Dziennik Ustaw - rok 2012 poz. 530

Na podstawie art. 18 ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2011 r. Nr 270, poz. 1599 i Nr 240, poz. 1430) zarządza się, co następuje:

1) Eurojust – organ Unii Europejskiej powołany na mocy decyzji Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (Dz. Urz. UE L 63 z 06.03.2002, str. 1), w brzmieniu nadanym decyzją 2009/426/WSiSW z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wzmocnienia Eurojustu i w sprawie zmiany decyzji 2002/187/WSiSW ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (Dz. Urz. UE L 138 z 04.06.2009, str. 14), zwanej dalej „decyzją”;

2) Europol – organizację powołaną na mocy decyzji Rady z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającej Europejski Urząd Policji (Europol) (Dz. Urz. UE L 121 z 15.05.2009, str. 37);

3) Europejska Sieć Sądowa – sieć sądowych punktów kontaktowych utworzoną na mocy decyzji Rady 2008/976/WSiSW z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie Europejskiej Sieci Sądowej (Dz. Urz. UE L 348 z 24.12.2008, str. 130);

4) OLAF – urząd powołany na mocy decyzji Komisji z dnia 28 kwietnia 1999 r. ustanawiającej Europejski Urząd do spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz. Urz. UE L 136 z 31.05.1999, str. 20).

2. Jeżeli przedstawiciel krajowy jest przewodniczącym lub wiceprzewodniczącym Eurojustu, nie może on zostać odwołany z delegacji przed zakończeniem pełnienia tej funkcji; w innym przypadku Prokurator Generalny informuje o odwołaniu Radę Unii Europejskiej, wskazując przyczyny odwołania.

2. Zastępca przedstawiciela krajowego jest wyznaczany przez Prokuratora Generalnego spośród prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury. Asystent jest wyznaczany przez Prokuratora Generalnego spośród osób zatrudnionych w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury.

3. Zastępca przedstawiciela krajowego może działać w imieniu przedstawiciela krajowego lub go zastępować; asystent może działać w imieniu przedstawiciela krajowego lub go zastępować, jeżeli jest prokuratorem.

2. Miejsce wykonywania obowiązków zastępcy przedstawiciela krajowego i asystenta określa Prokurator Generalny.

1) z inicjatywy właściwego organu krajowego pomaga w ustaleniu organu właściwego w innym państwie członkowskim do wykonania wniosków o pomoc prawną, europejskich nakazów aresztowania oraz innych orzeczeń podlegających wzajemnemu uznawaniu, a także koordynuje, monitoruje i ułatwia ich wykonanie, w tym pośrednicząc w kontaktach między właściwymi organami państw członkowskich Unii Europejskiej;

2) koordynuje wykonywanie innych działań prowadzonych lub nadzorowanych przez właściwe organy krajowe z działaniami właściwych organów innych państw członkowskich Unii Europejskiej;

3) przekazuje właściwym organom krajowym informacje, wnioski, opinie i inne wystąpienia Eurojustu;

4) przekazuje Eurojustowi wystąpienia organów krajowych prowadzących lub nadzorujących postępowanie karne o udzielenie informacji;

5) współpracuje z Europejską Siecią Sądową;

6) może uczestniczyć w tworzeniu i pracach wspólnych zespołów śledczych jako przedstawiciel Eurojustu;

7) pełni funkcję przedstawiciela dyżurnej jednostki koordynacyjnej Eurojustu.

1) każdym wszczętym przez podległe jednostki organizacyjne postępowaniu przygotowawczym o przestępstwo bezpośrednio dotyczące co najmniej trzech państw członkowskich Unii Europejskiej, w którym wnioski o udzielenie międzynarodowej pomocy prawnej lub o wykonanie orzeczenia podlegającego wzajemnemu uznawaniu zostały przekazane do co najmniej dwóch państw członkowskich Unii Europejskiej, jeżeli:

a) przedmiotem postępowania jest czyn zagrożony karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 5 lat, będący przestępstwem:

– fałszowania oraz obrotu fałszywymi pieniędzmi lub innymi środkami płatniczymi,

– handlu ludźmi,

– łapownictwa i płatnej protekcji,

– na szkodę interesów finansowych Unii Europejskiej,

– nielegalnego obrotu bronią palną, amunicją lub ich istotnymi częściami,

– nielegalnego wytwarzania, przetwarzania, przemytu środków odurzających, prekursorów, środków zastępczych lub substancji psychotropowych lub obrotu nimi,

– o charakterze terrorystycznym,

– przeciwko ochronie danych gromadzonych, przechowywanych, przetwarzanych lub przekazywanych w systemie informatycznym,

– przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego,

– udziału w zorganizowanej grupie albo związku mającym na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego,

– wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł,

b) z materiału dowodowego wynika, że przestępstwo może spowodować poważne skutki transgraniczne, skutki dla Unii Europejskiej lub dotyczyć innych państw członkowskich Unii Europejskiej niż te, które są bezpośrednio zaangażowane;

2) sprawach, w których może wystąpić kolizja jurysdykcji;

3) sprawach, w których powtarzają się trudności z wykonywaniem wniosków o udzielenie międzynarodowej pomocy prawnej, wykonaniem europejskiego nakazu aresztowania lub innego orzeczenia podlegającego wzajemnemu uznawaniu.

1) w przypadku określonym w § 14 pkt 1:

a) przedmiot postępowania,

b) imię, nazwisko, datę urodzenia, zajęcie, miejsce zamieszkania podejrzanego i jego numer PESEL, o ile go posiada,

c) imię, nazwisko, datę urodzenia, zajęcie, miejsce zamieszkania pokrzywdzonego i jego numer PESEL, o ile go posiada,

d) zaangażowane państwa członkowskie,

e) krótki opis przestępstwa i jego kwalifikację prawną,

f) informacje o skierowanych wnioskach o międzynarodową pomoc prawną, ich zakresie i o stanie ich realizacji,

g) w przypadku postępowań o przestępstwa o charakterze terrorystycznym – dodatkowo informacje o treści prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie karne oraz o ewentualnych powiązaniach z innymi postępowaniami karnymi;

2) w przypadku określonym w § 14 pkt 3:

a) państwa członkowskie, pomiędzy którymi może wystąpić kolizja jurysdykcji,

b) przedmiot postępowania,

c) imię, nazwisko, datę urodzenia, zajęcie, miejsce zamieszkania podejrzanego i jego numer PESEL, o ile go posiada,

d) imię, nazwisko, datę urodzenia, zajęcie, miejsce zamieszkania pokrzywdzonego i jego numer PESEL, o ile go posiada,

e) krótki opis przestępstwa i jego kwalifikację prawną.

2. Informacje mogą zostać przekazane drogą elektroniczną poprzez wprowadzenie do zautomatyzowanego Systemu Zarządzania Sprawami.

3. Zautomatyzowany System Zarządzania Sprawami, o którym mowa w ust. 2, jest to system składający się z akt tymczasowych i indeksu, utworzony na mocy art. 16 decyzji.

4. Prokurator apelacyjny może zastrzec, że informacje określone w § 14 nie podlegają dalszemu przekazaniu z uwagi na fakt, że mogłoby to naruszać bezpieczeństwo Rzeczypospolitej Polskiej lub zagrażać bezpieczeństwu osoby. W takim przypadku pozostawia się te informacje bez dalszego biegu.

1) ułatwianie właściwym organom krajowym określenia, czy w konkretnej sprawie należy skorzystać z pomocy Eurojustu, czy Europejskiej Sieci Sądowej;

2) ułatwianie przedstawicielowi krajowemu określenia organów właściwych w Rzeczypospolitej Polskiej do wykonania wniosków o międzynarodową pomoc prawną, europejskich nakazów aresztowania oraz innych orzeczeń podlegających wzajemnemu uznawaniu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej;

3) utrzymywanie kontaktów roboczych z krajową jednostką Europolu;

4) koordynację działań sieci wspólnych zespołów śledczych, sieci do spraw zbrodni ludobójstwa, przestępstw przeciwko ludzkości oraz przestępstw wojennych, sieci do spraw zwalczania korupcji oraz utworzonych w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury punktów kontaktowych dla współpracy pomiędzy biurami odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem, korespondenta Eurojustu do spraw terroryzmu, punktów kontaktowych Europejskiej Sieci Sądowej i korespondenta tej Sieci.

2. Przedstawiciel krajowy oznacza wybrane informacje w aktach tymczasowych prowadzonych w formie elektronicznej lub wprowadza je do systemu w sposób umożliwiający ich późniejsze automatyczne wyszukiwanie za pomocą indeksu.

2. Przedstawiciel krajowy informuje upoważnionego pracownika Eurojustu do spraw ochrony danych osobowych o założeniu akt tymczasowych i udostępnia mu je na żądanie.

2. W sprawach zawiłych, jeżeli wymagają tego okoliczności sprawy, prokuratorzy apelacyjni i okręgowi mogą porozumiewać się z instytucjami Unii Europejskiej za pośrednictwem Prokuratury Generalnej.

Minister Sprawiedliwości: wz. M. Królikowski