REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1483
OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 8 września 2015 r.
w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o normalizacji
1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2015 r. poz. 1045 i 1224) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 169, poz. 1386), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:
1) ustawą z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 273, poz. 2703),
2) ustawą z dnia 17 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy o służbie cywilnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 132, poz. 1110),
3) ustawą z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1217),
4) ustawą z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505)
oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 7 września 2015 r.
2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje:
1) art. 80 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 273, poz. 2703), który stanowi:
„Art. 80. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r., z wyjątkiem art. 26 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.”;
2) art. 19 i art. 21 ustawy z dnia 17 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy o służbie cywilnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 132, poz. 1110), które stanowią:
„Art. 19. Sprawy, które zostały wszczęte, a niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają rozpoznaniu według przepisów ustaw, o których mowa w art. 1–18, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.”
„Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.”;
3) art. 84 i art. 89 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1217), które stanowią:
„Art. 84. Postępowania dotyczące konkursów na stanowiska, o których mowa w art. 4, wszczęte na podstawie dotychczasowych przepisów i niezakończone do dnia wejścia w życie ustawy ulegają zakończeniu z tym dniem. Obsadzanie stanowisk, o których mowa w art. 4, następuje na podstawie przepisów niniejszej ustawy.”
„Art. 89. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.”;
4) art. 199, art. 202 i art. 214–216 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505), które stanowią:
„Art. 199. 1. Stosunek pracy na podstawie powołania osoby zajmującej w dniu wejścia w życie ustawy stanowisko:
1) kierownika centralnego urzędu administracji rządowej i jego zastępcy,
2) prezesa agencji państwowej i jego zastępcy,
3) prezesa zarządu państwowego funduszu celowego i jego zastępcy,
4) Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia i jego zastępcy,
5) kierownika państwowej jednostki organizacyjnej podległej lub nadzorowanej przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwego ministra i jego zastępcy
– objęte przepisami ustawy uchylanej w art. 214, nie ulega zmianie.
2. Członek korpusu służby cywilnej zajmujący w dniu wejścia w życie ustawy stanowisko, o którym mowa w ust. 1, może korzystać z urlopu bezpłatnego udzielonego na czas powołania na to stanowisko, do dnia ustania stosunku pracy na tym stanowisku. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego dyrektor generalny urzędu wyznacza członkowi korpusu służby cywilnej stanowisko pracy, co najmniej równorzędne pod względem płacowym ze stanowiskiem zajmowanym przed powołaniem na wysokie stanowisko państwowe oraz zgodne z jego kwalifikacjami i przygotowaniem zawodowym.”
„Art. 202. W okresie 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy warunek posiadania kompetencji kierowniczych na stanowiskach, o których mowa w art. 52 oraz w ustawach zmienianych w art. 135–139, 141–143, 145–147, 149–156, 158, 159, 161–185 oraz 187–189, uważa się za spełniony przez osoby, które:
1) uzyskały świadectwo potwierdzające kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku państwowym, wydane na podstawie art. 7 ust. 5 lub art. 8 ust. 7 ustawy uchylanej w art. 214;
2) w wyniku postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie w służbie cywilnej osiągnęły miejsce uprawniające do mianowania na podstawie ustawy uchylanej w art. 215.”
„Art. 214. Traci moc ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1217, z późn. zm.a)).
Art. 215. Traci moc ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218, z późn. zm.b)), z wyjątkiem art. 6 ust. 1, art. 19–22, art. 24 i art. 26–28, które tracą moc z dniem 31 grudnia 2009 r.
Art. 216. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 7 ust. 1, art. 40–43, art. 45, art. 47–49, art. 160 i art. 186 pkt 2–6, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.”.
Marszałek Sejmu: M. Kidawa-Błońska
a) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 249, poz. 1832, z 2007 r. Nr 17, poz. 96, Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 660, Nr 123, poz. 847 i Nr 176, poz. 1242 oraz z 2008 r. Nr 98, poz. 634.
b) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 218, poz. 1592 i Nr 249, poz. 1832, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 123, poz. 847 i Nr 176, poz. 1242 oraz z 2008 r. Nr 157, poz. 976.
Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 8 września 2015 r. (poz. 1483)
USTAWA
z dnia 12 września 2002 r.
o normalizacji
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa podstawowe cele i zasady normalizacji oraz jej organizację i finansowanie.
Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) normalizacji – rozumie się przez to działalność zmierzającą do uzyskania optymalnego, w danych okolicznościach, stopnia uporządkowania w określonym zakresie, poprzez ustalanie postanowień przeznaczonych do powszechnego i wielokrotnego stosowania, dotyczących istniejących lub mogących wystąpić problemów;
2) normalizacji krajowej – rozumie się przez to normalizację prowadzoną na szczeblu krajowym, nieobejmującą działań prowadzonych: w poszczególnych branżach lub sektorach gospodarki, na szczeblu lokalnym, na szczeblu stowarzyszeń lub przedsiębiorców i urzędów;
3) dokumencie normalizacyjnym – rozumie się przez to dokument ustalający zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników, niebędący aktem prawnym; podstawowym dokumentem normalizacyjnym jest norma;
4) normie – rozumie się przez to dokument przyjęty na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkę organizacyjną, ustalający – do powszechnego i wielokrotnego stosowania – zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzający do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie;
5) konsensie – rozumie się przez to ogólne porozumienie charakteryzujące się brakiem trwałego sprzeciwu znaczącej części zainteresowanych w odniesieniu do istotnych zagadnień, osiągnięte w procesie rozpatrywania poglądów wszystkich zainteresowanych i zbliżenia przeciwstawnych stanowisk.
Rozdział 2
Cele i zasady normalizacji krajowej
Art. 3. Normalizacja krajowa prowadzona jest w celu:
1) racjonalizacji produkcji i usług poprzez stosowanie uznanych reguł technicznych lub rozwiązań organizacyjnych;
2) usuwania barier technicznych w handlu i zapobiegania ich powstawaniu;
3) zapewnienia ochrony życia, zdrowia, środowiska i interesu konsumentów oraz bezpieczeństwa pracy;
4) poprawy funkcjonalności, kompatybilności i zamienności wyrobów, procesów i usług oraz regulowania ich różnorodności;
5) zapewnienia jakości i niezawodności wyrobów, procesów i usług;
6) działania na rzecz uwzględnienia interesów krajowych w normalizacji europejskiej i międzynarodowej;
7) ułatwiania porozumiewania się przez określanie terminów, definicji, oznaczeń i symboli do powszechnego stosowania.
Art. 4. W normalizacji krajowej stosuje się następujące zasady:
1) jawności i powszechnej dostępności;
2) uwzględniania interesu publicznego;
3) dobrowolności uczestnictwa w procesie opracowywania i stosowania norm;
4) zapewnienia możliwości uczestnictwa wszystkich zainteresowanych w procesie opracowywania norm;
5) konsensu jako podstawy procesu uzgadniania treści norm;
6) niezależności od administracji publicznej oraz jakiejkolwiek grupy interesów;
7) jednolitości i spójności postanowień norm;
8) wykorzystywania sprawdzonych osiągnięć nauki i techniki;
9) zgodności z zasadami normalizacji europejskiej i międzynarodowej.
Rozdział 3
Polskie Normy i inne dokumenty normalizacyjne
Art. 5. 1. Polska Norma jest normą krajową, przyjętą w drodze konsensu i zatwierdzoną przez krajową jednostkę normalizacyjną, powszechnie dostępną, oznaczoną – na zasadzie wyłączności – symbolem PN.
2. Polska Norma może być wprowadzeniem normy europejskiej lub międzynarodowej. Wprowadzenie to może nastąpić w języku oryginału.
3. Stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne.
4. Polskie Normy mogą być powoływane w przepisach prawnych po ich opublikowaniu w języku polskim.
5. Polskie Normy korzystają z ochrony jak utwory literackie, a autorskie prawa majątkowe do nich przysługują krajowej jednostce normalizacyjnej.
6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do norm europejskich i międzynarodowych, z zachowaniem porozumień międzynarodowych.
7. Ochrony Polskich Norm, o której mowa w ust. 5, nie narusza ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782 i 1662 oraz z 2015 r. poz. 1240).
Art. 6. Przepisy art. 5 ust. 3 i 5–7 odnoszą się również do innych niż Polskie Normy dokumentów normalizacyjnych zatwierdzonych przez krajową jednostkę normalizacyjną, przy czym dokumenty takie mogą zostać zachowane w języku oryginału.
Art. 7. 1. Wyroby spełniające wymagania Polskich Norm oznaczane są na zasadzie dobrowolności znakiem zgodności z Polską Normą pod warunkiem uzyskania certyfikatu zgodności upoważniającego do takiego oznaczenia.
