Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 1046

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, art. 20 ust. 1 pkt 4–6 oraz art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe sposoby postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się ślimaków z rodzaju Pomacea (Perry), zwanych dalej „ślimakami”, w tym:

a) metody zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się ślimaków,

b) sposób wyznaczania stref, w których powinny być stosowane środki w celu zwalczania lub zapobiegania rozprzestrzenianiu się ślimaków,

c) warunki prowadzenia produkcji, obrotu oraz przemieszczania roślin przeznaczonych do sadzenia, które mogą rosnąć wyłącznie w wodzie lub w glebie stale nasiąkniętej wodą, innych niż nasiona, w szczególności należących do rodzajów Oryza, Typha i Utricularia oraz gatunków Eleocharis cellulosa, Pontederia cordata, Panicum henitomon i Bacopa caroliniana, zwanych dalej „roślinami podatnymi na porażenie”;

2) wymagania specjalne, jakie powinny spełniać rośliny podatne na porażenie, wraz ze wskazaniem wymagań, które powinny być zawarte w świadectwie fitosanitarnym, jeżeli rośliny te są wprowadzane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przemieszczane przez to terytorium z państwa trzeciego;

3) rośliny podatne na porażenie:

a) które zaopatruje się w paszport roślin lub świadectwo fitosanitarne i poddaje się kontroli zdrowotności,

b) których uprawianie, wprowadzanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przemieszczanie przez to terytorium mogą prowadzić podmioty wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin, zwanej dalej „ustawą”;

4) zakres, w jakim do ślimaków stosuje się przepisy ustawy dotyczące organizmów kwarantannowych.

1) strefę porażenia obejmującą zasięgiem co najmniej obszar, na którym stwierdzono występowanie ślimaków, przy czym jeżeli występowanie ślimaków zostało stwierdzone na części gruntu przeznaczonego pod uprawę lub na którym prowadzi się jednolitą uprawę roślin w sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny tego gruntu, lub na którym składuje się rośliny, strefą porażenia obejmuje się cały taki grunt,

2) strefę bezpieczeństwa wokół strefy porażenia, obejmującą wyłącznie śródlądowe wody powierzchniowe oraz tereny podmokłe, której granica przebiega w odległości co najmniej 500 m od granicy strefy porażenia, przy czym jeżeli strefą porażenia została objęta część śródlądowych wód powierzchniowych płynących, strefą bezpieczeństwa obejmuje się te wody na odcinku co najmniej 1000 m poniżej oraz co najmniej 500 m powyżej miejsca, w którym stwierdzono występowanie ślimaków

– mając w szczególności na uwadze biologię ślimaków, stopień porażenia roślin przez ślimaki, rozmieszczenie roślin żywicielskich ślimaków, możliwość zadomowienia się ślimaków na danym obszarze, możliwości rozprzestrzenienia się ślimaków poza obszar, na którym zostało stwierdzone ich występowanie, a także ukształtowanie terenu, występowanie naturalnych granic gruntów oraz możliwość stworzenia sztucznych granic między obszarem, na którym stwierdzono występowanie ślimaków, a obszarem sąsiadującym.

1) nakazuje w drodze decyzji:

a) usunięcie i zniszczenie ślimaków,

b) czyszczenie lub dezynfekcję maszyn, które mogły mieć kontakt ze ślimakami i które stwarzają zagrożenie rozprzestrzenienia się ślimaków;

2) przeprowadza nie rzadziej niż dwa razy w roku kontrole występowania ślimaków.

2. W razie wyznaczenia strefy porażenia i strefy bezpieczeństwa wojewódzki inspektor podaje do publicznej wiadomości na stronie internetowej administrowanej przez wojewódzki inspektorat ochrony roślin i nasiennictwa informacje o zagrożeniach, jakie stwarzają ślimaki.

1) zostały zaopatrzone w świadectwo fitosanitarne, w którego rubryce „dodatkowa deklaracja” zawarta została informacja o tym, że bezpośrednio przed ich wysyłką zostały one poddane urzędowej kontroli, w wyniku której zostały one uznane za wolne od ślimaków;

2) w wyniku przeprowadzonej granicznej kontroli fitosanitarnej zostały uznane za wolne od ślimaków oraz stwierdzono, że spełniają one wymagania określone w pkt 1.

1) podmioty, które:

a) uprawiały te rośliny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zostały wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy,

b) przemieszczają te rośliny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zostały wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy, z wyłączeniem ostatecznych nabywców roślin podatnych na porażenie oraz podmiotów, które wykonują usługi wyłącznie w zakresie przemieszczania roślin podatnych na porażenie;

2) zostały one zaopatrzone w paszport roślin.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: wz. T. Nalewajk

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 248, poz. 1486).

²⁾ Przepisy rozporządzenia wdrażają postanowienia decyzji wykonawczej Komisji 2012/697/UE z dnia 8 listopada 2012 r. w odniesieniu do środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej rodzaju Pomacea (Perry) (Dz. Urz. UE L 311 z 10.11.2012, str. 14).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 20, poz. 106, Nr 31, poz. 206 i Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 47, poz. 278, z 2011 r. Nr 54, poz. 278, Nr 63, poz. 322, Nr 106, poz. 622 i Nr 171, poz. 1016, z 2012 r. poz. 1512 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 455.