Dziennik Ustaw - rok 2014 poz. 1824

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 12 sierpnia 2008 r. w Genewie zostały sporządzone:

– Ósmy Protokół dodatkowy do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 r.,

– Pierwszy Protokół dodatkowy do Regulaminu Generalnego Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem – Regulaminem wewnętrznym Kongresów,

– Światowa Konwencja Pocztowa,

– Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych,

w następującym brzmieniu:

Przekład

Ósmy Protokół dodatkowy do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego*

Spis treści

Artykuł

I. (artykuł 1 bis zmieniony) Definicje

II. (artykuł 4 zmieniony) Stosunki wyjątkowe

III. (artykuł 8 zmieniony) Związki ograniczone. Porozumienia specjalne

IV. (artykuł 11 zmieniony) Przystąpienie lub przyjęcie do Związku. Postępowanie

V. (artykuł 22 zmieniony) Akty Związku

VI. (artykuł 25 zmieniony) Podpisanie, uwierzytelnianie, ratyfikacja i inne sposoby zatwierdzania Aktów Związku

VII. (artykuł 29 zmieniony) Zgłaszanie propozycji

VIII. (artykuł 32 zmieniony) Postępowanie arbitrażowe

IX. Przystąpienie do Protokołu dodatkowego i do innych Aktów Związku

X. Wejście w życie i okres obowiązywania Protokołu dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego

Ósmy Protokół dodatkowy do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego

Pełnomocnicy Rządów Państw członkowskich Światowego Związku Pocztowego, zebrani na Kongresie w Genewie, zgodnie z artykułem 30 ustęp 2 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 roku, przyjęli, z zastrzeżeniem ratyfikacji, następujące zmiany do wymienionej Konstytucji.

Artykuł I

(Artykuł l bis zmieniony)

Definicje

1. Dla celów Aktów Światowego Związku Pocztowego następujące określenia posiadają znaczenia podane w poniższych definicjach:

1.1 usługa pocztowa: wszystkie usługi pocztowe, których zakres został zdefiniowany przez organa Związku. Głównym obowiązkiem usług pocztowych jest zaspokojenie pewnych socjalnych i ekonomicznych celów Państw członkowskich poprzez zapewnienie przyjmowania, sortowania, przewozu i doręczania przesyłek pocztowych.

1.2 państwo członkowskie: Państwo, które spełnia warunki artykułu 2 niniejszej Konstytucji.

1.3 jednolite terytorium pocztowe (jedno i to samo terytorium pocztowe): obowiązek nałożony na Umawiające się Strony Aktów Związku zapewnienia wzajemnej wymiany przesyłek listowych, w tym wolności tranzytu oraz traktowania przesyłek pocztowych wysyłanych w tranzycie z innych krajów jak ich własnych przesyłek pocztowych, bez dyskryminacji.

1.4 wolność tranzytu: obowiązek pośredniczącego Państwa członkowskiego zapewnienia transportowania przesyłek pocztowych, które zostały skierowane do niego w tranzycie przez inne Państwo członkowskie Związku, zapewniając podobne warunki traktowania jak dla przesyłek krajowych.

1.5 przesyłka listowa: zgodnie z definicją w Konwencji.

1.6 międzynarodowa usługa pocztowa: pocztowe operacje lub usługi regulowane Aktami Związku; zbiór tych operacji lub usług.

1.7 wyznaczony operator: każda rządowa lub pozarządowa jednostka legalnie wyznaczona przez Państwo członkowskie do świadczenia usług pocztowych i do wypełniania zobowiązań wynikających z Aktów Związku na swoim terytorium.

1.8 zastrzeżenie: klauzula zwalniająca, na mocy której Państwo członkowskie utrzymuje wykluczenie lub modyfikację skutku prawnego wynikającego z Aktu, innego niż Konstytucja i Regulamin Generalny, w zastosowaniu do tego Państwa członkowskiego. Każde zastrzeżenie musi być zgodne z przedmiotem i celem Związku, zdefiniowanym w Preambule i artykule 1 Konstytucji. Zastrzeżenie musi być należycie uzasadnione i zatwierdzone przez większość wymaganą dla akceptacji Aktu, którego ono dotyczy, a także musi być zamieszczone w Protokole Końcowym tegoż Aktu.

Artykuł II

(Artykuł 4 zmieniony)

Stosunki wyjątkowe

Państwa członkowskie, których operatorzy wyznaczeni obsługują terytoria nie objęte zasięgiem Związku, obowiązane są pośredniczyć na rzecz innych Państw członkowskich. Postanowienia Konwencji i jej Regulaminu mają zastosowanie do tych stosunków wyjątkowych.

Artykuł III

(Artykuł 8 zmieniony)

Związki ograniczone. Porozumienia specjalne

1. Państwa członkowskie lub ich operatorzy wyznaczeni, jeżeli nie jest to sprzeczne z ustawodawstwem tych Państw członkowskich, mogą tworzyć Związki Regionalne i zawierać specjalne porozumienia dotyczące międzynarodowej służby pocztowej, jednak pod warunkiem niewprowadzania do ich postanowień mniej korzystnych dla ludności niż przewidziane w Aktach Związku, których zainteresowane Państwa członkowskie są stronami.

2. Związki Regionalne mogą wysyłać obserwatorów na Kongresy, konferencje i posiedzenia Związku, do Rady Administracyjnej, jak również do Rady Eksploatacji Pocztowej.

3. Związek może wysyłać obserwatorów na Kongresy, konferencje i posiedzenia Związków Regionalnych.

Artykuł IV

(artykuł 11 zmieniony)

Przystąpienie lub przyjęcie do Związku. Postępowanie

1. Każdy członek Organizacji Narodów Zjednoczonych może przystąpić do Związku.

2. Każdy suwerenny kraj, nie będący członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych, może wystąpić z wnioskiem o przyjęcie go w poczet Państw członkowskich Związku.

3. Przystąpienie lub wniosek o przyjęcie do Związku powinny zawierać formalną deklarację przystąpienia do Konstytucji i Aktów obowiązkowych Związku. Deklaracja jest kierowana przez rząd zainteresowanego kraju do Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego, który, w zależności od sprawy, notyfikuje przystąpienie albo konsultuje z Państwami członkowskimi wniosek o przyjęcie.

4. Kraj nie będący członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych uważany jest za przyjęty w poczet Państw członkowskich Związku, jeżeli jego wniosek poparty został co najmniej przez dwie trzecie Państw członkowskich Związku. Państwa członkowskie, które w ciągu czterech miesięcy licząc od daty konsultacji nie udzielą odpowiedzi, uważane są za wstrzymujące się.

5. Przystąpienie lub przyjęcie w poczet członków zostaje notyfikowane przez Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego rządom Państw członkowskich. Nabiera ono mocy obowiązującej poczynając od daty tej notyfikacji.

Artykuł V

(Artykuł 22 zmieniony)

Akty Związku

1. Konstytucja jest podstawowym Aktem Związku. Zawiera ona zasadnicze przepisy Związku i nie podlega zastrzeżeniom.

2. Regulamin Generalny zawiera postanowienia zapewniające stosowanie Konstytucji i funkcjonowanie Związku. Obowiązuje on wszystkie Państwa członkowskie i nie podlega zastrzeżeniom.

3. Światowa Konwencja Pocztowa, Regulamin poczty listowej oraz Regulamin dotyczący paczek pocztowych zawierają wspólne przepisy dotyczące międzynarodowej służby pocztowej jak również postanowienia dotyczące usług przesyłek listowych i usług paczek pocztowych. Akty te obowiązują wszystkie Państwa członkowskie. Państwa członkowskie zobowiązane są zapewnić, że ich operatorzy wyznaczeni wypełniają zobowiązania wynikające z Konstytucji i jej Regulaminów.

4. Porozumienia Związku i ich Regulaminy regulują między Państwami członkowskimi, które są ich stronami, usługi inne aniżeli te, które dotyczą przesyłek listowych i paczek pocztowych. Obowiązują one tylko te kraje. Państwa członkowskie sygnatariusze zobowiązane są zapewnić, że ich operatorzy wyznaczeni wypełniają zobowiązania wynikające z Porozumień i Regulaminów.

5. Regulaminy, określające środki, których stosowanie jest konieczne dla wykonania Konwencji i Porozumień, są uchwalane przez Radę Eksploatacji Pocztowej, zgodnie z decyzjami podjętymi przez Kongres.

6. Protokoły końcowe załączone do Aktów Związku wymienionych w ustępach 3, 4 i 5 zawierają zastrzeżenia do tych Aktów.

Artykuł VI

(artykuł 25 zmieniony)

Podpisanie, uwierzytelnianie, ratyfikacja i inne sposoby zatwierdzania Aktów Związku

1. Akty Związku przyjęte przez Kongres są podpisywane przez pełnomocników Państw członkowskich.

2. Regulaminy są uwierzytelniane przez Przewodniczącego i Sekretarza Generalnego Rady Eksploatacji Pocztowej.

3. Konstytucja jest ratyfikowana przez Kraje-Sygnatariuszy w możliwie najkrótszym terminie.

4. Zatwierdzanie Aktów Związku innych niż Konstytucja następuje według postanowień konstytucyjnych poszczególnych Krajów-Sygnatariuszy.

5. Jeżeli jakieś Państwo członkowskie nie ratyfikuje Konstytucji lub nie zatwierdzi innych Aktów Związku podpisanych przez siebie, Konstytucja i inne Akty Związku zachowują pomimo to ważność dla Państw członkowskich, które je ratyfikowały lub zatwierdziły.

Artykuł VII

(artykuł 29 zmieniony)

Zgłaszanie propozycji

1. Państwo członkowskie ma prawo przedstawić bądź na Kongresie, bądź między dwoma Kongresami propozycje dotyczące Aktów Związku, których jest stroną.

2. Jednakże propozycje dotyczące Konstytucji i Regulaminu generalnego mogą być zgłaszane tylko na Kongresie.

3. Ponadto propozycje dotyczące Regulaminów przedstawiane będą bezpośrednio Radzie Eksploatacji Pocztowej, z tym że wcześniej muszą zostać przekazane, za pośrednictwem Biura Międzynarodowego, wszystkim Państwom członkowskim, a także wszystkim wyznaczonym operatorom.

Artykuł VIII

(artykuł 32 zmieniony)

Postępowanie arbitrażowe

W razie sporu między dwoma lub kilkoma Państwami członkowskimi dotyczącego interpretacji Aktów Związku lub odpowiedzialności Państwa członkowskiego wynikającej ze stosowania tych Aktów, kwestię sporną rozstrzyga orzeczenie arbitrażowe.

Artykuł IX

Przystąpienie do Protokołu dodatkowego i do innych Aktów Związku

1. Państwa członkowskie, które nie podpisały niniejszego Protokołu, mogą do niego przystąpić w każdym czasie.

2. Państwa członkowskie, które są stronami Aktów Związku znowelizowanych przez Kongres, ale które ich nie podpisały, powinny do nich przystąpić w możliwie najkrótszym czasie.

3. Dokumenty przystąpienia odnoszące się do przypadków ujętych w ustępach 1 i 2 powinny być przekazane Dyrektorowi Generalnemu Biura Międzynarodowego, który notyfikuje rządom Państw członkowskich o ich złożeniu.

Artykuł X

Wejście w życie i okres obowiązywania Protokołu dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego

Niniejszy Protokół dodatkowy wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2010 roku i pozostanie w mocy przez czas nieokreślony.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów Państw członkowskich sporządzili niniejszy Protokół dodatkowy, który mieć będzie tę samą moc i to samo znaczenie, jak gdyby jego postanowienia były zamieszczone w samym tekście Konstytucji, oraz podpisali go w jednym egzemplarzu, który jest złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Jedna jego kopia zostanie przekazana każdej ze Stron przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Genewie, dnia 12 sierpnia 2008 roku.

* Tekst jednolity zawiera zmiany wprowadzone na 24. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Genewie, które zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.

Przekład

Pierwszy Protokół dodatkowy do Regulaminu Generalnego Światowego Związku Pocztowego*

Spis treści:

Artykuł

I. (artykuł 101 bis nowy) Funkcje Kongresu

II. (artykuł 102 zmieniony) Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Rady Administracyjnej

III. (artykuł 103 zmieniony) Informacje dotyczące działalności Rady Administracyjnej

IV. (artykuł 104 zmieniony) Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej

V. (artykuł 105 zmieniony) Informacje dotyczące działalności Rady Eksploatacji Pocztowej

VI. (artykuł 106 zmieniony) Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Komitetu Konsultacyjnego

VII. (artykuł 107 zmieniony) Informacje dotyczące działalności Komitetu Konsultacyjnego

VIII. (artykuł 110 zmieniony) Języki używane w dokumentacji, podczas obrad i w korespondencji służbowej

IX. (artykuł 112 zmieniony) Funkcje Dyrektora Generalnego

X. (artykuł 114 zmieniony) Sekretariat organów Związku

XI. (artykuł 116 zmieniony) Informacje. Opinie. Żądania dotyczące interpretacji i zmiany Aktów. Ankiety. Rola w rozliczeniach finansowych

XII. (artykuł 118 zmieniony) Formularze dostarczane przez Biuro Międzynarodowe

XIII. (artykuł 119 zmieniony) Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne

XIV. (artykuł 121 zmieniony) Dwuletnie sprawozdanie z działalności Związku

XV. (artykuł 122 zmieniony) Tryb zgłaszania propozycji na Kongres

XVI. (artykuł 123 zmieniony) Tryb zgłaszania propozycji do Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczących opracowania nowych Regulaminów w świetle decyzji przyjętych przez Kongres

XVII. (artykuł 124 zmieniony) Tryb zgłaszania propozycji w okresie między dwoma Kongresami

XVIII. (artykuł 125 zmieniony) Rozpatrywanie propozycji w okresie między dwoma Kongresami

XIX. (artykuł 126 zmieniony) Powiadamianie o decyzjach podjętych w okresie między dwoma Kongresami

XX. (artykuł 128 zmieniony) Ustalanie i zarządzanie wydatkami Związku

XXI. (artykuł 130 zmieniony) Klasy składek

XXII. (artykuł 131 zmieniony) Regulowanie należności za materiały dostarczone przez Biuro Międzynarodowe

XXIII. (artykuł 132 zmieniony) Postępowanie arbitrażowe

XXIV. (artykuł 135 zmieniony) Zmiany, wejście w życie i okres ważności Regulaminu Generalnego

XXV. Przystąpienie do Protokołu dodatkowego

XXVI. Wejście w życie i okres obowiązywania Protokołu dodatkowego do Regulaminu Generalnego

* Tekst jednolity zawiera zmiany wprowadzone na 24. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Genewie, które zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.

Pierwszy Protokół dodatkowy do Regulaminu Generalnego Światowego Związku Pocztowego

Pełnomocnicy Rządów Państw członkowskich Światowego Związku Pocztowego, zebrani na Kongresie w Genewie, zgodnie z artykułem 22 ustęp 2 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 roku, przyjęli wspólnie, z zastrzeżeniem artykułu 25 ustęp 4 wyżej wymienionej Konstytucji, następujące zmiany do Regulaminu Generalnego.

Artykuł I

(Artykuł 101 bis)

Funkcje Kongresu

1. na podstawie propozycji złożonych przez Państwa członkowskie, Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, Kongres:

1.1 określa ogólną politykę osiągnięcia przedmiotu i celu Związku określonej w Preambule i artykule 1 Konstytucji;

1.2 rozważa i przyjmuje, odpowiednio, propozycje zmian Konstytucji, Regulaminu Generalnego, Konwencji i Porozumień przedstawionych przez Państwa członkowskie i Rady, zgodnie z artykułem 29 Konstytucji i artykułem 122 Regulaminu Generalnego;

1.3 wyznacza datę wejścia w życie Aktów;

1.4 przyjmuje swój Regulamin wewnętrzny i zmiany w tych Zasadach;

1.5 rozpatruje raporty o pracy Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej i Komitetu Konsultacyjnego, obejmujące okres od poprzedniego Kongresu, przedłożonego przez wyżej wymienione ciała zgodnie z artykułem 103, 105 i 107 Regulaminu Generalnego;

1.6 przyjmuje Strategię Związku;

1.7 ustala maksymalną kwotę wydatków Związku, zgodnie z artykułem 21 Konstytucji;

1.8 wybiera Państwa członkowskie do zasiadania w Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej;

1.9 wybiera Dyrektora Generalnego i Zastępcę Dyrektora Generalnego;

1.10 ustala w drodze uchwały Kongresu pułap kosztów, które zostaną poniesione przez Związek w celu tworzenia dokumentów w języku chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim.

2. Kongres, jako najwyższy organ Związku, zajmuje się innymi sprawami dotyczącymi usług pocztowych.

Artykuł II

(artykuł 102 zmieniony)

Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Rady Administracyjnej

1. Rada Administracyjna składa się z czterdziestu jeden członków, którzy sprawują swoje funkcje w okresie między dwoma kolejnymi Kongresami.

2. Przewodnictwo przypada na mocy prawa Państwu członkowskiemu, które jest gospodarzem Kongresu. Jeżeli dane Państwo członkowskie zrzeka się tych uprawnień, staje się on członkiem Rady z mocy prawa i z tego tytułu grupa geograficzna, do której państwo to należy dysponuje dodatkowym miejscem nie podlegającym ograniczeniom zawartym w ustępie 3. W tym przypadku, Rada Administracyjna wybiera na przewodniczącego jednego z członków należących do grupy geograficznej, do której należy Państwo członkowskie – gospodarz Kongresu.

3. Pozostałych czterdziestu członków Rady Administracyjnej wybieranych jest przez Kongres na podstawie sprawiedliwego podziału geograficznego. Co najmniej połowę członków odnawia się na każdym Kongresie; żaden członek nie może być wybrany przez trzy kolejne Kongresy.

4. Każdy członek Rady Administracyjnej wyznacza swojego przedstawiciela, który musi być kompetentny w dziedzinie poczty.

5. Pełnienie obowiązków członka Rady Administracyjnej jest nieodpłatne. Koszty związane z działalnością Rady ponosi Związek.

6. Do uprawnień Rady Administracyjnej należy:

6.1 nadzorowanie działalności Związku w okresie między dwoma Kongresami, zapewniając zgodność z decyzjami Kongresu, rozpatrując zagadnienia dotyczące polityki rządowej w dziedzinie poczty oraz uwzględniając rozwój międzynarodowych regulacji, takich jak regulacje dotyczące handlu usługami i konkurencji;

6.2 rozpatrywanie i zatwierdzanie, w ramach swoich kompetencji, wszelkich działań, uznanych za niezbędne dla ochrony i polepszenia jakości międzynarodowych usług pocztowych oraz ich modernizacji;

6.3 promowanie, koordynowanie i nadzorowanie wszelkich form pomocy technicznej w ramach międzynarodowej współpracy technicznej;

6.4 rozpatrywanie i zatwierdzanie dwuletniego Programu i Budżetu i sprawozdania finansowego Związku;

6.5 wyrażanie zgody, jeżeli okoliczności tego wymagają na przekroczenie górnej granicy wydatków zgodnie z artykułem 128 ustępy 3, 4 i 5;

6.6 ustanowienie Regulaminu finansowego Związku;

6.7 ustanawianie zasad zarządzania Funduszem rezerwowym;

6.8 ustanawianie zasad zarządzania Funduszem specjalnym;

6.9 ustanawianie zasad zarządzania Funduszem działalności specjalnej;

6.10 ustanawianie zasad zarządzania Funduszem dobrowolnym;

6.11 zapewnianie kontroli działalności Biura Międzynarodowego;

6.12 wyrażanie zgody na wybór niższej klasy składek, w przypadku zgłoszenia takiego wniosku, na warunkach przewidzianych w artykule 130 ustęp 6;

6.13 zatwierdzanie zmiany grupy geograficznej, w przypadku zgłoszenia takiego wniosku przez Państwo członkowskie, biorąc pod uwagę opinie wyrażane przez Państwa członkowskie, które są członkami danych grup geograficznych;

6.14 ustanawianie Statutu osobowego i warunków pracy wybieralnych funkcjonariuszy Biura;

6.15 tworzenie lub likwidowanie miejsc pracy w Biurze Międzynarodowym, biorąc pod uwagę ograniczenia związane z ustaloną granicą wydatków;

6.16 ustanowienie Regulaminu funduszu socjalnego;

6.17 zatwierdzanie dwuletniego sprawozdania oraz Finansowego Raportu Operacyjnego sporządzanych przez Biuro Międzynarodowe z działalności Związku i przedstawianie w razie potrzeby komentarza do powyższych sprawozdań;

6.18 decydowanie w sprawach kontaktów z Państwami członkowskimi w celu wykonywania swoich funkcji;

6.19 po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, decydowanie w sprawach dotyczących nawiązywania kontaktów z organizacjami, które nie są obserwatorami z mocy prawa, rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań Biura Międzynarodowego na temat współpracy Światowego Związku Pocztowego z innymi organizacjami międzynarodowymi, podejmowanie stosownych decyzji dotyczących kształtu tych stosunków i ich rozwoju; w przypadku gdy leży to w interesie Związku lub prac samego Kongresu, ustalanie we właściwym czasie, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej i Sekretarzem Generalnym, które organizacje międzynarodowe, stowarzyszenia, przedsiębiorstwa i kompetentne osoby powinny być zaproszone na konkretne posiedzenia Kongresu i jego Komisji oraz zlecanie Dyrektorowi Generalnemu Biura Międzynarodowego wystosowania odpowiednich zaproszeń.

6.20 ustalanie, wtedy gdy uzna to za stosowne, zasad, które Rada Eksploatacji Pocztowej powinna wziąć pod uwagę przy rozpatrywaniu zagadnień o istotnych reperkusjach finansowych (opłat, kosztów końcowych, opłat tranzytowych, podstawowych stawek za przewóz lotniczy poczty oraz nadawanie za granicę listów), szczegółowe kontrolowanie rozpatrywania tych zagadnień oraz analizowanie i zatwierdzanie, w celu zapewnienia zgodności z powyżej wymienionym zasadami, wniosków Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczących tych zagadnień;

6.21 badanie, na wniosek Kongresu, Rady Eksploatacji Pocztowej lub Państw członkowskich zagadnień o charakterze administracyjnym, legislacyjnym i prawnym, dotyczących Związku lub międzynarodowej służby pocztowej; Rada Administracyjna decyduje sama w wyżej wymienionych dziedzinach, czy celowe jest podejmowanie badań na wniosek Państw członkowskich wniesiony w okresie między dwoma Kongresami;

6.22 formułowanie propozycji w celu przedstawienia ich do zatwierdzenia przez Kongres lub przez Państwa członkowskie, zgodnie z artykułem 125;

6.23 zatwierdzanie, w ramach swoich kompetencji, zaleceń Rady Eksploatacji Pocztowej w sprawie przyjęcia, jeżeli jest to konieczne, uregulowań lub nowej procedury, w oczekiwaniu na decyzję Kongresu w danej sprawie;

6.24 rozpatrywanie rocznego sprawozdania sporządzonego przez Radę Eksploatacji Pocztowej i wszelkich wniosków przedstawianych przez Radę;

6.25 przedstawianie tematów badań do rozpatrzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej zgodnie z artykułem 104 ustęp 9.16;

6.26 wyznaczanie Państwa członkowskiego – siedziby przyszłego Kongresu w przypadku przewidzianym w artykule 101 ustęp 4;

6.27 ustalanie, w odpowiednim czasie i po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, liczby Komisji niezbędnych do właściwego prowadzenia prac Kongresu i określanie ich uprawnień;

6.28 wyznaczanie, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej oraz z zastrzeżeniem aprobaty Kongresu, Państw członkowskich zdolnych do:

– podjęcia funkcji wiceprzewodniczących Kongresu oraz przewodniczących i wiceprzewodniczących Komisji, uwzględniając w możliwie szerokim zakresie zasadę sprawiedliwego podziału geograficznego Państw członkowskich;

– zasiadania w Komisjach kongresowych, w skład których wchodzi ograniczona liczba krajów;

6.29 rozpatrywanie i zatwierdzanie, w uzgodnieniu z Radą Eksploatacji Pocztowej, projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi;

6.30 przyjmowanie co cztery lata raportu, przygotowanego przez Biuro Międzynarodowe, w uzgodnieniu z Radą Eksploatacji Pocztowej, z działalności Państw członkowskich w zakresie wykonania Strategii Związku, przyjętej przez poprzedni Kongres, który zostanie przedłożony kolejnemu Kongresowi;

6.31 ustalanie struktury organizacyjnej Komitetu Konsultacyjnego i współdziałanie w organizowaniu Komitetu Konsultacyjnego, zgodnie z postanowieniami artykułu 106 niniejszego Regulaminu;

6.32 ustalanie kryteriów członkostwa w Komitecie Konsultacyjnym oraz zatwierdzanie lub odrzucanie wszystkich wniosków o członkostwo zgodnie z tymi kryteriami, zapewniając aby podjęte w sprawie wniosków działania zostały wykonane w trybie przyspieszonym w okresie między posiedzeniami Rady Administracyjnej;

6.33 wyznaczanie tych spośród swoich członków, którzy będą pełnić funkcje członków Komitetu Konsultacyjnego;

6.34 przyjmowanie i omawianie sprawozdań i zaleceń Komitetu Konsultacyjnego oraz rozpatrywanie zaleceń przedstawionych przez Komitet Konsultacyjny w celu zgłoszenia ich na Kongres.

7. Na swoim pierwszym posiedzeniu, które zwołuje Przewodniczący Kongresu, Rada Administracyjna wybiera spośród swoich członków czterech Wiceprzewodniczących i ustala swój Regulamin Wewnętrzny.

8. Rada Administracyjna, zwoływana przez Przewodniczącego, zbiera się na ogół raz w roku w siedzibie Związku.

9. Przewodniczący, Wiceprzewodniczący i Przewodniczący Komitetów Rady Administracyjnej oraz Przewodniczący Grupy Planowania Strategicznego tworzą Komitet Zarządzający. Komitet ten przygotowuje i kieruje pracami każdej sesji Rady Administracyjnej. Zatwierdza on, w imieniu Rady Administracyjnej, roczne sprawozdanie opracowane przez Biuro Międzynarodowe, dotyczące działalności Związku oraz podejmuje wszelkie inne zadania powierzone mu przez Radę Administracyjną lub których konieczność realizacji wynika w czasie procesu planowania strategicznego.

10. Koszty podróży przedstawiciela każdego z członków Rady Administracyjnej uczestniczący wobradach tego organu, będą ponoszone przez jego Państwo członkowskie. Jednakże, przedstawiciel każdego z Państw członkowskich, zaklasyfikowanych do grupy krajów rozwijających się lub najsłabiej rozwiniętych, zgodnie z listami utworzonymi przez Organizację Narodów Zjednoczonych ma prawo, poza spotkaniami podczas Kongresu, do zwrotu kosztów powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej lub pierwszej klasy biletu kolejowego lub wydatków na podróż innymi środkami transportu, pod warunkiem że ich suma nie przekracza ceny powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej. Takie samo prawo przysługuje przedstawicielowi każdego członka jej Komitetów, Grup Roboczych i innych organów, jeżeli zbierają się one poza Kongresem i sesjami Rady.

11. Przewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Administracyjnej, których porządek obrad obejmuje sprawy dotyczące organu, którym on kieruje.

12. Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Administracyjnej, w przypadku gdy porządek obrad obejmuje sprawy, którymi zainteresowany jest Komitet Konsultacyjny.

13. W celu zapewnienia skutecznej współpracy obu tych organów, Rada Eksploatacji Pocztowej może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Administracyjnej w charakterze obserwatorów.

14. Państwo członkowskie, w którym zbiera się Rada Administracyjna, jest zapraszane do uczestniczenia w posiedzeniach w charakterze obserwatora, jeżeli Państwo to nie jest członkiem Rady Administracyjnej.

15. Rada Administracyjna może zapraszać na swoje posiedzenia, bez prawa głosowania, każdą organizację międzynarodową, każdego przedstawiciela stowarzyszenia lub przedsiębiorstwa, lub każdą kompetentną osobę, którą pragnie włączyć do swoich prac. Może ona również zaprosić, na tych samych warunkach, jedno lub kilka Państw członkowskich, zainteresowanych sprawami będącymi przedmiotem obrad.

16. Następujący obserwatorzy mogą uczestniczyć, na swoją prośbę, w sesjach plenarnych i posiedzeniach Komitetów Rady Administracyjnej, bez prawa do głosowania:

16.1 członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej;

16.2 członkowie Komitetu Konsultacyjnego;

16.3 międzyrządowe organizacje zainteresowane pracami Rady Administracyjnej;

16.4 inne Państwa członkowskie Związku;

17. Ze względów logistycznych, Rada Administracyjna może ograniczyć liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora. Może ona także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

18. Członkowie Rady Administracyjnej uczestniczą aktywnie w jej pracach. Obserwatorzy mogą, na swoją prośbę, być dopuszczeni do współpracy w podjętych badaniach, uwzględniając warunki, które Rada może określić w celu zapewnienia efektywności i skuteczności swojej pracy. Mogą oni również być zaproszeni do przewodniczenia Grupom Roboczym i Zespołom Projektowym, jeżeli ich wiedza lub doświadczenie to uzasadniają. Udział obserwatorów nie obciąża Związku dodatkowymi kosztami.

19. W wyjątkowych okolicznościach, obserwatorzy mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej – w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

Artykuł III

(artykuł 103 zmieniony)

Informacje dotyczące działalności Rady Administracyjnej

1. Po każdej sesji Rada Administracyjna informuje Państwa członkowskie Związku, ich wyznaczonych operatorów, Związki Regionalne oraz członków Komitetu Konsultacyjnego o swojej działalności poprzez przesyłanie im, między innymi, sprawozdania analitycznego oraz rezolucji i decyzji.

2. Rada Administracyjna składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Państwom członkowskim, ich wyznaczonym operatorom oraz członkom Komitetu Konsultacyjnego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Artykuł IV

(artykuł 104 zmieniony)

Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej (Konst. 18)

1. Rada Eksploatacji Pocztowej składa się z czterdziestu członków, którzy wykonują swoje funkcje w okresie między dwoma kolejnymi Kongresami.

2. Członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej są wybierani przez Kongres zgodnie z określonym podziałem geograficznym. Dwadzieścia cztery miejsca są zarezerwowane dla rozwijających się Państw członkowskich i szesnaście – dla rozwiniętych Państw członkowskich. Przynajmniej jedna trzecia członków jest wymieniana podczas każdego Kongresu.

3. Każdy członek Rady Eksploatacji Pocztowej wyznacza swojego przedstawiciela odpowiedzialnego za świadczenie usług, o których mowa w Aktach Związku.

4. Koszty związane z działalnością Rady Eksploatacji Pocztowej ponosi Związek. Jej członkowie nie otrzymują żadnego wynagrodzenia. Koszty podróży i pobytu przedstawicieli Państw członkowskich biorących udział w posiedzeniu Rady Eksploatacji Pocztowej ponoszą te Państwa członkowskie. Jednakże przedstawiciel Państwa członkowskiego należącego do grupy państw najsłabiej rozwiniętych gospodarczo, według listy opracowanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych, ma prawo, z wyjątkiem posiedzeń odbywających się w czasie trwania Kongresu, do zwrotu kosztów zakupu biletu lotniczego klasy ekonomicznej w obie strony, bądź biletu kolejowego pierwszej klasy, lub też kosztów podróży każdym innym środkiem transportu, pod warunkiem jednak że wysokość tych kosztów nie przekroczy ceny biletu lotniczego klasy ekonomicznej w obie strony.

5. Na swym pierwszym posiedzeniu, które zwołuje i otwiera Przewodniczący Kongresu, Rada Eksploatacji Pocztowej wybiera spośród swoich członków Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego i Przewodniczących Komitetów.

6. Rada Eksploatacji Pocztowej ustala swój Regulamin wewnętrzny.

7. Rada Eksploatacji Pocztowej zbiera się na ogół co roku w siedzibie Związku. Datę i miejsce posiedzenia wyznacza jej Przewodniczący w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Administracyjnej i Dyrektorem Generalnym Biura Międzynarodowego.

8. Przewodniczący, Wiceprzewodniczący i Przewodniczący Komisji Rady Eksploatacji Pocztowej oraz Przewodniczący Grupy Planowania Strategicznego tworzą Komitet Zarządzający. Komitet ten przygotowuje i kieruje pracami każdej sesji Rady Eksploatacji Pocztowej oraz wypełnia wszystkie zadania powierzone mu przez Radę lub których konieczność wykonania wyniknie w czasie procesu planowania strategicznego.

