Dziennik Ustaw - rok 2016 poz. 2053

Na podstawie art. 152 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 oraz z 2015 r. poz. 1266, 1505 i 1615) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe wymogi, jakim ma odpowiadać zgłoszenie znaku towarowego;

2) szczegółowy zakres i tryb rozpatrywania zgłoszeń znaków towarowych.

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej;

2) Urzędzie Patentowym – rozumie się przez to Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej;

3) Porozumieniu nicejskim – rozumie się przez to Porozumienie nicejskie dotyczące międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków, podpisane w Nicei dnia 15 czerwca 1957 r., zrewidowane w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. i w Genewie dnia 13 maja 1977 r. oraz zmienione dnia 28 września 1979 r. (Dz. U. z 2003 r. poz. 583 i 584);

4) Porozumieniu wiedeńskim – rozumie się przez to Porozumienie wiedeńskie ustanawiające międzynarodową klasyfikację elementów graficznych znaków, sporządzone w Wiedniu dnia 12 czerwca 1973 r. i zmienione dnia 1 października 1985 r. (Dz. U. z 2003 r. poz. 1669 i 1670);

5) rejestracji międzynarodowego znaku towarowego – rozumie się przez to rejestrację międzynarodowego znaku towarowego dokonaną przez Biuro Międzynarodowe na podstawie Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r. zrewidowanego w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Nicei dnia 15 czerwca 1957 r. i w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. oraz zmienionego dnia 2 października 1979 r. (Dz. U. z 1993 r. poz. 514 i 515) lub Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków, sporządzonego w Madrycie dnia 27 czerwca 1989 r. (Dz. U. z 2003 r. poz. 129 i 130);

6) wyznaczeniu międzynarodowego znaku towarowego – rozumie się przez to wyznaczenie międzynarodowego znaku towarowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonane przez Biuro Międzynarodowe na podstawie Porozumienia madryckiego lub Protokołu do Porozumienia madryckiego, o których mowa w pkt 5;

7) Biurze Międzynarodowym – rozumie się przez to Międzynarodowe Biuro Własności Intelektualnej utworzone na podstawie Konwencji o ustanowieniu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej, sporządzonej w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. (Dz. U. z 1975 r. poz. 49 i 50).

1) wspólnych znaków towarowych, o których mowa w art. 136 ust. 1 ustawy;

2) wspólnych znaków towarowych gwarancyjnych, o których mowa w art. 137 ust. 1 ustawy.

1) nazwisko i imię oraz adres zamieszkania lub nazwę oraz adres siedziby zgłaszającego;

2) numer identyfikacyjny REGON, w przypadku osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, o ile zgłaszający go posiada;

3) nazwisko i imię oraz adres pełnomocnika, jeżeli zgłaszający działa przez pełnomocnika;

4) wniosek o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy, wspólny znak towarowy, wspólny znak towarowy gwarancyjny albo o udzielenie wspólnego prawa ochronnego na znak towarowy;

5) oświadczenie zgłaszającego, że zamierza skorzystać z uprzedniego pierwszeństwa, jeżeli ubiega się o przyznanie tego pierwszeństwa, wskazujące co najmniej datę i kraj dokonania pierwszego zgłoszenia lub nazwę, miejsce i kraj wystawy oraz datę wystawienia towaru oznaczonego znakiem towarowym na wystawie;

6) wykaz towarów, dla których znak towarowy jest przeznaczony;

7) wskazanie osoby upoważnionej do odbioru korespondencji, jeżeli jest kilku zgłaszających i nie działają przez wspólnego pełnomocnika;

8) podpis zgłaszającego lub pełnomocnika, jeżeli zgłaszający działa przez pełnomocnika;

9) spis załączonych dokumentów i oświadczeń.

2. Jeżeli zgłoszenie jest dokonywane w imieniu Skarbu Państwa przez organ administracji rządowej albo państwową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, jako zgłaszającego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, należy podać Skarb Państwa wraz z nazwą tego organu lub jednostki; osoba podpisująca podanie w imieniu zgłaszającego, która nie jest wyznaczonym pełnomocnikiem, podaje zajmowane stanowisko służbowe.

