględnione inne postanowienia niniejszego Porozumienia, a właściwe organy terytoriów będą w razie konieczności porozumiewać się ze sobą bezpośrednio.

Artykuł 10

Dywidendy

1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę na terytorium osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na drugim terytorium mogą być opodatkowane na tym drugim terytorium.

2. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także na terytorium, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego terytorium, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na drugim terytorium, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto.

Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

3. Określenie „dywidendy” użyte w tym artykule oznacza dochód z udziałów (akcji) lub z innych praw do udziału w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również dochód z innych praw w spółce, który zgodnie z prawem podatkowym terytorium, w którym spółka wypłacająca te dywidendy ma siedzibę, jest traktowany jak dochód z udziałów (akcji).

4. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli rzeczywisty beneficjent dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium, wykonuje na drugim terytorium, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, działalność gospodarczą przez zakład w nim położony lub wykonuje na tym drugim terytorium wolny zawód poprzez stałą placówkę tam położoną i gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się w zależności od konkretnej sytuacji postanowienia artykułu 7 lub 14.

5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się na terytorium, osiąga zyski lub dochody na drugim terytorium, wówczas to drugie terytorium nie może ani obciążać żadnym podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na tym drugim terytorium lub w przypadku, gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonych na tym drugim terytorium, ani też obciążać niewydzielonych zysków spółki podatkiem od niewydzielonych zysków, nawet gdy wypłacone dywidendy lub niewydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo z dochodów osiągniętych na tym drugim terytorium.

Artykuł 11

Odsetki

1. Odsetki, które powstają na terytorium i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na drugim terytorium, mogą być opodatkowane na tym drugim terytorium.

2. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane na tym terytorium, na którym powstają, i zgodnie z prawem tego terytorium, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na drugim terytorium, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, odsetki powstające na terytorium podlegają zwolnieniu z opodatkowania na tym terytorium, jeśli są wypłacanewypłacone:

a) drugiemu terytorium, jego jednostkom terytorialnym lub władzom lokalnym lub Bankowi Centralnemu lub jakiejkolwiek instytucji całkowicie należącej lub kontrolowanej przez to drugie terytorium; lub

b) w odniesieniu do udzielonej pożyczki lub przyznanego kredytu, gwarantowanych lub zabezpieczonych przez uznany bank współpracy handlowej drugiego terytorium, którego celem jest promocja eksportu.

4. Określenie „odsetki” użyte w niniejszym artykule oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności zabezpieczonych jak i niezabezpieczonych hipoteką i zawierających bądź nie prawo do udziału w zyskach osiąganych przez dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Jednakże, określenie „odsetki” nie obejmuje, w rozumieniu niniejszego artykułu, opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty ani jakichkolwiek elementów, które traktowane są jako dywidendy zgodnie z postanowieniami artykułu 10.

5. Postanowienia ustępów 1, 2 i 3 nie mają zastosowania, jeżeli rzeczywisty beneficjent odsetek, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium, prowadzi na drugim terytorium, na którym powstają odsetki, działalność gospodarczą przez zakład tam położony lub wykonuje na tym drugim terytorium wolne zawody poprzez stałą placówkę tam położoną, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której wypłacane są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku w zależności od konkretnej sytuacji stosuje się postanowienia artykułu 7 lub 14.

6. Uważa się, że odsetki powstają na terytorium, jeżeli osoba je wypłacająca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na tym terytorium. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium, posiada na tym terytorium zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zobowiązanie i z tytułu których są wypłacane odsetki i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w na tym terytorium, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

7. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między osobą wypłacającą odsetki a rzeczywistym beneficjentem lub powiązań między tymi osobami a osobą trzecią, kwota wypłaconych odsetek przekracza kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a rzeczywistym beneficjentem bez tych powiązań, wówczas postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie tylko do ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną poprzednio kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego z terytoriów, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszego Porozumienia.

Artykuł 12

Należności licencyjne

1. Należności licencyjne powstające na terytorium i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na drugim terytorium, mogą być opodatkowane na tym drugim terytorium.

2. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane na tym terytorium, w którym powstają i zgodnie z obowiązującym prawem tego terytorium, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na drugim terytorium, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć:

a) 3 procent kwoty należności licencyjnych brutto wypłaconych w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, oraz

b) 10 procent kwoty należności licencyjnych brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

3. Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania każdego prawa autorskiego, włączając w to prawa autorskie do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla transmisji telewizyjnych lub radiowych), patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego a także za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

4. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli rzeczywisty beneficjent należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium, prowadzi w drugim terytorium, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą przez zakład w nim położony, lub wykonuje wolny zawód poprzez stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub 14.