9. Do uprawnień Rady Eksploatacji Pocztowej należy:

9.1 prowadzenie badań dotyczących najważniejszych problemów eksploatacyjnych, handlowych, technicznych, ekonomicznych i współpracy technicznej, mających istotne znaczenie dla wszystkich Państw członkowskich lub ich wyznaczonych operatorów, łącznie z zagadnieniami mającymi istotne reperkusje finansowe (opłaty, koszty końcowe, opłaty tranzytowe, stawki za przewóz lotniczy, stawki za paczki pocztowe oraz opłaty za nadawanie przesyłek listowych za granicę), a także opracowywanie informacji i opinii na ten temat oraz zalecanie działań, które należy podjąć w tym zakresie;

9.2 przeprowadzanie weryfikacji Regulaminów Światowego Związku pocztowego w ciągu 6 miesięcy od zakończenia Kongresu, o ile Kongres nie zadecydował inaczej. Jeżeli zaistnieje pilna potrzeba, Rada Eksploatacji Pocztowej może również zmodyfikować wyżej wymienione Regulaminy na innych sesjach. W obu przypadkach Rada Eksploatacji Pocztowej podporządkowuje się zaleceniom Rady Administracyjnej dotyczącym polityki i podstawowych zasad;

9.3 koordynowanie praktycznych działań mających na celu rozwój i usprawnianie międzynarodowych usług pocztowych;

9.4 podejmowanie, pod warunkiem aprobaty przez Radę Administracyjną w ramach jej kompetencji, wszystkich działań uznanych za konieczne w celu ochrony i podwyższania jakości międzynarodowych usług pocztowych oraz ich modernizacji;

9.5 formułowanie propozycji, które zostaną przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Państwa członkowskie, zgodnie z artykułem 125; wymagane jest zatwierdzenie przez Radę Administracyjną, w przypadku gdy propozycje te dotyczą zagadnień należących do jej kompetencji;

9.6 rozpatrywanie, na wniosek Państwa członkowskiego, każdej propozycji przekazanej przez dane Państwo członkowskie do Biura Międzynarodowego, zgodnie z artykułem 124, przygotowanie komentarzy i zobowiązanie Biura Międzynarodowego do dołączenia ich do danej propozycji przed przedłożeniem jej do zatwierdzenia przez Państwa członkowskie;

9.7 zalecanie, jeżeli to konieczne, zaś tam gdzie właściwe – po zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną oraz po konsultacji ze wszystkimi Państwami członkowskimi – przyjęcia uregulowań lub nowej procedury w oczekiwaniu na decyzję Kongresu w danej sprawie;

9.8 opracowanie i przedstawianie, w formie zaleceń dla Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, standardów w dziedzinie techniki, eksploatacji i innych wchodzących w zakres jej kompetencji, gdzie jednolita praktyka jest niezbędna; podejmuje również, w razie potrzeby, modyfikację standardów przez nią już ustanowionych;

9.9 zapewnienie wkładu Radzie Administracyjnej w zakresie rozwoju projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi;

9.10 zatwierdzanie tych części rocznego sprawozdania z działalności Związku opracowanego przez Biuro Międzynarodowe, które odnoszą się do obowiązków oraz funkcji Rady Eksploatacji Pocztowej;

9.11 decydowanie o podejmowaniu kontaktów z Państwami członkowskimi i ich wyznaczonymi operatorami w celu wykonywania swych funkcji;

9.12 podejmowanie badań nad problemami związanymi z kształceniem i szkoleniem zawodowym, którymi zainteresowane są Państwa członkowskie i ich wyznaczeni operatorzy jak również państwa nowe i rozwijające się;

9.13 podejmowanie niezbędnych działań w celu badania i upowszechniania eksperymentów i postępów poczynionych przez niektóre Państwa członkowskie i ich wyznaczonych operatorów w dziedzinie techniki, eksploatacji, ekonomii i kształcenia zawodowego, którymi zainteresowane są służby pocztowe;

9.14 badanie aktualnego stanu i potrzeb służb pocztowych w nowych krajach i w krajach rozwijających się oraz opracowywanie odpowiednich zaleceń dotyczących metod i środków usprawniania służb pocztowych w tych państwach;

9.15 podejmowanie, w porozumieniu z Radą Administracyjną, stosownych działań w dziedzinie współpracy technicznej ze wszystkimi Państwami członkowskimi Związku i ich operatorami, w szczególności z państwami nowymi i rozwijającymi się i ich wyznaczonymi operatorami;

9.16 rozpatrywanie wszystkich innych zagadnień zgłoszonych jej przez członka Rady Eksploatacji Pocztowej, przez Radę Administracyjną lub przez którekolwiek Państwo członkowskie lub wyznaczonego operatora:

9.17 przyjmowanie i omawianie sprawozdań jak również zaleceń Komitetu Konsultacyjnego oraz - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla Rady Eksploatacji Pocztowej - rozpatrywanie i wydawanie opinii w sprawie zaleceń przedstawionych przez Komitet Konsultacyjny w celu zgłoszenia ich na Kongres;

9.18 wyznaczanie tych spośród swoich członków, którzy będą pełnić funkcje członków Komitetu Konsultacyjnego;

10. Na podstawie Strategii Związku przyjętego przez Kongres, a w szczególności jego części odnoszącej się do strategii Stałych Organów Związku, Rada Eksploatacji Pocztowej ustala na pierwszej sesji po Kongresie projekt podstawowego planu pracy, określający taktyczne działania zmierzające do wdrożenia Strategii. Program podstawowy zawierający ograniczoną ilość przedsięwzięć dotyczących aktualnych i będących przedmiotem wspólnego zainteresowania tematów jest co roku weryfikowany w zależności od nowych uwarunkowań i priorytetów oraz zmian wprowadzonych do Planu Strategicznego.

11. W celu zapewnienia skutecznej współpracy obu organów Rada Administracyjna może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Eksploatacji Pocztowej w charakterze obserwatorów.

12. Następujący obserwatorzy, na swoją prośbę, mogą uczestniczyć w sesjach plenarnych i posiedzeniach Komitetów Rady Eksploatacji Pocztowej, bez prawa do głosowania:

12.1 członkowie Rady Administracyjnej;

12.2 członkowie Komitetu Konsultacyjnego;

12.3 międzyrządowe organizacje zainteresowane pracami Rady Eksploatacji Pocztowej;

12.4 inne Państwa członkowskie Związku;

13. Rada Eksploatacji Pocztowej może ograniczyć, ze względów logistycznych, liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora. Może ona także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

14. Członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej uczestniczą aktywnie w jej pracach. Obserwatorzy mogą, na swoją prośbę, być dopuszczeni do udziału w podjętych badaniach, uwzględniając warunki, które Rada może określić w celu zapewnienia efektywności i skuteczności swojej pracy. Mogą oni również być zapraszani do przewodniczenia Grupom Roboczym i Zespołom Projektowym, jeżeli ich wiedza lub doświadczenie to uzasadniają. Udział obserwatorów nie obciąża Związku dodatkowymi kosztami.

15. W wyjątkowych okolicznościach, obserwatorzy mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej. Rada Administracyjna, jeżeli uzna za konieczne, może później, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, ponownie rozważyć ograniczenia, tam gdzie właściwe.

16. Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Eksploatacji Pocztowej, w przypadku gdy porządek obrad obejmuje sprawy, którymi zainteresowany jest Komitet Konsultacyjny.

17. Na swoje posiedzenia Rada Eksploatacji Pocztowej może zaprosić bez prawa głosowania:

17.1 każdą organizację międzynarodową lub kompetentną osobę, którą pragnie włączyć do swoich prac;

17.2 każde Państwo członkowskie nie należące do Rady Eksploatacji Pocztowej;

17.3 każde stowarzyszenie lub przedsiębiorstwo, z którymi pragnie się skonsultować w sprawie zagadnień związanych ze swoją działalnością.

Artykuł V

(artykuł 105 zmieniony)

Informacje dotyczące działalności Rady Eksploatacji Pocztowej

1. Po każdej sesji Rada Eksploatacji Pocztowej informuje Państwa członkowskie, ich wyznaczonych operatorów, Związki Regionalne oraz członków Komitetu Konsultacyjnego o swojej działalności poprzez przesyłanie im, między innymi, sprawozdania analitycznego oraz swoich rezolucji i decyzji.

2. Rada Eksploatacji Pocztowej sporządza dla Rady Administracyjnej roczne sprawozdanie ze swojej działalności.

3. Rada Eksploatacji Pocztowej składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Państwom członkowskim, ich wyznaczonym operatorom oraz członkom Komitetu Konsultacyjnego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Artykuł VI

(artykuł 106 zmieniony)

Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Komitetu Konsultacyjnego

1. Celem Komitetu Konsultacyjnego jest reprezentowanie w szerokim zakresie interesów międzynarodowego sektora pocztowego oraz zapewnienie ram efektywnego dialogu między zainteresowanymi podmiotami. Składa się on z organizacji pozarządowych reprezentujących klientów, operatorów świadczących usługi doręczeń, organizacji pracowników, dostawców towarów i usług dla sektora usług pocztowych oraz tym podobnych organizacji zrzeszających osoby fizyczne a także firm zainteresowanych wspieraniem misji i celów Związku. Jeżeli te organizacje są zarejestrowane, to muszą być zarejestrowane w jednym z Państw członkowskich Związku. Rada Administracyjna i Rada Eksploatacji Pocztowej odpowiednio wyznaczają swoich członków do pełnienia funkcji członków Komitetu Konsultacyjnego. Poza członkami wyznaczonymi przez Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, członkostwo w Komitecie Konsultacyjnym zostanie określone w procedurze składania wniosku i zatwierdzania, ustalonej przez Radę Administracyjną, przeprowadzonej zgodnie z artykułem 102 ustęp 6.31.

2. Każdy członek Komitetu Konsultacyjnego wyznacza swojego przedstawiciela.

3. Koszty eksploatacyjne Komitetu Konsultacyjnego ponoszone są wspólnie przez Związek oraz członków Komitetu, w sposób określony przez Radę Administracyjną.

4. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego nie otrzymują wynagrodzenia ani innej rekompensaty.

5. Komitet Konsultacyjny reorganizuje się po każdym Kongresie, zgodnie z ramami ustalonymi przez Radę Administracyjną. Przewodniczący Rady Administracyjnej przewodniczy posiedzeniu organizacyjnemu Komitetu Konsultacyjnego, na którym zostanie wybrany jego Przewodniczący.

6. Komitet Konsultacyjny określa swoją strukturę wewnętrzną i sporządza własny regulamin wewnętrzny, uwzględniając ogólne zasady Związku, z zastrzeżeniem akceptacji przez Radę Administracyjną, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej.

7. Komitet Konsultacyjny zbiera się dwa razy w roku. Z zasady, posiedzenia odbywają się w siedzibie Związku w tym samym czasie co posiedzenia Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej. Datę i miejsce każdego posiedzenia wyznacza Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego, w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej oraz Dyrektorem Generalnym Biura Międzynarodowego.

8. Komitet Konsultacyjny ustala własny program w zakresie następujących uprawnień:

8.1 badanie dokumentów i sprawozdań Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej. W wyjątkowych przypadkach, prawo do otrzymywania pewnych tekstów i dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu podejmowana będzie dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu; Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe;

8.2 przeprowadzanie badań i omawianie kwestii o zasadniczym znaczeniu dla członków Komitetu Konsultacyjnego;

8.3 rozpatrywanie spraw oddziaływujących na sektor usług pocztowych oraz opracowanie sprawozdań na temat tych zagadnień;

8.4 wniesienie wkładu w prace Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej, w tym przedkładanie sprawozdań i zaleceń oraz przedstawianie opinii, na prośbę obu Rad;

8.5 zgłaszanie zaleceń na Kongres, z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez Radę Administracyjną oraz - w przypadku gdy zagadnienia dotyczą kwestii o szczególnym znaczeniu dla Rady Eksploatacji Pocztowej - z zastrzeżeniem rozpatrzenia i wydania opinii przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

9. Przewodniczący Rady Administracyjnej oraz Przewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej reprezentują te organy na posiedzeniach Komitetu Konsultacyjnego, w przypadku gdy porządek tych obrad obejmuje sprawy, którymi zainteresowane są te organy.

10. Aby zapewnić efektywny kontakt z organami Związku, Komitet Konsultacyjny może wyznaczyć swych przedstawicieli do udziału w posiedzeniach Kongresu, Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej oraz ich odpowiednich Komitetów jako obserwatorów bez prawa głosowania.

11. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego, na swoją prośbę, mogą uczestniczyć w plenarnych sesjach i posiedzeniach Komitetów Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej, zgodnie z artykułami 102, ustęp 16 i 104 ustęp 12. Mogą oni również uczestniczyć w pracach zespołów projektowych i Grup Roboczych na mocy artykułu 102, ustęp 18 i 104, ustęp 14. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego mogą brać udział w Kongresie jako obserwatorzy bez prawa głosowania.

12. Następujący obserwatorzy, na swoją prośbę, mogą uczestniczyć w posiedzeniach Komitetu Konsultacyjnego, bez prawa do głosowania:

12.1 członkowie Rady Administracyjnej oraz Rady Eksploatacji Pocztowej;

12.2 międzyrządowe organizacje zainteresowane pracami Komitetu Konsultacyjnego;

12.3 Związki Regionalne;

12.4 inne Państwa członkowskie Związku;

13. Komitet Konsultacyjny może ograniczyć, ze względów logistycznych, liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora. Może on także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

14. W wyjątkowych okolicznościach, obserwatorzy mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

15. Biuro Międzynarodowe, pod kierownictwem Dyrektora Generalnego, zapewnia obsługę sekretariatu dla Komitetu Konsultacyjnego.

Artykuł VII

(artykuł 107 zmieniony)

Informacje dotyczące działalności Komitetu Konsultacyjnego

1. Po każdej sesji Komitet Konsultacyjny informuje Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej o swojej działalności poprzez przesyłanie Przewodniczącym tych organów, między innymi sprawozdania podsumowującego ze swych posiedzeń oraz swoich zaleceń i opinii.

2. Komitet Konsultacyjny sporządza dla Rady Administracyjnej roczne sprawozdanie ze swojej działalności, z kopią do Rady Eksploatacji Pocztowej. Sprawozdanie zostaje włączone do dokumentacji Rady Administracyjnej, która jest dostarczana Państwom członkowskim Związku, ich wyznaczonym operatorom i Związkom Regionalnym, zgodnie z artykułem 103.

3. Komitet Konsultacyjny składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Państwom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom co najmniej dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Artykuł VIII

(artykuł 110 zmieniony)

Języki używane w dokumentacji, podczas obrad i w korespondencji służbowej

1. W dokumentacji Związku stosowane są języki: francuski, angielski, arabski i hiszpański. Używa się również języków: chińskiego, niemieckiego, portugalskiego i rosyjskiego, pod warunkiem że wydawnictwa w tych ostatnich językach ograniczają się do dokumentacji podstawowej, najważniejszej. Używa się także innych języków, pod warunkiem że wyrażające takie życzenie Państwa członkowskie same pokryją koszty z tym związane.

2. Państwo lub Państwa członkowskie, które żądały innego języka niż język oficjalny, tworzą grupę językową.

3. Dokumentacja jest publikowana przez Biuro Międzynarodowe w języku oficjalnym i w językach właściwie ustanowionych grup językowych, w sposób bezpośredni bądź za pośrednictwem regionalnych biur tych grup, na warunkach uzgodnionych z Biurem Międzynarodowym. Wydawanie dokumentów w różnych językach odbywa się według tego samego modelu.

4. Dokumentacja publikowana bezpośrednio przez Biuro Międzynarodowe jest rozprowadzana, w miarę możliwości, jednocześnie w różnych żądanych językach.

5. Korespondencja między Państwami członkowskimi lub ich wyznaczonymi operatorami a Biurem Międzynarodowym, a także między tym ostatnim a zewnętrznymi podmiotami może być wymieniana w każdym języku, dla którego Biuro Międzynarodowe posiada służbę tłumaczeń.

6. Koszty związane z tłumaczeniem na jakikolwiek język, łącznie z kosztami wynikającymi ze stosowania postanowień ustępu 5, ponosi grupa językowa, która zażądała tego języka. Państwa członkowskie używające języka oficjalnego płacą, jeżeli chodzi o tłumaczenie dokumentów nieoficjalnych, ryczałtową składkę, której kwota na jednostkę składki jest taka sama jak kwota uiszczana przez Państwa członkowskie używające innego języka roboczego Biura Międzynarodowego. Wszelkie inne koszty związane z dostarczeniem dokumentów są pokrywane przez Związek. Górną granicę wydatków ponoszonych przez Związek z tytułu wydawania dokumentów w językach: chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim ustala się w rezolucji Kongresu.

7. Koszty ponoszone przez grupę językową dzielone są między członków tej grupy proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty te mogą być dzielone między członków grupy językowej według innego klucza podziału, pod warunkiem że zainteresowane Państwa członkowskie wyrażą na to zgodę i powiadomią o swojej decyzji Biuro Międzynarodowe za pośrednictwem rzecznika grupy.

8. Biuro Międzynarodowe uwzględnia każdą zmianę w wyborze języka żądanego przez Państwo członkowskie po okresie, który nie powinien przekroczyć dwóch lat.

9. W czasie dyskusji na posiedzeniach organów Związku używa się języków: francuskiego, angielskiego, hiszpańskiego i rosyjskiego przy zastosowaniu systemu tłumaczeń z aparaturą elektroniczną lub bez niej. Wybór systemu pozostawia się do uznania organizatorów posiedzenia, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego i zainteresowanych Państw członkowskich.

10. Podczas obrad i posiedzeń wymienionych w ustępie 9, można używać również innych języków.

11. Delegacje używające innych języków zapewniają tłumaczenie symultaniczne na jeden z języków wymienionych w ustępie 9, za pomocą systemu podanego w powyższym ustępie, jeżeli możliwe jest wprowadzenie w nim niezbędnych zmian technicznych, bądź przez indywidualnych tłumaczy.

12. Koszty związane ze służbą tłumaczeń są dzielone między Państwa członkowskie posługujące się tym samym językiem, proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty instalacji i konserwacji urządzeń technicznych ponosi jednak Związek.

13. Państwa członkowskie i/lub ich operatorzy wyznaczeni mogą uzgodnić między sobą jakiego języka będą używać w korespondencji służbowej wymienianej między nimi. W razie braku takiego uzgodnienia używa się języka francuskiego.

Artykuł IX

(artykuł 112 zmieniony)

Funkcje Dyrektora Generalnego

1. Dyrektor Generalny organizuje, administruje i kieruje Biurem Międzynarodowym, którego jest prawnym przedstawicielem. Do jego kompetencji należy odpowiednie uszeregowanie stanowisk od stopnia G 1 do D 2 oraz mianowanie i awansowanie pracowników w tych stopniach. Przy nominacji na stopnie od P 1 do D 2 powinien on brać pod uwagę kwalifikacje zawodowe kandydatów polecanych przez Państwa członkowskie, których są oni obywatelami, uwzględniając zasadę sprawiedliwego podziału geograficznego według kontynentów i podziału według języków. Stanowiska stopnia D 2 powinny być w miarę możliwości obsadzane przez kandydatów z różnych regionów oraz z regionów innych niż te, z których pochodzą Dyrektor Generalny i Zastępca Dyrektora Generalnego, z uwzględnieniem podstawowej zasady efektywności Biura Międzynarodowego. W przypadku gdy dane stanowisko wymaga specjalnych kwalifikacji, Dyrektor Generalny może uwzględnić kandydatury z zewnątrz. Bierze on również pod uwagę przy mianowaniu nowych pracowników fakt, że w zasadzie osoby zajmujące stanowiska odpowiadające stopniom D 2, D 1 i P 5 powinny być obywatelami różnych Państw członkowskich Związku. Podczas awansowania pracownika Biura Międzynarodowego na stopnie D 2, D 1 i P 5 nie wymagane jest stosowanie się do tej zasady. Ponadto, zasada sprawiedliwego podziału geograficznego i językowego brana jest pod uwagę w czasie procesu rekrutacji dopiero po ocenie kwalifikacji. Dyrektor Generalny raz w roku informuje Radę Administracyjną o nominacjach i awansach na stopnie od P 4 do D 2.

2. Do zadań Dyrektora Generalnego należy:

2.1 wykonywanie funkcji depozytariusza Aktów Związku i pośrednika w procedurze przystąpienia i przyjęcia do Związku, jak i opuszczenia tej organizacji;

2.2 powiadamianie wszystkich Rządów Państw członkowskich o decyzjach podjętych przez Kongres;

2.3 powiadamianie wszystkich Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów o Regulaminach opracowanych lub zweryfikowanych przez Radę Eksploatacji Pocztowej;

2.4 przygotowywanie projektu rocznego budżetu Związku na jak najniższym poziomie uwzględniając potrzeby Związku i przedkładanie go w odpowiednim trybie do rozpatrzenia przez Radę Administracyjną; przekazywanie informacji o budżecie Państwom członkowskim po zatwierdzeniu go przez Radę Administracyjną oraz wykonywanie go;

2.5 wykonywanie specjalnych prac wymaganych przez organy Związku oraz prac wymaganych od niego przez Akty;

2.6 podejmowanie inicjatyw mających na celu realizację zadań określonych przez organy Związku w ramach ustalonej polityki i posiadanych funduszy;

2.7 przedkładanie propozycji i wniosków Radzie Administracyjnej lub Radzie Eksploatacji Pocztowej;

2.8 po zamknięciu Kongresu, przedkładanie propozycji Radzie Eksploatacji Pocztowej dotyczących zmian w Regulaminach powstałych w wyniku decyzji przyjętych przez Kongres, zgodnie z Regulaminem wewnętrznym Rady Eksploatacji Pocztowej;

2.9 przygotowywanie dla Rady Administracyjnej, na podstawie dyrektyw wydanych przez Rady, projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi:

2.10 co cztery lata, przygotowywanie do przyjęcia przez Radę Administracyjną raportu dotyczącego wykonania przez Państwa członkowskie Strategii Związku, przyjętej przez poprzedni Kongres, który zostanie przedłożony kolejnemu Kongresowi;

2.11 zapewnianie reprezentacji Związku;

2.12 działanie w charakterze pośrednika między:

– Światowym Związkiem Pocztowym a Związkami Regionalnymi;

– Światowym Związkiem Pocztowym a Organizacją Narodów Zjednoczonych;

– Światowym Związkiem Pocztowym a międzynarodowymi organizacjami, których działalność leży w sferze zainteresowań Związku;

– Światowym Związkiem Pocztowym a międzynarodowymi organizacjami, stowarzyszeniami lub przedsiębiorstwami, z którymi organy Związku pragną się skonsultować lub włączyć do swoich prac;

2.13 pełnienie funkcji Sekretarza Generalnego organów Związku i ich nadzorowanie, uwzględniając specjalne postanowienia niniejszego Regulaminu Generalnego, a w szczególności:

– przygotowanie i organizację prac organów Związku,

– opracowanie, sporządzanie i dystrybucję dokumentów, sprawozdań i protokołów,

– funkcjonowanie sekretariatu w czasie posiedzeń organów Związku;

2.14 branie udziału w posiedzeniach organów Związku i uczestniczenie w dyskusjach bez prawa głosowania, z możliwością wyznaczania innej reprezentującej go osoby.

Artykuł X

(artykuł 114 zmieniony)

Sekretariat organów Związku (Konst. 14, 15, 17, 18)

Funkcjonowanie sekretariatu organów Związku zapewnia Biuro Międzynarodowe w ramach odpowiedzialności Dyrektora Generalnego. Przesyła ono wszystkie dokumenty wydane z okazji każdej sesji do Państw członkowskich będących członkami danego organu i ich wyznaczonych operatorów, do Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, które nie będąc członkami danego organu współpracują w podjętych badaniach, do Związków Regionalnych oraz innych Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, które sobie tego życzą.

Artykuł XI

(artykuł 116 zmieniony)

Informacje. Opinie. Żądania dotyczące interpretacji i zmiany Aktów. Ankiety. Rola w rozliczeniach finansowych (Konst. 20, Reguł. Gen. 124, 125, 126)

1. Biuro Międzynarodowe jest zawsze do dyspozycji Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej i Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów w celu dostarczania im wszelkich niezbędnych informacji w sprawach dotyczących tej służby.

2. Zadaniem Biura jest w szczególności zbieranie, koordynacja, wydawanie i rozsyłanie wszelkiego rodzaju informacji interesujących międzynarodową służbę pocztową, wydawanie na prośbę zainteresowanych stron opinii w sprawach spornych, postępowanie w przypadku wniosków o interpretację oraz zmianę Aktów Związku oraz, ogólnie, prowadzenie badań i wykonywanie prac redakcyjnych i dokumentacyjnych, które zostały mu powierzone na mocy wymienionych Aktów lub które zostaną mu zlecone w interesie Związku.

3. Na życzenie Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów Biuro przeprowadza również ankiety w celu poznania opinii innych Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów w określonej sprawie. Wynik ankiety nie ma statusu głosowania i nie jest formalnie wiążący.

4. Biuro może pełnić funkcję izby rozrachunkowej we wszelkiego rodzaju rozliczeniach finansowych związanych ze służbą pocztową.

Artykuł XII

(artykuł 118 zmieniony)

Formularze dostarczane przez Biuro Międzynarodowe (Konst. 20)

Do obowiązku Biura Międzynarodowego należy wydawanie międzynarodowych kuponów na odpowiedź oraz zaopatrywanie w nie, po cenie kosztów własnych, Państw członkowskich lub ich wyznaczonych operatorów, które je zamówią.

Artykuł XIII

(artykuł 119 zmieniony)

Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne (Konst. 8)

1. Dwa egzemplarze Aktów Związków Regionalnych i Porozumień specjalnych, zawartych zgodnie z artykułem 8 Konstytucji, powinny być przekazane do Biura Międzynarodowego przez biura tych Związków, a w przypadku ich braku przez jedną z układających się stron.

2. Biuro Międzynarodowe czuwa, aby Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne nie zawierały warunków mniej korzystnych dla ogółu społeczeństwa od warunków przewidzianych w Aktach Związku oraz informuje Państwa członkowskie i ich wyznaczonych operatorów o istnieniu takich Związków i Porozumień. Sygnalizuje ono Radzie Administracyjnej wszelkie nieprawidłowości stwierdzone na podstawie stosowania niniejszego postanowienia.

Artykuł XIV

(artykuł 121 zmieniony)

Dwuletnie sprawozdanie z działalności Związku (Konst. 20, Reguł. Gen. 102.6.17)

Biuro Międzynarodowe sporządza dwuletnie sprawozdanie z działalności Związku, które po zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną przekazywane jest do wiadomości Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, Związkom Regionalnym i Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł XV

(artykuł 122 zmieniony)

Tryb zgłaszania propozycji na Kongres (Konst. 29)

1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustępach 2 i 5, następująca procedura reguluje zgłaszanie wszelkich propozycji, które mają być przedstawione Kongresowi przez Państwa członkowskie:

a) przyjmowane są propozycje, które wpłyną do Biura Międzynarodowego co najmniej na sześć miesięcy przed wyznaczoną datą Kongresu;

b) w okresie sześciu miesięcy poprzedzających datę Kongresu nie przyjmuje się żadnej propozycji o charakterze redakcyjnym;

c) propozycje merytoryczne, które wpłyną do Biura Międzynarodowego w okresie między szóstym a czwartym miesiącem przed wyznaczoną datą Kongresu, przyjmowane są tylko wówczas, jeśli popierają je co najmniej dwa Państwa członkowskie;

d) propozycje merytoryczne, które wpłyną do Biura Międzynarodowego w okresie między czwartym a drugim miesiącem poprzedzającym wyznaczoną datę Kongresu, są przyjmowane tylko wówczas, jeśli popiera je co najmniej osiem Państw członkowskich. Nadesłane w późniejszym terminie propozycje nie są przyjmowane;

e) oświadczenia popierające powinny wpłynąć do Biura Międzynarodowego w tym samym terminie co wnioski, których one dotyczą.

2. Propozycje dotyczące Konstytucji lub Regulaminu Generalnego powinny wpłynąć do Biura Międzynarodowego co najmniej na 6 miesięcy przed otwarciem Kongresu; propozycje, które wpłyną po tym terminie, ale jeszcze przed otwarciem Kongresu, mogą być uwzględnione jedynie wówczas, jeżeli Kongres podejmie stosowną decyzję większością dwóch trzecich głosów państw reprezentowanych na Kongresie i jeżeli zachowane zostaną warunki przewidziane w ustępie 1.

3. Każda propozycja powinna, zgodnie z zasadą, mieć na uwadze tylko jeden cel i zawierać jedynie zmiany uzasadnione przez ten cel. Podobnie, do każdej propozycji generującej znaczne koszty dla Związku powinno być dołączone oszacowanie skutku finansowego, przygotowane przez Państwo członkowskie przedkładające propozycję, po konsultacji z Biurem Międzynarodowym, tak aby mogły być określone środki finansowe potrzebne dla jej implementacji.

4. Propozycje natury redakcyjnej są zaopatrzone przez Państwa członkowskie, które je zgłaszają, w nagłówku uwagą: «Propozycja natury redakcyjnej» i publikowane przez Biuro Międzynarodowe pod kolejnym numerem, po którym następuje litera R. Propozycje nie opatrzone tą uwagą, a dotyczące, zdaniem Biura Międzynarodowego, jedynie redakcji, są publikowane z odpowiednią adnotacją; Biuro Międzynarodowe sporządza listę tych propozycji dla potrzeb Kongresu.

5. Trybu ustalonego w ustępach 1 i 4 nie stosuje się ani do propozycji dotyczących Regulaminu wewnętrznego Kongresów ani do zmian odnoszących się do propozycji już zgłoszonych.

Artykuł XVI

(artykuł 123 zmieniony)

Tryb zgłaszania propozycji do Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczących opracowania nowych Regulaminów w świetle decyzji przyjętych przez Kongres

1. Regulaminy Światowej Konwencji Pocztowej i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych sporządza się w świetle decyzji przyjętych przez Kongres.

2. Propozycje będące następstwem zaproponowanych zmian do Konwencji lub Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych są przedkładane do Biura Międzynarodowego razem z propozycjami Kongresowymi, do których się one odnoszą. Mogą być one zgłaszane przez pojedyncze Państwa członkowskie bez konieczności uzyskania dla nich poparcia ze strony innych Państw członkowskich. Propozycje te są rozsyłane wszystkim Państwom członkowskim nie później niż na miesiąc przed rozpoczęciem Kongresu.

3. Pozostałe propozycje dotyczące Regulaminów, do rozpatrzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej podczas opracowywania nowych Regulaminów w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, należy przedłożyć do Biura Międzynarodowego przynajmniej dwa miesiące przed rozpoczęciem Kongresu.

4. Propozycje dotyczące zmian do Regulaminów wniesionych w wyniku decyzji podjętych przez Kongres, zgłoszone przez Państwa członkowskie, należy złożyć do Biura Międzynarodowego nie później niż dwa miesiące przed otwarciem posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej. Propozycje te są rozsyłane wszystkim Państwom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom nie później niż na miesiąc przed otwarciem posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej.

Artykuł XVII

(artykuł 124 zmieniony)

Tryb zgłaszania propozycji w okresie między dwoma Kongresami (Konst. 29, Reguł. Gen. 116)

1. Każda propozycja dotycząca Konwencji lub Porozumień, zgłoszona przez Państwo członkowskie w okresie między dwoma Kongresami, może być rozpatrywana pod warunkiem uzyskania dla niej poparcia ze strony co najmniej dwóch innych Państw członkowskich. Propozycje te nie zostaną rozpatrzone, jeżeli Biuro Międzynarodowe nie otrzyma w tym samym czasie niezbędnych oświadczeń o ich poparciu.

2. Propozycje te przesyłane są innym Państwom członkowskim za pośrednictwem Biura Międzynarodowego.

3. Propozycje dotyczące Regulaminów nie wymagają takiego poparcia, ale są rozważane przez Radę Eksploatacji Pocztowej jedynie wtedy, gdy stwierdzi ona pilną potrzebę ich rozpatrzenia.

