REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2014 poz. 139

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 155 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 989, 1289 i 1717) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Obligacje i inne dłużne papiery wartościowe, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 21–24 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zwanej dalej „ustawą”, powinny być zabezpieczone co najmniej w jeden z następujących sposobów:

1) ustanowienie zastawu rejestrowego albo hipoteki na nieruchomości, pod warunkiem że fundusz na zasadzie pierwszeństwa będzie miał prawo zaspokajania swoich roszczeń z zastawu rejestrowego lub hipoteki przed innymi wierzycielami, zgodnie z art. 1025 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101);

2) udzielenie nieodwołalnej gwarancji lub poręczenia przez bank, zakład ubezpieczeń, instytucję kredytową lub międzynarodową instytucję finansową, mające siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, państwie będącym członkiem Unii Europejskiej lub stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub członkiem Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, posiadające kapitał własny w wysokości nie niższej niż równowartość 50 000 000 euro;

3) udzielenie gwarancji lub poręczenia przez Skarb Państwa lub rząd państwa będącego członkiem Unii Europejskiej lub stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub członkiem Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju – w przypadku lokat aktywów dobrowolnego funduszu emerytalnego oraz pracowniczego funduszu emerytalnego;

4) udzielenie gwarancji lub poręczenia przez jednostki samorządu terytorialnego, ich związki, albo właściwe regionalne lub lokalne władze publiczne;

5) udzielenie nieodwołalnej gwarancji lub poręczenia przez podmiot inny niż podmiot związany z emitentem zabezpieczanego papieru wartościowego i posiadający na dzień ustalenia gwarancji lub poręczenia i w okresie ich trwania ocenę na poziomie inwestycyjnym, nadaną przez wyspecjalizowaną agencję ratingową, uznaną na międzynarodowym rynku kapitałowym oraz posiadający kapitał własny w wysokości nie niższej niż równowartość 50 000 000 euro; poręczenie lub gwarancja powinna zostać udzielona na kwotę odpowiadającą co najmniej pełnej wartości nominalnej i ewentualnemu oprocentowaniu.

§ 2.

1. W przypadku lokat aktywów funduszu w akcjach, prawach do akcji, prawach poboru i kwitach depozytowych, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 7–10 oraz pkt 31 i 32 ustawy, lokaty funduszu nie mogą stanowić więcej niż 20% jednej emisji, a gdy udział papierów wartościowych spółki w aktywach funduszu przekracza 2%, lokaty funduszu nie mogą stanowić więcej niż 10% jednej emisji.

2. Łączna wartość aktywów funduszu ulokowanych w kategoriach lokat, o których mowa w ust. 1, i w których lokaty funduszu stanowią więcej niż 10% jednej emisji, nie może stanowić więcej niż 10% wartości aktywów tego funduszu.

3. W przypadku lokat aktywów funduszu w certyfikatach inwestycyjnych emitowanych przez fundusze inwestycyjne zamknięte oraz tytułach uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania typu zamkniętego, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 11 i 12 ustawy, lokaty funduszu nie mogą stanowić więcej niż 35% jednej emisji.

4. Jeżeli pomiędzy papierami wartościowymi różnych emisji, ale tego samego emitenta, nie występują żadne różnice w zakresie uprawnień przysługujących ich posiadaczom, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się łącznie do tych wszystkich emisji.

5. Koszty zakupu akcji nowej emisji, do których uprawniają prawa poboru, są uwzględniane przy stosowaniu ograniczeń lokat aktywów funduszu w kategoriach lokat, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 7–10 ustawy.

§ 3.

Lokaty aktywów otwartego funduszu w będących przedmiotem oferty publicznej akcjach, prawach poboru i prawach do akcji, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 8 i 10 ustawy, oraz w kategoriach lokat, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 11–14 oraz pkt 31 i 32 ustawy, mogą stanowić łącznie nie więcej niż 20% wartości aktywów funduszu.

§ 4.

1. Łączna wartość lokat aktywów funduszu ulokowanych w niepublicznych certyfikatach inwestycyjnych emitowanych przez fundusze inwestycyjne zamknięte, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 11 ustawy, oraz w niepublicznych tytułach uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania typu zamkniętego, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 12 ustawy, może stanowić łącznie nie więcej niż 5% wartości aktywów funduszu, przy czym nie więcej niż 1% wartości aktywów funduszu może być ulokowane w niepublicznych certyfikatach inwestycyjnych wyemitowanych przez jeden fundusz inwestycyjny zamknięty oraz w niepublicznych tytułach uczestnictwa emitowanych przez jedną instytucję wspólnego inwestowania typu zamkniętego.

2. Fundusz nie może nabywać niepublicznych certyfikatów inwestycyjnych emitowanych przez fundusz inwestycyjny zamknięty, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 11 ustawy, oraz niepublicznych tytułów uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania typu zamkniętego, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 12 ustawy, których dokumenty założycielskie stanowią, że certyfikat inwestycyjny lub tytuł uczestnictwa może być wydany uczestnikowi funduszu, który nie opłacił w całości jego ceny emisyjnej.

§ 5.

1. Aktywa funduszu nie mogą być lokowane w banku oraz instytucji kredytowej, które są:

1) akcjonariuszem towarzystwa zarządzającego funduszem;

2) podmiotem związanym w stosunku do towarzystwa zarządzającego funduszem;

3) podmiotem związanym w stosunku do akcjonariuszy towarzystwa zarządzającego funduszem.

2. Z podmiotami, o których mowa w ust. 1, fundusz nie może zawierać umów lub dokonywać innych czynności prawnych związanych z lokowaniem aktywów funduszu.

3. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie dotyczą lokat w depozytach w bankach lub w instytucjach kredytowych o terminie zapadalności nie dłuższym niż 14 dni, o łącznej wartości nie większej niż 2% wartości aktywów funduszu.

4. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy świadczenia usług w ramach działalności maklerskiej w rozumieniu przepisów państwa, w którym znajduje się siedziba banku lub instytucji kredytowej.

5. Fundusz nie może nabywać instrumentów, o których mowa w art. 141 ust. 1 pkt 11 i 12 ustawy, zarządzanych przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych lub instytucję wspólnego inwestowania, którego akcjonariuszami są akcjonariusze towarzystwa zarządzającego funduszem lub podmioty z nimi związane.

§ 6.

Aktywa funduszu nie mogą być lokowane w instrumenty finansowe, których wartość w istotnym stopniu zależy od wartości instrumentów finansowych objętych zakazem nabywania przez fundusz.

§ 7.

W celu obliczenia maksymalnej części aktywów funduszu w poszczególnych kategoriach lokat, dla celów ustalenia zgodności z obowiązującymi ograniczeniami, do wartości dłużnych papierów wartościowych zalicza się wartość naliczonych odsetek na dzień wyceny.

§ 8.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2014 r.¹⁾

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 2011 r. w sprawie dodatkowych ograniczeń w zakresie prowadzenia działalności lokacyjnej przez fundusze emerytalne (Dz. U. Nr 90, poz. 517), które traci moc z dniem 1 lutego 2014 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 6 grudnia 2013 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych (Dz. U. poz. 1717).

Metryka