Dziennik Ustaw - rok 2012 poz. 215

Na podstawie art. 96 ust. 5 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368) zarządza się, co następuje:

1) łamanie lodów i torowanie drogi statkom w portach morskich, na redach i kotwicowiskach tych portów oraz na torach wodnych prowadzących do portów;

2) organizowanie konwojów statków w celu grupowego ich przeprowadzania przez obszary zalodzenia na akwenach objętych akcją przeciwlodową;

3) udzielanie pomocy interwencyjnej statkom, które z powodu zalodzenia nie mogą kontynuować podróży lub znajdują się w stanie zagrożenia – na akwenach innych niż wymienione w pkt 1.

2. Dyrektor urzędu morskiego kieruje jednostki świadczące usługę lodołamania do wykonywania czynności, o których mowa w § 1, zwanych dalej „usługą lodołamania”, na zasadach i w trybie określonym w umowie, o której mowa w § 5 ust. 2.

3. W trakcie wykonywania usługi lodołamania jednostki świadczące usługę lodołamania działają jako statki służby państwowej specjalnego przeznaczenia.

1) portów, w których może być prowadzona w danym roku akcja przeciwlodowa;

2) portów przebazowania kutrów i łodzi rybackich.

2. W spotkaniu, o którym mowa w ust. 1, uczestniczą armatorzy jednostek mających świadczyć usługę lodołamania, o których mowa w § 2, lub ich przedstawiciele oraz przedstawiciele właściwych:

1) kapitanatów portów;

2) podmiotów zarządzających portami.

3. Ze spotkania, o którym mowa w ust. 1, dyrektor urzędu morskiego sporządza protokół, który zawiera uzgodnione warunki współpracy w zakresie prowadzenia akcji przeciwlodowej w danym sezonie zimowym.

2. Dyrektor urzędu morskiego zawiera z armatorami jednostek, o których mowa w ust. 1, umowy o wykonywanie usługi lodołamania określające w szczególności zasady i tryb dysponowania tymi jednostkami.

2. W związku z prowadzeniem akcji przeciwlodowej dyrektor urzędu morskiego pozyskuje informacje:

1) na temat aktualnej sytuacji lodowej w obszarze zalodzenia, stanu zalodzenia i prognoz w tym zakresie, oraz o możliwości ruchu pól lodowych – od Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej;

2) o warunkach lodowych, uzyskane przy zastosowaniu rozpoznania lotniczego – od Marynarki Wojennej;

3) na temat stanu zalodzenia w basenach portowych, kanałach i na nabrzeżach, stanowiących infrastrukturę portową w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2010 r. Nr 33, poz. 179) – od podmiotów zarządzających portami.

1) rozpoczyna, zawiesza, wznawia lub kończy akcję przeciwlodową;

2) wprowadza ograniczenia żeglugi, w tym w zakresie wymagań dotyczących klasy lodowej statku i mocy jego maszyn.

2. Dyrektor urzędu morskiego zamieszcza na stronie internetowej właściwego urzędu morskiego informacje o czynnościach i ograniczeniach, o których mowa w ust. 1.

3. Dyrektor urzędu morskiego w czasie trwania akcji przeciwlodowej przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej codzienne komunikaty zawierające informacje dotyczące bieżącej sytuacji lodowej w akwenach portowych oraz przebiegu prowadzonej akcji przeciwlodowej.

1) organizuje konwoje statków, o których mowa w § 1 pkt 2;

2) wyznacza jednostki do udzielenia statkom pomocy interwencyjnej, o której mowa w § 1 pkt 3.

2. Kierownik konwoju jest upoważniony do wydawania kapitanom statków wchodzących w skład konwoju poleceń związanych z prawidłowym przeprowadzeniem konwoju, a w szczególności dotyczących:

1) kolejności statków w konwoju;

2) odległości między statkami;

3) prędkości statków.

3. Statek wchodzący w skład konwoju jest obowiązany stosować się do poleceń kierownika konwoju.

4. Statek niestosujący się do poleceń kierownika konwoju traci prawo do korzystania z konwoju.

2. Statek korzystający z pomocy interwencyjnej, o której mowa w § 1 pkt 3, jest obowiązany stosować się do poleceń wydawanych przez kierownika jednostki świadczącej pomoc interwencyjną.

3. Statek niestosujący się do poleceń kierownika jednostki świadczącej pomoc interwencyjną traci prawo do korzystania z tej pomocy.

4. Warunkiem udzielenia pomocy interwencyjnej, o której mowa w § 1 pkt 3, jest zobowiązanie armatora statku lub jego przedstawiciela do pokrycia kosztów tej pomocy.

1) prognozy hydrologiczne i meteorologiczne;

2) ostrzeżenia o możliwości wystąpienia bądź wystąpieniu niebezpiecznych zjawisk takich jak intensywne zalodzenie lub zator lodowy;

3) ostrzeżenia nawigacyjne, w tym również informacje o warunkach lodowych oraz o czynnościach i ograniczeniach, o których mowa w § 7 ust. 1;

4) wytyczne w sprawie możliwości korzystania z zalecanych tras podejściowych do portów;

5) o warunkach oraz sposobach korzystania z asysty jednostek świadczących usługę lodołamania.

2. Statek korzystający z usługi lodołamania jest obowiązany do utrzymywania stałego nasłuchu radiotelefonicznego na wyznaczonym kanale VHF.

1) na torach wodnych, redach i kotwicowiskach, prowadzoną na polecenie dyrektora urzędu morskiego, prowadzi się na koszt budżetu państwa;

2) w basenach portowych, kanałach i przy nabrzeżach, stanowiących infrastrukturę portową, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 3, prowadzi się na koszt podmiotu zarządzającego tą infrastrukturą.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej: S. Nowak

¹⁾ Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia dokonują w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień:

1) dyrektywy 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylającej dyrektywę Rady 93/75/EWG (Dz. Urz. WE L 208 z 05.08.2002, str. 10, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 12, z późn. zm.);

2) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 101).