Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1177

Na podstawie art. 23 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1647) zarządza się, co następuje:

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o referendarzu sądowym, rozumie się przez to także starszego referendarza sądowego.

2. Liczba wydziałów orzeczniczych w wojewódzkim sądzie administracyjnym zależy od wpływu spraw określonego rodzaju oraz liczby sędziów.

3. Liczba sędziów w wydziale orzeczniczym, łącznie z jego przewodniczącym, nie powinna być mniejsza niż sześciu sędziów.

4. Poszczególne wydziały orzecznicze oznacza się kolejnymi liczbami rzymskimi.

5. Każdy wydział orzeczniczy ma oddzielny sekretariat, którym kieruje kierownik sekretariatu.

2. W wydziale orzeczniczym może być utworzona sekcja, w skład której wchodzą referendarze sądowi wykonujący czynności powierzone przez przewodniczącego tego wydziału, określone ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.¹⁾), jeżeli rodzaj czynności i ich liczba uzasadniają jej utworzenie. Kierownikiem sekcji jest wyznaczony przez przewodniczącego wydziału orzeczniczego jeden z referendarzy sądowych wchodzący w skład sekcji.

3. W sekretariacie wydziału może być utworzona sekcja, w skład której wchodzą pracownicy administracyjni wykonujący czynności określonego rodzaju.

4. Sekcje, o których mowa w ust. 1–3, tworzy prezes wojewódzkiego sądu administracyjnego, po uzyskaniu zgody Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1) informowania osób zainteresowanych o właściwości sądu oraz o stanie spraw załatwianych w sądzie i udostępniania im do wglądu akt spraw;

2) udostępniania informacji publicznej o działalności sądu;

3) prowadzenia spraw petycji, skarg i wniosków;

4) sprawozdawczości statystycznej sądu;

5) obowiązków administratora systemu informatycznego;

6) przygotowywania orzeczeń sądu do przekazania do zbioru urzędowego orzeczeń sądów administracyjnych, który wydaje Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego;

7) obsługi rzecznika prasowego sądu;

8) gromadzenia przepisów prawa europejskiego, które mają zastosowanie w sprawach sądowoadministracyjnych, oraz orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a także Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w zakresie objętym właściwością sądów administracyjnych;

9) prowadzenia biblioteki sądowej.

2. W wydziale informacji sądowej tworzy się sekretariat informacji w sprawach, który wykonuje zadania określone w ust. 1 pkt 1, oraz odpowiednie zespoły do załatwiania innych spraw należących do zakresu działania tego wydziału.

3. Przewodniczący wydziału informacji sądowej jest rzecznikiem prasowym sądu.

2. W oddziałach wojewódzkiego sądu administracyjnego, o obsadzie powyżej 40 sędziów, prezes sądu może tworzyć zespoły do załatwiania określonych rodzajów spraw z zakresu administracji sądowej. Utworzenie zespołu wymaga zgody Szefa Kancelarii Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego.

3. W wojewódzkich sądach administracyjnych o niewielkiej liczbie sędziów mogą być utworzone jeden lub dwa oddziały do wykonywania zadań, o których mowa w § 7–9.

1) spraw kadrowych i szkolenia oraz osobowych i socjalnych sędziów i innych pracowników sądu;

2) spraw organizacyjnych;

3) obsługi zgromadzenia ogólnego sędziów wojewódzkiego sądu administracyjnego i kolegium tego sądu;

4) spraw związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy;

5) obrony cywilnej kraju;

6) prowadzenia biura podawczego, hali maszyn i archiwum zakładowego;

7) prowadzenia sekretariatów prezesa i wiceprezesa sądu;

8) innych spraw określonych przez prezesa sądu.

1) zarządzania budynkiem sądowym i innymi składnikami mienia sądowego, w tym prowadzenia remontów i inwestycji oraz ochrony pracowników i pomieszczeń sądowych;

2) zaopatrzenia w urządzenia i materiały biurowe oraz prowadzenia gospodarki materiałowej;

3) zabezpieczenia przeciwpożarowego.