2. W zależności od rodzaju znaku towarowego przedstawia się go lub wyraża w następujący sposób:

1) jeżeli znak towarowy jest literą, cyfrą, napisem, rysunkiem lub kompozycją kolorystyczną, należy go w tej postaci zamieścić w podaniu;

2) jeżeli znak towarowy składa się z kilku odrębnych części przeznaczonych do łącznego używania, w szczególności z etykiety, kontretykiety i krawatki, należy przedstawić te części obok siebie w sposób odpowiadający ich rzeczywistemu rozmieszczeniu na towarze; kontur znaku towarowego należy zaznaczyć linią ciągłą, a kontur towaru, na który znak ten ma być nakładany, linią przerywaną;

3) jeżeli znak towarowy składa się z pojedynczego wizerunku ukazującego jego usytuowanie na towarze, należy go wyrazić w sposób odpowiadający rzeczywistemu rozmieszczeniu na towarze; kontur znaku towarowego należy zaznaczyć linią ciągłą, a kontur towaru, na którym znak ten ma być nakładany, linią przerywaną;

4) jeżeli znak towarowy ma formę przestrzenną, należy go wyrazić w postaci rysunku lub fotografii obrazującej jego ogólny wygląd bądź kilku rysunków lub fotografii obok siebie – gdy jego cechy wyróżniające znajdują się na różnych płaszczyznach;

5) jeżeli znak towarowy jest hologramem, należy go wyrazić w postaci jednego lub kilku wizerunków ukazujących cały jego efekt hologramowy;

6) jeżeli znak towarowy, w szczególności melodia, nie nadaje się do bezpośredniego graficznego zobrazowania, należy go wyrazić w podaniu pośrednio przez zapis graficzny, pozwalający na jego odtworzenie (nuty, litery obrazujące dźwięki artykułowane).

3. Znaki towarowe barwne przedstawia się w kolorach, z podaniem wykazu użytych kolorów, zgodnie z klasyfikacją wprowadzoną Porozumieniem wiedeńskim, określając, w razie potrzeby, ich szczegółowe parametry (odcienie) zgodnie ze wskazaną przez zgłaszającego paletą barw oraz wskazując, których elementów znaku towarowego dotyczą te kolory. W przypadku zgłoszenia znaku towarowego składającego się z kolorów lub układów kolorów określa się sposób ich połączenia.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3, zamieszcza się opis znaku towarowego, jeżeli samo przedstawienie nie jest wystarczające do jego pełnego zobrazowania.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2–4, zamieszcza się w podaniu opis znaku towarowego, z wyjaśnieniem, co on przedstawia i, w razie potrzeby, w jaki sposób ma być używany.

6. W przypadku każdego znaku towarowego zawierającego litery, cyfry lub napisy w opisie znaku podaje się:

1) tłumaczenie napisów obcojęzycznych, jeżeli mają odpowiednik w języku polskim;

2) transliterację na litery alfabetu łacińskiego i cyfry arabskie lub rzymskie, jeżeli użyto liter innego alfabetu niż łaciński oraz cyfr innych niż arabskie lub rzymskie.

7. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, określa się rodzaj znaku towarowego, a także wskazuje, w razie potrzeby identyfikacji tego znaku, niezbędne informacje dotyczące sposobu postrzegania tego znaku przez odbiorców.

8. Jeżeli zamieszczenie znaku towarowego w podaniu byłoby utrudnione ze względu na potrzebę zobrazowania jego szczegółów, znak taki może być przedstawiony na odrębnym arkuszu o formacie A4.

2. Fotografia lub odbitka znaku towarowego może być wykonana dowolną techniką umożliwiającą ich reprodukcję.

2. Zgłaszający, sporządzając wykaz towarów, wskazuje jednocześnie klasy odnoszące się do określonych towarów, zwane dalej „klasami towarowymi”, zgodnie z aktualną klasyfikacją przyjętą na podstawie Porozumienia nicejskiego.

3. Jeżeli towar, dla którego zgłaszający zamierza zarejestrować znak towarowy, nie jest wymieniony w wykazie towarów klasyfikacji, o której mowa w ust. 2, do zaklasyfikowania tego towaru stosuje się kryteria przyjęte w uwagach ogólnych do tej klasyfikacji.

4. Wykaz towarów nie może zawierać określeń niemających znaczenia dla zakresu ochrony.

5. Wykaz towarów powinien być uporządkowany według klas towarowych w porządku wzrastającym.

6. Odrębne arkusze wykazu towarów, sporządzone zgodnie z art. 141 ust. 1 ustawy, powinny mieć format A4 i być wypełnione pismem drukowanym.

1) kopii lub odpisu takiego zgłoszenia, poświadczonego za zgodność z oryginałem przez właściwy organ, w którym dokonano zgłoszenia;

2) zaświadczenia wydanego przez organ, o którym mowa w pkt 1, wskazującego datę i numer zgłoszenia oraz, w przypadku, o którym mowa w art. 126 ustawy – datę wystawienia towaru ze znakiem towarowym na wystawie, o której mowa w art. 126 ustawy.

2. Dowód pierwszeństwa wynikający z wcześniejszego wystawienia towarów oznaczonych zgłaszanym znakiem towarowym składa się z:

1) zaświadczenia organizatora wystawy o wystawieniu towarów oznaczonych danym znakiem;

2) dokumentu stwierdzającego, że wystawa miała charakter wystawy międzynarodowej oficjalnej lub oficjalnie uznanej.

3. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, zawiera:

1) nazwisko i imię lub nazwę wystawcy;

2) nazwę i miejsce wystawy oraz okres jej trwania;

3) datę wystawienia towarów;

4) stwierdzenie tożsamości znaku i towarów wystawionych z załączoną fotografią lub odbitką znaku i wykazem towarów.

4. Oświadczenie zgłaszającego o podstawie do korzystania z uprzedniego pierwszeństwa, o którym mowa w art. 35 ust. 6 ustawy, zawiera:

1) nazwisko i imię lub nazwę osoby, na którą jest wystawiony dowód pierwszeństwa;

2) nazwisko i imię lub nazwę zgłaszającego;

3) wskazanie podstawy uprawnienia do korzystania z uprzedniego pierwszeństwa;

4) podpis zgłaszającego lub jego pełnomocnika oraz datę.

2. Jeżeli dowód pierwszeństwa, o którym mowa w art. 139 ustawy, został sporządzony w innym języku niż polski, angielski, francuski, niemiecki lub rosyjski, dołącza się do niego tłumaczenie na jeden z tych języków.

3. Urząd Patentowy może wezwać do złożenia tłumaczenia na język polski każdego dokumentu sporządzonego w języku innym niż polski, z zastrzeżeniem ust. 2.

4. Dokumenty sporządzone za granicą muszą odpowiadać przepisom prawa obowiązującego w państwie ich sporządzenia lub postanowieniom umów międzynarodowych.

2. Jeżeli Urząd Patentowy stwierdzi, że w zgłoszeniu znaku towarowego nie został określony znak towarowy lub nie zostały wskazane towary, dla których znak jest przeznaczony, wzywa do uzupełnienia zgłoszenia zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy.

2. W informacji Urząd Patentowy zamieszcza następujące dane:

1) numer zgłoszenia znaku towarowego;

2) datę zgłoszenia znaku towarowego;

3) datę i kraj uprzedniego pierwszeństwa wraz z numerem zgłoszenia lub oznaczenie wystawy;

4) imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania albo nazwę zgłaszającego oraz siedzibę zgłaszającego, a także kod kraju zgłaszającego;

5) kategorię znaku towarowego lub prawa ochronnego, o które ubiega się zgłaszający, jeżeli zgłoszenie dotyczy wspólnego znaku towarowego, wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego albo wspólnego prawa ochronnego;

6) określenie znaku towarowego;

7) towary wraz z numerami klas towarowych.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, uiszczoną opłatę za zgłoszenie znaku towarowego zalicza się na poczet zgłoszenia znaku towarowego określonego w podaniu na pierwszym miejscu, który zachowuje numer zgłoszenia pierwotnego. Pozostałym zgłoszeniom znaków towarowych nadaje się numery odpowiadające dacie wpływu, z zachowaniem pierwotnej daty zgłoszenia.

3. Jeżeli zgłaszający nie dokona, w wyznaczonym terminie, oddzielnych zgłoszeń znaków towarowych lub nie uiści za nie opłat, uznaje się, że zgłoszenie dotyczy znaku towarowego określonego w zgłoszeniu na pierwszym miejscu spośród znaków towarowych wskazanych przez zgłaszającego. W tym przypadku w części dotyczącej pozostałych znaków towarowych zgłoszenie uważa się za wycofane, a postępowanie umarza się.

1) zaświadczenia Urzędu Patentowego;

2) kopii podania, o którym mowa w § 4.

2. Zaświadczenie Urzędu Patentowego zawiera:

1) nazwisko i imię oraz miejsce zamieszkania lub nazwę oraz siedzibę zgłaszającego;

2) datę i numer zgłoszenia.

