Dziennik Ustaw - rok 2014 poz. 1322

1) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu:

„Art. 4a. 1. Przepisów ustawy w zakresie osiągania wymaganych poziomów zbierania, w tym dotyczących opłaty produktowej, organizowania i finansowania zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, zawierania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory oraz z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, składania wykazu zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, nie stosuje się do:

1) wprowadzającego baterie lub akumulatory, który w danym roku kalendarzowym wprowadził do obrotu baterie przenośne lub akumulatory przenośne o łącznej masie nieprzekraczającej 1 kg;

2) wprowadzającego baterie lub akumulatory, który w danym roku kalendarzowym wprowadził do obrotu baterie przemysłowe lub akumulatory przemysłowe, baterie samochodowe lub akumulatory samochodowe o łącznej masie nieprzekraczającej 100 kg.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, jeżeli:

1) przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku:

a) zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.⁴⁾),

b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a, a w przypadku przedsiębiorców, do których nie stosuje się przepisów o rachunkowości, także inne dokumenty pozwalające ocenić sytuację finansową przedsiębiorcy za okres 3 ostatnich lat obrotowych;

2) stanowi pomoc de minimis:

a) w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1) albo

b) w rolnictwie w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

3. Wartość pomocy de minimis odpowiada wartości zwolnienia z opłaty produktowej, obliczanej z zastosowaniem stawki opłaty produktowej dla zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych, wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2.

4. Zaświadczenia lub oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, oraz informacje i dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b, mogą być przekazywane za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.”;

2) w art. 6:

a) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:

„5a) eksport – wywóz baterii lub akumulatorów z terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wyprowadzenia z terytorium kraju;”,

b) w pkt 8 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) w przypadku zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów lub prowadzącego recykling zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności w zakresie zbierania, przetwarzania lub recyklingu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;”,

c) po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu:

„10a) podmiot pośredniczący – podmiot, za pośrednictwem którego wprowadzający baterie lub akumulatory wykonuje obowiązki w zakresie i na zasadach określonych w ustawie;”,

d) pkt 22 otrzymuje brzmienie:

„22) wprowadzający baterie lub akumulatory – przedsiębiorcę, który wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu baterii lub akumulatorów, w tym zamontowanych w sprzęcie lub pojazdach, po raz pierwszy na terytorium kraju; za wprowadzającego baterie lub akumulatory uważa się także przedsiębiorcę:

a) dokonującego importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia baterii lub akumulatorów na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej,

b) który zlecił wytworzenie baterii lub akumulatorów i którego oznaczenie zostało umieszczone na bateriach lub akumulatorach;”;

3) w art. 8:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory, w tym baterie i akumulatory zamontowane w sprzęcie, nie mogą zawierać więcej niż 0,0005% wagowo rtęci.”,

b) w ust. 3 w pkt 2 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 3;

4) w art. 11 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Jeżeli zużyte baterie i zużyte akumulatory nie mogą zostać łatwo usunięte przez użytkownika końcowego, wprowadzający baterie lub akumulatory zapewnia urządzenia zaprojektowane w taki sposób, aby zużyte baterie i zużyte akumulatory mogły być łatwo usunięte przez niezależne od wprowadzającego baterie lub akumulatory podmioty profesjonalne zajmujące się serwisowaniem lub naprawą urządzeń.”;

5) w art. 15:

a) uchyla się ust. 2,

b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. Prowadzący recykling zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa sprawozdań, o których mowa w art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 493/2012 z dnia 11 czerwca 2012 r. ustanawiającego na podstawie dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady szczegółowe przepisy dotyczące obliczania wydajności recyklingu dla procesów recyklingu zużytych baterii i akumulatorów (Dz. Urz. UE L 151 z 12.06.2012, str. 9), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 493/2012”, na zasadach i w trybie określonych w tym rozporządzeniu.

4. W przypadku gdy proces recyklingu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest prowadzony kolejno przez kilku prowadzących recykling, każdy kolejny prowadzący recykling jest obowiązany przekazać prowadzącemu recykling, w którego instalacji rozpoczął się proces recyklingu, informacje niezbędne do sporządzenia sprawozdań, o których mowa w art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 493/2012, nie później niż w terminie do dnia 15 stycznia za poprzedni rok kalendarzowy.”;

6) dotychczasową treść art. 18 oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu:

„2. Podmiot pośredniczący przed rozpoczęciem działalności jest obowiązany do uzyskania wpisu do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.”;

7) w art. 28:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wprowadzający baterie lub akumulatory może wykonywać obowiązki, o których mowa w art. 27, art. 31, art. 32 ust. 1, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 2, art. 35, art. 36 ust. 1 i 4, art. 37 ust. 1 i 6 lub art. 41 ust. 3, za pośrednictwem podmiotu pośredniczącego.”,

b) dodaje się ust. 3–5 w brzmieniu:

„3. Podmiot pośredniczący jest obowiązany posiadać wdrożony system zarządzania środowiskowego zgodny z wymaganiami systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) lub z normą ISO 14001.

4. Wykonywanie obowiązków wprowadzającego baterie lub akumulatory za pośrednictwem podmiotu pośredniczącego odbywa się na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

5. Wprowadzający baterie lub akumulatory oraz podmiot pośredniczący są obowiązani przechowywać umowy, o których mowa w ust. 4, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym umowa przestała obowiązywać.”;

8) w art. 32:

a) w ust. 2 w pkt 2 uchyla się lit. a,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Ustalając usytuowanie punktów zbierania oraz miejsc odbioru, strony umowy kierują się gęstością zaludnienia, umożliwiając użytkownikom końcowym pozbycie się zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych w łatwo dostępnym miejscu zlokalizowanym w najbliższej okolicy miejsca ich zamieszkania lub prowadzenia działalności.”;

9) w art. 34:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej informacje o rodzaju i masie wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów.”,

b) uchyla się ust. 3,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Przy ustalaniu masy wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów nie uwzględnia się masy tych baterii i akumulatorów, w tym także stanowiących przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów, które zostały wyeksportowane lub były przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy dokonanej przez wprowadzającego baterie lub akumulatory lub innego przedsiębiorcę.”;

10) art. 35 otrzymuje brzmienie:

„Art. 35. Wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne sporządza sprawozdanie zawierające informacje oraz wykazy, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. d tiret pierwsze i trzecie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.”;

11) w art. 36 w ust. 2 w pkt 2 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 3;

12) w art. 37:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Wprowadzający baterie lub akumulatory, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1:

1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwotę co najmniej równą tej opłacie albo

2) wnosi na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego opłatę na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata.”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. W przypadku gdy wprowadzający baterie lub akumulatory nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwoty co najmniej równej opłacie na publiczne kampanie edukacyjne, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie poniesioną przez wprowadzającego baterie lub akumulatory na publiczne kampanie edukacyjne.”,

c) uchyla się ust. 5,

d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:

„5a. Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi 0,03 zł za kilogram wprowadzonych do obrotu baterii lub akumulatorów.

5b. Opłata na publiczne kampanie edukacyjne stanowi iloczyn stawki, o której mowa w ust. 5a, oraz masy wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów w roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, przez wprowadzającego baterie lub akumulatory.”,

e) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Wprowadzający baterie lub akumulatory, obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych, sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. c ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.”,

f) dodaje się ust. 8–10 w brzmieniu:

„8. Wprowadzający baterie lub akumulatory nie finansuje publicznych kampanii edukacyjnych, jeżeli wysokość środków, które jest obowiązany przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne, nie przekracza 10 zł w danym roku kalendarzowym.

9. Podmiot pośredniczący, realizując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, na podstawie umów zawartych z więcej niż jednym wprowadzającym baterie lub akumulatory, może prowadzić wspólną publiczną kampanię edukacyjną dla wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, pod warunkiem że środki przeznaczone na tę kampanię są co najmniej równe sumie środków, które wprowadzający baterie lub akumulatory są obowiązani przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne.

10. Do opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.⁵⁾), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.”;

13) w art. 53:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do przyjęcia zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych oraz zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych od użytkownika końcowego.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy sprzedawcy detalicznego baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych oraz akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych udostępnianych jako przynależność albo część składowa innych urządzeń.”;

14) w art. 54:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do pobrania od kupującego niebędącego przedsiębiorcą opłaty depozytowej oraz do potwierdzenia jej pobrania, jeżeli przy sprzedaży tych baterii lub akumulatorów kupujący nie przekazał mu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w art. 53 ust. 1.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy sprzedawcy detalicznego baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych oraz akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych udostępnianych jako przynależność albo część składowa innych urządzeń.”,

c) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia pobrania opłaty depozytowej, do przyjęcia zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych oraz do zwrotu pobranej opłaty depozytowej i potwierdzenia jej zwrotu.

3. Jeżeli zwrot pobranej opłaty depozytowej przez sprzedawcę detalicznego, o którym mowa w ust. 1, jest niemożliwy z powodu jego likwidacji, upadłości albo przerwy w wykonywanej działalności gospodarczej, wprowadzający baterie samochodowe kwasowo-ołowiowe lub akumulatory samochodowe kwasowo-ołowiowe jest obowiązany, w terminie 45 dni od dnia ich sprzedaży, do przyjęcia od kupującego, o którym mowa w ust. 1, zużytych baterii lub zużytych akumulatorów wprowadzonych przez niego do obrotu oraz do zwrotu pobranej opłaty depozytowej i potwierdzenia jej zwrotu w zorganizowanych przez niego punktach zbierania tych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.”;

15) w art. 55:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Stawka opłaty depozytowej wynosi 30 zł za sztukę baterii samochodowej kwasowo-ołowiowej i akumulatora samochodowego kwasowo-ołowiowego.”,

b) uchyla się ust. 2;

16) w art. 56:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w art. 54 ust. 1, przekazuje nieodebraną opłatę depozytową na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na siedzibę tego sprzedawcy, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, w którym nastąpiło pobranie opłaty.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Do opłat depozytowych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.”;

17) w art. 58 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do przekazania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, a w przypadku zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych – w pierwszej kolejności prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, który prowadzi co najmniej sortowanie zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.”;

18) w art. 59:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i w rozbiciu na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi ma zawartą umowę, o której mowa w art. 32 ust. 1, oraz ewidencji zaświadczeń, o których mowa w art. 59a ust. 1.”,

b) ust. 3–5 otrzymują brzmienie:

„3. Zbierający zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne, który przekazuje zużyte baterie lub zużyte akumulatory bezpośrednio prowadzącemu zakład przetwarzania, sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i 9 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.

4. Przez masę zużytych baterii i zużytych akumulatorów należy rozumieć odpowiednio masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów zebranych bezpośrednio od użytkowników końcowych, z miejsc odbioru oraz zakładów przetwarzania w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym i przekazanych bezpośrednio prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

5. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do przechowywania ewidencji, o których mowa w ust. 1, oraz zaświadczeń, o których mowa w art. 59a ust. 1, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dotyczą.”;

19) w rozdziale 10 po art. 59 dodaje się art. 59a i art. 59b w brzmieniu:

„Art. 59a. 1. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany wydać wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, lub podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, zaświadczenie o zebranych zużytych bateriach przenośnych lub zużytych akumulatorach przenośnych zawierające:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

3) numer rejestrowy prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

4) numer identyfikacji podatkowej (NIP) zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

5) numer REGON zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

6) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

7) numer REGON prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

8) rodzaj zebranych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

9) masę zebranych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

10) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

11) numer kolejny z ewidencji zaświadczeń o zebranych zużytych bateriach i zużytych akumulatorach.

2. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory sporządza zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, w trzech egzemplarzach, z których pierwszy otrzymuje wprowadzający baterie lub akumulatory, lub podmiot pośredniczący, z którym ma podpisaną umowę, drugi jest przekazywany marszałkowi województwa, a trzeci pozostaje u zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory.

3. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego baterie lub akumulatory, w tym obowiązek podpisania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot pośredniczący.

4. Łączna masa zużytych baterii i zużytych akumulatorów wskazana w zaświadczeniach, o których mowa w ust. 1, nie może być większa od masy zużytych baterii i zużytych akumulatorów zebranych przez zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory.

Art. 59b. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór ewidencji zaświadczeń, o której mowa w art. 59 ust. 1, sposób jej prowadzenia oraz jej zakres,

2) wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 59a ust. 1

– kierując się potrzebą ujednolicenia ewidencji i treści zaświadczeń oraz ułatwienia prowadzenia ewidencji.”;

20) w art. 63:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Prowadzący zakład przetwarzania, w którym przetwarza się zużyte baterie samochodowe kwasowo-ołowiowe, zużyte akumulatory samochodowe kwasowo-ołowiowe, zużyte baterie przemysłowe kwasowo-ołowiowe lub zużyte akumulatory przemysłowe kwasowo-ołowiowe, zapewnia co najmniej przekazanie powstałych w wyniku przetwarzania frakcji zawierających ołów i jego związki oraz frakcji tworzyw sztucznych do instalacji prowadzących recykling ołowiu i jego związków lub recykling tworzyw sztucznych, spełniających wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Przetwarzanie i recykling, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz przetwarzanie i recykling zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w ust. 2, obejmuje co najmniej usunięcie wszystkich cieczy i kwasów.”,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące:

1) procesu przetwarzania zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych,

2) instalacji prowadzących recykling ołowiu i jego związków lub recykling tworzyw sztucznych

– biorąc pod uwagę rozwój techniczny i naukowy oraz najlepsze dostępne techniki, a także kierując się potrzebą zapewnienia bezpiecznego dla środowiska i zdrowia ludzi przetwarzania i recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów.”;

21) w art. 64:

a) w ust. 1:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, w zależności od rodzaju prowadzonego przetwarzania i recyklingu, jest obowiązany do prowadzenia ewidencji zaświadczeń, o których mowa w art. 64a ust. 1, oraz ewidencji obejmującej informacje o:”,

– w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu:

„4) osiągniętych poziomach wydajności recyklingu.”,

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do przechowywania ewidencji, o których mowa w ust. 1, oraz zaświadczeń, o których mowa w art. 64a ust. 1, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dotyczą.”;

22) w rozdziale 11 po art. 64 dodaje się art. 64a i art. 64b w brzmieniu:

„Art. 64a. 1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany wydać wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, lub podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, zaświadczenie o przetworzonych zużytych bateriach lub zużytych akumulatorach zawierające:

1) numer rejestrowy prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego działalność w zakresie recyklingu, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

4) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego działalność w zakresie unieszkodliwiania, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

5) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o ile został nadany;

6) numer REGON prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o ile został nadany;

7) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego działalność w zakresie recyklingu, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

8) numer REGON prowadzącego działalność w zakresie recyklingu, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

9) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego działalność w zakresie unieszkodliwiania, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

10) numer REGON prowadzącego działalność w zakresie unieszkodliwiania, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

11) rodzaj przyjętych do przetworzenia zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

12) masę przyjętych do przetworzenia zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

13) rodzaj przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

14) masę przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

15) oznaczenie procesu recyklingu, z podaniem procesu określonego w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;

16) oznaczenie procesu unieszkodliwiania, z podaniem procesu określonego w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;

17) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów wyeksportowanych w celu poddania procesom recyklingu i unieszkodliwiania;

18) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, które stanowiły przedmiot wewnątrzwspólnotowej dostawy w celu poddania procesom recyklingu i unieszkodliwiania;

19) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do recyklingu;

20) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do unieszkodliwiania;

21) numer kolejny z ewidencji zaświadczeń o przetworzonych zużytych bateriach i zużytych akumulatorach;

22) roczne moce przerobowe zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

2. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów sporządza zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, w trzech egzemplarzach, z których pierwszy otrzymuje wprowadzający baterie lub akumulatory, lub podmiot pośredniczący, z którym ma podpisaną umowę, drugi jest przekazywany marszałkowi województwa, a trzeci pozostaje u prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

3. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego baterie lub akumulatory, w tym obowiązek podpisania umowy z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot pośredniczący.

4. Łączna masa przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów wskazana w zaświadczeniach, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać rocznych mocy przerobowych zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów określonych w decyzjach związanych z gospodarką odpadami.

Art. 64b. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór ewidencji zaświadczeń, o której mowa w art. 64 ust. 1, sposób jej prowadzenia oraz jej zakres,

2) wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 64a ust. 1

– kierując się potrzebą ujednolicenia ewidencji i treści zaświadczeń oraz ułatwienia prowadzenia ewidencji.”;

23) art. 65 otrzymuje brzmienie:

„Art. 65. 1. Marszałek województwa prowadzi odrębny rachunek bankowy w celu gromadzenia i przekazywania wpływów z opłaty produktowej, dodatkowej opłaty produktowej, opłaty na publiczne kampanie edukacyjne oraz nieodebranej opłaty depozytowej.

2. Wpływy z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1, powiększone o przychody z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o dochody budżetu samorządu województwa, o których mowa w ust. 3, marszałek województwa przekazuje w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

3. Wpływy z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1, w wysokości 5% stanowią dochody budżetu samorządu województwa z przeznaczeniem na koszty egzekucji należności z tytułu tych opłat i obsługę administracyjną systemu tych opłat.”;

24) uchyla się art. 66–68;

25) po art. 71a dodaje się art. 71b w brzmieniu:

„Art. 71b. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska co najmniej raz w roku przeprowadza kontrolę zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.”;

26) uchyla się art. 82;

27) art. 83 otrzymuje brzmienie:

„Art. 83. Kto, wbrew przepisom art. 34, nie prowadzi lub nie przechowuje ewidencji obejmującej informacje o rodzaju i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów, lub prowadzi ewidencję nierzetelnie, podlega karze grzywny.”;

28) uchyla się art. 85;

29) w art. 89 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) nie przyjmuje zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych od użytkownika końcowego,”;

30) w art. 90 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) w terminie 30 dni od dnia pobrania opłaty depozytowej, nie przyjmuje zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych lub nie zwraca pobranej opłaty depozytowej wraz z potwierdzeniem jej zwrotu,”;

31) po art. 92 dodaje się art. 92a w brzmieniu:

„Art. 92a. Kto, wbrew przepisom art. 59a, nie wydaje zaświadczenia o zebranych zużytych bateriach i zużytych akumulatorach lub wydaje je nieterminowo, podlega karze grzywny.”;

32) uchyla się art. 93;

33) art. 95 otrzymuje brzmienie:

„Art. 95. Kto, wbrew przepisom art. 64, nie prowadzi lub nie przechowuje ewidencji zaświadczeń oraz ewidencji obejmującej informacje o rodzaju i masie przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów, osiągniętych poziomów recyklingu oraz osiągniętych poziomów wydajności recyklingu, lub prowadzi ewidencje nierzetelnie, podlega karze grzywny.”;

34) po art. 95 dodaje się art. 95a w brzmieniu:

„Art. 95a. Kto, wbrew przepisom art. 64a, nie wydaje zaświadczenia o przetworzonych zużytych bateriach lub zużytych akumulatorach lub wydaje je nieterminowo, podlega karze grzywny.”;

35) art. 96 otrzymuje brzmienie:

„Art. 96. 1. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 74–95a, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

2. Za wykroczenia, o których mowa w art. 74–95a, odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami przedsiębiorcy związanymi z wprowadzaniem baterii lub akumulatorów, ich dystrybucją lub gospodarowaniem zużytymi bateriami lub zużytymi akumulatorami.”;

36) po art. 99 dodaje się art. 99a–99c w brzmieniu:

„Art. 99a. Kto, wbrew przepisowi art. 15 ust. 3, nie przedkłada marszałkowi województwa sprawozdań o osiągniętym poziomie wydajności recyklingu, o których mowa w art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 493/2012, lub nie przedkłada ich terminowo, podlega karze pieniężnej w wysokości od 100 zł do 1000 zł.

Art. 99b. Podmiot pośredniczący, który nie posiada wdrożonego systemu zarządzania środowiskowego, o którym mowa w art. 28 ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł.

Art. 99c. Kto, wbrew przepisowi art. 63 ust. 2, nie zapewnia co najmniej przekazania frakcji zawierających ołów i jego związki oraz frakcji tworzyw sztucznych do instalacji prowadzących recykling ołowiu i jego związków lub recykling tworzyw sztucznych spełniających wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 63 ust. 7, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 1 000 000 zł.”;

37) uchyla się art. 100;

38) po art. 100 dodaje się art. 100a i art. 100b w brzmieniu:

„Art. 100a. Kto, wbrew przepisowi art. 56 ust. 1, nie przekazuje nieodebranej opłaty depozytowej lub przekazuje ją nieterminowo, podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do 10 000 zł.

Art. 100b. Kto, wbrew przepisom art. 56 ust. 2, nie przedkłada marszałkowi województwa sprawozdania o wysokości pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty depozytowej, składa je nieterminowo lub składa sprawozdanie nierzetelne, podlega karze pieniężnej w wysokości od 100 zł do 1000 zł.”;

39) w art. 103:

a) ust. 1–3 otrzymują brzmienie:

„1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 97–99c i art. 100a–102, wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Ustalając wysokość kar pieniężnych, o których mowa w art. 97–99c i art. 100a–102, uwzględnia się zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu.

3. Kary pieniężne wnosi się na odrębny rachunek bankowy wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:

„3a. Kary pieniężne wnosi się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej stała się ostateczna.

3b. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W sprawach dotyczących kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.”.

1) w art. 400a w ust. 1:

a) pkt 8a otrzymuje brzmienie:

„8a) wykonywanie badań i pomiarów związanych z odpadami przez organy Inspekcji Ochrony Środowiska oraz badań laboratoryjnych w zakresie zawartości metali ciężkich w bateriach lub akumulatorach przez Inspekcję Handlową;”,

b) po pkt 8a dodaje się pkt 8b w brzmieniu:

„8b) finansowanie w całości lub w części wpisów w sprawach prowadzonych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska przed sądami administracyjnymi;”;

2) w art. 401 w ust. 7:

a) uchyla się pkt 13,

b) po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu:

„13a) wpływy z opłat, o których mowa w art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach;”;

3) w art. 401c w ust. 9:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Środki Narodowego Funduszu w wysokości nie mniejszej niż kwota przychodów, o których mowa w art. 401 ust. 7 pkt 8–13a, po pomniejszeniu o koszty obsługi tych przychodów, przeznacza się na:”,

b) w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) wykonywanie badań i pomiarów związanych z odpadami przez organy Inspekcji Ochrony Środowiska oraz badań laboratoryjnych w zakresie zawartości metali ciężkich w bateriach lub akumulatorach przez Inspekcję Handlową.”;

4) w art. 402 uchyla się ust. 10.

1) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest obowiązany do przekazania zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, który spełnia wymagania, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666, z późn. zm.⁷⁾) i w przepisach wydanych na podstawie art. 63 ust. 7 tej ustawy.”;

2) art. 48a otrzymuje brzmienie:

„Art. 48a. Kto, wbrew przepisowi art. 21 ust. 2, nie przekazuje zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, podlega karze grzywny.”.

„1. Przedmiotem działania organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego jest działalność związana z organizowaniem, zarządzaniem lub prowadzeniem przedsięwzięć związanych ze zbieraniem, przetwarzaniem, recyklingiem i innymi niż recykling procesami odzysku oraz unieszkodliwianiem zużytego sprzętu, w tym publiczne kampanie edukacyjne.”.

1) w art. 50 w ust. 1 w pkt 4 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje lit. c w brzmieniu:

„c) podmiotów pośredniczących;”;

2) w art. 52 w ust. 1 w pkt 7 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje lit. c w brzmieniu:

„c) podmiotu pośredniczącego:

– wykaz wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi podmiot pośredniczący zawarł umowę, o której mowa w art. 28 ust. 4 tej ustawy, zawierający firmy przedsiębiorców oraz oznaczenia ich siedzib i numery rejestrowe,

– informację o wdrożonym systemie zarządzania środowiskowego albo o jego braku;”;

3) w art. 53 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Przedsiębiorca zagraniczny, będący wprowadzającym baterie lub akumulatory w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach, składa wniosek o wpis do rejestru:

1) za pośrednictwem osoby upoważnionej do jego reprezentowania, zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, do marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę oddziału – jeżeli ustanowił oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) za pośrednictwem podmiotu pośredniczącego, z którym zawarł umowę, o której mowa w art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach, do marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę podmiotu pośredniczącego – jeżeli nie ustanowił oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;

4) w art. 60 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Przepisy art. 53 ust. 1 i 3–4 stosuje się odpowiednio.”;

5) w art. 73 w ust. 2:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:”,

b) w pkt 6:

– lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) informacje o rodzaju i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów,”,

– lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) informacje o wysokości środków przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne oraz o sposobie wykorzystania tych środków,”,

– w lit. d w tiret drugim kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje tiret trzecie w brzmieniu:

„– wykaz punktów zbierania zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych prowadzonych przez zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, z którym wprowadzający baterie lub akumulatory zawarł umowę, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach, oraz wykaz miejsc odbioru, z których zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory odbiera zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne.”;

6) w art. 75 w ust. 2:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:”,

b) pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) w przypadku prowadzącego działalność w zakresie zbierania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i z podziałem na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi ten zbierający ma zawartą umowę, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach lub zbiorcze informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych w przypadku zbierającego, który ma podpisaną umowę z podmiotem pośredniczącym, o którym mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach;”,

c) w pkt 10 w lit. c kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje lit. d w brzmieniu:

„d) osiągniętych poziomach wydajności recyklingu.”;

7) w art. 79 w ust. 2:

a) w pkt 4 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) zbierania, recyklingu i wydajności recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów;”,

b) pkt 11 otrzymuje brzmienie:

„11) wpływach z opłat produktowych wraz z odsetkami, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań i produktów, a także podmiotach, które te opłaty uiściły;”,

c) uchyla się pkt 12.

2. Elektronarzędzia bezprzewodowe niespełniające wymogów, o których mowa w art. 8 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wprowadzone do obrotu po raz pierwszy zgodnie z obowiązującymi przepisami przed dniem 1 stycznia 2017 r., mogą w dalszym ciągu być zbywane do wyczerpania zapasów.

2. W przypadku gdy wprowadzający baterie lub akumulatory nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne w terminie do dnia 31 grudnia 2014 r. pełnej kwoty, o której mowa w art. 37 ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, należność, o której mowa w art. 37 ust. 4 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie poniesioną przez niego w danym roku na publiczne kampanie edukacyjne.

2. Sprzedawca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia sprawozdania o wysokości pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty depozytowej za rok 2014 zgodnie z art. 56 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1.

2. Sprawozdania za rok 2014 sporządzane na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, na zasadach i w trybie określonych w art. 237 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 5, składa wyłącznie zbierający zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne, który przekazuje zużyte baterie lub zużyte akumulatory bezpośrednio prowadzącemu zakład przetwarzania.

3. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany zamieścić w sprawozdaniu za rok 2014 sporządzanym na podstawie art. 64 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, na zasadach i w trybie określonych w art. 237 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 5, informację o osiągniętych poziomach wydajności recyklingu.

2. W przypadku niewykorzystania przez marszałka województwa środków przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne na rok 2014 lub stwierdzenia przez wojewodę ich nieprawidłowego wykorzystania stosuje się przepisy dotychczasowe.

3. Do kontroli sposobu wykorzystania przez marszałka województwa dotacji celowej na prowadzenie publicznych kampanii edukacyjnych przyznanej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

1) za pośrednictwem osoby upoważnionej do jego reprezentowania, zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.⁹⁾), do marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę oddziału – jeżeli ustanowił oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) za pośrednictwem podmiotu pośredniczącego, z którym zawarł umowę, o której mowa w art. 28 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, do marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę podmiotu pośredniczącego – jeżeli nie ustanowił oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób przedkładania sprawozdania o wydajności recyklingu dla procesu recyklingu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów w okresie od wejścia w życie niniejszej ustawy do czasu utworzenia Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, jednak nie dłużej niż do daty ogłoszonej w komunikacie, o którym mowa w art. 238 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 5, kierując się potrzebą ujednolicenia treści sprawozdań oraz ułatwienia ich przekazywania przez marszałka województwa.

1) art. 34 ust. 2, art. 35, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6, art. 41 ust. 3, art. 59 ust. 3 i art. 64 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy zmienianej w art. 5,

2) art. 56 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1

– w terminie do dnia 15 kwietnia roku, w którym te sprawozdania zostały przekazane.

2. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, wzór zbiorczego sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób jego przekazywania, kierując się potrzebą ujednolicenia sprawozdań.

1) art. 1 pkt 3 lit. a, który wchodzi w życie z dniem 2 października 2015 r.;

2) art. 1 pkt 3 lit. b, pkt 20 lit. a oraz pkt 36 w zakresie art. 99c, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

¹⁾ Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji uzupełnia wdrożenie postanowień dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie baterii i akumulatorów oraz uchylającej dyrektywę 91/157/EWG (Dz. Urz. UE L 266 z 26.09.2006, str. 1, z późn. zm.).

²⁾ Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz ustawę z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 152, poz. 897, Nr 171, poz. 1016 i Nr 178, poz. 1060 oraz z 2013 r. poz. 21.

⁴⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381.

⁵⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1342 i 1529, z 2013 r. poz. 35, 985, 1027, 1036, 1145, 1149 i 1289 oraz z 2014 r. poz. 183, 567, 915, 1171 i 1215.

⁶⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238 oraz z 2014 r. poz. 40, 47, 457, 822, 1101 i 1146.

⁷⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 152, poz. 897, Nr 171, poz. 1016 i Nr 178, poz. 1060, z 2013 r. poz. 21 oraz z 2014 r. poz. 1322.

⁸⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 888 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 695 i 1101.

⁹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 983, 1036, 1238, 1304 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 822, 1133 i 1138.