1) projektowania dochodów i wydatków budżetowych sądu;

2) wykonywania dyspozycji środkami pieniężnymi;

3) prowadzenia rachunkowości i spraw kasowych;

4) dokonywania wstępnej kontroli zgodności operacji gospodarczych i finansowych z planem finansowym;

5) dokonywania wstępnej kontroli kompletności i rzetelności dokumentów dotyczących operacji gospodarczych i finansowych.

2. Kierownik oddziału finansowo-budżetowego jest głównym księgowym sądu.

2. W przypadku powołania dyrektora wojewódzkiego sądu administracyjnego dyrektorowi podlegają kierownicy oddziałów w wojewódzkim sądzie administracyjnym.

2. Audyt wewnętrzny w wojewódzkich sądach administracyjnych jest wykonywany na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych.

2. W nazwie wojewódzkiego sądu administracyjnego podaje się nazwę miejscowości, w której sąd ma siedzibę.

2. W widocznym miejscu wewnątrz budynku umieszcza się również tablicę przeznaczoną do wywieszania obwieszczeń przewidzianych odrębnymi przepisami.

1) wykonywanie czynności z zakresu prawa pracy;

2) organizowanie pracy sądu z uwzględnieniem podziału czynności w sądzie, ustalonego przez kolegium sądu;

3) nadzór nad stosowaniem przyjętych przez kolegium sądu ustaleń dotyczących przydziału spraw poszczególnym sędziom, asesorom sądowym oraz referendarzom sądowym;

4) usprawnianie organizacji i techniki pracy sądu;

5) dbałość o należytą kulturę pracy;

6) zapoznawanie się z orzecznictwem sądu oraz organizowanie narad sędziów lub referendarzy sądowych w celu omówienia przepisów prawnych budzących wątpliwości lub których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądu, a także informowanie o wynikach tych narad prezesa właściwej Izby w Naczelnym Sądzie Administracyjnym;

7) zapoznawanie się z biegiem spraw rozpoznawanych w sądzie, a w szczególności spraw wywołujących powszechne zainteresowanie społeczne;

8) przekazywanie właściwym organom administracji publicznej wystąpień składów orzekających o istotnych naruszeniach prawa lub okolicznościach mających wpływ na ich powstanie;

9) przekazywanie odpisów orzeczeń dotyczących istotnych dla praktyki zagadnień prawnych, w celu ich publikacji w zbiorze urzędowym orzeczeń sądów administracyjnych;

10) przedstawianie informacji o działalności sądu;

11) przyjmowanie interesantów w sprawach petycji, skarg i wniosków.

2. Czynności prezesa sądu związane ze sprawowaniem nadzoru nad działalnością administracyjną sądu określają przepisy o ustroju sądów administracyjnych.

2. Do czynności sądowych wykonywanych przez przewodniczącego wydziału orzeczniczego należy ponadto:

1) przekazywanie stosownie do szczegółowych ustaleń kolegium sądu spraw do załatwienia sędziom oraz powierzanie wykonywania referendarzom sądowym czynności określonych ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi;

2) ustalanie terminów posiedzeń jawnych i niejawnych w składach trzyosobowych, składów orzekających i ich przewodniczących;

3) przeprowadzanie losowania składów orzekających;

4) wyrażanie zgody na przejrzenie akt sprawy osobom niebędącym stroną w postępowaniu, w przypadkach przewidzianych w przepisach odrębnych;

5) nadzorowanie i kontrola sprawności wyznaczania terminów posiedzeń niejawnych w składach jednoosobowych przez sędziów sprawozdawców;

6) kontrola zasadności odraczania rozpraw oraz biegu spraw;

7) kontrola terminowości sporządzania uzasadnień orzeczeń;

8) nadzorowanie i kontrola prawidłowości i sprawności wykonywania czynności powierzonych referendarzom sądowym;

9) bieżąca kontrola nad prawidłowością i sprawnością wykonywania czynności przez sekretariat oraz prowadzenia ksiąg i innych urządzeń biurowych, w tym odnotowywanie ich sprawdzania co najmniej raz na kwartał, a także wydawanie stosownych zarządzeń.

