Dziennik Ustaw - rok 2012 poz. 665

Na podstawie art. 76 ust. 14 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 461) zarządza się, co następuje:

1) w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) osób niepodlegających obowiązkowi służby wojskowej, podlegających mianowaniu w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy.”;

2) w § 4:

a) w ust. 5 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) wojskową komendę uzupełnień właściwą dla miejsca zamieszkania żołnierza rezerwy lub osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej oraz adres do korespondencji;”,

b) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu:

„6. Organ wojskowy upoważniony do zaopiniowania wniosku o mianowanie w przypadku stwierdzenia w nim błędów formalnych może zwrócić go do organu, który wystąpił z wnioskiem.

7. Organ wojskowy upoważniony do zaopiniowania wniosku sporządzonego na podstawie art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy stwierdza poparcie lub brak poparcia wniosku.”;

3) w § 6:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Żołnierzowi lub osobie niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej mianowanym na wyższy stopień wojskowy wręcza się akt mianowania. W przypadku śmierci tego żołnierza lub osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej akt mianowania wręcza się najbliższemu członkowi rodziny.

2. Akt mianowania sporządza organ, który mianował żołnierza lub osobę niepodlegającą obowiązkowi służby wojskowej.”,

b) uchyla się ust. 3,

c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. W przypadku mianowania żołnierza rezerwy lub osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej na wyższy stopień wojskowy przez Ministra Obrony Narodowej akt mianowania sporządza szef wojewódzkiego sztabu wojskowego.

5. Akt mianowania wręcza żołnierzowi lub osobie niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej organ uprawniony do mianowania lub wojskowy komendant uzupełnień, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego, attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) albo żołnierz zawodowy upoważniony przez organ wojskowy do mianowania.”;

4) uchyla się § 7;

5) w § 21 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie podoficerów może być mianowany podoficer:”;

6) § 22 otrzymuje brzmienie:

„§ 22. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany żołnierz w stopniu wojskowym szeregowego lub podoficera, jeżeli posiada wykształcenie wyższe oraz zdany egzamin na oficera, w przypadku, o którym mowa w:

1) art. 76 ust. 8 pkt 1 ustawy – w uznaniu jego zasług z tytułu udziału w walkach o niepodległość państwa polskiego;

2) art. 76 ust. 8 pkt 2 ustawy – w uznaniu jego szczególnych zasług z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej;

3) art. 76 ust. 8 pkt 5 ustawy – jeżeli posiada nadany przydział mobilizacyjny albo przewiduje się nadanie mu takiego przydziału oraz spełnia jeden z poniższych warunków:

a) odbył przeszkolenie wojskowe przed dniem 1 stycznia 2004 r. oraz ćwiczenia wojskowe o łącznym wymiarze co najmniej pięciu dni,

b) odbył kurs oficerski realizowany w ramach ćwiczeń wojskowych,

c) odbył służbę przygotowawczą realizowaną na potrzeby kształcenia oficerów oraz ćwiczenia wojskowe o łącznym wymiarze co najmniej piętnastu dni.”;

7) § 23 otrzymuje brzmienie:

„§ 23. 1. Na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany oficer w przypadku, o którym mowa w:

1) art. 76 ust. 8 pkt 1 ustawy – w uznaniu jego zasług z tytułu udziału w walkach o niepodległość państwa polskiego;

2) art. 76 ust. 8 pkt 2 ustawy – w uznaniu jego szczególnych zasług z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej;

3) art. 76 ust. 8 pkt 3 ustawy – w uznaniu jego zasług z tytułu udziału w misjach i operacjach poza granicami państwa, jeżeli nie był wcześniej mianowany z tego tytułu w korpusie oficerów;

4) art. 76 ust. 8 pkt 4 ustawy – w uznaniu jego zasług za wykonywanie prac lub zadań na rzecz obronności państwa, jeżeli od poprzedniego mianowania upłynęły co najmniej trzy lata;

5) art. 76 ust. 8 pkt 5 ustawy – jeżeli posiada nadany przydział mobilizacyjny albo przewiduje się nadanie mu takiego przydziału oraz w stopniu wojskowym, który posiada, odbył ćwiczenia wojskowe o łącznym wymiarze co najmniej piętnastu dni;

6) art. 76 ust. 8 pkt 6 ustawy – jeżeli posiada nadany przydział mobilizacyjny albo przewiduje się nadanie mu takiego przydziału w sytuacjach uzasadnionych potrzebami sił zbrojnych w korpusach osobowych: sił powietrznych, marynarki wojennej, sprawiedliwości oraz obsługi prawnej, medycznym, finansowym oraz duszpasterstwa.

2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, może nastąpić do stopnia nie wyższego niż stopień etatowy zajmowanego lub planowanego do objęcia stanowiska służbowego.”;

8) w § 24:

a) w ust. 1:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) oraz stopnie wojskowe w korpusie podoficerów w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 5 i 6 oraz art. 76a ustawy, przełożony żołnierza zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii (równorzędny), komendant szkoły podoficerskiej, jeżeli nie jest organem właściwym do mianowania, lub wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące;”,

– w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

„7) w przypadkach, o których mowa w art. 76a ustawy, na stopnie wojskowe w korpusie oficerów, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni czynną służbę wojskową.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach z wnioskiem o mianowanie sporządzonym na podstawie art. 76 ust. 8 pkt 3 i 4 ustawy może wystąpić szef komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwej do spraw kadrowo-mobilizacyjnych.”;

9) w § 31 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Z wnioskiem o mianowanie na pierwszy oraz kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, występują:”;

10) w § 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej projekt wniosku do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o mianowanie osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, na pierwszy stopień oficerski podporucznika (podporucznika marynarki) lub na stopnie oficerskie generałów (admirałów) osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy.”;

11) tytuł rozdziału 9 otrzymuje brzmienie:

„Mianowanie pośmiertne żołnierzy i osób niepodlegających obowiązkowi służby wojskowej”;

12) § 37 otrzymuje brzmienie:

„§ 37. 1. Z wnioskiem o mianowanie pośmiertne na wyższy stopień wojskowy żołnierza w razie jego śmierci w czynnej służbie wojskowej, mającej związek z tą służbą, może wystąpić:

1) dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił czynną służbę wojskową;

2) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza, trwającego ponad trzy miesiące, w dniu śmierci żołnierza.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, z wnioskiem o mianowanie może wystąpić również Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego lub dowódca rodzaju Sił Zbrojnych (równorzędny).

3. Z wnioskiem o mianowanie pośmiertne na wyższy stopień wojskowy żołnierza, za zasługi, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 lub 2 ustawy, mogą wystąpić:

1) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do żołnierzy lub osób niepodlegających obowiązkowi służby wojskowej, którzy posiadali obywatelstwo polskie i stale zamieszkiwali za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego;

2) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy lub osoby niepodlegające obowiązkowi służby wojskowej, którzy brali udział w walkach o niepodległość państwa polskiego lub którzy mają szczególne zasługi z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej, wobec żołnierzy i osób, którzy byli zrzeszeni w tych stowarzyszeniach;

3) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce ostatniego pobytu stałego, jeżeli żołnierz lub osoba niepodlegająca obowiązkowi służby wojskowej nie byli zrzeszeni w podmiocie, o którym mowa w pkt 2;

4) w szczególnie uzasadnionych przypadkach Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

4. Organ występujący z wnioskiem o mianowanie, o którym mowa w ust. 1 lub 2, kieruje go do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

5. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przed przedstawieniem wniosku dotyczącego osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, przesyła ten wniosek do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w celu wyrażenia opinii z wyłączeniem przypadków, o których mowa w ust. 3 pkt 4.

6. Wnioski o mianowanie, o których mowa w ust. 1 i 3, przedstawia się Ministrowi Obrony Narodowej, a w przypadku wniosków na pierwszy stopień oficerski (podporucznika) oraz na stopnie oficerskie generałów i admirałów – Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Mianowanie następuje odpowiednio decyzją Ministra Obrony Narodowej lub postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.”;

13) uchyla się § 39;

14) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Minister Obrony Narodowej: T. Siemoniak

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 31 maja 2012 r. (poz. 665)

WZÓR – WNIOSEK O MIANOWANIE NA STOPIEŃ WOJSKOWY