Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 2172

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 28 października 2014 r. w Warszawie została podpisana Umowa między Europejską Organizacją Badań Astronomicznych na Półkuli Południowej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej dotycząca warunków przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Europejskiej Organizacji Badań Astronomicznych na Półkuli Południowej, w następującym brzmieniu:

UMOWA MIĘDZY

EUROPEJSKĄ ORGANIZACJĄ BADAŃ ASTRONOMICZNYCH NA PÓŁKULI POŁUDNIOWEJ

A RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

DOTYCZĄCA WARUNKÓW PRZYSTĄPIENIA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

DO

EUROPEJSKIEJ ORGANIZACJI BADAŃ ASTRONOMICZNYCH NA PÓŁKULI POŁUDNIOWEJ

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej (zwany dalej: „Rządem Polski”)

i

Europejska Organizacja Badań Astronomicznych na Półkuli Południowej (zwana dalej: „Organizacją”), ustanowiona na mocy Konwencji o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Astronomicznych na Półkuli Południowej oraz załączonego do niej Protokołu Finansowego, sporządzonych dnia 5 października 1962 r. w Paryżu (zwanych dalej łącznie: „Konwencją”).

ZWAŻYWSZY, że na mocy art. XIII ust. 4 Konwencji Państwo przystępujące do Organizacji na podstawie jednomyślnej decyzji państw członkowskich zostaje członkiem Organizacji oraz Stroną Konwencji po złożeniu instrumentu przystąpienia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej,

ZWAŻYWSZY, że na mocy art. 30 Protokołu w sprawie Przywilejów i Immunitetów Europejskiej Organizacji Badań Astronomicznych na Półkuli Południowej, sporządzonego dnia 12 lipca 1974 r. w Paryżu (zwanego dalej: „Protokołem”), każda Strona Konwencji może przystąpić do Protokołu poprzez złożenie instrumentu przystąpienia w archiwum Rządu Republiki Francuskiej,

ZWAŻYWSZY, że 24/09/2014 Rząd Polski złożył wniosek o członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Organizacji, a Rada na 132 posiedzeniu, które odbyło się 8/10/2014, jednomyślnie zatwierdziła przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej,

BIORĄC POD UWAGĘ Decyzję Rady określającą specjalny wkład Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. VII ust. 3 Konwencji, zatwierdzoną na 132 posiedzeniu Rady, które odbyło się 8/10/2014,

BIORĄC POD UWAGĘ Decyzję Rady ustalającą roczny wkład finansowy Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. VII ust. 1 Konwencji, zatwierdzoną na 132 posiedzeniu Rady, które odbyło się 8/10/2014,

ODNOTOWUJĄC wyrażoną przez Rząd Polski chęć uczestnictwa Rzeczypospolitej Polskiej w całym programie Organizacji, w tym w nowo zatwierdzonym uzupełniającym programie dotyczącym budowy i obsługi Nadzwyczaj Dużego Teleskopu (Extremely Large Telescope) w Cerro Armazones w północnym Chile,

UZNAJĄC, że Organizacja musi dołożyć wszelkich starań, aby zagwarantować jak najsprawiedliwszy podział kontraktów pomiędzy państwa członkowskie, Organizacja podejmie wszystkie niezbędne kroki w celu zapewnienia polskim firmom i instytucjom pomocy i środków pozwalających na udział w przetargach ogłaszanych przez Organizację,

PRZEKONANE, że przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Organizacji przyczyni się do realizacji jej celów opisanych w Konwencji,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Celem niniejszej Umowy jest ustalenie warunków przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Organizacji, i uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską statusu Strony Konwencji oraz Protokołu.

1. Rzeczpospolita Polska zostanie członkiem Organizacji i Stroną Konwencji wraz z datą przystąpienia do Konwencji określoną w art. 6 ust. 2 niniejszej Umowy (zwaną dalej: „datą przystąpienia do Konwencji”).

2. Rzeczpospolita Polska zostanie Stroną Protokołu wraz z datą przystąpienia do Protokołu określoną w art. 6 ust. 3 niniejszej Umowy (zwaną dalej: „datą przystąpienia do Protokołu”).

1. Od daty przystąpienia do Konwencji, postanowienia Konwencji będą wiążące i będą miały zastosowanie do Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Od tej samej daty Rzeczpospolita Polska otrzyma prawa i obowiązki identyczne jak inne państwa członkowskie w odniesieniu do decyzji i uchwał przyjętych przez Radę lub, na skutek delegacji takich uprawnień przez Radę, przez wskazany organ pomocniczy, w odniesieniu do każdej umowy zawieranej przez Organizację.

3. Od daty przystąpienia do Protokołu, postanowienia Protokołu będą wiążące i będą miały zastosowanie do Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Rząd Polski podejmie wszystkie niezbędne kroki w celu dostosowania prawa krajowego do praw i obowiązków wynikających z przystąpienia do Organizacji.

1. Zgodnie z Decyzją Rady ustalającą specjalny wkład Rzeczypospolitej Polskiej, zatwierdzoną na 132 posiedzeniu Rady, które odbyło się 8/10/2014, przyjętą na podstawie art. VII ust. 3 Konwencji, Rząd Polski wniesie na rzecz Organizacji specjalny wkład w postaci gotówkowej w łącznej wysokości 29 500 000 (słownie: dwadzieścia dziewięć milionów pięćset tysięcy) EUR w cenach z 2014 r. Kwota ta jest ostateczna, nie podlega negocjacji i będzie wpłacona przez Rząd Polski na rzecz Organizacji w dziesięciu równych rocznych ratach, poczynając od daty przystąpienia do Konwencji.

2. W chwili wystawiania przez Organizację wezwania do zapłaty raty roczne podlegają rocznej indeksacji w odniesieniu do 2014 r., stosując indeks zmian kosztów Organizacji, uaktualniany każdego roku i zatwierdzany przez Radę.

3. Za rok przystąpienia do Konwencji Rząd Polski wpłaci indeksowaną ratę roczną w ciągu 30 dni od otrzymania wezwania do zapłaty wystawionego przez Organizację po dacie przystąpienia do Konwencji.

4. Za rok następny po przystąpieniu do Konwencji oraz przez kolejne osiem lat Rząd Polski będzie wpłacał indeksowane raty roczne w ciągu 30 dni od otrzymania wezwania do zapłaty wystawionego przez Organizację.

5. W przypadku opóźnienia w dokonaniu płatności przez Rząd Polski na rzecz Organizacji, Organizacja obciąży Rzeczpospolitą Polską odsetkami. Odsetki, którymi będzie obciążona Rzeczpospolita Polska, będą naliczane od tej części raty rocznej, która nie została wpłacona w ciągu 90 dni od daty wymagalności określonej zgodnie z ustępem 3 lub 4 powyżej. Stopa procentowa naliczanych odsetek będzie oparta o 3-miesięczną stopę EURIBOR powiększoną o 1 punkt procentowy. Organizacja poinformuje Rząd Polski o należnych odsetkach w wezwaniu do kolejnej płatności. Sposób płatności odsetek będzie określony odrębnie dla każdego przypadku opóźnienia w konsultacji z Rządem Polski.

6. Rząd Polski będzie miał prawo do wcześniejszych wpłat niektórych lub wszystkich rocznych rat, jeśli będzie to w interesie Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku nowy harmonogram płatności rocznych rat będzie uzgodniony pomiędzy Rządem Polski a Organizacją.

1. Roczne wkłady finansowe Rzeczypospolitej Polskiej będą ustalane przez Organizację zgodnie ze stosowaniem przez Radę postanowień art. VII ust. 1 Konwencji.

2. Niezależnie od postanowień ust. 1 powyżej, roczny wkład finansowy Rzeczypospolitej Polskiej za rok 2015 będzie wynosić 3 350 000 (słownie: trzy miliony trzysta pięćdziesiąt tysięcy) EUR, zgodnie z Decyzją Rady zatwierdzoną na 132 posiedzeniu Rady, które odbyło się 8/10/2014.