5. Uważa się, że należności licencyjne powstają na terytorium, jeśli osoba je wypłacająca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na tym terytorium. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona na terytorium miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada na terytorium zakład lub stałą placówkę, w związku z którymi powstał obowiązek wypłaty należności licencyjnych i zapłata tych należności jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, wówczas uważa się, że takie należności licencyjne powstają na tym terytorium, w którym zakład lub stała placówka są położone.

6. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między osobą wypłacającą należności licencyjne a rzeczywistym beneficjentem lub powiązań między tymi osobami a osobą trzecią, kwota należności licencyjnych, płacona za korzystanie, prawo lub informację, przekracza kwotę, którą osoba wypłacająca należności i rzeczywisty beneficjent uzgodniłyby bez tych powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną poprzednio kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego terytorium, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszego Porozumienia.

Artykuł 13

Zyski z przeniesienia własności majątku

1. Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium z tytułu przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2 i położonego na drugim terytorium, mogą być opodatkowane na tym drugim terytorium.

2. Zyski z tytułu przeniesienia własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo jednego terytorium posiada w drugim terytorium albo z przeniesienia własności mienia ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na jednym terytorium wykorzystuje na drugim terytorium w celu wykonywania wolnych zawodów, łącznie z tymi zyskami, które pochodzą z tytułu przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane na tym drugim terytorium.

3. Zyski osiągnięte przez przedsiębiorstwo terytorium z przeniesienia własności statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym oraz z przeniesienia własności majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub statków powietrznych, podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium.

4. Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium z przeniesienia własności akcji lub udziałów, których więcej niż 50 procent wartości pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego, położonego na drugim terytorium, mogą być opodatkowane na tym drugim terytorium.

5. Zyski z tytułu przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku, innego niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4, podlegają opodatkowaniu wyłącznie na tym terytorium, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł 14

Wolne Zawody

1. Dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko na tym terytorium, z wyjątkiem następujących przypadków, gdy taki dochód może być również opodatkowany na drugim terytorium:

a) jeżeli osoba ta posiada stałą placówkę dostępną dla niej na drugim terytorium dla wykonywania swojej działalności; w takim przypadku dochód może być opodatkowany na tym drugim terytorium, jednak tylko w takim zakresie, w jakim dochód może być przypisany tej stałej placówce; lub

b) jeżeli osoba przebywa na drugim terytorium przez okres lub okresy wynoszące lub przekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym; w takim przypadku dochód może być opodatkowany na tym drugim terytorium jednak tylko w takim zakresie, w jakim jest osiągany z działalności wykonywanej na tym drugim terytorium.

2. Określenie „wolne zawody” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i księgowych.

Artykuł 15

Dochody z pracy najemnej

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19, pensje, płace oraz inne podobne wynagrodzenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium w związku z wykonywaniem pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium, chyba że praca wykonywana jest na drugim terytorium. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane na tym drugim terytorium.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, pensje, płace oraz inne podobne wynagrodzenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium w związku z wykonywaniem pracy najemnej na drugim terytorium, podlegają opodatkowaniu tylko na pierwszym wymienionym terytorium, jeżeli:

a) odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim terytorium przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym; i

b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby na drugim terytorium; i

c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, które pracodawca posiada na drugim terytorium.

3. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie uzyskane w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego, eksploatowanego w transporcie międzynarodowym może być opodatkowane na terytorium, na którym przedsiębiorstwo ma siedzibę.

Artykuł 16

Wynagrodzenia dyrektorów

Wynagrodzenia dyrektorów oraz inne podobne świadczenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium, z tytułu członkostwa w zarządzie lub w radzie nadzorczej lub innym podobnym organie spółki mającej siedzibę na drugim terytorium, mogą być opodatkowane na tym drugim terytorium.

Artykuł 17

Artyści i sportowcy

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium uzyskany z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, wykonywanej osobiście w drugim terytorium, może być opodatkowany na tym drugim terytorium.

2. Jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada na rzecz tego artysty lub sportowca lecz innej osobie, wówczas dochód ten, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 może być opodatkowany na tym terytorium, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania do dochodu uzyskanego z tytułu wykonywania na terytorium działalności przez artystę lub sportowca, jeżeli wizyta na tym terytorium jest finansowana co najmniej w 50% ze środków publicznych jednego lub obu terytoriów, ich jednostek terytorialnych lub władz lokalnych. W takim przypadku, dochód podlega opodatkowaniu tylko na terytorium, na którym artysta lub sportowiec ma miejsce zamieszkania.

