Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 29

Na podstawie art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 669, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) „wyprodukowano zgodnie z zasadami integrowanej produkcji roślin” lub skrót „IP” (integrowana produkcja), lub znak integrowanej produkcji roślin – pod warunkiem że produkcja tego środka była prowadzona zgodnie z przepisami w sprawie integrowanej produkcji roślin;

2) „produkt może być spożywany przez wegetarian” albo „odpowiedni dla wegetarian” – pod warunkiem że środek ten nie zawiera składników pozyskanych ze zwierząt lub że produkty pozyskane ze zwierząt nie były używane w procesie jego produkcji;

3) „produkt może być spożywany przez wegan” albo „odpowiedni dla wegan” – pod warunkiem że środek ten nie zawiera żadnych składników pochodzenia zwierzęcego lub że produkty pochodzenia zwierzęcego nie były używane w procesie jego produkcji.

2. W przypadku gdy w opakowaniu jest mniej niż 20 g cukru przemysłowego, cukru (cukru białego), cukru ekstra białego (cukru rafinowanego), płynnego cukru (roztworu cukru), płynnego cukru inwertowanego (roztworu cukru inwertowanego), syropu cukru inwertowanego, syropu glukozowego, syropu glukozowego w proszku, jednowodnej glukozy (jednowodnej dekstrozy), bezwodnej glukozy (bezwodnej dekstrozy) lub fruktozy, w oznakowaniu tych produktów można nie podawać zawartości netto opakowania.

3. Nazwy wymienione w ust. 2 mogą być wykorzystywane wyłącznie w oznakowaniu środków spożywczych spełniających wymagania określone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej niektórych półproduktów i produktów przemysłu cukrowniczego, z tym że:

1) w oznakowaniu środków spożywczych spełniających wymagania określone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej niektórych półproduktów i produktów przemysłu cukrowniczego mogą również występować określenia powszechnie stosowane w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, pod warunkiem że nie wprowadzają w błąd konsumenta finalnego;

2) w nazwach zwyczajowych, w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. o rozporządzenia nr 1169/2011, innych środków spożywczych nazwy te mogą być używane pod warunkiem, że nie wprowadzają w błąd konsumenta finalnego.

4. W oznakowaniu płynnego cukru (roztworu cukru), płynnego cukru inwertowanego (roztworu cukru inwertowanego) podaje się informację o zawartości suchej masy oraz o zawartości cukru inwertowanego.

5. W oznakowaniu syropu cukru inwertowanego podaje się informację o zawartości suchej masy oraz o zawartości cukru inwertowanego, a w przypadku syropu cukru inwertowanego, w którym występuje krystalizacja, podaje się dodatkowo informację „skrystalizowany”.

6. W oznakowaniu syropu glukozowego oraz syropu glukozowego w proszku, zawierającego fruktozę w ilości większej niż 5% suchej masy nazwę środka spożywczego podaje się odpowiednio przy użyciu określenia „syrop glukozowo-fruktozowy” albo „syrop fruktozowo-glukozowy” oraz „syrop glukozowo-fruktozowy w proszku” albo „syrop fruktozowo-glukozowy w proszku”, w zależności od przeważającej ilości glukozy albo fruktozy w tym syropie.

1) „miód pitny” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2014 r. poz. 1104), zwanej dalej „ustawą winiarską”;

2) „miód pitny markowy” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy winiarskiej.

2. Nazwę „miód pitny” lub „miód pitny markowy”, uzupełnia się na końcu jednym z następujących określeń:

1) „owocowy” – w przypadku gdy miód pitny lub miód pitny markowy został uzyskany w procesie fermentacji alkoholowej nastawu na miód pitny lub nastawu na miód pitny markowy, w rozumieniu ustawy winiarskiej, w którym co najmniej 30% wody zastąpiono sokiem owocowym;

2) „winogronowy” – w przypadku gdy miód pitny lub miód pitny markowy został uzyskany w procesie fermentacji alkoholowej nastawu na miód pitny lub nastawu na miód pitny markowy, w rozumieniu ustawy winiarskiej, w którym co najmniej 30% wody zastąpiono sokiem winogronowym.

3. Oznakowanie „miodu pitnego” lub „miodu pitnego markowego” zawiera ponadto określenie:

1) „czwórniak” – w przypadku wyrobu gotowego o proporcji: 1 objętość miodu na 3 objętości wody albo wody z sokiem;

2) „trójniak” – w przypadku wyrobu gotowego o proporcji: 1 objętość miodu na 2 objętości wody albo wody z sokiem;

3) „dwójniak” – w przypadku wyrobu gotowego o proporcji: 1 objętość miodu na 1 objętość wody albo wody z sokiem;

4) „półtorak” – w przypadku wyrobu gotowego o proporcji: 1 objętość miodu na 0,5 objętości wody albo wody z sokiem.

4. Dopuszcza się zastąpienie określenia wymienionego w ust. 2 pkt 1 nazwą użytego owocu, jeżeli do sporządzenia nastawu na „miód pitny” lub nastawu na „miód pitny markowy” użyto jednorodnego soku owocowego lub moszczu owocowego.

1) „wino owocowe markowe” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. c,

2) „wino owocowe” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. d,

3) „wino owocowe wzmocnione” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. e,

4) „wino owocowe aromatyzowane” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. f,

5) „wino z soku winogronowego” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. g,

6) „aromatyzowane wino z soku winogronowego” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. h,

7) „nalewka na winie owocowym” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. i,

8) „aromatyzowana nalewka na winie owocowym” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. j,

9) „nalewka na winie z soku winogronowego” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. k,

10) „aromatyzowana nalewka na winie z soku winogronowego” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. l,

11) „napój winny owocowy” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. m, wytworzony na bazie wina owocowego,

12) „napój winny miodowy” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. m, wytworzony na bazie miodu pitnego,

13) „aromatyzowany napój winny owocowy” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. n, wytworzony na bazie wina owocowego,

14) „aromatyzowany napój winny miodowy” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. n, wytworzony na bazie miodu pitnego,

15) „wino owocowe niskoalkoholowe” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. o,

16) „aromatyzowane wino owocowe niskoalkoholowe” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. p,

17) „cydr” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. q,

18) „perry” może być wyłącznie fermentowany napój winiarski, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. r

– ustawy winiarskiej.

1) „musujące” albo „musujący” – w przypadku gdy dany napój zawiera naturalny dwutlenek węgla pochodzący z fermentacji alkoholowej, znajdujący się pod ciśnieniem większym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C, który po otwarciu butelki uchodzi i powoduje perlenie się tego napoju;

2) „półmusujące” albo „półmusujący” – w przypadku gdy dany napój zawiera naturalny dwutlenek węgla pochodzący z fermentacji alkoholowej, znajdujący się pod ciśnieniem od 1 do 3 barów, mierzonym w temperaturze 20°C, który po otwarciu butelki uchodzi i powoduje perlenie się napoju;

3) „musujące gazowane” albo „musujący gazowany” – w przypadku gdy dany napój zawiera dodany dwutlenek węgla, znajdujący się pod ciśnieniem większym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C, który po otwarciu butelki uchodzi i powoduje perlenie się napoju;

4) „półmusujące gazowane” albo „półmusujący gazowany” – w przypadku gdy dany napój zawiera dodany dwutlenek węgla, znajdujący się pod ciśnieniem od 1 do 3 barów, mierzonym w temperaturze 20°C, który po otwarciu butelki uchodzi i powoduje perlenie się napoju.