Artykuł XVIII

(artykuł 125 zmieniony)

Rozpatrywanie propozycji w okresie między dwoma Kongresami (Konst. 29. Reguł. Gen.116,124)

1. Każda propozycja dotycząca Konwencji, Porozumień i ich Protokołów końcowych podlega następującej procedurze postępowania: w przypadku przesłania propozycji przez Państwo członkowskie do Biura Międzynarodowego, Biuro rozsyła ją do wszystkich Państw członkowskich celem rozpatrzenia. Pozostawia się okres dwóch miesięcy na rozpatrzenie danej propozycji i przesłanie uwag do Biura Międzynarodowego. Poprawki do danej propozycji są niedopuszczalne. Po upływie powyższych dwóch miesięcy, Biuro Międzynarodowe rozsyła Państwom członkowskim wszystkie otrzymane uwagi i przesyła do każdego Państwa członkowskiego zaproszenie do głosowania za lub przeciw danej propozycji. Państwa członkowskie, które nie oddadzą głosu w okresie dwóch miesięcy, uznaje się za wstrzymujące się od głosowania. Powyżej podane terminy liczy się poczynając od daty okólników Biura Międzynarodowego.

2. Propozycje dotyczące zmian do Regulaminów rozpatrywane są przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

3. Jeżeli propozycja dotyczy Porozumienia lub jego Protokółu końcowego, w postępowaniu podanym w ustępie 1 mogą brać udział jedynie Państwa członkowskie, które są stronami tego Porozumienia.

Artykuł XIX

(artykuł 126 zmieniony)

Powiadamianie o decyzjach podjętych w okresie między dwoma Kongresami (Konst. 29, Reguł. Gen. 124, 125)

1. Zmiany wprowadzone do Konwencji, Porozumień i Protokołów końcowych tych Aktów są zatwierdzane w formie powiadomienia Rządów Państw członkowskich przez Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego.

2. Zmiany wprowadzone do Regulaminów i ich Protokołów końcowych przez Radę Eksploatacji Pocztowej są podawane do wiadomości Państwom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom przez Biuro Międzynarodowe. To samo dotyczy interpretacji, o której mowa w artykule 36 ustęp 3.2. Konwencji i w odpowiednich postanowieniach Porozumień.

Artykuł XX

(artykuł 128 zmieniony)

Ustalanie i zarządzanie wydatkami Związku (Konst. 22)

1. Z zastrzeżeniem ustępów od 2 do 6, roczne wydatki związane z działalnością organów Związku nie mogą przekroczyć kwot niżej podanych na rok 2009 i lata następne: 37.000.000 franków szwajcarskich w roku 2009 i 2010 i 37.235.000 franków szwajcarskich w roku 2011 i 2012. Podstawowy limit na rok 2012 dotyczy również następnych lat w przypadku przełożenia Kongresu, którego odbycie przewidywane jest w 2012 roku.

2. Wydatki związane ze zwołaniem najbliższego Kongresu (koszty podróży sekretariatu, opłaty za transport, koszty instalacji sprzętu do tłumaczenia symultanicznego, koszty sporządzania dokumentów w czasie trwania Kongresu, i tym podobne) nie mogą przekroczyć limitu 2.900.000 franków szwajcarskich.

3. Rada Administracyjna może przekroczyć limity ustalone w ustępach 1 i 2 w celu uwzględnienia podwyżek wynagrodzeń, składek emerytalnych lub dodatków, łącznie z dodatkami służbowymi, zatwierdzonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych dla swojego personelu pełniącego obowiązki w Genewie.

4. Rada Administracyjna upoważniona jest również do corocznego uaktualniania limitów wydatków innych niż wydatki osobowe w zależności od wskaźnika cen towarów konsumpcyjnych w Szwajcarii.

5. W odstępstwie od postanowień ustępu 1, Rada Administracyjna lub - w przypadku nagłej konieczności - Dyrektor Generalny może zezwolić na przekroczenie ustalonych limitów w związku z poważnymi i nieprzewidzianymi naprawami w budynku Biura Międzynarodowego; kwota przeznaczona na ten cel nie może jednak przekroczyć 125.000 franków szwajcarskich rocznie.

6. Jeżeli środki przewidziane w ustępach 1 i 2 okażą się niewystarczające dla należytego funkcjonowania Związku, limity te mogą być przekroczone wyłącznie za zgodą większości Państw członkowskich Związku. Każda konsultacja powinna zawierać pełne przedstawienie faktów uzasadniających takie żądanie.

7. Państwa przystępujące do Związku lub przyjęte w charakterze członków Związku, jak również te, które występują ze Związku, powinny opłacić swoje składki za cały rok, w ciągu którego ich przystąpienie lub wystąpienie weszło w życie.

8. Państwa członkowskie płacą z góry swoje składki na poczet rocznych wydatków Związku na podstawie budżetu uchwalonego przez Radę Administracyjną. Składki te muszą być zapłacone najpóźniej pierwszego dnia roku budżetowego, do którego odnosi się dany budżet. Po przekroczeniu tego terminu należne sumy podlegają oprocentowaniu na rzecz Związku w stosunku 3 procent (3%) rocznie za okres pierwszych sześciu miesięcy i 6 procent (6%) rocznie licząc od czwartego miesiąca.

9. Jeżeli zaległości obowiązkowych składek, bez odsetek, jakie dane Państwo członkowskie winne jest Związkowi, są równe kwocie składek tego Państwa członkowskiego za dwa poprzednie lata budżetowe lub ją przekraczają, takie Państwo członkowskie może nieodwołalnie scedować na rzecz Związku, w całości lub w części, kwoty środków należnych jemu od innych Państw członkowskich, zgodnie z zasadami ustalonymi przez Radę Administracyjną. Warunki takiego scedowania należnych środków zostaną ustalone na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy danym Państwem członkowskim, jego dłużnikami/wierzycielami oraz Związkiem.

10. Państwo członkowskie, które z powodów prawnych czy innych nie może przeprowadzić tego rodzaju cesji, podejmie działania mające na celu opracowanie harmonogramu spłat swoich zaległości.

11. Poza wyjątkowymi okolicznościami, spłata zaległości obowiązkowych składek należnych na rzecz Związku nie może wykraczać poza okres dziesięciu lat.

12. W wyjątkowych okolicznościach, Rada Administracyjna może zwolnić Państwo członkowskie z całości lub części należnych do zapłaty odsetek, jeżeli państwo to dokonało spłaty pełnej kwoty zaległego długu.

13. Państwo członkowskie może być również zwolnione, w ramach harmonogramu spłat zaległych rachunków zatwierdzonego przez Radę Administracyjną, z całości lub z części narosłych odsetek lub odsetek, które będą przyrastały; takie zwolnienie jest jednak uwarunkowane całkowitą i terminową realizacją harmonogramu spłat w uzgodnionym okresie, nie dłuższym niż dziesięć lat.

14. W celu złagodzenia trudności finansowych Związku tworzy się Fundusz Rezerwowy, którego wysokość ustala Rada Administracyjna. Fundusz ten zasilany jest w pierwszym rzędzie poprzez wpłaty nadwyżek budżetowych. Może on również służyć do zrównoważenia budżetu lub zmniejszenia składek Państw członkowskich.

15. W przypadku przejściowych trudności finansowych, Rząd Konfederacji Szwajcarskiej wpłaca niezbędne krótkoterminowe zaliczki na warunkach ustalonych w drodze obopólnego porozumienia. Rząd ten nieodpłatnie nadzoruje rachunkowość i rozliczenia Biura Międzynarodowego, w granicach przyznanych środków, których wysokość ustala Kongres.

16. Zapisy w artykule 9, 10, 11, 12 i 13 stosuje się analogicznie do kosztów tłumaczenia, którymi Biuro Międzynarodowe obciąża Państwa członkowskie należące do grup językowych.

Artykuł XXI

(artykuł 130 zmieniony)

Klasy składek (Konst. 21, Reguł. Gen. 115, 128)

1. Państwa członkowskie uczestniczą w pokrywaniu wydatków Związku według klasy składek, do której należą. Klasy te są następujące:

klasa 50 jednostek,

klasa 45 jednostek,

klasa 40 jednostek,

klasa 35 jednostek,

klasa 30 jednostek,

klasa 25 jednostek,

klasa 20 jednostek,

klasa 15 jednostek,

klasa 10 jednostek,

klasa 5 jednostek,

klasa 3 jednostek,

klasa 1 jednostki,

klasa 0,5 jednostki, zarezerwowana dla państw najsłabiej rozwiniętych wymienionych przez Organizację Narodów Zjednoczonych i dla innych państw wskazanych przez Radę Administracyjną.

2. Niezależnie od klas składek, wymienionych w ustępie 1, każde Państwo członkowskie może wybrać liczbę jednostek wyższą niż odpowiadająca klasie składek, do której to państwo należy, na minimalny okres równy okresowi między Kongresami. Ogłoszenie zmiany powinno być dokonane najpóźniej na Kongresie. Pod koniec okresu między Kongresami, Państwo członkowskie automatycznie zostanie przywrócone do jego pierwotnej klasy składek, chyba że zdecyduje się utrzymać wyższą liczbę jednostek. Płatność dodatkowych jednostek odpowiednio zwiększa wydatki.

3. Państwa członkowskie zostają zakwalifikowane do jednej z wyżej wymienionych klas składek w chwili ich przyjęcia lub przystąpienia do Związku według procedury określonej w artykule 21, ustęp 4 Konstytucji.

4. Państwa członkowskie mogą w przyszłości zostać zakwalifikowane do niższej klasy składek, pod warunkiem że prośba o zmianę zostanie wysłana do Biura Międzynarodowego przynajmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu. Kongres wydaje niewiążącą opinię w sprawie próśb o zmianę klas składek. Państwo członkowskie samo decyduje czy działa zgodnie z opinią Kongresu. Ostateczna decyzja Państwa członkowskiego zostanie przekazana do Sekretariatu Biura Międzynarodowego przed końcem Kongresu. Ta prośba o zmianę, nabiera mocy prawnej od daty wejścia w życie postanowień finansowych przyjętych przez Kongres. Państwa członkowskie, które nie poinformowały w wymaganym czasie o swoim zamiarze zmiany klasy składki pozostają w klasie, do której należały dotychczas.

5. Państwa członkowskie nie mogą żądać obniżenia klasy składek więcej niż o jedną klasę za jednym razem.

6. Jednakże, w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności, takich jak klęski żywiołowe wymagające programów międzynarodowej pomocy, Rada Administracyjna może wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie klasy składek, raz pomiędzy dwoma Kongresami, na prośbę danego Państwa członkowskiego, jeżeli dany członek przedstawi dowody, że nie jest już w stanie utrzymać składki w uprzednio wybranej klasie. W tych samych okolicznościach Rada Administracyjna może również wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie dla państw nie należących do grupy najsłabiej rozwiniętych państw znajdujących się w klasie z 1 jednostką, umieszczając je w klasie z 0,5 jednostki.

7. Rada Administracyjna może wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie klasy składki w związku z zastosowaniem ustępu 6 maksymalnie na okres dwóch lat lub do następnego Kongresu, którykolwiek z tych terminów przypada wcześniej. Po wygaśnięciu określonego okresu, dany kraj automatycznie powraca do swojej pierwotnej klasy składek.

8. W odstępstwie od postanowień zawartych w ustępach 4 i 5, podwyższenie klasy składek nie podlega żadnym ograniczeniom.

Artykuł XXII

(artykuł 131 zmieniony)

Regulowanie należności za materiały dostarczone przez Biuro Międzynarodowe (Reguł. Gen. 118)

Płatności za dostarczone materiały, które Biuro Międzynarodowe przesyła odpłatnie Państwom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom, muszą być uiszczone w jak najkrótszym terminie i nie później niż w ciągu sześciu miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Biuro przesłało rachunek. Po upływie tego terminu należne kwoty podlegają oprocentowaniu na rzecz Związku w stosunku 5 procent rocznie, licząc od dnia upłynięcia terminu.

Artykuł XXIII

(artykuł 132 zmieniony)

Postępowanie arbitrażowe (Konst. 32)

1. W razie sporu, który ma być rozstrzygnięty w drodze orzeczenia arbitrażowego, każde z Państw członkowskich uczestniczących w sporze jako strona wybiera jedno Państwo członkowskie, niezaangażowane bezpośrednio w spór. W przypadku kiedy kilka Państw członkowskich wspólnie występuje w sprawie, dla celów niniejszego postanowienia traktuje się je jako jedno Państwo członkowskie.

2. W razie gdy jedno z Państw członkowskich uczestniczących w sporze nie nada w terminie sześciu miesięcy od daty jego wysłania dalszego biegu wnioskowi o wszczęcie postępowania arbitrażowego, Biuro Międzynarodowe, jeśli otrzyma odpowiednią prośbę, wzywa uchylające się Państwo członkowskie do wyznaczenia arbitra lub samo wyznacza arbitra z urzędu.

3. Strony postępowania mogą porozumieć się odnośnie wyznaczenia tylko jednego arbitra, którym może być Biuro Międzynarodowe.

4. Decyzja arbitrów zapada większością głosów.

5. W przypadku równej ilości głosów, w celu rozstrzygnięcia sprawy arbitrzy wybierają inne Państwo członkowskie również niezaangażowane w sporze. W razie braku zgody co do wyboru, odpowiednie Państwo członkowskie zostaje wyznaczone przez Biuro Międzynarodowe spośród Państw członkowskich nie proponowanych przez arbitrów.

6. Jeżeli spór dotyczy jednego z Porozumień, arbitrzy mogą być wyznaczeni wyłącznie spośród Państw członkowskich będących stronami tego Porozumienia.

7. W razie sporu między wyznaczonymi operatorami, który ma być rozstrzygnięty w drodze orzeczenia arbitrażowego, operatorzy uczestniczący w sporze zwracają się do swojego Państwa członkowskiego by to działało zgodnie z procedurą opisaną w ustępach 1-6.

Artykuł XXIV

(artykuł 135 zmieniony)

Zmiany, wejście w życie i okres ważności Regulaminu Generalnego

Zmiany przyjęte przez Kongres będą przedmiotem Protokołu dodatkowego i, jeśli Kongres nie zdecyduje inaczej, wejdą w życie w tym samym czasie co inne Akty uaktualnione w trakcie Kongresu.

Niniejszy Regulamin Generalny wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2006 roku i pozostanie w mocy przez czas nieokreślony.

Artykuł XXV

Przystąpienie do Protokołu dodatkowego

Państwa członkowskie, które nie podpisały niniejszego Protokołu, mogą do niego przystąpić w każdym czasie. Odpowiednie dokumenty dotyczące przystąpienia są przekazywane Dyrektorowi Generalnemu Biura Międzynarodowego, który powiadamia Rządy Państw członkowskich o byciu w ich posiadaniu.

Artykuł XXVI

Wejście w życie i okres obowiązywania Protokołu dodatkowego do Regulaminu Generalnego

Niniejszy Protokół dodatkowy wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2010 roku i pozostanie w mocy przez czas nieokreślony.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów Państw członkowskich sporządzili niniejszy Protokół dodatkowy, który mieć będzie tę samą moc i to samo znaczenie, jak gdyby jego postanowienia były zamieszczone w samym tekście Regulaminu Generalnego, oraz podpisali go w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Jedna jego kopia doręczona zostanie każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Genewie, dnia 12 sierpnia 2008 roku.

Regulamin wewnętrzny Kongresów

Spis treści:

Artykuł

1 Postanowienia ogólne

2 Delegacje

3 Pełnomocnictwa delegacji

4 Kolejność miejsc

5 Obserwatorzy z mocy prawa

6 Zaproszeni goście

7 Dziekan Kongresu

8 Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komisji

9 Biuro Kongresu

10 Członkowie Komisji

11 Grupy Robocze

12 Sekretariat Kongresu i Komisji

13 Języki obrad

14 Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

15 Propozycje

16 Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komisje

17 Obrady

18 Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

19 Kworum

20 Zasady i procedura głosowania

21 Warunki zatwierdzania propozycji

22 Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej

23 Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

24 Sprawozdania

25 Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komisje i Kongres

26 Zatwierdzenie przez Kongres projektów decyzji (Aktów, rezolucji, i tak dalej)

27 Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej

28 Zastrzeżenia do Aktów

29 Podpisanie Aktów

30 Zmiany w Regulaminie

Regulamin wewnętrzny Kongresów

Artykuł 1

Postanowienia ogólne

Niniejszy Regulamin wewnętrzny, zwany dalej «Regulaminem», został opracowany zgodnie z postanowieniami Aktów Związku i jest im podporządkowany. W przypadku rozbieżności między jednym z jego postanowień a postanowieniem Aktów, to ostatnie jest decydujące.

Artykuł 2

Delegacje

1. Termin «delegacja» odnosi się do osoby lub zespołu osób wyznaczonych przez Państwo członkowskie do uczestniczenia w Kongresie. Delegacja składa się z Przewodniczącego delegacji oraz, w razie potrzeby, jego zastępcy, jednego lub kilku delegatów i ewentualnie jednego lub kilku pracowników pomocniczych (w tym ekspertów, sekretarek, i tak dalej).

2. Przewodniczący delegacji, ich zastępcy oraz delegaci są przedstawicielami Państw członkowskich w rozumieniu artykułu 14, ustęp 2 Konstytucji, jeżeli posiadają pełnomocnictwa odpowiadające warunkom określonym w artykule 3 niniejszego Regulaminu.

3. Pracownicy pomocniczy są dopuszczeni do posiedzeń i mają prawo uczestniczenia w debatach, ale zazwyczaj nie mają prawa do głosowania. Jednakże Przewodniczący delegacji może upoważnić ich do wzięcia udziału w głosowaniu w imieniu swojego kraju na posiedzeniach Komisji. Takie upoważnienia składa się na piśmie Przewodniczącemu Komisji przed rozpoczęciem posiedzenia.

Artykuł 3

Pełnomocnictwa delegacji

1. Pełnomocnictwa delegacji podpisuje Głowa Państwa, Szef Rządu lub Minister Spraw Zagranicznych. Sporządza się je w należytej formie. Pełnomocnictwa delegatów upoważnionych do podpisywania Aktów (pełnomocników) określają zakres takiego podpisu (podpis z zastrzeżeniem ratyfikacji lub zatwierdzenia, podpis «ad referendum», podpis ostateczny). Wobec braku tego rodzaju sprecyzowania uważa się, że podpis wymaga ratyfikacji lub zatwierdzenia. Pełnomocnictwa upoważniające do podpisania Aktów dają z natury rzeczy prawo do zabierania głosu i głosowania. Delegaci, którym kompetentne władze udzieliły ogólnych pełnomocnictw, bez określenia ich zakresu, uprawnieni są do zabierania głosu, do głosowania i podpisania Aktów, chyba że z tekstu pełnomocnictw jasno wynika inaczej.

2. Pełnomocnictwa są składane z chwilą otwarcia Kongresu wyznaczonemu w tym celu organowi.

3. Delegaci nie wyposażeni w pełnomocnictwa lub którzy nie złożyli swoich pełnomocnictw mogą pod warunkiem, że zostali zgłoszeni przez swoje Rządy Rządowi kraju zapraszającego - brać udział w debatach i głosować z chwilą wzięcia udziału w pracach Kongresu. To samo dotyczy delegatów, których pełnomocnictwa uznano za nieprawidłowe. Delegaci ci tracą prawo do głosowania z chwilą zatwierdzenia przez Kongres ostatniego sprawozdania Komisji do spraw weryfikacji pełnomocnictw, stwierdzającego brak ich pełnomocnictw lub że ich pełnomocnictwa nie są prawidłowo wystawione, aż do czasu uregulowania sytuacji. Ostatnie sprawozdanie Komisji do spraw weryfikacji pełnomocnictw jest zatwierdzane przez Kongres przed wyborami, z wyjątkiem wyboru Przewodniczącego Kongresu, i przed zatwierdzeniem projektów Aktów.

4. Pełnomocnictwa Państwa członkowskiego, które jest reprezentowane na Kongresie przez inne Państwo członkowskie (na podstawie upoważnienia) mają taką samą formę jak pełnomocnictwa wymienione w ustępie 1.

5. Pełnomocnictwa i upoważnienia przesłane telegramem nie są dopuszczane. Natomiast przyjmowane będą telegramy stanowiące odpowiedź na prośbę o informacje w sprawie pełnomocnictw.

6. Delegacja, która po złożeniu pełnomocnictw nie może uczestniczyć w jednym lub kilku posiedzeniach może być reprezentowana przez delegację innego Państwa członkowskiego, pod warunkiem poinformowania o tym na piśmie Przewodniczącego danego posiedzenia. Jednakże jedna delegacja może reprezentować tylko jeden kraj poza swoim własnym.

7. Delegaci Państw członkowskich nie będących stronami Porozumienia mogą uczestniczyć w obradach Kongresu dotyczących tego Porozumienia, bez prawa do głosowania.

Artykuł 4

Kolejność miejsc

1. Na posiedzeniach Kongresu i Komisji delegacje zajmują miejsca we francuskim porządku alfabetycznym nazw reprezentowanych Państw członkowskich.

2. Przewodniczący Rady Administracyjnej określa we właściwym czasie, w drodze losowania, kraj, który zajmie miejsce przed trybuną prezydialną w czasie posiedzeń Kongresu i Komisji.

Artykuł 5

Obserwatorzy z mocy prawa

1. Przedstawiciele Organizacji Narodów Zjednoczonych dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa i udziału w debatach Kongresu.

2. Związki Regionalne dopuszczone są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.

3. Liga Państw Arabskich i Związek Afrykański dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.

4. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.

5. Obserwatorzy, o których mowa w ustępach 1 do 4, nie mają prawa do głosowania ale mogą zabierać głos za zgodą Przewodniczącego posiedzenia.

6. W wyjątkowych okolicznościach, prawo obserwatorów, o których mowa w ustępie 4, do uczestnictwa w pewnych posiedzeniach lub ich części może zostać ograniczone, jeżeli poufność omawianych kwestii tego wymaga. O takiej decyzji zostaną oni niezwłocznie powiadomieni. Decyzja o ograniczeniu podejmowana jest dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Decyzje te są ponownie rozpatrywane przez Biuro Kongresu, które ma prawo je przyjąć lub cofnąć zwykłą większością głosów.

Artykuł 6

Zaproszeni goście

1. Przedstawiciele wyspecjalizowanych agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz organizacji międzyrządowych są wyznaczani przez Radę Administracyjną do wzięcia udziału w określonych posiedzeniach Kongresu i jego Komisji, w przypadku gdy dyskutowane są sprawy o szczególnym znaczeniu dla tych organizacji.

2. Przedstawicie organów międzynarodowych, stowarzyszeń lub przedsiębiorstw, lub kompetentne osoby wyznaczone przez Radę Administracyjną są dopuszczeni do określonych posiedzeń Kongresu lub jego Komisji.

3. Zaproszeni goście, wymienieni w ustępach 1 i 2, nie mają prawa do głosowania ale mogą zabierać głos za zgodą Przewodniczącego posiedzenia.

Artykuł 7

Dziekan Kongresu

1. Państwo członkowskie będące gospodarzem Kongresu, w porozumieniu z Biurem Międzynarodowym, proponuje kandydata do pełnienia funkcji Dziekana Kongresu. W odpowiednim czasie Rada Administracyjna zatwierdza tę kandydaturę.

2. Podczas otwarcia pierwszego posiedzenia plenarnego każdego Kongresu Dziekan pełni funkcję Przewodniczącego Kongresu do czasu wyboru przez Kongres Przewodniczącego. Ponadto, pełni on funkcje powierzone mu w myśl niniejszego Regulaminu.

Artykuł 8

Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komisji

1. W czasie swojego pierwszego posiedzenia plenarnego Kongres, na wniosek Dziekana, wybiera Przewodniczącego Kongresu, a następnie, na wniosek Rady Administracyjnej, zatwierdza wybór Państw członkowskich, które sprawować będą funkcje Wiceprzewodniczących Kongresu oraz Przewodniczących i Wiceprzewodniczących Komisji. Funkcje te są przydzielane z uwzględnieniem, w możliwie szerokim zakresie, zasady sprawiedliwego podziału geograficznego Państw członkowskich.

2. Przewodniczący otwierają i zamykają posiedzenia, którym przewodniczą, kierują dyskusją, udzielają głosu mówcom, poddają pod głosowanie wnioski oraz podają wymaganą większość do ich przyjęcia, ogłaszają decyzje i, z zastrzeżeniem aprobaty przez Kongres, interpretują te decyzje, o ile to konieczne.

3. Przewodniczący czuwają nad przestrzeganiem niniejszego Regulaminu oraz nad zachowaniem porządku w czasie posiedzeń.

4. Każda delegacja może odwołać się do Kongresu lub Komisji od decyzji przyjętej przez Przewodniczącego na podstawie postanowienia niniejszego Regulaminu lub jego interpretacji. Decyzja Przewodniczącego pozostaje w mocy, o ile nie zostanie anulowana większością głosów członków obecnych i głosujących.

5. W przypadku gdy Państwo członkowskie wyznaczone do sprawowania funkcji Przewodniczącego nie może jej dalej wykonywać, jeden z Wiceprzewodniczących zostaje wyznaczony na jego miejsce przez Kongres lub daną Komisję.

Artykuł 9

Biuro Kongresu

1. Biuro jest organem centralnym powołanym do kierowania pracami Kongresu. W jego skład wchodzi Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu, jak również Przewodniczący Komisji. Biuro zbiera się okresowo w celu przeanalizowania przebiegu prac Kongresu i jego Komisji oraz określenia zaleceń zmierzających do zapewnienia właściwego przebiegu prac. Jest ono pomocne Przewodniczącemu przy opracowywaniu porządku obrad każdego posiedzenia plenarnego oraz przy koordynacji prac Komisji. Opracowuje ono zalecenia dotyczące zamknięcia obrad Kongresu.

2. Sekretarz Generalny Kongresu i zastępca Sekretarza Generalnego, wymienieni w artykule 12, ustęp 1, uczestniczą w posiedzeniach Biura.

Artykuł 10

Członkowie Komisji

1. Państwa członkowskie reprezentowane na Kongresie są, z mocy prawa, członkami Komisji powołanych do zbadania wniosków dotyczących Konstytucji, Regulaminu Generalnego i Konwencji.

2. Państwa członkowskie reprezentowane na Kongresie, będące stronami jednego lub wielu fakultatywnych Porozumień są, z mocy prawa, członkami jednej lub wielu Komisji powołanych do rewizji tych Porozumień. Prawo do głosowania członków tej lub tych Komisji ograniczone jest do Porozumienia lub Porozumień, których są stronami.

3. Delegacje nie będące członkami Komisji rozpatrujących Porozumienia mogą uczestniczyć w posiedzeniach tych Komisji i brać udział w obradach bez prawa do głosowania.

Artykuł 11

Grupy Robocze

Kongres i każda Komisja mogą utworzyć Grupy Robocze w celu rozpatrzenia specjalnych zagadnień.

Artykuł 12

Sekretariat Kongresu i Komisji

1. Dyrektor Generalny i zastępca Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego pełnią odpowiednio funkcje Sekretarza Generalnego i zastępcy Sekretarza Generalnego Kongresu.

2. Sekretarz Generalny i zastępca Sekretarza Generalnego uczestniczą w posiedzeniach Kongresu i Biura Kongresu oraz biorą udział w ich obradach bez prawa do głosowania. Mogą oni również uczestniczyć na tych samych warunkach w posiedzeniach Komisji lub też wyznaczyć swojego przedstawiciela w osobie wyższego funkcjonariusza Biura Międzynarodowego.

3. Prace Sekretariatu Kongresu, Biura Kongresu i Komisji wykonuje personel Biura Międzynarodowego przy współpracy z Państwem członkowskim będącym gospodarzem Kongresu.

4. Wyżsi funkcjonariusze Biura Międzynarodowego pełnią funkcje Sekretarzy Kongresu, Biura Kongresu i Komisji. Pomagają oni Przewodniczącemu w czasie posiedzeń i są odpowiedzialni za redakcje sprawozdań.

5. Do pomocy Sekretarzom Kongresu i Komisji przydzielani są zastępcy Sekretarzy.

Artykuł 13

Języki obrad

1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2, dopuszcza się w czasie obrad języki: francuski, angielski, hiszpański, rosyjski przy użyciu systemu tłumaczenia symultanicznego lub konsekutywnego.

2. Obrady Komisji redakcyjnej odbywają się w języku francuskim.

3. Dopuszcza się również inne języki do obrad wymienionych w ustępie 1. Język kraju gospodarza korzysta pod tym względem z pierwszeństwa. Delegacje używające innych języków zapewniają symultaniczne tłumaczenie w jednym z języków wymienionych w ustępie 1 bądź za pomocą systemu tłumaczenia symultanicznego, jeżeli jest to możliwe z technicznego punktu widzenia, bądź też przez indywidualnych tłumaczy.

4. Koszty instalacji i utrzymania urządzeń technicznych pokrywa Związek.

5. Koszty służby tłumaczeń dzieli się między Państwa członkowskie używające tego samego języka proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku.

Artykuł 14

Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

1. Opracowane w czasie Kongresu dokumenty wraz z projektami decyzji przedłożonymi do zatwierdzenia Kongresu są publikowane w języku francuskim przez Sekretariat Kongresu.

2. W tym celu, dokumenty opracowane przez delegacje Państw członkowskich należy składać w tym języku bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem służby tłumaczeń przydzielonej Sekretariatowi Kongresu.

3. Służby powyższe, zorganizowane na własny koszt przez grupy językowe, utworzone zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu Generalnego, mogą również tłumaczyć dokumenty Kongresu na odpowiednie języki.

Artykuł 15**

Propozycje

1. Wszystkie kwestie przedkładane Kongresowi mają formę propozycji.

2. Wszystkie propozycje opublikowane przez Biuro Międzynarodowe przed otwarciem Kongresu uważa się za przedłożone Kongresowi.

3. Na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu nie uwzględnia się żadnych propozycji, z wyjątkiem tych, które zawierają poprawki do propozycji uprzednio zgłoszonych.

4. Jako poprawkę uważa się każdą propozycję, która nie naruszając istoty oryginalnej propozycji zawiera skreślenia, uzupełnienia lub korektę części oryginalnej propozycji. Żadna proponowana zmiana nie będzie traktowana jako poprawka, jeżeli jest niezgodna ze znaczeniem lub intencją oryginalnej propozycji. W wątpliwych przypadkach rozstrzyga Kongres lub Komisja.

5. Poprawki przedstawione na Kongresie do już zgłoszonych propozycji powinny być złożone na piśmie w języku francuskim w Sekretariacie przed południem, w dniu poprzedzającym obrady, w sposób umożliwiający rozdanie ich delegatom jeszcze w tym samym dniu. Termin ten nie ma zastosowania do poprawek wynikających bezpośrednio z dyskusji na Kongresie lub Komisjach. W tym ostatnim przypadku, jeżeli to jest wymagane, autor poprawki powinien przedstawić swój tekst na piśmie w języku francuskim lub w przypadku trudności w jakimkolwiek innym języku obrad. Przewodniczący, którego to dotyczy, odczyta lub poleci odczytać ten tekst.

6. Procedura przewidziana w ustępie 5 dotyczy również przedstawienia propozycji nie zmierzających do zmiany tekstu Aktów (projektów rezolucji, projektów zaleceń, projektów decyzji, i tak dalej), tam gdzie te propozycje wynikają z prac Kongresu.

7. Każda propozycja lub poprawka powinna mieć formę ostateczną tekstu, który zostanie włączony do Aktów Związku, z zastrzeżeniem, oczywiście właściwej korekty dokonanej przez Komisję redakcyjną.

Artykuł 16**

Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komisje

1. Propozycje natury redakcyjnej (w których po kolejnym numerze następuje litera R) przydzielane są do Komisji Redakcyjnej bądź bezpośrednio, jeżeli nie ma żadnej wątpliwości ze strony Biura Międzynarodowego co do ich charakteru (listę tych wniosków dla Komisji Redakcyjnej sporządza Biuro Międzynarodowe), bądź - jeżeli Biuro Międzynarodowe ma pewne wątpliwości co do ich natury - po potwierdzeniu przez inne Komisje, że propozycje te mają charakter wyłącznie redakcyjny (listę tych wniosków sporządza się również dla zainteresowanych Komisji). Jednakże, jeżeli tego rodzaju propozycje mają związek z innymi merytorycznymi propozycjami, które mają być omawiane na Kongresie lub w innych Komisjach, Komisja Redakcyjna odkłada ich rozpatrzenie do czasu podjęcia przez Kongres lub inne Komisje decyzji odnośnie do właściwych propozycji merytorycznych. Propozycje, w których po kolejnym numerze nie występuje litera R, lecz które zdaniem Biura Międzynarodowego są propozycjami natury redakcyjnej, przekazuje się bezpośrednio do zainteresowanych Komisji wraz z odpowiednimi propozycjami merytorycznymi. W chwili otwarcia obrad Komisje te decydują, które z tych propozycji mają być przekazywane bezpośrednio do Komisji Redakcyjnej. Listę tych propozycji dla zainteresowanych Komisji sporządza Biuro Międzynarodowe.

2. Jeżeli ten sam problem jest przedmiotem kilku propozycji, Przewodniczący ustala kolejność, w której są omawiane, rozpoczynając, zgodnie z zasadą, od propozycji, która najbardziej odbiega od oryginalnego tekstu i powoduje najbardziej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.

3. Jeżeli propozycja może być podzielona na kilka części, każda z tych części może być oddzielnie poddana pod dyskusję i głosowanie, pod warunkiem wyrażenia na to zgody przez autora propozycji lub przez zgromadzenie.

4. Każda propozycja wycofana na Kongresie lub w Komisji przez jego autora może być ponownie zgłoszona przez delegacje innego Państwa członkowskiego. Nawet jeżeli poprawka do propozycji została zaakceptowana przez jej autora, inna delegacja może ponownie zgłosić oryginalną, nie poprawioną propozycję.

5. Każdą poprawkę do propozycji, zaakceptowaną przez delegację zgłaszającą tę propozycję, włącza się natychmiast do tekstu tej propozycji. Jeżeli autor oryginalnej propozycji nie akceptuje poprawki, Przewodniczący decyduje, czy w pierwszym rzędzie należy głosować nad poprawką czy nad propozycją, poczynając od redakcji tekstu, która najbardziej odbiega od znaczenia lub intencji tekstu oryginalnego oraz która pociąga za sobą najbardziej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.

6. Procedura opisana w ustępie 5 ma również zastosowanie w przypadku zgłoszenia kilku poprawek do tej samej propozycji.

7. Przewodniczący Kongresu i Przewodniczący Komisji przekazują Komisji redakcyjnej, po każdym posiedzeniu, pisemny tekst propozycji, poprawek lub przyjętych decyzji.

Artykuł 17

Obrady

1. Delegaci mogą zabierać głos jedynie za zgodą Przewodniczącego posiedzenia. Zalecane jest, aby wypowiadać się powoli i wyraźnie. Przewodniczący powinien zapewnić delegatom możliwość swobodnego i pełnego wypowiedzenia swoich poglądów na temat będący przedmiotem dyskusji, o ile nie zakłóci to normalnego przebiegu obrad.

2. O ile większość członków obecnych i głosujących nie zadecyduje inaczej, czas trwania wystąpienia nie powinien przekraczać pięciu minut. Przewodniczący ma prawo przerwać wypowiedź każdemu mówcy po przekroczeniu przez niego danego limitu czasu. Może on również zwrócić się do delegata z prośbą o nie odbieganie od tematu.

3. W czasie obrad Przewodniczący może, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, zamknąć listę mówców po odczytaniu zapisanych do głosu delegatów. Po wyczerpaniu listy mówców ogłasza on zamknięcie dyskusji. Aczkolwiek, może on, nawet po zamknięciu listy, udzielić autorowi dyskutowanego wniosku prawa odpowiedzi na wszelkie wystąpienia.

4. Przewodniczący może również, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, ograniczyć liczbę wystąpień tej samej delegacji dotyczących jednego lub określonej grupy propozycji, pozostawiając jednak autorowi prawo przedstawienia swojej propozycji i zabrania głosu w czasie późniejszym, jeżeli sobie tego życzy, w celu wprowadzenia nowych elementów w odpowiedzi na wystąpienia innych delegacji, tak aby mógł zabrać głos, jeżeli sobie tego życzy, jako ostatni.

5. Za zgodą większości członków obecnych i głosujących, Przewodniczący może ograniczyć liczbę wystąpień dotyczących jednego lub określonej grupy propozycji; jednakże w dyskusji musi wypowiedzieć się co najmniej pięciu mówców za propozycją i pięciu przeciw propozycji będącej przedmiotem dyskusji.

Artykuł 18

Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

1. W czasie dyskusji nad każdym problemem, a nawet tam, gdzie właściwe, po zakończeniu debaty, każda delegacja może zgłosić wniosek w sprawie punktu porządku obrad z żądaniem:

– uzyskania wyjaśnień co do przebiegu dyskusji,

– poszanowania Regulaminu wewnętrznego,

– zmiany zaproponowanego przez Przewodniczącego porządku dyskusji nad wnioskami.

Wniosek w sprawie punktu porządku obrad ma pierwszeństwo przed innymi wnioskami, w tym wnioskami proceduralnymi wymienionymi w ustępie 3.

2. Przewodniczący udziela niezwłocznie żądanych wyjaśnień lub podejmuje odpowiednie decyzje dotyczące wniosku w sprawie punktu porządku obrad. W przypadku różnicy zdań decyzje Przewodniczącego poddaje się pod głosowanie.

3. Ponadto, w czasie dyskusji nad określonym problemem, każda delegacja może zgłosić wniosek proceduralny mający na celu uwzględnienie propozycji:

a) zawieszenia posiedzenia,

b) zamknięcia posiedzenia,

c) odroczenia dyskusji nad rozpatrywanym problemem,

d) zamknięcia dyskusji nad rozpatrywanym problemem.

Wnioski proceduralne, zgodnie z wyżej wymienionym porządkiem, mają pierwszeństwo przed innymi wnioskami, z wyjątkiem wniosków w sprawie punktów porządku obrad, o których mowa w ustępie 1.

4. Wnioski zmierzające do zawieszenia lub zamknięcia posiedzenia nie są przedmiotem dyskusji, są jednakże niezwłocznie poddawane pod głosowanie.

5. Jeżeli delegacja zaproponuje odroczenie lub zamknięcie obrad nad dyskutowanym problemem, udziela się głosu tylko dwóm mówcom przeciwnym odroczeniu lub zamknięciu debaty, po czym wniosek poddaje się pod głosowanie.

6. Delegacja zgłaszająca wniosek w sprawie punktu porządku obrad lub proceduralny nie może w swoim wystąpieniu poruszać istoty dyskutowanego zagadnienia. Autor wniosku proceduralnego może wycofać go przed poddaniem pod głosowanie, a każdy taki wniosek z poprawką lub bez, który został wycofany z dyskusji może być ponownie zgłoszony przez inną delegację.

Artykuł 19

Kworum

1. Z zastrzeżeniem ustępów 2 i 3, niezbędne kworum do otwarcia posiedzeń i rozpoczęcia głosowania stanowi połowa Państw członkowskich reprezentowanych na Kongresie i posiadających prawo do głosowania.

2. W momencie głosowania nad zmianami Konstytucji i Regulaminu Generalnego wymagane kworum stanowi 2/3 Państw członkowskich Związku, mających prawo do głosowania.

3. W przypadku Porozumień, wymagane kworum dla otwarcia posiedzeń i dla rozpoczęcia głosowania stanowi połowa Państw członkowskich reprezentowanych na Kongresie, będących Stronami tych Porozumień i posiadających prawo do głosowania.

4. Delegacje obecne, ale nie biorące udziału w określonym głosowaniu, lub które oświadczą, że nie chcą w nim uczestniczyć nie są uważane za nieobecne przy ustalaniu kworum, wymaganego zgodnie z postanowieniem ustępów 1, 2 i 3.

Artykuł 20

Zasady i procedura głosowania

1. Problemy, które nie mogą być uregulowane w wyniku wspólnego porozumienia, są rozwiązywane przez głosowanie.

2. Głosowanie odbywa się systemem tradycyjnym lub przy użyciu elektronicznych urządzeń do głosowania. W zasadzie, przeprowadza się je przy użyciu urządzeń elektronicznych, jeżeli zgromadzenie nimi dysponuje. Jednakże, w głosowaniu tajnym można posłużyć się systemem tradycyjnym, jeżeli zgłoszony przez daną delegację w tym zakresie wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących.

3. W systemie tradycyjnym procedury głosowania są następujące:

a) przez podniesienie ręki. Jeżeli wynik głosowania budzi jakiekolwiek wątpliwości, Przewodniczący może z własnej woli lub na życzenie delegacji zarządzić niezwłoczne imienne głosowanie w tej sprawie;

b) przez głosowanie imienne, na żądanie delegacji lub na życzenie Przewodniczącego. Wywoływanie odbywa się w porządku alfabetycznym w języku francuskim nazw krajów reprezentowanych, zaczynając od kraju wyłonionego przez Przewodniczącego w drodze losowania. Wynik głosowania wraz z listą krajów w porządku, w jakim głosowały, dołącza się do sprawozdania z posiedzenia;

c) przez głosowanie tajne z wykorzystaniem kartek do głosowania, na żądanie dwóch delegacji.

Przewodniczący posiedzenia wyznacza w tym przypadku trzech skrutatorów, zgodnie z podziałem geograficznym i poziomem rozwoju gospodarczego tych Państw członkowskich, i podejmuje niezbędne środki gwarantujące tajemnicę głosowania.

4. Procedura głosowania przy użyciu urządzenia elektronicznego jest następująca:

a) głosowanie nierejestrowane: zastępuje ono głosowanie przez podniesienie ręki;

b) głosowanie rejestrowane: zastępuje ono głosowanie imienne, jednakże przystępuje się do wywoływania nazw krajów dopiero w przypadku, kiedy zażąda tego jakaś delegacja i jeżeli ten wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących;

c) głosowanie tajne: zastępuje ono głosowanie tajne przez złożenie kartek do głosowania.

5. Niezależnie od stosowanego systemu, głosowanie tajne ma pierwszeństwo przed inną procedurą głosowania.

6. Żadna delegacja nie ma prawa przerwać rozpoczętego głosowania, chyba że zgłosi wniosek formalny dotyczący sposobu przeprowadzenia głosowania.

7. Po zakończeniu głosowania Przewodniczący może udzielić głosu delegacjom, które chcą uzasadnić swoje głosowanie.

Artykuł 21**

Warunki zatwierdzania propozycji

1. Propozycje zmierzające do zmiany Aktów uważa się za przyjęte, jeżeli uzyskają poparcie:

a) w odniesieniu do Konstytucji – co najmniej dwóch trzecich Państw członkowskich Związku mających prawo do głosowania;

b) w odniesieniu do Regulaminu Generalnego – większości Państw członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosowania;

c) w odniesieniu do Konwencji – większości Państw członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania;

d) w odniesieniu do Porozumień – większości Państw członkowskich obecnych i głosujących, które są Stronami tych Porozumień i które mają prawo do głosowania;

2. Decyzje w kwestiach proceduralnych, które nie mogą zostać rozstrzygnięte jednomyślnie, podejmowane są większością głosów Państw członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania. To samo kryterium stosuje się do decyzji nie dotyczących zmian do Aktów, chyba że Kongres zadecyduje inaczej większością głosów Państw członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania;

3. Z zastrzeżeniem ustępu 5, za „Państwa członkowskie obecne i głosujące” uważa się Państwa członkowskie, które mają prawo do głosowania, głosujące „za” lub „przeciw”; głosy wstrzymujące się nie są brane pod uwagę przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do utworzenia większości, jak również kartki czyste lub nieważne w razie głosowania tajnego.

4. W przypadku równej liczby głosów „za” i „przeciw” propozycję uważa się za odrzuconą.

5. Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się i kartek czystych lub nieważnych przekracza połowę liczby oddanych głosów (za, przeciw i wstrzymujących się), rozpatrzenie sprawy odracza się na następne posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

** Wcześniej używano wyrażenia „wnioski”. Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z artykułem 29 Szóstego Protokołu dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 roku (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 roku.

Artykuł 22

Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej

W przypadku gdy Państwa członkowskie, kandydujące na członków Rady Administracyjnej lub członków Rady Eksploatacji Pocztowej, otrzymały w wyniku głosowania równą ilość głosów. Przewodniczący przeprowadza losowanie.

Artykuł 23

Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

1. Wybory Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego odbywają się w głosowaniu tajnym, kolejno, w czasie jednego lub kilku posiedzeń tego samego dnia. Wybrany zostaje kandydat, który uzyska większość głosów Państw członkowskich obecnych i głosujących. Przystępuje się do tylu głosowań, ile jest niezbędnych dla uzyskania przez kandydata większości głosów.

2. Za „Państwa członkowskie obecne i głosujące” uważa się kraje głosujące na jednego z kandydatów zgłoszonych w przepisowym trybie; nie bierze się pod uwagę głosów wstrzymujących się przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do uzyskania większości, podobnie jak kartek czystych i nieważnych.

3. Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się oraz kartek czystych lub nieważnych przekroczy połowę liczby oddanych głosów zgodnie z ustępem 2, wybór zostaje odroczony na późniejsze posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

4. Kandydat, który w danej turze głosowania otrzymał najmniejszą liczbę głosów zostaje wyeliminowany.

5. Przy równej liczbie głosów przystępuje się do jednego lub kilku dodatkowych głosowań dla rozdzielenia kandydatów, którzy uzyskali identyczną liczbę głosów; przy czym głosowanie dotyczy tylko tych kandydatów. Jeżeli głosowanie nie da rezultatów, decyduje losowanie. Losowanie przeprowadza Przewodniczący.

6. Kandydaci na Dyrektora Generalnego i Zastępcę Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego mogą, na swój wniosek, być reprezentowani w trakcie liczenia głosów.

Artykuł 24

Sprawozdania

1. Sprawozdania z posiedzeń plenarnych Kongresu i Komisji odtwarzają przebieg posiedzeń, streszczają wystąpienia oraz wnioski i wyniki obrad.

2. Posiedzenia Komisji są przedmiotem sprawozdań przeznaczonych dla Kongresu. Z reguły, Grupy Robocze sporządzają sprawozdanie dla organu, który je powołał.

3. Jednakże, każdy delegat ma prawo zażądać zamieszczenia w sprawozdaniach, w skrócie lub w pełnym brzmieniu, swojego wygłoszonego oświadczenia, pod warunkiem, że dostarczy ona do Sekretariatu tekst francuski lub angielski swojego oświadczenia, najpóźniej w ciągu dwóch godzin po zamknięciu posiedzenia.

4. W ciągu 24 godzin po rozesłaniu projektów sprawozdań, delegaci mogą zgłosić swoje uwagi Sekretariatowi, który, w razie potrzeby, pośredniczy między zainteresowaną stroną a Przewodniczącym danego posiedzenia.

5. Zgodnie z zasadą generalną i z zastrzeżeniem postanowień ustępu 4, na początku każdego posiedzenia Kongresu Przewodniczący przedkłada do zatwierdzenia sprawozdanie z poprzedniego posiedzenia. Ma to również zastosowanie do sprawozdań Komisji. Sprawozdania z ostatnich posiedzeń, które nie mogły być przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Komisję są zatwierdzane przez odpowiednich Przewodniczących tych posiedzeń. Biuro Międzynarodowe uwzględnia również ewentualne uwagi, które delegaci Państw członkowskich zakomunikują mu w terminie czterdziestu dni po przesłaniu powyższych sprawozdań.

6. Biuro Międzynarodowe upoważnione jest do poprawienia w sprawozdaniach z posiedzeń Kongresu i Komisji błędów rzeczowych, nie dostrzeżonych w czasie ich aprobaty, zgodnie z ustępem 5.

Artykuł 25

Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komisję i przez Kongres

1. Każda delegacja może odwołać się od decyzji dotyczących propozycji (Akty Związku, rezolucje, itp.), które zostały zatwierdzone lub odrzucone przez Komisję. Zawiadomienie o odwołaniu należy złożyć Przewodniczącemu Kongresu na piśmie w ciągu 48 godzin od zakończenia posiedzenia danej Komisji, na której dana propozycja została przyjęta lub odrzucona. Odwołanie jest rozpatrywane na następnym posiedzeniu plenarnym.

2. Jeżeli propozycja została zatwierdzona lub odrzucona przez Kongres, może ona zostać ponownie rozpatrzona przez ten sam Kongres, o ile odwołanie uzyskało poparcie co najmniej 10 delegacji. Takie odwołanie musi zostać zatwierdzone przez większość 2/3 członków obecnych i głosujących, mających prawo do głosowania. Możliwość ta jednak ograniczona jest do propozycji przedłożonych bezpośrednio w czasie posiedzeń plenarnych, co oznacza, że dana kwestia sporna nie może być przedmiotem więcej niż jednego wniosku odwoławczego.

Artykuł 26

Zatwierdzanie przez Kongres projektów decyzji (Akty, rezolucje, itp.)

1. Zgodnie z zasadą generalną, każdy projekt Aktów przedstawiony przez Komisję Redakcyjną analizowany jest artykuł po artykule. Przewodniczący, za zgodą większości, może zastosować szybszą procedurę, np. poprzez rozpatrywanie każdego projektu rozdział po rozdziale. Każdy Akt można uznać za przyjęty jedynie po korzystnym wyniku głosowania nad całością projektu. W głosowaniu stosuje się postanowienia artykułu 21 ustęp 1.

2. Biuro Międzynarodowe zobowiązane jest do korygowania w ostatecznej wersji Aktów błędów rzeczowych, nie dostrzeżonych w czasie analizy projektów Aktów, numeracji artykułów i ustępów oraz odsyłaczy.

3. Projekty decyzji innych niż te modyfikujące Akty, przedstawione przez Komisję Redakcyjną są z reguły rozpatrywane w całości. Postanowienia ustępu 2 stosuje się również do projektów tych decyzji.

Artykuł 27

Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej

Z rekomendacji swojego Biura, Kongres zleca prace studialne Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej, biorąc pod uwagę skład i kompetencje obu organów, takie jakie są ustalone w artykułach 102 i 104 Regulaminu Generalnego.

Artykuł 28

Zastrzeżenia do Aktów

1. Zastrzeżenia należy przedkładać do Sekretariatu w formie propozycji, na piśmie, w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego (propozycje dotyczące Protokołu końcowego) natychmiast po przyjęciu propozycji dotyczącej artykułu, do którego odnosi się dane zastrzeżenie.

2. Aby umożliwić dystrybucję propozycji dotyczących zastrzeżeń wśród wszystkich Państw członkowskich, przed przyjęciem Protokołu końcowego przez Kongres, Sekretariat Kongresu ustala ostateczny termin wnoszenia zastrzeżeń i informuje o nim Państwa członkowskie.

3. Zastrzeżenia do Aktów Związku przedłożone po tym terminie nie będą rozpatrywane przez Sekretariat lub Kongres.

Artykuł 29

Podpisanie Aktów

Akty ostatecznie zatwierdzone przez Kongres przedkłada się Pełnomocnikom do podpisu.

Artykuł 30

Zmiany w Regulaminie

1. Każdy Kongres może zmienić swój Regulamin wewnętrzny. Aby być przedmiotem obrad, propozycje w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu, o ile nie zostały przedstawione przez upoważniony do przedłożenia propozycji organ Światowego Związku Pocztowego, muszą uzyskać poparcie na Kongresie co najmniej dziesięciu delegacji.

2. W celu przyjęcia propozycji w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu wymagane jest zatwierdzenie ich przez co najmniej dwie trzecie Państw członkowskich obecnych na Kongresie i mających prawo do głosowania.

Przekład

Światowa Konwencja Pocztowa

Spis treści

Część I

Wspólne zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej

Rozdział jedyny

Postanowienia ogólne

Artykuł

1. Definicje

2. Wyznaczenie jednostki lub jednostek odpowiedzialnych za wypełnianie obowiązków wynikających z przystąpienia do Konwencji

3. Powszechna usługa pocztowa

4. Wolność tranzytu

5. Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu. Dosyłanie. Zwrot do nadawcy przesyłek niedoręczalnych

6. Opłaty

7. Zwolnienie od opłat pocztowych

8. Znaczki pocztowe

9. Bezpieczeństwo pocztowe

10. Zrównoważony rozwój

11. Naruszenia

Część II

Zasady stosowane wobec przesyłek listowych i paczek pocztowych

Rozdział 1

Oferowane usługi

12. Usługi podstawowe

13. Usługi dodatkowe

14. Poczta elektroniczna, EMS, zintegrowana logistyka i nowe usługi

15. Przesyłki nieprzyjmowane. Zakazy

16. Dopuszczalne substancje promieniotwórcze i substancje wywołujące zakażenie

17. Reklamacje

18. Kontrola celna. Opłaty celne i inne należności

19. Wymiana odsyłek zamkniętych z jednostkami wojskowymi

20. Standardy i cele w zakresie jakości usług

Rozdział 2

Odpowiedzialność

21. Odpowiedzialność wyznaczonych operatorów. Odszkodowania

22. Nieponoszenie odpowiedzialności przez Państwa członkowskie i wyznaczonych operatorów

23. Odpowiedzialność nadawcy

24. Wypłata odszkodowania

25. Ewentualne odzyskanie odszkodowania od nadawcy lub adresata

Rozdział 3

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

26. Nadawanie przesyłek listowych za granicą

Część III

Zapłata

Rozdział 1

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

27. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia ogólne

28. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane do strumieni poczty wymienianych między wyznaczonymi operatorami krajów systemu docelowego

29. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane do strumieni poczty przeznaczonych do wyznaczonych operatorów krajów systemu przejściowego, pochodzących od wyznaczonych operatorów krajów systemu przejściowego oraz wymienianych między wyznaczonymi operatorami krajów systemu przejściowego

30. Fundusz na rzecz poprawy jakości usług

31. Opłaty tranzytowe

Rozdział 2

Inne postanowienia

32. Stawka podstawowa i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

33. Udziały lądowe i morskie paczek pocztowych

34. Prawo Rady Eksploatacji Pocztowej do ustalania opłat i udziałów

Część IV

Postanowienia końcowe

35. Tryb zatwierdzania propozycji dotyczących Konwencji i Regulaminów

36. Zastrzeżenia zgłoszone podczas Kongresu

37. Wejście w życie i okres obowiązywania Konwencji

Protokół końcowy do Światowej Konwencji Pocztowej

Artykuł

I. Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu

II. Opłaty

III. Wyjątki od zwolnienia od opłat pocztowych druków dla ociemniałych (cekogramów)

IV. Usługi podstawowe

V. Potwierdzenie odbioru

VI. Usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią (CCRI/IBRS)

VII. Zakazy (poczta listowa)

VIII. Zakazy (paczki pocztowe)

IX. Dopuszczalne substancje promieniotwórcze i substancje wywołujące zakażenie

X. Przedmioty podlegające opłatom celnym

XI. Reklamacje

XII. Opłata za przedstawienie do kontroli celnej

XIII. Nadawanie przesyłek listowych za granicą

XIV. Wyjątkowe końcowe udziały lądowe

XV. Taryfy specjalne

Światowa Konwencja Pocztowa

Niżej podpisani Pełnomocnicy Rządów Państw członkowskich Związku, zgodnie z artykułem 22 ustęp 3 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 roku, przyjęli wspólnie w niniejszej Konwencji, z zastrzeżeniem artykułu 25 ustęp 4 wyżej wymienionej Konstytucji, zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej.

Część I

Wspólne zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej

Rozdział jedyny

Postanowienia ogólne

Artykuł 1

Definicje

1. Dla celów Światowej Konwencji Pocztowej, poniższe terminy określone są w następujący sposób:

1.1 paczka: przesyłka przewożona na warunkach Konwencji i Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych;

1.2 odsyłka zamknięta: worek lub zbiór worków albo innych pojemników zaopatrzonych w chorągiewkę, zaplombowanych lub opieczętowanych, zawierających przesyłki pocztowe;

1.3 odsyłki mylnie skierowane: pojemniki otrzymane przez urząd wymiany inny niż podany na chorągiewce (worka);

1.4 przesyłki mylnie skierowane: przesyłki otrzymane przez urząd wymiany, ale przeznaczone do urzędu wymiany w innym Państwie członkowskim;

1.5 przesyłka pocztowa: termin ogólny określający każdą z wysyłek wykonywanych przez pocztę (przesyłka listowa, paczka pocztowa, przekaz pocztowy, i tym podobne);

1.6 opłaty tranzytowe: zapłata za usługi wykonane przez organizację transportową kraju, przez który się przewozi (wyznaczonego operatora, inną służbę lub połączenie obu) dotycząca tranzytu lądowego, morskiego lub lotniczego odsyłek;

1.7 opłaty końcowe (koszty końcowe): zapłata należna wyznaczonemu operatorowi kraju przeznaczenia uiszczana przez wyznaczonego operatora kraju wysyłającego z tytułu rekompensaty kosztów związanych z opracowaniem przesyłek listowych otrzymanych w kraju przeznaczenia;

1.8 wyznaczony operator: każda państwowa lub niepaństwowa jednostka oficjalnie wyznaczona przez Państwo członkowskie do zapewnienia świadczenia usług pocztowych i do wypełniania, na jego terytorium, obowiązków wynikających z Aktów Związku;

1.9 pakiecik: przesyłka przewożona na warunkach Konwencji i Regulaminu poczty listowej;

1.10 końcowy udział lądowy: zapłata należna wyznaczonemu operatorowi kraju przeznaczenia uiszczana przez wyznaczonego operatora kraju wysyłającego z tytułu rekompensaty kosztów opracowania paczki pocztowej w kraju przeznaczenia;

1.11 tranzytowy udział lądowy: zapłata należna za usługi wykonane przez organizację transportową kraju, przez który się przewozi (wyznaczonego operatora, inną służbę lub połączenie obu) dotycząca tranzytu lądowego lub lotniczego, w celu skierowania paczki pocztowej przez jego terytorium;

1.12 udział morski: zapłata należna za usługi wykonane przez organizację transportową (wyznaczonego operatora, inną służbę lub połączenie obu) biorącą udział w przewozie morskim paczki pocztowej;

1.13 powszechna usługa pocztowa: stałe świadczenie klientom podstawowych usług pocztowych o określonej jakości w każdym punkcie terytorium kraju, po przystępnych cenach;

1.14 tranzyt otwarty: tranzyt, przez kraj pośredniczący, przesyłek, których liczba lub masa nie uzasadnia sporządzania odsyłki zamkniętej do kraju przeznaczenia.

Artykuł 2

Wyznaczenie jednostki lub jednostek odpowiedzialnych za wypełnianie obowiązków wynikających z przystąpienia do Konwencji

1. Państwa członkowskie przekazują do Biura Międzynarodowego, w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, nazwę i adres organu rządowego odpowiedzialnego za nadzorowanie spraw pocztowych. Ponadto, Państwa członkowskie komunikują Biuru Międzynarodowemu, w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, nazwę i adres operatora lub operatorów oficjalnie wyznaczonych do zapewnienia świadczenia usług pocztowych i wypełniania obowiązków wynikających z Aktów Związku na jego lub ich terytoriach. Pomiędzy dwoma Kongresami, należy niezwłocznie poinformować Biuro Międzynarodowe o każdej dokonanej zmianie organów rządowych i oficjalnie wyznaczonych operatorów.

Artykuł 3

Powszechna usługa pocztowa

1. W celu utrzymania idei jednolitego terytorium pocztowego Związku, Państwa członkowskie zapewnią, aby wszyscy użytkownicy/klienci korzystali z prawa do powszechnej usługi pocztowej, która odpowiada ofercie podstawowych usług pocztowych o określonej jakości, dostarczanych w sposób stały w każdym punkcie ich terytorium, po przystępnych cenach.

2. W tym celu, Państwa członkowskie ustanawiają, w ramach swojego krajowego ustawodawstwa pocztowego lub za pomocą innych przyjętych środków, zakres oferowanych usług pocztowych i wymagania dotyczące jakości oraz przystępnych cen, biorąc pod uwagę zarówno potrzeby ludności jak i swoje uwarunkowania krajowe.

3. Państwa członkowskie zapewnią, aby oferowane usługi pocztowe i standardy jakościowe były przestrzegane przez operatorów odpowiedzialnych za świadczenie powszechnej usługi pocztowej.

4. Państwa członkowskie zapewnią, aby świadczenie powszechnej usługi pocztowej odbywało się w sposób możliwy do wykonania, gwarantując w ten sposób jej utrzymanie.

Artykuł 4

Wolność tranzytu

1. Zasada wolności wyrażona jest w artykule pierwszym Konstytucji. Zobowiązuje ona każde Państwo członkowskie do zapewnienia, aby jego wyznaczeni operatorzy kierowali zawsze najszybszymi połączeniami i najbezpieczniejszymi sposobami, które wykorzystują dla swych własnych przesyłek, odsyłki zamknięte oraz przesyłki listowe w tranzycie otwartym, dostarczane im przez innego wyznaczonego operatora. Ta zasada dotyczy również przesyłek lub odsyłek mylnie skierowanych.

2. Państwa członkowskie, które nie uczestniczą w wymianie listów zawierających substancje wywołujące zakażenie lub substancje promieniotwórcze, mają prawo nie przyjmować tych przesyłek kierowanych w tranzycie otwartym przez ich terytorium. To samo dotyczy przesyłek listowych innych niż listy, kartki pocztowe i druki dla ociemniałych (cekogramy). Dotyczy to również druków, czasopism, magazynów, pakiecików oraz worków M, których zawartość nie odpowiada przepisom prawnym regulującym warunki ich publikacji lub ich obiegu w kraju, przez który są przewożone.

3. Wolność tranzytu paczek pocztowych przeznaczonych do przewozu drogami lądowymi i morskimi ograniczona jest do obszaru krajów uczestniczących w tej usłudze.

4. Wolność tranzytu paczek lotniczych jest zagwarantowana na całym obszarze Związku. Jednakże, Państwa członkowskie, które nie uczestniczą w usłudze paczek pocztowych nie mogą być zobowiązane do zapewnienia kierowania paczek lotniczych drogą lądowo-morską.

5. W przypadku, gdy Państwo członkowskie nie przestrzega postanowień dotyczących wolności tranzytu, inne Państwa członkowskie mają prawo wstrzymać ruch pocztowy z tym Państwem członkowskim.

Artykuł 5

Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu. Dosyłanie. Zwrot do nadawcy przesyłek niedoręczalnych

1. Każda przesyłka pocztowa jest własnością nadawcy do chwili wydania jej osobie uprawnionej, z wyjątkiem przypadku, gdy przesyłka została zajęta na mocy ustawodawstwa kraju nadania lub przeznaczenia oraz, w przypadku zastosowania postanowień artykułu 15 ustęp 2 punkt 1.1 lub ustęp 3, na mocy ustawodawstwa kraju tranzytowego.

2. Nadawca przesyłki pocztowej może zlecić jej wycofanie z obiegu lub zlecić zmianę bądź korektę jej adresu. Opłaty i inne warunki ustalone są w Regulaminach.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby ich wyznaczeni operatorzy dosyłali przesyłki pocztowe, w przypadku zmiany adresu adresata i zwracali do nadawcy przesyłki niedoręczalne. Opłaty i inne warunki ustalone są w Regulaminach.

Artykuł 6

Opłaty

1. Opłaty odnoszące się do różnych pocztowych usług międzynarodowych i specjalnych ustalają Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy, w zależności od przepisów krajowych i zgodnie z zasadami wymienionymi w Konwencji i w Regulaminach. Opłaty powinny być w zasadzie powiązane z kosztami świadczenia tych usług.

2. Państwo członkowskie nadania lub jego wyznaczony operator ustala, w zależności od przepisów krajowych, stawki opłat za przewóz przesyłek listowych i paczek pocztowych. Stawki opłat obejmują doręczenie przesyłek do miejsca zamieszkania adresatów, o ile usługa doręczania jest świadczona w krajach przeznaczenia dla przesyłek, o których mowa.

3. Stosowane opłaty, łącznie z podanymi w Aktach opłatami wskaźnikowymi, powinny być co najmniej równe opłatom pobieranym w obrocie krajowym za przesyłki o tej samej charakterystyce (rodzaj, ilość, termin opracowania, i tym podobne).

4. Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy, w zależności od przepisów krajowych, są upoważnieni do przekraczania wszelkich opłat wskaźnikowych wymienionych w Aktach.

5. Powyżej minimalnego poziomu opłat określonego w ustępie 3, Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy mają prawo, na podstawie ich krajowego ustawodawstwa, ustalać obniżone opłaty za przesyłki listowe oraz paczki pocztowe nadawane na terytorium Państwa członkowskiego. Mają oni w szczególności możliwość przyznania preferencyjnych opłat swym klientom nadającym duże ilości przesyłek.

6. Niedozwolone jest pobieranie jakichkolwiek innych opłat pocztowych od klientów poza opłatami przewidzianymi w Aktach.

7. Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w Aktach, każdy wyznaczony operator zatrzymuje opłaty przez siebie pobrane.

Artykuł 7

Zwolnienie od opłat pocztowych

1. Zasada

1.1 Przypadki zwolnienia od opłat pocztowych, w znaczeniu zwolnienia od płatności opłat, są wyraźnie przewidziane w Konwencji. Niemniej jednak, Regulaminy mogą ustalać przepisy przewidujące zwolnienie zarówno od płatności opłat pocztowych, jak i zwolnienie od płatności opłat tranzytowych, opłat końcowych oraz udziałów końcowych za przesyłki listowe i paczki pocztowe mające związek ze służbą pocztową, wysyłane przez Państwa członkowskie, wyznaczonych operatorów i Związki Regionalne (po francusku: „Unions restreints”, po angielsku: „Restricted Unions”). Ponadto, przesyłki listowe i paczki pocztowe wysyłane przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego do Związków Regionalnych, Państw członkowskich i wyznaczonych operatorów uznaje się za przesyłki mające związek ze służbą pocztową i są zwolnione od wszelkich opłat pocztowych. Jednakże, Państwo członkowskie nadania lub jego wyznaczony operator ma prawo pobierania dopłat lotniczych za te ostatnie przesyłki.

2. Jeńcy wojenni i internowane osoby cywilne

2.1 Przesyłki listowe, paczki pocztowe i przesyłki dotyczące pocztowych usług finansowych, wysyłane do jeńców wojennych lub przez nich nadawane bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem biur określonych w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych, są zwolnione od wszelkich opłat pocztowych, z wyjątkiem dopłat lotniczych. Osoby uczestniczące w wojnie, przyjęte i internowane w kraju neutralnym, są zrównane z jeńcami wojennymi w ścisłym tego słowa znaczeniu w zakresie stosowania powyższych postanowień.

2.2 Postanowienia ustępu 2 punkt 1 mają zastosowanie również do przesyłek listowych, paczek pocztowych i przesyłek dotyczących pocztowych usług finansowych, pochodzących z innych krajów, skierowanych do internowanych osób cywilnych wymienionych w Konwencji Genewskiej o ochronie osób cywilnych w czasie działań wojennych z dnia 12 sierpnia 1949 roku lub też wysyłanych przez nie bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem biur określonych w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych.

2.3 Biura wymienione w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych korzystają również, w odniesieniu do osób wymienionych w ustępie 2 punkt 1 i w ustępie 2 punkt 2, ze zwolnienia od opłat pocztowych za przesyłki listowe, paczki pocztowe i przesyłki dotyczące pocztowych usług finansowych, które wysyłają lub otrzymują bądź bezpośrednio, bądź jako pośrednik.

2.4 Paczki zwolnione od opłat pocztowych przyjmuje się o masie do 5 kilogramów. Limit masy podwyższa się do 10 kilogramów dla przesyłek, których zawartość jest niepodzielna oraz dla przesyłek zaadresowanych do obozu lub obozowych mężów zaufania („hommes de confiance”) w celu rozdzielenia ich pomiędzy jeńców.

2.5 W ramach regulowania rachunków między wyznaczonymi operatorami, paczki służbowe oraz paczki jeńców wojennych i internowanych osób cywilnych nie dają prawa do naliczenia jakiegokolwiek udziału, z wyjątkiem opłat za przewóz lotniczy stosowanych do paczek lotniczych.

3. Druki dla ociemniałych (cekogramy)

3.1 Druki dla ociemniałych (cekogramy) są zwolnione z wszelkich opłat pocztowych, z wyjątkiem dopłat lotniczych.

Artykuł 8

Znaczki pocztowe

1. Termin „znaczek pocztowy” jest chroniony na mocy niniejszej Konwencji i zastrzeżony wyłącznie dla znaczków, które spełniają warunki niniejszego artykułu oraz Regulaminów.

2. Znaczek pocztowy:

2.1 jest wydawany i wprowadzany do obiegu wyłącznie pod nadzorem Państwa członkowskiego lub terytorium, zgodnie z Aktami Związku;

2.2 jest dowodem suwerenności i stanowi potwierdzenie uiszczenia opłaty pocztowej, odpowiadającej jego rzeczywistej wartości w momencie gdy jest umieszczany na przesyłce pocztowej zgodnie z Aktami Związku;

2.3 musi być w obiegu w Państwie członkowskim lub na terytorium, które go wydało do stosowania w celach uiszczenia opłaty pocztowej bądź celach filatelistycznych, zgodnie z ustawodawstwem krajowym;

2.4 musi być dostępny dla wszystkich mieszkańców wydającego Państwa członkowskiego lub terytorium.

3. Znaczek pocztowy zawiera:

3.1 napisaną literami alfabetu łacińskiego¹ nazwę wydającego Państwa członkowskiego lub terytorium;

3.2 wartość nominalną wyrażoną:

3.2.1 w zasadzie, w oficjalnej walucie wydającego Państwa członkowskiego lub terytorium lub przedstawioną w formie litery lub symbolu;

3.2.2 innymi specyficznymi znakami identyfikacyjnymi.

4. Godła Państwowe, oficjalne znaki kontrolne i znaki międzyrządowych organizacji znajdujące się na znaczkach pocztowych są chronione zgodnie z Konwencją Paryską o ochronie własności intelektualnej.

5. Tematy i motywy znaczków pocztowych powinny:

5.1 być zgodne z duchem preambuły do Konstytucji Związku oraz z decyzjami podjętymi przez organy Związku;

5.2 być ściśle powiązane z tożsamością kulturową Państwa członkowskiego lub terytorium albo przyczyniać się do promocji kultury lub utrzymania pokoju;

5.3 mieć, w przypadku upamiętniania osób lub wydarzeń spoza Państwa członkowskiego lub terytorium, ścisły związek z tym Państwem członkowskim lub terytorium;

5.4 być pozbawione charakteru politycznego lub obraźliwego wobec osoby lub kraju;

5.5 mieć ważne znaczenie dla Państwa członkowskiego lub terytorium.

6. Znaki opłaty pocztowej, odciski maszyn do frankowania i nadruki wykonywane za pomocą prasy drukarskiej albo innych sposobów drukowania lub stemplowania, zgodne z postanowieniami Aktów Związku, można stosować tylko za zgodą Państwa członkowskiego lub terytorium.

¹ Wielkiej Brytanii, jako krajowi twórcy znaczka pocztowego, przyznano wyjątek od tej zasady

Artykuł 9

Bezpieczeństwo pocztowe

1. Państwa członkowskie i ich wyznaczeni operatorzy powinni przyjąć oraz realizować strategię działania w zakresie bezpieczeństwa, na wszystkich poziomach eksploatacji pocztowej, w celu utrzymania i zwiększenia zaufania wśród społeczeństwa do usług pocztowych, w interesie wszystkich pracowników, których to dotyczy. Ta strategia powinna obejmować wymianę informacji dotyczących utrzymania pewności i bezpieczeństwa transportu oraz tranzytu odsyłek między Państwami członkowskimi i ich wyznaczonymi operatorami.

Artykuł 10

Zrównoważony rozwój

Państwa członkowskie i/lub ich wyznaczeni operatorzy powinni przyjąć i realizować dynamiczną strategię w zakresie zrównoważonego rozwoju dotyczącą w szczególności działań na rzecz środowiska, działań społecznych i ekonomicznych na wszystkich poziomach eksploatacji pocztowej oraz promować wiedzę odnośnie zagadnień związanych ze zrównoważonym rozwojem w ramach usług pocztowych.

Artykuł 11

Naruszenia

1. Przesyłki pocztowe

1.1 Państwa członkowskie zobowiązują się do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu zapobiegania poniższym czynom i ścigania oraz ukarania ich sprawców:

1.1.1 umieszczania w przesyłkach pocztowych narkotyków, substancji psychotropowych lub materiałów wybuchowych, łatwopalnych albo w inny sposób niebezpiecznych, które nie są wyraźnie dozwolone przez Konwencję;

1.1.2 umieszczania w przesyłkach pocztowych przedmiotów o charakterze pedofilskim lub pornograficznym przedstawiających dzieci.

2. Uiszczanie opłat pocztowych ogólnie i sposobów uiszczania opłat w szczególności

2.1 Państwa członkowskie zobowiązują się do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu zapobiegania, ścigania i karania naruszeń dotyczących sposobów uiszczania opłat przewidzianych w niniejszej Konwencji, to jest:

2.1.1 znaczków pocztowych, w obiegu lub wycofanych z obiegu;

2.1.2 znaków ofrankowania;

2.1.3 odcisków maszyn do frankowania lub pras drukarskich;

2.1.4 międzynarodowych kuponów na odpowiedź.

2.2 Dla celów niniejszej Konwencji, przez naruszenie dotyczące sposobów uiszczania opłat rozumie się jeden z wymienionych poniżej czynów, popełnionych dla uzyskania bezprawnego zysku dla jego sprawcy lub osoby trzeciej. Winny podlegać karze:

2.2.1 fałszowanie, kopiowanie lub podrabianie sposobów uiszczania opłaty, bądź każde nielegalne lub bezprawne działanie połączone z ich niedozwoloną produkcją;

2.2.2 używanie, wprowadzenie do obiegu, komercjalizacja, dystrybucja, rozpowszechnianie, transportowanie, prezentowanie lub wystawianie, w tym dla celów reklamowych, sfałszowanych, skopiowanych lub podrobionych sposobów uiszczania opłaty;

2.2.3 używanie lub wprowadzenie do obiegu, dla celów pocztowych, znaków opłaty, które już były wykorzystane;

2.2.4 usiłowania popełnienia jednego z wyżej wymienionych naruszeń.

3. Wzajemność

3.1 Jeśli chodzi o sankcje, żadne rozgraniczenie nie może być dokonywane między czynami wymienionymi w ustępie 2, bez względu na to czy chodzi o krajowe czy zagraniczne znaki uiszczania opłaty; postanowienie to nie może podlegać żadnemu prawnemu lub umownemu warunkowi wzajemności.

Część II

Zasady stosowane wobec przesyłek listowych i paczek pocztowych

Rozdział 1

Oferowane usługi

Artykuł 12

Usługi podstawowe

1. Państwa członkowskie powinny zadbać, aby wyznaczeni operatorzy zapewniali przyjmowanie, opracowanie, przewóz i doręczanie przesyłek listowych.

2. Przesyłki listowe obejmują:

2.1 przesyłki priorytetowe i niepriorytetowe do 2 kilogramów;

2.2 listy, kartki pocztowe, druki i pakieciki do 2 kilogramów;

2.3 druki dla ociemniałych (cekogramy) do 7 kilogramów;

2.4 worki specjalne zawierające dzienniki, czasopisma, książki i podobne dokumenty drukowane, dla tego samego adresata i pod tym samym adresem, nazywane „workami M” (po francusku „sacs M”, po angielsku „M bags”), do 30 kilogramów.

3. Przesyłki listowe są klasyfikowane według prędkości ich opracowania lub według ich zawartości, zgodnie z Regulaminem poczty listowej.

4. Limity masy wyższe niż te wymienione w ustępie 2 stosuje się fakultatywnie dla niektórych rodzajów przesyłek listowych, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej.

5. Z zastrzeżeniem postanowień przedstawionych w ustępie 8, Państwa członkowskie powinny również zadbać, aby ich wyznaczeni operatorzy zapewniali przyjmowanie, opracowanie, przewóz i doręczanie paczek pocztowych do 20 kilogramów, albo zgodnie z postanowieniami Konwencji, albo w przypadku paczek wychodzących i po zawarciu dwustronnego porozumienia, wykorzystując każdy inny sposób korzystniejszy dla ich klientów.

6. Limity masy wyższe niż 20 kilogramów stosuje się fakultatywnie dla niektórych rodzajów paczek pocztowych, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

7. Każde Państwo członkowskie, którego wyznaczony operator nie zajmuje się przewozem paczek ma prawo zlecić wykonanie postanowień Konwencji przedsiębiorstwom przewozowym. Jednocześnie może on ograniczyć tę usługę do paczek pochodzących lub przeznaczonych do miejscowości obsługiwanych przez te przedsiębiorstwa.

8. W odstępstwie od postanowień przewidzianych w ustępie 5, Państwa członkowskie, które przed 1 stycznia 2001 roku nie były stronami Porozumienia dotyczącego paczek pocztowych, nie są zobowiązane do świadczenia usługi paczek pocztowych.

Artykuł 13

Usługi dodatkowe

1. Państwa członkowskie zapewniają świadczenie następujących obowiązkowych usług dodatkowych:

1.1 usługi polecenia dla wychodzących listowych przesyłek lotniczych i przesyłek priorytetowych;

1.2 usługi polecenia dla wychodzących listowych przesyłek niepriorytetowych oraz lądowo-morskich dla kierunków, dla których nie świadczona jest usługa priorytetowa lub lotnicza;

1.3 usługi polecenia dla wszystkich przychodzących przesyłek listowych.

2. Fakultatywne jest świadczenie usługi polecenia dla wychodzących listowych przesyłek niepriorytetowych i lądowo-morskich dla kierunków, dla których zapewniona jest usługa priorytetowa lub lotnicza.

3. Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy mogą zapewniać poniższe fakultatywne usługi dodatkowe w obrocie między wyznaczonymi operatorami, którzy zgodzili się świadczyć takie usługi:

3.1 usługę przesyłek z zadeklarowaną wartością dla przesyłek listowych i paczek;

3.2 usługę przesyłek z poświadczonym doręczeniem dla przesyłek listowych;

3.3 usługę przesyłek za pobraniem dla przesyłek listowych i paczek;

3.4 usługę przesyłek ekspresowych dla przesyłek listowych i paczek;

3.5 usługę doręczenia do rąk własnych dla listowych przesyłek poleconych, z poświadczonym doręczeniem lub z zadeklarowaną wartością;

3.6 usługę przesyłek wolnych od opłat i należności dla przesyłek listowych i paczek;

3.7 usługę paczek łamliwych i paczek utrudniających manipulacje;

3.8 usługę ładunku zbiorowego „Consignment” dla przesyłek grupowych przeznaczonych za granicę pochodzących od jednego nadawcy.

4. Trzy poniższe usługi dodatkowe mają charakter zarówno obowiązkowy jak i fakultatywny:

4.1 usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią (skrót po francusku: „CCRI”, skrót po angielsku: „IBRS”), która jest zasadniczo fakultatywna; jednakże, wszystkie Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy są zobowiązani zapewnić usługę zwrotu przesyłek CCRI (IBRS);

4.2 usługa międzynarodowych kuponów na odpowiedź; kupony te mogą być wymieniane w każdym Państwie członkowskim, ale ich sprzedaż jest fakultatywna;

4.3 potwierdzenie odbioru dla listowych przesyłek poleconych lub z poświadczonym doręczeniem, paczek i przesyłek z zadeklarowaną wartością; wszystkie Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy przyjmują potwierdzenia odbioru dla przesyłek przychodzących; jednakże, świadczenie usługi potwierdzenia odbioru dla przesyłek wychodzących jest fakultatywne.

5. Usługi te i opłaty z nimi związane opisane są w Regulaminach.

6. Jeżeli elementy usługi podane poniżej podlegają opłatom specjalnym w obrocie krajowym, wyznaczeni operatorzy są upoważnieni do pobierania takich samych opłat dla przesyłek międzynarodowych, zgodnie z warunkami ustalonymi w Regulaminach:

6.1 doręczanie pakiecików o masie powyżej 500 gramów;

6.2 nadanie przesyłek listowych w ostatniej chwili przed najpóźniejszą godziną;

6.3 nadanie przesyłek poza normalnymi godzinami otwarcia okienek;

6.4 zabranie przesyłki z siedziby nadawcy;

6.5 wydanie przesyłki listowej poza normalnymi godzinami otwarcia okienek;

6.6 wydanie przesyłki adresowanej „poste restante”;

6.7 składowanie przesyłek listowych o masie powyżej 500 gramów i paczek pocztowych;

6.8 doręczanie paczek w odpowiedzi na zawiadomienie o nadejściu;

6.9 ubezpieczenie od ryzyka działania siły wyższej.

Artykuł 14

Poczta elektroniczna, EMS, zintegrowana logistyka i nowe usługi

1. Państwa członkowskie lub wyznaczeni operatorzy mogą uzgodnić między sobą, że będą uczestniczyć w świadczeniu poniższych usług opisanych w Regulaminach:

1.1 poczta elektroniczna, która jest usługą wykorzystującą elektroniczne przesyłanie wiadomości; wyznaczeni operatorzy mogą ulepszyć usługę poczty elektronicznej oferując usługę poleconej poczty elektronicznej, która uzupełnia pierwszą ofertę poprzez potwierdzenie nadania i odbioru oraz jest ona przesyłana zabezpieczonymi kanałami komunikacji pomiędzy uwierzytelnionymi użytkownikami;

1.2 EMS, która jest ekspresową usługą pocztową przeznaczoną dla dokumentów oraz towarów i która stanowi, o ile to możliwe, najszybszą usługę pocztową wykonywaną za pomocą środków fizycznych; usługa ta może być świadczona na podstawie wielostronnego Porozumienia standardowego EMS lub na podstawie porozumień dwustronnych;

1.3 usługa zintegrowanej logistyki, która w pełni odpowiada potrzebom klientów w zakresie logistyki i obejmuje etapy przed i po fizycznym przesłaniu towarów oraz dokumentów;

1.4 stempel pocztowy dla certyfikacji elektronicznej, który zaświadcza w sposób dowodowy fakt zaistnienia zdarzenia elektronicznego, w określonej formie, w określonym czasie i w którym wzięły udział jedna lub więcej stron.

2. Po porozumieniu się między sobą, Państwa członkowskie lub wyznaczeni operatorzy mogą wprowadzić nową usługę, nieprzewidzianą wyraźnie w Aktach Związku. Opłaty za nową usługę ustala każdy zainteresowany wyznaczony operator, biorąc pod uwagę koszty eksploatacyjne usługi.

Artykuł 15

Przesyłki nieprzyjmowane. Zakazy

1. Postanowienia ogólne

1.1 Nie przyjmuje się przesyłek, które nie spełniają warunków określonych w Konwencji i w Regulaminach. Nie przyjmuje się również przesyłek wysłanych z zamiarem popełnienia oszustwa lub uchylania się od dokonania pełnej zapłaty należnych opłat.

1.2 Wyjątki od zakazów zawartych w niniejszym artykule są ustalone w Regulaminach.

1.3 Wszystkie Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy mają możliwość rozszerzenia zakazów wymienionych w niniejszym artykule, które mogą być stosowane natychmiast po ich umieszczeniu we właściwym zbiorze informacji.

2. Zakazy dotyczące wszystkich rodzajów przesyłek

2.1 Umieszczanie niżej wymienionych przedmiotów jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek:

2.1.1 narkotyków i substancji psychotropowych takich jak określone przez Międzynarodowy Organ Kontroli Środków Odurzających (INCB) lub innych nielegalnych substancji odurzających zabronionych w kraju przeznaczenia;

2.1.2 przedmiotów nieprzyzwoitych lub niemoralnych;

2.1.3 przedmiotów podrobionych i pirackich kopii;

2.1.4 innych przedmiotów, których przywóz lub obrót jest zabroniony w kraju przeznaczenia;

2.1.5 przedmiotów, które ze względu na ich właściwości lub opakowanie mogą stanowić niebezpieczeństwo dla pracowników i ludności, brudzić lub uszkadzać inne przesyłki, urządzenia pocztowe lub mienie należące do osób trzecich;

2.1.6 dokumentów mających charakter korespondencji bieżącej i osobistej wymienianych między osobami innymi niż nadawca i adresat lub osoby z nimi zamieszkujące.

3. Materiały wybuchowe, łatwopalne lub promieniotwórcze i towary niebezpieczne

3.1 Umieszczanie materiałów wybuchowych, łatwopalnych lub innych towarów niebezpiecznych jak również substancji promieniotwórczych jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek.

3.2 Umieszczanie rozbrojonych wybuchowych urządzeń i sprzętu wojskowego, w tym rozbrojonych granatów, pocisków i innych podobnych przedmiotów, jak również replik tych urządzeń i przedmiotów jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek.

3.3 Wyjątkowo, przyjmuje się następujące towary niebezpieczne:

3.3.1 wymienione w artykule 16 ustęp 1 substancje promieniotwórcze wysyłane w przesyłkach listowych i w paczkach pocztowych;

3.3.2 wymienione w artykule 16 ustęp 2 substancje wywołujące zakażenie wysyłane w przesyłkach listowych i paczkach pocztowych.

4. Żywe zwierzęta

4.1 Umieszczanie żywych zwierząt jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek.

4.2 Wyjątkowo, zwierzęta wymienione poniżej przyjmuje się w przesyłkach listowych innych niż przesyłki z zadeklarowaną wartością:

4.2.1 pszczoły, pijawki i jedwabniki;

4.2.2 pasożyty i niszczyciele szkodliwych owadów, przeznaczone do zwalczania tych owadów, a wymieniane między urzędowo uznanymi instytucjami;

4.2.3 muchy z rodziny wywilżnowatych (drosophiliadae) przeznaczone do prowadzenia badań biomedycznych wymieniane między urzędowo uznanymi instytucjami.

4.3 Wyjątkowo, następujące zwierzęta przyjmuje się w paczkach:

4.3.1 żywe zwierzęta, których przewóz pocztą jest dozwolony przepisami pocztowymi zainteresowanych krajów.

5. Umieszczanie korespondencji w paczkach

5.1 Umieszczanie niżej wymienionych przedmiotów jest zakazane w paczkach pocztowych:

5.1.1 korespondencji, z wyjątkiem materiałów archiwalnych, wymienianej między osobami innymi niż nadawca i adresat lub osoby z nimi zamieszkujące.

6. Monety, banknoty i inne przedmioty wartościowe

6.1 Zabrania się umieszczania monet, banknotów, waluty lub jakichkolwiek walorów płatnych na okaziciela, czeków podróżnych, platyny, złota lub srebra, przetworzonych lub nie, kamieni szlachetnych, biżuterii i innych przedmiotów wartościowych:

6.1.1 w przesyłkach listowych bez zadeklarowanej wartości;

6.1.1.1 jednakże, jeśli przepisy kraju nadania i kraju przeznaczenia na to pozwalają, to takie przedmioty mogą być przesyłane w zamkniętej kopercie jako przesyłki polecone;

6.1.2 w paczkach bez zadeklarowanej wartości, chyba że pozwalają na to przepisy kraju nadania i kraju przeznaczenia;

6.1.3 w paczkach bez zadeklarowanej wartości wymienianych między dwoma krajami, które przyjmują deklarowanie wartości;

6.1.3.1 ponadto, każde Państwo członkowskie lub wyznaczony operator ma prawo zakazać umieszczania złota w sztabkach w paczkach z lub bez zadeklarowanej wartości, pochodzących z jego terytorium lub przeznaczonych na jego terytorium albo przesyłanych w tranzycie otwartym przez jego terytorium; może on ograniczyć rzeczywistą wartość takich przesyłek.

7. Druki i druki dla ociemniałych (cekogramy)

7.1 Druki i druki dla ociemniałych (cekogramy):

7.1.1 nie mogą posiadać żadnej adnotacji ani zawierać jakiegokolwiek elementu korespondencji;

7.1.2 nie mogą zawierać żadnego znaczka pocztowego, żadnej formy opłaty pocztowej, skasowanych lub nie, ani żadnego papieru wartościowego, z wyjątkiem przypadków, kiedy przesyłka zawiera kartkę, kopertę lub opaskę ze znakiem świadczącym o uprzednim uiszczeniu opłaty w celu dokonania jej zwrotu i na której wydrukowany jest adres nadawcy przesyłki lub jego przedstawiciela w kraju nadania lub przeznaczenia oryginalnej przesyłki.

8. Postępowanie z przesyłkami przyjętymi niezgodnie z przepisami

8.1 Postępowanie z przesyłkami przyjętymi niezgodnie z przepisami określają Regulaminy. Jednakże, przesyłek zawierających przedmioty wymienione w ustępie 2 punkt 1.1, w ustępie 2 punkt 1.2, w ustępie 3 punkt 1 i w ustępie 3 punkt 2 w żadnym przypadku nie wysyła się do miejsca przeznaczenia, nie doręcza się adresatom ani nie zwraca się do miejsca nadania. Jeżeli przedmioty wymienione w ustępie 2 punkt 1.1, w ustępie 3 punkt 1 i w ustępie 3 punkt 2 zostaną wykryte w przesyłkach w tranzycie, będą one traktowane zgodnie z przepisami kraju tranzytowego.

Artykuł 16

Dopuszczalne substancje promieniotwórcze i substancje wywołujące zakażenie

1 Przyjmuje się substancje promieniotwórcze w przesyłkach listowych i paczkach pocztowych w relacjach między Państwami członkowskimi, które zadeklarowały, że wyrażają zgodę na przyjmowanie takich przesyłek bądź we wzajemnym obrocie, bądź tylko w jednym kierunku, na następujących warunkach:

1.1 substancje promieniotwórcze powinny być przygotowane i opakowane zgodnie z właściwymi postanowieniami Regulaminów;

1.2 jeśli wysyłane są one w przesyłkach listowych, podlegają one opłacie za przesyłki priorytetowe lub opłacie za listy oraz za polecenie;

1.3 substancje promieniotwórcze umieszczone w przesyłkach listowych lub w paczkach pocztowych powinny być kierowane najszybszą drogą, zazwyczaj lotniczą, pod warunkiem uiszczenia odpowiednich dopłat lotniczych;

1.4 substancje promieniotwórcze mogą być nadawane tylko przez należycie upoważnionych nadawców.

2. Substancje wywołujące zakażenie, z wyjątkiem substancji kategorii A wywołujących zakażenie u ludzi (numer ONZ 2814) i u zwierząt (numer ONZ 2900), przyjmuje się w przesyłkach listowych i paczkach pocztowych na następujących warunkach:

2.1 Substancje kategorii B wywołujące zakażenie (numer ONZ 3373) mogą być wymieniane drogą pocztową tylko między oficjalnie uznanymi nadawcami, określonymi przez kompetentne organy. Te niebezpieczne towary mogą być przyjmowane w przesyłkach, pod warunkiem, że pozwalają na to obowiązujące przepisy krajowe i międzynarodowe oraz aktualna wersja Zaleceń Narodów Zjednoczonych dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych, wydanych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).

2.2 Z substancjami kategorii B wywołującymi zakażenie (numer ONZ 3373) należy postępować, pakować je i oznaczać zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu poczty listowej oraz Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych. Przesyłki te podlegają opłacie za przesyłki priorytetowe lub opłacie za listy polecone. Za opracowanie pocztowe takich przesyłek można pobierać dopłatę.

2.3 Dopuszczone próbki pobrane od chorych (ludzi lub zwierząt) mogą być wymieniane drogą pocztową tylko między oficjalnie uznanymi nadawcami, określonymi przez kompetentne organy. Substancje te mogą być przyjmowane w przesyłkach, pod warunkiem, że pozwalają na to obowiązujące przepisy krajowe i międzynarodowe oraz aktualna wersja Zaleceń Narodów Zjednoczonych dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych, wydanych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).

2.4 Z dopuszczonymi próbkami pobranymi od chorych (ludzi lub zwierząt) należy postępować, pakować je i oznaczać zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu poczty listowej. Przesyłki te podlegają opłacie za przesyłki priorytetowe lub opłacie za listy polecone. Za opracowanie pocztowe takich przesyłek można pobierać dopłatę.

2.5 Przyjmowanie substancji wywołujących zakażenie i dopuszczonych próbek pobranych od chorych (ludzi lub zwierząt) ograniczone jest do Państw członkowskich, które wyraziły zgodę na przyjmowanie takich przesyłek bądź we wzajemnym obrocie, bądź tylko w jednym kierunku.

2.6 Substancje wywołujące zakażenie i dopuszczone próbki pobierane od chorych (ludzi lub zwierząt) kierowane są najszybszą drogą, zazwyczaj lotniczą, pod warunkiem uiszczenia odpowiednich dopłat lotniczych i korzystają z priorytetu przy doręczaniu.

Artykuł 17

Reklamacje

1. Każdy wyznaczony operator jest zobowiązany przyjąć reklamacje dotyczące paczek i przesyłek poleconych, z zadeklarowaną wartością oraz z poświadczonym doręczeniem, nadanych w jego własnej służbie lub w służbie innego wyznaczonego operatora pod warunkiem, że reklamacje te zostaną złożone w okresie sześciu miesięcy, licząc od dnia następnego po dniu nadania przesyłki. Reklamacje przesyła się drogą priorytetową, przesyłką EMS lub środkami elektronicznymi. Okres sześciu miesięcy dotyczy relacji pomiędzy wnoszącymi reklamacje a wyznaczonymi operatorami i nie obejmuje przesyłania reklamacji między wyznaczonymi operatorami.

2. Reklamacje są przyjmowane na warunkach ustalonych w Regulaminach.

3. Opracowanie reklamacji jest bezpłatne. Jednakże, dodatkowe koszty spowodowane żądaniem przesłania przy wykorzystaniu usługi EMS pokrywa w zasadzie osoba zgłaszająca reklamację.

Artykuł 18

Kontrola celna. Opłaty celne i inne należności

1. Wyznaczony operator kraju nadania i wyznaczony operator kraju przeznaczenia są upoważnieni do przedstawiania przesyłek do kontroli celnej, zgodnie z przepisami tych krajów.

2. Przesyłki podlegające kontroli celnej mogą być obciążone, na rzecz poczty, opłatami za przedstawienie do kontroli celnej, których kwota wskaźnikowa ustalona jest w Regulaminach. Opłaty te pobiera się tylko z tytułu przedstawienia do kontroli celnej i odprawy celnej przesyłek, które obciążone zostały opłatami celnymi lub każdą inną należnością tego samego rodzaju.

3. Wyznaczeni operatorzy, którzy otrzymali zezwolenie na dokonywanie odprawy celnej w imieniu klientów są upoważnieni do pobierania od klientów opłaty opartej na rzeczywistych kosztach operacji. Opłata ta może być pobierana za wszystkie przesyłki zgłoszone do clenia, zgodnie z przepisami krajowymi, włącznie z przesyłkami wolnymi od opłat celnych. Klienci powinni zostać należycie, z wyprzedzeniem, poinformowani o tej opłacie.

4. Wyznaczeni operatorzy upoważnieni są do pobierania od nadawców lub adresatów przesyłek, zależnie od okoliczności, opłat celnych i wszystkich ewentualnych innych należności.

Artykuł 19

Wymiana odsyłek zamkniętych z jednostkami wojskowymi

1 Listowe odsyłki zamknięte mogą być wymieniane za pośrednictwem służb lądowych, morskich lub lotniczych innych krajów:

1.1 między urzędami pocztowymi jednego z Państw członkowskich a dowódcami jednostek wojskowych oddanych do dyspozycji Organizacji Narodów Zjednoczonych;

1.2 między dowódcami takich jednostek wojskowych;

1.3 między urzędami pocztowymi jednego z Państw członkowskich a dowódcami jednostek morskich, lotniczych lub lądowych, okrętów wojennych lub samolotów wojskowych tego samego kraju stacjonujących za granicą;

1.4 między dowódcami jednostek morskich, lotniczych lub lądowych, okrętów wojennych lub samolotów wojskowych tego samego kraju.

2. Przesyłki listowe umieszczone w odsyłkach, o których mowa w ustępie 1, powinny być wyłącznie adresowane do bądź pochodzić od członków jednostek wojskowych lub sztabów i załóg okrętów lub samolotów wojskowych, otrzymujących lub nadających te odsyłki. Stosowane do nich opłaty taryfowe i warunki wysyłania ustalone są na podstawie przepisów wyznaczonego operatora Państwa członkowskiego, które oddało do dyspozycji jednostkę wojskową bądź do którego należą okręty lub samoloty.

3. W przypadku braku specjalnego porozumienia, wyznaczony operator Państwa członkowskiego, który oddał do dyspozycji jednostkę wojskową bądź do którego należą okręty wojenne lub samoloty wojskowe, jest dłużny danym wyznaczonym operatorom opłaty tranzytowe za odsyłki, opłaty końcowe i opłaty za przewóz lotniczy.

Artykuł 20

Standardy oraz cele w zakresie jakości usług

1. Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy powinni określić i opublikować standardy oraz cele w zakresie doręczania przychodzących do nich przesyłek listowych i paczek.

2. Te standardy i cele, powiększone o czas zazwyczaj potrzebny na odprawę celną, nie powinny być mniej korzystne niż te stosowane dla porównywalnych przesyłek w obrocie krajowym.

3. Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy kraju nadania powinni określić również i opublikować standardy od końca do końca dla listowych przesyłek priorytetowych i lotniczych jak również dla paczek oraz paczek ekonomicznych/lądowo-morskich.

4. Państwa członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy oceniają stosowanie standardów jakości usług.

Rozdział 2

Odpowiedzialność

Artykuł 21

Odpowiedzialność wyznaczonych operatorów. Odszkodowania

1. Postanowienia ogólne

1.1 Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 22, wyznaczeni operatorzy odpowiadają za:

1.1.1 zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie przesyłek poleconych, paczek zwykłych i przesyłek z zadeklarowaną wartością;

1.1.2 zaginięcie przesyłek z poświadczonym doręczeniem;

1.1.3 zwrot przesyłek poleconych, przesyłek z zadeklarowaną wartością i paczek zwykłych, dla których nie podano przyczyny niedoręczenia.

1.2 Wyznaczeni operatorzy nie ponoszą odpowiedzialności za przesyłki inne niż te wymienione w ustępie 1 punkt 1.1 i ustępie 1 punkt 1.2.

1.3 W każdym innym przypadku nieprzewidzianym w niniejszej Konwencji, wyznaczeni operatorzy nie ponoszą odpowiedzialności.

1.4 Jeśli zaginięcie lub całkowite uszkodzenie przesyłki poleconej, paczki zwykłej lub przesyłki z zadeklarowaną wartością wynika z działania siły wyższej nie dającej podstawy do odszkodowania, nadawca ma prawo do zwrotu uiszczonych opłat za nadanie przesyłki, z wyjątkiem opłaty ubezpieczeniowej.

1.5 Kwoty wypłacanego odszkodowania nie mogą być wyższe od kwot podanych w Regulaminie poczty listowej i w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

1.6 W przypadku ponoszenia odpowiedzialności, szkody pośrednie lub korzyści niezrealizowane nie są brane pod uwagę w kwocie wypłaconego odszkodowania.

1.7 Wszystkie postanowienia dotyczące odpowiedzialności wyznaczonych operatorów są ścisłe, obowiązkowe i wyczerpujące. Wyznaczeni operatorzy nie ponoszą w żadnym przypadku odpowiedzialności – nawet w przypadku poważnej winy (poważnego błędu) – poza limitami ustalonymi w Konwencji i Regulaminach.

2. Przesyłki polecone

2.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki poleconej, nadawca ma prawo do odszkodowania ustalonego w Regulaminie poczty listowej. Jeśli nadawca żąda kwoty niższej od kwoty ustalonej w Regulaminie poczty listowej, wyznaczeni operatorzy mają prawo wypłacić tę mniejszą kwotę i na tej podstawie otrzymać zwrot odszkodowania od innych wyznaczonych operatorów, których to ewentualnie dotyczy.

2.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia przesyłki poleconej, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej wskutek ograbienia lub uszkodzenia.

3. Przesyłki z poświadczonym doręczeniem

3.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki z poświadczonym doręczeniem, nadawca ma prawo tylko do zwrotu uiszczonych opłat za nadanie przesyłki,

4. Paczki zwykłe

4.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia paczki zwykłej, nadawca ma prawo do odszkodowania ustalonego w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych. Jeśli nadawca żąda kwoty niższej od kwoty ustalonej w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych, wyznaczeni operatorzy mają prawo wypłacić tę mniejszą kwotę i na tej podstawie otrzymać zwrot odszkodowania od innych wyznaczonych operatorów, których to ewentualnie dotyczy.

4.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia paczki zwykłej, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej w wyniku ograbienia lub uszkodzenia.

4.3 Wyznaczeni operatorzy mogą uzgodnić stosowanie we wzajemnym obrocie ustalonej w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych kwoty za paczkę, bez względu na masę paczki.

5. Przesyłki z zadeklarowaną wartością

5.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki z zadeklarowaną wartością, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, kwocie zadeklarowanej wartości w SDR (DTS).

5.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia przesyłki z zadeklarowaną wartością, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej wskutek ograbienia lub uszkodzenia. Jednakże, w żadnym przypadku kwota odszkodowania nie może przekroczyć zadeklarowanej wartości w SDR (DTS).

6. W przypadku zwrotu do nadawcy listowej przesyłki poleconej lub listowej przesyłki z zadeklarowaną wartością, dla której nie podano przyczyny niedoręczenia, nadawca ma prawo tylko do zwrotu uiszczonych opłat za nadanie przesyłki.

7. W przypadku zwrotu do nadawcy paczki, dla której nie podano przyczyny niedoręczenia, nadawca ma prawo do zwrotu uiszczonych opłat za nadanie paczki w kraju nadania oraz kosztów spowodowanych zwrotem paczki z kraju przeznaczenia.

8. W przypadkach wymienionych w ustępach 2, 4 i 5, odszkodowanie oblicza się według ceny bieżącej, przeliczonej na SDR (DTS), przedmiotów lub towarów tego samego rodzaju, w miejscu i czasie przyjęcia przesyłki do przewozu. W przypadku braku ceny bieżącej, odszkodowanie oblicza się według zwykłej wartości przedmiotów lub towarów szacowanych w oparciu o te same zasady.

9. Jeżeli odszkodowanie należy się za zaginięcie, całkowite ograbienie lub całkowite uszkodzenie przesyłki poleconej, paczki zwykłej lub przesyłki z zadeklarowaną wartością, to nadawca albo, w zależności od okoliczności, adresat ma ponadto prawo do zwrotu uiszczonych opłat i należności za nadanie przesyłki, z wyjątkiem opłaty za polecenie lub opłaty ubezpieczeniowej. To samo dotyczy przesyłek poleconych, paczek zwykłych lub przesyłek z zadeklarowaną wartością, których adresat odmówił przyjęcia z powodu ich złego stanu, jeśli winę za ten stan przypisuje się służbie pocztowej i ponosi ona za to odpowiedzialność.

10. W odstępstwie od postanowień przewidzianych w ustępach 2, 4 i 5, adresat ma prawo do odszkodowania po przyjęciu ograbionej lub uszkodzonej przesyłki poleconej, paczki zwykłej lub przesyłki z zadeklarowaną wartością.

11. Wyznaczony operator kraju nadania ma prawo wypłacić nadawcom w swoim kraju odszkodowania przewidziane w przepisach krajowych dla przesyłek poleconych i paczek bez podanej wartości, pod warunkiem że nie są one niższe od odszkodowań, które ustalone są w ustępie 2 punkt 1 i w ustępie 4 punkt 1. To samo odnosi się do wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia, gdy odszkodowanie wypłacane jest adresatowi. Kwoty określone w ustępie 2 punkt 1 i ustępie 4 punkt 1 mają jednak nadal zastosowanie:

11.1 w przypadku regresu skierowanego w stosunku do odpowiedzialnego wyznaczonego operatora;

11.2 jeżeli nadawca zrzeknie się swych praw na rzecz adresata lub odwrotnie.

12. Nie ma zastosowania żadne zastrzeżenie dotyczące przekroczenia terminów reklamacji ani wypłaty odszkodowania dla wyznaczonych operatorów, w tym terminów i warunków określonych w Regulaminach, z wyjątkiem przypadku zawarcia dwustronnej umowy.

Artykuł 22

Nieponoszenie odpowiedzialności przez Państwa członkowskie i wyznaczonych operatorów

1. Wyznaczeni operatorzy przestają być odpowiedzialni za przesyłki polecone, przesyłki z poświadczonym doręczeniem, paczki i przesyłki z zadeklarowaną wartością, które doręczyli zgodnie z zasadami określonymi w ich przepisach krajowych dla przesyłek tego samego rodzaju. Jednakże odpowiedzialność jest nadal utrzymana:

1.1 jeśli ograbienie lub uszkodzenie zostanie stwierdzone bądź przed doręczeniem, bądź w chwili doręczenia przesyłki;

1.2 o ile zezwalają na to przepisy krajowe, jeśli adresat, lub nadawca w przypadku zwrotu do miejsca nadania, zgłosi zastrzeżenia przy przyjmowaniu ograbionej lub uszkodzonej przesyłki;

1.3 o ile zezwalają na to przepisy krajowe, jeśli przesyłka polecona została doręczona do oddawczej skrzynki adresata, a adresat oświadcza, że nie otrzymał przesyłki;

1.4 jeśli adresat paczki lub przesyłki z zadeklarowaną wartością, lub nadawca w przypadku jej zwrotu do miejsca nadania, pomimo złożenia prawidłowego pokwitowania, powiadomi niezwłocznie wyznaczonego operatora kraju doręczającego przesyłkę o stwierdzonej szkodzie; powinien on przedstawić dowody, że ograbienie lub uszkodzenie nie nastąpiło po doręczeniu; termin „niezwłocznie” powinien zostać zinterpretowany zgodnie z przepisami krajowymi.

2. Państwa członkowskie i wyznaczeni operatorzy nie ponoszą odpowiedzialności:

2.1 w przypadku działania siły wyższej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 13 ustęp 6 punkt 9;

2.2 jeżeli nie mogą udzielić informacji o przesyłkach wskutek zniszczenia dokumentów służbowych w wyniku działania siły wyższej, a ich odpowiedzialność nie została udowodniona w inny sposób;

2.3 jeżeli szkoda powstała z powodu błędu lub zaniedbania ze strony nadawcy lub wynika z rodzaju zawartości;

2.4 jeśli chodzi o przesyłki, które podlegają zakazom przewidzianym w artykule 15;

2.5 w przypadku zajęcia, na mocy przepisów kraju przeznaczenia, zgodnie z zawiadomieniem Państwa członkowskiego lub wyznaczonego operatora tego kraju;

2.6 jeśli chodzi o przesyłki z zadeklarowaną wartością, które były przedmiotem oszukańczego zadeklarowania wartości wyższej od rzeczywistej wartości zawartości;

2.7 jeżeli nadawca nie zgłosił żadnej reklamacji w terminie sześciu miesięcy, licząc od dnia następnego po dniu nadania przesyłki;

2.8 jeśli chodzi o paczki jeńców wojennych i internowanych osób cywilnych;

2.9 jeżeli są podejrzenia, że nadawca działał z zamiarem oszustwa w celu otrzymania odszkodowania.

3. Państwa członkowskie i wyznaczeni operatorzy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tytułu deklaracji celnych, bez względu na formę ich sporządzenia, ani z tytułu decyzji podjętych przez służby celne w czasie sprawdzania przesyłek podlegających kontroli celnej.

Artykuł 23

Odpowiedzialność nadawcy

1. Nadawca przesyłki jest odpowiedzialny za uszkodzenia ciała odniesione przez pracowników poczty oraz za wszelkie szkody wyrządzone innym przesyłkom pocztowym i urządzeniom pocztowym, spowodowane nadaniem przedmiotów niedopuszczonych do przewozu lub nieprzestrzeganiem warunków przyjęcia.

2. W przypadku szkód wyrządzonych innym przesyłkom pocztowym, nadawca jest odpowiedzialny w takim samym zakresie jak wyznaczeni operatorzy za każdą uszkodzoną przesyłkę.

3. Nadawca pozostaje odpowiedzialny nawet wtedy, gdy urząd nadawczy przyjmie taką przesyłkę.

4. Natomiast, jeżeli nadawca przestrzegał warunków przyjęcia przesyłki, nie ponosi on odpowiedzialności, o ile wystąpił błąd lub zaniedbanie ze strony wyznaczonych operatorów lub przewoźników w opracowaniu przesyłek po ich przyjęciu.

Artykuł 24

Wypłata odszkodowania

1. Z zastrzeżeniem prawa regresu w stosunku do odpowiedzialnego wyznaczonego operatora, obowiązek wypłaty odszkodowania i zwrotu opłat oraz należności ciąży, zależnie od okoliczności, na wyznaczonym operatorze kraju nadania lub na wyznaczonym operatorze kraju przeznaczenia.

2. Nadawca może zrzec się swych praw do odszkodowania na rzecz adresata. I odwrotnie, adresat może zrzec się swych praw na rzecz nadawcy. Nadawca lub adresat może upoważnić osobę trzecią do otrzymania odszkodowania, o ile przepisy krajowe na to pozwalają.

Artykuł 25

Ewentualne odzyskanie odszkodowania od nadawcy lub adresata

1. Jeżeli po wypłaceniu odszkodowania, przesyłka polecona, paczka lub przesyłka z zadeklarowaną wartością, albo część zawartości uważana poprzednio za zaginioną zostanie odnaleziona, to nadawca lub adresat, zależnie od okoliczności, jest powiadomiony, że może ją podjąć w okresie trzech miesięcy w zamian za zwrot kwoty wypłaconego odszkodowania. Prosi się go jednocześnie o podanie komu przesyłka ma być doręczona. W razie odmowy lub nieudzielenia odpowiedzi w wyznaczonym terminie, postępuje się podobnie w stosunku do adresata lub nadawcy, zależnie od okoliczności, przyznając tej osobie ten sam czas na odpowiedź.

2. Jeżeli nadawca i adresat rezygnują z przyjęcia przesyłki lub nie udzielą odpowiedzi w wyznaczonym terminie określonym w ustępie 1, staje się ona własnością tego wyznaczonego operatora lub ewentualnie tych wyznaczonych operatorów, którzy ponieśli stratę.

3. W przypadku późniejszego odnalezienia przesyłki z zadeklarowaną wartością, której zawartość zostaje uznana za niższą od kwoty wypłaconego odszkodowania, nadawca lub adresat, zależnie od okoliczności, powinien zwrócić kwotę tego odszkodowania w zamian za wydanie przesyłki, niezależnie od tego, jakie będą konsekwencje wynikające z oszukańczego zadeklarowania wartości.

Rozdział 3

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

Artykuł 26

Nadawanie przesyłek listowych za granicą

1. Żaden wyznaczony operator nie jest zobowiązany do przewożenia ani doręczania adresatom przesyłek listowych, których nadawcy, mający siedzibę na terytorium Państwa członkowskiego, nadają lub powodują ich nadawanie w obcym kraju w celu skorzystania z korzystniejszych warunków taryfowych, które są tam stosowane.

2. Postanowienia ustępu 1 stosuje się bez różnicy zarówno do przesyłek listowych przygotowanych do wysłania w kraju – siedzibie nadawcy i następnie przewiezionych za granicę jak i do przesyłek listowych przygotowanych do wysłania w obcym kraju.

3. Wyznaczony operator kraju przeznaczenia ma prawo żądać od nadawcy lub z powodu jego braku od wyznaczonego operatora kraju nadania, zapłaty według taryfy krajowej. Jeśli ani nadawca, ani wyznaczony operator kraju nadania nie zgadza się na uiszczenie tych opłat w terminie określonym przez wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia, ten ostatni może albo zwrócić takie przesyłki do wyznaczonego operatora kraju nadania będąc uprawnionym do otrzymania zapłaty za koszty zwrotu, albo postąpić z przesyłkami stosownie do swoich przepisów krajowych.

4. Żaden wyznaczony operator nie jest zobowiązany do przewożenia ani doręczania adresatom przesyłek listowych, których nadawcy nadali je lub polecili nadać w dużych ilościach w kraju innym niż ten, gdzie znajduje się ich siedziba, jeśli kwota do pobrania z tytułu opłat końcowych okaże się niższa od kwoty, jaka zostałaby pobrana, gdyby przesyłki zostały nadane w kraju – siedzibie nadawców. Wyznaczeni operatorzy krajów przeznaczenia mają prawo żądać od wyznaczonego operatora kraju nadania zapłaty odpowiadającej ponoszonym kosztom, ale nie przekraczającej granicy określonej przez większą z kwot, wynikających z dwóch następujących formuł: albo 80% taryfy krajowej za porównywalne przesyłki, albo stawek mających zastosowanie na mocy artykułu od 28 ustęp 3 do artykułu 28 ustęp 7 lub artykułu 29 ustęp 7, zależnie od okoliczności. Jeśli wyznaczony operator kraju nadania nie zgadza się na zapłacenie żądanej opłaty w terminie określonym przez wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia, ten ostatni może albo zwrócić takie przesyłki do wyznaczonego operatora kraju nadania będąc uprawnionym do otrzymania zapłaty za koszty zwrotu, albo postąpić z przesyłkami stosownie do swoich przepisów krajowych.

Część III

Zapłata

Rozdział 1

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

Artykuł 27

Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia ogólne

1. Z zastrzeżeniem zwolnień określonych w Regulaminach, każdy wyznaczony operator, który otrzymuje przesyłki listowe od innego wyznaczonego operatora, ma prawo pobierania od wyznaczonego operatora kraju wysyłającego zapłatę za koszty związane z nadchodzącą pocztą międzynarodową.

2. Dla stosowania postanowień dotyczących zapłaty opłat końcowych (kosztów końcowych) przez ich wyznaczonych operatorów, kraje i terytoria zostają sklasyfikowane zgodnie z listami sporządzonymi dla tego celu przez Kongres w rezolucji C 18/2008, jak przedstawiono poniżej:

2.1 kraje i terytoria należące do systemu docelowego przed rokiem 2010;

2.2 kraje i terytoria należące do systemu docelowego od 2010 roku i 2012 roku (nowe kraje systemu docelowego);

2.3 kraje i terytoria należące do systemu przejściowego.

3. Postanowienia niniejszej Konwencji dotyczące płatności opłat końcowych (kosztów końcowych) stanowią środki przejściowe, prowadzące do przyjęcia systemu zapłaty uwzględniającego elementy właściwe dla każdego kraju, po zakończeniu okresu przejściowego.

4. Dostęp do obrotu krajowego. Dostęp bezpośredni

4.1 Zasadniczo, każdy wyznaczony operator oddaje do dyspozycji innych wyznaczonych operatorów zbiór taryf i warunków, które oferuje w swym obrocie wewnętrznym, na takich samych warunkach, swym klientom krajowym. Do wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia należy decyzja czy wyznaczony operator kraju nadania spełnił warunki czy nie spełnił warunków w zakresie dostępu bezpośredniego.

4.2 Wyznaczeni operatorzy krajów systemu docelowego powinni udostępnić pozostałym wyznaczonym operatorom taryfy i warunki oferowane w ramach swego obrotu wewnętrznego, na takich samych warunkach, jakie oferują swym klientom krajowym.

4.3 Wyznaczeni operatorzy nowych krajów systemu docelowego mogą zdecydować, aby nie udostępniać pozostałym wyznaczonym operatorom taryf i warunków oferowanych w swym obrocie wewnętrznym, na takich samych warunkach, jakie oferują swym klientom krajowym. Niemniej jednak, ci wyznaczeni operatorzy mogą zdecydować o udostępnieniu ograniczonej liczbie wyznaczonych operatorów warunków, które oferują w swym obrocie wewnętrznym, na dwuletni okres próbny, na zasadzie wzajemności. Po upływie tego okresu, powinni oni wybrać jedną z dwóch możliwości: albo zaprzestać udostępniania warunków oferowanych w obrocie wewnętrznym albo kontynuować udostępnianie warunków oferowanych w obrocie wewnętrznym wszystkim wyznaczonym operatorom. Jeżeli jednak, wyznaczeni operatorzy nowych krajów systemu docelowego żądają od wyznaczonych operatorów krajów systemu docelowego, aby korzystać z warunków oferowanych w ich obrocie wewnętrznym, powinni udostępnić wszystkim innym wyznaczonym operatorom taryfy i warunki oferowane w ich obrocie wewnętrznym, na takich samych warunkach, jakie oferują swym klientom krajowym.

4.4 Wyznaczeni operatorzy krajów należących do systemu przejściowego mogą zdecydować, aby nie udostępniać pozostałym wyznaczonym operatorom warunków, które oferują w swym obrocie wewnętrznym. Niemniej jednak, mogą oni zdecydować o udostępnieniu ograniczonej liczbie wyznaczonych operatorów warunków, które oferują w swym obrocie wewnętrznym, na dwuletni okres próbny, na zasadzie wzajemności. Po upływie tego okresu, powinni oni wybrać jedną z dwóch możliwości: albo zaprzestać udostępniania warunków oferowanych w obrocie wewnętrznym albo kontynuować udostępnianie warunków oferowanych w obrocie wewnętrznym wszystkim wyznaczonym operatorom.

5. Zapłata opłat końcowych (kosztów końcowych) będzie opierać się na wynikach jakości usług osiągniętych w kraju przeznaczenia. Rada Eksploatacji Pocztowej będzie w związku z tym upoważniona do przyznawania premii do zapłaty określonej w artykułach 28 i 29, aby zachęcić do udziału w systemie kontroli i dla nagrodzenia wyznaczonych operatorów, którzy osiągają swoje cele jakościowe. Rada Eksploatacji Pocztowej może również ustalić kary w przypadku niewystarczającej jakości, ale nie może pozbawić wyznaczonych operatorów minimalnej zapłaty określonej w artykułach 28 i 29.

6. Każdy wyznaczony operator może zrezygnować w całości lub częściowo z zapłaty przewidzianej w ustępie 1.

7. Dla worków M, stawka opłat końcowych (kosztów końcowych) wynosi 0,793 SDR (DTS) za kilogram. Worki M o masie mniejszej niż 5 kilogramów traktuje się jak worki ważące 5 kilogramów na potrzeby zapłaty opłat końcowych (kosztów końcowych).

8. Dla przesyłek poleconych, przewidziane jest wynagrodzenie dodatkowe w wysokości 0,55 SDR (DTS) za przesyłkę na lata 2010 i 2011 i w wysokości 0,6 SDR (DTS) za przesyłkę na lata 2012 i 2013. Dla przesyłek z zadeklarowaną wartością, przewidziane jest wynagrodzenie dodatkowe w wysokości 1,1 SDR (DTS) za przesyłkę na lata 2010 i 2011 i w wysokości 1,2 SDR (DTS) za przesyłkę na lata 2012 i 2013. Rada Eksploatacji Pocztowej upoważniona jest do przyznawania premii do wynagrodzenia za te usługi oraz za inne usługi dodatkowe w przypadku, gdy świadczone usługi zawierają elementy dodatkowe, które powinny być określone w Regulaminie poczty listowej.

9. Każdy wyznaczony operator może, w wyniku porozumienia dwustronnego lub wielostronnego, stosować inne systemy zapłaty przy rozliczaniu rachunków z tytułu opłat końcowych (kosztów końcowych).

10. Wyznaczeni operatorzy mogą, fakultatywnie, wymieniać przesyłki niepriorytetowe stosując opust w wysokości 10% w stosunku do stawki opłat końcowych (kosztów końcowych) za przesyłki priorytetowe.

11. Wyznaczeni operatorzy mogą, fakultatywnie, wymieniać przesyłki podzielone na formaty, stosując obniżoną stawkę opłat końcowych (kosztów końcowych).

12. Postanowienia przewidziane między wyznaczonymi operatorami systemu docelowego odnoszą się do każdego wyznaczonego operatora systemu przejściowego, który deklaruje chęć uczestnictwa w systemie docelowym. Rada Eksploatacji Pocztowej może określić środki przejściowe w Regulaminie poczty listowej. Postanowienia systemu docelowego mogą mieć w całości zastosowanie wobec nowych wyznaczonych operatorów systemu docelowego, którzy deklarują chęć stosowania tych postanowień w całości, bez środków przejściowych.

Artykuł 28

Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane do strumieni poczty wymienianych między wyznaczonymi operatorami krajów systemu docelowego

1. Opłatę za przesyłki listowe, w tym za pocztę masową, z wyjątkiem worków M i przesyłek CCRI (IBRS), ustala się poprzez zastosowanie stawek za przesyłkę i za kilogram odzwierciedlających koszty opracowania poniesione w kraju przeznaczenia; koszty te powinny być powiązane z taryfami wewnętrznymi. Obliczanie stawek odbywa się zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej.

2. Zapłata za przesyłki CCRI (IBRS) dokonywana jest według właściwych postanowień Regulaminu poczty listowej.

3. Stawki za przesyłkę i za kilogram są obliczane na podstawie procentu opłaty za list priorytetowy o masie 20 gramów w obrocie krajowym, to jest: 70% dla krajów należących do systemu docelowego przed rokiem 2010 oraz 100% dla krajów przystępujących do systemu docelowego począwszy od roku 2010 lub 2012 (nowe kraje systemu docelowego).

4. W latach 2009 i 2010, Rada Eksploatacji Pocztowej przeprowadzi badanie dotyczące kosztów opracowania poczty w przywozie. Jeżeli opracowanie to wykaże inny udział procentowy niż 70% określony w ustępie 3, Rada Eksploatacji Pocztowej rozważy czy należy zmienić procent opłaty za list priorytetowy o masie 20 gramów na lata 2012 i 2013.

5. W latach 2010 i 2011, 50% podatku VAT lub innych stosownych podatków będzie odejmowane od opłaty stosowanej w obliczeniach określonych w ustępie 3. W latach 2012 i 2013 odejmowane będzie 100% podatku VAT lub innych podatków.

6. Stawki stosowane dla strumieni poczty wymienianych między krajami należącymi do systemu docelowego przed rokiem 2010 nie będą mogły przekroczyć:

6.1 w roku 2010: 0,253 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,980 SDR (DTS) za kilogram;

6.2 w roku 2011: 0,263 SDR (DTS) za przesyłkę i 2,059 SDR (DTS) za kilogram;

6.3 w roku 2012: 0,274 SDR (DTS) za przesyłkę i 2,141 SDR (DTS) za kilogram;

6.4 w roku 2013: 0,285 SDR (DTS) za przesyłkę i 2,227 SDR (DTS) za kilogram.

7. Stawki stosowane dla strumieni poczty wymienianych między krajami należącymi do systemu docelowego przed rokiem 2010 nie będą mogły być niższe od stawek z 2009 roku, przed zastosowaniem powiązania z jakością usług. Stawki te nie będą mogły być niższe od wartości podanych poniżej:

7.1 w roku 2010: 0,165 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,669 SDR (DTS) za kilogram;

7.2 w roku 2011: 0,169 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,709 SDR (DTS) za kilogram;

7.3 w roku 2012: 0,173 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,750 SDR (DTS) za kilogram;

7.4 w roku 2013: 0,177 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,792 SDR (DTS) za kilogram.

8. Stawki stosowane dla strumieni poczty przeznaczonych do nowych krajów systemu docelowego, pochodzących od nowych krajów systemu docelowego i wymienianych pomiędzy nowymi krajami systemu docelowego, z wyjątkiem poczty masowej, wynoszą:

8.1 w roku 2010: 0,155 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,562 SDR (DTS) za kilogram;

8.2 w roku 2011: 0,159 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,610 SDR (DTS) za kilogram;

8.3 w roku 2012: 0,164 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,648 SDR (DTS) za kilogram;

8.4 w roku 2013: 0,168 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,702 SDR (DTS) za kilogram.

9. Opłatę za pocztę masową ustala się poprzez zastosowanie przewidzianych w postanowieniach artykułu 28 ustęp od 3 do 7 stawek za przesyłkę i za kilogram.

10. O ile dwustronnie nie uzgodniono tego inaczej, dodatkowa zapłata w wysokości 0,5 SDR (DTS) za przesyłkę jest przewidziana za przesyłki polecone oraz z zadeklarowaną wartością, które nie posiadają identyfikatora zawierającego kod kreskowy lub posiadają identyfikator zawierający kod kreskowy niezgodny z normą techniczną S10 Światowego Związku Pocztowego.

11. Żadne zastrzeżenie, z wyjątkiem zawarcia dwustronnej umowy, nie ma zastosowania do niniejszego artykułu.

Artykuł 29

Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane do strumieni poczty przeznaczonych do wyznaczonych operatorów krajów systemu przejściowego, pochodzących od wyznaczonych operatorów krajów systemu przejściowego oraz wymienianych między wyznaczonymi operatorami krajów systemu przejściowego

1. Dla wyznaczonych operatorów krajów przejściowego systemu opłat końcowych (kosztów końcowych; w ramach przygotowania do ich przystąpienia do systemu docelowego), opłatę za przesyłki listowe, w tym za pocztę masową, z wyłączeniem worków M oraz przesyłek CCRI (IBRS), ustala się w drodze corocznych podwyżek w wysokości 2,8% stawek z 2009 roku skorygowanych na podstawie średniej światowej wynoszącej 14,64 przesyłek w kilogramie.

2. Zapłata za przesyłki CCRI (IBRS) dokonywana jest według właściwych postanowień Regulaminu poczty listowej.

3. Stawki stosowane dla strumieni poczty przeznaczonych do krajów systemu przejściowego, pochodzących z krajów systemu przejściowego i wymienianych między krajami systemu przejściowego wynoszą:

3.1 w roku 2010: 0,155 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,562 SDR (DTS) za kilogram;

3.2 w roku 2011: 0,159 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,610 SDR (DTS) za kilogram;

3.3 w roku 2012: 0,164 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,648 SDR (DTS) za kilogram;

3.4 w roku 2013: 0,168 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,702 SDR (DTS) za kilogram.

4. Dla strumieni przesyłek poniżej 100 ton rocznie, składowe za kilogram i za przesyłkę przelicza się na ogólną stawkę za kilogram w oparciu o średnią światową wynoszącą 14,64 przesyłek w kilogramie. Stosuje się poniższe stawki:

4.1 w roku 2010: 3,831 SDR (DTS) za kilogram;

4.2 w roku 2011: 3,938 SDR (DTS) za kilogram;

4.3 w roku 2012: 4,049 SDR (DTS) za kilogram;

4.4 w roku 2013: 4,162 SDR (DTS) za kilogram.

5. Dla strumieni przesyłek powyżej 100 ton rocznie, powyższe ogólne stawki za kilogram stosuje się, o ile ani wyznaczony operator kraju nadania ani wyznaczony operator kraju przeznaczenia nie zażądają, w ramach mechanizmu korekcyjnego, korekty stawki w oparciu o rzeczywistą liczbę przesyłek zawartych w kilogramie zamiast w oparciu o średnią światową. Próbkowanie na potrzeby zastosowania mechanizmu korekcyjnego odbywa się zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej,

6. Korekty w dół ogólnej stawki określonej w ustępie 4 nie może zażądać kraj systemu docelowego wobec kraju systemu przejściowego, chyba że ten ostatni zażąda korekty w kierunku przeciwnym.

7. Opłatę za pocztę masową przeznaczoną do wyznaczonych operatorów krajów systemu docelowego ustala się poprzez zastosowanie przewidzianych w artykule 28 stawek za przesyłkę i za kilogram. Wyznaczeni operatorzy krajów systemu przejściowego mogą żądać za otrzymaną pocztę masową zapłaty zgodnie z postanowieniami wymienionymi w ustępie 3.

8. Żadne zastrzeżenie, z wyjątkiem zawarcia umowy dwustronnej, nie ma zastosowania do niniejszego artykułu.

Artykuł 30

Fundusz na rzecz poprawy jakości usług

1. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez wszystkie kraje i terytoria krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 5, na potrzeby opłat końcowych (kosztów końcowych) oraz Funduszu na rzecz poprawy jakości usług, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 20% stawek określonych w artykule 29, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach grupy 5. Żadna wpłata tego rodzaju nie ma miejsca pomiędzy krajami grupy 5.

2. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 1 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 4, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 10% stawek określonych w artykule 29, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach tej ostatniej grupy.

3. Od dnia 1 stycznia 2012 roku, z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 2 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 4, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 10% stawek określonych w artykule 29, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach tej ostatniej grupy.

4. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 1, które należały do systemu docelowego przed rokiem 2010, krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 3, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 8% stawek określonych w artykule 29, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach tej ostatniej grupy.

5. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 1, które przystąpią do systemu docelowego w roku 2010, krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 3, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 4% stawek określonych w artykule 29, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach tej ostatniej grupy.

6. Od dnia 1 stycznia 2012 roku, z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 2 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 3, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 4% stawek określonych w artykule 29, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach tej ostatniej grupy.

7. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 1 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 2, które korzystały ze zwiększenia odpowiadającemu 8% przed 2010 rokiem, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 4% stawek określonych w artykule 29 w latach 2010 i 2011 oraz zwiększeniu odpowiadającemu 2% stawek określonych w artykule 28 ustęp 8 w latach 2012 i 2013, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach tej ostatniej grupy.

8. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 1 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 2, które korzystały ze zwiększenia odpowiadającemu 1% przed 2010 rokiem, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 1% stawek określonych w artykule 29 w latach 2010 i 2011, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach tej ostatniej grupy.

9. Łączne opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach grup od 2 do 5, przypadające rocznie na każdy dany kraj, wynoszą minimalnie 12 565 SDR (DTS). Dodatkowe kwoty potrzebne do osiągnięcia tej minimalnej kwoty fakturuje się krajom należącym do systemu docelowego przed rokiem 2010, proporcjonalnie do wielkości obrotu.