Artykuł 18

Emerytury i Renty oraz świadczenia z tytułu ubezpieczeń społecznych

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium ze względu na uprzednie zatrudnienie, podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, emerytury, renty i inne świadczenia wypłacane w ramach systemu publicznego, będącego częścią systemu ubezpieczeń społecznych terytorium, jego jednostki terytorialnej lub władz lokalnych podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium.

Artykuł 19

Funkcje publiczne

1. a) Pensje, płace oraz inne podobne świadczenia, wypłacane przez terytorium, jego jednostkę terytorialną lub władze lokalne osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego terytorium, jego jednostki terytorialnej lub władz lokalnych, podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium, z zastrzeżeniem litery b) niniejszego ustępu.

b) Jednakże, takie pensje, płace oraz inne podobne świadczenia podlegają opodatkowaniu tylko na drugim terytorium, jeżeli usługi te są świadczone na tym terytorium przez osobę, która ma miejsce zamieszkania na tym terytorium i która:

(i) jest obywatelem tego terytorium, lub

(ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania na tym terytorium wyłącznie w celu świadczenia tych usług.

2. a) Bez względu na postanowienia ustępu 1, emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane lub pochodzące z funduszy utworzonych przez terytorium, lub jego jednostkę terytorialną albo władze lokalne, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego terytorium lub jego jednostki terytorialnej lub władz lokalnych, podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium.

b) Jednakże takie emerytury, renty i inne podobne świadczenia, podlegają opodatkowaniu tylko na drugim terytorium, jeżeli osoba fizyczna ma w nim miejsce zamieszkania i jest obywatelem tego terytorium.

3. Postanowienia artykułów 15, 16, 17 i 18 mają zastosowanie do pensji, płac, emerytur, rent i innych podobnych świadczeń wypłacanych z tytułu świadczenia usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez terytorium, lub jego jednostkę terytorialną lub władze lokalne.

Artykuł 20

Studenci

Świadczenia otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta, ucznia lub praktykanta, który ma lub miał bezpośrednio przed przybyciem do terytorium miejsce zamieszkania w drugim terytorium i który przebywa w pierwszym wymienionym terytorium wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki, nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym wymienionym terytorium, jeżeli świadczenia te pochodzą ze źródeł spoza tego terytorium.

Artykuł 21

Inne dochody

1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium, bez względu na to gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów podlegają opodatkowaniu tylko na tym terytorium.

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu innego, niż dochód z majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca taki dochód, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium, prowadzi w drugim terytorium działalność gospodarczą przez zakład w nim położony lub wykonuje na tym drugim terytorium wolne zawody w oparciu o stałą placówkę tam położoną i gdy prawo lub majątek, z tytułu którego dochód jest wypłacany, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji stosuje się postanowienia artykułu 7 lub 14.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszego Porozumienia i powstające na drugim terytorium, mogą być także opodatkowane na tym drugim terytorium.

Artykuł 22

Unikanie podwójnego opodatkowania

1. Z zastrzeżeniem postanowień prawa terytorium, o którym mowa w artykule 2 ustęp 3 litera a), podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium, o którym mowa w artykule 2 ustęp 3 litera a) osiąga dochód, który, zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia może być opodatkowany na terytorium o którym mowa w artykule 2 ustęp 3 litera b), pierwsze wymienione terytorium zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby, kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na drugim terytorium. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód uzyskany na tym drugim terytorium.

b) jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszego Porozumienia, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium o którym mowa w artykule 2 ustęp 3 litera a), jest zwolniony z opodatkowania na tym terytorium, wówczas to terytorium może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

2. Z zastrzeżeniem postanowień prawa terytorium, o którym mowa w artykule 2 ustęp 3 litera b), podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium o którym mowa w artykule 2 ustęp 3 litera b) osiąga dochód na drugim terytorium, kwota podatku od takiego dochodu, zapłaconego na drugim terytorium (wyłączając, w przypadku dywidend, podatek zapłacony w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane) oraz zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia, będzie zaliczona na poczet podatku nałożonego na tę osobę w pierwszym wymienionym terytorium. Jednakże kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty podatku od dochodu, w pierwszym wymienionym terytorium, wyliczonego zgodnie z jego prawem i regulacjami podatkowymi.

