Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 1016

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 lit. a, art. 18 pkt 1 lit. b i pkt 2 oraz art. 24 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe wymagania weterynaryjne:

a) dotyczące prowadzenia działalności w zakresie wytwarzania, pozyskiwania, konserwacji, obróbki, przechowywania i umieszczania na rynku nasienia świń,

b) przy przywozie nasienia świń,

c) w handlu nasieniem świń;

2) szczegółowe wymagania dotyczące świadectw zdrowia dla nasienia świń oraz sposób ich wystawiania.

1) nasienie – niezmieniony albo poddany obróbce lub rozcieńczony ejakulat knura;

2) centrum pozyskiwania nasienia – zakład położony na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państwa trzeciego, w którym pozyskuje się i poddaje obróbce nasienie wykorzystywane do sztucznego unasienniania, zatwierdzony i nadzorowany przez urzędowego lekarza weterynarii;

3) przesyłka nasienia – ilość nasienia objętą jednym świadectwem zdrowia;

4) pozyskanie – ilość nasienia uzyskaną od knura w dowolnym czasie;

5) państwo pozyskania nasienia – państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo trzecie, w którym nasienie zostało pozyskane i z którego jest wysyłane do państwa członkowskiego Unii Europejskiej;

6) punkty dystrybucji nasienia knurów – pomieszczenia lub miejsca położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z których przechowywane nasienie knurów może być umieszczane na rynku obejmującym wyłącznie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Szczegółowe wymagania weterynaryjne dla świń przyjmowanych do centrum pozyskiwania nasienia oraz przebywających w tym centrum są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

3. Szczegółowe wymagania weterynaryjne dla nasienia świń pozyskanego w centrum pozyskiwania nasienia są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

4. Szczegółowe wymagania weterynaryjne dla punktów dystrybucji nasienia knurów są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

1) pochodzi z państwa trzeciego lub jego części, zwanego dalej „państwem trzecim”, znajdującego się w wykazie stanowiącym załącznik I do decyzji wykonawczej Komisji 2012/137/UE z dnia 1 marca 2012 r. w sprawie przywozu nasienia trzody chlewnej do Unii (Dz. Urz. UE L 64 z 03.03.2012, str. 29);

2) zostało pozyskane w centrum pozyskiwania nasienia, które spełnia wymagania weterynaryjne określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

3) zostało pozyskane od świń, które w okresie co najmniej 3 miesięcy przed dniem pozyskania nasienia pozostawały na terytorium państwa trzeciego, o którym mowa w pkt 1;

4) jest zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii, którego wzór jest określony w załączniku II do decyzji wykonawczej Komisji 2012/137/UE z dnia 1 marca 2012 r. w sprawie przywozu nasienia trzody chlewnej do Unii;

5) spełnia wymagania określone w świadectwie zdrowia, o którym mowa w pkt 4.

2. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest:

1) przekazywane w oryginale wraz z przesyłką nasienia do miejsca przeznaczenia;

2) sporządzane:

a) co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa przeznaczenia nasienia i państwa, w którym jest przeprowadzana kontrola graniczna nasienia,

b) na pojedynczej kartce papieru;

3) wystawiane na jednego odbiorcę nasienia.

3. Pojemniki z nasieniem pochodzącym z państwa trzeciego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przed ich wysyłką z centrum pozyskiwania nasienia zamyka się i zakłada się na nie plombę.

4. Plomba, o której mowa w ust. 3, nie może być naruszona podczas transportu.

5. Przywożone nasienie pochodzące z państwa trzeciego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie może znajdować się w tym samym pojemniku co nasienie, które nie jest przeznaczone do wprowadzenia na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub które ma niższy status zdrowotny.

1) zostało pozyskane:

a) w centrum pozyskiwania nasienia, które spełnia wymagania weterynaryjne określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia,

b) od świń spełniających wymagania weterynaryjne określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

2) spełnia wymagania weterynaryjne określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia;

3) zostało pozyskane i poddane obróbce oraz było transportowane i przechowywane zgodnie z wymaganiami weterynaryjnymi określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

4) jest zaopatrzone w wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii świadectwo zdrowia, którego wzór jest określony w załączniku D do dyrektywy Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającej warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem trzody chlewnej oraz w przywozie (Dz. Urz. WE L 224 z 18.08.1990, str. 62, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 10, str. 172, z późn. zm.).

2. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest:

1) przekazywane w oryginale wraz z przesyłką nasienia do miejsca przeznaczenia;

2) sporządzane:

a) co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa pozyskania nasienia i państwa przeznaczenia nasienia,

b) na pojedynczej kartce papieru;

3) wystawiane na jednego odbiorcę nasienia.

3. Nasienie przeznaczone do handlu przewozi się w czystych, odkażonych lub wysterylizowanych pojemnikach, które zostały zaplombowane przed wysyłką z centrum pozyskiwania nasienia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: wz. T. Nalewajk

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 248, poz. 1486).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającej warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem trzody chlewnej oraz w przywozie (Dz. Urz. WE L 224 z 18.08.1990, str. 62, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 10, str. 172, z późn. zm.).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 47, poz. 278, Nr 60, poz. 372 i Nr 78, poz. 513.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 5 sierpnia 2013 r. (poz. 1016)

Załącznik nr 1

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA WETERYNARYJNE DLA CENTRUM POZYSKIWANIA NASIENIA

I. Szczegółowe wymagania weterynaryjne wymagane do zatwierdzenia centrum pozyskiwania nasienia

1. Centrum pozyskiwania nasienia:

1) znajduje się pod stałym nadzorem lekarza weterynarii centrum, który jest odpowiedzialny za przestrzeganie warunków prowadzenia centrum pozyskiwania nasienia (lekarz weterynarii centrum);

2) posiada wydzielone, zamykane pomieszczenia przeznaczone do:

a) stałego przebywania zwierząt,

b) izolacji zwierząt,

c) pozyskiwania nasienia,

d) obróbki i konserwacji nasienia,

e) przechowywania nasienia,

f) czyszczenia, odkażania lub sterylizacji narzędzi i sprzętu;

3) jest zabezpieczone przed dostępem zwierząt z zewnątrz.

2. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. d i e, nie muszą znajdować się w tym samym miejscu co pozostałe pomieszczenia centrum pozyskiwania nasienia.

3. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, projektuje się w taki sposób, aby:

1) były łatwe do czyszczenia i odkażania;

2) pomieszczenia dla zwierząt były fizycznie oddzielone od pomieszczeń przeznaczonych do obróbki nasienia;

3) pomieszczenia przeznaczone do obróbki nasienia były oddzielone od pomieszczeń przeznaczonych do przechowywania nasienia.

4. W centrum pozyskiwania nasienia mogą znajdować się pomieszczenia przeznaczone do kwarantanny zwierząt.

II. Szczegółowe wymagania weterynaryjne wymagane przy kontroli centrum pozyskiwania nasienia

1. Centrum pozyskiwania nasienia jest kontrolowane przez powiatowego lekarza weterynarii co najmniej dwa razy w roku w zakresie spełniania warunków zatwierdzenia oraz pozyskiwania, obróbki i przechowywania nasienia.

2. Kontrolę centrum pozyskiwania nasienia przeprowadza się w zakresie:

1) przetrzymywania w nim wyłącznie zwierząt jednego gatunku, od których jest pozyskiwane nasienie;

2) prowadzenia przez lekarza weterynarii centrum dokumentacji, która zawiera:

a) informacje o:

– zwierzętach przebywających w centrum pozyskiwania nasienia, w szczególności dotyczące: rasy, daty urodzenia i cech identyfikacyjnych każdego zwierzęcia,

– stanie zdrowia zwierząt, wynikach badań laboratoryjnych, historii chorób, przypadkach leczenia i przeprowadzonych szczepieniach,

– wszystkich przypadkach przemieszczania zwierząt, w tym daty ich przybycia do centrum i opuszczenia centrum,

b) listę punktów dystrybucji nasienia knurów, które umieszczają nasienie pochodzące z tego centrum na rynku obejmującym wyłącznie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) przestrzegania zakazu przebywania osób nieupoważnionych na terenie centrum pozyskiwania nasienia, a w stosunku do osób upoważnionych – przestrzegania zaleceń lekarza weterynarii centrum;

4) kwalifikacji pracowników zatrudnionych w centrum pozyskiwania nasienia, z uwzględnieniem szkoleń z zakresu odkażania, higieny i zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych zwierząt.