2. Wyłączne prawo do wyrażenia zgody na oznaczenie wyrobu znakiem zgodności z Polską Normą przysługuje krajowej jednostce normalizacyjnej.
3. Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego może upoważnić jednostki certyfikujące, powołane na mocy odrębnych przepisów, do wydawania certyfikatu zgodności z Polską Normą.
4. Uzyskanie certyfikatu, o którym mowa w ust. 3, jest równoznaczne z uzyskaniem prawa do oznaczenia wyrobu znakiem zgodności z Polską Normą.
5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób nadawania i wykorzystywania znaku zgodności z Polską Normą, mając na względzie ułatwienie producentom i dystrybutorom oznaczania wyrobów znakiem zgodności z Polską Normą oraz uwzględniając:
1) cele systemu stosowania znaku zgodności;
2) wymagania stawiane wyrobom, które mają być oznaczone znakiem zgodności;
3) zasady wydawania certyfikatu zgodności.
6. Producent lub osoba wprowadzająca wyroby do obrotu może zadeklarować ich zgodność z Polskimi Normami deklaracją zgodności wydaną na własną odpowiedzialność, przy czym wymagania stawiane takiej deklaracji określają Polskie Normy.
7. Deklaracja zgodności nie upoważnia do oznaczenia wyrobu znakiem zgodności, o którym mowa w ust. 1.
8. Sprawy sporne wynikające z oceny zgodności z Polską Normą, dotyczące interpretacji postanowień Polskich Norm, rozstrzyga Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, po zasięgnięciu opinii właściwego komitetu technicznego.
Art. 8. 1. W celu zapewnienia w obszarze normalizacji ochrony interesów państwa w zakresie obronności i bezpieczeństwa mogą być opracowywane, zatwierdzane i wycofywane, przez inne niż Polski Komitet Normalizacyjny jednostki, dokumenty normalizacyjne, w tym Normy Obronne, co do których nie jest wymagane spełnienie zasad normalizacji wymienionych w art. 4 oraz art. 5 ust. 3 i 5–7.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, w celu zapewnienia w obszarze normalizacji ochrony interesów państwa w zakresie obronności i bezpieczeństwa:
1) sposób organizacji i prowadzenia przez Polski Komitet Normalizacyjny oraz Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych normalizacji związanej z obronnością i bezpieczeństwem państwa;
2) rodzaje dokumentów normalizacyjnych dotyczących obronności i bezpieczeństwa państwa;
3) tryb opracowywania, zatwierdzania i stosowania dokumentów normalizacyjnych dotyczących obronności i bezpieczeństwa państwa, w tym Norm Obronnych, w zakresie, który nie może być ujęty w Polskich Normach;
4) tryb zatwierdzania i wprowadzania do stosowania zagranicznych dokumentów normalizacyjnych dotyczących obronności i bezpieczeństwa państwa.
Rozdział 4
Polski Komitet Normalizacyjny
Art. 9. 1. Tworzy się Polski Komitet Normalizacyjny, zwany dalej „PKN”, jako krajową jednostkę normalizacyjną zapewniającą realizację celów wymienionych w art. 3, zgodnie z zasadami wymienionymi w art. 4.
2. PKN jest państwową jednostką organizacyjną.
3. PKN ma wyłączne prawo używania skrótu „PKN” i zastrzeżonego znaku graficznego.
4. Organizację, zakres i sposób działania PKN określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów w drodze zarządzenia.
Art. 10. 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad PKN w zakresie spraw dotyczących:
1) obronności i bezpieczeństwa państwa;
2) realizacji zadań wynikających z podjętej współpracy z organami administracji rządowej;
3) realizacji zadań wynikających z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór, wydając Prezesowi PKN wiążące wytyczne i polecenia.
Art. 11. Do zadań PKN należy organizowanie i prowadzenie normalizacji krajowej zgodnie z potrzebami kraju, w tym:
1) określanie stanu i kierunków rozwoju normalizacji;
2) organizowanie i nadzorowanie działań związanych z opracowywaniem i rozpowszechnianiem Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych, w szczególności przez ankietę powszechną projektów norm; ankieta powszechna jest realizowana przez podawanie do publicznej wiadomości tytułów, terminów zakończenia ankiety oraz miejsca i sposobu udostępniania zainteresowanym treści projektów;
3) zatwierdzanie i wycofywanie Polskich Norm oraz innych dokumentów normalizacyjnych;
4) reprezentowanie Rzeczypospolitej Polskiej w międzynarodowych i regionalnych organizacjach normalizacyjnych, uczestnictwo w ich pracach oraz występowanie za granicą w sprawach dotyczących normalizacji;
5) inicjowanie i organizowanie pracy komitetów technicznych do realizacji zadań związanych z opracowywaniem dokumentów normalizacyjnych;
6) organizowanie i prowadzenie działalności szkoleniowej, wydawniczej, promocyjnej i informacyjnej dotyczącej normalizacji i dziedzin pokrewnych;
7) opiniowanie projektów aktów prawnych związanych z normalizacją.
Art. 12. 1. PKN uczestniczy w krajowym systemie notyfikacji norm i aktów prawnych, w szczególności prowadząc krajowy punkt informacyjny.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych, mając na względzie konieczność precyzyjnego podziału zadań w tym zakresie między właściwe organy administracji rządowej oraz państwowe jednostki organizacyjne w celu realizacji zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.
Art. 13. 1. PKN współdziała z organami administracji rządowej w szczególności poprzez:
1) wzajemne informowanie się o zdarzeniach zachodzących w gospodarce, administracji publicznej i normalizacji w kontekście ich wzajemnego związku;
2) uzgadnianie potrzeb tłumaczenia na język polski norm europejskich z zakresu ochrony życia, zdrowia, środowiska, mienia oraz bezpieczeństwa pracy i użytkowania, wprowadzonych do Polskich Norm w języku oryginału;
3) uzgadnianie potrzeb sporządzania dokumentów zawierających wymagania techniczne w procesie opracowywania projektów aktów normatywnych.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby współdziałania PKN z organami administracji rządowej, uwzględniając konieczność zapewnienia udziału organów administracji rządowej w procesie opiniowania projektów Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych.
Art. 14.1) PKN jest państwową jednostką budżetową.
Art. 15. 1. PKN kieruje Prezes PKN, zwany dalej „Prezesem”.
2. Do zadań Prezesa należy w szczególności:
1) powoływanie i odwoływanie komitetów technicznych;
2) zatwierdzanie i wycofywanie, w imieniu PKN, Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych na wniosek komitetów technicznych, z uwzględnieniem zasad normalizacji krajowej wymienionych w art. 4;
3) podejmowanie decyzji w sprawach dotyczących działalności PKN;
4) wydawanie przepisów wewnętrznych PKN;
5) współpraca z Radą Normalizacyjną, w tym zasięganie opinii Rady w sprawach, o których mowa w art. 18 ust. 4;
6) składanie rocznych sprawozdań z działalności PKN Radzie Normalizacyjnej i Prezesowi Rady Ministrów w terminie do 30 czerwca następnego roku kalendarzowego;
7) reprezentowanie PKN na zewnątrz;
8) zarządzanie mieniem PKN.
Art. 16.2) 1. Prezes Rady Ministrów powołuje Prezesa spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa.
2. Prezes Rady Ministrów powołuje 2 zastępców Prezesa, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa. Prezes Rady Ministrów odwołuje zastępców Prezesa.
3. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości PKN.
4. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie PKN oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
6. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru.
9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w biuletynach informacji publicznej, o których mowa w ust. 4. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
13. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Prezes.
14. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio ust. 3–12.
Art. 17. 1. Wynagrodzenie Prezesa i jego zastępców ustala Prezes Rady Ministrów.
2. Prezesowi i jego zastępcom przysługuje nagroda jubileuszowa i odprawa emerytalna według zasad obowiązujących pracowników PKN oraz może być przyznana nagroda roczna według zasad określonych w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2013 r. poz. 254, z późn. zm.3)).
3. Minister właściwy do spraw pracy ustali, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzeń pracowników PKN, biorąc pod uwagę organizację PKN i konieczność zapewnienia właściwej realizacji jego zadań.
Art. 17a.4) 1. Nabór kandydatów do zatrudnienia na wolne stanowiska pracy w PKN jest otwarty i konkurencyjny.
2. Ogłoszenie o naborze zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, oraz w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest prowadzony nabór.
Art. 17b.4) Informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o naborze.
Art. 17c.4) Termin do składania dokumentów, określony w ogłoszeniu o naborze, nie może być krótszy niż 14 dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej.
Art. 17d.4) 1. Po upływie terminu do składania dokumentów określonego w ogłoszeniu o naborze niezwłocznie upowszechnia się listę kandydatów, którzy spełniają wymagania formalne określone w ogłoszeniu o naborze, przez umieszczenie jej w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest prowadzony nabór, a także przez opublikowanie jej w Biuletynie Informacji Publicznej.