10. Projekty regionalne powinny w szczególności promować wdrażanie programów Światowego Związku Pocztowego na rzecz poprawy jakości usług oraz wdrażanie systemów rachunkowości analitycznej w krajach rozwijających się. Rada Eksploatacji Pocztowej ustanowi najpóźniej w roku 2010 odpowiednie procedury związane z finansowaniem tych projektów.

Artykuł 31

Opłaty tranzytowe

1. Odsyłki zamknięte oraz przesyłki kierowane w tranzycie otwartym wymieniane między dwoma wyznaczonymi operatorami lub między dwoma urzędami tego samego Państwa członkowskiego za pośrednictwem służb jednego lub kilku innych wyznaczonych operatorów (służb trzecich) podlegają płatnościom z tytułu opłat tranzytowych. Opłaty te stanowią zapłatę za świadczenia dotyczące tranzytu lądowego, tranzytu morskiego i tranzytu lotniczego. Zasada ta dotyczy również przesyłek mylnie skierowanych oraz odsyłek mylnie skierowanych.

Rozdział 2

Inne postanowienia

Artykuł 32

Stawka podstawowa i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

1. Stawka podstawowa stosowana przy regulowaniu rachunków między wyznaczonymi operatorami za przewozy lotnicze jest zatwierdzana przez Radę Eksploatacji Pocztowej. Stawka jest obliczana przez Biuro Międzynarodowe na podstawie formuły określonej w Regulaminie poczty listowej.

2. Obliczanie opłat za przewóz lotniczy odsyłek zamkniętych, przesyłek priorytetowych, przesyłek lotniczych i paczek lotniczych kierowanych w tranzycie otwartym, przesyłek mylnie skierowanych i odsyłek mylnie skierowanych jak również odpowiednie metody rozliczania podane są w Regulaminie poczty listowej i Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

3. Opłaty za przewóz lotniczy na całej trasie pokrywa:

3.1 w przypadku odsyłek zamkniętych, wyznaczony operator kraju pochodzenia, łącznie z przypadkiem gdy odsyłki te kierowane są w tranzycie przez jeden lub kilku wyznaczonych operatorów krajów pośredniczących;

3.2 w przypadku przesyłek priorytetowych oraz przesyłek lotniczych kierowanych w tranzycie otwartym, łącznie z przesyłkami mylnie skierowanymi, wyznaczony operator, który przekazał te przesyłki innemu wyznaczonemu operatorowi.

4. Takie same zasady stosuje się do przesyłek wolnych od opłat tranzytowych lądowych i morskich, jeśli są one kierowane drogą lotniczą.

5. Każdy wyznaczony operator kraju przeznaczenia, który zapewnia przewóz lotniczy poczty międzynarodowej na terytorium swojego kraju, ma prawo do zwrotu dodatkowych kosztów poniesionych z tytułu tego przewozu pod warunkiem, że średnia ważona odległość tych odcinków lotniczych przekracza 300 kilometrów. Rada Eksploatacji Pocztowej może zastąpić średnią ważoną odległość innym właściwym kryterium. O ile nie zostało zawarte porozumienie o niepobieraniu żadnych opłat, opłaty powinny być jednolite dla wszystkich odsyłek priorytetowych i odsyłek lotniczych nadchodzących z zagranicy, bez względu na to czy poczta ta jest czy też nie jest kierowana dalej drogą lotniczą.

6. Jednakże, jeśli opłaty końcowe pobierane przez wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia są powiązane z kosztami lub taryfami krajowymi, nie pobiera się żadnych dodatkowych dopłat za przewóz lotniczy na liniach wewnętrznych,

7. Przy obliczaniu średniej ważonej odległości, wyznaczony operator kraju przeznaczenia wyłącza masę wszystkich odsyłek, dla których obliczono opłaty końcowe na podstawie kosztów lub taryf wewnętrznych wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia.

Artykuł 33

Udziały lądowe i morskie paczek pocztowych

1. Paczki wymieniane między dwoma wyznaczonymi operatorami podlegają końcowym udziałom lądowym obliczonym poprzez połączenie stawki podstawowej za paczkę i stawki podstawowej za kilogram, ustalonych w Regulaminie.

1.1 Uwzględniając powyższe stawki podstawowe, wyznaczeni operatorzy mogą, ponadto, mieć prawo do korzystania ze stawek dodatkowych za paczkę i za kilogram, zgodnie z postanowieniami przewidzianymi w Regulaminie.

1.2 Udziały wymienione w ustępie 1 i w ustępie 1 punkt 1 obciążają wyznaczonego operatora kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady,

1.3 Końcowe udziały lądowe powinny być jednakowe dla całego terytorium każdego kraju.

2. Paczki wymieniane między dwoma wyznaczonymi operatorami lub między dwoma urzędami tego samego kraju za pośrednictwem służb lądowych jednego lub kilku innych wyznaczonych operatorów podlegają, na rzecz wyznaczonych operatorów, których służby uczestniczą w przewozie lądowym, tranzytowym udziałom lądowym ustalonym w Regulaminie w zależności od przedziału odległości.

2.1 Dla paczek przesyłanych w tranzycie otwartym, wyznaczeni operatorzy krajów pośredniczących mają prawo domagać się ustalonego w Regulaminie udziału ryczałtowego za przesyłkę.

2.2 Tranzytowe udziały lądowe obciążają wyznaczonego operatora kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady.

3. Każdy wyznaczony operator, którego służby uczestniczą w przewozie morskim paczek, ma prawo domagać się udziałów morskich. Udziały te obciążają wyznaczonego operatora kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady.

3.1 Dla wykorzystywanej służby morskiej, udział morski ustalany jest w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych w zależności od przedziału odległości.

3.2 Wyznaczeni operatorzy mają prawo podwyższyć maksymalnie o 50% udział morski obliczony zgodnie z ustępem 3 punkt 1. Mogą oni natomiast obniżyć go według swego uznania.

Artykuł 34

Prawo Rady Eksploatacji Pocztowej do ustalania opłat i udziałów

1. Rada Eksploatacji Pocztowej ma prawo do ustalania niżej wymienionych opłat i udziałów, które powinny być płacone przez wyznaczonych operatorów zgodnie z warunkami ustalonymi w Regulaminach:

1.1 opłat tranzytowych za opracowanie i transport odsyłek listowych przez co najmniej jeden kraj trzeci;

1.2 stawki podstawowej i opłat za przewóz lotniczy poczty lotniczej;

1.3 końcowych udziałów lądowych za opracowanie nadchodzących paczek;

1.4 tranzytowych udziałów lądowych za opracowanie i transport paczek przez kraj trzeci;

1.5 udziałów morskich za transport morski paczek.

2. Zmiana, która będzie mogła być dokonana, dzięki zastosowaniu metodologii zapewniającej sprawiedliwą zapłatę wyznaczonym operatorom świadczącym usługi, powinna opierać się na godnych zaufania i reprezentatywnych danych ekonomicznych i finansowych. Ewentualna zmiana, o której będzie można zdecydować, wejdzie w życie z dniem ustalonym przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

Część IV

Postanowienia końcowe

Artykuł 35

Tryb zatwierdzania propozycji dotyczących Konwencji i Regulaminów

1. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje przedłożone Kongresowi a dotyczące niniejszej Konwencji muszą uzyskać poparcie większości Państw członkowskich obecnych i głosujących, mających prawo do głosowania. Co najmniej połowa Państw członkowskich reprezentowanych na Kongresie mających prawo do głosowania musi być obecna w czasie głosowania.

2. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje odnoszące się do Regulaminu poczty listowej i Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych muszą uzyskać poparcie większości członków Rady Eksploatacji Pocztowej mających prawo do głosowania.

3. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje zgłoszone między dwoma Kongresami a dotyczące niniejszej Konwencji i jej Protokołu Końcowego, muszą uzyskać poparcie:

3.1 dwóch trzecich głosów, przy czym przynajmniej połowa Państw członkowskich Związku, które mają prawo do głosowania wzięła udział w głosowaniu, jeśli chodzi o zmiany;

3.2 większości głosów, jeśli chodzi o interpretację postanowień.

4. Pomimo postanowień przewidzianych w ustępie 3 punkt 1, każde Państwo członkowskie, którego ustawodawstwo krajowe jest jeszcze niezgodne z proponowaną zmianą, ma prawo, w terminie dziewięćdziesięciu dni, licząc od daty notyfikacji zmiany, powiadomić na piśmie Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego o niemożności przyjęcia tej zmiany.

Artykuł 36

Zastrzeżenia zgłoszone na Kongresie

1. Wszelkie zastrzeżenie niezgodne z przedmiotem i celem Związku nie jest dozwolone.

2. W zasadzie, Państwa członkowskie, których stanowiska nie podzielają inne Państwa członkowskie powinny starać się, w miarę możliwości, dostosować się do stanowiska większości. Zastrzeżenie należy zgłaszać w przypadku absolutnej konieczności i musi być ono uzasadnione w odpowiedni sposób.

3. Zastrzeżenie do artykułów niniejszej Konwencji musi być przedstawione Kongresowi w formie pisemnej propozycji w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu wewnętrznego Kongresu.

4. W celu nabrania mocy prawnej, zastrzeżenie zgłoszone Kongresowi musi być przyjęte większością wymaganą w każdym przypadku dla zmiany artykułu, do którego się ono odnosi.

5. W zasadzie, zastrzeżenie jest stosowane na zasadzie wzajemności między Państwem członkowskim, które je zgłosiło i pozostałymi Państwami członkowskimi.

6. Zastrzeżenie do niniejszej Konwencji zostanie włączone do jej Protokołu końcowego na podstawie propozycji przyjętej przez Kongres.

Artykuł 37

Wejście w życie i okres obowiązywania Konwencji

1. Niniejsza Konwencja wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2010 roku i pozostanie w mocy aż do wejścia w życie Aktów następnego Kongresu.

Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów Państw członkowskich podpisali egzemplarz niniejszej Konwencji, która jest złożona u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia powyższej zostanie przekazana każdej ze Stron przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Genewie, dnia 12 sierpnia 2008 roku.

Protokół końcowy do Światowej Konwencji Pocztowej

W chwili przystąpienia do podpisywania Światowej Konwencji Pocztowej sporządzonej w dniu dzisiejszym, niżej podpisani Pełnomocnicy uzgodnili, co następuje:

Artykuł I

Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu

1. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 oraz ustęp 2 nie stosuje się do Antigui i Barbudy, Królestwa Bahrajnu, Barbadosu, Belize, Republiki Botswany, Państwa Brunei Darussalam, Kanady, Hong Kongu, Chińskiej Republiki Ludowej, Wspólnoty Dominiki, Arabskiej Republiki Egiptu, Republiki Wysp Fidżi, Republiki Gambii, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Zamorskich Terytoriów Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grenady, Kooperacyjnej Republiki Gujany, Irlandii, Jamajki, Republiki Kenii, Republiki Kiribati, Państwa Kuwejt, Królestwa Lesotho, Republiki Malawi, Malezji, Republiki Mauritiusu, Republiki Nauru, Nowej Zelandii, Federalnej Republiki Nigerii, Niezależnego Państwa Papui-Nowej Gwinei, Federacji Saint Kitts i Nevis, Saint Lucii, Saint Vincent i Grenadyny, Niezależnego Państwa Samoa, Republiki Seszeli, Republiki Sierra Leone, Republiki Singapuru, Wysp Salomona, Królestwa Suazi, Zjednoczonej Republiki Tanzanii, Republiki Trynidadu i Tobago, Tuvalu, Republiki Ugandy, Republiki Vanuatu i Republiki Zambii.

2. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 i ustęp 2 nie stosuje się również do Republiki Austrii, Królestwa Danii i Islamskiej Republiki Iranu, których ustawodawstwo nie zezwala na wycofanie lub zmianę adresu przesyłek listowych na życzenie nadawcy, gdy adresat został poinformowany o nadejściu przesyłki pod jego adresem.

3. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 nie stosuje się do Związku Australijskiego, Republiki Ghany i Republiki Zimbabwe.

4. Postanowień artykułu 5 ustęp 2 nie stosuje się do Wspólnoty Bahamów, Królestwa Belgii, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Republiki Iraku i Republiki Związku Mjanmy, których ustawodawstwo nie zezwala na wycofanie lub zmianę adresu przesyłek listowych na życzenie nadawcy.

5. Postanowień artykułu 5 ustęp 2 nie stosuje się do Stanów Zjednoczonych Ameryki.

6. Postanowienia artykułu 5 ustęp 2 stosuje się do Związku Australijskiego w takiej mierze, w jakiej są one zgodne z ustawodawstwem wewnętrznym tego kraju.

7. W odstępstwie od postanowień artykułu 5 ustęp 2, Demokratyczna Republika Konga, Republika Salwadoru, Republika Panamy, Republika Filipin i Boliwariańska Republika Wenezueli mają prawo nie zwracać paczek po zażądaniu przez adresata dokonania ich odprawy celnej, ze względu na to, że zabraniają tego ich przepisy celne.

Artykuł II

Opłaty

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 6, Związek Australijski, Kanada i Nowa Zelandia są upoważnione do pobierania opłat pocztowych innych niż przewidziane w Regulaminach, jeśli takie opłaty są zgodne z ustawodawstwem ich krajów.

Artykuł III

Wyjątki od zwolnienia od opłat pocztowych druków dla ociemniałych (cekogramów)

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Republika Indonezji, Saint Vincent i Grenadyny oraz Republika Turcji, które nie zwalniają druków dla ociemniałych (cekogramów) z opłat pocztowych w swoim obrocie krajowym, mogą pobierać opłaty pocztowe i opłaty za usługi specjalne, jednakże nie wyższe niż w ich obrocie krajowym.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Związek Australijski, Republika Austrii, Kanada, Republika Federalna Niemiec, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Japonia, Konfederacja Szwajcarska i Stany Zjednoczone Ameryki, mogą pobierać opłaty za usługi specjalne, stosowane w ich obrocie krajowym, w odniesieniu do druków dla ociemniałych (cekogramów).

Artykuł IV

Usługi podstawowe

1. Pomimo postanowień artykułu 12, Związek Australijski nie zgadza się z rozszerzeniem usług podstawowych na paczki pocztowe.

2. Postanowienia artykułu 12 ustęp 2 punkt 4 nie stosuje się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, której krajowe ustawodawstwo nakazuje niższe limity wagowe. Przepisy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa ograniczają do 20 kilogramów masę worków pocztowych.

3. W odstępstwie od postanowień artykułu 12 ustęp 2 punkt 4, Republika Kazachstanu i Republika Uzbekistanu mają prawo do ograniczenia do 20 kilogramów maksymalnej masy przychodzących i wychodzących worków M.

Artykuł V

Potwierdzenie odbioru

1. Kanada ma prawo nie stosować postanowień artykułu 13 ustęp 4 punkt 3 w odniesieniu do paczek, ze względu na to, że nie oferuje usługi potwierdzenia odbioru dla paczek w swoim obrocie krajowym.

Artykuł VI

Usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią (CCRI/IBRS)

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 13 ustęp 4 punkt 1, Republika Bułgarii zapewni usługę międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią po przeprowadzeniu negocjacji z zainteresowanym Państwem członkowskim.

Artykuł VII

Zakazy (poczta listowa)

1. Wyjątkowo, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna i Republika Libańska nie przyjmują przesyłek poleconych zawierających monety lub banknoty, lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, lub czeki podróżne, lub platynę, złoto albo srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe. Nie są oni zobowiązani do ścisłego przestrzegania postanowień Regulaminu poczty listowej w odniesieniu do odpowiedzialności w przypadkach ograbienia lub uszkodzenia przesyłek poleconych bądź gdy przesyłki zawierają przedmioty wykonane ze szkła lub przedmioty łamliwe.

2. Wyjątkowo, Republika Boliwii, Chińska Republika Ludowa, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hong Kongu, Republika Iraku, Federalna Demokratyczna Republika Nepalu, Islamska Republika Pakistanu, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Sudanu oraz Socjalistyczna Republika Wietnamu nie przyjmują przesyłek poleconych zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe.

3. Republika Związku Mjanmy zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających wartościowe przedmioty wymienione w artykule 15 ustęp 6, ponieważ jego ustawodawstwo krajowe sprzeciwia się przyjmowaniu tego rodzaju przesyłek.

4. Federalna Demokratyczna Republika Nepalu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających walutę lub monety, z wyjątkiem przypadków, gdy zawarto specjalne porozumienie w tej sprawie.

5. Republika Uzbekistanu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, czeki, znaczki pocztowe lub walutę obcą i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia bądź uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

6. Islamska Republika Iranu nie przyjmuje przesyłek zawierających przedmioty niezgodne z religią islamską.

7. Republika Filipin zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek listowych (zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością) zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe.

8. Związek Australijski nie przyjmuje żadnej przesyłki pocztowej zawierającej sztabki metali lub banknoty. Ponadto, nie przyjmuje ona przesyłek poleconych przeznaczonych do Związku Australijskiego ani przesyłek wysyłanych w tranzycie otwartym zawierających przedmioty wartościowe takie jak biżuteria, metale szlachetne, kamienie szlachetne lub półszlachetne, papiery wartościowe, monety lub inne formy zbywalnych instrumentów finansowych. Uchyla się ona od wszelkiej odpowiedzialności, jeśli chodzi o przesyłki nadane z naruszeniem niniejszego zastrzeżenia.

9. Chińska Republika Ludowa, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hong Kongu, nie przyjmuje przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela lub czeki podróżne, zgodnie z jej wewnętrznymi przepisami.

10. Republika Łotewska i Mongolia zastrzegają sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, wartości na okaziciela i czeki podróżne, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu ich krajowe przepisy.

11. Federacyjna Republika Brazylii zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, będące w obiegu banknoty i jakiekolwiek walory płatne na okaziciela.

12. Socjalistyczna Republika Wietnamu zastrzega sobie prawo nie przyjmowania listów zawierających przedmioty i towary.

13. Republika Indonezji nie przyjmuje przesyłek poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, czeki, znaczki pocztowe, waluty obce lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia takich przesyłek.

14. Republika Kirgiska zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek listowych (zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością oraz pakiecików) zawierających monety, banknoty lub walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe. Uchyla się on od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

15. Republika Kazachstanu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki, metale szlachetne, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe, jak również waluty obce i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

16. Republika Mołdowy i Federacja Rosyjska nie przyjmują przesyłek poleconych i z zadeklarowaną wartością zawierających będące w obiegu banknoty, walory (czeki) płatne na okaziciela oraz waluty obce i uchylają się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

Artykuł VIII

Zakazy (paczki pocztowe)

1. Republika Związku Mjanmy i Republika Zambii mają prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających wartościowe przedmioty wymienione w artykule 15 ustęp 6 punkt 1.3.1, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu ich przepisy krajowe.

2. Wyjątkowo, Republika Libańska i Republika Sudanu nie przyjmują paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne i inne przedmioty wartościowe albo takich, które zawierają płyny i składniki łatwo przechodzące w stan płynny, albo przedmioty ze szkła lub podobne, albo przedmioty łamliwe. Nie są oni związani odnoszącymi się do tego postanowieniami Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych.

3. Federacyjna Republika Brazylii ma prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety i będące w obiegu banknoty, jak również jakiekolwiek walory na okaziciela, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu jej przepisy krajowe.

4. Republika Ghany ma prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety i będące w obiegu banknoty, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu jej przepisy krajowe.

5. Poza przedmiotami podanymi w artykule 15, Królestwo Arabii Saudyjskiej nie przyjmuje paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe. Nie przyjmuje także paczek zawierających wszelkiego rodzaju lekarstwa, chyba że towarzyszy im recepta lekarska pochodząca od kompetentnej władzy oficjalnej, produkty przeznaczone do gaszenia ognia, płynne substancje chemiczne lub przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

6. Poza przedmiotami podanymi w artykule 15, Sułtanat Omanu nie przyjmuje paczek zawierających:

6.1 wszelkiego rodzaju lekarstwa, chyba że towarzyszy im recepta lekarska pochodząca od kompetentnej władzy oficjalnej;

6.2 produkty przeznaczone do gaszenia ognia i płynne substancje chemiczne;

6.3 przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

7. Poza przedmiotami podanymi w artykule 15, Islamska Republika Iranu ma prawo nie przyjmować paczek zawierających przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

8. Republika Filipin ma prawo nie przyjmować paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe albo takich, które zawierają płyny i składniki łatwo przechodzące w stan płynny albo przedmioty ze szkła lub podobne, albo przedmioty łamliwe.

9. Związek Australijski nie przyjmuje żadnej przesyłki pocztowej zawierającej sztabki metali lub banknoty.

10. Chińska Republika Ludowa nie przyjmuje paczek zwykłych zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe. Poza tym, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hong Kongu, nie są także przyjmowane paczki z zadeklarowaną wartością zawierające monety, walutę, walory płatne na okaziciela lub czeki podróżne.

11. Mongolia zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować, zgodnie z jej krajowymi przepisami, paczek zawierających monety, banknoty, walory na okaziciela i czeki podróżne.

12. Republika Łotewska nie przyjmuje paczek zwykłych ani paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, jakiekolwiek walory (czeki) na okaziciela lub waluty obce i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia dotyczącego takich przesyłek.

13. Republika Mołdowy, Federacja Rosyjska, Ukraina i Republika Uzbekistanu nie przyjmują paczek zwykłych ani z zadeklarowaną wartością zawierających będące w obiegu banknoty, walory (czeki) płatne na okaziciela oraz waluty obce i uchylają się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

14. Republika Kazachstanu nie przyjmuje paczek zwykłych ani z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki, metale szlachetne, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe, jak również waluty obce i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

Artykuł IX

Dopuszczalne substancje promieniotwórcze i substancje wywołujące zakażenie

1. Pomimo postanowień artykułu 16, Mongolia zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować, zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi, przesyłek pocztowych zawierających substancje promieniotwórcze i substancje wywołujące zakażenie.

Artykuł X

Przedmioty podlegające opłatom celnym

1. Powołując się na postanowienia artykułu 15, Ludowa Republika Bangladeszu i Republika Salwadoru nie przyjmują przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym.

2. Powołując się na postanowienia artykułu 15, Islamska Republika Afganistanu, Republika Albanii, Republika Azerbejdżanu, Republika Białorusi, Królestwo Kambodży, Republika Chile, Republika Kolumbii, Republika Kuby, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Republika Salwadoru, Republika Estońska, Republika Włoska, Republika Kazachstanu, Republika Łotewska, Republika Mołdowy, Federalna Demokratyczna Republika Nepalu, Republika Peru, Federacja Rosyjska, Republika San Marino, Turkmenistan, Ukraina, Republika Uzbekistanu, i Boliwariańska Republika Wenezueli nie przyjmują listów zwykłych i poleconych zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym.

3. Powołując się na postanowienia artykułu 15, Republika Beninu, Burkina Faso, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Republika Dżibuti, Republika Mali i Islamska Republika Mauretańska nie przyjmują listów zwykłych zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym.

4. Pomimo postanowień przewidzianych w ustępach od 1 do 3, w każdym przypadku przyjmuje się przesyłki z zawartością surowicy, szczepionek jak również przesyłki z trudno dostępnymi, pilnie potrzebnymi lekarstwami.

Artykuł XI

Reklamacje

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 17 ustęp 3, Republika Bułgarii, Republika Zielonego Przylądka, Republika Czadu, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Arabska Republika Egiptu, Republika Gabońska, Zamorskie Terytoria Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republika Grecka, Islamska Republika Iranu, Republika Kirgiska, Mongolia, Republika Związku Mjanmy, Republika Filipin, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Sudanu, Syryjska Republika Arabska, Turkmenistan, Ukraina, Republika Uzbekistanu oraz Republika Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za reklamacje dotyczące przesyłek listowych.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 17 ustęp 3, Republika Argentyńska, Republika Austrii, Republika Azerbejdżanu, Republika Litewska, Republika Mołdowy i Republika Słowacka zastrzegają sobie prawo pobierania opłaty specjalnej w przypadkach, gdy po ukończeniu postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego na skutek złożonej reklamacji okazuje się, że reklamacja była nieuzasadniona.

3. Islamska Republika Afganistanu, Republika Bułgarii, Republika Zielonego Przylądka, Republika Konga, Arabska Republika Egiptu, Republika Gabońska, Islamska Republika Iranu, Republika Kirgiska, Mongolia, Republika Związku Mjanmy, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Sudanu, Republika Surinamu, Syryjska Republika Arabska, Turkmenistan, Ukraina, Republika Uzbekistanu i Republika Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za reklamacje dotyczące paczek.

4. W odstępstwie od postanowień artykułu 17 ustęp 3, Federacyjna Republika Brazylii, Republika Panamy i Stany Zjednoczone Ameryki zastrzegają sobie prawo pobierania od klientów opłaty za reklamacje dotyczące przesyłek listowych i paczek pocztowych nadanych w krajach, które stosują tego typu opłatę zgodnie z postanowieniami ustępów od 1 do 3.

Artykuł XII

Opłata za przedstawienie do kontroli celnej

1. Republika Gabońska zastrzega sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za przedstawienie do kontroli celnej.

2. Republika Konga i Republika Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za przedstawienie paczek do kontroli celnej.

Artykuł XIII

Nadawanie przesyłek listowych za granicą

1. Związek Australijski, Republika Austrii, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Pomocnej, Republika Grecka, Nowa Zelandia i Stany Zjednoczone Ameryki, zastrzegają sobie prawo pobierania opłaty odpowiadającej kosztom opracowania od każdego wyznaczonego operatora, który na mocy artykułu 26 ustęp 4, zwraca im przesyłki, początkowo niewysłane przez ich służby jako przesyłki pocztowe.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 26 ustęp 4, Kanada zastrzega sobie prawo do pobierania od wyznaczonego operatora kraju nadania opłaty pozwalającej co najmniej pokryć koszty powstałe przy opracowaniu takich przesyłek.

3. Postanowienia artykułu 26 ustęp 4 upoważniają wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia do żądania od wyznaczonego operatora kraju nadania odpowiedniej zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadawanych za granicą w dużych ilościach. Związek Australijski i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Pomocnej zastrzegają sobie prawo do ograniczenia takiej opłaty do kwoty odpowiadającej taryfie krajowej stosowanej dla porównywalnych przesyłek w kraju przeznaczenia.

4. Postanowienia artykułu 26 ustęp 4 upoważniają wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia do żądania od wyznaczonego operatora kraju nadania odpowiedniej zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadawanych za granicą w dużych ilościach. Następujące Państwa członkowskie zastrzegają sobie prawo do ograniczenia takiej opłaty do limitów ustalonych w Regulaminie dla przesyłek masowych: Wspólnota Bahamów, Barbados, Państwo Brunei Darussalam, Chińska Republika Ludowa, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Zamorskie Terytoria Wielkiej Brytanii i Irlandii Pomocnej, Grenada, Kooperacyjna Republika Gujany, Republika Indii, Malezja, Federalna Demokratyczna Republika Nepalu, Królestwo Niderlandów, Holenderskie Antyle i Aruba, Nowa Zelandia, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Republika Singapuru, Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki, Republika Surinamu, Królestwo Tajlandii i Stany Zjednoczone Ameryki,.

5. Pomimo zastrzeżeń przedstawionych w ustępie 4, następujące Państwa członkowskie zastrzegają sobie prawo do stosowania w pełni artykułu 26 Konwencji w odniesieniu do przesyłek otrzymywanych z Państw członkowskich Związku: Republika Argentyńska, Republika Austrii, Republika Beninu, Federacyjna Republika Brazylii, Burkina Faso, Republika Kamerunu, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Republika Cypryjska, Królestwo Danii, Arabska Republika Egiptu, Republika Francuska, Republika Federalna Niemiec, Republika Grecka, Republika Gwinei, Państwo Izrael, Republika Włoska, Japonia, Jordańskie Królestwo Haszymidzkie, Republika Libańska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Mali, Islamska Republika Mauretańska, Księstwo Monako, Królestwo Marokańskie, Królestwo Norwegii, Republika Portugalska, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Senegalu, Syryjska Republika Arabska i Republika Togijska.

6. W celu stosowania postanowień artykułu 26 ustęp 4, Republika Federalna Niemiec zastrzega sobie prawo żądania od kraju nadania przesyłek opłaty w kwocie równej tej, jaką otrzymałyby od kraju, w którym znajduje się siedziba nadawcy.

7. Pomimo zastrzeżeń przedstawionych w artykule XIII, Chińska Republika Ludowa zastrzega sobie prawo ograniczenia zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadanych za granicą w dużych ilościach do limitów ustalonych w Konwencji Światowego Związku Pocztowego i Regulaminie poczty listowej w odniesieniu do poczty masowej.

Artykuł XIV

Wyjątkowe końcowe udziały lądowe

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 33, Islamska Republika Afganistanu zastrzega sobie prawo pobierania 7,50 SDR (DTS) jako dodatkowego wyjątkowego końcowego udziału lądowego za paczkę.

Artykuł XV

Taryfy specjalne

1. Królestwo Belgii, Królestwo Norwegii i Stany Zjednoczone Ameryki mają prawo do pobierania za paczki lotnicze udziałów lądowych wyższych niż za paczki lądowo-morskie.

2. Republika Libańska ma prawo do pobierania za paczki o masie do 1 kilograma opłaty stosowanej za paczki o masie od 1 do 3 kilogramów.

3. Republika Panamy ma prawo do pobierania 0,20 SDR (DTS) za kilogram za przesyłane w tranzycie paczki lądowo-morskie przewożone drogą lotniczą (S.A.L.).

Na dowód czego, niżej wymienieni Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który będzie miał tę samą moc i to samo znaczenie, jak w przypadku, gdyby jego postanowienia zostały włączone do tekstu samej Konwencji i podpisali go w jednym egzemplarzu, który jest złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Jedna kopia będzie dostarczona każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Genewie, dnia 12 sierpnia 2008 roku.

Przekład

Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych

Spis treści

Część I

Powszechne zasady obowiązujące w pocztowych usługach płatniczych

Rozdział I

Postanowienia ogólne

Artykuł

1 Zakres porozumienia

2 Definicje

3 Wyznaczenie operatora

4 Funkcje Państw członkowskich

5 Funkcje operacyjne

6 Własność kwot pocztowych usług płatniczych

7 Zapobieganie praniu pieniędzy, finansowaniu terrorystów oraz przestępstwom finansowym

8 Poufność

9 Neutralność technologiczna

Rozdział II

Zasady ogólne oraz jakość usługi

10 Zasady ogólne

11 Jakość usługi

Rozdział III

Zasady elektronicznej wymiany danych

12 Współpraca

13 Zapewnienie bezpieczeństwa wymiany elektronicznej

14 Śledzenie i wyszukiwanie

Część II

Zasady pocztowych usług płatniczych

Rozdział I

Przetwarzanie pocztowych zleceń płatniczych

15 Nadawanie, wprowadzanie oraz przesyłanie pocztowych zleceń płatniczych

16 Sprawdzanie oraz przekazywanie kwot

17 Kwota maksymalna

18 Zwrot kwoty

Rozdział II

Reklamacje oraz odpowiedzialność finansowa

19 Reklamacje

20 Odpowiedzialność finansowa wyznaczonych operatorów względem użytkowników

21 Zobowiązania oraz odpowiedzialność wyznaczonych operatorów względem siebie

22 Zwolnienie wyznaczonych operatorów od odpowiedzialności finansowej

23 Zastrzeżenia odnośnie odpowiedzialności finansowej

Rozdział III

Relacje finansowe

24 Zasady rozliczeniowe oraz finansowe

25 Rozliczenia oraz clearing

Część III

Postanowienia przejściowe oraz końcowe

26 Zastrzeżenia na Kongresie

27 Postanowienia końcowe

28 Wejście w życie oraz okres obowiązywania Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych

Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych

Niżej podpisani, Pełnomocnicy Rządów Państw członkowskich Związku, zgodnie z postanowieniem artykułu 22 ustęp 4 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 roku, przyjęli wspólnie, z zastrzeżeniem artykułu 25 ustęp 4 wyżej wymienionej Konstytucji, poniższe Porozumienie, aby wprowadzić bezpieczne oraz łatwo dostępne usługi płatnicze, dostosowane do jak największej ilości użytkowników na podstawie systemów umożliwiających współpracę sieci wyznaczonych operatorów.

Część I

Powszechne zasady obowiązujące w pocztowych usługach płatniczych

Rozdział I

Postanowienia ogólne

Artykuł 1

Zakres porozumienia

1. Każdy kraj, będący członkiem powinien dołożyć najwyższych starań, aby na jego terytorium świadczono co najmniej jedną z następujących pocztowych usług płatniczych:

1.1 przekaz gotówkowy: nadawca wpłaca kwotę w punkcie dostępu usługi wyznaczonego operatora oraz prosi o wypłatę całkowitej kwoty adresatowi gotówką bez potrąceń.

1.2 przekaz do wypłaty: nadawca wydaje zlecenie obciążenia jego konta, prowadzonego przez wyznaczonego operatora, oraz prosi o wypłatę całkowitej kwoty adresatowi gotówką bez potrąceń.

1.3 przekaz do wpłaty: nadawca wpłaca kwotę w punkcie dostępu usługi wyznaczonego operatora oraz prosi o wpłatę na konto adresata bez potrąceń.

1.4 przelew pocztowy: nadawca wydaje zlecenie obciążenia jego konta, prowadzonego przez wyznaczonego operatora, oraz prosi o zaliczenie równowartości kwoty na konto adresata, prowadzone przez wyznaczonego operatora wypłacającego, bez potrąceń.

2. Regulamin określa procedury wykonywania niniejszego Porozumienia.

Artykuł 2

Definicje

1. Kompetentna władza – jakakolwiek władza krajowa Państwa członkowskiego Związku, która na mocy uprawnień przysługujących zgodnie z prawem bądź regulaminem nadzoruje działalność wyznaczonego operatora lub osób omawianych w niniejszym artykule. Kompetentna władza może zwracać się do władz administracyjnych lub prawnych, zajmujących się zwalczaniem prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, a w szczególności do krajowego wywiadu finansowego i jego władz zwierzchnich.

2. Zaliczka – częściowa płatność z góry dokonana przez wyznaczonego operatora nadania wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu, ułatwiająca zarządzanie stanu gotówki pocztowych usług płatniczych wyznaczonego operatora wypłacającego.

3. Pranie pieniędzy – wymiana lub przelew kwoty ze świadomością, iż pieniądze pochodzą z działalności przestępczej lub uczestnictwa w takiej działalności, w celu ukrycia bądź zamaskowania nielegalnego pochodzenia pieniędzy lub udzielenia pomocy jakiejkolwiek osobie, która uczestniczyła w takiej działalności, w uniknięciu skutków prawnych jego czynu; pranie pieniędzy należy uważać za takie, gdy działalność pozyskująca prane pieniądze podlega ściganiu na terytorium innego Państwa członkowskiego lub kraju trzeciego.

4. Izolacja (ring-fencing) – przymusowe oddzielenie środków użytkownika od środków wyznaczonego operatora, co zapobiega wykorzystaniu pieniędzy użytkownika dla celów innych niż wykonanie operacji pocztowych usług płatniczych.

5. Izba rozrachunkowa – w ramach wymiany wielostronnej izba rozrachunkowa obsługuje wzajemne zobowiązania oraz roszczenia wynikające z usług świadczonych przez jednego operatora drugiemu operatorowi. Zadaniem izby jest prowadzenie konta wymiany między operatorami, które są rozliczane poprzez bank rozliczeniowy, oraz podjęcie niezbędnych kroków w przypadku nieprawidłowości rozliczeniowych.

6. Clearing – system umożliwiający zredukowanie do minimum ilości płatności, jakie mają być dokonane poprzez sporządzanie okresowego salda zobowiązań i należności zainteresowanych stron. Clearing składa się z dwóch etapów: określenia wzajemnych sald oraz – poprzez sumowanie tych sald – obliczanie całościowego stanu każdej jednostki względem całej wspólnoty celem tylko jednego rozliczenia na podstawie statusu danej jednostki, będącej albo dłużnikiem albo wierzycielem.

7. Konto zbiorcze – zgromadzenie kwot z różnych źródeł na jednym koncie.

8. Konto łącznikowe – konto pocztowe otwarte wzajemnie przez wyznaczonych operatorów w ramach relacji dwustronnych, za pomocą którego rozlicza się wzajemne zobowiązania i należności.

9. Działalność przestępcza – jakikolwiek rodzaj uczestnictwa w przestępstwie bądź nielegalnym postępowaniu lub popełnianie przestępstwa zgodnie z definicją prawa krajowego.

10. Depozyt bezpieczeństwa – kwota zdeponowana w postaci gotówki lub poręczeń celem zagwarantowania płatności między wyznaczonymi operatorami.

11. Odbiorca – osoba fizyczna lub prawna określona przez nadawcę jako adresat przekazu pieniężnego lub pocztowego przelewu giro.

12. Waluta trzecia – waluta pośrednia stosowana w przypadkach niewymienialności między dwiema walutami lub dla potrzeb clearingu lub rozliczeń.

13. Potrzeba dokładności w relacji z użytkownikami – ogólny obowiązek po stronie wyznaczonych operatorów obejmujący:

– identyfikację użytkowników;

– uzyskanie informacji o celu pocztowego zlecenia płatniczego;

– nadzorowanie pocztowych zleceń płatniczych;

– sprawdzanie aktualności informacji o użytkownikach;

– zgłaszanie podejrzanych transakcji kompetentnym władzom.

14. Dane elektroniczne pocztowych zleceń płatniczych – dane przesyłane środkami elektronicznymi od jednego wyznaczonego operatora do drugiego, mające związek z wykonaniem pocztowych zleceń płatniczych, rozpatrywaniem reklamacji, zniekształceniem lub korektą adresu lub zwrotem kwoty, które albo są wprowadzane przez wyznaczonych operatorów lub generowane automatycznie przez ich system informacyjny, i które wskazują zmianę stanu pocztowego zlecenia płatniczego lub wniosku zlecenia.

15. Dane osobowe – osobiste dane identyfikacyjne dotyczące nadawcy lub odbiorcy, które można wykorzystywać tylko w celach, dla których zostały zebrane.

16. Dane pocztowe – dane potrzebne dla kierowania oraz śledzenia pocztowego zlecenia płatniczego, jak również na potrzeby statystyki oraz scentralizowanego systemu clearingu.

17. Elektroniczna wymiana danych (EDI) – wymiana pomiędzy komputerami danych dotyczących operacji, dokonywana za pomocą sieci oraz według formatów standardowych zgodnych ze systemem Związku.

18. Nadawca – osoba fizyczna lub prawna, która wydaje wyznaczonemu operatorowi zlecenie wykonania pocztowej usługi płatniczej zgodnie z Aktami Związku.

19. Finansowanie terrorystów – dotyczy finansowania czynów terrorystycznych dokonywanych przez terrorystów oraz organizacje terrorystyczne.

20. Pieniądze użytkownika – kwota dostarczana przez nadawcę wyznaczonemu operatorowi nadania gotówką lub potrącana z konta nadawcy zapisanego w księgach wyznaczonego operatora nadania lub przekazana w inny bezpieczny sposób bankowości elektronicznej przez nadawcę wyznaczonemu operatorowi nadania lub innego operatorowi finansowemu celem wypłacenia odbiorcy określonemu przez nadawcę zgodnie z niniejszym Porozu mieniem oraz Regulaminem tegoż.

21. Waluta nadania – waluta kraju przeznaczenia lub waluta trzecia dopuszczona przez kraj przeznaczenia, w którym wystawia się zlecenie.

22. Wyznaczony operator nadania – wyznaczony operator, który przesyła pocztowe zlecenie płatnicze wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu zgodnie z Aktami Związku.

23. Wyznaczony operator wypłacający – wyznaczony operator odpowiedzialny za wykonanie pocztowego zlecenia płatniczego w kraju przeznaczenia zgodnie z Aktami Związku.

24. Okres ważności – okres, w którym pocztowe zlecenie płatnicze można wykonać lub anulować.

25. Punkt dostępu usługi – miejsce fizyczne lub wirtualne, gdzie użytkownik może zdeponować lub odebrać pocztowe zlecenie płatnicze.

26. Odpłatność – kwota, jaką wyznaczony operator nadania jest dłużny wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu z tytułu wypłaty kwoty adresatowi.

27. Odwoływalność – możliwość odwołania pocztowego zlecenia płatniczego przez nadawcę (przekazu lub przelewu) do chwili wypłaty lub pod koniec okresu ważności, jeżeli nie wypłacono zlecenia.

28. Ryzyko strony przeciwnej – ryzyko, iż jedna ze stron kontraktu zawiedzie powodując stratę lub ryzyko płynności.

29. Ryzyko płynności – ryzyko, iż system rozliczeniowy uczestnika lub strona przeciwna jest tymczasowo niezdolna do wypełnienia zobowiązań w całości w wymaganym czasie.

30. Zgłaszania podejrzanych transakcji – obowiązek wyznaczonego operatora, wynikający z prawa krajowego oraz rezolucji Związku, polegający na powiadamianiu kompetentnych władz krajowych o podejrzanych transakcjach.

31. Śledzenie i wyszukiwanie – system umożliwiający monitorowanie drogi pocztowego zlecenia płatniczego oraz identyfikację jego położenia oraz stanu w dowolnym czasie.

32. Opłata – kwota regulowana przez nadawcę wyznaczonemu operatorowi nadania z tytułu pocztowej usługi płatniczej.

33. Podejrzana transakcja – zlecenie pojedyncze lub powtarzane lub wniosek o zwrot kwoty, mający związek z praniem pieniędzy lub finansowaniem terrorystów.

34. Użytkownik – osoba fizyczna lub prawna, nadawca lub odbiorca, która korzysta z pocztowych usług płatniczych zgodnie z niniejszym Porozumieniem.

Artykuł 3

Wyznaczenie operatora

1. Państwa członkowskie powinny w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu wskazać Biuru Międzynarodowemu nazwę oraz adres organu rządowego odpowiedzialnego za nadzór pocztowych usług płatniczych. W ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu Państwa członkowskie powinny również wskazać Biuru Międzynarodowemu nazwę oraz adres operatora, wyznaczonego z urzędu do obsługi pocztowych usług płatniczych poprzez jego sieć oraz wypełniania zobowiązań wynikających z Aktów Związku na jego terytorium. W okresie między Kongresami o zmianach dotyczących organów rządowych oraz operatorów wyznaczonych z urzędu należy powiadamiać Biuro Międzynarodowe jak najwcześniej.

2. Wyznaczeni operatorzy powinni świadczyć pocztowe usługi płatnicze zgodnie z niniejszym Porozumieniem.

Artykuł 4

Funkcje Państw członkowskich

1. Państwa członkowskie powinny powziąć niezbędne kroki, aby zapewnić ciągłość pocztowych usług płatniczych w przypadku uchybienia ze strony ich wyznaczonego operatora bez uszczerbku dla odpowiedzialności tego operatora wobec innych wyznaczonych operatorów na mocy Aktów Związku.

2. W przypadku uchybienia ze strony jego wyznaczonego operatora Państwo członkowskie, będące sygnatariuszem Porozumienia, powinno powiadomić za pośrednictwem Biura Międzynarodowego inne Państwa członkowskie, będące stronami Porozumienia:

2.1 o zawieszeniu pocztowych usług płatniczych w obrocie zagranicznym w okresie od wskazanej daty do chwili dalszego zawiadomienia;

2.2 o środkach podjętych w celu przywrócenia usług na odpowiedzialność dowolnego nowego wyznaczonego operatora.

Artykuł 5

Funkcje operacyjne

1. Wyznaczeni operatorzy powinni być odpowiedzialni za wykonanie pocztowych usług płatniczych wobec innych operatorów oraz użytkowników.

2. Powinni rozliczać się z ryzyka takiego jak ryzyko operacyjne, ryzyko płynności oraz ryzyko strony przeciwnej zgodnie z prawem krajowym.

3. Celem wprowadzenia pocztowych usług płatniczych, których świadczenie zostało im powierzone przez ich odnośne Państwo członkowskie, wyznaczeni operatorzy powinni zawierać Porozumienia dwustronne lub wielostronne z innymi wybranymi wyznaczonymi operatorami.

Artykuł 6

Własność kwot pocztowych usług płatniczych

1. Jakakolwiek kwota pieniężna, dostarczona w gotówce lub potrącona z konta celem wykonania pocztowego zlecenia płatniczego, powinna należeć do nadawcy do chwili wypłaty adresatowi lub zaliczenia na konto adresata.

2. W okresie ważności pocztowego zlecenia płatniczego nadawca może odwołać zlecenie do chwili wypłaty adresatowi lub zaliczenia na konto adresata.

Artykuł 7

Zapobieganie praniu pieniędzy, finansowaniu terrorystów oraz przestępstwom finansowym

1. Wyznaczeni operatorzy powinni podjąć wszelkie niezbędne kroki celem wypełnienia zobowiązań wynikających z prawa krajowego oraz międzynarodowego, mających na celu zwalczanie prania pieniędzy, finansowania terrorystów oraz przestępstwa finansowe.

2. Powinni powiadamiać kompetentne władze swego kraju o podejrzanych transakcjach zgodnie ze swym prawem krajowym oraz regulaminem.

3. W Regulaminie należy ustalić szczegółowe zobowiązania wyznaczonych operatorów względem identyfikacji użytkownika, potrzeby dokładności oraz procedur wprowadzenia przepisów przeciwko praniu pieniędzy, finansowaniu terrorystów oraz przestępstwom finansowym.

Artykuł 8

Poufność

1. Wyznaczeni operatorzy powinni zapewnić poufność oraz wykorzystanie danych osobowych zgodnie z prawem krajowym oraz tam, gdzie ta zasada obowiązuje, zgodnie ze zobowiązaniami międzynarodowymi oraz Regulaminem. Postanowienia niniejszego artykułu nie powinny ograniczać udostępniania danych osobowych na żądanie zgodnie z prawem krajowym każdego Państwa członkowskiego.

2. Dane wymagane dla wykonania pocztowego zlecenia płatniczego powinny być poufne.

3. Dla potrzeb statystyki oraz także ewentualnie dla potrzeb pomiaru jakości usługi oraz clearingu scentralizowanego należy prosić wyznaczonych operatorów, aby przedkładali Biuru Międzynarodowemu Światowego Związku Pocztowego dane pocztowe przynajmniej raz w roku. Biuro Międzynarodowe powinno przetwarzać wszelkie indywidualne dane pocztowe poufnie.

Artykuł 9

Neutralność technologiczna

1. Wymiana danych niezbędnych dla świadczenia usług określonych w niniejszym Porozumieniu powinna przebiegać według zasady neutralności technologicznej, co oznacza, iż świadczenie usług nie zależy od stosowania szczególnej technologii.

2. Procedury wykonywania pocztowych zleceń płatniczych włącznie z zasadami wpłaty, wprowadzania, nadawania, wypłaty, zleceń zwrotu, rozpatrywania reklamacji oraz okres udostępniania kwoty adresatowi, mogą być różne, zależnie od technologii stosowanej w celu przesyłania zlecenia.

3. Pocztowe usługi płatnicze można świadczyć poprzez połączenie różnych technologii.

Rozdział II

Zasady ogólne oraz jakość usługi

Artykuł 10

Zasady ogólne

1. Dostępność poprzez sieć

1.1 Pocztowe usługi płatnicze powinny być świadczone przez wyznaczonych operatorów poprzez ich sieć oraz poprzez sieć dowolnych innych partnerów, tak aby zapewniono dostęp do tych usług jak największej liczbie użytkowników.

1.2 Wszyscy użytkownicy powinni mieć dostęp do pocztowych usług płatniczych bez względu na jakiekolwiek powiązania kontraktowe lub handlowe z wyznaczonym operatorem.

2. Oddzielenie kwot

2.1 Pieniądze użytkownika powinny być odseparowane. Kwoty te oraz przepływy, które one powodują, powinny być oddzielone od innych kwot oraz przepływów operatorów, a w szczególności od ich własnych kwot.

2.2 Rozliczenia odpłatności między wyznaczonymi operatorami przebiegają oddzielnie od rozliczeń kwot użytkowników.

3. Waluta nadania oraz waluta wypłaty względem pocztowych usług płatniczych

3.1 Kwotę pocztowego zlecenia płatniczego należy wyrazić oraz wypłacić w walucie kraju przeznaczenia lub w dowolnej innej walucie, dopuszczonej przez kraj przeznaczenia.

4. Bez prawa odmowy

4.1 Przesyłanie elektronicznych pocztowych zleceń płatniczych powinno podlegać zasadzie braku prawa odmowy w tym sensie, iż wyznaczony operator nadania nie powinien kwestionować istnienia zlecenia, oraz że wyznaczony operator wypłacający nie powinien odmawiać odbioru zlecenia, o ile komunikat odpowiada obowiązującym standardom technicznym.

4.2 Brak prawa odmowy elektronicznego pocztowego zlecenia płatniczego należy zapewnić środkami technologicznymi bez względu na system stosowany przez wyznaczonego operatora.

5. Wykonywanie pocztowych zleceń płatniczych

5.1 Pocztowe zlecenie płatnicze przekazywane między wyznaczonymi operatorami musi zostać wykonane zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia oraz zgodnie z prawem krajowym.

5.2 W sieci wyznaczonych operatorów kwota wpłacona wyznaczonemu operatorowi przez nadawcę powinna być taka sama jak kwota wypłacona adresatowi przez wyznaczonego operatora wypłacającego.

5.3 Wypłata kwoty adresatowi nie powinna zależeć od odbioru odpowiedniej kwoty od nadawcy przez wyznaczonego operatora wypłacającego. Powinna zależeć od wypełnienia przez wyznaczonego operatora nadania jego zobowiązań wobec wyznaczonego operatora wypłacającego w zakresie płatności częściowych lub utworzenia konta łącznikowego.

6. Ustalanie taryfy

6.1 Taryfę za pocztowe usługi płatnicze powinien ustalić wyznaczony operator nadania.

6.2 Do omawianej taryfy można dodać opłaty za jakiekolwiek świadczenia dodatkowe (usługi specjalne), o które prosi nadawca.

7. Zwolnienie od opłat

7.1 Postanowienia Konwencji Światowego Związku Pocztowego dotyczące zwolnienia od opłat pocztowych za przesyłki dla jeńców wojennych oraz internowanych cywilów mogą obowiązywać w przypadku pocztowych usług płatniczych dla tego rodzaju odbiorców.

8. Odpłatność dla wyznaczonego operatora wypłacającego

8.1 Wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu należy się odpłatność od wyznaczonego operatora nadania z tytułu wykonania pocztowych zleceń płatniczych.

9. Częstość rozliczeń między wyznaczonymi operatorami

9.1 Częstość rozliczeń prowadzonych między wyznaczonymi operatorami odnośnie kwot wypłaconych adresatowi lub przekazanych na konto adresata w imieniu nadawcy może różnić się od częstości rozliczeń odpłatności między wyznaczonymi operatorami. Kwoty wypłacone lub przekazane na konto należy rozliczać przynajmniej raz w miesiącu.

10. Obowiązek powiadamiania użytkowników

10.1 Użytkownicy powinni mieć prawo do następujących informacji, które należy publikować oraz udostępniać wszystkim nadawcom: zasady świadczenia pocztowych usług płatniczych, taryfy, opłaty, kursy oraz zasady wymiany, zasady wprowadzenia odpowiedzialności finansowej oraz adresy służb informacyjnych oraz reklamacyjnych.

10.2 Dostęp do tych informacji powinien być bezpłatny.

Artykuł 11

Jakość usługi

1. Wyznaczeni operatorzy mogą postanowić, iż pocztowe usługi płatnicze będą oznaczane wspólnym znakiem towarowym.

Rozdział III

Zasady elektronicznej wymiany danych

Artykuł 12

Współpraca

1. Sieci

1.1 Aby wymieniać dane niezbędne dla wykonania pocztowych usług płatniczych między wszystkimi wyznaczonymi operatorami, oraz aby nadzorować jakość usługi, wyznaczeni operatorzy powinni stosować system elektronicznej wymiany danych (EDI) Związku lub dowolny inny system zapewniający współpracę pocztowych usług płatniczych zgodnie z niniejszym Porozumieniem.

Artykuł 13

Zapewnienie bezpieczeństwa wymiany elektronicznej

1. Wyznaczeni operatorzy powinni ponosić odpowiedzialność za właściwe działanie ich sprzętu.

2. Elektroniczne przesyłanie danych należy zabezpieczyć, aby zagwarantować prawdziwość oraz spójność przesyłanych danych.

3. Wyznaczeni operatorzy powinni zabezpieczać transakcje zgodnie ze standardami międzynarodowymi.

Artykuł 14

Śledzenie i wyszukiwanie

1. Systemy stosowane przez wyznaczonych operatorów powinny umożliwiać nadzór przetwarzania zlecenia oraz odwołania zlecenia przez nadawcę do chwili wypłaty adresatowi lub do chwili wpłaty na konto adresata lub, jeżeli jest to właściwe w danym przypadku, do chwili zwrotu kwoty do nadawcy.

Część II

Zasady pocztowych usług płatniczych

Rozdział I

Przetwarzanie pocztowych zleceń płatniczych

Artykuł 15

Nadawanie, wprowadzanie oraz przesyłanie pocztowych zleceń płatniczych

1. Zasady nadawania, wprowadzania oraz przesyłania pocztowych zleceń płatniczych określono w Regulaminie.

2. Okresu ważności pocztowych zleceń płatniczych nie można przedłużać. Okres ważności określono w Regulaminie.

Artykuł 16

Sprawdzanie oraz przekazywanie funduszy

1. Po potwierdzeniu tożsamości adresata zgodnie z prawem krajowym oraz po potwierdzeniu prawidłowości informacji, które przedłożył, wyznaczony operator powinien wypłacić kwotę gotówką. W przypadku przekazu do wpłaty lub przelewu płatność należy przekazać na konto adresata.

2. Terminy przekazywania kwot należy ustalać w drodze porozumień dwustronnych oraz wielostronnych między wyznaczonymi operatorami.

Artykuł 17

Kwota maksymalna

1. Wyznaczeni operatorzy powinni powiadomić Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego o maksymalnej wysokości kwot zleceń nadawanych lub odbieranych, ustalonej zgodnie z ich prawem krajowym.

Artykuł 18

Zwrot kwoty

1. Zakres zwrotu kwoty

1.1 Zwrot w obrębie pocztowych usług płatniczych powinien pokrywać całość kwoty pocztowego zlecenia płatniczego w walucie kraju nadania. Kwota zwracana powinna być równa kwocie wpłaconej przez nadawcę lub kwocie, którą obciążono jego konto. Taryfę za pocztowe usługi płatnicze należy dodać do zwracanej kwoty w przypadku błędu popełnionego przez wyznaczonego operatora.

Rozdział II

Reklamacje oraz odpowiedzialność finansowa

Artykuł 19

Reklamacje

1. Reklamacje należy rozpatrywać w ciągu sześciu miesięcy od dnia przyjęcia pocztowego zlecenia płatniczego.

2. Wyznaczeni operatorzy, zależnie od ich prawa krajowego, powinni mieć prawo pobierania od klientów opłat za reklamacje dotyczące pocztowych zleceń płatniczych.

Artykuł 20

Odpowiedzialność finansowa wyznaczonych operatorów względem użytkowników

1. Przetwarzanie kwot

1.1 Wyznaczony operator nadania powinien być odpowiedzialny przed nadawcą odnośnie kwot wpłaconych przy okienku lub potrąconych z konta nadawcy dopóty, dopóki pocztowe zlecenie płatnicze nie zostanie wypłacone lub przekazane na konto adresata, lub dopóki kwota nie zostanie zwrócona nadawcy w postaci gotówki lub wpłaty na jego konto.

Artykuł 21

Zobowiązania oraz odpowiedzialność wyznaczonych operatorów względem siebie

1. Każdy wyznaczony operator powinien ponosić odpowiedzialność za własne błędy.

2. Zasady oraz procedury odpowiedzialności finansowej oraz zakres tej odpowiedzialności określono w Regulaminie.

Artykuł 22

Zwolnienie wyznaczonych operatorów od odpowiedzialności finansowej

1. Wyznaczeni operatorzy nie powinni ponosić odpowiedzialności:

1.1 w przypadku opóźnień wykonania usługi;

1.2 gdy nie mogą rozliczyć się z wykonania pocztowego zlecenia płatniczego z powodu zniszczenia danych pocztowych usług płatniczych przez siłę wyższą, o ile nie zostanie przedłożony dowód ich odpowiedzialności;

1.3 gdy szkoda została spowodowana przez błąd lub niedbalstwo nadawcy, szczególnie odnośnie obowiązku przedłożenia prawidłowych informacji na poparcie pocztowego zlecenia płatniczego, włącznie z faktem, iż przekazywana kwota pochodzi z legalnego źródła, oraz że pocztowe zlecenie płatnicze jest przeznaczone na cel legalny;

1.4 jeżeli przekazana kwota została skonfiskowana;

1.5 w przypadku kwot dla jeńców wojennych lub internowanych cywilów;

1.6 gdy użytkownik nie złożył reklamacji w okresie przewidzianym w Regulaminie;

1.7 gdy minął termin odwołania odnośnie pocztowych usług płatniczych w kraju nadania.

Artykuł 23

Zastrzeżenia odnośnie odpowiedzialności finansowej

1. Nie można wnosić zastrzeżeń do postanowień dotyczących odpowiedzialności finansowej, opisanych w artykułach od 20 do 22, inaczej niż w przypadku porozumienia dwustronnego.

Rozdział III

Relacje finansowe

Artykuł 24

Zasady rozliczeniowe oraz finansowe

1. Zasady rozliczeniowe

1.1 Wyznaczeni operatorzy powinni przestrzegać zasad rozliczeń określonych w Regulaminie.

2. Sporządzanie rachunków miesięcznych oraz ogólnych

2.1 Wyznaczony operator wypłacający powinien sporządzać dla każdego wyznaczonego operatora nadania rachunek miesięczny zawierający kwoty wypłacone z tytułu pocztowych zleceń płatniczych. Rachunki miesięczne należy zaliczać z tą samą częstością w rachunkach ogólnych zawierających zaliczki oraz dających podstawę do salda.

3. Zaliczka

3.1 W przypadku nierównowagi wymiany między wyznaczonymi operatorami powinna zostać przekazana zaliczka przez wyznaczonego operatora nadania wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu przynajmniej raz w miesiącu na początku okresu rozliczeniowego. W przypadku gdy wzrost częstości rozliczeń wymiany zmniejsza okres rozliczeń do czasu poniżej tygodnia, operatorzy mogą za wspólną zgodą zrezygnować z zaliczki.

4. Konto zbiorcze

4.1 W zasadzie każdy wyznaczony operator powinien posiadać jedno konto zbiorcze dla kwot użytkowników. Kwoty te należy wykorzystywać tylko w celu rozliczeń zleceń wypłaconych adresatom lub w celu zwrotu zleceń niewykonanych nadawcom.

4.2 Zaliczki regulowane przez wyznaczonego operatora nadania należy przekazywać na konto zbiorcze dla wyznaczonego operatora wypłacającego. Te zaliczki należy wykorzystywać wyłącznie na płatności dla adresatów.

5. Depozyt bezpieczeństwa

5.1 Można domagać się wpłaty depozytu bezpieczeństwa zgodnie z zasadami określonymi w Regulaminie.

Artykuł 25

Rozliczenia oraz clearing

1. Rozliczenia scentralizowane

1.1 Rozliczenia między wyznaczonymi operatorami można prowadzić poprzez centralną izbę rozrachunkową zgodnie z procedurami określonymi w Regulaminie oraz powinny być wykonywane z kont zbiorczych wyznaczonych operatorów.

2. Rozliczenia dwustronne

2.1 Rozliczenie na podstawie salda rachunku ogólnego

2.1.1 Na ogół wyznaczeni operatorzy, którzy nie są członkami scentralizowanego systemu clearingowego, powinni rozliczać rachunki na podstawie salda rachunku ogólnego.

2.2 Konto łącznikowe

2.2.1 Tam gdzie wyznaczeni operatorzy mają instytucję płatności pocztowych (giro), każdy z nich może otworzyć konto łącznikowe, za pomocą którego będą rozliczać swe wzajemne zobowiązania oraz należności wynikające z wymiany pocztowych usług płatniczych.

2.2.2 Tam gdzie wyznaczeni operatorzy płacący nie mają systemu giro, można otworzyć konto łącznikowe w innej instytucji finansowej.

2.3 Waluta rozliczeń

2.3.1 Rozliczenia należy prowadzić w walucie kraju przeznaczenia lub w walucie trzeciej, uzgodnionej między wyznaczonymi operatorami.

Część III

Postanowienia przejściowe oraz końcowe

Artykuł 26

Zastrzeżenia na Kongresie

1. Nie dopuszcza się zastrzeżeń, które nie są zgodne z przedmiotem oraz celem Związku.

2. Według ogólnej zasady jakiekolwiek Państwo członkowskie, którego punktu widzenia nie podzielają inne Państwa członkowskie, powinno usiłować w miarę możliwości dostosować się do opinii większości. Zastrzeżenia należy zgłaszać tylko w przypadku absolutnej konieczności oraz należycie uzasadnić.

3. Zastrzeżenia do jakiegokolwiek artykułu niniejszego Porozumienia należy przedłożyć Kongresowi jako propozycję kongresową, spisaną w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego oraz zgodnie z odnośnymi postanowieniami Regulaminu Procedur Kongresowych.

4. Aby nabrać mocy prawnej, propozycje dotyczące zastrzeżeń muszą zostać zaakceptowane przez większość wymaganą dla poprawki artykułu, wobec którego zgłoszono zastrzeżenie.

5. W zasadzie zastrzeżenia należy zgłaszać wzajemnie między Państwem członkowskim zgłaszającym zastrzeżenie a innymi Państwami członkowskimi.

6. Zastrzeżenia do niniejszego Porozumienia należy zamieścić w Protokole końcowym tegoż na podstawie propozycji przyjętych przez Kongres.

Artykuł 27

Postanowienia końcowe

1. Konwencja powinna obowiązywać, tam gdzie jest to właściwe, przez analogię, we wszystkich przypadkach, o których nie stanowi wyraźnie niniejsze Porozumienie.

2. Artykuł 4 Konstytucji nie ma zastosowania dla niniejszego Porozumienia.

3. Zasady akceptacji propozycji dotyczących niniejszego Porozumienia oraz Regulaminu tegoż

3.1 Aby nabrać mocy prawnej, propozycje przedkładane Kongresowi, a dotyczące niniejszego Porozumienia muszą zostać zaakceptowane przez większość Państw członkowskich, obecnych na Kongresie oraz mających prawo głosu oraz będących stronami Porozumienia. Podczas głosowania powinna być obecna przynajmniej połowa Państw członkowskich, reprezentowanych w Kongresie oraz mających prawo głosu.

3.2 Aby nabrać mocy prawnej, propozycje dotyczące Regulaminu niniejszego Porozumienia muszą zostać zaakceptowane przez większość członków Rady Eksploatacji Pocztowej, będących stronami Porozumienia oraz mających prawo głosu.

3.3 Aby nabrać mocy prawnej, propozycje wprowadzone między dwoma Kongresami, a dotyczące niniejszego Porozumienia, muszą uzyskać:

3.3.1 dwie trzecie głosów z przynajmniej połową Państw członkowskich będących stronami Porozumienia oraz mających prawo głosu, które uczestniczyły w głosowaniu, jeżeli propozycje dotyczą dodania nowych postanowień;

3.3.2 większość głosów z przynajmniej połową Państw członkowskich będących stronami Porozumienia oraz mających prawo głosu, które uczestniczyły w głosowaniu, jeżeli propozycje dotyczą poprawek do postanowień niniejszego Porozumienia;

3.3.3 większość głosów, jeżeli propozycje dotyczą interpretacji postanowień niniejszego Porozumienia.

3.4 Mimo postanowień punktu 3.3.1 jakiekolwiek Państwo członkowskie, którego prawo krajowe jest jeszcze niezgodne z proponowanym dodatkiem, może w ciągu 90 dni o daty zawiadomienia o dodatku, złożyć pisemne oświadczenie Dyrektorowi Generalnemu Biura Międzynarodowego, w którym stwierdza się, iż kraj ten nie może zaakceptować tego dodatku.

Artykuł 28

Wejście w życie oraz okres obowiązywania Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych

1. Porozumienie mniejsze wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2010 roku oraz będzie obowiązywać do chwili wejścia w życie Aktów następnego Kongresu,

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów Umawiających się Państw podpisali egzemplarz niniejszego Porozumienia, który jest złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia powyższego zostanie przekazana każdej ze Stron przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Genewie, dnia 12 sierpnia 2008 roku.

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższymi protokołami, konwencją i porozumieniem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

– postanowienia protokołów, konwencji i porozumienia są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

– będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 29 stycznia 2014 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk