Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 449

Na podstawie art. 98g ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 144) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki, tryb i terminy powoływania do służby przygotowawczej, w tym wzór wniosku i dokumenty składane o powołanie do tej służby, oraz terminy zwalniania z tej służby;

2) regulamin kształcenia żołnierzy służby przygotowawczej, przebieg służby przygotowawczej oraz przebieg i czas trwania kształcenia, w zależności od korpusu, na którego potrzeby żołnierz będzie kształcony.

1) ustawa – ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej;

2) Siły Zbrojne – Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej;

3) wniosek – wniosek o powołanie do służby przygotowawczej;

4) komendant – rektora-komendanta uczelni wojskowej, komendanta szkoły podoficerskiej albo komendanta ośrodka szkolenia, w której żołnierz pełni służbę przygotowawczą;

5) dowódca – dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę przygotowawczą;

6) komisja – komisję przyjęcia do służby przygotowawczej;

7) wojskowy komendant uzupełnień – wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego, trwającego powyżej trzech miesięcy, osoby ubiegającej się o powołanie do służby przygotowawczej;

8) żołnierz – żołnierza pełniącego służbę przygotowawczą.

2. Do wniosku załącza się następujące dokumenty:

1) odpis albo, po okazaniu oryginału, kopię świadectwa ukończenia gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej lub dyplomu ukończenia studiów – w zależności od korpusu, na którego potrzeby będzie prowadzone kształcenie;

2) odpis albo, po okazaniu oryginału, kopię innych dokumentów mogących mieć wpływ na powołanie do służby przygotowawczej, w szczególności potwierdzające posiadane kwalifikacje, w tym certyfikaty językowe, świadectwa ukończenia szkół, kursów lub uzyskania specjalizacji zawodowych, zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu.

3. Wniosek składa się w formie pisemnej albo w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 262 oraz z 2014 r. poz. 1662) albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP w rozumieniu art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114).

4. Do wniosku złożonego w formie dokumentu elektronicznego dołącza się elektroniczną kopię dokumentów, o których mowa w ust. 2.

5. W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymagań formalnych, wojskowy komendant uzupełnień wzywa osobę ubiegającą się o powołanie do służby przygotowawczej do uzupełnienia tego wniosku w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie skutkuje pozostawieniem go bez rozpatrzenia.

6. W przypadku osoby będącej studentem szkoły wyższej i ubiegającej się o powołanie do służby przygotowawczej pełnionej w kilku okresach do wniosku załącza się również zaświadczenie szkoły wyższej, o którym mowa w art. 50 ust. 4 ustawy.

7. Wnioski złożone w okresie trwania obowiązku odbywania zasadniczej służby wojskowej i przeszkolenia wojskowego pozostawia się bez rozpatrzenia, informując o tym osobę ubiegającą się o powołanie do służby przygotowawczej.

8. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Osoba, o której mowa w ust. 1, po wyrażeniu zgody na propozycję ubiegania się o powołanie do służby przygotowawczej składa wniosek i dokumenty, o których mowa w § 4 ust. 2, a w przypadku służby pełnionej w kilku okresach – również zaświadczenie szkoły wyższej, o którym mowa w art. 50 ust. 4 ustawy.

1) analizę złożonych dokumentów, o których mowa w § 4 ust. 2, i zaświadczenia szkoły wyższej, o którym mowa w art. 50 ust. 4 ustawy, oraz danych zawartych w ewidencji wojskowej;

2) rozmowę kwalifikacyjną;

3) sprawdzenie, czy ochotnik był karany za przestępstwo umyślne; w przypadku braku takiej informacji, w trybie zapytania wojskowego komendanta uzupełnień o udzielenie informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego.

2. Postępowanie rekrutacyjne ma charakter konkursowy, a podstawę rekomendacji w sprawach powołania danej osoby do służby przygotowawczej albo braku tej rekomendacji stanowią:

1) wyniki nauczania i poziom kwalifikacji, wynikające z treści świadectw oraz innych dokumentów, o których mowa w § 4 ust. 2, a także w przypadku osób, o których mowa w § 4 ust. 6, kierunek i forma studiów;

2) wynik rozmowy kwalifikacyjnej;

3) potrzeby Sił Zbrojnych, w tym limit powołań do służby przygotowawczej.

3. Rozmowa kwalifikacyjna powinna mieć charakter oceniający:

1) predyspozycje do kształcenia w szkole wojskowej albo w ośrodku szkolenia, na potrzeby określonego korpusu;

2) motywacje do pełnienia służby przygotowawczej.

4. Postępowanie rekrutacyjne przeprowadza powołana rozkazem wojskowego komendanta uzupełnień komisja rekrutacyjna w składzie:

1) przewodniczący;

2) dwaj członkowie, w tym sekretarz.

5. Do składu komisji rekrutacyjnej, o której mowa w ust. 4, wyznacza się także osoby, które, w razie niemożności pełnienia funkcji przez przewodniczącego lub członka (sekretarza), pełnią te funkcje zastępczo.

6. W postępowaniu rekrutacyjnym może uczestniczyć, za zgodą wojskowego komendanta uzupełnień, z głosem doradczym przedstawiciel komendanta szkoły wojskowej albo komendanta ośrodka szkolenia, w której (którym) osoba ubiegająca się o powołanie do służby przygotowawczej będzie pełniła tę służbę.

7. Komisja, o której mowa w ust. 4, sporządza z postępowania rekrutacyjnego sprawozdanie zawierające wykaz osób, które uzyskały rekomendację w sprawie powołania do służby przygotowawczej, oraz wykaz osób, które rekomendacji nie uzyskały, ze wskazaniem przyczyn.

1) osobę ubiegającą się o powołanie do służby przygotowawczej, nieposiadającą orzeczonej zdolności do czynnej służby wojskowej, do:

a) wojskowej komisji lekarskiej:

– w celu wydania orzeczenia o jej zdolności do pełnienia czynnej służby wojskowej,

– w celu określenia zdolności do służby w Żandarmerii Wojskowej, w przypadku kandydatów do tej służby,

b) wojskowej pracowni psychologicznej – w celu stwierdzenia braku przeciwwskazań do pełnienia czynnej służby wojskowej;

2) pozostałe osoby do:

a) wojskowej pracowni psychologicznej – w celu stwierdzenia braku przeciwwskazań do pełnienia czynnej służby wojskowej,

b) wojskowej komisji lekarskiej – w celu określenia zdolności do służby w Żandarmerii Wojskowej, w przypadku kandydatów do tej służby.

1) negatywnego orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej lub wojskowej pracowni psychologicznej o zdolności do pełnienia czynnej służby wojskowej;

2) niestawienia się do wojskowej komisji lekarskiej, wojskowej pracowni psychologicznej lub na rozmowę kwalifikacyjną, w określonym terminie i miejscu.

1) na potrzeby kształcenia w korpusie oficerów – w styczniu lub kwietniu;

2) na potrzeby kształcenia w korpusie podoficerów – w lutym lub lipcu;

3) na potrzeby kształcenia w korpusie szeregowych – w styczniu, kwietniu, maju, lipcu, we wrześniu lub w październiku;

4) na potrzeby jej pełnienia w kilku okresach – w lipcu.

2. Powołanie do służby przygotowawczej następuje za pomocą karty powołania.

3. W karcie powołania podaje się termin i miejsce stawienia się do służby przygotowawczej oraz zwolnienia z niej, a w przypadku pełnienia jej w kilku okresach – również terminy stawienia się do niej i zwolnienia z niej w danym okresie.

4. Na potrzeby służby przygotowawczej pełnionej w kilku okresach wojskowy komendant uzupełnień zawiadamia osobę powołaną do tej służby o terminie rozpoczęcia drugiego okresu pełnienia tej służby, wzywając tę osobę do stawienia się w określonym terminie i miejscu do pełnienia służby przygotowawczej w drodze wezwania w sprawie powszechnego obowiązku obrony, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy.

5. Kartę powołania do służby przygotowawczej i wezwanie do pełnienia jej w drugim okresie wojskowy komendant uzupełnień doręcza osobie powołanej do tej służby nie później niż na czternaście dni przed dniem stawienia się do służby przygotowawczej.

6. O powołaniu do służby przygotowawczej i terminie stawienia się do pełnienia jej, w tym również pełnienia jej w kilku okresach, wojskowy komendant uzupełnień zawiadamia:

1) komendanta;

2) pracodawcę zatrudniającego osobę powołaną do służby przygotowawczej;

3) rektora szkoły wyższej – w przypadku powołania do służby przygotowawczej pełnionej w kilku okresach osoby będącej studentem.

7. Osobie powołanej do służby przygotowawczej, która z uzasadnionych przyczyn nie stawiła się do tej służby w terminie i miejscu określonych w karcie powołania, wojskowy komendant uzupełnień uchyla kartę powołania i, w miarę możliwości, wyznacza inny najbliższy termin.

8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do osoby wezwanej do pełnienia drugiego okresu służby przygotowawczej.

9. Osobę, która nie stawiła się do pełnienia drugiego okresu służby przygotowawczej lub gdy wystąpiły okoliczności wyłączające możliwość pełnienia tej służby w drugim okresie, wojskowy komendant uzupełnień przenosi do rezerwy, jako żołnierza rezerwy, z dniem uchylenia wezwania albo powzięcia informacji o wystąpieniu takiej okoliczności.

2. Przyjęcie osoby do szkoły wojskowej albo do ośrodka szkolenia obejmuje:

1) potwierdzenie jej tożsamości;

2) ujęcie w ewidencji szkoły wojskowej albo ośrodka szkolenia;

3) przeprowadzenie badań lekarskich i zabiegów sanitarnohigienicznych;

4) wydanie umundurowania i wyekwipowania;

5) określenie specjalności wojskowej;

6) przydzielenie do pododdziału;

7) nadanie stopnia wojskowego i tytułu wojskowego;

8) dopełnienie obowiązku meldunkowego;

9) poinformowanie o możliwości i warunkach zawarcia kontraktu na wykonywanie obowiązków w ramach Narodowych Sił Rezerwowych.

3. Czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 7, nie prowadzi się wobec osoby stawiającej się do pełnienia służby przygotowawczej w drugim okresie jej pełnienia.

1) powołuje komisję w składzie:

a) przewodniczący – zastępca komendanta,

b) członkowie:

– oficer albo podoficer grupy osobowej administracji wojskowej,

– oficer korpusu osobowego logistyki,

– lekarz,

– oficer albo podoficer wychowawczy,

– psycholog – konsultant komendanta do spraw profilaktyki psychologicznej, jeżeli jest zatrudniony w szkole wojskowej albo w ośrodku szkolenia;

2) określa obowiązki osób wchodzących w skład komisji;

3) organizuje punkt przyjęcia.

2. W skład komisji mogą zostać włączone jako jej członkowie inne osoby, w zależności od potrzeb i ustaleń komendanta.

3. Jeżeli w strukturze organizacyjnej szkoły wojskowej albo ośrodka szkolenia nie występują osoby wymienione w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem lekarza, komendant powołuje w skład komisji osoby wykonujące podobne zadania.

1) dzień, w którym osoba stawiła się do pełnienia służby przygotowawczej;

2) imiona i nazwisko, rok urodzenia oraz imię ojca i numer PESEL tej osoby;

3) adres zameldowania tej osoby na pobyt stały lub czasowy trwający ponad trzy miesiące;

4) przydział żołnierza do pododdziału i wyznaczenie go na stanowisko służbowe albo powierzenie mu funkcji i określenie specjalności wojskowej;

5) nadanie stopnia wojskowego i tytułu wojskowego.

2. Dzień stawienia się osoby w szkole wojskowej albo w ośrodku szkolenia, stwierdzony w rozkazie dziennym komendanta, jest dniem rozpoczęcia pełnienia służby przygotowawczej.

1) okres kształcenia podstawowego;

2) okres kształcenia specjalistycznego.

2. Żołnierz, który wcześniej nie pełnił czynnej służby wojskowej, po upływie trzech tygodni od rozpoczęcia kształcenia składa przysięgę wojskową.

3. Po zakończeniu okresu kształcenia podstawowego żołnierz kształcący się na:

1) oficera lub podoficera – odbywa kształcenie specjalistyczne w szkołach wojskowych, przygotowujące go do objęcia obowiązków odpowiednio na szczeblu dowódcy plutonu albo dowódcy drużyny (równorzędnych, w zależności od korpusu i grupy osobowej);

2) szeregowego – odbywa kształcenie specjalistyczne w ośrodkach szkolenia i, w razie potrzeby, w jednostkach wojskowych.

4. Żołnierza można zwolnić ze służby przygotowawczej przed upływem czasu jej trwania:

1) w przypadku uzyskania końcowej oceny niedostatecznej z dwóch lub więcej przedmiotów objętych programem szkolenia;

2) na jego wniosek złożony drogą służbową i uzasadniony szczególnie ważnymi względami osobistymi lub rodzinnymi.

5. Regulamin kształcenia żołnierzy służby przygotowawczej określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

1) końcowy – jeżeli żołnierz był kształcony na szeregowego;

2) na podoficera – jeżeli żołnierz był kształcony na podoficera;

3) na oficera – jeżeli żołnierz był kształcony na oficera.

2. Powołanie komisji egzaminacyjnej i jej skład komendant stwierdza w rozkazie dziennym.

3. Żołnierzowi, który zdał egzamin, o którym mowa w ust. 1, komendant nadaje specjalność wojskową, zgodnie z którą był kształcony, i mianuje go na stopień wojskowy:

1) starszego szeregowego (starszego marynarza) – z jednoczesnym przeznaczeniem żołnierza do mianowania na pierwszy stopień podoficerski, po odbyciu dodatkowych ćwiczeń wojskowych, jeżeli był kształcony na potrzeby korpusu podoficerów;

2) kaprala (mata) – z jednoczesnym przeznaczeniem żołnierza do mianowania na pierwszy stopień oficerski, po odbyciu dodatkowych ćwiczeń wojskowych, jeżeli był kształcony na potrzeby korpusu oficerów.

4. Żołnierz w ramach kształcenia na potrzeby korpusu oficerów może być mianowany na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) – przez komendanta, nie wcześniej niż po upływie połowy czasu trwania służby przygotowawczej, za uzyskiwanie pozytywnych wyników w szkoleniu i dyscyplinie.

5. Żołnierza, który nie zdał egzaminu, o którym mowa w ust. 1, komendant zwalnia ze służby przygotowawczej i przenosi do rezerwy, jako żołnierza rezerwy, w stopniu wojskowym szeregowego (marynarza), a w przypadku, o którym mowa w ust. 4, w stopniu wojskowym starszego szeregowego (starszego marynarza).

6. Egzamin, o którym mowa w ust. 1, składa się z części teoretycznej i praktycznej.

7. Celem egzaminu jest sprawdzenie wiedzy i umiejętności wojskowych żołnierza, wymaganych na określonych stanowiskach służbowych w jednostkach wojskowych w poszczególnych korpusach osobowych, grupach osobowych i specjalnościach wojskowych.

8. Zakres zagadnień sprawdzanych podczas egzaminu wynika z programu kształcenia żołnierza służby przygotowawczej.

9. Żołnierz zdaje egzaminy w terminach określonych planem przeprowadzenia egzaminu.

2. Służbę przygotowawczą, o której mowa w ust. 1, pełni się w dwóch okresach, w tym:

1) w pierwszym okresie trwającym do trzech miesięcy;

2) w drugim okresie trwającym do dwóch miesięcy.

3. Z dniem stawienia się do pierwszego okresu pełnienia służby przygotowawczej żołnierz, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje stopień wojskowy szeregowego (marynarza) i tytuł kadeta.

4. Z dniem rozpoczęcia szkolenia w ramach drugiego okresu pełnienia służby przygotowawczej komendant szkoły podoficerskiej kieruje żołnierzy do szkolenia specjalistycznego we wskazanych specjalnościach wojskowych.

5. Okresy służby przygotowawczej są pełnione w dwóch kolejno po sobie następujących latach studiów w czasie letnich przerw wakacyjnych.

2. Żołnierza, który zdał egzamin na podoficera, komendant mianuje na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza) – z dniem zwolnienia z drugiego okresu pełnienia służby przygotowawczej, z jednoczesnym przeznaczeniem żołnierza do mianowania na pierwszy stopień podoficerski po odbyciu dodatkowych ćwiczeń wojskowych.

3. Żołnierza, który nie zdał egzaminu, o którym mowa w ust. 1, komendant zwalnia ze służby przygotowawczej i przenosi do rezerwy, jako żołnierza rezerwy, w posiadanym przez niego stopniu wojskowym.

4. Żołnierz, który nie ukończył pierwszego okresu kształcenia, nie podlega wezwaniu do pełnienia drugiego okresu służby przygotowawczej.

2. Przeniesienie żołnierza z urzędu, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić:

1) ze względów szkoleniowych;

2) w przypadku rozformowania szkoły wojskowej, ośrodka szkolenia albo jednostki wojskowej;

3) w przypadku zmniejszenia stanu etatowego szkoły wojskowej, ośrodka szkolenia albo jednostki wojskowej;

4) w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, komendant albo dowódca przesyła drogą służbową do szefa komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach organizacji i uzupełnień, wraz ze swoją opinią. Do wniosku załącza się odpis wtórnika karty ewidencyjnej i karty wyróżnień żołnierza oraz karty ukarania żołnierza.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, rozpatruje się niezwłocznie po jego otrzymaniu.

4. Zgody, o której mowa w § 23, udziela się, jeżeli są takie potrzeby Sił Zbrojnych.

2. Żołnierza, który pełni służbę przygotowawczą w kilku okresach, komendant zwalnia z tej służby w ostatnim dniu trwania pierwszego okresu.

3. Jednocześnie ze zwolnieniem żołnierza z czynnej służby wojskowej komendant przenosi tego żołnierza do rezerwy, nadając mu tytuł żołnierza rezerwy.

4. Żołnierza zwolnionego ze służby przygotowawczej przed upływem czasu jej trwania komendant przenosi do rezerwy, jako żołnierza rezerwy, w posiadanym przez niego stopniu wojskowym, o ile złożył przysięgę wojskową i nadal podlega obowiązkowi służby wojskowej.

5. O zwolnieniu żołnierza z czynnej służby wojskowej i o przeniesieniu żołnierza do rezerwy komendant zawiadamia wojskowego komendanta uzupełnień, a w przypadku zwolnienia studenta, w tym z pierwszego okresu pełnienia służby przygotowawczej, wojskowy komendant uzupełnień powiadamia również rektora danej szkoły wyższej.

2. Komendant zawiadamia o zwolnieniu żołnierza ze służby przygotowawczej albo z pierwszego okresu pełnienia tej służby odpowiednio w przypadku:

1) przebywania żołnierza w zakładzie opieki zdrowotnej – kierownika tego zakładu i żołnierza;

2) tymczasowego aresztowania żołnierza – właściwy sąd lub prokuratora wojskowego i żołnierza.

1) elewa – jeżeli był kształcony na potrzeby korpusu szeregowych;

2) kadeta – jeżeli pełnił służbę przygotowawczą w kilku okresach i nie stawił się do drugiego okresu pełnienia jej w określonym czasie oraz miejscu;

3) kadeta albo podchorążego – jeżeli został zwolniony w przypadkach, o których mowa w art. 98e ust. 2 ustawy.

2. Utratę tytułów, o których mowa w ust. 1, komendant stwierdza w rozkazie dziennym i w ewidencji wojskowej oraz w książeczce wojskowej żołnierza.

3. Utrata tytułu kadeta albo podchorążego następuje również z dniem:

1) mianowania na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów – w przypadku osoby posiadającej tytuł kadeta;

2) mianowania na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów – w przypadku osoby posiadającej tytuł podchorążego.

4. Żołnierz zwolniony ze służby przygotowawczej przed upływem czasu jej trwania nie podlega powołaniu do dalszego czasu pełnienia tej służby, a w przypadku służby przygotowawczej pełnionej w kilku okresach – również wezwaniu do pełnienia drugiego okresu tej służby.

Minister Obrony Narodowej: T. Siemoniak

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 września 2010 r. w sprawie służby przygotowawczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 812 i 1026), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 773).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 16 marca 2015 r. (poz. 449)

Załącznik nr 1

WZÓR – WNIOSEK O POWOŁANIE DO SŁUŻBY PRZYGOTOWAWCZEJ

Załącznik nr 2

REGULAMIN KSZTAŁCENIA ŻOŁNIERZY SŁUŻBY PRZYGOTOWAWCZEJ

Spis treści

A. Przepisy ogólne

B. Organizacja kształcenia

C. Warunki zaliczania poszczególnych okresów kształcenia

D. Zakończenie kształcenia

A. Przepisy ogólne

1. Regulamin kształcenia żołnierzy służby przygotowawczej określa:

1) przebieg i czas trwania kształcenia w zależności od korpusu kadry, na którego potrzeby żołnierz będzie kształcony, uwzględniając potrzebę optymalizacji efektów tego kształcenia;

2) tryb i warunki zaliczania poszczególnych okresów kształcenia, w tym praktyk dowódczych, oraz zdawania egzaminów kończących kształcenie.

2. Żołnierze przyjęci do szkoły wojskowej albo do ośrodka szkolenia stają się słuchaczami tej szkoły albo tego ośrodka i otrzymują z dniem rozpoczęcia kształcenia bez szczególnego nadania odpowiedni tytuł, zgodnie z art. 98c ustawy.

3. Czas trwania służby przygotowawczej wynosi dla żołnierza kształcącego się:

1) na oficera – do sześciu miesięcy;

2) na podoficera – do pięciu miesięcy;

3) na szeregowego – do czterech miesięcy.

4. Czas trwania służby przygotowawczej pełnionej przez studentów obejmuje dwa okresy w czasie letnich przerw wakacyjnych i wynosi:

1) w pierwszym okresie – do trzech miesięcy;

2) w drugim okresie – do dwóch miesięcy.

5. Rozpoczęcie kształcenia przeprowadza się zgodnie z ceremoniałem wojskowym w sposób uroczysty, w terminie określonym przez komendanta szkoły wojskowej albo komendanta ośrodka szkolenia.

6. Służba przygotowawcza w szkole wojskowej albo w ośrodku szkolenia polega na:

1) uczestniczeniu w procesie kształcenia, zgodnie z programami kształcenia;

2) wykonywaniu zadań służbowych wynikających z charakteru i potrzeb funkcjonowania szkoły lub ośrodka szkolenia (jednostki wojskowej).

7. W przypadku żołnierzy kształcących się odpowiednio na oficerów lub podoficerów celami kształcenia są:

1) przygotowanie podchorążych (kadetów) do dowodzenia plutonem (drużyną), natomiast elewów do wykonywania zadań na stanowiskach służbowych przewidzianych dla szeregowych;

2) przekazanie żołnierzom wiedzy i umiejętności niezbędnych do wykonywania zadań na stanowiskach służbowych w jednostkach wojskowych.

B. Organizacja kształcenia

1. Szkoła wojskowa lub ośrodek szkolenia kształci żołnierzy służby przygotowawczej, zgodnie z programami kształcenia, w określonych korpusach osobowych.

2. Kształcenie żołnierzy jest prowadzone w systemie kursów.

3. Okres kształcenia podstawowego jest jednakowy dla wszystkich żołnierzy kształconych w poszczególnych korpusach kadry i wynosi do trzech miesięcy.

4. Czas trwania okresu kształcenia specjalistycznego jest zróżnicowany i wynosi dla żołnierza kształcącego się:

1) na oficera – do trzech miesięcy, łącznie z praktyką dowódczą w jednostce wojskowej;

2) na podoficera – do dwóch miesięcy, łącznie z praktyką dowódczą w jednostce wojskowej;

3) na szeregowego – do jednego miesiąca.

5. Kształcenie w szkole wojskowej albo w ośrodku szkolenia organizuje komendant.

6. Programy kształcenia opracowuje komendant w celu uzyskania przez żołnierzy wymaganych kwalifikacji w poszczególnych korpusach i grupach osobowych.

7. Programy kształcenia żołnierzy służby przygotowawczej zatwierdza:

1) dyrektor komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach szkolnictwa wojskowego – dla żołnierzy kształconych na potrzeby korpusu oficerów;

2) bezpośredni przełożony – dla żołnierzy kształconych na potrzeby korpusu podoficerów lub szeregowych.

8. Program kształcenia obejmuje:

1) ogólne cele kształcenia;

2) cele kształcenia w poszczególnych przedmiotach;

3) rozliczenie godzin;

4) szczegółowe treści w poszczególnych przedmiotach;

5) wskazówki organizacyjno-metodyczne;

6) orientacyjną kalkulację zaopatrzenia w materiały i środki niezbędne do realizacji programu kształcenia.

9. Kształcenie w szkole wojskowej albo w ośrodku szkolenia w zależności od specjalności wojskowej obejmuje:

1) zajęcia programowe i fakultatywne;

2) szkolenie i ćwiczenia w warunkach poligonowych;

3) ćwiczenia taktyczno-bojowe;

4) praktyki w jednostkach wojskowych;

5) zaliczenia;

6) egzamin: końcowy – dla elewów, na podoficera – dla kadetów, na oficera – dla podchorążych;

7) inne przedsięwzięcia o charakterze organizacyjno-edukacyjnym i szkoleniowym.

10. W ramach kształcenia specjalistycznego żołnierze odbywają praktykę dowódczą w jednostkach wojskowych na stanowiskach:

1) dublerów dowódców plutonów (równorzędnych) w wymiarze dwóch tygodni w przypadku żołnierzy kształconych na oficerów;

2) dublerów dowódców drużyn (równorzędnych) w wymiarze jednego tygodnia w przypadku żołnierzy kształconych na podoficerów.

11. Odpowiedzialność za przebieg i realizację kształcenia zgodnie z programem praktyk ponoszą dowódcy.

12. Komendanci szkół wojskowych albo komendanci ośrodków szkolenia wyznaczają kierowników praktyk, którzy odpowiadają za właściwą realizację praktyk.

13. W czasie odbywania praktyk zapewnia się słuchaczom warunki do praktycznego dowodzenia, udział w przedsięwzięciach szkoleniowych, uroczystościach wojskowych i państwowych, z udziałem kadry jednostki wojskowej lub pododdziału, oraz odpowiednie warunki do samodzielnej nauki.

14. Dowódcy na zakończenie praktyk wystawiają słuchaczom oceny.

15. Organizację kształcenia podaje się do wiadomości żołnierzy przed rozpoczęciem kształcenia.

16. Żołnierze zakwalifikowani do poszczególnych specjalności kształcenia realizują program kształcenia specjalistycznego, ukierunkowany na przygotowanie do objęcia pierwszych stanowisk służbowych w korpusie osobowym oficerów, podoficerów albo szeregowych, w ramach szkolonej specjalności wojskowej.

C. Warunki zaliczania poszczególnych okresów kształcenia

1. Warunkiem zaliczenia poszczególnych okresów kształcenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich przedmiotów objętych programami kształcenia.

2. Żołnierz jest obowiązany uzyskać zaliczenia w terminie określonym w harmonogramie nauki na dany okres lub w terminie ustalonym przez komendanta szkoły wojskowej albo komendanta ośrodka szkolenia.

3. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu kończącego kształcenie jest uzyskanie przez żołnierza wszystkich przewidzianych w programie kształcenia zaliczeń przedmiotów, praktyki w jednostce wojskowej oraz innych ustalonych programem kształcenia zadań dydaktycznych.

4. Żołnierz, który nie uczestniczył w zajęciach programowych, w wymiarze powyżej dziesięciu kolejno po sobie następujących dni szkoleniowych, z przyczyn innych niż służbowe, nie spełnia warunków dopuszczenia do egzaminu kończącego kształcenie.

5. Słuchaczowi, który nie zdał egzaminu kończącego kształcenie, komendant szkoły wojskowej albo komendant ośrodka szkolenia może wyjątkowo zezwolić na udział w egzaminie poprawkowym, który należy przeprowadzić w terminie do siedmiu dni od dnia zakończenia właściwego egzaminu.

6. Komendant szkoły wojskowej albo komendant ośrodka szkolenia może warunkowo dopuścić do egzaminu żołnierza, który z uzasadnionych przyczyn nie spełnił warunków dopuszczenia do egzaminu kończącego kształcenie.

7. Egzamin kończący kształcenie na podoficera albo oficera składa się z części teoretycznej i praktycznej.

8. Egzamin przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez komendanta szkoły wojskowej albo komendanta ośrodka szkolenia.

9. Żołnierze zdają egzaminy w terminach określonych planem przeprowadzenia egzaminu.

10. Podczas zaliczeń i egzaminu kończącego kształcenie stosuje się następujące oceny:

1) bardzo dobry (5);

2) dobry (4);

3) dostateczny (3);

4) niedostateczny (2).

D. Zakończenie kształcenia

1. Warunkiem ukończenia kształcenia w szkole wojskowej albo w ośrodku szkolenia jest zdanie egzaminu kończącego kształcenie zarówno z części teoretycznej, jak i praktycznej z wynikiem co najmniej dostatecznym.

2. Na zaświadczeniu o ukończeniu służby przygotowawczej w szkole wojskowej albo w ośrodku szkolenia wpisuje się ostateczny wynik, stanowiący średnią arytmetyczną ocen z części teoretycznej i praktycznej egzaminu kończącego kształcenie, zgodnie z zasadą:

1) od 2,51 do 3,50 – dostateczny (3);

2) od 3,51 do 4,50 – dobry (4);

3) od 4,51 – bardzo dobry (5).