2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko kandydata oraz jego miejsce zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
Art. 17e.4) 1. Sporządza się protokół przeprowadzonego naboru kandydatów do zatrudnienia na wolne stanowiska pracy w PKN.
2. Protokół zawiera w szczególności:
1) określenie stanowiska pracy, na które był prowadzony nabór, liczbę kandydatów oraz imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 5 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
2) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
3) uzasadnienie dokonanego wyboru.
Art. 17f.4) 1. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w terminie 14 dni od dnia zatrudnienia wybranego kandydata albo zakończenia naboru, w przypadku gdy w jego wyniku nie doszło do zatrudnienia żadnego kandydata.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska pracy;
3) imię i nazwisko wybranego kandydata oraz miejsce jego zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;
4) uzasadnienie dokonanego wyboru kandydata albo uzasadnienie niezatrudnienia żadnego kandydata.
3. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w Biuletynie Informacji Publicznej i w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której był prowadzony nabór.
Art. 17g.4) Jeżeli stosunek pracy osoby wyłonionej w drodze naboru ustał w ciągu 3 miesięcy od dnia nawiązania stosunku pracy, można zatrudnić na tym samym stanowisku kolejną osobę spośród najlepszych kandydatów wymienionych w protokole tego naboru. Przepisy art. 17f stosuje się odpowiednio.
Art. 18. 1. Przy PKN działa Rada Normalizacyjna, zwana dalej „Radą”.
2. Kadencja Rady trwa 4 lata.
3. Rada akceptuje coroczne sprawozdania z działalności PKN składane przez Prezesa PKN.
4. Do zadań Rady należy także wydawanie opinii, w szczególności dotyczących:
1) stanu i kierunków rozwoju normalizacji;
2) wniosków o powołanie i odwołanie komitetów technicznych;
3) przepisów wewnętrznych PKN dotyczących opracowywania dokumentów normalizacyjnych;
4) projektów dokumentów normalizacyjnych, w których opracowywaniu uczestniczy PKN, na zasadach określonych w przepisach wewnętrznych PKN.
5. (uchylony)5)
Art. 19. 1. W skład Rady wchodzą, w liczbie nie więcej niż po 5 osób, przedstawiciele:
1) organów administracji rządowej;
2) ogólnopolskich organizacji gospodarczych;
3) ogólnopolskich organizacji pracodawców;
4) krajowych lub regionalnych organizacji, których celem statutowym jest ochrona interesów konsumentów;
5) ogólnopolskich organizacji zawodowych i naukowo-technicznych;
6) szkół wyższych i nauki.
2. Prezes Rady Ministrów wskazuje organy administracji rządowej, które ze względu na zakres ich działania powinny być reprezentowane w Radzie.
3. Członków Rady reprezentujących organy administracji rządowej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wskazanego organu administracji rządowej, o którym mowa w ust. 2.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzenia wyboru pozostałych członków Rady Normalizacyjnej, z uwzględnieniem konieczności przeciwdziałania dominacji któregokolwiek z podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2–6.
Art. 20. 1. Co najmniej na dwa miesiące przed upływem kadencji Rady Prezes PKN ogłasza wybory do Rady Normalizacyjnej, które przeprowadza komisja wyborcza.
2. W celu przeprowadzenia wyborów Prezes PKN powołuje pięcioosobową komisję spośród osób, których wiedza i doświadczenie zawodowe oraz autorytet dają rękojmię prawidłowego wykonania zadań komisji.
3. W skład komisji nie może zostać powołana osoba pozostająca wobec Prezesa PKN w takim stosunku prawnym lub faktycznym, który może budzić uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności.
Art. 21. 1. Prezes zwołuje pierwsze posiedzenie Rady nie później niż miesiąc od dnia ogłoszenia wyniku wyborów i przewodniczy mu do czasu wyboru przewodniczącego Rady.
2. Rada konstytuuje się na pierwszym posiedzeniu.
3. Organizację i tryb pracy Rady określa regulamin uchwalony przez Radę.
Art. 22. Prezes i jego zastępcy uczestniczą w posiedzeniach Rady z głosem doradczym.