1) lit. c–e oraz g ustawy winiarskiej, nazwy wymienione w § 5 mogą być uzupełnione określeniem:

a) „wytrawne” – w przypadku napoju zawierającego do 10 g cukru redukującego po inwersji/litr,

b) „półwytrawne” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 10 do 30 g cukru redukującego po inwersji/litr,

c) „półsłodkie” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 30 do 60 g cukru redukującego po inwersji/litr,

d) „słodkie” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 60 do 150 g cukru redukującego po inwersji/litr,

e) bardzo słodkie” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 150 g cukru redukującego po inwersji/litr;

2) lit. f, h, m oraz n ustawy winiarskiej, nazwy wymienione w § 5 mogą być uzupełnione określeniem:

a) „wytrawne” albo „wytrawny” – w przypadku napoju zawierającego do 15 g cukru redukującego po inwersji/litr,

b) „półwytrawne” albo „półwytrawny” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 15 do 30 g cukru redukującego po inwersji/litr,

c) „półsłodkie” albo „półsłodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 30 do 60 g cukru redukującego po inwersji/litr,

d) „słodkie” albo „słodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 60 do 150 g cukru redukującego po inwersji/litr,

e) „bardzo słodkie” albo „bardzo słodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 150 g cukru redukującego po inwersji/litr;

3) lit. o–r ustawy winiarskiej, nazwy wymienione w § 5 mogą być uzupełnione określeniem:

a) „wytrawny” albo „wytrawne” – w przypadku napoju zawierającego do 15 g cukru redukującego po inwersji/litr,

b) „półwytrawny” albo „półwytrawne” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 15 do 30 g cukru redukującego po inwersji/litr,

c) „półsłodki” albo „półsłodkie” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 30 do 60 g cukru redukującego po inwersji/litr,

d) „słodki” albo „słodkie” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 60 g cukru redukującego po inwersji/litr;

4) lit. i–l ustawy winiarskiej, nazwy wymienione w § 5 mogą być uzupełnione określeniem:

a) „wytrawna” – w przypadku napoju zawierającego do 30 g cukru redukującego po inwersji/litr,

b) „półwytrawna” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 30 do 100 g cukru redukującego po inwersji/litr,

c) „półsłodka” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 100 do 150 g cukru redukującego po inwersji/litr,

d) „słodka” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 150 do 250 g cukru redukującego po inwersji/litr,

e) „bardzo słodka” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 250 g cukru redukującego po inwersji/litr.

1) nazw odmian winorośli lub jakichkolwiek odniesień do odmian winorośli;

2) wizerunku winogron, winnic lub krzewów winorośli;

3) określeń: „w rodzaju”, „w typie”, „w stylu”, „imitacja”, „podobny do” lub innych tego typu określeń lub oznaczeń;

4) określeń, rysunków lub informacji sugerujących w jakikolwiek sposób, że fermentowany napój winiarski jest jednym z wyrobów winiarskich, o których mowa w:

a) w części II załącznika VII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 671), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1308/2013”, lub

b) rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiającym ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych (Dz. Urz. WE L 149 z 14.06.1991, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 286).

2. W oznakowaniu napoju winnego owocowego lub miodowego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. m ustawy winiarskiej, lub wina owocowego niskoalkoholowego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. o ustawy winiarskiej, nie można podawać określeń sugerujących w jakikolwiek sposób, że napój ten jest winem owocowym markowym, winem owocowym, miodem pitnym markowym lub miodem pitnym.

3. Nazwy fermentowanych napojów winiarskich wymienionych w § 5 uzupełnia się odpowiednimi określeniami, o których mowa w § 7 i 8, umieszczonymi:

1) blisko siebie – w bezpośrednim sąsiedztwie tych nazw i określeń;

2) przy użyciu nieusuwalnego nadruku o literach takiej samej wielkości i kroju oraz o takim samym kolorze;

3) w sposób czytelny, gwarantujący wyraźne odróżnienie tych nazw i określeń od tła oraz pozostałych informacji lub znaków graficznych podanych w oznakowaniu.

1) „produkt głęboko mrożony”;

2) określające okres przechowywania przez konsumenta finalnego wraz z temperaturą przechowywania, a w przypadku niepodawania temperatury przechowywania – urządzeń przeznaczonych do ich przechowywania – oprócz informacji, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt f rozporządzenia nr 1169/2011;

3) „nie zamrażać powtórnie” albo określenie o podobnym znaczeniu.

2. Informacji wymienionych w ust. 1 można nie podawać w oznakowaniu lodów jadalnych.

2. W oznakowaniu czekolady sproszkowanej (czekolady w proszku), czekolady do picia (słodzonego kakao, słodzonego kakao w proszku), czekolady, czekolady „vermicelli”, czekolady „couverture”, czekolady „Gianduja”, czekolady mlecznej, czekolady mlecznej „vermicelli”, czekolady mlecznej „couverture”, czekolady mleczno-orzechowej „Gianduja”, czekolady śmietankowej, czekolady mlecznej odtłuszczonej, czekolady mlecznej familijnej, czekolady a la taza, czekolady familiar a la taza zawartość całkowitej suchej masy kakaowej podaje się przy użyciu określenia „masa kakaowa minimum ... %”.

3. Do oznakowania wyrobów kakaowych i czekoladowych spełniających wymagania określone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej wyrobów kakaowych i czekoladowych stosuje się wyłącznie nazwy określone w tych przepisach, chyba że dodatkowe używanie takich nazw wynika z obowiązujących w tym zakresie przepisów i zwyczajów w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w których wyrób jest sprzedawany konsumentowi finalnemu i służy do oznakowania innych wyrobów, pod warunkiem że te wyroby nie będą mylone z wyrobami kakaowymi i czekoladowymi, o których mowa w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej wyrobów kakaowych i czekoladowych.

4. W oznakowaniu kakao o obniżonej zawartości tłuszczu (kakao w proszku o obniżonej zawartości tłuszczu) oraz czekolady do picia o obniżonej zawartości tłuszczu (słodzonego kakao o obniżonej zawartości tłuszczu, słodzonego kakao w proszku o obniżonej zawartości tłuszczu) podaje się zawartość tłuszczu kakaowego.

5. W oznakowaniu wyrobów czekoladowych określonych w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej wyrobów kakaowych i czekoladowych, w których został użyty jako składnik czekolady tłuszcz roślinny inny niż tłuszcz kakaowy, podaje się dodatkowo informację o tym, że wyrób „oprócz tłuszczu kakaowego zawiera tłuszcze roślinne”.

6. Informację, o której mowa w ust. 5, umieszcza się w pobliżu nazwy wyrobu czekoladowego, w tym samym polu widzenia co wykaz składników, w sposób wyraźnie oddzielony od wykazu składników i przy użyciu pogrubionej czcionki o przynajmniej takiej samej wielkości jak czcionka użyta w wykazie składników.

7. Nazwy „czekolada”, „czekolada mleczna” i czekolada „couverture” mogą być uzupełnione informacjami albo opisem odnoszącymi się do jakości tych środków spożywczych, jeżeli:

1) zawartość całkowitej suchej masy kakaowej wynosi nie mniej niż 43%, w tym nie mniej niż 26% tłuszczu kakaowego – w przypadku czekolady;

2) zawartość całkowitej suchej masy kakaowej wynosi nie mniej niż 30%, a zawartość suchej masy mlecznej pochodzącej z częściowo lub całkowicie odwodnionego mleka pełnego, półtłustego lub odtłuszczonego lub śmietanki, śmietanki całkowicie lub częściowo odwodnionej, masła lub tłuszczu mlecznego wynosi nie mniej niż 18%, w tym nie mniej niż 4,5% tłuszczu mlecznego – w przypadku czekolady mlecznej;

3) zawartość suchej odtłuszczonej masy kakaowej wynosi nie mniej niż 16% – w przypadku czekolady „couverture”.

2. Nazwy produktów, o których mowa w ust. 1, można stosować jako dodatek do nazwy oraz zgodnie z praktykami stosowanymi w określaniu innych produktów, których nie można pomylić z produktami wymienionymi w ust. 1.

3. W oznakowaniu opakowań owocowych dżemów, galaretek, marmolad, konfitur, wytwarzanych z więcej niż jednego gatunku owoców, nazwę środka spożywczego uzupełnia się wykazem gatunków owoców użytych do ich wytworzenia, w kolejności malejącego wagowego udziału, z tym że w przypadku środków spożywczych wytworzonych z trzech lub większej liczby gatunków owoców wykaz ten może zostać zastąpiony określeniem „owoce mieszane”, innym określeniem o podobnym znaczeniu lub wskazaniem liczby gatunków owoców użytych do ich wytworzenia.

4. Środki spożywcze wymienione w ust. 1 znakuje się dodatkowo przez:

1) wskazanie zawartości owoców w produkcie gotowym do spożycia, obliczonej po odliczeniu masy wody użytej do sporządzenia ekstraktu wodnego, przy użyciu wyrażenia „sporządzono z ... g owoców na 100 g produktu”;

2) wskazanie zawartości cukru w produkcie gotowym do spożycia, określonej refraktometrycznie w temperaturze 20°C, z uwzględnieniem tolerancji wynoszącej +/–3 stopnie refraktometryczne, przy użyciu wyrażenia „łączna zawartość cukru ... g na 100 g produktu”;

3) uzupełnienie wykazu składników informacją o pozostałości dwutlenku siarki, jeżeli zawartość ta jest większa niż 10 mg na 1 kg środka spożywczego.

5. Informacji, o której mowa w ust. 4 pkt 2, można nie podawać w przypadku, gdy oznakowanie środka spożywczego zawiera informację o jego wartości odżywczej, z uwzględnieniem zawartości cukru.

6. Informacje określone w ust. 3 i 4 podaje się wyraźnie, w tym samym polu widzenia co nazwę środka spożywczego.

2. Nazwy umieszczonych w opakowaniach soków i nektarów owocowych, otrzymanych z dwóch lub więcej gatunków owoców, z wyjątkiem użycia soku cytrynowego lub soku z limonek, lub zagęszczonego soku cytrynowego, lub zagęszczonego soku z limonek w celu korekcji kwaśnego smaku, podawane w ich oznakowaniu zawierają wykaz gatunków owoców użytych do ich wytworzenia, w kolejności malejącego objętościowego udziału użytych soków lub przecierów zgodnie z wykazem składników, z tym że w przypadku soków i nektarów owocowych wytworzonych z trzech lub większej liczby gatunków owoców wykaz może być zastąpiony określeniem „wieloowocowy” lub innym o podobnym znaczeniu lub wskazaniem liczby owoców użytych do ich wytworzenia.

3. W nazwie soku albo nektaru owocowego wytworzonego z jednego gatunku owocu w miejsce określenia „owocowy” podaje się nazwę gatunku owocu użytego do jego wytworzenia.

4. W oznakowaniu produktów, o których mowa w ust. 1, odtwarzanych do pierwotnego stanu za pomocą substancji niezbędnych do tego celu, można nie podawać wykazu składników.

5. W oznakowaniu soków, do których dodano większą ilość miąższu lub cząstek owoców niż była zawarta w tym soku przed przetworzeniem, podaje się informację o zawartości większej ilości cząstek lub miąższu owoców.

6. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu soku owocowego otrzymanego z mieszaniny soku owocowego i soku owocowego z zagęszczonego soku owocowego oraz nektaru owocowego otrzymanego w całości lub części z jednego lub więcej zagęszczonych soków owocowych lub zagęszczonych przecierów w pobliżu nazwy środka spożywczego podaje się, w sposób czytelny i wyróżniający się od tła, odpowiednio informację „z soku zagęszczonego (soków zagęszczonych)” lub „z zagęszczonego soku (zagęszczonych soków)”, „częściowo z soku zagęszczonego (soków zagęszczonych)”, „z przecieru zagęszczonego (przecierów zagęszczonych)” lub „z zagęszczonego przecieru (zagęszczonych przecierów)”, „częściowo z zagęszczonego przecieru (przecierów zagęszczonych)” – w zależności od stosowanych zagęszczonych składników.

7. W oznakowaniu nektarów owocowych w opakowaniach, w tym samym polu widzenia co nazwa środka spożywczego, podaje się informację zawierającą określenie minimalnej zawartości soku owocowego, przecieru owocowego lub ich mieszaniny, przy użyciu określenia „zawartość owoców minimum ... %”.

8. W oznakowaniu soku i nektaru jabłkowego zawierających zagęszczony naturalny sok jabłkowy, którego kwasowość ogólna przy ekstrakcie refraktometrycznym 65% jest nie niższa niż 2,5% w przeliczeniu na kwas jabłkowy, nazwa tych środków spożywczych może zostać uzupełniona informacją „z zagęszczonego soku jabłkowego o wysokiej naturalnej kwasowości”.

9. W oznakowaniu nektarów owocowych, które nie zawierają dodanych cukrów prostych, dwucukrów oraz innych środków spożywczych zastosowanych ze względu na ich właściwości słodzące, w tym substancji słodzących określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), można podać informację, że nie zostały do nich dodane cukry, lub informację o takim samym znaczeniu dla konsumenta finalnego, a jeżeli cukry występują naturalnie w nektarze owocowym, w oznakowaniu podaje się również informację „zawiera naturalnie występujące cukry”.

2. Nazwy środków spożywczych, o których mowa w ust. 1, uzupełnia się określeniem: „płynny” lub „w postaci płynnej” albo „pasta” lub „w postaci pasty” w zależności od postaci produktu.

3. W oznakowaniu płynnego ekstraktu kawy w opakowaniu nazwa „płynny ekstrakt kawy” może być uzupełniona określeniem „zagęszczony”, pod warunkiem że zawartość suchej masy pochodzącej z kawy jest większa wagowo niż 25% tego środka spożywczego.

4. W oznakowaniu płynnego ekstraktu cykorii w opakowaniu nazwa „płynny ekstrakt cykorii” może być uzupełniona określeniem „zagęszczony”, pod warunkiem że zawartość suchej masy pochodzącej z cykorii jest większa wagowo niż 45% tego środka spożywczego.

5. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu ekstraktu kawy w proszku, ekstraktu kawy w postaci pasty, płynnego ekstraktu kawy, w tym samym polu widzenia co opis środka spożywczego, umieszcza się określenie „kawa bezkofeinowa”, pod warunkiem że zawartość bezwodnej kofeiny nie przekracza wagowo 0,3% suchej masy pochodzącej z kawy.

6. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu płynnego ekstraktu kawy i płynnego ekstraktu cykorii, w tym samym polu widzenia co opis środka spożywczego, umieszcza się informacje o nazwach użytych rodzajów cukrów przy zastosowaniu określenia „z ...” albo „z dodatkiem ...”, albo „upalona z ...”.

7. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu płynnego ekstraktu kawy i ekstraktu kawy w postaci pasty podaje się minimalną zawartość suchej masy pochodzącej z kawy, wyrażoną w procentach wagowych gotowego środka spożywczego.

8. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu płynnego ekstraktu cykorii i ekstraktu cykorii w postaci pasty podaje się minimalną zawartość suchej masy pochodzącej z cykorii, wyrażoną w procentach wagowych gotowego środka spożywczego.

2. W oznakowaniu miodu w opakowaniach podaje się dodatkowo:

1) pełną nazwę rodzaju i odmiany miodu, zgodnie z przepisami w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu;

2) wyrazy „miód wyłącznie do dalszego przerobu”, w przypadku miodu piekarniczego (przemysłowego), które umieszcza się obok nazwy;

3) nazwę państwa lub państw pochodzenia, w których miód został zebrany, a w przypadku gdy miód pochodzi więcej niż jednego państwa – informację:

a) „mieszanka miodów pochodzących z UE” albo

b) „mieszanka miodów niepochodzących z UE”, albo

c) „mieszanka miodów pochodzących z UE i niepochodzących z UE”.

3. Pełna nazwa rodzaju i odmiany miodu może być zastąpiona wyrazem „miód”.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do miodu przefiltrowanego, miodu sekcyjnego, miodu z plastrami i miodu piekarniczego (przemysłowego).

5. Pyłku, który jest naturalnym komponentem miodu, nie uznaje się za składnik, w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. f rozporządzenia nr 1169/2011, miodu.

6. Oznakowanie miodu w opakowaniach, z wyłączeniem oznakowania miodu piekarniczego (przemysłowego) i miodu przefiltrowanego, można uzupełnić informacjami o:

1) pochodzeniu z określonej rośliny – w przypadku gdy miód pochodzi w całości lub prawie w całości z tego źródła oraz ma odpowiadające mu właściwości organoleptyczne, fizykochemiczne i mikroskopowe;

2) pochodzeniu z określonego regionu lub terytorium – w przypadku gdy miód pochodzi w całości z tego miejsca;

3) specyficznych właściwościach jakościowych miodu.

7. W przypadku wykorzystania miodu piekarniczego (przemysłowego) jako składnika środka spożywczego, w nazwie tego środka może być użyta nazwa „miód”, z tym że w wykazie składników tego środka używa się nazwy „miód przemysłowy” albo „miód piekarniczy”.

2. Oznakowanie jaj sprzedawanych przez producentów bezpośrednio konsumentowi finalnemu w miejscu produkcji tych jaj może nie spełniać wymagań określonych w części VI załącznika VII do rozporządzenia nr 1308/2013.

3. Oznakowanie jaj wyprodukowanych przez producenta jaj utrzymującego nie więcej niż 50 kur nieśnych może nie spełniać wymagań określonych w pkt II w części VI załącznika VII do rozporządzenia nr 1308/2013 i nie zawierać oznaczenia kodowego, o którym mowa w pkt 1 w ust. III w części VI załącznika VII do rozporządzenia nr 1308/2013, jeżeli:

1) jaja te są sprzedawane bezpośrednio konsumentowi finalnemu na obszarze, o którym mowa w § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej (Dz. U. z 2007 r. Nr 5, poz. 38);

2) w miejscu sprzedaży są dostępne następujące dane:

a) nazwa i adres gospodarstwa, z którego jaja pochodzą, lub

b) imię, nazwisko i adres producenta jaj.

4. Oznakowanie jaj klasy B może nie zawierać oznaczenia określonego w art. 9 i art. 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 589/2008 z dnia 23 czerwca 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do jaj, w przypadku gdy jaja te są wyprodukowane i wprowadzane do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1) nazwę albo – w przypadku kazeinianów – nazwę uzupełnioną wskazaniem kationu lub kationów;

2) nazwę państwa pochodzenia – w przypadku środków spożywczych przywożonych z państw trzecich;

3) datę produkcji albo inne oznaczenie kodu identyfikacyjnego partii produkcyjnej.

2. W oznakowaniu kazeiny kwasowej spożywczej, kazeiny podpuszczkowej spożywczej oraz kazeinianów spożywczych wprowadzanych do obrotu jako mieszaniny oprócz informacji określonych w ust. 1 podaje się:

1) określenie „mieszanina składająca się z ...” – wraz z podaniem nazw poszczególnych produktów tworzących mieszaninę, według ich masy w porządku malejącym;

2) nazwę uzupełnioną wskazaniem kationu lub kationów – w przypadku kazeinianu lub kazeinianów;

3) zawartość białka – w przypadku mieszanin, w których skład wchodzą kazeiniany.

2. W oznakowaniu mleka zagęszczonego i mleka w proszku podaje się:

1) obok nazwy środka spożywczego informację o procentowej zawartości:

a) tłuszczu w mleku, wyrażonej wagowo w odniesieniu do produktu gotowego, z wyłączeniem mleka zagęszczonego odtłuszczonego niesłodzonego, mleka zagęszczonego odtłuszczonego słodzonego i mleka w proszku odtłuszczonego,

b) suchej masy beztłuszczowej mleka – w przypadku mleka zagęszczonego;

2) informację o metodach rozcieńczania albo odtwarzania, łącznie z informacją o zawartości tłuszczu w środku spożywczym po jego rozcieńczeniu lub odtworzeniu – w przypadku mleka w proszku;

3) informację, że produkt „nie jest przeznaczony dla niemowląt poniżej 12 miesięcy” – w przypadku mleka w proszku.

3. W oznakowaniu opakowania zawierającego mleko zagęszczone albo mleko w proszku w opakowaniach o masie mniejszej niż 20 g podaje się informacje określone w ust. 2, a na zawartych w tym opakowaniu opakowaniach jednostkowych danego rodzaju mleka – nazwę tego mleka.

4. W oznakowaniu mleka:

1) surowego,

2) spożywczego, w przypadku którego:

a) zastosowano obróbkę cieplną – pasteryzację – zgodnie z lit. a pkt 1 częścią II rozdziałem II sekcją IX załącznikiem III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 14),

b) występuje dodatnia reakcja w badaniu na obecność laktoperoksydazy

– oprócz nazwy zgodnej z rozporządzeniem nr 1308/2013 można stosować określenie „świeże”.

1) nazwę środka spożywczego wskazaną w sposób określony w art. 17 rozporządzenia nr 1169/2011;

2) nazwę albo imię i nazwisko producenta;

3) wykaz składników – zgodnie z art. 18–20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia;

4) klasę jakości handlowej albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli zostały one ustalone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno-spożywczych lub ich grup albo jeżeli obowiązek podawania klasy jakości handlowej albo wyróżnika wynika z odrębnych przepisów;

5) w przypadku produktów rybołówstwa w rozumieniu pkt 3.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego mrożonych glazurowanych – dodatkowo informację dotyczącą ilościowej zawartości glazury lub ryby albo owoców morza w tych produktach;

6) w przypadku pieczywa – dodatkowo:

a) masę jednostkową,

b) informację „pieczywo produkowane z ciasta mrożonego” albo „pieczywo produkowane z ciasta głęboko mrożonego” – gdy został zastosowany taki proces technologiczny.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: wz. K. Plocke

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rynki rolne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1261).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia częściowo wdrażają postanowienia:

1) dyrektywy Rady 83/417/EWG z dnia 25 lipca 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do niektórych białek mleka (kazein i kazeinianów) przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 237 z 26.08.1983, str. 25; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 7, str. 99);

2) dyrektywy Rady 89/108/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 40 z 11.02.1989, str. 34; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 9, str. 318);

3) dyrektywy 1999/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. odnoszącej się do ekstraktów kawy i ekstraktów cykorii (Dz. Urz. WE L 66 z 13.03.1999, str. 26; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 23, str. 247);

4) dyrektywy 2000/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 czerwca 2000 r. odnoszącej się do wyrobów kakaowych i czekoladowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 197 z 03.08.2000, str. 19; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 25, str. 431);

5) dyrektywy Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do miodu (Dz. Urz. WE L 10 z 12.01.2002, str. 47; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 179);

6) dyrektywy Rady 2001/111/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do niektórych cukrów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 10 z 12.01.2002, str. 53; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 185);

7) dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 10 z 12.01.2002, str. 58; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 34, str. 471);

8) dyrektywy Rady 2001/113/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do dżemów owocowych, galaretek i marmolady oraz słodzonego purée z kasztanów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 10 z 12.01.2002, str. 67; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 190);

9) dyrektywy Rady 2001/114/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do niektórych rodzajów częściowo lub całkowicie odwodnionego mleka konserwowanego przeznaczonego do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 15 z 17.01.2002, str. 19; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 35, str. 30);

10) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/12/UE z dnia 19 kwietnia 2012 r. zmieniającej dyrektywę Rady 2001/112/WE odnoszącą się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. UE L 115 z 27.04.2012, str. 1);

11) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/63/UE z dnia 15 maja 2014 r. zmieniającej dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu (Dz. Urz. UE L 164 z 03.06.2014, str. 1).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1146, 1662 i 1722.

⁴⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 774), które na podstawie art. 4 ustawy z dnia 7 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. poz. 1722) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.