Artykuł 23

Ograniczenie korzyści umownych

1. Bez względu na postanowienia pozostałych artykułów niniejszego Porozumienia, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium nie jest uprawniona do żadnych korzyści wynikających z niniejszego Porozumienia, jeżeli głównym lub jednym z głównych celów takiej osoby lub osoby z nią powiązanej, było uzyskanie korzyści wynikających z niniejszego Porozumienia.

2. Niniejszego artykułu nie należy rozumieć jako ograniczającego w jakikolwiek sposób stosowanie jakiegokolwiek przepisu prawnego terytorium, którego celem jest zapobieganie unikaniu i uchylaniu się od opodatkowania.

Artykuł 24

Równe traktowanie

1. Obywatele terytorium nie mogą być poddani w drugim terytorium ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, jakim są lub mogą być poddani w takich samych okolicznościach obywatele tego drugiego terytorium, w szczególności w odniesieniu do miejsca zamieszkania lub siedziby. Niniejsze postanowienie stosuje się, bez względu na postanowienia artykułu 1, również do osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu terytoriach.

2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo terytorium posiada w drugim terytorium, nie może być w tym drugim terytorium mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego terytorium prowadzących taką samą działalność.

3. Z wyjątkiem przypadków stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 7, artykułu 12 ustęp 6, odsetki, należności licencyjne i inne wypłaty ponoszone przez przedsiębiorstwo terytorium na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim terytorium, przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa, podlegają odliczeniu na takich samych warunkach, jakby były płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym terytorium.

4. Przedsiębiorstwa terytorium, których kapitał, w całości lub częściowo, bezpośrednio lub pośrednio, jest własnością lub jest kontrolowany przez jedną osobę lub większą liczbę osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim terytorium, nie mogą być w pierwszym wymienionym terytorium poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane podobne przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego terytorium.

5. Żadne postanowienie zawarte w niniejszym artykule nie może być rozumiane jako zobowiązujące każde z terytoriów do przyznania osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim terytorium, jakichkolwiek zwolnień, ulg i obniżek podatkowych, jakie terytorium to przyznaje osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium lub jego obywatelom.

6. Postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie do podatków określonych w niniejszym Porozumieniu.

Artykuł 25

Procedura wzajemnego porozumiewania się

1. Jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu terytoriów powodują lub spowodują dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z niniejszym Porozumieniem, wówczas może ona niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w ustawodawstwie wewnętrznym tych terytoriów, przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi tego terytorium, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 24 ustęp 1, właściwemu organowi tego terytorium, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od dnia pierwszego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszego Porozumienia.

2. Właściwy organ, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony i nie może sam spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwym organem drugiego terytorium tak, aby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszym Porozumieniem.

3. Właściwe organy terytoriów będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu niniejszego Porozumienia. Mogą one również wspólnie uzgodnić podjęcie środków w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, w sytuacjach nieuregulowanych niniejszym Porozumieniem.

4. Właściwe organy terytoriów mogą kontaktować się ze sobą bezpośrednio, w celu osiągnięcia porozumienia w rozumieniu poprzednich ustępów.

Artykuł 26

Wymiana informacji

1. Właściwe organy terytoriów będą wymieniały takie informacje, które mogą mieć istotne znaczenie dla stosowania postanowień niniejszego Porozumienia albo dla wykonywania lub wdrażania wewnętrznego ustawodawstwa terytoriów dotyczącego podatków bez względu na ich rodzaj i nazwę, nałożonych przez terytoria lub ich jednostki terytorialne albo władze lokalne w zakresie, w jakim opodatkowanie to nie jest sprzeczne z niniejszym Porozumieniem. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułu 1.

2. Wszelkie informacje uzyskane przez terytorium zgodnie z ustępem 1 będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tego terytorium i będą mogły być ujawnione jedynie osobom lub organom (w tym sądom i organom administracyjnym) zajmującym się wymiarem lub poborem, egzekucją lub ściganiem albo rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków, których dotyczy ustęp 1, lub sprawowaniem nad nimi nadzoru. Takie osoby lub organy będą wykorzystywać informacje wyłącznie w takich celach. Mogą one ujawniać te informacje w jawnym postępowaniu sądowym lub w orzeczeniach sądowych.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane jako zobowiązujące terytorium do:

a) stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego terytorium;

b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego terytorium;

c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową, kupiecką lub zawodową albo działalność handlową lub informacji, których udzielanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public).

4. Jeżeli terytorium występuje o informację zgodnie z niniejszym artykułem, drugie terytorium użyje środków służących zbieraniu informacji, aby ją uzyskać, nawet jeżeli to drugie terytorium nie potrzebuje tej informacji dla własnych celów podatkowych. Wymóg, o którym mowa w zdaniu poprzednim podlega ograniczeniom, o których mowa w ustępie 3, lecz w żadnym przypadku takie ograniczenia nie mogą być rozumiane jako zezwalające terytorium na odmowę dostarczenia informacji jedynie dlatego, że nie ma ono wewnętrznego interesu w odniesieniu do takiej informacji.

5. Postanowienia ustępu 3 w żadnym przypadku nie będą interpretowane jako zezwalające terytorium na odmowę dostarczenia informacji wyłącznie z takiego powodu, że informacja jest w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej, przedstawiciela, agenta lub powiernika albo dotyczy relacji właścicielskich w danym podmiocie.

Artykuł 27

Wejście w życie

1. Warszawskie Biuro Handlowe w Tajpej oraz Biuro Gospodarcze i Kulturalne Tajpej w Warszawie pisemnie powiadomią się wzajemnie o zakończeniu wewnętrznych procedur, niezbędnych do wejścia Porozumienia w życie na ich terytoriach. Niniejsze Porozumienie wejdzie w życie w dniu daty późniejszej z tych notyfikacji.

2. Niniejsze Porozumienie będzie miało zastosowanie:

a) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejsze Porozumienie wejdzie w życie; oraz

b) w odniesieniu do pozostałych podatków, do dochodu osiągniętego w jakimkolwiek roku podatkowym rozpoczynającym się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejsze Porozumienie wejdzie w życie.

Artykuł 28

Wypowiedzenie

Niniejsze Porozumienie będzie obowiązywać do czasu wypowiedzenia go przez właściwe organy. Każdy właściwy organ może wypowiedzieć niniejsze Porozumienie przekazując pisemną notę o wypowiedzeniu na co najmniej sześć miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego rozpoczynającego się po upływie pięciu lat od dnia, w którym niniejsze Porozumienie weszło w życie. W takim przypadku, niniejsze Porozumienie przestanie obowiązywać:

a) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym nota została przekazana; oraz

b) w odniesieniu do pozostałych podatków, do dochodu osiągniętego w roku podatkowym rozpoczynającym się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym nota została przekazana.

Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejsze Porozumienie.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w języku angielskim.

PROTOKÓŁ
DO POROZUMIENIA MIĘDZY WARSZAWSKIM BIUREM HANDLOWYM W TAJPEJ A BIUREM GOSPODARCZYM I KULTURALNYM TAJPEJ W WARSZAWIE W SPRAWIE UNIKANIA PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA I ZAPOBIEGANIA UCHYLANIU SIĘ OD OPODATKOWANIA W ZAKRESIE PODATKÓW OD DOCHODU

Podpisując Porozumienie między Warszawskim Biurem Handlowym w Tajpej a Biurem Gospodarczym i Kulturowym Tajpej w Warszawie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (dalej określone jako „Porozumienie”) sygnatariusze dodatkowo zgodzili się, że następujące postanowienia będą stanowić integralną część Porozumienia:

1. W odniesieniu do artykułu 2

W odniesieniu do artykułu 2 ustęp 3 litera a) Porozumienia, rozumie się, że określenie „podatek dochodowy od osób fizycznych” obejmuje podatek zryczałtowany od określonych przychodów uzyskanych przez osobę fizyczną oraz określenie „podatek dochodowy od osób prawnych” obejmuje podatek tonażowy.

2. W odniesieniu do artykułu 4

W odniesieniu do artykułu 4 ustęp 2 Porozumienia, rozumie się, że osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium, określonym w artykule 2 ustęp 3 litera b) Porozumienia podlegają opodatkowaniu tylko w odniesieniu do dochodów uzyskanych ze źródła na tym terytorium, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym, pod warunkiem, że takie osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium nie muszą włączać ich zagranicznych dochodów do podatku podstawowego, zgodnie z ustawą o podstawowym podatku dochodowym.

3. W odniesieniu do artykułu 26

W odniesieniu do artykułu 26 ustęp 1 Porozumienia rozumie się, że pomimo iż Porozumienie nie ogranicza możliwych metod wymiany informacji, nie zobowiązuje to właściwego organu do automatycznej lub spontanicznej wymiany informacji.

Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w języku angielskim.

Wersja w języku angielskim