3. Urząd Patentowy potwierdza w zaświadczeniu zgodność dołączonej kopii podania z oryginałem, a jeżeli przed wydaniem dowodu pierwszeństwa miała miejsce zmiana zgłaszającego, zamieszcza w tym zaświadczeniu także stosowną adnotację o tej zmianie.

4. W zaświadczeniu Urząd Patentowy zamieszcza adnotację o dacie uprzedniego pierwszeństwa, o jaką zgłaszający ubiega się w przypadku wcześniejszego wystawienia towaru ze znakiem towarowym na wystawie, o której mowa w art. 126 ustawy.

5. Zaświadczenie Urzędu Patentowego jest opatrywane pieczęcią i podpisywane przez osobę upoważnioną do tego na piśmie przez Prezesa Urzędu Patentowego.

1) wskazania nazw towarów w sposób odpowiadający klasyfikacji, o której mowa w § 8 ust. 2, jeżeli zgłaszający użył wyrażeń potocznych, gwarowych lub stosowanych tylko zwyczajowo w danej branży, a istnieje przyjęte w klasyfikacji wyrażenie równoznaczne;

2) uporządkowania towarów w wykazie towarów, w sposób odpowiadający kolejności klas towarowych;

3) wskazania klas towarowych.

1) numer zgłoszenia znaku towarowego;

2) datę zgłoszenia znaku towarowego;

3) datę i kraj uprzedniego pierwszeństwa wraz z numerem zgłoszenia lub oznaczenie wystawy;

4) imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania albo nazwę zgłaszającego oraz siedzibę zgłaszającego, a także kod kraju zgłaszającego;

5) kategorię znaku towarowego lub prawa ochronnego, o które ubiega się zgłaszający, jeżeli zgłoszenie dotyczy wspólnego znaku towarowego, wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego albo wspólnego prawa ochronnego;

6) określenie znaku towarowego;

7) numery klas towarowych;

8) informacje o udostępnieniu listy towarów i usług w bazie danych dostępnej osobom trzecim na stronie internetowej Urzędu Patentowego.

1) numer znaku towarowego, wobec którego wniesiono sprzeciw;

2) imię i nazwisko albo nazwę wnoszącego sprzeciw.

1) numer i datę zgłoszenia znaku towarowego;

2) określenie kategorii znaku lub prawa ochronnego;

3) znak towarowy mający być przedmiotem prawa ochronnego;

4) wykaz towarów przyporządkowanych do odpowiednich klas towarowych, z uwzględnieniem poprawek dokonanych zgodnie z § 15.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do decyzji o udzieleniu prawa ochronnego dla części towarów i decyzji o odmowie udzielenia takiego prawa.

1) numer prawa ochronnego, datę i numer zgłoszenia oraz datę ogłoszenia o zgłoszeniu znaku towarowego;

2) datę wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego;

3) wskazanie kategorii znaku towarowego lub udzielonego prawa, jeżeli dotyczy wspólnego prawa ochronnego, wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego;

4) imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania albo nazwę oraz siedzibę uprawnionego, a także kod kraju uprawnionego;

5) określenie znaku towarowego ze wskazaniem kolorów i symboli klasyfikacji elementów graficznych, przyjętej na podstawie Porozumienia wiedeńskiego, a w razie potrzeby – rodzaju znaku;

6) wskazanie towarów przyporządkowanych do odpowiednich klas towarowych.

1) numer rejestracji międzynarodowego znaku towarowego;

2) datę wyznaczenia międzynarodowego znaku towarowego;

3) datę uprzedniego pierwszeństwa;

4) określenie znaku towarowego;

5) klasy towarowe;

6) informacje o udostępnieniu listy towarów i usług w bazie danych dostępnej na stronie internetowej Biura Międzynarodowego.

1) numer rejestracji międzynarodowej znaku towarowego, wobec której wniesiono sprzeciw;

2) nazwisko i imię albo nazwę wnoszącego sprzeciw.

Prezes Rady Ministrów: B. Szydło

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 lipca 2002 r. w sprawie dokonywania i rozpatrywania zgłoszeń znaków towarowych (Dz. U. poz. 998, z 2005 r. poz. 911 oraz z 2014 r. poz. 466), które utraciło moc z dniem 15 kwietnia 2016 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. poz. 1615).