2. W miarę potrzeby kolegium sądu dokonuje zmian w przydziale sędziów i referendarzy sądowych do wydziałów orzeczniczych oraz zasad przydziału spraw sędziom, a także powierzania referendarzom sądowym wykonywania czynności określonych ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

3. W razie zmiany w przydziale sędziów do wydziału orzeczniczego, kolegium sądu wskazuje spośród spraw, w których wyznaczony został sędzia sprawozdawca, sprawy, które przydziela się innym sędziom.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do referendarzy sądowych, którym przewodniczący wydziału orzeczniczego powierzył czynności określone ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

5. Odpisy uchwał w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, przewodniczący kolegium sądu przekazuje Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego nie później niż w terminie 3 dni od dnia ich podjęcia.

6. Kolegium sądu niezwłocznie usuwa uchybienia stwierdzone przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w przekazanych uchwałach lub wykonuje zalecenia co do ich treści. Odpisy uchwał podjętych w tej sprawie przewodniczący kolegium sądu przekazuje Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego nie później niż w terminie 3 dni od dnia ich podjęcia.

2. Sędziego sprawozdawcę w kolejnych sprawach wniesionych do sądu wyznacza się przez wskazanie sędziego według kolejności na podstawie alfabetycznej listy sędziów wydziału orzeczniczego.

3. Przewodniczący wydziału orzeczniczego może wyznaczyć sędziego sprawozdawcę w kolejnych sprawach, odstępując od kolejności według alfabetycznej listy sędziów tego wydziału, jeżeli kolejne sprawy mogły być objęte jedną skargą lub pozostają one ze sobą w związku.

2. Czynności z zakresu przyznania prawa pomocy powierza się referendarzom sądowym w poszczególnych sprawach przez wskazanie referendarza sądowego według kolejności na podstawie alfabetycznej listy referendarzy sądowych.

3. Przewodniczący wydziału orzeczniczego może wskazać referendarza sądowego do wykonania czynności z zakresu przyznania prawa pomocy w kolejnych sprawach, odstępując od kolejności według alfabetycznej listy referendarzy sądowych tego wydziału, jeżeli wnioski o przyznanie prawa pomocy zostały złożone przez tę samą osobę.

2. Na każdą z rozpraw są wyznaczane sprawy według kolejności wpływu, w których sprawozdawcami są sędziowie składu orzekającego sądu, rozpoznającego sprawy na tym posiedzeniu, z uwzględnieniem spraw, które podlegają rozpoznaniu poza kolejnością.

3. Jeżeli sprawa podlega rozpoznaniu w składzie trzech sędziów, skład orzekający sądu wskazuje się w zarządzeniu o wyznaczeniu rozprawy. Zarządzenie o wyznaczeniu rozprawy wydaje przewodniczący wydziału orzeczniczego lub sędzia sprawozdawca.

2. Jeżeli z przyczyn losowych lub przeszkód prawnych konieczna jest zmiana referendarza sądowego, przewodniczący wydziału orzeczniczego powierza wykonywanie czynności innemu referendarzowi sądowemu.

2. Sędzia sprawozdawca może wystąpić z wnioskiem do prezesa sądu o wyznaczenie składu orzekającego w drodze losowania, jeżeli przemawiają za tym szczególnie uzasadnione względy.

2. Skład orzekający w sprawie losuje się spośród wszystkich sędziów wydziału orzeczniczego, z wyłączeniem sędziów, którzy nie mogą brać udziału w składzie orzekającym z powodu przeszkód prawnych.

3. Losowanie przeprowadza przewodniczący wydziału orzeczniczego, przy udziale protokolanta losującego karty z nazwiskami sędziów. Osobno losuje się skład orzekający oraz sprawozdawcę.

4. Z przebiegu losowania sporządza się protokół losowania, który podpisuje przewodniczący wydziału orzeczniczego i protokolant. Protokół powinien zawierać oznaczenie sprawy, imiona i nazwiska sędziów, spośród których losowano skład orzekający, imiona i nazwiska wyznaczonych w drodze losowania sędziów składu orzekającego i sędziego sprawozdawcy oraz imiona i nazwiska sędziów wyłączonych z losowania wraz z podaniem przyczyny tego wyłączenia. Protokół dołącza się do akt sprawy.

5. W razie konieczności dokonania zmiany w składzie orzekającym wyznaczonym w drodze losowania przeprowadza się losowanie uzupełniające, do którego stosuje się przepisy ust. 1–4.

2. Wydział informacji sądowej przyjmuje interesantów w godzinach urzędowania sądu.

2. Przewodniczący wydziału orzeczniczego kieruje sprawy, o których mowa w art. 119 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, do rozpoznania w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym według kolejności ich wpływu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

3. W uzasadnionych przypadkach prezes sądu może zarządzić rozpoznanie sprawy lub określonych spraw poza kolejnością, o której mowa w ust. 1 i 2.

2. Wezwanie do uiszczenia wpisu należy połączyć z wezwaniem do usunięcia braków formalnych skargi.

3. Przewodniczący wydziału orzeczniczego może powierzyć referendarzowi sądowemu ustalenie, czy skarga czyni zadość wymaganiom formalnym, a w razie potrzeby wezwanie do usunięcia braków formalnych oraz wykonywanie innych czynności, o których mowa w art. 49 § 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

2. Jeżeli postanowienie o przyznaniu prawa pomocy obejmuje ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego albo rzecznika patentowego, przewodniczący wydziału orzeczniczego, przesyłając niezwłocznie właściwej okręgowej radzie adwokackiej, radzie okręgowej izby radców prawnych, Krajowej Radzie Doradców Podatkowych albo Krajowej Radzie Rzeczników Patentowych odpis tego postanowienia, informuje o adresie do doręczeń lub siedzibie strony, której przyznano prawo pomocy.

3. W przypadku gdy adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy został ustanowiony po wydaniu orzeczenia, od którego przysługuje środek odwoławczy, przewodniczący wydziału orzeczniczego informuje właściwą okręgową radę adwokacką, radę okręgową izby radców prawnych, Krajową Radę Doradców Podatkowych albo Krajową Radę Rzeczników Patentowych o treści orzeczenia, czy został zgłoszony wniosek o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia oraz czy i kiedy orzeczenie z uzasadnieniem zostało doręczone stronie.

1) wydawanie zarządzeń niezbędnych do sprawnego rozpoznania sprawy;

2) zapoznawanie się z wnioskami stron w toku postępowania;

3) decydowanie o przeprowadzeniu w sprawie postępowania mediacyjnego;

4) kontrolowanie, czy zarządzenia są terminowo i należycie wykonywane;

5) kontrolowanie prawidłowości i sprawności wykonywania czynności powierzonych referendarzom sądowym.

2. W sprawach, w których skarżący lub organ złożyli wniosek o przeprowadzenie postępowania mediacyjnego, oraz w sprawach, w których mimo braku takiego wniosku zachodzą okoliczności wskazujące na celowość przeprowadzenia postępowania mediacyjnego, postępowanie mediacyjne przeprowadza sędzia sprawozdawca lub referendarz sądowy wyznaczony przez przewodniczącego wydziału orzeczniczego.

3. Na posiedzenie mediacyjne wzywa się strony do osobistego stawiennictwa. Za organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi, powinna stawić się osoba umocowana do przyjęcia ustaleń co do sposobu załatwienia sprawy.

2. Wymiar orzekania, o którym mowa w ust. 1, obejmuje sprawy rozpoznawane na posiedzeniach jawnych oraz na posiedzeniach niejawnych w trybie uproszczonym. W razie przekazania sprawy rozpoznawanej w trybie uproszczonym do rozpoznania na rozprawie, sprawy tej nie wlicza się do wymiaru orzekania i rozpoznaje się na rozprawie jako dodatkową.

3. Terminy posiedzeń niejawnych w składach jednoosobowych może wyznaczać sędzia sprawozdawca.

1) członkowie składu orzekającego zapoznali się z aktami sprawy przed posiedzeniem jawnym i niejawnym;

2) posiedzenie jawne i niejawne rozpoczęło się punktualnie i przebiegało w sposób niezakłócony;

3) w toku posiedzenia jawnego i niejawnego nie pominięto okoliczności koniecznych do wyjaśnienia sprawy i jej sprawnego zakończenia;

4) podczas narady omówiono wszystkie wyłaniające się zagadnienia i aby rozstrzygnięte zostały wszystkie wnioski stron.

2. Prezes sądu może wyznaczyć na sali rozpraw odpowiednie miejsce dla sprawozdawców radia, telewizji i innych środków przekazu.

2. W czasie posiedzenia każda osoba powstaje z miejsca, gdy przemawia do sądu lub gdy sąd do niej się zwraca. W uzasadnionych przypadkach przewodniczący składu orzekającego może zezwolić na pozostawanie w pozycji siedzącej.

2. Jeżeli w składzie orzekającym uczestniczy prezes lub wiceprezes sądu, przewodnictwo należy do niego, chyba że zarządzi inaczej.

3. Prokurator i skarżący zajmują miejsce przed stołem sędziowskim po prawej stronie, a strona przeciwna oraz uczestnicy postępowania – po lewej stronie.

4. Protokolant zajmuje miejsce przy stole sędziowskim po lewej stronie sądu.

2. Każda ze stron przemawia tylko raz, chyba że przewodniczący składu orzekającego uzna dalszą wypowiedź strony za potrzebną.

2. Jeżeli złożony dokument zwraca się, należy dołączyć do akt sprawy kserokopię dokumentu albo opisać dokument w protokole.

2. W przypadku ogłoszenia następnego terminu posiedzenia poucza się strony i inne osoby zainteresowane o tym, które z nich mają obowiązek stawić się na następne posiedzenie bez osobnego wezwania, oraz o skutkach niestawiennictwa. Na żądanie należy wydać pismo wskazujące termin stawienia się w sądzie. Osoby nieobecne na posiedzeniu wzywa się na następne posiedzenie lub zawiadamia o nim na zasadach ogólnych.

2. Protokół podpisuje się bezpośrednio po zakończeniu posiedzenia, a w wyjątkowych przypadkach – najpóźniej w ciągu trzech dni po zakończeniu posiedzenia.

3. Z posiedzenia niejawnego nie spisuje się protokołu, chyba że na posiedzeniu tym wysłuchano wezwane przez sąd osoby lub dokonano innych czynności procesowych.

2. Orzeczenia wydawane na posiedzeniu niejawnym sporządza się bezpośrednio po ich podjęciu.

3. Ogłoszenia o przedłużeniu terminu odroczenia ogłoszenia orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, może także dokonać jednoosobowo przewodniczący składu orzekającego lub jeden z członków składu orzekającego.

2. Sędzia sprawozdawca nie ma obowiązku sporządzenia uzasadnienia orzeczenia, do którego zgłosił zdanie odrębne.

3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, sędzia sprawozdawca nie sporządził uzasadnienia orzeczenia albo jeżeli sporządzenie uzasadnienia orzeczenia przez sędziego sprawozdawcę nie jest możliwe z innych względów lub napotyka przeszkody uniemożliwiające sporządzenie uzasadnienia w terminie, uzasadnienie orzeczenia sporządza przewodniczący składu orzekającego lub inny sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia.

4. Zgłoszenie zdania odrębnego zaznacza się przy podpisie sentencji orzeczenia przez zamieszczenie odpowiedniej wzmianki: „votum separatum”, „cvs”, „zdanie odrębne”.

5. Jeżeli zdanie odrębne jest zgłaszane do uzasadnienia przy jego podpisywaniu, zaznacza się je przez zamieszczenie przy podpisie wzmianki, o której mowa w ust. 4.

6. Sędzia zgłaszający zdanie odrębne uzasadnia je w terminie, o którym mowa w art. 141 § 1 albo 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Uzasadnienie zdania odrębnego zgłaszanego do uzasadnienia przy jego podpisywaniu sporządza się w terminie 14 dni od dnia podpisania uzasadnienia.

7. Uzasadnienia zdania odrębnego nie doręcza się stronom.

2. Jeżeli w związku z wniesieniem skargi kasacyjnej lub zażalenia ma być wyznaczone posiedzenie niejawne, przewodniczący wydziału orzeczniczego przekazuje sprawę sędziemu sprawozdawcy.

3. Wniesioną skargę kasacyjną spełniającą wymogi formalne i opłaconą przewodniczący wydziału orzeczniczego niezwłocznie przekazuje sędziemu sprawozdawcy lub innemu członkowi składu orzekającego celem dokonania niezwłocznie oceny dopuszczalności zastosowania art. 179a ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Jeżeli sędzia stwierdzi dopuszczalność zastosowania tego przepisu, kieruje sprawę do rozpoznania przez sąd na rozprawie albo na posiedzeniu niejawnym w składzie i terminie wyznaczonym przez przewodniczącego wydziału orzeczniczego.

1) określenie przedmiotu kontroli;

2) wskazanie wzorca kontroli;

3) uzasadnienie postawionego zarzutu niezgodności kwestionowanego aktu normatywnego lub jego części z przepisami Konstytucji, ratyfikowanej umowy międzynarodowej lub ustawy;

4) oznaczenie sprawy, w związku z którą pytanie prawne zostało przedstawione (omówienie sprawy będącej podstawą przedstawienia pytania prawnego);

5) wskazanie, w jakim zakresie odpowiedź Trybunału Konstytucyjnego na pytanie prawne może mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, w związku z którą pytanie zostało przedstawione;

6) wskazanie przedstawiciela składu orzekającego.

2. Postanowienie o przedstawieniu pytania prawnego skład orzekający przedstawia Trybunałowi Konstytucyjnemu wraz z aktami sprawy za pośrednictwem prezesa sądu.

1) określenie przedmiotu pytania prawnego;

2) zwięzłe przedstawienie stanu sprawy oraz istotnych okoliczności faktycznych i prawnych, będących podstawą przedstawienia pytania prawnego;

3) treść przepisów polskich mogących mieć zastosowanie w sprawie oraz, w razie potrzeby, wskazanie istotnego dla sprawy orzecznictwa sądów polskich;

4) uzasadnienie powodów, dla których skład orzekający rozpatruje kwestię wykładni lub ważności przepisów prawa Unii Europejskiej, jak również przedstawienie związku między tymi przepisami a ustawodawstwem polskim, w zakresie określonym w pytaniu;

5) wskazanie, w jakim zakresie odpowiedź Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej może mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, w związku z którą pytanie zostało przedstawione.

2. Postanowienie o przedstawieniu pytania prawnego skład orzekający przedstawia Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej wraz z aktami sprawy, o których mowa w ust. 3, za pośrednictwem prezesa sądu.

3. Skład orzekający kierujący pytanie decyduje, czy i w jakim zakresie przesyła do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej odpisy akt sprawy.

4. Informacje o treści wydawanych postanowień zawierających pytania prawne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przekazuje się niezwłocznie do Biura Orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

Prezes Rady Ministrów: E. Kopacz

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101 i 1529, z 2014 r. poz. 183 i 543 oraz z 2015 r. poz. 658.