Dziennik Ustaw - rok 2014 poz. 798

Na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym (Dz. U. Nr 57, poz. 491, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania, tryb przekazywania oraz sposób rozliczania i zwrotu wsparcia finansowego udzielanego przez Krajowy Fundusz Kapitałowy, zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (WE) nr 800/2008”.”;

2) w § 2:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Instrumenty dłużne przedsiębiorcy obejmowane przez fundusz kapitałowy lub pożyczki udzielane przez fundusz kapitałowy przedsiębiorcy nie mogą być oprocentowane poniżej stopy referencyjnej, ustalonej na dzień objęcia instrumentów dłużnych lub zawarcia umowy pożyczki, według metody ustalonej przez Komisję Europejską.³⁾”,

b) uchyla się ust. 3,

c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. Łączna wartość środków funduszy kapitałowych korzystających ze wsparcia finansowego ze środków publicznych w ramach działań realizowanych z wykorzystaniem kapitału podwyższonego ryzyka zaangażowanych w tego samego przedsiębiorcę oraz przedsiębiorstwa z nim powiązane w rozumieniu art. 3 ust. 3 załącznika I do ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych nie może przekroczyć, stanowiącej równowartość w złotych polskich, kwoty 3 000 000 euro, a wartość środków przekazanych przedsiębiorcy w ciągu 12 miesięcy kwoty 1 500 000 euro, według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu podpisania umowy inwestycyjnej z przedsiębiorcą.

5. Łączna wartość środków funduszu kapitałowego zaangażowanych w przedsiębiorcę oraz przedsiębiorstwa z nim powiązane w rozumieniu art. 3 ust. 3 załącznika I do ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych nie może przekroczyć 20% łącznej wysokości zadeklarowanych wpłat do tego funduszu kapitałowego.”;

3) w § 3:

a) w ust. 1:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) przeznaczających środki otrzymane z funduszu kapitałowego na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie:

a) faktoringu i leasingu,

b) dzierżawy lub najmu aktywów,

c) usług prawnych,

d) usług księgowych,

e) związanym z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, jeżeli pomoc ta jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;”,

– w pkt 2 w lit. c średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. d–f w brzmieniu:

„d) rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. L 17 z 21.01.2000),

e) produkcji podstawowej produktów rolnych, o której mowa w art. 1 ust. 3 lit. b rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008,

f) przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych w przypadkach określonych w art. 1 ust. 3 lit. c rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;”,

– pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) którzy spełniają warunki określone dla zagrożonego przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;”,

– po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) na których ciąży obowiązek zwrotu pomocy, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz z rynkiem wewnętrznym.”;

b) w ust. 2 uchyla się pkt 1;

4) § 4 otrzymuje brzmienie:

„§ 4. 1. Kosztami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem w formie bezzwrotnych świadczeń na sfinansowanie części kosztów poniesionych przez fundusz kapitałowy lub podmiot zarządzający funduszem kapitałowym na przygotowanie inwestycji i monitorowanie portfela inwestycji są koszty, które:

1) zostały poniesione przez fundusz kapitałowy lub podmiot zarządzający funduszem kapitałowym w okresie obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia finansowego, o której mowa w art. 13 ustawy;

2) dotyczą przedsiębiorcy, z którym fundusz kapitałowy zawarł umowę inwestycyjną.

2. Za okres przygotowania inwestycji przyjmuje się okres do dnia zawarcia przez fundusz kapitałowy umowy inwestycyjnej.

3. Do kosztów niezbędnych do przygotowania inwestycji zalicza się:

1) wynagrodzenia osób zatrudnionych bezpośrednio przy przygotowaniu inwestycji lub współpracujących bezpośrednio przy przygotowaniu inwestycji na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z funduszem kapitałowym lub podmiotem zarządzającym funduszem kapitałowym lub zajmujących się bezpośrednio przygotowaniem inwestycji na podstawie powołania do organu zarządzającego funduszu kapitałowego lub organu zarządzającego podmiotu zarządzającego funduszem kapitałowym lub na podstawie innego stosunku prawnego, będącego podstawą do otrzymania wynagrodzenia przez osoby bezpośrednio realizujące zadania przy przygotowaniu inwestycji, wraz ze składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i inne obowiązkowe składki naliczane od wynagrodzenia;

2) koszty podróży służbowych osób, o których mowa w pkt 1, wynikające z obowiązków związanych z przygotowaniem inwestycji, według stawek określonych w przepisach o wysokości oraz warunkach ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych;

3) koszty usług prawnych, notarialnych, badań sprawozdań finansowych, sporządzania biznesplanów, ekspertyz technicznych, ocen wpływu na środowisko oraz innych usług bezpośrednio związanych z przygotowaniem inwestycji, nabywanych przez fundusz kapitałowy lub podmiot zarządzający funduszem kapitałowym.

4. Do kosztów niezbędnych do monitorowania portfela inwestycji zalicza się:

1) koszty podróży służbowych osób reprezentujących fundusz kapitałowy w statutowych organach przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz uczestniczących w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub zgromadzeniu wspólników tego przedsiębiorcy, ponoszone w związku z udziałem w pracach tych organów, według stawek określonych w przepisach o wysokości oraz warunkach ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych;

2) koszty usług prawnych, notarialnych, badań sprawozdań finansowych, sporządzania biznesplanów, ekspertyz technicznych, ocen wpływu na środowisko oraz innych usług bezpośrednio związanych z monitorowaniem portfela inwestycji, nabywanych przez fundusz kapitałowy lub podmiot zarządzający funduszem kapitałowym.

5. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem nie zalicza się:

1) wydatków dokonanych z naruszeniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.⁴⁾);

2) wydatków poniesionych przez fundusz kapitałowy, a zapłaconych przez przedsiębiorcę, w którym fundusz dokonał inwestycji;

3) wartości naliczonego podatku od towarów i usług.”;

5) w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wsparcie finansowe w formie bezzwrotnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy, jest przekazywane funduszowi kapitałowemu w oparciu o poniesione i udokumentowane koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem finansowym, o których mowa w § 4.”;

6) po § 9 dodaje się § 9a w brzmieniu:

„§ 9a. Krajowy Fundusz Kapitałowy może udzielać wsparcia finansowego do dnia 31 grudnia 2014 r.”.

2. Do umów o udzielenie wsparcia finansowego zawartych, a niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy rozporządzenia wymienionego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, o ile fundusz kapitałowy wystąpi do Krajowego Funduszu Kapitałowego z wnioskiem o zmianę umowy i Krajowy Fundusz Kapitałowy wyrazi na tę zmianę zgodę.

Minister Gospodarki: wz. J. Pietrewicz

¹⁾ Minister Gospodarki kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 248, poz. 1478).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 65, poz. 545, z 2011 r. Nr 28, poz. 143 i Nr 106, poz. 622 oraz z 2013 r. poz. 1646.

³⁾ Metoda ta określana jest w komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6).

⁴⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 983, 1036, 1238, 1304 i 1650.