Dziennik Ustaw - rok 2016 poz. 2012

1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 296 i 1579) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 18 marca 2010 r. o szczególnych uprawnieniach ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa oraz ich wykonywaniu w niektórych spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych prowadzących działalność w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych (Dz. U. Nr 65, poz. 404), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych ustawą z dnia 14 września 2016 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1592)

oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 28 listopada 2016 r.

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje art. 9, art. 11 i art. 13 ustawy z dnia 14 września 2016 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1592), które stanowią:

„Art. 9. Do spraw wszczętych na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2 i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.”

„Art. 11. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 2 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.”

„Art. 13. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) art. 5 w zakresie art. 38a, oraz art. 8, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2016 r.;

2) art. 1 pkt 2 w zakresie art. 11f, art. 20a i art. 24–26, oraz pkt 3 lit. a i pkt 4, a także art. 3 pkt 4, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2016 r.”.

Marszałek Sejmu: M. Kuchciński

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 30 listopada 2016 r. (poz. 2012)

USTAWA

z dnia 18 marca 2010 r.

o szczególnych uprawnieniach ministra właściwego do spraw energii oraz ich wykonywaniu w niektórych spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych prowadzących działalność w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych¹⁾

Art. 1. 1.²⁾ Ustawa określa szczególne uprawnienia przysługujące ministrowi właściwemu do spraw energii w spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047) prowadzących działalność w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych, których mienie zostało ujawnione w jednolitym wykazie obiektów, instalacji, urządzeń i usług wchodzących w skład infrastruktury krytycznej, o którym mowa w art. 5b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1166, z 2015 r. poz. 1485 oraz z 2016 r. poz. 266, 904 i 1250), zwanych dalej „spółkami”.

2. Mienie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje:

1) w sektorze energii elektrycznej – infrastrukturę służącą do wytwarzania albo przesyłania energii elektrycznej;

2) w sektorze ropy naftowej – infrastrukturę służącą do wydobycia, rafinacji, przetwarzania ropy naftowej oraz magazynowania i przesyłania rurociągami ropy naftowej oraz produktów ropopochodnych, jak również terminale portowe do przeładunku tych produktów oraz ropy naftowej;

3) w sektorze paliw gazowych – infrastrukturę służącą do produkcji, wydobycia, rafinacji, przetwarzania, magazynowania, przesyłania paliw gazowych gazociągami oraz terminale skroplonego gazu ziemnego (LNG).

3. (uchylony)³⁾

Art. 2. 1.²⁾ Minister właściwy do spraw energii może wyrazić sprzeciw wobec podjętej przez zarząd spółki uchwały lub innej dokonanej przez zarząd spółki czynności prawnej, której przedmiotem jest rozporządzenie składnikami mienia, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, stanowiące rzeczywiste zagrożenie dla funkcjonowania, ciągłości działania oraz integralności infrastruktury krytycznej.

2. Sprzeciwem może być również objęta uchwała organu spółki dotycząca:

1) rozwiązania spółki,

2) zmiany przeznaczenia lub zaniechania eksploatacji składnika mienia spółki, o którym mowa w art. 1 ust. 1 i 2,

3) zmiany przedmiotu przedsiębiorstwa spółki,

4) zbycia albo wydzierżawienia przedsiębiorstwa spółki lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienia na nim ograniczonego prawa rzeczowego,

5) przyjęcia planu rzeczowo-finansowego, planu działalności inwestycyjnej lub wieloletniego planu strategicznego,

6) przeniesienia siedziby spółki za granicę

– jeżeli wykonanie takiej uchwały stanowiłoby rzeczywiste zagrożenie dla funkcjonowania, ciągłości działania oraz integralności infrastruktury krytycznej.

3.²⁾ Sprzeciw jest wyrażany w formie decyzji administracyjnej, w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez ministra właściwego do spraw energii od pełnomocnika do spraw ochrony infrastruktury krytycznej, o którym mowa w art. 5, informacji o podjęciu przez organy spółki uchwały lub dokonaniu przez zarząd spółki czynności prawnej, o której mowa w ust. 1 i 2, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia ich dokonania.

4. Uchwały, o których mowa w ust. 1 i 2, nie podlegają wykonaniu, a czynność prawna, o której mowa w ust. 1, nie wywołuje skutków prawnych:

1)²⁾ w okresie, w którym ministrowi właściwemu do spraw energii przysługuje prawo do wniesienia sprzeciwu;

2) w okresie, w którym stronie przysługuje prawo wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy;

3)²⁾ w przypadku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy lub złożenia skargi na decyzję ministra właściwego do spraw energii do właściwego sądu administracyjnego, odpowiednio do chwili zmiany decyzji, jej uchylenia albo stwierdzenia jej nieważności.

5. W przypadku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy termin na jej załatwienie wynosi 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

6.²⁾ W przypadku zaskarżenia ostatecznej decyzji wyrażającej sprzeciw ministra właściwego do spraw energii:

1) minister właściwy do spraw energii przekazuje skargę do właściwego sądu administracyjnego wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 14 dni od dnia jej wniesienia przez stronę;

2) właściwy sąd administracyjny wyznacza rozprawę na dzień przypadający w terminie 14 dni od dnia przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę przez ministra właściwego do spraw energii.

7.²⁾ W przypadku nieuwzględnienia skargi przez właściwy sąd administracyjny albo po upływie terminu do jej wniesienia, ostateczna decyzja wyrażająca sprzeciw ministra właściwego do spraw energii wywołuje skutek w postaci nieważności uchwały lub czynności prawnej, o których mowa w ust. 1 i 2, od chwili podjęcia uchwały lub dokonania czynności prawnej.

8. W sprawach nieuregulowanych w ust. 1–7 do postępowania w sprawie sprzeciwu stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996 i 1579).

Art. 3.²⁾ Do roszczeń o odszkodowanie z tytułu strat majątkowych poniesionych przez spółki wskutek wydania przez ministra właściwego do spraw energii zgodnych z prawem decyzji, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 22 listopada 2002 r. o wyrównywaniu strat majątkowych wynikających z ograniczenia w czasie stanu nadzwyczajnego wolności i praw człowieka i obywatela (Dz. U. poz. 1955).

Art. 4.²⁾ 1. Dyrektor Rządowego Centrum Bezpieczeństwa przekazuje ministrowi właściwemu do spraw energii wyciąg z wykazu infrastruktury krytycznej obejmujący mienie, o którym mowa w art. 1 ust. 1 i 2.

2. Minister właściwy do spraw energii, po otrzymaniu wyciągu, o którym mowa w ust. 1, powiadamia spółkę o ujęciu w wykazie składników jej mienia, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2.

Art. 5. 1.²⁾ Zarząd spółki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw energii oraz dyrektorem Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, powołuje i odwołuje pełnomocnika do spraw ochrony infrastruktury krytycznej, przy czym powołanie następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w art. 4 ust. 2.

2. Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej jest pracownikiem spółki monitorującym działalność spółki, w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 i 2, odpowiedzialnym za utrzymywanie kontaktów z podmiotami właściwymi w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej, do którego zadań należy:

1)²⁾ zapewnienie ministrowi właściwemu do spraw energii informacji dotyczących dokonania przez organy spółki czynności prawnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2;

2) przygotowywanie dla zarządu spółki oraz rady nadzorczej spółki informacji o ochronie infrastruktury krytycznej;

3) zapewnienie zarządowi spółki doradztwa w zakresie istniejącej w spółce infrastruktury krytycznej;

4) monitorowanie działalności spółki w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej;

5) przekazywanie informacji o infrastrukturze krytycznej dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa na jego wniosek;

6) przekazywanie i odbieranie informacji o zagrożeniu infrastruktury krytycznej we współpracy z dyrektorem Rządowego Centrum Bezpieczeństwa.

3. Pełnomocnikiem do spraw ochrony infrastruktury krytycznej w spółce może być osoba, która:

1) posiada wykształcenie wyższe;

2) korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich;

3) posiada poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „tajne”;

4) jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem, doświadczeniem zawodowym związanym z przedmiotem działania spółki oraz posiadanymi kwalifikacjami daje rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków;

5) nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.

4. Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej może być osobą odpowiedzialną za utrzymywanie kontaktów z podmiotami właściwymi w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej, o której mowa w art. 6 ust. 5a ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym.

5. Pełnomocnikowi do spraw ochrony infrastruktury krytycznej przysługuje prawo do:

1) uczestniczenia w posiedzeniach zarządu spółki dotyczących spraw, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, z głosem doradczym;

2) żądania od organów spółki wszelkich dokumentów, informacji oraz wyjaśnień dotyczących spraw, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2.

Art. 6. 1. Zarząd spółki zobowiązany jest do przekazywania pełnomocnikowi do spraw ochrony infrastruktury krytycznej dokumentów lub informacji o podjęciu uchwały lub o dokonaniu przez organy spółki czynności prawnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, w terminie 3 dni od dnia ich podjęcia lub dokonania.

2. Zarząd spółki powiadamia pełnomocnika do spraw ochrony infrastruktury krytycznej o każdym planowanym posiedzeniu dotyczącym spraw, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2.

3. Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej sporządza dla zarządu spółki oraz rady nadzorczej raport o stanie ochrony infrastruktury krytycznej. Raport jest sporządzany co kwartał lub na żądanie zarządu spółki lub rady nadzorczej. Raport powinien zawierać informacje dotyczące ochrony infrastruktury krytycznej w zakresie:

1) ochrony fizycznej;

2) ochrony technicznej;

3) ochrony prawnej;

4) ochrony osobowej;

5) ochrony teleinformatycznej;

6) planów odbudowy i przywracania infrastruktury krytycznej do funkcjonowania.

4.²⁾ Raport jest przekazywany ministrowi właściwemu do spraw energii oraz dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa. Jeżeli raport jest niepełny, zawiera nieścisłości lub nie przedstawia dokładnie stanu faktycznego w zakresie spraw w nim zawartych, pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej jest zobowiązany, na wezwanie ministra właściwego do spraw energii lub dyrektora Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, do uzupełnienia raportu we wskazanym zakresie i terminie.

5.²⁾ Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej sporządza sprawozdanie kwartalne z wykonanych obowiązków, które składa ministrowi właściwemu do spraw energii oraz dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa.

6.²⁾ Pełnomocnik do spraw ochrony infrastruktury krytycznej, w terminie 4 dni od dnia otrzymania dokumentów lub informacji o podjęciu uchwały lub o dokonaniu przez organy spółki czynności prawnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw energii oraz dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa pisemną informację w tej sprawie oraz stanowisko odnośnie do wniesienia sprzeciwu, wraz z jego uzasadnieniem.

7. Przekazywanie informacji oraz raportów, o których mowa w ust. 3–6 oraz w art. 5 ust. 2 pkt 1, 2, 5, 6 i w ust. 5 pkt 2, następuje zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.

8.²⁾ Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb powoływania i odwoływania pełnomocnika do spraw ochrony infrastruktury krytycznej oraz sposób wykonywania przez niego obowiązku monitorowania działalności spółki w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 i 2, uwzględniając konieczność efektywnego wykonywania szczególnych uprawnień ministra właściwego do spraw energii w spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych.

Art. 7.²⁾ W przypadku połączenia lub podziału spółek minister właściwy do spraw energii zachowuje szczególne uprawnienia w spółkach powstałych w wyniku takiego połączenia lub podziału. Przepis art. 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 8. (uchylony)⁴⁾

Art. 9. Traci moc ustawa z dnia 3 czerwca 2005 r. o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa oraz ich wykonywaniu w spółkach kapitałowych o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (Dz. U. poz. 1108 i 2258).

Art. 10. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2010 r.

¹⁾ Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 września 2016 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1592), która weszła w życie z dniem 1 października 2016 r.

²⁾ Ze zmianą wprowadzoną przez art. 2 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

³⁾ Przez art. 2 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

⁴⁾ Przez art. 2 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.