Dziennik Ustaw - rok 2016 poz. 1825

Lp.

Nazwa programu zdrowotnego

7.

Leczenie dorosłych chorych ze śpiączką (rozpoznanie zasadnicze ICD10: R40.2)

Zakres świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczeń gwarantowanych

Świadczeniobiorcy

Świadczeniodawcy

1

2

3

Kompleksowy sposób postępowania ze świadczeniobiorcami w stanie śpiączki zgodnie z zaleceniami zespołu terapeutycznego:

1) świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez lekarzy;

2) świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez pielęgniarki;

3) badania diagnostyczne zlecone przez lekarza;

4) leczenie farmakologiczne;

5) leczenie bólu;

6) leczenie spastyczności przy zastosowaniu toksyny botulinowej, zgodnie z opisem programu lekowego określonego w obwieszczeniu ogłaszanym na podstawie art. 37 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1536, z późn. zm.);

7) w leczeniu spastyczności przy zastosowaniu pompy baklofenowej:

a) wszczepienie pompy baklofenowej, na warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 694, z późn. zm.),

b) uzupełnianie pompy baklofenem, na warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 357);

8) leczenie objawów somatycznych;

9) opieka psychologiczna nad świadczeniobiorcą i jego rodziną;

10) rehabilitacja;

11) zapobieganie powikłaniom;

12) żywienie dojelitowe i pozajelitowe;

13) zaopatrzenie w wyroby medyczne konieczne do wykonania świadczenia gwarantowanego. 

1. Skierowanie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego na leczenie w programie

bezpośrednio po zakończeniu hospitalizacji (jako kontynuacja leczenia szpitalnego).

2. Kwalifikacji do programu dokonuje zespół terapeutyczny na podstawie skierowania i spełnienia przez świadczeniobiorców następujących kryteriów kwalifikacji:

1) od 6 do 8 punktów w skali Glasgow (GSC);

2) pozostawanie w stanie śpiączki w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia urazu lub 6 miesięcy od dnia wystąpienia śpiączki nieurazowej;

3) stabilność podstawowych parametrów życiowych;

4) stabilność oddechowa bez wspomagania mechanicznego;

5) ukończony 18. rok życia w dniu przyjęcia;

6) czas od zdarzenia wywołującego śpiączkę nie krótszy niż 6 tygodni.

3. Określenie czasu leczenia w programie:

1) decyzję o czasie leczenia podejmuje zespół terapeutyczny na podstawie kryteriów medycznych;

2) czas leczenia w programie nie powinien trwać dłużej niż 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia leczenia w programie;

3) w przypadkach uzasadnionych stanem klinicznym świadczeniobiorcy, jeżeli wydłużenie leczenia przyniesie świadczeniobiorcy korzyści zdrowotne, ustalone na podstawie kryteriów medycznych przyjętych przez zespół terapeutyczny, zespół ten może wyrazić zgodę na wydłużenie leczenia w programie do 15 miesięcy;

4) w przypadku gdy świadczeniobiorca w trakcie leczenia w programie wymaga realizacji świadczeń z innego zakresu przez okres dłuższy niż 5 dni, decyzję o kontynuacji leczenia w programie podejmuje zespół terapeutyczny dokonujący oceny stanu świadczeniobiorcy, na podstawie kryteriów medycznych każdorazowo po zakończonej hospitalizacji.

4. Monitorowanie efektów leczenia:

1) zespół terapeutyczny w przedziale 180–210 dni oraz 330–360 dni, od dnia rozpoczęcia leczenia w programie, na podstawie ustalonych kryteriów medycznych dokonuje monitorowania efektów leczenia w ramach programu;

2) w wyniku przeprowadzonego monitorowania zespół terapeutyczny podejmuje decyzję o zakończeniu lub kontynuacji leczenia, w tym o ewentualnym wydłużeniu leczenia w programie.

5. Określenie kryteriów skuteczności leczenia

1) uzyskanie w ocenie końcowej świadczeniobiorcy, zwiększenia liczby punktów w skali Glasgow (GCS) do poziomu powyżej 8;

2) spełnianie podstawowych poleceń (pomijając pacjentów z uszkodzeniem ogniskowym układu nerwowego).

6. Określenie trybu postępowania ze świadczeniobiorcą, który zakończył udział w programie – przez 3 lata po zakończeniu udziału świadczeniobiorcy w programie, świadczeniobiorca, jego opiekun prawny lub opiekun faktyczny nie rzadziej niż raz w roku są poddawani korespondencyjnemu badaniu ankietowemu, które ma na celu monitorowanie efektów leczenia.

1. Tryb realizacji świadczenia:

– stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne.

2. Warunki wymagane od świadczeniodawców:

– realizacja świadczeń wymaga powołania indywidualnego zespołu terapeutycznego dla każdego świadczeniobiorcy.

3. Personel medyczny w przeliczeniu na 15 łóżek:

1) równoważnik co najmniej 2 etatów – lekarz specjalista w dziedzinie neurologii lub neurochirurgii oraz lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej lub rehabilitacji w chorobach narządów ruchu, lub rehabilitacji ogólnej;

2) równoważnik co najmniej 16 etatów – pielęgniarki, w tym pielęgniarki specjalistki lub z ukończonym kursem kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa:

a) anestezjologicznego i intensywnej opieki lub

b) opieki długoterminowej, lub przewlekle chorych i niepełnosprawnych, lub

c) neurologicznego

– lub w trakcie odbywania tych specjalizacji lub kursów;

3) równoważnik co najmniej 1 etatu:

a) osoba, która jest psychologiem, posiadającym tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna lub uzyskała dyplom magistra psychologii, lub uzyskała za granicą dyplom uznany za równorzędny w Rzeczypospolitej Polskiej z dyplomem magistra psychologii,

b) osoba, która uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie neurologopedii lub ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności logopedia obejmujące w programie nauczania co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii;

4) równoważnik co najmniej 5 etatów – fizjoterapeuci.

4. Udokumentowane zapewnienie dostępu do konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie:

1) anestezjologii i intensywnej terapii;

2) audiologii i foniatrii;

3) neurochirurgii;

4) okulistyki;

5) chorób wewnętrznych;

6) psychiatrii;

7) urologii;

8) ortopedii i traumatologii narządu ruchu.

5. Organizacja udzielania świadczeń:

1) całodobowy dostęp przez 7 dni w tygodniu do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez lekarza;

2) całodobowa opieka pielęgniarska;

3) szczegółowe określenie, w wewnętrznych aktach regulujących funkcjonowanie świadczeniodawcy, warunków współdziałania z innymi podmiotami leczniczymi w zakresie zapewnienia przez świadczeniodawcę diagnostyki, leczenia świadczeniobiorców i ciągłości postępowania w zakresie:

a) anestezjologii i intensywnej terapii,

b) radiologii (badania radiologiczne klatki piersiowej, tomografia komputerowa głowy, rezonans magnetyczny z możliwością wykonywania badań czynnościowych mózgu f MRI, w tym w zakresie reakcji mózgu na bodźce wzrokowe, obrazowe i słuchowe),

c) neurofizjologii (badanie EEG, video-EEG, słuchowe, somatosensoryczne motoryczne, potencjały wywołane),

d) chirurgii ogólnej,

e) ortopedii i traumatologii narządu ruchu,

f) gastroenterologii,

g) neurologii,

h) neurochirurgii.

6. Wyposażenie w sprzęt medyczny:

1) łóżka szpitalne (zwykłe i łamane) o regulowanej wysokości, wyposażone w ruchome barierki zabezpieczające przed wypadnięciem, zawierające oprzyrządowanie do rehabilitacji;

2) materace przeciwodleżynowe oraz inny sprzęt przeciwodleżynowy;

3) sprzęt ułatwiający pielęgnację – zintegrowany system do higieny ciała, podnośniki, parawany oraz pasy ślizgowe;

4) koncentrator tlenu lub inne dostępne źródło tlenu w liczbie co najmniej 1 na każde rozpoczęte 5 łóżek;

5) ssak elektryczny w liczbie co najmniej 1 na każde rozpoczęte 3 łóżka;

6) inhalator w liczbie co najmniej 1 na każde rozpoczęte 5 łóżek;

7) pompa strzykawkowa w liczbie co najmniej 1 na każde rozpoczęte 5 łóżek;

8) pompa objętościowa w liczbie co najmniej 1 na każde rozpoczęte 5 łóżek;

9) waga łóżkowa;

10) respirator w liczbie co najmniej 1 w miejscu udzielania świadczeń;

11) monitor sygnałów fizjologicznych (EKG, saturacja tlenem, ciśnienie tętnicze) w liczbie co najmniej 1 na każde rozpoczęte 5 łóżek;

12) aparat EEG, który znajduje się w budynku, lub zespole budynków oznaczonych tym samym adresem, w którym lub w których jest zlokalizowane miejsce udzielania świadczeń.

7. Wyposażenie w sprzęt rehabilitacyjny obejmujący co najmniej:

1) stoły rehabilitacyjne;

2) stoły pionizacyjne;

3) zestawy do ćwiczeń biernych;

4) aparaty do fizykoterapii;

5) wanny do masażu wirowego.

8. Zapewnienie dostępu do badań

umożliwiających monitorowanie stanu świadczeniobiorcy zgodnie z kryteriami określonymi przez zespół terapeutyczny.