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie z datą przystąpienia do Konwencji.

2. Zgodnie z art. XIV ust. 2 Konwencji przystąpienie do Konwencji staje się skuteczne dla Rzeczypospolitej Polskiej z dniem złożenia instrumentu przystąpienia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej. Rzeczpospolita Polska i Organizacja ustalają, że przystąpienia powinien być złożony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej przed dniem 31 grudnia 2015 r. Jeżeli instrument przystąpienia nie będzie złożony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej przed dniem 31 grudnia 2015 r. warunki przystąpienia określone w niniejszej Umowie będą podlegały renegocjacji.

3. Zgodnie z art. 31 Protokołu przystąpienie do Protokołu staje się skuteczne dla Rzeczypospolitej Polskiej z dniem złożenia instrumentu przystąpienia w archiwum Rządu Republiki Francuskiej, ale nie wcześniej niż przystąpienie do Konwencji stanie się skuteczne.

4. Rząd Polski zawiadomi Organizację na piśmie o zakończeniu procedury akcesyjnej w ciągu 10 dni od złożenia instrumentu przystąpienia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej.

Jeśli niemożliwe okaże się polubowne rozstrzygnięcie ewentualnego sporu pomiędzy Organizacją a Rzeczpospolitą Polską w związku ze stosowaniem lub interpretacją niniejszej Umowy, stosuje się Artykuł 26 Protokołu przez analogię.

1. Konwencja, w oryginalnej wersji francuskiej i w tłumaczeniu na język polski, stanowi Załącznik nr 1 do Umowy. Wersja francuska jest wersją rozstrzygającą.

2. Protokół, w oryginalnej wersji francuskiej i w tłumaczeniu na język polski, stanowi Załącznik nr 2 do Umowy. Wersja francuska jest wersją rozstrzygającą.

3. Załączniki stanowią integralną część Umowy.

Sporządzono w Warszawie w dniu 28/10/2014 w trzech egzemplarzach, każdy w wersjach językowych: angielskiej, francuskiej i polskiej, przy czym wszystkie trzy teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku różnic w interpretacji angielska wersja językowa tekstu będzie rozstrzygająca.

Wersja w języku francuskim

Wersja w języku angielskim

Przekład

KONWENCJA O UTWORZENIU EUROPEJSKIEJ ORGANIZACJI BADAŃ ASTRONOMICZNYCH NA PÓŁKULI POŁUDNIOWEJ

RZĄDY PAŃSTW, będących stronami niniejszej Konwencji

MAJĄC NA UWADZE:

Że stopień zaawansowania badań półkuli południowej nieba jest znacznie mniejszy, niż w przypadku badań półkuli północnej,

Ze w następstwie tego stanu rzeczy, dane, na których opiera się wiedza o galaktyce, znacznie różnią się, jeśli chodzi o ich walor poznawczy, w odniesieniu do różnych części nieba, a zatem niezbędne jest ich poprawienie i uzupełnienie w takim zakresie, w jakim są one niewystarczające,

Że, w pierwszej kolejności, godny ubolewania jest fakt, że systemy, niemające odpowiedników na półkuli północnej są w zasadzie niedostępne dla największych obecnie wykorzystywanych instrumentów badawczych,

Że, z uwagi na powyższe, istnieje pilna konieczność zainstalowania na półkuli południowej wydajnych instrumentów, porównywalnych do tych, które funkcjonują na półkuli północnej, z drugiej zaś strony, że jedynie współpraca międzynarodowa może doprowadzić ten projekt do pomyślnej realizacji,

PRAGNĄC wspólnie stworzyć obserwatorium położone na półkuli południowej, które zostanie wyposażone w wydajne instrumenty, a tym samym, pragnąc popierać i organizować współpracę w zakresie badań astronomicznych,

PRZYJĘŁY NASTĘPUJĄCE POSTANOWIENIA:

Artykuł pierwszy – Utworzenie Organizacji

1. Na mocy niniejszej Konwencji tworzy się Europejską Organizację Badań Astronomicznych na Półkuli Południowej, zwaną w dalszej części dokumentu Organizacją.

2. Tymczasowo, na siedzibę Organizacji ustala się Brukselę. Siedziba zostanie ostatecznie ustalona przez Radę, ustanowioną na mocy artykułu IV.

Artykuł II – Cele

1. Celem Organizacji jest wybudowanie, wyposażenie i umożliwienie działania obserwatorium astronomicznego, położonego na półkuli południowej.

2. Wstępny program Organizacji obejmuje wybudowanie, zainstalowanie i funkcjonowanie obserwatorium na półkuli południowej, w którego skład będą wchodziły:

a) teleskop o średnicy około 3 metrów;

b) kamera Schmidta z płytką ok. 1,20 m;

c) nadto trzy teleskopy o średnicy maksymalnie 1 m;

d) koło południkowe;

e) urządzenia pomocnicze, niezbędne do realizacji programów badawczych przy pomocy instrumentów określonych wyżej w punktach a), b), c) i d);

f) niezbędne zabudowania, w których będzie się znajdowało wyposażenie określone wyżej w punktach a), b), c) d) i e), jak również administracja obserwatorium i pomieszczenia dla personelu.

3. Wszelkie dodatkowe programy powinny zostać przedłożone Radzie, ustanowionej na mocy art. IV niniejszej Konwencji i przez nią zaaprobowane większością dwóch trzecich głosów państw członkowskich Organizacji. Państwa, które nie zaaprobują dodatkowego programu, nie będą zobowiązane do przyczyniania się do jego realizacji.

4. Państwa członkowskie podejmują działania w celu ułatwienia wymiany osób oraz informacji naukowych i technicznych, przydatnych do realizacji programów, w których uczestniczą.

Artykuł III – Członkowie

1. Członkami Organizacji są państwa będące stronami niniejszej Konwencji.

2. Przyjęcie innych państw do Organizacji odbywa się według procedury przewidzianej w artykule XIII, ustęp 4.

Artykuł IV – Organy

Organami Organizacji są Rada i Dyrektor.

Artykuł V – Rada

1. W skład Rady wchodzi po dwóch przedstawicieli z każdego z państw członkowskich, przy czym co najmniej jeden z nich musi być astronomem. Przedstawicielom mogą towarzyszyć eksperci.

2. Rada:

a) określa linie działania Organizacji w zakresie badań naukowych, w zakresie technicznym i administracyjnym;

b) zatwierdza budżet większością dwóch trzecich głosów państw członkowskich i ustala zasady finansowe stosownie do Protokołu finansowego, będącego załącznikiem do niniejszej Konwencji:

c) sprawuje kontrolę nad wydatkami, zatwierdza i publikuje zweryfikowane roczne sprawozdania rachunkowe Organizacji;

d) podejmuje decyzje co do składu personalnego i zatwierdza nabór do personelu wyższego Organizacji;

e) publikuje raport roczny;

f) zatwierdza przedstawiony przez Dyrektora regulamin wewnętrzny obserwatorium;

g) jest umocowana do podejmowania wszelkich działań niezbędnych do funkcjonowania Organizacji.

3. Rada zbiera się co najmniej raz w roku. Rada decyduje o miejscu zgromadzenia.

4. Każde państwo członkowskie dysponuje jednym głosem w Radzie. Jednak państwo członkowskie nie może głosować nad realizacją programu innego, niż program początkowy, o którym mowa w artykule II, ustęp 2, jeżeli nie wyraziło zgody na udział finansowy w tym programie, lub o ile głosowanie nie dotyczy instalacji, których nabycie zgodziło się współfinansować.

5. Decyzje Rady są ważne pod warunkiem, że podjęte zostały w obecności przedstawicieli co najmniej dwóch trzecich państw członkowskich.

6. Z wyjątkiem postanowień przeciwnych niniejszej Konwencji, decyzje Rady podejmowane są większością absolutną głosów państw członkowskich reprezentowanych i głosujących.

7. Rada zatwierdza swój regulamin wewnętrzny, z zastrzeżeniem postanowień niniejszej Konwencji.

8. Rada wybiera spośród swoich członków Przewodniczącego, którego kadencja trwa jeden rok, i który może zostać ponownie wybrany tylko jeden raz na kolejną kadencję.

9. Przewodniczący zwołuje Radę na posiedzenie. Jest on zobowiązany do zwołania posiedzenia Rady w ciągu miesiąca, o ile co najmniej dwa państwa członkowskie wyrażą takie żądanie.

10. Rada może tworzyć organy pomocnicze, niezbędne do realizacji celów Organizacji. Rada określa kadencję tych organów.

11. Rada określa, przy jednomyślności państw członkowskich, na terytorium jakiego państwa zostanie posadowione obserwatorium, oraz ustala jego położenie.

12. Rada zawiera umowy dotyczące siedziby, niezbędne do realizacji niniejszej Konwencji.

Artykuł VI – Dyrektor i personel

1. a) Rada, stanowiąc większością dwóch trzecich głosów państw członkowskich, powołuje, na czas określony, Dyrektora, który odpowiada wyłącznie przed Radą. Jego zadaniem jest sprawowanie ogólnego zarządu Organizacją. Dyrektor reprezentuje Organizację przy dokonywaniu czynności cywilnoprawnych. Przedstawia Radzie sprawozdanie roczne. Dyrektor uczestniczy w posiedzeniach Rady z głosem doradczym, chyba że Rada podejmie inną decyzję.

b) Rada może, większością dwóch trzecich głosów państw członkowskich, odwołać Dyrektora.

c) W przypadku wakatu na stanowisku dyrektora, Przewodniczący Rady reprezentuje Organizację przy dokonywaniu czynności cywilnoprawnych. Rada może jednak wyznaczyć w miejsce Dyrektora inną osobę, określając zakres jej umocowania i obowiązki.

d) Na zasadach określonych przez Radę, Przewodniczący i Dyrektor mogą udzielić pełnomocnictwa do podpisywania umów i dokumentów.

2. Dyrektora w realizacji jego zadań wspiera personel naukowy, techniczny i administracyjny, zaaprobowany przez Radę.

3. Z zastrzeżeniem artykułu V, ustęp 2d, oraz upoważnień budżetowych, Dyrektor zatrudnia i zwalnia pracowników. Zatrudnienie i ustanie zatrudnienia odbywają się na zasadach określonych w regulaminie pracowniczym, zatwierdzonym przez Radę.

4. Dyrektor oraz pracownicy Organizacji wykonują swoje zadania w interesie Organizacji. Nie mogą oni domagać się ani otrzymywać poleceń od innych podmiotów, niż uprawnione organy Organizacji. Mają oni obowiązek powstrzymać się od wszelkich działań niezgodnych z charakterem wykonywanych zadań. Każde państwo członkowskie zobowiązuje się do tego, że nie będzie wywierać wpływu na Dyrektora ani na pracowników Organizacji w zakresie wykonywania ich zadań.

5. Badacze oraz ich współpracownicy, którzy za zgodą Rady zostaną powołani do wykonywania prac w obserwatorium, podlegają Dyrektorowi i zobowiązani są do przestrzegania ogólnych zasad, ustalonych lub zatwierdzonych przez Radę, nie są jednak pracownikami Organizacji.

Artykuł VII – Wkłady finansowe

1. a) Każde państwo członkowskie ponosi koszty inwestycji i wyposażenia, jak również uczestniczy w pokrywaniu bieżących wydatków w zakresie działania Organizacji, stosownie do stawek ustalanych co trzy lata przez Radę większością dwóch trzecich głosów państw członkowskich na podstawie średniego dochodu narodowego netto, obliczonego zgodnie z zasadami, o których mowa w artykule VII, ustęp 1b) Konwencji o Utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych, podpisanej w Paryżu dnia 1 lipca 1953.¹

b) Postanowienia powyższe mają zastosowanie jedynie w przypadku programu początkowego, o którym mowa w artykule II, ust. 2.

c) Niemniej, żadne z państw członkowskich nie jest zobowiązane do płacenia corocznych wkładów, jeżeli przekraczają one jedną trzecią całkowitej kwoty wkładów ustalonych przez Radę. Ten pułap może zostać obniżony decyzją Rady, podjętą jednogłośnie, w przypadku, gdy państwo niewymienione w Załączniku do Protokołu finansowego zostanie członkiem Organizacji.

2. W przypadku, gdy ustalony zostanie program dodatkowy, o którym mowa w art. II, ust. 3, dla państw członkowskich, uczestniczących w tym programie, Rada określi specjalne stawki udziałów finansowych w kosztach programu dodatkowego. Taryfikator specjalny określa się według zasad, o których mowa w ust. 1, jednak bez uwzględniania warunków wskazanych w literze c).

3. Państwa, które zostaną członkami Organizacji po dacie wejścia w życie niniejszej Konwencji będą zobowiązane do opłacania, poza ich udziałem w przyszłych kosztach inwestycji i wyposażenia oraz w wydatkach bieżących, również specjalnego wkładu, odzwierciedlającego ich udział w już poniesionych kosztach inwestycji i wyposażenia. Wysokość tego wkładu zostanie określona przez Radę większością dwóch trzecich głosów państw członkowskich.

4. Wszelkie wkłady specjalne, wpłacane na podstawie postanowień ust. 3, zostaną odliczone od wkładów pozostałych państw członkowskich, chyba że Rada jednogłośnie podejmie odmienną uchwałę.

5. Państwo nie może brać udziału w działalności, do której nie przyczyniło się finansowo.

6. Rada może przyjmować darowizny i zapisy testamentowe na rzecz Organizacji, o ile nie są one obwarowane warunkami niezgodnymi z celami Organizacji.

Artykuł VIII – Poprawki

1. Rada może rekomendować państwom członkowskim wprowadzenie poprawek do niniejszej Konwencji oraz do załączonego do niej Protokołu finansowego. Każde państwo, które pragnie zaproponować poprawkę, zawiadamia o tym Dyrektora. Dyrektor informuje państwa członkowskie o proponowanej poprawce co najmniej na trzy miesiące przed terminem ich omawiania przez Radę.

2. Poprawki rekomendowane przez Radę mogą zostać przyjęte jedynie za zgodą wszystkich państw członkowskich, które podejmują stosowne decyzje zgodnie ze swoimi regułami konstytucyjnymi. Poprawki te wchodzą w życie po upływie trzydziestu dni od ostatniej notyfikacji o zaakceptowaniu propozycji. Dyrektor zawiadamia państwa członkowskie o dacie wejścia poprawki w życie.

Artykuł IX – Spory

O ile zainteresowane państwa członkowskie nie zaakceptują innego sposobu rozwiązania sporu, wszelkie spory między państwami członkowskimi, dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Konwencji albo Protokołu finansowego, które nie mogą zostać rozwiązane za pośrednictwem Rady, podlegają rozstrzygnięciu przez Stały Trybunał Arbitrażowy w Hadze, zgodnie z postanowieniami Konwencji z dnia 18 października 1907 r. o pokojowym załatwianiu sporów międzynarodowych.

Artykuł X – Wystąpienie

Po upływie okresu nie krótszego niż dziesięć lat, licząc od daty przystąpienia do Organizacji, każde państwo członkowskie Organizacji może w formie pisemnej powiadomić Przewodniczącego Rady o wystąpieniu z Organizacji. Wystąpienie takie staje się skuteczne z końcem roku finansowego następującego po roku, w którym powiadomienie zostało przekazane. Państwo członkowskie, które występuje z Organizacji, nie może żądać jakiegokolwiek udziału w aktywach Organizacji, jak również nie może domagać się zwrotu już uiszczonych wkładów.

Artykuł XI – Niewywiązywanie się ze zobowiązań

W przypadku, gdyby któryś z członków Organizacji zaprzestał wywiązywania się z zobowiązań, wynikających z niniejszej Konwencji lub z Protokołu finansowego, Rada wzywa go do podporządkowania się tym postanowieniom. W przypadku, gdyby członek Organizacji w wyznaczonym terminie nadal nie zastosował się do wezwania, pozostałe państwa członkowskie, stanowiąc jednogłośnie, mogą zadecydować o kontynuowaniu współpracy w ramach Organizacji z pominięciem go. W takim przypadku, Państwo to nie może żądać jakiegokolwiek udziału w aktywach Organizacji, jak również nie może domagać się zwrotu już uiszczonych wkładów.

Artykuł XII – Rozwiązanie

Organizacja może zostać w każdej chwili rozwiązana uchwałą podjętą większością dwóch trzecich głosów państw członkowskich. W przypadku braku jednogłośnej zgody państw członkowskich w chwili rozwiązania Organizacji, na mocy tej samej uchwały zostanie powołany likwidator. Aktywa zostaną rozdzielone pomiędzy państwa członkowskie Organizacji w chwili jej rozwiązania, proporcjonalnie do ich udziału finansowego faktycznie poniesionego w czasie, gdy były one stronami niniejszej Konwencji. W odniesieniu do pasywów, są one przejmowane przez te państwa członkowskie, proporcjonalnie do ich udziału finansowego ustalonego na bieżący rok finansowy.

Artykuł XIII – Podpisanie – Przystąpienie

1. Niniejsza Konwencja oraz Protokół finansowy, będący załącznikiem do niej, są otwarte do podpisu przez wszystkie Państwa, które brały udział w pracach wstępnych nad Konwencją.

2. Niniejsza Konwencja oraz Protokół finansowy, stanowiący załącznik do niej, podlegają zatwierdzeniu lub ratyfikacji każdego Państwa, zgodnie z jego zasadami konstytucyjnymi.

3. Instrumenty zatwierdzenia lub ratyfikacji zostaną złożone w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej.

4. Rada, stanowiąc jednogłośnie, może postanowić o przyjęciu do Organizacji Państw innych, aniżeli państwa, o których mowa w ust. 1. Państwa przyjęte w ten sposób stają się członkami Organizacji, składając instrument przystąpienia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej.

Artykuł XIV – Wejście w życie

1. Niniejsza Konwencja oraz Protokół finansowy, stanowiący załącznik do niej, wchodzą w życie w dniu złożenia czwartego instrumentu zatwierdzenia lub ratyfikacji, pod warunkiem że całkowita kwota składek, wynikająca z taryfikatora znajdującego się w załączniku do Protokołu finansowego, wyniesie co najmniej 70%.

2. W odniesieniu do każdego z państw składających instrument zatwierdzenia, ratyfikacji lub przystąpienia po dacie wejścia w życie, o której mowa w ust. 1, Konwencja oraz Protokół finansowy wchodzą w życie w dniu złożenia tego instrumentu.

Artykuł XV – Notyfikacje

1. Złożenie każdego instrumentu zatwierdzenia, ratyfikacji lub przystąpienia oraz wejścia w życie niniejszej Konwencji i Protokołu finansowego, stanowiącego załącznik do niej, podlegają notyfikacji przez Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej Państwom – sygnatariuszom i przystępującym, jak również Dyrektorowi Organizacji.

2. Przewodniczący Rady kieruje notyfikację do wszystkich państw członkowskich w przypadku, gdy któreś z Państw występuje z Organizacji albo przestaje w niej uczestniczyć na mocy artykułu XI.

Artykuł XVI – Rejestracja

Z chwilą wejścia w życie niniejszej Konwencji oraz Protokołu finansowego, będącego załącznikiem do niej, Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej dokonuje ich rejestracji u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Na dowód czego, niżej podpisani przedstawiciele, należycie do tego upoważnieni przez ich Rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Paryżu, dnia piątego października 1962 r. w jednym egzemplarzu, w językach niemieckim, francuskim, niderlandzkim i szwedzkim, przy czym tekst francuski jest rozstrzygający w przypadku sporów.

Egzemplarz ten zostaje złożony w archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej wyda kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem państwom sygnatariuszom lub przystępującym.

Za Republikę Federalną Niemiec: Podpisano, Karl Knoke

Za Królestwo Belgii: Podpisano, Jaspar

Za Republikę Francuską: Podpisano, E. de Carbonnel

Za Królestwo Niderlandów: Podpisano, M. Beyen

Za Królestwo Szwecji: Podpisano, R. Kumlin

Dania stała się członkiem Organizacji dnia 24 sierpnia 1967 r., Szwajcaria dnia 1 marca 1982 r. oraz Włochy dnia 24 maja 1982 r.

¹ Ustęp, o którym mowa, ma następujące brzmienie:

1. Każde państwo członkowskie partycypuje zarówno w wydatkach inwestycyjnych, jak i w bieżących kosztach operacyjnych Organizacji:

(a) w okresie kończącym się trzydziestego pierwszego grudnia 1956 r., w wysokości określonej w protokole finansowym stanowiącym załącznik do niniejszej konwencji; a następnie,

(b) zgodnie z wysokością stawek ustalaną co trzy lata przez Radę większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich i opartą na wysokości średniego dochodu narodowego netto każdego państwa członkowskiego przy współczynniku cenowym za trzy ostatnie lata, za które dane statystyczne są dostępne, z tym że:

(i) w odniesieniu do któregokolwiek programu działalności Rada może określić, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, maksymalną wysokość procentową udziału, jaką każde państwo członkowskie może być zobowiązane zapłacić z ogólnej sumy wkładów oszacowanej przez Radę jako roczny koszt tego programu; po ustaleniu takiego maksymalnego procentowego udziału Rada może, taką samą większością głosów, zmienić jego wysokość, pod warunkiem że żadne państwo członkowskie biorące udział w tym programie nie wniesie sprzeciwu;

(ii) Rada może większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich podjąć decyzję o wzięciu pod uwagę pewnych szczególnych okoliczności dotyczących państwa członkowskiego oraz odpowiednio ustalić wysokość jego składki; dla zastosowania tego postanowienia jako szczególną okoliczność uznaje się w szczególności sytuację, gdy dochód narodowy państwa członkowskiego „per capita” jest niższy od kwoty określonej przez Radę taką samą większością głosów.

PROTOKÓŁ FINANSOWY STANOWIĄCY ZAŁĄCZNIK DO KONWENCJI O UTWORZENIU EUROPEJSKIEJ ORGANIZACJI BADAŃ ASTRONOMICZNYCH NA PÓŁKULI POŁUDNIOWEJ

RZĄDY PAŃSTW będących stronami Konwencji o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Astronomicznych Półkuli Południowej, dalej zwanej «Konwencją»,

PRAGNĄC ustanowić postanowienia dotyczące zarządzania finansami Organizacji,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1 – Budżet

1. Rok finansowy Organizacji trwa od 1 stycznia do 31 grudnia.

2. Dyrektor, nie później niż do 1 września każdego roku, przedkłada Radzie do rozpatrzenia i zatwierdzenia szczegółowe preliminarze budżetowe na następny rok finansowy.

3. Preliminarze budżetowe zostają podzielone na główne rubryki. Jedynie Komitet Finansowy, o którym mowa w artykule 3, może zezwolić na transfery w ramach budżetu. Szczegółową formę preliminarza określa Komitet Finansowy po zasięgnięciu opinii Dyrektora.

Artykuł 2 – Budżet uzupełniający

Jeżeli wymagają tego okoliczności, Rada może zażądać od Dyrektora, aby przedstawił budżet uzupełniający lub poprawiony. Żadna uchwała, która pociąga za sobą dodatkowe wydatki, nie może zostać zatwierdzona przez Radę, dopóki Rada nie zatwierdzi, na wniosek Dyrektora, preliminarza związanych z nią wydatków.

Artykuł 3 – Komitet Finansowy

Rada ustanawia Komitet Finansowy, składający się z przedstawicieli wszystkich państw członkowskich; jego zadania zostały określone w Zasadach finansowych, o których mowa w artykule 8. Dyrektor przedkłada Komitetowi preliminarze budżetowe, które następnie są przekazywane Radzie wraz ze stanowiskiem Komitetu.

Artykuł 4 – Wkłady

1. Za okres kończący się 31 grudnia roku wejścia w życie Konwencji, Rada przygotowuje prowizorium budżetowe w oparciu o wkłady ustalone zgodnie z postanowieniami załącznika do niniejszego Protokołu.

2. Od dnia 1 stycznia roku następującego, wydatki umieszczone w budżecie zatwierdzonym przez Radę zostaną pokryte z wkładów państw członkowskich, zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 1 Konwencji.

3. W przypadku, gdyby jakiekolwiek państwo zostało członkiem Organizacji po dniu 31 grudnia roku wejścia w życia Konwencji, wkłady wszystkich państw członkowskich zostaną ponownie oszacowane, a nowa stawka obowiązuje od początku bieżącego roku finansowego. Zwrotów dokonuje się, jeśli jest to niezbędne dla zapewnienia, aby zapłacone wkłady przez wszystkie państwa członkowskie za ten rok odpowiadały nowej stawce.

4. a) Komitet Finansowy w porozumieniu z Dyrektorem określa warunki płatności wkładów zgodnie z właściwymi zasadami finansowania Organizacji.

b) Następnie Dyrektor powiadamia państwa członkowskie o wysokości ich wkładów i o terminie ich płatności.

Artykuł 5 – Waluta wkładów

1. Rada określa walutę, w jakiej wyrażony będzie budżet Organizacji. Wkłady państw członkowskich są wpłacane w tej walucie, zgodnie z bieżącymi zasadami płatności.

2. Rada może jednak zażądać, aby państwa członkowskie wniosły część ich wkładów w każdej innej walucie, która będzie potrzebna Organizacji do realizacji jej zadań.

Artykuł 6 – Roboczy fundusz kapitałowy

Rada może utworzyć roboczy fundusz kapitałowy.

Artykuł 7 – Księgi rachunkowe i kontrola rachunków

1. Dyrektor prowadzi księgi rachunkowe wszystkich przychodów i rozchodów, oraz sporządza bilans roczny Organizacji.

2. Rada powołuje rewidentów księgowych, którzy swoje obowiązki pełnią początkowo przez trzy lata i mogą być wybrani ponownie. Rewidenci księgowi badają księgi rachunkowe i bilans Organizacji, w szczególności w celu poświadczenia zgodności wydatków w ramach limitów określonych przez Zasady finansowe, z postanowieniami zawartymi w budżecie oraz pełnią inne funkcje określone przez Zasady finansowe.

3. Dyrektor dostarcza rewidentom księgowym wszelkich niezbędnych informacji i udziela im wszelkiej pomocy, które będą niezbędne przy wykonywaniu ich zadań.

Artykuł 8 – Zasady finansowe

Zasady finansowe określają wszelkie pozostałe warunki systemu rachunkowości budżetowej i finansowej Organizacji.

Są one zatwierdzone przez Radę, stanowiącą jednogłośnie.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani przedstawiciele, należycie do tego upoważnieni przez ich Rządy, podpisali niniejszy protokół.

SPORZĄDZONO w Paryżu, dnia 5 października 1962 r. w jednym egzemplarzu, w językach niemieckim, francuskim, niderlandzkim i szwedzkim, przy czym tekst francuski jest rozstrzygający w przypadku sporów. Egzemplarz ten zostanie zdeponowany w archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej.

Ministerstwo to wyda jego kopie, poświadczone za zgodność z oryginałem, państwom – sygnatariuszom lub przystępującym.

Za Republikę Federalną Niemiec: Podpisano, Karl Knoke

Za Królestwo Belgii: Podpisano, Jaspar

Za Republikę Francuską: Podpisano, E. de Carbonnel

Za Królestwo Niderlandów: Podpisano, M. Beyen

Za Królestwo Szwecji: Podpisano, R. Kumlin

Dania stała się członkiem Organizacji dnia 24 sierpnia 1967 r., Szwajcaria – dnia 1 marca 1982 r. oraz Włochy – dnia 24 maja 1982 r.

ZAŁĄCZNIK

WKŁADY ZA OKRES KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA ROKU WEJŚCIA W ŻYCIE KONWENCJI

a) Państwa, które będą stronami Konwencji w dniu jej wejścia w życie oraz państwa, które zostaną członkami Organizacji w trakcie wskazanego wyżej okresu, poniosą wspólnie całość kosztów wynikających z prowizoriów budżetowych ustalonych przez Radę, zgodnie z artykułem 4, ust. 4 Protokołu finansowego.

b) Wkłady państw, które zostaną członkami Organizacji w trakcie wskazanego wyżej okresu zostaną ustalone tymczasowo w taki sposób, aby wkłady wszystkich państw członkowskich były proporcjonalne do odsetka wskazanego w ustępie d) niniejszego załącznika. Wkłady nowych członków będą przeznaczone albo, jak przewiduje ustęp c), na późniejsze pokrycie części wkładów tymczasowych, uprzednio wniesionych przez inne państwa członkowskie, bądź na pokrycie dodatkowych kwot budżetowych, niezbędnych do wdrożenia programu początkowego, które zostały zatwierdzone przez Radę w trakcie bieżącego okresu.

c) Ostateczna kwota wkładów należnych za wskazany wyżej okres zostanie ustalona ze skutkiem wstecznym na podstawie całego budżetu za ten okres, tak aby była ona taka sama, jak w przypadku, gdyby wszystkie państwa były stronami Konwencji w chwili jej wejścia w życie. Wszelkie kwoty wpłacone przez państwo członkowskie ponad kwotę ustaloną ze skutkiem wstecznym jako jego wkład, zostaną zaliczone w poczet przyszłych wkładów.

d) W przypadku, gdyby wszystkie państwa wskazane w poniższym taryfikatorze zostały członkami Organizacji przed wyżej wymienionym okresem, stawki wkładów na cały budżet za ten okres będą następujące:

 e) W przypadku zmiany maksymalnego wkładu rocznego, o którym mowa w artykule VII, ust. 1 c) Konwencji, powyższe stawki również ulegną zmianie.

Wersja w języku francuskim

Przekład

PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW EUROPEJSKIEJ ORGANIZACJI BADAŃ ASTRONOMICZNYCH NA PÓŁKULI POŁUDNIOWEJ

Preambuła

Państwa będące stronami Konwencji o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Astronomicznych na Półkuli Południowej, podpisanej w Paryżu dnia 5 października 1962 r., dalej zwanej «Konwencją»,

MAJĄC NA UWADZE, że wskazana Organizacja, dalej zwana «Organizacją», powinna posiadać na terytorium państw członkowskich status prawny, określający jej przywileje i immunitety, niezbędne do wypełniania jej zadań,

ZWAŻYWSZY, że Organizacja posiada siedzibę w Chile, a jej statut został ustalony w drodze porozumienia z dnia 6 listopada 1963 r. między Rządem Republiki Chile, a Organizacją

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Organizacja posiada osobowość prawną. W szczególności może ona zawierać umowy, nabywać oraz rozporządzać mieniem ruchomym i nieruchomymi, jak również posiada zdolność sądową.

Artykuł 2

1. Budynki i pomieszczenia Organizacji są nietykalne, zważywszy na treść postanowień ust. 2 oraz na treść artykułów 5 i 6.

2. Organizacja nie może dopuścić do tego, aby jej budynki lub pomieszczenia służyły jako schronienie dla osoby ściganej w związku ze zbrodnią lub ewidentnym przestępstwem, bądź wobec której wystawiono list gończy, która została skazana wyrokiem sądu karnego albo została wydalona na mocy decyzji organów właściwych terytorialnie.

Artykuł 3

Archiwa Organizacji i w ogólnym ujęciu wszystkie dokumenty należące do niej lub przez nią przechowywane są nietykalne, niezależnie od tego, gdzie się znajdują.

Artykuł 4

1. W zakresie swojej oficjalnej działalności, Organizacja korzysta z immunitetu sądowego i egzekucyjnego, z zastrzeżeniem następujących przypadków:

a) gdy Dyrektor Generalny Organizacji lub osoba uprawniona do jego zastępowania, na mocy art. VI Konwencji, zrzeknie się go w konkretnym przypadku;

b) gdy osoba trzecia wystąpi z powództwem cywilnym o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną w wyniku wypadku komunikacyjnego, w którym uczestniczył pojazd będący własnością Organizacji lub używany w jej imieniu, bądź w przypadku naruszenia zasad ruchu drogowego przez ten pojazd;

c) w przypadku wykonania wyroku sądu polubownego, wydanego zgodnie z art. 23 lub 24 niniejszego Protokołu;

d) w przypadku egzekucji z wynagrodzenia za pracę z tytułu należności członka personelu Organizacji, pod warunkiem, że zajęcie wynagrodzenia za pracę nastąpiło w wyniku prawomocnego orzeczenia sądu, któremu nadano klauzulę wykonalności, zgodnie z prawem obowiązującym na terytorium państwa, na którym prowadzone jest postępowanie egzekucyjne;

e) w przypadku powództwa wzajemnego, bezpośrednio związanego z powództwem głównym, wytoczonym przez Organizację.

2. Mienie ruchome i nieruchome, będące własnością Organizacji, niezależnie od miejsca, w którym się ono znajduje, jest objęte immunitetem w odniesieniu do wszelkich form rekwizycji, konfiskaty, wywłaszczenia i sekwestracji. Jest ono również objęte immunitetem wobec wszelkich form przymusu administracyjnego lub środków zabezpieczenia, z wyjątkiem środków podejmowanych tymczasowo, celem zapobieżenia wypadkom związanym z ruchem pojazdu będącego własnością Organizacji lub poruszającego się na jej rachunek oraz postępowań, które są prowadzone w wyniku takiego wypadku.

Artykuł 5

1. Organizacja stale współpracuje z właściwymi władzami państw będących stronami niniejszego Protokołu, celem ułatwienia sprawnego wymiaru sprawiedliwości, zapewnienia przestrzegania zasad porządku, zdrowia publicznego oraz higieny pracy bądź innych podobnych aktów normatywnych, oraz w celu zapobieżenia nadużyciom przywilejów, immunitetów i ułatwień, przewidzianych niniejszym Protokołem.

2. Procedura współpracy, o której mowa w ust. 1 może zostać szczegółowo uregulowana w porozumieniach dodatkowych, o których mowa w art. 27 niniejszego Protokołu.

Artykuł 6

1. Każde państwo, będące stroną niniejszego Protokołu, jest uprawnione do podejmowania wszelkich niezbędnych działań zmierzających do zapewnienia jego bezpieczeństwa i porządku publicznego.

2. W przypadku, gdyby uznało ono za stosowne skorzystać z tego uprawnienia, rząd państwa będącego stroną niniejszego Protokołu, tak szybko, jak będzie to możliwe, skontaktuje się z Organizacją w celu ustalenia za obopólną zgodą środków, które są niezbędne do ochrony interesów Organizacji.

3. Organizacja współpracuje z władzami państw będących stronami niniejszego Protokołu w celu uniknięcia jakiegokolwiek naruszenia bezpieczeństwa i porządku publicznego tych państw w wyniku działalności Organizacji.

Artykuł 7

1. W zakresie swojej oficjalnej działalności, Organizacja, jak również jej majątek I dochody są zwolnione od podatków bezpośrednich.

2. W przypadku, gdy Organizacja nabywa znaczną ilość towarów lub usług, w tym również obejmujących wydawanie publikacji, w związku ze ścisłą potrzebą wynikającą z jej oficjalnej działalności, a których cena zawiera opłaty lub podatki, państwa będące stronami niniejszego Protokołu, które pobrały opłaty i podatki, podejmują stosowne działania, zmierzające do zwolnienia od nich lub zwrotu kwoty takich podatków i opłat, o ile można je wyodrębnić.

3. Nie przewiduje się żadnego zwolnienia od podatków i opłat, które stanowią jedynie wynagrodzenia za wykonane usługi.

Artykuł 8

Z wyjątkiem opłat i podatków, które dotyczą wynagrodzenia za wykonane usługi, każde państwo będące stroną niniejszego Protokołu udziela zwolnienia lub zwrotu podatków i opłat przywozowych lub wywozowych, dotyczących produktów i sprzętu przeznaczonych do wykonywania oficjalnej działalności Organizacji, jak również obejmujących publikacje odpowiadające jej misji, przywożone lub wywożone przez Organizację

Takie produkty i sprzęt są zwolnione od wszelkich zakazów i ograniczeń w przywozie lub wywozie.

Artykuł 9

Postanowienia artykułów 7 i 8 niniejszego Protokołu nie mają zastosowania do zakupów towarów i usług oraz przywozu towarów przeznaczonych na potrzeby własne Dyrektora Generalnego i członków personelu Organizacji.

Artykuł 10

1. Mienie należące do Organizacji, nabyte zgodnie z postanowieniami art. 7 lub przywożone zgodnie z postanowieniami art. 8, mogą być przedmiotem sprzedaży, cesji, pożyczki i najmu na terytorium Państwa, które udzieliło zwolnień, o których mowa powyżej, wyłącznie na warunkach określonych przez to Państwo.

2. Przeniesienie własności towarów lub świadczenie usług dokonane między siedzibami Organizacji nie podlega żadnym opłatom ani ograniczeniom; w stosownym przypadku Rządy państw będących stronami niniejszego Protokołu podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zwolnienia lub zwrotu kwoty takich opłat lub w celu zniesienia ograniczeń.

Artykuł 11

Dla potrzeb niniejszego Protokołu, przez «działalność oficjalną Organizacji» rozumie się wszystkie działania Organizacji, zmierzające do realizacji jej celów, określonych w Konwencji, w tym również jej działalność administracyjną.

Artykuł 12

1. Obieg publikacji i innych materiałów informacyjnych, zgodnych z jej celami, wysyłanych przez Organizację lub do niej, nie podlega jakimkolwiek ograniczeniom.

2. W odniesieniu do swojej korespondencji urzędowej i przekazywania wszelkich dokumentów, Organizacja korzysta z takiego samego traktowania uprzywilejowanego, jakie rząd każdego państwa będącego stroną niniejszego Protokołu przyznaje innym podobnym organizacjom międzynarodowym.

Artykuł 13

1. Organizacja może otrzymywać, posiadać i transferować wszelkie fundusze, waluty i gotówkę; może nimi swobodnie rozporządzać do celów swojej oficjalnej działalności oraz posiadać rachunki w dowolnej walucie, stosownie do potrzeb wynikających z konieczności wykonywania jej zobowiązań.

2. W wykonywaniu praw, które Organizacja posiada na mocy niniejszego artykułu, uwzględnia ona wszelkie uwagi, przedkładane jej przez rządy państw będących stronami niniejszego Protokołu, jeżeli można je uwzględnić bez uszczerbku dla jej interesów.

Artykuł 14

1. Przedstawiciele państw będących stronami niniejszego Protokołu, którzy uczestniczą w spotkaniach Organizacji w czasie pełnienia przez nich funkcji, jak również w trakcie podróży przez nich odbywanych do- lub z miejsca spotkania, korzystają z immunitetu chroniącego ich przed zatrzymaniem lub aresztowaniem, także w odniesieniu do ich bagaży osobistych, z wyłączeniem schwytania na gorącym uczynku. W takim przypadku właściwe organy niezwłocznie informują Dyrektora Generalnego Organizacji lub jego przedstawiciela o dokonanym aresztowaniu lub zajęciu.

2. Osoby, o których mowa w niniejszym artykule, korzystają również z immunitetu sądowego w odniesieniu do czynności dokonanych także po zakończeniu pełnienia przez nie funkcji, w tym wypowiedzi ustnych i pisemnych, w związku z pełnioną funkcją i w ramach ich obowiązków. Immunitet ten nie ma zastosowania w przypadku naruszenia przepisów ruchu drogowego, popełnionych przez odnośne podmioty, bądź w przypadku wyrządzenia szkody przez pojazd, którego są właścicielami lub którym kierują.

Artykuł 15

Poza przywilejami i immunitetami, o których mowa w artykułach 16 i 17, Dyrektor Generalny Organizacji albo osoba powołana do zastępowania go korzystają w trakcie trwania swoich funkcji z przywilejów i immunitetów przyznanych równorzędnym przedstawicielom dyplomatycznym na mocy Konwencji Wiedeńskiej z dnia 18 kwietnia 1961 r. o stosunkach dyplomatycznych.

Artykuł 16

1. Osoby wykonujące pracę lub świadczące usługi na rzecz Organizacji, również po zakończeniu swoich funkcji korzystają z immunitetu sądowego w odniesieniu do ich działań dokonanych w związku z pełnioną funkcją i w ramach ich obowiązków, w tym wypowiedzi ustnych i pisemnych.

2. Immunitet ten nie ma zastosowania w przypadku naruszenia przepisów ruchu drogowego, popełnionego przez osoby, o których mowa w ust. 1, bądź w przypadku wyrządzenia szkody przez pojazd, którego są właścicielami lub którym kierują.

Artykuł 17

Członkowie personelu Organizacji, którzy nie wykonują żadnej innej działalności zawodowej:

a) w zakresie transferu środków pieniężnych korzystają z przywilejów przyznawanych ogólnie członkom personelu organizacji międzynarodowych w odpowiednich przepisach krajowych;

b) w przypadku, gdy wykonują pracę lub świadczą usługi na podstawie umowy zawartej z Organizacją na czas co najmniej jednego roku, przy obejmowaniu stanowiska w odnośnym państwie przysługuje im prawo do bezcłowego przywozu sprzętu i rzeczy osobistych oraz, po zakończeniu wykonywania przez nich zadań w tym państwie, prawo do bezcłowego wywozu sprzętu i rzeczy osobistych, z zastrzeżeniem, zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku, warunków i ograniczeń przewidzianych w ustawach i przepisach wykonawczych państwa, w którym to prawo jest wykonywane;

c) korzystają, wraz z członkami rodziny, pozostającymi z nimi we wspólnym gospodarstwie, z takich samych wyłączeń przepisów dotyczących ograniczeń imigracyjnych oraz regulujących rejestrację cudzoziemców, jakie są ogólnie przyznawane członkom personelu organizacji międzynarodowych;

d) korzystają z nietykalności wszelkich dokumentów własnych i urzędowych;

e) są zwolnieni od jakiegokolwiek obowiązku związanego ze służbą wojskową lub inną obowiązkową służbą;

f) w czasie kryzysu międzynarodowego, korzystają, wraz z członkami rodziny, pozostającymi z nimi we wspólnym gospodarstwie, z takich samych ułatwień repatriacyjnych, jak członkowie misji dyplomatycznych.

Artykuł 18

W przypadku, gdyby Organizacja utworzyła własny system zabezpieczenia społecznego, wypłacającego dostatecznie wysokie świadczenia, Organizacja, Dyrektor Generalny oraz członkowie jej personelu są zwolnieni od wszelkich obowiązkowych składek na rzecz krajowych instytucji zabezpieczenia społecznego, z zastrzeżeniem umów, jakie zostaną zawarte z odnośnymi państwami, będącymi stronami niniejszego Protokołu, stosownie do postanowień artykułu 27, bądź analogicznych środków, określonych przez te państwa.

Artykuł 19

1. Zgodnie z procedurą ustaloną przez Radę nie później niż rok po wejściu w życie Protokołu, Dyrektor Generalny i członkowie personelu Organizacji, o których mowa w art. 17 mogą zostać obciążeni na rzecz Organizacji podatkiem od wypłacanych przez nią wynagrodzeń i uposażenia. Poczynając od daty rozpoczęcia poboru tego podatku, wypłacane przez Organizację wynagrodzenia i uposażenia będą zwolnione od krajowego podatku dochodowego; jednak państwa będące stroną niniejszego Protokołu są uprawnione do uwzględniania tych wynagrodzeń i uposażenia przy obliczaniu kwoty podatku należnego od dochodów z innych źródeł.

2. Postanowienia ust. 1 nie mają zastosowania do rent i emerytur wypłacanych przez Organizację swoim byłym dyrektorom generalnym oraz byłym członkom personelu z tytułu ich pracy w Organizacji.

Artykuł 20

Nazwiska, funkcje i adresy członków personelu Organizacji, o których mowa w artykule 17 niniejszego Protokołu, są przekazywane regularnie rządom państw będących stronami niniejszego Protokołu.

Artykuł 21

1. Przywilejów i immunitetów przewidzianych na mocy niniejszego Protokołu nie przyznaje się beneficjentom dla ich korzyści osobistych. Są one ustanawiane wyłącznie w celu zagwarantowania w każdej sytuacji swobodnego funkcjonowania Organizacji i pełnej niezależności osób, którym one przysługują.

2. Dyrektor Generalny lub osoba upoważniona do zastępowania go albo, w przypadku przedstawiciela Państwa będącego stroną niniejszego Protokołu – rząd odnośnego Państwa, bądź Rada w przypadku Dyrektora Generalnego, mają prawo uchylić immunitet, jeżeli uznają że zakłóca on sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, oraz że można z niego zrezygnować bez szkody dla celów, dla których immunitet został ustanowiony.

Artykuł 22

Żadne Państwo, będące stroną niniejszego Protokołu, nie jest zobowiązane do przyznawania własnym obywatelom lub stałym rezydentom przebywającym na jego terytorium, przywilejów i immunitetów, o których mowa w art. 14, 15 i 17 lit. a), b), c), e) i f).

Artykuł 23

1. Organizacja zobowiązana jest do zamieszczania we wszystkich pisemnych, umowach, których jest stroną poza umowami zawieranymi w sprawach związanych ze statusem personelu, zapisu na sąd polubowny, który będzie przewidywał, że w przypadku jakiegokolwiek sporu dotyczącego interpretacji albo wykonania umowy, spór taki może na żądanie którejkolwiek ze stron zostać poddany rozstrzygnięciu sądu polubownego. Klauzula arbitrażowa powinna określać sposób wyznaczenia arbitrów, prawo, które będzie miało zastosowanie do rozstrzygania sporu oraz państwo, w którym odbędzie się arbitraż. Przepisy proceduralne tego państwa będą stosowane w postępowaniu przed sądem arbitrażowym.

2. Wykonanie wyroku wydanego w wyniku przeprowadzenia arbitrażu odbywa się zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium państwa, w którym wyrok jest wykonywany.

Artykuł 24

1. Każde państwo, będące stroną niniejszego Protokołu, może poddać pod rozstrzygnięcie Międzynarodowego Sądu Arbitrażowego każdy spór:

a) dotyczący szkody wyrządzonej przez Organizację;

b) związany z wszelkimi zobowiązaniami pozaumownymi Organizacji;

c) dotyczący każdej osoby, która stosownie do postanowień artykułów 15 i 16 może powoływać się na immunitet sądowy, jeżeli immunitet ten nie został uchylony zgodnie z postanowieniami artykułu 21 niniejszego Protokołu. W sporach, w których powołano się na immunitet jurysdykcyjny zgodnie z artykułami 15 i 16, w miejsce osób, o których mowa w powołanych przepisach, odpowiedzialność ponosi Organizacja.

2. W przypadku, gdyby Państwo, będące stroną niniejszego Protokołu, zamierzało poddać spór pod rozstrzygnięcie sądu polubownego, zawiadomi ono o tym Dyrektora Generalnego, który niezwłocznie powiadomi o notyfikacji każde z państw, będących stroną niniejszego Protokołu.

3. Procedura, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do sporów między Organizacją a Dyrektorem Generalnym, członkami jego personelu lub ekspertami, w dotyczącymi warunków ich pracy i wykonywanych usług.

4. Wyrok Sądu Arbitrażowego jest ostateczny i nie podlega zaskarżeniu; strony są obowiązane zastosować się do niego. W przypadku sporów dotyczących znaczenia i zakresu wyroku, do Sądu Arbitrażowego należy dokonanie jego wykładni na wniosek każdej ze stron.

Artykuł 25

1. Sąd Arbitrażowy, o którym mowa w art. 24, składa się z trzech członków: jednego arbitra wskazanego przez jedno lub więcej państw, będących stronami postępowania przed sądem polubownym, jednego arbitra wskazanego przez Organizację i trzeciego arbitra, wskazanego przez dwóch pierwszych arbitrów, który przewodniczy posiedzeniu.

2. Arbitrów wybiera się z listy, która zawiera nie więcej niż sześciu arbitrów, wyznaczonych przez każde z państw, będących stroną niniejszego Protokołu oraz sześciu arbitrów wyznaczonych przez Organizację.

3. Jeżeli w terminie trzech miesięcy od notyfikacji, o której mowa w art. 24 ust. 2, jedna ze stron nie przystąpi do procedury wskazania arbitra, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wyboru arbitra na wniosek drugiej strony dokona Prezes Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości spośród osób, których nazwiska znajdują się na liście. Podobnie postępuje się, na wniosek strony bardziej starannej, w przypadku, gdy w ciągu trzech miesięcy od wyznaczenia drugiego arbitra, dwóch już powołanych arbitrów nie dojdzie do porozumienia co do wyznaczenia trzeciego arbitra. Jednak obywatel państwa, które poddało spór pod sąd polubowny, nie może zostać wyznaczony na stanowisko arbitra, którego wskazanie należy do Organizacji, ani osoba wpisana na listę ze wskazania Organizacji nie może zostać wybrana na stanowisko arbitra, którego wskazanie należało do państwa poddającego spór pod sąd polubowny. Osoby należące do tych dwóch kategorii nie mogą również być wybrane na przewodniczącego Sądu.

4. Sąd Arbitrażowy stosuje własne zasady proceduralne.

Artykuł 26

Każdy spór, jaki może powstać między Organizacją i państwem, będącym stroną niniejszego Protokołu, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszego Protokołu, a który nie zostanie rozwiązany w drodze negocjacji bezpośrednich, o ile strony nie uzgodnią innego sposoby jego rozwiązania, zostanie na wniosek którejkolwiek ze stron poddany pod rozstrzygnięcie sądu arbitrażowego składającego się z trzech członków: jednego arbitra wskazanego przez Dyrektora Generalnego Organizacji lub osobę upoważnioną do zastępowania go, jednego arbitra wskazanego przez jedno lub więcej zainteresowanych państw, będących stronami niniejszego Protokołu, oraz trzeciego arbitra, wybranego zgodnie przez dwóch pierwszych arbitrów, który przewodniczy postępowaniu; nie może on być ani urzędnikiem Organizacji, ani obywatelem państwa lub państw – stron postępowania.

Wniosek wszczynający postępowanie powinien zawierać nazwisko arbitra wskazanego przez stronę występującą z wnioskiem; strona przeciwna powinna wyznaczyć swojego arbitra i poinformować drugą stronę, kogo wskazała, w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania wniosku wszczynającego postępowanie. Jeżeli strona przeciwna w tym czasie nie poinformuje o nazwisku wybranego przez siebie arbitra, albo w przypadku, gdy dwóch arbitrów nie dojdzie do porozumienia co do wyboru trzeciego arbitra w terminie dwóch miesięcy od dokonania wyboru drugiego z arbitrów, to w zależności od sytuacji – arbiter strony przeciwnej lub trzeci arbiter – zostanie wyznaczony przez Prezesa Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na wniosek strony bardziej starannej.

Sąd sam ustali zasady proceduralne. Jego orzeczenia są dla stron wiążące i nie podlegają żadnym środkom zaskarżenia.

Artykuł 27

Organizacja, na mocy decyzji Rady, może zawrzeć dodatkowe umowy z jednym lub z kilkoma państwami, będącymi stronami niniejszego Protokołu, które będą dotyczyły wykonania postanowień niniejszego Protokołu.

Artykuł 28

1. Niniejszy Protokół jest otwarty do podpisu przez państwa, będące stronami Konwencji o utworzeniu Organizacji z dnia 5 października 1962 r.

2. Niniejszy Protokół jest przedłożony do ratyfikacji lub zatwierdzenia. Instrumenty ratyfikacji lub zatwierdzenia zostaną złożone w archiwum Rządu Republiki Francuskiej.

Artykuł 29

Niniejszy Protokół wejdzie w życie w dniu złożenia trzeciego instrumentu ratyfikacji lub zatwierdzenia.

Artykuł 30

1. Po jego wejściu w życie, niniejszy Protokół pozostanie otwarty do przystąpienia dla każdego państwa, będącego stroną Konwencji o utworzeniu Organizacji z dnia 5 października 1962 r.

2. Instrumenty przystąpienia zostaną złożone w archiwum Rządu Republiki Francuskiej.

Artykuł 31

W odniesieniu do każdego z państw, które ratyfikują lub zatwierdzą niniejszy Protokół po jego wejściu w życie, albo w odniesieniu do każdego z państw, które do niego przystąpią, niniejszy Protokół wchodzi w życie w dniu złożenia Instrumenty ratyfikacji, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Artykuł 32

Rząd Republiki francuskiej zawiadomi wszystkie państwa, które podpisały niniejszy Protokół, lub które do niego przystąpiły, jak również Dyrektora Generalnego Organizacji, o złożeniu każdego instrumentu ratyfikacji, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz o wejściu w życie niniejszego Protokołu.

Artykuł 33

1. Niniejszy Protokół będzie obowiązywał do wygaśnięcia Konwencji o utworzeniu Organizacji z dnia 5 października 1962 r.

2. Każde państwo, które wystąpi z Organizacji lub przestanie być jej członkiem, na mocy artykułu XI Konwencji, o której mowa w ustępie poprzedzającym, przestaje być stroną niniejszego Protokołu.

Artykuł 34

Niniejszy Protokół powinien być interpretowany zgodnie z jego zasadniczym celem, jakim jest umożliwienie Organizacji wykonywanie w pełni i efektywnie jej misji, oraz spełnianie zadań, wyznaczonych jej przez Konwencję.

Artykuł 35

Po wejściu w życie niniejszego Protokołu, Rząd Republiki Francuskiej dokona jego rejestracji w Sekretariacie Narodów Zjednoczonych, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

SPORZĄDZONO w Paryżu, dnia 12 lipca 1974 r., w jednym egzemplarzu w językach: niemieckim, duńskim, francuskim, niderlandzkim i szwedzkim, przy czym tekst francuski jest rozstrzygający w przypadku sporów.

Egzemplarz ten zostanie zdeponowany w archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej, które wyda jego kopie, poświadczone za zgodność z oryginałem, państwom -sygnatariuszom lub przystępującym.

Za Rząd Królestwa Belgii: C. de Kerchove

Za Rząd Republiki Federalnej Niemiec: Sigismund Fr von Braun

Za Rząd Królestwa Niderlandów: Vegelin Van Claerbergen

Za Rząd Królestwa Danii: Paul Fischer

Za Rząd Republiki Francuskiej: G. de Courcel

Za Rząd Królestwa Szwecji: Ingemar Hägglöf

Szwajcaria została członkiem Organizacji dnia 1 marca 1982 r. i Włochy – dnia 24 maja 1982 r.

Wersja w języku francuskim

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 23 czerwca 2015 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: E. Kopacz