Rozdział 5
Komitety techniczne PKN
Art. 23. 1. Komitety techniczne realizują cele wymienione w art. 3 poprzez opracowywanie Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych w określonych zakresach tematycznych, między innymi poprzez udział przedstawicieli komitetów technicznych uczestniczących w pracach regionalnych i międzynarodowych organizacji normalizacyjnych.
2. W skład komitetu technicznego wchodzą specjaliści delegowani przez organy administracji rządowej, organizacje: gospodarcze, pracodawców, konsumenckie, zawodowe i naukowo-techniczne, szkół wyższych i nauki oraz pracownicy PKN, z zachowaniem zasady reprezentatywności wszystkich zainteresowanych określonym zakresem tematycznym, z uwzględnieniem potrzeb gospodarki krajowej.
3. Komitety techniczne powołuje i odwołuje Prezes po zasięgnięciu opinii Rady.
4. Sekretariaty komitetów technicznych prowadzi PKN.
5. Prowadzenie sekretariatów, o których mowa w ust. 4, PKN może powierzać w drodze umowy innym jednostkom organizacyjnym, na koszt tych jednostek.
6. W umowach, o których mowa w ust. 5, ustala się szczegółowe zasady i warunki prowadzenia sekretariatów komitetów technicznych. Umowy te mogą być również zawierane na realizację określonych celów, wymienionych w art. 3.
7. Szczegółowe zasady działania komitetów technicznych określają przepisy wewnętrzne PKN.
Rozdział 6
Odpowiedzialność karna
Art. 24. 1. Kto oznacza wyroby znakiem zgodności z Polską Normą bez uzyskania certyfikatu zgodności upoważniającego do takiego oznaczenia podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto oznacza znakiem zgodności z Polską Normą wyroby niespełniające odpowiednich wymagań Polskiej Normy lub deklaruje zgodność z Polską Normą wyrobów niespełniających tych wymagań.
3. Postępowanie w sprawach określonych w ust. 1 i 2 następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Rozdział 7
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 25. 1. Do czasu powołania Rady jej obowiązki pełni dotychczasowy „Polski Komitet Normalizacyjny”.
2. Do czasu powołania Prezesa obowiązki pełni dotychczasowy Prezes „Polskiego Komitetu Normalizacyjnego”.
Art. 26. 1. Pierwsze wybory Rady przeprowadza się według tymczasowego regulaminu wyborów, przyjętego przez Polski Komitet Normalizacyjny w uzgodnieniu z Prezesem „Polskiego Komitetu Normalizacyjnego”.
2. Prezes „Polskiego Komitetu Normalizacyjnego” ogłasza wybory do pierwszej Rady na podstawie regulaminu, o którym mowa w ust. 1, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
3. Prezes zwołuje pierwsze posiedzenie Rady nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
4. Na pierwszym posiedzeniu Rada przystępuje do realizacji czynności związanych z konkursem na stanowisko Prezesa.
Art. 27. Z dniem wejścia w życie ustawy:
1) pracownicy Biura dotychczasowego „Polskiego Komitetu Normalizacyjnego” stają się z mocy prawa pracownikami PKN; do pracowników tych stosuje się art. 231 Kodeksu pracy;
2) dotychczasowe „Normalizacyjne Komisje Problemowe” stają się komitetami technicznymi, w rozumieniu niniejszej ustawy;
3) mienie będące w zarządzie dotychczasowego „Polskiego Komitetu Normalizacyjnego” przechodzi w zarząd PKN.
Art. 28. Z dniem wejścia w życie ustawy zaprzestaje się prowadzenia zbioru norm branżowych; istniejące zbiory zostaną zarchiwizowane przez PKN.
Art. 29. Traci moc ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z późn. zm.6)).
Art. 30. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.
1) W brzmieniu ustalonym przez art. 56 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 273, poz. 2703), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.
2) W brzmieniu ustalonym przez art. 176 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505), która weszła w życie z dniem 24 marca 2009 r.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1645, z 2014 r. poz. 1877 oraz z 2015 r. poz. 1322.
4) Dodany przez art. 16 ustawy z dnia 17 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy o służbie cywilnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 132, poz. 1110), która weszła w życie z dniem 19 sierpnia 2005 r.
5) Przez art. 67 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1217), która weszła w życie z dniem 27 października 2006 r.
6) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1995 r. Nr 95, poz. 471, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 2000 r. Nr 43, poz. 489 i Nr 110, poz. 1166 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145.
- Data ogłoszenia: 2015-09-29
- Data wejścia w życie: 2015-09-29
- Data obowiązywania: 2015-09-29
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA