Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 2267

Na podstawie art. 57a ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2014 r. poz. 1512 oraz z 2015 r. poz. 1505 i 1893) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe przesłanki kwalifikowania odpadów promieniotwórczych do kategorii i podkategorii;

2) wzór karty ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi i wzór karty ewidencyjnej dla opakowania z wypalonym paliwem jądrowym oraz sposób ich wypełniania;

3) okresy przechowywania kart ewidencyjnych i ich kopii oraz kopii wspólnej ewidencji dla działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym;

4) szczegółowe warunki przechowywania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego;

5) szczegółowe wymagania dla obiektów, pomieszczeń i opakowań przeznaczonych do przechowywania poszczególnych kategorii odpadów promieniotwórczych;

6) zakres przeprowadzania kontroli przechowalników wypalonego paliwa jądrowego;

7) szczegółowe wymagania dla poszczególnych rodzajów składowisk odpadów promieniotwórczych w zakresie ich eksploatacji i budowy;

8) szczegółowe wymagania w zakresie przygotowania odpadów promieniotwórczych do składowania;

9) sposób i zakres przeprowadzania kontroli zgodności stanu odpadów promieniotwórczych z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej;

10) wzory tablic informacyjnych do oznaczania wejść do:

a) przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego,

b) magazynu odpadów promieniotwórczych,

c) składowiska odpadów promieniotwórczych.

1) izotopach promieniotwórczych długożyciowych – należy przez to rozumieć izotopy promieniotwórcze, których okres połowicznego rozpadu przekracza 30 lat;

2) izotopach promieniotwórczych krótkożyciowych – należy przez to rozumieć izotopy promieniotwórcze, których okres połowicznego rozpadu nie przekracza 30 lat;

3) zezwoleniu – należy przez to rozumieć zezwolenie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe, zwanej dalej „ustawą”.

2. W przypadku odpadów promieniotwórczych zawierających różne izotopy promieniotwórcze, odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów promieniotwórczych w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 1, ale nie przekracza 10 000.

3. Do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych kwalifikuje się także ciekłe odpady promieniotwórcze zawierające:

1) jeden izotop promieniotwórczy, w których stężenie promieniotwórcze izotopu promieniotwórczego nie przekracza wartości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, jeżeli aktywność tego izotopu w ciekłych odpadach promieniotwórczych, które powstały w wyniku działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego w okresie nie dłuższym niż 30 dni, przekracza więcej niż tysiąc razy wartość aktywności określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2) więcej niż jeden izotop promieniotwórczy, w których suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów promieniotwórczych do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia nie przekracza 1, jeżeli suma stosunków aktywności tych izotopów w ciekłych odpadach promieniotwórczych, które powstały w wyniku działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego w okresie nie dłuższym niż 30 dni, do wartości aktywności określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 1000.

1) mas ziemnych lub skalnych przemieszczanych w związku z wydobywaniem kopalin ze złóż,

2) odpadów wydobywczych,

3) niezanieczyszczonej gleby i innych materiałów występujących w stanie naturalnym, wydobytych w trakcie robót budowlanych

– zawierających naturalne izotopy promieniotwórcze, jeżeli suma stosunków maksymalnych stężeń tych izotopów, wynikających z niejednorodności odpadów, do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia nie przekracza 10 dla reprezentatywnej próbki odpadów o masie 1 kg.

2. W przypadku odpadów promieniotwórczych zawierających różne izotopy promieniotwórcze, odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów promieniotwórczych w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 10 000, ale nie przekracza 10 000 000.

2. W przypadku odpadów promieniotwórczych zawierających różne izotopy promieniotwórcze, odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych wysokoaktywnych, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów promieniotwórczych w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 10 000 000.

1) odpady przejściowe – jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych w tych odpadach w momencie ich wytworzenia jest takie, że w okresie 3 lat obniży się poniżej wartości określonych w § 4;

2) odpady krótkożyciowe – jeżeli zawierają:

a) izotopy promieniotwórcze krótkożyciowe, a:

– średnie stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych długożyciowych w tych odpadach nie przekracza 400 kBq/kg,

– maksymalne stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych długożyciowych w tych odpadach, wynikające z niejednorodności materiału w reprezentatywnej próbce odpadów o masie 1 kg, nie przekracza 4000 kBq,

b) wyłącznie izotopy promieniotwórcze długożyciowe, a średnie stężenie promieniotwórcze tych izotopów w tych odpadach nie przekracza 400 kBq/kg;

3) odpady długożyciowe – jeżeli średnie stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych długożyciowych w tych odpadach przekracza 400 kBq/kg.

1) niskoaktywne – jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów promieniotwórczych przekracza wartości określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, ale nie przekracza wartości 108 Bq;

2) średnioaktywne – jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów promieniotwórczych przekracza wartość 108 Bq, ale nie przekracza wartości 1012 Bq;

3) wysokoaktywne – jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów promieniotwórczych przekracza wartość 1012 Bq.

1) datę, rodzaj i wyniki wykonanych pomiarów radiologicznych;

2) datę, sposób wykonania i wyniki pomiarów temperatury odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych i wysokoaktywnych oraz temperatury opakowania z tymi odpadami;

3) imię i nazwisko osoby, która dokonała pomiarów;

4) sposób dalszego postępowania z odpadami promieniotwórczymi w przypadku stwierdzenia rozlania, rozproszenia lub uwolnienia odpadów promieniotwórczych, a także w przypadku przekroczenia dopuszczalnych wartości temperatur.

2. W przypadku obniżenia się stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych zawartych w odpadach promieniotwórczych poniżej wartości, o których mowa w § 4 ust. 1 lub 2, oraz w przypadku gdy nie są spełnione warunki określone w § 4 ust. 3, w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi w punkcie „Wyniki kontroli” wpisuje się jedynie:

1) datę i sposób stwierdzenia obniżenia się stężenia promieniotwórczego;

2) imię i nazwisko osoby, która stwierdziła obniżenie się stężenia promieniotwórczego;

3) sposób dalszego postępowania z odpadem, który przestał być odpadem promieniotwórczym.

3. W przypadku odpadów promieniotwórczych odprowadzanych do środowiska na warunkach określonych w zezwoleniu, w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi w punkcie „Wyniki kontroli” wpisuje się jedynie:

1) datę i sposób stwierdzenia spełnienia warunków zezwolenia pozwalających na odprowadzenie odpadów promieniotwórczych do środowiska;

2) imię i nazwisko osoby, która stwierdziła spełnienie warunków, o których mowa w pkt 1;

3) sposób dalszego postępowania z odpadem promieniotwórczym.

4. W karcie ewidencyjnej dla opakowania z wypalonym paliwem jądrowym w punkcie „Wyniki kontroli” wpisuje się:

1) datę, rodzaj i wyniki wykonanych pomiarów radiologicznych;

2) datę, sposób wykonania i wyniki pomiarów temperatury opakowania z wypalonym paliwem jądrowym;

3) imię i nazwisko osoby, która dokonała pomiarów;

4) sposób dalszego postępowania z wypalonym paliwem jądrowym w przypadku stwierdzenia podwyższonych wyników pomiarów radiologicznych w porównaniu do wartości opisanych w karcie ewidencyjnej, a także w przypadku przekroczenia dopuszczalnej wartości temperatury na powierzchni opakowania z wypalonym paliwem jądrowym.

5. Kartę ewidencyjną dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi oraz kartę ewidencyjną dla opakowania z wypalonym paliwem jądrowym przechowuje się przez okres przechowywania w jednostce organizacyjnej opakowań z odpadami promieniotwórczymi lub wypalonym paliwem jądrowym, dla których karty te zostały sporządzone.

6. Kartę ewidencyjną dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi zawierającą informacje, o których mowa w ust. 2 albo 3, przechowuje się przez okres 3 lat od dnia dokonania w niej ostatniego wpisu.

7. W przypadku odpadów promieniotwórczych przekazanych do składowania kartę ewidencyjną dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi przechowuje się przez okres składowania tych odpadów.

8. Kopie kart ewidencyjnych, o których mowa w § 11, przechowuje się przez okres 3 lat od dnia przekazania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego.

1) oględziny;

2) pomiary emitowanego promieniowania jonizującego;

3) pomiary masy lub objętości odpadów promieniotwórczych.

2. W przypadku odpadów, które przestały być odpadami promieniotwórczymi, kontrola zgodności stanu tych odpadów z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi obejmuje sprawdzenie zasadności:

1) uznania tych odpadów za odpady niebędące odpadami promieniotwórczymi;

2) wyboru sposobu dalszego postępowania z tymi odpadami.

3. W przypadku odpadów promieniotwórczych, o których mowa w § 12 ust. 3, kontrola zgodności stanu tych odpadów z informacjami zamieszczonymi w karcie ewidencyjnej dla opakowania z odpadami promieniotwórczymi obejmuje sprawdzenie zasadności:

1) stwierdzenia, że warunki zezwolenia pozwalające na odprowadzenie odpadów promieniotwórczych do środowiska zostały spełnione;

2) wyboru sposobu dalszego postępowania z tymi odpadami.

2. Wzór tablicy informacyjnej do oznaczania wejścia do przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

3. Wzór tablicy informacyjnej do oznaczania wejścia do magazynu odpadów promieniotwórczych określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

4. Ściany zewnętrzne i stropy magazynu odpadów promieniotwórczych i przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego lub zastosowane osłony zapobiegają otrzymaniu przez osoby z ogółu ludności rocznej dawki skutecznej (efektywnej) przekraczającej wartość 0,3 mSv.

1) sprzęt dozymetryczny odpowiedni ze względu na rodzaj emitowanego promieniowania jonizującego;

2) stałe lub ruchome osłony przed promieniowaniem jonizującym;

3) środki ochrony indywidualnej przed skażeniami promieniotwórczymi i napromieniowaniem;

4) instalację wodną i kanalizacyjną – w zależności od potrzeb.

2. W magazynie odpadów promieniotwórczych, w którym są przechowywane odpady promieniotwórcze generujące gazy lub mogące spowodować skażenie promieniotwórcze powietrza, zapewnia się wentylację mechaniczną umożliwiającą zmniejszenie stężenia powstałych gazów lub skażeń do poziomu, który można pominąć z punktu widzenia ochrony radiologicznej.

2. W workach i opakowaniach foliowych można przechowywać tylko stałe odpady promieniotwórcze niskoaktywne, o ile zapewniają spełnienie wymagań, o których mowa w art. 50 ust. 1 ustawy.

2. W obiektach posiadających kanalizację specjalną na ciekłe odpady promieniotwórcze magazyn odpadów promieniotwórczych wyposaża się w co najmniej dwa zbiorniki zapewniające ciągłość odbioru odpadów promieniotwórczych.

3. W obiektach nieposiadających kanalizacji specjalnej, o której mowa w ust. 2, ciekłe odpady promieniotwórcze przechowuje się wyłącznie w pojemnikach lub zbiornikach ze stali nierdzewnej lub z tworzyw sztucznych, których pojemność nie przekracza 100 dm³, oraz w zabezpieczonych przed uszkodzeniami mechanicznymi pojemnikach szklanych lub ceramicznych, których pojemność nie przekracza 25 dm³.

4. Zbiornik lub pojemnik do przechowywania ciekłych odpadów promieniotwórczych umieszcza się w pokrytej od wewnątrz powłoką chemoodporną wannie stalowej lub betonowej, której pojemność jest nie mniejsza od objętości umieszczonego w niej zbiornika lub pojemnika.

1) izotopy alfapromieniotwórcze;

2) izotopy promieniotwórcze, których okres połowicznego rozpadu nie przekracza 65 dni.

2. Ciekłe odpady promieniotwórcze zawierające:

1) organiczne rozpuszczalniki, ekstrahenty i oleje lub

2) detergenty o stężeniu przekraczającym 10 mg/dm³, lub

3) związki kompleksujące o stężeniu przekraczającym 10 mg/dm³, lub

4) substancje rozpuszczone i osady o zawartości przekraczającej 10 g/dm³ w przeliczeniu na suchą pozostałość

– przechowuje się oddzielnie od siebie oraz od odpadów, o których mowa w ust. 1.

1) charakterystykę i dokumentację konstrukcyjną paliwa jądrowego;

2) specyfikację zawartości początkowej wszystkich rozszczepialnych izotopów promieniotwórczych;

3) nadane przez producenta paliwa jądrowego numery identyfikacyjne elementów lub zestawów paliwowych;

4) informacje dotyczące przebiegu eksploatacji paliwa jądrowego, w szczególności wypalenia, maksymalnej mocy cieplnej generowanej przez element lub zestaw paliwowy podczas napromieniowania, ciepła powyłączeniowego oraz daty załadunku i wyładunku paliwa jądrowego z rdzenia reaktora;

5) informacje dotyczące warunków przechowywania wypalonego paliwa jądrowego w basenie przy reaktorze, w szczególności dotyczące parametrów fizykochemicznych wody oraz uszkodzeń koszulki wypalonego elementu paliwowego.

1) w mokrym przechowalniku wypalonego paliwa jądrowego:

a) ilości i rozmieszczenia wypalonego paliwa jądrowego,

b) parametrów wody: stężenia promieniotwórczego i aktywności całkowitej izotopów promieniotwórczych, temperatury, czynnika pH, składu chemicznego i przewodności elektrycznej,

c) poziomu wody w przechowalniku,

d) szczelności przechowalnika,

e) mocy dawki promieniowania jonizującego i skażeń promieniotwórczych w przechowalniku i w jego otoczeniu,

f) spełnienia warunków utrzymania podkrytyczności zgromadzonego w przechowalniku wypalonego paliwa jądrowego;

2) w suchym przechowalniku wypalonego paliwa jądrowego:

a) ilości i rozmieszczenia wypalonego paliwa jądrowego,

b) szczelności pojemników zawierających wypalone elementy paliwowe,

c) temperatury i szczelności wypalonych elementów paliwowych oraz temperatury pojemnika z wypalonym paliwem jądrowym,

d) mocy dawki promieniowania jonizującego i skażeń promieniotwórczych w przechowalniku i w jego otoczeniu, w szczególności stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych Xe-133 oraz Kr-85.

1) wypełnianie wolnych przestrzeni pomiędzy poszczególnymi opakowaniami w obiekcie przeznaczonym do składowania odpadów promieniotwórczych materiałami o właściwościach przeciwdziałających rozprzestrzenianiu się izotopów promieniotwórczych zawartych w odpadach promieniotwórczych;

2) ograniczenie eksponowania obiektu przeznaczonego do składowania odpadów promieniotwórczych będącego w trakcie wypełniania odpadami promieniotwórczymi na opady atmosferyczne, jeżeli wypełnianie musi być prowadzone w czasie tych opadów;

3) umieszczanie opakowań w obiekcie przeznaczonym do składowania odpadów promieniotwórczych w sposób uniemożliwiający ich uszkodzenie pod wpływem własnego ciężaru;

4) gromadzenie odcieków i w razie potrzeby poddawanie ich oczyszczaniu;

5) składowanie w oddzielnych obiektach:

a) odpadów promieniotwórczych krótkożyciowych niskoaktywnych i średnioaktywnych,

b) zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych niskoaktywnych i średnioaktywnych,

c) zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych wysokoaktywnych;

6) monitoring środowiska, obejmujący w szczególności:

a) pomiary zawartości substancji promieniotwórczych w:

– wodach powierzchniowych znajdujących się w otoczeniu składowiska,

– wodach podziemnych na terenie składowiska i w wodach drenażowych oraz wodach podziemnych występujących w jego otoczeniu,

– wodzie wodociągowej na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

– powietrzu na terenie składowiska,

– trawie i w glebie na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

b) pomiary:

– mocy dawki promieniowania gamma na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

– skażeń promieniotwórczych na terenie składowiska oraz na powierzchni dróg w otoczeniu składowiska,

c) obserwacje hydrogeologiczne i meteorologiczne:

– pomiary położenia zwierciadła wód podziemnych na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

– pomiary wielkości opadów atmosferycznych na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

d) badania hydrogeochemiczne.

2. Podczas eksploatacji składowiska głębokiego odpadów promieniotwórczych zapewnia się spełnienie wymagań określonych w ust. 1 pkt 1, 3 i 6.

1) zaplecze techniczno-eksploatacyjne;

2) obiekty przeznaczone do składowania odpadów promieniotwórczych;

3) zaplecze budowy, w przypadku gdy rozbudowa lub przebudowa składowiska następuje w czasie jego eksploatacji.

1) wymagane dla pomieszczeń zaliczonych zgodnie z przepisami prawa budowlanego do co najmniej klasy B odporności pożarowej;

2) wodoszczelności betonu nie mniejszej niż W8, mrozoodporności betonu nie mniejszej niż F150 oraz nasiąkliwości betonu nie większej niż 6%;

3) wynikające z właściwości fizykochemicznych składowanych odpadów promieniotwórczych oraz objętości odpadów promieniotwórczych dostarczanych do składowiska.

2. System drenażowy, o którym mowa w ust. 1, projektuje się i wykonuje się w sposób zapewniający:

1) przystosowanie do przewidywanego osiadania gruntu w podstawie składowiska odpadów promieniotwórczych pod wpływem obciążeń obiektami składowiska;

2) odporność na chemiczne oddziaływanie infiltrujących wód opadowych;

3) możliwość jego kontroli i obserwacji;

4) skuteczne funkcjonowanie w okresie eksploatacji składowiska odpadów promieniotwórczych oraz w okresie 50 lat po jego zamknięciu, chyba że w zezwoleniu na budowę składowiska odpadów promieniotwórczych określono dłuższy okres;

5) objęcie całej powierzchni podstawy składowiska odpadów promieniotwórczych;

6) wyprofilowanie podstawy składowiska odpadów promieniotwórczych zapewniające efektywny spływ wód do drenów;

7) odprowadzanie wód drenażowych do zbiornika retencyjnego.

1) przetworzeniu do postaci stałej o zawartości wody niezwiązanej poniżej 1% masowego, a szybkość ługowania wodą destylowaną zestalonych odpadów promieniotwórczych:

a) niskoaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10–2 g cm–2 d–1,

b) średnioaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10–3 g cm–2 d–1,

c) wysokoaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10–5 g cm–2 d–1;

2) segregowaniu według ich kategorii i podkategorii;

3) umieszczeniu w zamkniętym opakowaniu do składowania w sposób zabezpieczający przed wydostaniem się odpadów promieniotwórczych na zewnątrz.

2. Wymiary opakowania do składowania odpadów promieniotwórczych dostosowuje się do wymiarów obiektów składowiska odpadów promieniotwórczych przeznaczonych do składowania odpadów promieniotwórczych i liczby warstw, w których opakowania będą umieszczane.

2. Odpady promieniotwórcze, których wymiary lub kształt uniemożliwiają umieszczenie ich w opakowaniach, a ich rozdrobnienie jest ze względów ochrony radiologicznej niewskazane, mogą być po zabezpieczeniu przed rozprzestrzenianiem się skażeń promieniotwórczych umieszczane w składowisku odpadów promieniotwórczych bez opakowań.

3. Zużyte zamknięte źródła promieniotwórcze przeznaczone do składowania mogą być także dostarczane do składowiska odpadów promieniotwórczych w opakowaniach transportowych wielokrotnego użycia i umieszczane w wydzielonych obiektach przeznaczonych do ich składowania.

1) symbol promieniowania;

2) symbol identyfikacyjny opakowania zgodny z kartą ewidencyjną;

3) informację o kategorii i podkategorii odpadu promieniotwórczego.

Prezes Rady Ministrów: B. Szydło

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady 2011/70/Euratom z dnia 19 lipca 2011 r. ustanawiającą ramy wspólnotowe w zakresie odpowiedzialnego i bezpiecznego gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi (Dz. Urz. UE L 199 z 02.08.2011, str. 48).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 21 lipca 2015 r., pod numerem 2015/0396/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża postanowienia dyrektywy UE 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. WE L 241 z 17.09.2015, str. 1).

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego (Dz. U. Nr 230, poz. 1925), które zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo atomowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 587) utraciło moc z dniem 25 listopada 2015 r.

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 14 grudnia 2015 r. (poz. 2267)

Załącznik nr 1

WARTOŚCI AKTYWNOŚCI I STĘŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO IZOTOPÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH STANOWIĄCE PODSTAWĘ KWALIFIKOWANIA ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH DO KATEGORII ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH I PODKATEGORII ZUŻYTYCH ZAMKNIĘTYCH ŹRÓDEŁ PROMIENIOTWÓRCZYCH

Objaśnienia:

Izotopy promieniotwórcze opatrzone wskaźnikiem „+” lub „nat” oznaczają izotopy promieniotwórcze macierzyste znajdujące się w stanie równowagi wiekowej ze swymi pochodnymi. W takich przypadkach wartości aktywności i stężenia promieniotwórczego odnoszą się do izotopów promieniotwórczych macierzystych, uwzględniając również obecność izotopów promieniotwórczych pochodnych.

Izotopy promieniotwórcze pochodne

Załącznik nr 2

WZÓR KARTY EWIDENCYJNEJ DLA OPAKOWANIA Z ODPADAMI PROMIENIOTWÓRCZYMI ORAZ WZÓR KARTY EWIDENCYJNEJ DLA OPAKOWANIA Z WYPALONYM PALIWEM JĄDROWYM

1. WZÓR KARTY EWIDENCYJNEJ DLA OPAKOWANIA Z ODPADAMI PROMIENIOTWÓRCZYMI

Objaśnienia:

Kolorem białym zaznaczono pola wypełniane przez uprawnione osoby w jednostce organizacyjnej, w której powstały odpady promieniotwórcze.

Kolorem szarym zaznaczono pola wypełniane przez uprawnione osoby w jednostce organizacyjnej transportującej odpady promieniotwórcze oraz w jednostce organizacyjnej, do której przekazano odpady promieniotwórcze.

Źródłowymi kartami ewidencyjnymi są karty ewidencyjne dla opakowań z odpadami promieniotwórczymi, z których przeniesiono odpady promieniotwórcze do nowego opakowania.

2. WZÓR KARTY EWIDENCYJNEJ DLA OPAKOWANIA Z WYPALONYM PALIWEM JĄDROWYM

Objaśnienia:

Kolorem białym zaznaczono pola wypełniane przez uprawnione osoby w jednostce organizacyjnej, w której powstało wypalone paliwo jądrowe.

Kolorem szarym zaznaczono pola wypełniane przez uprawnione osoby w jednostce organizacyjnej transportującej wypalone paliwo jądrowe oraz w jednostce organizacyjnej, do której przekazano wypalone paliwo jądrowe.

Źródłowymi kartami ewidencyjnymi są karty ewidencyjne dla opakowań z wypalonym paliwem jądrowym, z których przeniesiono wypalone paliwo jądrowe do nowego opakowania.

Załącznik nr 3

WZÓR TABLICY INFORMACYJNEJ DO OZNACZANIA WEJŚCIA DO PRZECHOWALNIKA WYPALONEGO PALIWA JĄDROWEGO

Objaśnienie:

Wymiary podano w mm.

Załącznik nr 4

WZÓR TABLICY INFORMACYJNEJ DO OZNACZANIA WEJŚCIA DO MAGAZYNU ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH

Objaśnienie:

Wymiary podano w mm.

Załącznik nr 5

WZÓR TABLICY INFORMACYJNEJ DO OZNACZANIA WEJŚCIA DO SKŁADOWISKA ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH

Objaśnienie:

Wymiary podano w mm.