3. Dokumentację, o której mowa w ust. 2 pkt 2, prowadzi się w formie papierowej lub elektronicznej pozwalającej na sporządzenie wydruku.

4. Podmiot prowadzący centrum pozyskiwania nasienia pozyskuje, poddaje obróbce i przechowuje nasienie wyłącznie w pomieszczeniach do tego przeznaczonych, w warunkach zapewniających przestrzeganie higieny oraz zapobiegających rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych zwierząt.

5. Obróbce poddaje się i przechowuje wyłącznie nasienie, które:

1) zostało pozyskane w centrum pozyskiwania nasienia;

2) nie miało kontaktu z nasieniem niespełniającym wymagań weterynaryjnych mających zastosowanie do nasienia świń.

6. Narzędzia i sprzęt używane do pozyskiwania i obróbki nasienia przed zabiegiem i po nim są czyszczone, odkażane lub sterylizowane, a w przypadku sprzętu jednorazowego użytku – niszczone po użyciu.

7. Do rozrzedzania i konserwacji nasienia stosuje się produkty pochodzenia zwierzęcego, w tym dodatki i rozrzedzalniki, które pochodzą ze źródeł, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia zwierząt lub które przed użyciem zostały poddane obróbce wykluczającej takie zagrożenie.

8. Pojemniki służące do przechowywania lub transportu nasienia oczyszcza się i odkaża lub sterylizuje przed ich napełnieniem, a w przypadku pojemników jednorazowego użytku – niszczy po użyciu; stosowanego w nich środka chłodzącego nie używa się wcześniej do chłodzenia innych produktów pochodzenia zwierzęcego.

9. Każdą partię nasienia podzieloną lub niepodzieloną na indywidualne dawki znakuje się.

10. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 9, zawiera:

1) datę pozyskania nasienia;

2) rasę zwierzęcia, od którego pozyskano nasienie;

3) numer identyfikacyjny zwierzęcia, od którego pozyskano nasienie;

4) weterynaryjny numer identyfikacyjny centrum pozyskiwania nasienia poprzedzony kodem państwa pochodzenia według ISO.

Załącznik nr 2

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA WETERYNARYJNE DLA ŚWIŃ PRZYJMOWANYCH DO CENTRUM POZYSKIWANIA NASIENIA ORAZ PRZEBYWAJĄCYCH W TYM CENTRUM

1. Knury przed wprowadzeniem do centrum pozyskiwania nasienia poddaje się co najmniej 30-dniowej kwarantannie.

2. Knury mogą zostać wprowadzone do pomieszczeń kwarantanny, jeżeli pochodzą ze stad lub gospodarstw:

1) które nie podlegają ograniczeniom związanym z wystąpieniem choroby zakaźnej zwierząt, w tym pryszczycy, choroby pęcherzykowej świń, pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, klasycznego pomoru świń i afrykańskiego pomoru świń;

2) wolnych od brucelozy;

3) w których w okresie ostatnich 12 miesięcy:

a) nie stwierdzono klinicznych, serologicznych, wirusologicznych ani patologicznych objawów występowania choroby Aujeszkyego,

b) żadne zwierzę nie było szczepione przeciwko pryszczycy.

