REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 1291
USTAWA
z dnia 11 października 2013 r.
o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy
1) przyznawania i wypłaty świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy finansowanych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zwanego dalej „Funduszem”, przysługujących w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy;
2) dofinansowywania z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy;
3) zwrotu świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy w przypadku niespełnienia warunków umowy o wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, zawartej przez przedsiębiorcę z marszałkiem województwa, zwanej dalej „umową o wypłatę świadczeń”;
4) zwrotu dofinansowania z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy w przypadku niespełnienia warunków umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia.
1) przestój ekonomiczny – okres niewykonywania pracy przez pracownika z przyczyn niedotyczących pracownika pozostającego w gotowości do pracy;
2) obniżony wymiar czasu pracy – obniżony przez przedsiębiorcę wymiar czasu pracy pracownika z przyczyn niedotyczących pracownika, jednak nie więcej niż do połowy wymiaru czasu pracy;
3) pomoc de minimis – pomoc spełniającą przesłanki określone we właściwych przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy de minimis oraz pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
1) u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż towarów lub usług, liczony w ujęciu ilościowym lub wartościowym, łącznie nie mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu 6 kolejnych miesięcy w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy finansowanych z Funduszu, zwanego dalej „wnioskiem o przyznanie świadczeń”, do łącznych obrotów z analogicznych 6 miesięcy w okresie 12 miesięcy przed okresem 12 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku;
2) który nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy, z wyjątkiem przypadku gdy:
a) zadłużony przedsiębiorca zawarł umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub otrzymał decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności albo
b) zaleganie w regulowaniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy powstało w okresie spadku obrotów gospodarczych, o którym mowa w pkt 1, a przedsiębiorca dołączył do wniosku o przyznanie świadczeń plan spłaty zadłużenia uprawdopodabniający poprawę kondycji finansowej przedsiębiorcy i pełną spłatę zaległości w regulowaniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy, wraz z kopią wniosku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o rozłożenie na raty należności z tytułu tych składek lub o odroczenie płatności tych składek;
3) wobec którego nie zachodzą przesłanki do ogłoszenia upadłości, o których mowa w art. 11, art. 12 ust. 2 lub art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112, z późn. zm.2)).
2. Pomoc, o której mowa w ustawie, stanowi pomoc de minimis, którą przedsiębiorca może otrzymać na świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy pracowników, z wyłączeniem pracowników, dla których otrzymał pomoc de minimis:
1) na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy dla bezrobotnego ze środków Funduszu Pracy w okresie obowiązywania umowy zawartej z pracownikiem na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, 675 i 829) lub
2) na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w okresie obowiązywania umowy zawartej z pracownikiem na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.3)).
2. Jeżeli u danego przedsiębiorcy nie działają zakładowe organizacje związkowe, warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy ustala się w porozumieniu z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u tego przedsiębiorcy.
3. W układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu określa się co najmniej:
1) grupy zawodowe objęte przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy;
2) obniżony wymiar czasu pracy obowiązujący pracowników;
3) okres, przez jaki obowiązują rozwiązania dotyczące przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy.
4. Przy ustalaniu warunków i trybu wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy nie stosuje się art. 42 § 1–3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
1) finansowane ze środków Funduszu świadczenie na częściowe zaspokojenie wynagrodzenia za czas przestoju ekonomicznego, do wysokości 100% zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zwiększonego o wysokość składek na ubezpieczenia społeczne należnych od pracownika, w wysokości proporcjonalnej do przestoju ekonomicznego, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy pracownika,
2) finansowane ze środków przedsiębiorcy wynagrodzenie
– w łącznej wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy pracownika.
2. Pracownikowi objętemu obniżonym wymiarem czasu pracy przysługuje od przedsiębiorcy:
1) finansowane ze środków Funduszu świadczenie na częściowe zrekompensowanie wynagrodzenia z tytułu obniżenia wymiaru czasu pracy, do wysokości 100% zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zwiększonego o wysokość składek na ubezpieczenia społeczne, należnych od pracownika, w wysokości proporcjonalnej do obniżonego wymiaru czasu pracy pracownika, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy pracownika przed jego obniżeniem,
2) finansowane ze środków przedsiębiorcy wynagrodzenie
– w łącznej wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy pracownika przed jego obniżeniem.
3. Przedsiębiorcy, w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy, przysługują z Funduszu środki na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych od przyznanych świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1.
2. Do wniosku o przyznanie świadczeń przedsiębiorca dołącza następujące dokumenty:
1) kopię umowy zawartej z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub kopię decyzji urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia, w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. a;
2) plan spłaty zadłużenia z tytułu składek, zgodny ze złożonym wnioskiem o rozłożenie na raty należności z tytułu składek lub o odroczenie terminu płatności składek, w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b;
3) kopię układu zbiorowego pracy lub porozumienia, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2;
4) zapotrzebowanie na środki na wypłatę świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz na środki, o których mowa w art. 5 ust. 3.
3. We wniosku o przyznanie świadczeń przedsiębiorca składa oświadczenia o:
1) posiadaniu statusu przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej;
2) wystąpieniu u przedsiębiorcy spadku obrotów gospodarczych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1;
3) braku przesłanek do ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy, o których mowa w art. 11, art. 12 ust. 2 lub art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze;
4) niezaleganiu albo zaleganiu w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2;
5) nieprzeznaczeniu świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz środków, o których mowa w art. 5 ust. 3, dla pracowników zatrudnionych na podstawie umów, o których mowa w art. 3 ust. 2;
6) liczbie zatrudnianych pracowników;
7) numerze rachunku bankowego albo numerze rachunku prowadzonego w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej właściwego dla prowadzonej działalności gospodarczej;
8) rodzaju i wysokości otrzymanej pomocy de minimis w okresie ostatnich 3 lat kalendarzowych;
9) obowiązującej u przedsiębiorcy stopie procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe;
10) nieosiągnięciu przez pracowników objętych wykazem pracowników uprawnionych do świadczeń wypłacanych z Funduszu w roku, w którym jest dokonywana wypłata świadczeń, kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, stanowiącej 30-krotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, a jeżeli taką podstawę wymiaru osiągnęli w tym roku – oświadczenie, że naliczone składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wykazane w wykazie pracowników uprawnionych do świadczeń wypłacanych z Funduszu obliczone zostały tylko od tej części podstawy wymiaru składek, która nie spowodowała przekroczenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek.
4. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, przedsiębiorca składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
5. W razie stwierdzenia braków formalnych wniosku o przyznanie świadczeń marszałek województwa w terminie 7 dni roboczych od dnia wpływu wniosku wzywa przedsiębiorcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania. Po bezskutecznym upływie terminu wniosek o przyznanie świadczeń pozostawia się bez rozpoznania.
2. W przypadku stwierdzenia, że przedsiębiorca nie spełnia warunków, o których mowa w art. 3, marszałek województwa w terminie 7 dni roboczych od dnia wpływu kompletnego wniosku o przyznanie świadczeń odmawia w formie pisemnej zawarcia z przedsiębiorcą umowy o wypłatę świadczeń.
1) wypłatę pracownikom przedsiębiorcy świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1;
2) opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych od przyznanych świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1.
2. Przedsiębiorca po dokonaniu potrąceń ze świadczeń i wynagrodzeń, o których mowa w art. 5, odprowadza należne składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz i Fundusz Pracy oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
3. Środki, o których mowa w art. 11, przekazane na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy mogą podlegać egzekucji prowadzonej jedynie na rzecz osób, dla których zostały przekazane.
1) w okresie lub w okresach pobierania przez pracownika świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, oraz
2) w okresie lub w okresach przypadających bezpośrednio po okresie lub okresach pobierania świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 – nie dłużej jednak niż przez łączny okres 3 miesięcy.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany do rozliczenia środków Funduszu na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz środków, o których mowa w art. 5 ust. 3.
3. Marszałek województwa może przeprowadzać kontrolę u przedsiębiorcy w zakresie przestrzegania postanowień umowy o wypłatę świadczeń, wydatkowania środków Funduszu na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy zgodnie z przeznaczeniem, właściwego dokumentowania oraz rozliczania otrzymanych i wydatkowanych środków Funduszu na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy i w tym celu może żądać okazania wszelkiej dokumentacji z tym związanej oraz żądać złożenia stosownych wyjaśnień.
2. Jeżeli niespełnienie warunków zawartych w umowie o wypłatę świadczeń polega na wykorzystaniu pomocy, o której mowa w art. 10, niezgodnie z przeznaczeniem, przedsiębiorca jest obowiązany do zwrotu na rachunek bankowy marszałka województwa, z którego otrzymał środki, kwoty pomocy wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem wraz z odsetkami równymi stopie referencyjnej obliczanej zgodnie z metodologią określoną w komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych, naliczonymi od dnia następującego po dniu przekazania przez marszałka województwa środków na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy na rachunek przedsiębiorcy.
1) wzór wniosku o przyznanie świadczeń,
2) wzór umowy o wypłatę świadczeń,
3) wzór wykazu,
4) termin i sposób rozliczenia się przedsiębiorcy z otrzymanych środków Funduszu na wypłatę świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz środków, o których mowa w art. 5 ust. 3,
5) termin i sposób przekazywania ministrowi właściwemu do spraw pracy przez marszałka województwa informacji o wykorzystaniu środków na wypłatę świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz środków, o których mowa w art. 5 ust. 3, oraz wzór tej informacji
– mając na uwadze prawidłowość dysponowania środkami Funduszu, o których mowa w art. 10, w związku z potrzebami krajowego rynku pracy oraz zapewnieniem właściwej organizacji wypłaty świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy z tytułu przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy.
2. Wniosek o dofinansowanie z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) nazwę pracodawcy, adres siedziby oraz oznaczenie miejsca wykonywania działalności gospodarczej;
2) oznaczenie przeważającego rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności;
3) wskazanie liczby zatrudnionych pracowników;
4) określenie rodzaju i charakterystyki szkolenia, w tym tematyki, miejsca i terminu realizacji szkolenia;
5) kalkulację kosztów szkolenia, w tym liczbę osób skierowanych na szkolenia oraz wykaz imienny pracowników, których dotyczy wniosek, wraz z kwotą dofinansowania przypadającą na danego pracownika;
6) wnioskowaną wysokość środków Funduszu Pracy na dofinansowanie kosztów szkolenia.
3. Do wniosku o dofinansowanie z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca dołącza:
1) kopię umowy o wypłatę świadczeń wraz z kopią wykazu;
2) oświadczenie przedsiębiorcy, że wybrana przez niego do realizacji oferta instytucji szkoleniowej będzie konkurencyjna w stosunku do ofert innych instytucji szkoleniowych oferujących podobne szkolenia;
3) oświadczenie przedsiębiorcy, że szkolenie jest uzasadnione obecnymi lub przyszłymi potrzebami przedsiębiorcy;
4) oświadczenie przedsiębiorcy o rodzaju i wysokości pomocy de minimis otrzymanej w okresie ostatnich trzech lat kalendarzowych.
4. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 2–4, przedsiębiorca składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
5. W razie stwierdzenia braków formalnych wniosku o dofinansowanie z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników objętych rozwiązaniami na rzecz ochrony miejsc pracy lub niespełniania warunków, o których mowa w ust. 1, starosta (prezydent miasta na prawach powiatu), w terminie 7 dni roboczych od dnia wpływu wniosku, wzywa przedsiębiorcę do uzupełnienia lub poprawienia wniosku w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania. Po bezskutecznym upływie terminu wniosek o dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników pozostawia się bez rozpoznania.
6. Szkolenia inicjuje, organizuje i finansuje ze środków własnych i uzyskanego dofinansowania kosztów szkolenia przedsiębiorca.
7. Przedsiębiorca, kierując pracownika na szkolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera z nim umowę określającą prawa i obowiązki stron. Do zawartej umowy nie stosuje się art. 1031–1036 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
8. Pracownik, który nie ukończył szkolenia ze swojej winy lub z którym został rozwiązany stosunek pracy w trybie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, jest obowiązany do zwrotu przedsiębiorcy kosztów szkolenia na zasadach określonych w umowie z przedsiębiorcą, o której mowa w ust. 7.
2. W przypadku stwierdzenia, że przedsiębiorca nie zawarł umowy o wypłatę świadczeń, starosta (prezydent miasta na prawach powiatu), w terminie 7 dni roboczych od dnia wpływu kompletnego wniosku o dofinansowanie z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników objętych rozwiązaniami na rzecz ochrony miejsc pracy, odmawia w formie pisemnej zawarcia z przedsiębiorcą umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia.
3. Środki na realizację umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) przekazuje jednorazowo przedsiębiorcy w terminie 7 dni roboczych od dnia zawarcia umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia.
1) należności przysługujących instytucji szkoleniowej z tytułu szkolenia;
2) przejazdów związanych z udziałem w szkoleniach;
3) badań lekarskich lub psychologicznych niezbędnych do rozpoczęcia szkolenia;
4) obowiązkowego ubezpieczenia przez instytucję szkoleniową pracownika od następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do miejsca szkolenia i z powrotem.
2. Wysokość dofinansowania przypadającego na jednego pracownika wynosi 80% kosztów szkolenia, nie więcej jednak niż 300% przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.7)), obowiązującego w dniu zawarcia umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia.
3. Szkolenia organizowane dla pracowników, o których mowa w art. 18 ust. 1, muszą być rozpoczęte w trakcie przestoju ekonomicznego lub w okresie obniżonego wymiaru czasu pracy, a dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć szkoleń organizowanych w okresie, o którym mowa w art. 6.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany do rozliczenia środków otrzymanych na podstawie umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia.
3. Starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) może przeprowadzać kontrolę u przedsiębiorcy w zakresie przestrzegania postanowień umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia, wydatkowania środków Funduszu Pracy otrzymanych na podstawie umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia zgodnie z przeznaczeniem, właściwego dokumentowania oraz rozliczania otrzymanych i wydatkowanych środków Funduszu Pracy i w tym celu może żądać okazania wszelkiej dokumentacji z tym związanej oraz żądać złożenia stosownych wyjaśnień.
2. W przypadku gdy przedsiębiorca, który zawarł ze starostą (prezydentem miasta na prawach powiatu) umowę o dofinansowanie kosztów szkolenia, nie spełnił warunków w niej zawartych lub nie poddał się kontroli, o której mowa w art. 21 ust. 3, jest obowiązany do zwrotu na rachunek bankowy starosty (prezydenta miasta na prawach powiatu), z którego otrzymał środki, całości otrzymanej pomocy wraz z odsetkami równymi stopie referencyjnej obliczanej zgodnie z metodologią określoną w komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych, naliczonymi od dnia następującego po dniu przekazania przez starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu) środków na podstawie umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia na rachunek przedsiębiorcy.
3. Jeżeli niespełnienie warunków zawartych w umowie o dofinansowanie kosztów szkolenia polega na wykorzystaniu pomocy, o której mowa w art. 18 ust. 1, niezgodnie z przeznaczeniem, przedsiębiorca jest obowiązany do natychmiastowego zwrotu na rachunek bankowy starosty (prezydenta miasta na prawach powiatu), z którego otrzymał środki, kwoty pomocy wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem wraz z odsetkami równymi stopie referencyjnej obliczanej zgodnie z metodologią określoną w komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych, naliczonymi od dnia następującego po dniu przekazania przez starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu) środków na podstawie umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia na rachunek przedsiębiorcy.
2. Marszałek województwa przekazuje ministrowi właściwemu do spraw pracy – dysponentowi Funduszu Pracy zbiorczą miesięczną informację dotyczącą wykorzystania środków przeznaczonych na dofinansowanie kosztów szkoleń, o których mowa w art. 18 ust. 1.
1) wzór wniosku o dofinansowanie z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników objętych szczególnymi rozwiązaniami na rzecz ochrony miejsc pracy,
2) wzór umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia,
3) terminy i sposób przekazywania marszałkowi województwa przez starostów (prezydentów miast na prawach powiatu) oraz ministrowi właściwemu do spraw pracy – dysponentowi Funduszu Pracy przez marszałków województw informacji dotyczącej wykorzystania środków przeznaczonych na dofinansowanie kosztów szkolenia,
4) wzór informacji dotyczącej wykorzystania środków przeznaczonych na dofinansowanie kosztów szkolenia
– mając na uwadze prawidłowość wydatkowania tych środków w związku z potrzebami krajowego rynku pracy oraz zapewnieniem właściwej organizacji wypłaty środków przeznaczonych na dofinansowanie kosztów szkolenia.
2. Marszałek województwa może upoważnić właściwego miejscowo dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy do wykonywania czynności, o których mowa w art. 8 ust. 5, art. 9, art. 11, art. 14 ust. 3, art. 16 oraz art. 23 ust. 2.
3. Starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) może upoważnić właściwego miejscowo dyrektora powiatowego urzędu pracy do wykonywania czynności, o których mowa w art. 18 ust. 5, art. 19, art. 21 ust. 3 oraz art. 23 ust. 1.
2. W 2014 r. minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy przeznacza na wypłaty z tytułów, o których mowa w ustawie – 204,6 mln zł na wypłatę z Funduszu świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy oraz 51,2 mln zł na dofinansowanie z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników.
3. W celu umożliwienia zastosowania szczególnych rozwiązań określonych ustawą, minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy dokona zmiany planu finansowego Funduszu i Funduszu Pracy w 2013 r. przez zwiększenie kosztów Funduszu i Funduszu Pracy z przeznaczeniem na wypłatę świadczeń określonych w ustawie i dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników, o których mowa w ustawie, do kwoty określonej w ust. 1, w ciężar pozostałości środków Funduszu i Funduszu Pracy z okresów poprzednich zapisanych w planie finansowym Funduszu i Funduszu Pracy jako stan na początek 2013 r. oraz ujmie planowane koszty Funduszu i Funduszu Pracy w 2014 r. w projekcie planów finansowych Funduszu i Funduszu Pracy, stanowiących załączniki do projektu ustawy budżetowej na 2014 r., przedłożonego Sejmowi przez Radę Ministrów, do wysokości maksymalnych limitów wydatków, o których mowa w ust. 2.
4. O dokonanych zmianach w planach finansowych Funduszu i Funduszu Pracy minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy zawiadomi ministra właściwego do spraw finansów publicznych w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
5. Umowy o wypłatę świadczeń i umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników mogą być zawierane do dnia 30 czerwca 2014 r.
2. W przypadku wystąpienia dynamiki zmian, o której mowa w ust. 1, równej lub wyższej niż 7% w dwóch kolejnych miesiącach, minister właściwy do spraw pracy, po zasięgnięciu opinii Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych na temat sytuacji na krajowym rynku pracy, przedstawia Radzie Ministrów informację na temat tej dynamiki oraz bieżącą informację o wynikach w gospodarce sporządzoną w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki.
3. Po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 2, Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia:
1) kwotę pomocy, która może być udzielona na podstawie ustawy ze środków Funduszu i Funduszu Pracy,
2) okres stosowania tej pomocy,
3) terminy na dokonanie czynności polegających na:
a) zmianie planu finansowego Funduszu i Funduszu Pracy na dany rok w zakresie zwiększenia wydatków o kwoty pomocy, o których mowa w pkt 1 lub zgłoszeniu zmiany do projektu planu finansowego Funduszu i Funduszu Pracy w toku prac nad budżetem państwa w zakresie zwiększenia wydatków o kwoty pomocy, o których mowa w pkt 1,
b) powiadomieniu marszałków województw o kwocie limitu wydatków ujętych w planie finansowym Funduszu oraz starostów (prezydentów miast na prawach powiatu) o kwocie limitu wydatków ujętych w planie finansowym Funduszu Pracy na dany rok lub o kwotach limitów wydatków ujętych w projekcie planu finansowego Funduszu i Funduszu Pracy na dany rok
– kierując się przewidywanymi potrzebami dotyczącymi tej pomocy oraz uwzględniając stan środków Funduszu i Funduszu Pracy.
4. Rada Ministrów nie wydaje rozporządzenia, o którym mowa w ust. 3, jeżeli jego wydanie ograniczyłoby wykonywanie bieżących zadań w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych finansowanych z Funduszu oraz w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej finansowanych z Funduszu Pracy.
5. Dane gromadzone i przetwarzane w zakresie wynikającym z ust. 1 są publikowane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw pracy z częstotliwością wynikającą z prowadzonego monitoringu, na koniec miesiąca następującego po miesiącu objętym monitorowaniem.
2. Zobowiązania z tytułu umów o wypłatę świadczeń i umów o dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników zaciągnięte w roku, w którym wydano rozporządzenie, o którym mowa w art. 28 ust. 3, mieszczące się w limicie wydatków danego roku są realizowane w okresach wynikających z zawartych umów o wypłatę świadczeń i umów o dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników w ramach limitów wydatków danego roku lub przechodzą na kolejny rok i będą finansowane w ramach planów finansowych Funduszu i Funduszu Pracy z limitu wydatków na kolejny rok.
3. O dokonanych zmianach w planach finansowych Funduszu i Funduszu Pracy minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy zawiadomi ministra właściwego do spraw finansów publicznych w terminie 7 dni roboczych od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 28 ust. 3.
1) dla Funduszu w roku:
a) 2013 – 200,0 mln zł,
b) 2014 – 204,6 mln zł,
c) 2015 – 209,7 mln zł,
d) 2016 – 215,0 mln zł,
e) 2017 – 220,3 mln zł,
f) 2018 – 225,6 mln zł,
g) 2019 – 231 mln zł,
h) 2020 – 236,6 mln zł,
i) 2021 – 242,3 mln zł,
j) 2022 – 248,1 mln zł;
2) dla Funduszu Pracy w roku:
a) 2013 – 50,0 mln zł,
b) 2014 – 51,2 mln zł,
c) 2015 – 52,4 mln zł,
d) 2016 – 53,7 mln zł,
e) 2017 – 55,1 mln zł,
f) 2018 – 56,4 mln zł,
g) 2019 – 57,8 mln zł,
h) 2020 – 59,1 mln zł,
i) 2021 – 60,6 mln zł,
j) 2022 – 62,0 mln zł.
2. W przypadku wyczerpania przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na odmowie udzielenia marszałkowi województwa limitu wydatków, o którym mowa w art. 9 ust. 1, a staroście (prezydentowi miasta na prawach powiatu) limitu wydatków, o którym mowa w art. 19 ust. 1.
3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy.
1) po art. 106b dodaje się art. 106c w brzmieniu:
„Art. 106c. Środki Funduszu Pracy mogą być przeznaczane na finansowanie części działań publicznych służb zatrudnienia, wynikających z zadań określonych w innych ustawach.”;
2) w art. 108 w ust. 1:
a) uchyla się pkt 56,
b) po pkt 56 dodaje się pkt 57 i 58 w brzmieniu:
„57) kosztów szkoleń pracowników, objętych przepisami o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy;
58) kosztów związanych z realizacją zadań samorządu powiatu określonych w przepisach, o których mowa w pkt 57.”.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski
|
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 983, 1036 i 1238.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1529 oraz z 2013 r. poz. 355 i 613.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 171, poz. 1016, Nr 209, poz. 1243 i 1244 i Nr 291, poz. 1707, z 2012 r. poz. 986 i 1456 oraz z 2013 r. poz. 73, 675 i 791.
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704, z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr 182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700, z 2011 r. Nr 36, poz. 181, Nr 63, poz. 322, Nr 80, poz. 432, Nr 144, poz. 855, Nr 149, poz. 887 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 908 i 1110 oraz z 2013 r. poz. 2, 675, 896 i 1028.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 122, poz. 696 i Nr 138, poz. 808 oraz z 2012 r. poz. 637.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 225, poz. 1463, z 2011 r. Nr 113, poz. 657 i Nr 149, poz. 887, z 2012 r. poz. 622 oraz z 2013 r. poz. 675, 747 i 996.
7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 238, poz. 1587 i Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 149, poz. 887, Nr 168, poz. 1001, Nr 187, poz. 1112 i Nr 205, poz. 1203, z 2012 r. poz. 118, 251, 637, 664 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 240, 786, 960 i 1036.
- Data ogłoszenia: 2013-11-06
- Data wejścia w życie: 2013-11-21
- Data obowiązywania: 2015-02-01
- Dokument traci ważność: 2015-03-18
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA