REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2014 poz. 1651

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 40 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie (Dz. U. poz. 1512 oraz z 2013 r. poz. 865) zarządza się, co następuje:

§ 1.

W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2013 r. w sprawie terminów składania wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego poszczególnych grup roślin lub gatunków roślin rolniczych i warzywnych oraz szczegółowych wymagań w zakresie wytwarzania i jakości materiału siewnego tych roślin (Dz. U. poz. 517 oraz z 2014 r. poz. 441) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 17 w ust. 1:

a) w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) ostatniej cyfry roku zbioru albo łączenia – jeżeli jest to partia utworzona przez połączenie kilku partii,”,

b) w pkt 2:

– lit. c oraz d otrzymują brzmienie:

„c) numeru świadectwa oceny weryfikacyjnej, po którym dopisuje się ukośnik,

d) litery alfabetu odpowiadającej kolejnej partii z danej plantacji nasiennej.”,

– uchyla się lit. e;

2) w załączniku nr 1:

a) w objaśnieniu po tabeli 1 „Kategorie i stopnie kwalifikacji materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka” ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

„W przypadku gdy we wnioskach, w protokołach, świadectwach i informacjach dotyczących materiału siewnego przy symbolu stopnia po ukośniku nie będzie podane oznaczenie kolejności rozmnożenia, przyjmuje się zawsze stopień najniższy określony dla gatunku (odpowiednio: PB /II, C /2 lub, jeśli dotyczy, C /3).”,

b) tabela 2 „Kategorie i stopnie kwalifikacji sadzeniaków ziemniaka” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia;

3) w załączniku nr 2:

a) w części I „Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego roślin zbożowych” w ust. 5 „Izolacja przestrzenna” w lp. 2 kolumna 2 otrzymuje brzmienie:

„– dla odmian samopylnych pszenżyta odległość od innych zasiewów pszenżyta”,

b) w części II „Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego roślin pastewnych” w ust. 2 „Wymagania dotyczące oceny stanu plantacji przedplonu i izolacji przestrzennej” w pkt 3 „izolacja przestrzenna” w kolumnie „Bobowate grubonasienne” wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Od innych upraw tego samego gatunku:”;

4) załącznik nr 3 otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia.

§ 2.

Wytworzone zgodnie z przepisami rozporządzenia, o którym mowa w § 1, w brzmieniu dotychczasowym, sadzeniaki ziemniaka kategorii:

1) przedbazowe mogą być rozmnażane w 2015 r. na sadzeniaki ziemniaka kategorii przedbazowe, kategorii bazowe lub kategorii kwalifikowane;

2) bazowe mogą być rozmnażane w 2015 r. na sadzeniaki ziemniaka kategorii bazowe lub kategorii kwalifikowane;

3) kwalifikowane mogą być rozmnażane w 2015 r. na sadzeniaki ziemniaka kategorii kwalifikowane unijnej klasy B.

§ 3.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: wz. K. Plocke

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1261).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia:

1) dyrektywy wykonawczej Komisji 2013/63/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającej załączniki I i II do dyrektywy Rady 2002/56/WE w odniesieniu do minimalnych warunków, które muszą spełniać sadzeniaki i partie sadzeniaków (Dz. Urz. UE L 341 z 18.12.2013, str. 52);

2) dyrektywy wykonawczej Komisji 2014/20/UE z dnia 6 lutego 2014 r. określającej unijne klasy sadzeniaków elitarnych i kwalifikowanych oraz warunki i oznaczenia stosowane dla tych klas (Dz. Urz. UE L 38 z 07.02.2014, str. 32);

3) dyrektywy wykonawczej Komisji 2014/21/UE z dnia 6 lutego 2014 r. określającej minimalne warunki i unijne klasy sadzeniaków przedbazowych (Dz. Urz. UE L 38 z 07.02.2014, str. 39).

Załącznik 1.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 5 listopada 2014 r. (poz. 1651)

Załącznik nr 1

Tabela 2. Kategorie i stopnie kwalifikacji sadzeniaków ziemniaka

infoRgrafika

Załącznik 2. [SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYTWARZANIA I JAKOŚCI SADZENIAKÓW ZIEMNIAKA ORAZ DOPUSZCZALNA WIELKOŚĆ PARTII W OBROCIE]

Załącznik nr 2

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYTWARZANIA I JAKOŚCI SADZENIAKÓW ZIEMNIAKA ORAZ DOPUSZCZALNA WIELKOŚĆ PARTII W OBROCIE

1. Sadzeniaki ziemniaka mogą być wytwarzane według dwóch systemów kwalifikacji:

1) krajowego albo

2) EKG/ONZ (Europejskiego Komitetu Gospodarczego Organizacji Narodów Zjednoczonych).

2. Wyboru systemu kwalifikacji dokonuje składający wniosek o dokonanie oceny materiału siewnego ziemniaka.

3. Oceny polowej, pobierania prób do oceny weryfikacyjnej, oceny weryfikacyjnej oraz oceny cech zewnętrznych dokonuje się zgodnie z metodami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 51 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie (Dz. U. poz. 1512 oraz z 2013 r. poz. 865).

4. W ocenie polowej, jak i ocenie weryfikacyjnej wyróżnia się następujące porażenia wirusami (wirusem liściozwoju ziemniaka (PLRV), wirusem A ziemniaka (PVA), wirusem M ziemniaka (PVM), wirusem S ziemniaka (PVS), wirusem X ziemniaka (PVX), wirusem Y ziemniaka (PVY)):

1) łagodne, objawiające się różnego rodzaju zmianami na liściach, takimi jak lekkie mozaiki, plamistości czy deformacje;

2) ostre, charakteryzujące się:

a) smugowatymi lub plamistymi nekrozami na liściach,

b) wyraźnymi mozaikami i przebarwieniami liści,

c) deformacjami i zwijaniem liści,

d) kruchością i łamliwością liści,

e) karłowatością roślin.

5. Porażenie w stopniu ostrym stwierdza się, jeżeli objawy, o których mowa w ust. 4, wywołane są przez:

1) wirusy:

a) wirus liściozwoju ziemniaka (PLRV) lub

b) wirus Y ziemniaka (PVY), lub

c) wirus A ziemniaka (PVA), lub

d) wirus M ziemniaka (PVM);

2) kombinacje wirusów:

a) wirus Y ziemniaka (PVY) łącznie z wirusem X ziemniaka (PVX) lub

b) wirus A ziemniaka (PVA) łącznie z wirusem X ziemniaka (PVX), lub

c) wirus X ziemniaka (PVX) łącznie z wirusem S ziemniaka (PVS).

6. Na plantacji nasiennej ziemniaka jest wymagane prowadzenie systematycznej selekcji negatywnej polegającej na bieżącym usuwaniu roślin porażonych wirusami lub innymi chorobami, a także roślin nietypowych dla uprawianej odmiany.

7. Na plantacji nasiennej ziemniaka przeprowadza się zabieg chemicznego, mechanicznego lub łączonego (mieszanego) niszczenia naci, w terminie uzgodnionym z wojewódzkim inspektorem ochrony roślin i nasiennictwa właściwym terytorialnie dla położenia plantacji, uwzględniając w szczególności:

1) wczesność odmiany;

2) stan rozwoju fizjologicznego roślin;

3) warunki pogodowe.

8. Ocena polowa:

1) ocena stanu plantacji:

a) dla plantacji, na których są wytwarzane sadzeniaki ziemniaka, przeprowadza się dwie oceny stanu plantacji:

– pierwszą – kiedy rośliny osiągną wysokość do 20 cm,

– drugą – w okresie od pełni kwitnienia plantacji do dwóch tygodni po kwitnieniu, jednak nie później niż przed początkiem żółknięcia i zasychania liści lub bezpośrednio przed zabiegiem niszczenia naci,

b) trzecia ocena stanu plantacji sadzeniaka ziemniaka jest przeprowadzana w przypadku zakwalifikowania plantacji nasiennej, po przeprowadzeniu oceny weryfikacyjnej metodą uproszczoną określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 51 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie;

2) plantacja nasienna ziemniaka jest oddzielona od innych plantacji nasiennych ziemniaka lub upraw ziemniaka pasem technologicznym o szerokości co najmniej dwóch redlin;

3) podczas każdej oceny stanu plantacji prowadzi się obserwację występowania organizmów kwarantannowych, w szczególności Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; stwierdzenie obecności występowania organizmów kwarantannowych stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji;

4) czystość gatunkowa i zachwaszczenie:

a) plantacje, na których wytwarzane są sadzeniaki ziemniaka, powinny być praktycznie wolne od roślin innych gatunków uprawnych,

b) występowanie chwastów na plantacji, szczególnie z rodziny psiankowatych, w ilościach mogących pogorszyć jakość wytwarzanych sadzeniaków lub stan ich zdrowotności, a także utrudniających właściwe wykonanie oceny stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji;

5) występowanie chorób i szkodników:

a) porażenie roślin przez choroby lub szkodniki w stopniu utrudniającym prawidłowy rozwój roślin lub uniemożliwiającym właściwe wykonanie oceny stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji nasiennej,

b) plantacja nasienna ziemniaka powinna być wolna od organizmów kwarantannowych;

6) plantację nasienną ziemniaka dyskwalifikuje się, jeżeli:

a) wyrównanie roślin uniemożliwia prawidłowe wykonanie oceny,

b) występują puste miejsca w ilości większej niż 30% powierzchni plantacji,

c) stan wegetacji roślin jest wyraźnie opóźniony w stosunku do przeciętnego stanu innych upraw ziemniaka tej samej odmiany w danym rejonie.

9. Ocena weryfikacyjna sadzeniaków ziemniaka jest dokonywana w przypadku zakwalifikowania plantacji nasiennej po ocenie polowej, w celu weryfikacji wyników oceny polowej w zakresie stopnia porażenia chorobami wirusowymi, w szczególności:

1) wirusem liściozwoju ziemniaka (PLRV);

2) wirusem A ziemniaka (PVA);

3) wirusem M ziemniaka (PVM);

4) wirusem S ziemniaka (PVS);

5) wirusa X ziemniaka (PVX);

6) wirusem Y ziemniaka (PVY).

10. Ocena cech zewnętrznych:

1) wymagania dotyczące jakości sadzeniaków ziemniaka:

a) sadzeniaki ziemniaka powinny być wolne od organizmów kwarantannowych,

b) dopuszczalną wielkość partii stanowi zbiór sadzeniaków ziemniaka netto z jednej plantacji, nie więcej jednak niż 50 ton; wielkość partii może być przekroczona nie więcej niż o 5%,

c) partia sadzeniaków ziemniaka przygotowana do oceny cech zewnętrznych powinna być jednolita pod względem cech jakościowych,

d) sadzeniaki ziemniaka w partii powinny:

– być dojrzałe, czyste i suche,

– nie wykazywać objawów nadmarznięcia, zaparzenia lub porośnięcia,

– mieć kształt i zabarwienie miąższu typowe dla odmiany;

2) sadzeniaki ziemniaka w partii przygotowanej do oceny cech zewnętrznych, z wyłączeniem odmian regionalnych, powinny być posortowane tak, aby:

a) nie występowały bulwy, które przechodzą przez kwadratowe oczko sortownika o boku 25 mm,

b) bulwy, które nie przechodzą przez kwadratowe oczko sortownika o boku 35 mm, zostały podzielone na frakcje o wymiarach stanowiących krotność 5 mm,

c) w partii mogą znajdować się bulwy kilku frakcji o różnych wymiarach (kalibraż), posortowane w sposób określony w lit. b;

3) różnica między najmniejszym i największym wymiarem bulw w jednej partii nie może być większa niż 25 mm;

4) do sadzeniaków ziemniaka nie stosuje się środka chemicznego hamującego rozwój kiełków, który jest stosowany podczas przechowywania bulw ziemniaka innych niż sadzeniaki.

11. Liczba rozmnożeń sadzeniaków ziemniaka kategorii:

1) bazowe – wynosi maksymalnie cztery;

2) przedbazowe i bazowe – na plantacji nasiennej ziemniaka wynosi łącznie maksymalnie siedem;

3) kwalifikowane – wynosi maksymalnie dwa.

12. Sadzeniaki ziemniaka uznaje się jako należące do maksymalnego rozmnożenia, które jest dopuszczone w obrębie danej kategorii, jeżeli na etykiecie sadzeniaków ziemniaka nie została umieszczona informacja o liczbie rozmnożeń.

13. Sadzeniaki ziemniaka kategorii przedbazowe mogą pochodzić:

1) ze zidentyfikowanej rośliny, z której pobiera się materiał przeznaczony do rozmnażania (roślina mateczna), lub

2) z mikrorozmnażania (sposób szybkiego rozmnażania materiału roślinnego w celu wytworzenia dużej liczby roślin, z wykorzystaniem kultury in vitro zróżnicowanych pąków liściowych lub merystemów pobranych z danej rośliny).

14.1. Partia sadzeniaków ziemniaka kategorii przedbazowe powinna spełniać następujące minimalne wymagania:

1) w ocenie polowej i ocenie weryfikacyjnej:

a) sadzeniaki ziemniaka powinny pochodzić od roślin matecznych wolnych od następujących organizmów szkodliwych: Pectobacterium spp., Dickeya spp., wirusa liściozwoju, wirusa A ziemniaka, wirusa M ziemniaka, wirusa S ziemniaka, wirusa X ziemniaka i wirusa Y ziemniaka,

b) rośliny powinny być wolne od oznak czarnej nóżki,

c) liczba uprawianych roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie powinna przekraczać łącznie 0,01%,

d) w bezpośrednim rozmnożeniu liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie powinna przekraczać 0,5%,

e) liczba uprawianych roślin wykazujących oznaki mozaiki lub oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie powinna przekraczać 0,1%,

f) maksymalna liczba rozmnożeń w polu wynosi cztery;

2) w ocenie cech zewnętrznych:

a) ziemia i substancje obce nie powinny przekraczać 1,0% wagowego,

b) liczba bulw porażonych zgniliznami innymi niż bakterioza pierścieniowa lub śluzak nie powinna przekraczać 0,2% wagowego,

c) liczba bulw z wadami zewnętrznymi, w tym bulw uszkodzonych lub zniekształconych, nie powinna przekraczać 3,0% wagowych,

d) liczba bulw porażonych parchem zwykłym występującym na ponad jednej trzeciej ich powierzchni nie powinna przekraczać 5,0% wagowych,

e) liczba bulw porażonych rizoktoniozą występującą na ponad 10,0% ich powierzchni nie powinna przekraczać 1,0% wagowego,

f) liczba bulw porażonych parchem prószystym występującym na ponad 10,0% ich powierzchni nie powinna przekraczać 1,0% wagowo,

g) liczba bulw pomarszczonych z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie powinna przekraczać 0,5% wagowego,

h) łączna liczba bulw, o których mowa w lit. b–g, nie powinna przekraczać 6,0% wagowych.

14.2. Zgodność z wymaganiami określonymi w ust. 14.1 pkt 1 lit. b, c oraz e sprawdza się przez dokonanie oceny polowej. W razie wątpliwości ocenę tę uzupełnia się oceną weryfikacyjną.

14.3. Jeżeli wykorzystywane są metody mikrorozmnażania, zgodność z wymaganiami określonymi w ust. 14.1 pkt 1 lit. a sprawdza się w drodze urzędowego badania rośliny matecznej lub badania rośliny matecznej przeprowadzonego pod urzędowym nadzorem.

14.4. Jeżeli wykorzystywane są metody selekcji klonalnej, zgodność z wymaganiami określonymi w ust. 14.1 pkt 1 lit. a sprawdza się w drodze urzędowego badania linii klonalnej lub badania linii klonalnej przeprowadzonego pod urzędowym nadzorem.

15. Partia sadzeniaków ziemniaka kategorii przedbazowe unijnej klasy PBTC powinna spełniać następujące minimalne wymagania:

1) w ocenie polowej i ocenie weryfikacyjnej:

a) w uprawie nie mogą znajdować się rośliny niezgodne z odmianą ani rośliny należące do innej odmiany,

b) rośliny powinny być wolne od oznak czarnej nóżki,

c) w bezpośrednim rozmnożeniu w uprawie nie może występować infekcja wirusowa,

d) w uprawie nie mogą znajdować się rośliny wykazujące oznaki mozaiki lub oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju,

e) rośliny, włącznie z bulwami, powinny być produkowane w drodze mikrorozmnażania,

f) rośliny, włącznie z bulwami, powinny być produkowane w chronionym przed dostępem agrofagów obiekcie, na podłożu uprawnym wolnym od agrofagów,

g) bulwy nie powinny być rozmnażane poza pierwszym rozmnożeniem;

2) w ocenie cech zewnętrznych sadzeniaki ziemniaka nie mogą być:

a) porażone:

– zgniliznami,

– rizoktoniozą,

– parchem zwykłym,

– parchem prószystym,

b) nadmiernie pomarszczone z powodu odwodnienia,

c) z wadami zewnętrznymi, w tym zniekształceniami lub uszkodzeniami.

16. Partia sadzeniaka ziemniaka kategorii przedbazowe unijnej klasy PB powinna spełniać następujące minimalne wymagania:

1) w ocenie polowej i ocenie weryfikacyjnej:

a) liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie powinna przekraczać łącznie 0,01%,

b) rośliny powinny być wolne od oznak czarnej nóżki,

c) liczba uprawianych roślin wykazujących oznaki mozaiki lub oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie powinna przekraczać 0,1%,

d) w bezpośrednim rozmnożeniu liczba roślin wykazujących oznaki spowodowane przez dowolną infekcję wirusową nie powinna przekraczać 0,5%;

2) w ocenie cech zewnętrznych:

a) bulwy porażone zgniliznami innymi niż bakterioza pierścieniowa lub śluzak nie powinny przekraczać 0,2% wagowego,

b) bulwy porażone rizoktoniozą występującą na ponad 10,0% ich powierzchni nie powinny przekraczać 1,0% wagowego,

c) bulwy porażone parchem zwykłym występującym na ponad jednej trzeciej ich powierzchni nie powinny przekraczać 5,0% wagowych,

d) bulwy porażone parchem prószystym występującym na ponad 10,0% ich powierzchni nie powinny przekraczać 1,0% wagowego,

e) bulwy pomarszczone z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie powinny przekraczać 0,5% wagowego,

f) bulwy z wadami zewnętrznymi, w tym bulwy uszkodzone lub zniekształcone, nie powinny przekraczać 3,0% wagowych,

g) zawartość ziemi i substancji obcych nie powinna przekraczać 1,0% wagowego;

3) łączny procent wagowy sadzeniaków ziemniaka, o którym mowa w pkt 2 lit. a–f, nie powinien przekraczać 6,0.

17. W ocenie polowej i ocenie weryfikacyjnej powinny być spełnione następujące minimalne wymagania, w przypadku partii sadzeniaków ziemniaka kategorii:

1) bazowe:

a) liczba roślin porażonych czarną nóżką nie powinna przekraczać 1,0%,

b) liczba uprawianych roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie powinny przekraczać łącznie 0,1%, a w bezpośrednim rozmnożeniu nie powinny przekraczać łącznie 0,25%,

c) w bezpośrednim rozmnożeniu liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie powinna przekraczać 4,0%,

d) liczba roślin wykazujących oznaki mozaiki i liczba roślin wykazujących oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie powinny przekraczać łącznie 0,8%;

2) kwalifikowane:

a) liczba roślin porażonych czarną nóżką nie powinna przekraczać 4,0%,

b) liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie powinny przekraczać łącznie 0,5% oraz w bezpośrednim rozmnożeniu nie powinny przekraczać łącznie 0,5%,

c) w bezpośrednim rozmnożeniu liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie powinna przekraczać 10,0%,

d) liczba roślin wykazujących oznaki mozaiki i liczba roślin wykazujących oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie powinny przekraczać łącznie 6,0%;

3) wymagania określone w pkt 1 lit. c i d oraz w pkt 2 lit. c i d mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy choroby wirusowe są wywołane wirusami często występującymi w Europie.

18. Partia sadzeniaków ziemniaka kategorii bazowe oraz kategorii kwalifikowane powinna spełniać następujące minimalne wymagania:

1) ocena cech zewnętrznych:

a) zawartość ziemi i substancji obcych nie powinna przekraczać 1,0% wagowego dla sadzeniaków ziemniaka kategorii bazowe i 2,0% wagowych dla sadzeniaków ziemniaka kategorii kwalifikowane,

b) sucha lub mokra zgnilizna, z wyjątkiem zgnilizny wywołanej przez Synchytrium endobioticum, Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus lub Ralstonia solanacearum, nie powinna przekraczać 0,5% wagowego, z czego mokra zgnilizna 0,2% wagowego,

c) bulwy z wadami zewnętrznymi, w tym bulwy uszkodzone lub bulwy zniekształcone, nie powinny przekraczać 3,0% wagowych,

d) bulwy porażone parchem zwykłym występującym na ponad jednej trzeciej powierzchni nie powinny przekraczać 5,0% wagowych,

e) bulwy porażone brunatną zgnilizną występującą na ponad 10,0% powierzchni nie powinny przekraczać 5,0% wagowych,

f) bulwy porażone parchem prószystym występującym na ponad 10,0% powierzchni nie powinny przekraczać 3,0% wagowych,

g) bulwy pomarszczone z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie powinny przekraczać 1,0% wagowego;

2) łączny procent wagowy sadzeniaków ziemniaka, o którym mowa w pkt 1 lit. b–g, powinien wynosić nie więcej niż 6,0 dla sadzeniaków ziemniaka kategorii bazowe i 8,0 dla sadzeniaków ziemniaka kategorii kwalifikowane.

19. Partia sadzeniaków ziemniaka kategorii bazowe unijnej klasy S powinna spełniać następujące minimalne wymagania:

1) w ocenie polowej i ocenie weryfikacyjnej:

a) liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie powinny przekraczać łącznie 0,1%,

b) liczba roślin porażonych czarną nóżką nie powinna przekraczać 0,1%,

c) w bezpośrednim rozmnożeniu liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie powinna przekraczać 1,0%,

d) liczba roślin wykazujących oznaki mozaiki i liczba roślin wykazujących oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie powinny przekraczać łącznie 0,2%,

e) liczba rozmnożeń, w tym rozmnożeń sadzeniaków ziemniaka kategorii przedbazowe na plantacji nasiennej, powinna wynosić nie więcej niż pięć,

2) w ocenie cech zewnętrznych:

a) bulwy porażone zgniliznami innymi niż bakterioza pierścieniowa lub śluzak nie powinny przekraczać 0,5% wagowego, z czego porażone mokrą zgnilizną nie powinny przekraczać 0,2% wagowych,

b) bulwy porażone rizoktoniozą na ponad 10% powierzchni nie powinny przekraczać 5,0% wagowych,

c) bulwy porażone parchem zwykłym na ponad jednej trzeciej powierzchni nie powinny przekraczać 5,0% wagowych,

d) bulwy porażone parchem prószystym na ponad 10% powierzchni nie powinny przekraczać 3,0% wagowych,

e) bulwy pomarszczone z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie powinny przekraczać 1,0% wagowego,

f) bulwy z wadami zewnętrznymi, w tym uszkodzone lub zniekształcone, nie powinny przekraczać 3,0% wagowych,

g) zawartość ziemi i substancji obcych nie powinna przekraczać 1,0% wagowego,

3) łączny procent wagowy sadzeniaków ziemniaka, o którym mowa w pkt 2 lit. a–f, nie powinien przekraczać 6,0

– przy czym sadzeniaki ziemniaka uznaje się za należące do piątego rozmnożenia, jeżeli na etykiecie urzędowej sadzeniaków ziemniaka unijnej klasy S nie została umieszczona informacja o liczbie rozmnożeń.

20. Partia sadzeniaków ziemniaka kategorii bazowe unijnej klasy SE powinna spełniać następujące minimalne wymagania:

1) w ocenie polowej i ocenie weryfikacyjnej:

a) liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie powinny przekraczać łącznie 0,1%,

b) liczba roślin porażonych czarną nóżką nie powinna przekraczać 0,5%,

c) w bezpośrednim rozmnożeniu liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie powinna przekraczać 2,0%,

d) liczba roślin wykazujących oznaki mozaiki lub oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie powinna przekraczać 0,5%,

e) liczba rozmnożeń, w tym rozmnożeń kategorii przedbazowe na plantacji nasiennej i rozmnożeń kategorii bazowe, wynosi nie więcej niż sześć,