3. W okresie 30 dni przed wprowadzeniem do pomieszczeń kwarantanny knury poddaje się badaniom w kierunku:

1) brucelozy – testem z użyciem zbuforowanego antygenu Brucella (test z różem bengalskim) albo testem cELISA, albo testem iELISA; w przypadku uzyskania wyników dodatnich zwierzęta z ujemnymi wynikami, znajdujące się w tym samym gospodarstwie, nie mogą zostać wprowadzone do pomieszczeń kwarantanny dopóki stado lub gospodarstwo ponownie nie zostanie uznane za wolne od brucelozy;

2) choroby Aujeszkyego:

a) w przypadku świń nieszczepionych – testem ELISA na obecność przeciwciał przeciw całemu wirusowi choroby Aujeszkyego albo jego glikoproteinie B (ADV-gB), albo glikoproteinie D (ADV-gD), albo testowi seroneutralizacji,

b) w przypadku świń szczepionych szczepionką delecyjną gE – testem ELISA na obecność przeciwciał przeciw glikoproteinie E (ADV-gE) wirusa choroby Aujeszkyego;

3) klasycznego pomoru świń – testem ELISA na obecność przeciwciał lub testem seroneutralizacji.

4. Wyniki badań i testów, o których mowa w ust. 3, muszą być ujemne.

5. Powiatowy lekarz weterynarii może zezwolić na przeprowadzenie badań, o których mowa w ust. 3, w pomieszczeniach kwarantanny, jeżeli wyniki badań będą znane przed rozpoczęciem kwarantanny.

6. Podczas co najmniej 30-dniowej kwarantanny w zatwierdzonych pomieszczeniach kwarantanny, w których przebywają wyłącznie knury posiadające taki sam status epizootyczny, przeprowadza się w ciągu ostatnich 15 dni tej kwarantanny badania w kierunku:

1) brucelozy – testem z użyciem zbuforowanego antygenu Brucella (test z różem bengalskim) albo testem cELISA, albo testem iELISA;

2) choroby Aujeszkyego:

a) w przypadku świń nieszczepionych – testem ELISA na obecność przeciwciał przeciw całemu wirusowi choroby Aujeszkyego albo jego glikoproteinie B (ADV-gB), albo glikoproteinie D (ADV-gD), albo testem seroneutralizacji,

b) w przypadku świń szczepionych szczepionką delecyjną gE – testem ELISA na obecność przeciwciał przeciw glikoproteinie E (ADV-gE) wirusa choroby Aujeszkyego.

7. Wyniki badań i testów, o których mowa w ust. 6, muszą być ujemne.

8. W przypadku gdy wynik co najmniej jednego z badań, o których mowa w ust. 6, jest dodatni, knura usuwa się z pomieszczenia, w którym jest poddawany kwarantannie, a w przypadku kwarantanny grupowej powiatowy lekarz weterynarii określa sposób postępowania z pozostałymi zwierzętami z tej grupy.

9. W przypadku podejrzenia brucelozy, jeżeli wynik badania zwierząt w kierunku brucelozy, o którym mowa w ust. 6 pkt 1, był dodatni, podejmuje się następujące działania:

1) surowicę z wynikiem dodatnim poddaje się badaniu przy użyciu przynajmniej jednego testu, o którym mowa w ust. 6 pkt 1, który nie został użyty w przypadku rutynowego badania;

2) przeprowadza się dochodzenie epizootyczne w gospodarstwach, z których pochodzą zwierzęta reagujące dodatnio;

3) u zwierząt, u których wynik badania w kierunku brucelozy, o którym mowa w pkt 1 oraz w ust. 6 pkt 1, był dodatni, po upływie co najmniej 7 dni od dnia pierwszego pobrania próbek przeprowadza się co najmniej jedno z następujących badań:

a) próbę z użyciem zbuforowanego antygenu Brucella (test z różem bengalskim),

b) test aglutynacji,

c) test wiązania dopełniacza,

d) test cELISA,

e) test iELISA.

10. Wyklucza się podejrzenie wystąpienia brucelozy, jeżeli:

1) powtórzone badania, o których mowa w ust. 9 pkt 1, dały wynik ujemny; po przeprowadzeniu dochodzenia epizootycznego w gospodarstwie nie stwierdzono przypadku wystąpienia brucelozy świń oraz po przeprowadzeniu badania, o którym mowa w ust. 9 pkt 3, otrzymano wynik ujemny lub

2) po przeprowadzeniu dochodzenia epizootycznego, o którym mowa w ust. 9 pkt 2, nie stwierdzono podejrzenia wystąpienia brucelozy u świń, a u zwierząt, u których otrzymano dodatni wynik badania, o którym mowa w ust. 9 pkt 1 i 3, w badaniu pośmiertnym nie stwierdzono objawów patologicznych świadczących o wystąpieniu brucelozy oraz nie wyizolowano czynnika wywołującego brucelozę.

11. Po zakończeniu kwarantanny i uzyskaniu ujemnych wyników badań knury mogą zostać wprowadzone, za zgodą lekarza weterynarii centrum, do pomieszczeń stałego przebywania zwierząt, a każde ich przemieszczenie z centrum pozyskiwania nasienia i do tego centrum rejestruje się.

12. Zwierzęta przyjmowane do centrum pozyskiwania nasienia nie mogą wykazywać w dniu przyjęcia żadnych objawów chorobowych.

13. Knury są przemieszczane do centrum pozyskiwania nasienia bezpośrednio z miejsca kwarantanny spełniającego w dniu wysyłki następujące wymagania:

1) miejsce kwarantanny nie znajduje się na obszarze objętym ograniczeniami w związku ze zwalczaniem choroby zakaźnej zwierząt, w tym pryszczycy, choroby pęcherzykowej świń, pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, klasycznego pomoru świń i afrykańskiego pomoru świń;

2) w ciągu 30 dni przed datą wysyłki nie stwierdzono u świń przebywających w miejscu kwarantanny klinicznych, wirusologicznych, serologicznych ani patologicznych objawów choroby Aujeszkyego.

14. Knury mogą zostać przemieszczone z jednego centrum pozyskiwania nasienia do innego centrum pozyskiwania nasienia bez konieczności ich poddawania kwarantannie oraz rutynowym badaniom, jeżeli:

1) zostały spełnione wymagania dla miejsca kwarantanny, o których mowa w ust. 13;

2) przeprowadzono badania, o których mowa w ust. 16, w ciągu 12 miesięcy przed dniem przemieszczenia zwierząt;

3) zwierzęta nie miały kontaktu ze zwierzętami parzystokopytnymi o niższym statusie zdrowotnym;

4) środki transportu do przewozu zwierząt zostały oczyszczone i odkażone.

15. Knurom przeznaczonym do handlu między centrami pozyskiwania nasienia znajdującymi się w państwach członkowskich Unii Europejskiej towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt należących do gatunków trzody chlewnej hodowlanej, którego wzór jest określony w załączniku F do dyrektywy Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (Dz. Urz. WE L 121 z 29.07.1964, str. 1977, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 1, str.13, z późn. zm.). W sekcji C tego świadectwa umieszcza się zwrot, o którym mowa w ust. 7 w rozdziale I załącznika B do dyrektywy Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającej warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem trzody chlewnej oraz w przywozie.

16. Knury przebywające w centrum pozyskiwania nasienia raz w roku poddaje się badaniom:

1) w kierunku brucelozy – testem z użyciem zbuforowanego antygenu Brucella (test z różem bengalskim) albo testem cELISA, albo testem iELISA;

2) w kierunku choroby Aujeszkyego:

a) w przypadku świń nieszczepionych – testem ELISA na obecność przeciwciał przeciw całemu wirusowi choroby Aujeszkyego albo jego glikoproteinie B (ADV-gB), albo glikoproteinie D (ADV-gD), albo testem seroneutralizacji,

b) w przypadku świń szczepionych szczepionką delecyjną gE – testem ELISA na obecność przeciwciał przeciw glikoproteinie E (ADV-gE) wirusa choroby Aujeszkyego;

3) w celu wykrycia klasycznego pomoru świń – testem ELISA na obecność przeciwciał lub testem seroneutralizacji.

17. Wyniki badań wymienionych w ust. 16 muszą być ujemne.

18. Badania, o których mowa w ust. 16, wykonuje się:

1) na wszystkich zwierzętach bezpośrednio przed opuszczeniem centrum pozyskiwania nasienia albo po ich przybyciu do rzeźni, nie później jednak niż 12 miesięcy od dnia przyjęcia do centrum pozyskiwania nasienia, albo

2) co 3 miesiące na przynajmniej 25% zwierząt znajdujących się w centrum pozyskiwania nasienia, które są reprezentatywne dla całej populacji świń przebywających w tym centrum, w szczególności w odniesieniu do grup wiekowych i zajmowanych przez nie pomieszczeń.

19. Badania, o których mowa w ust. 18 pkt 2, przeprowadza się na zwierzętach przebywających w centrum pozyskiwania nasienia przynajmniej raz podczas ich pobytu w tym centrum i przynajmniej co 12 miesięcy od daty ich przyjęcia, jeżeli ich pobyt przekracza 12 miesięcy.

20. Jeżeli wynik przynajmniej jednego z badań, o których mowa w ust. 16, był dodatni:

1) zwierzęta izoluje się, a nasienie pozyskane od tych zwierząt od ostatniego dnia, w którym uzyskano ujemny wynik badania, nie może być przedmiotem handlu;

2) nasienie, które zostało pozyskane od każdego zwierzęcia przebywającego w centrum pozyskiwania nasienia, od ostatniego dnia, w którym uzyskano ujemny wynik badania, jest przechowywane oddzielnie i nie może być przedmiotem handlu do dnia przywrócenia przez powiatowego lekarza weterynarii statusu epizootycznego w odniesieniu do wszystkich zwierząt przebywających w tym centrum.

21. Badania, o których mowa w ust. 3, 6, 9 i 16, przeprowadza się w laboratoriach, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744 oraz z 2011 r. Nr 54, poz. 278).

22. Badania serologiczne w kierunku choroby Aujeszkyego, o których mowa w ust. 3 pkt 2, ust. 6 pkt 2 i ust. 16 pkt 2, muszą spełniać normy dla testów serologicznych choroby Aujeszkyego określone w załączniku III do decyzji Komisji 2008/185/WE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie dodatkowych gwarancji w wewnątrzwspólnotowym handlu trzodą chlewną odnoszących się do choroby Aujeszkyego oraz kryteriów przekazywania informacji o tej chorobie (Dz. Urz. UE L 59 z 04.03.2008, str. 19, z późn. zm.).

Załącznik nr 3

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA WETERYNARYJNE DLA NASIENIA ŚWIŃ POZYSKANEGO W CENTRUM POZYSKIWANIA NASIENIA

1. Nasienie pozyskuje się wyłącznie od knurów, które:

1) w dniu pozyskania nasienia nie wykazują żadnych klinicznych objawów choroby;

2) nie były używane do krycia naturalnego;

3) nie były szczepione przeciwko pryszczycy;

4) spełniają wymagania weterynaryjne określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w ust. 1–15;

5) przebywają w centrum pozyskiwania nasienia, które nie podlega ograniczeniom związanym z wystąpieniem choroby zakaźnej zwierząt, w tym pryszczycy, choroby pęcherzykowej świń, pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, klasycznego pomoru świń i afrykańskiego pomoru świń;

6) w okresie 30 dni przed dniem pozyskania nasienia przebywały w centrum pozyskiwania nasienia, w którym nie stwierdzono klinicznych, serologicznych, wirusologicznych ani patologicznych objawów choroby Aujeszkyego.

2. Do nasienia po ostatnim rozcieńczeniu lub do rozcieńczalnika dodaje się skuteczną kombinację przeciwbakteryjnych produktów leczniczych weterynaryjnych, w szczególności przeciw krętkom z rodziny Leptospira.

3. W przypadku nasienia mrożonego przeciwbakteryjne produkty lecznicze weterynaryjne, o których mowa w ust. 2, dodaje się przed zamrożeniem nasienia.

4. Kombinacja produktów leczniczych weterynaryjnych, o których mowa w ust. 2, musi wywołać skutek co najmniej równoważny skutkom stężenia w nasieniu po ostatnim rozcieńczeniu:

1) co najmniej 500 µg streptomycyny w ml ostatecznego rozcieńczenia;

2) co najmniej 500 IU penicyliny w ml ostatecznego rozcieńczenia;

3) co najmniej 150 µg linkomycyny w ml ostatecznego rozcieńczenia;

4) co najmniej 300 µg spektynomycyny w ml ostatecznego rozcieńczenia.

5. Po dodaniu przeciwbakteryjnych produktów leczniczych weterynaryjnych rozcieńczone nasienie przechowuje się w temperaturze co najmniej +15°C przez co najmniej 45 minut.

6. Produkty lecznicze weterynaryjne, o których mowa w ust. 2, muszą być dopuszczone do obrotu.

7. Nasienie przeznaczone do handlu przechowuje się przed wysyłką zgodnie z wymaganiami weterynaryjnymi określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia w cz. II w ust. 4, 5 i 8.

8. Nasienie świń z pomieszczeń magazynowych centrum pozyskiwania nasienia do państwa przeznaczenia transportuje się w umytych i odkażonych lub wysterylizowanych oraz zaplombowanych pojemnikach.

9. Dopuszcza się do obrotu nasienie pochodzące z centrum pozyskiwania nasienia, w którym knury zostały zaszczepione przeciwko chorobie Aujeszkyego szczepionką delecyjną G1.

10. W przypadku gdy nasienie pochodzi z centrum pozyskiwania nasienia, do którego przyjmuje się knury szczepione przeciwko chorobie Aujeszkyego, można odmówić przyjęcia tego nasienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub części tego terytorium, jeżeli zgodnie z art. 10 dyrektywy Rady nr 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną zostało ono uznane za wolne od choroby Aujeszkyego u świń, o czym informuje się Komisję Europejską i pozostałe państwa członkowskie.

Załącznik nr 4

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA WETERYNARYJNE DLA PUNKTÓW DYSTRYBUCJI NASIENIA KNURÓW

1. Punkty dystrybucji nasienia knurów, z których przechowywane nasienie może być umieszczane na rynku obejmującym wyłącznie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) znajdują się pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla miejsca prowadzenia działalności;

2) posiadają wydzielone, zamykane pomieszczenie lub miejsce przeznaczone do przechowywania nasienia;

3) są zabezpieczone przed dostępem zwierząt z zewnątrz.

2. W pomieszczeniach lub miejscach przeznaczonych do przechowywania nasienia zapewnia się odpowiednią temperaturę zalecaną przez centrum pozyskiwania nasienia.

3. Punkty dystrybucji nasienia knurów projektuje się w sposób umożliwiający łatwe czyszczenie i odkażanie.

4. W punktach dystrybucji nasienia knurów nasienie przechowuje się w warunkach zapewniających przestrzeganie higieny i zapobiegających przenoszeniu chorób zakaźnych zwierząt.

5. Podmioty prowadzące punkty dystrybucji nasienia knurów prowadzą dokumentację w formie papierowej lub elektronicznej pozwalającej na sporządzenie wydruku, do której wpisuje się:

1) nazwę, siedzibę i adres centrum pozyskiwania nasienia, w którym nasienie zostało pozyskane;

2) datę pozyskania i obróbki nasienia;

3) dane identyfikacyjne zwierzęcia, od którego nasienie zostało pozyskane;

4) datę otrzymania nasienia z centrum pozyskiwania nasienia i wydania nasienia z punktu dystrybucji nasienia knurów;

5) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu wykorzystującego nasienie.

6. W punktach dystrybucji nasienia knurów przechowuje się nasienie pochodzące wyłącznie z centrów pozyskiwania nasienia.

7. Punkty dystrybucji nasienia knurów są kontrolowane przez powiatowego lekarza weterynarii co najmniej raz w roku w zakresie:

1) zatwierdzenia i warunków przechowywania nasienia;

2) prowadzenia dokumentacji, o której mowa w ust. 5.

8. Każdej partii nasienia knurów wprowadzanej do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarzyszy dokument handlowy, który spełnia wymagania określone w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich.