REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2011 nr 230 poz. 1370
USTAWA
z dnia 16 września 2011 r.
o timeshare1), 2)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. [Zakres regulacji]
1) umów timeshare;
2) umów o długoterminowy produkt wakacyjny;
3) umów pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego;
4) umów o uczestnictwo w systemie wymiany.
2. Ustawa określa także zasady ochrony konsumentów, z którymi przedsiębiorcy zawierają umowy, o których mowa w ust. 1, prawa i obowiązki przedsiębiorcy i konsumenta będących stronami takich umów oraz skutki odstąpienia przez konsumenta od takich umów.
2. Okres, na jaki została zawarta umowa, ustala się z uwzględnieniem postanowień umowy umożliwiających jej przedłużenie w sposób wyraźny lub dorozumiany, oraz faktycznie dokonanych uzgodnień między stronami co do możliwości dalszego korzystania przez konsumenta z miejsca zakwaterowania.
2. Nie stanowi umowy o długoterminowy produkt wakacyjny umowa, w której głównym świadczeniem przedsiębiorcy nie jest udzielanie konsumentowi zniżek, rabatów lub innych korzyści związanych z zakwaterowaniem.
3. Do określenia okresu, na jaki umowa została zawarta, przepis art. 2 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
1) kodeks dobrych praktyk – kodeks dobrych praktyk w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. Nr 171, poz. 1206);
2) konsument – konsumenta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.3));
3) miejsce zakwaterowania – miejsce noclegowe, w szczególności budynek, mieszkanie, pokój lub inne pomieszczenie mieszkalne, w tym znajdujące się na statkach pasażerskich, innych jednostkach pływających, w przyczepach samochodowych, domkach turystycznych lub innych obiektach stałych;
4) przedsiębiorca – przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;
5) trwały nośnik informacji – materiał lub urządzenie służące do przechowywania i odczytywania informacji przekazywanych konsumentowi w związku z umową timeshare, umową o długoterminowy produkt wakacyjny, umową pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, lub umową o uczestnictwo w systemie wymiany, przez czas odpowiedni do celów, jakim informacje te służą oraz pozwalające na odtworzenie tych informacji w niezmienionej postaci;
6) umowy powiązane – zawarte przez konsumenta z przedsiębiorcą, z którym zawarł on umowę timeshare lub umowę o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy o świadczenie usług związanych odpowiednio z umową timeshare lub z umową o długoterminowy produkt wakacyjny; usługi w ramach umów powiązanych mogą być świadczone przez przedsiębiorcę lub przez osobę trzecią na podstawie porozumienia z przedsiębiorcą.
Rozdział 2
Obowiązki informacyjne przedsiębiorcy
Art. 9. [Obowiązek przekazania konsumentowi szczegółowych informacji dotyczących umowy]
1) umowy timeshare – przedsiębiorca przekazuje na standardowym formularzu informacyjnym, którego wzór określa załącznik nr 1 do ustawy;
2) umowy o długoterminowy produkt wakacyjny – przedsiębiorca przekazuje na standardowym formularzu informacyjnym, którego wzór określa załącznik nr 2 do ustawy;
3) umowy pośrednictwa w odsprzedaży – przedsiębiorca przekazuje na standardowym formularzu informacyjnym, którego wzór określa załącznik nr 3 do ustawy;
4) umowy o uczestnictwo w systemie wymiany – przedsiębiorca przekazuje na standardowym formularzu informacyjnym, którego wzór określa załącznik nr 4 do ustawy.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany przekazać konsumentowi informacje, o których mowa w art. 9, w odpowiednim czasie, umożliwiającym zapoznanie się z ich treścią przed zawarciem umowy.
3. Oferta zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w systemie wymiany powinna zawierać informacje, o których mowa w art. 9.
4. Informacje, o których mowa w art. 9, przedsiębiorca przekazuje nieodpłatnie, w sposób jasny i zrozumiały, na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji.
5. Informacje, o których mowa w art. 9, powinny być sporządzone, zgodnie z wyborem konsumenta, w języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym ma on miejsce zamieszkania lub którego jest obywatelem. Jeżeli w państwie tym obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy, informacje powinny być sporządzone w jednym z tych języków, wybranym przez konsumenta. Informacje nie mogą być sporządzone w języku niebędącym językiem urzędowym Unii Europejskiej.
2. O zmianach w przekazanych konsumentowi informacjach przedsiębiorca informuje konsumenta na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji. Przepis art. 10 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
1) prawo i termin odstąpienia od umowy zgodnie z przepisami art. 24 i art. 25;
2) zakaz żądania lub przyjmowania od konsumenta świadczeń, określony w art. 34.
2. Przedsiębiorca, który podczas spotkań, w szczególności organizowanych poza lokalem przedsiębiorstwa, przekazuje konsumentowi informacje handlowe dotyczące timeshare, długoterminowego produktu wakacyjnego, pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, lub dotyczące uczestnictwa w systemie wymiany, albo który na spotkaniach składa konsumentom oferty zawarcia umów timeshare, umów o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży, lub umów o uczestnictwo w systemie wymiany, jest obowiązany w zaproszeniach na spotkania jednoznacznie wskazać na ich handlowy cel i charakter. Przedsiębiorca zapewnia dostęp do informacji, o których mowa w art. 9, przez cały czas trwania takich spotkań.
3. Zawieranie umów timeshare lub umów o długoterminowy produkt wakacyjny nie może być przez przedsiębiorcę przedstawiane jako inwestycja.
Rozdział 3
Zawarcie umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży oraz umowy o uczestnictwo w systemie wymiany
Art. 16. [Zawarcie umowy]
2. Przedsiębiorca jest obowiązany niezwłocznie doręczyć dokument umowy konsumentowi.
3. Umowa powinna być sporządzona, zgodnie z wyborem konsumenta, w języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym ma on miejsce zamieszkania lub którego jest obywatelem. Jeżeli w państwie tym obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy, umowę sporządza się w jednym z tych języków, wybranym przez konsumenta. Umowa nie może być sporządzona w języku niebędącym językiem urzędowym Unii Europejskiej.
1) imię, nazwisko i adres konsumenta;
2) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) przedsiębiorcy, oraz adres jego miejsca zamieszkania lub adres jego siedziby;
3) prawo i termin odstąpienia przez konsumenta od umowy zgodnie z przepisami art. 24 i art. 25;
4) zakaz żądania lub przyjmowania od konsumenta świadczeń, o którym mowa w art. 34;
5) miejsce i datę zawarcia umowy.
2. Postanowienia umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, powinny być przez konsumenta odrębnie podpisane.
2. Do umów, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca dołącza standardowy formularz odstąpienia od umowy, którego wzór określa załącznik nr 5 do ustawy. Przedsiębiorca podaje w formularzu swoje imię i nazwisko lub nazwę (firmę) oraz adres jego miejsca zamieszkania lub adres jego siedziby.
Rozdział 4
Przepisy szczególne dla umowy timeshare oraz umowy o długoterminowy produkt wakacyjny
Art. 20. [Możliwość ustanowienia na rzecz konsumenta prawa użytkowania]
2. Umowa o długoterminowy produkt wakacyjny może przewidywać prawo do dokonywania, nie wcześniej niż po upływie roku od dnia zawarcia umowy, waloryzacji rat, w celu utrzymania ich realnej wartości.
2. Konsument, którego nie wezwano do zapłaty zgodnie z ust. 1, do czasu otrzymania wezwania jest zwolniony z obowiązku uiszczania kolejnych rat; zachowuje jednak uprawnienia nabyte na podstawie umowy. Po upływie 30 dni od dnia, w którym powinien otrzymać wezwanie do zapłaty, może on wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym.
3. Konsument nie odpowiada za szkodę spowodowaną wypowiedzeniem umowy zgodnie z ust. 2.
4. Umowa nie może nakładać na konsumenta, na wypadek jej wypowiedzenia zgodnie z ust. 2, obowiązków, które ograniczałyby prawo do takiego wypowiedzenia.
2. W przypadku gdy wezwanie, o którym mowa w art. 22, dotyczy zapłaty pierwszej należnej przedsiębiorcy raty, konsumentowi nie przysługuje prawo do wypowiedzenia umowy zgodnie z ust. 1.
3. Konsument nie odpowiada za szkodę spowodowaną wypowiedzeniem umowy zgodnie z ust. 1.
4. Umowa nie może nakładać na konsumenta, na wypadek jej wypowiedzenia zgodnie z ust. 1, obowiązków, które ograniczałyby prawo do takiego wypowiedzenia.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy zbycie praw, o których mowa w ust. 1, następuje w związku z umową pośrednictwa w odsprzedaży, będącej umową powiązaną.
Rozdział 5
Odstąpienie od umowy przez konsumenta
Art. 25. [Termin, w którym konsument ma prawo odstąpienia od umowy bez podania przyczyny]
2. Termin, o którym mowa w ust. 1, ulega wydłużeniu:
1) o rok – w przypadku gdy w dniu zawarcia umowy lub doręczenia dokumentu umowy przedsiębiorca nie przekazał konsumentowi, na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji, standardowego formularza odstąpienia od umowy, o którym mowa w art. 18 ust. 2;
2) o 3 miesiące – w przypadku gdy w dniu zawarcia umowy lub doręczenia dokumentu umowy przedsiębiorca nie przekazał konsumentowi, na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji, w sposób określony w art. 10 ust. 1, wszystkich informacji wymaganych zgodnie z art. 9.
3. W przypadku gdy przedsiębiorca przekazał konsumentowi:
1) przed upływem roku od dnia zawarcia umowy lub doręczenia dokumentu umowy, na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji, standardowy formularz odstąpienia od umowy, o którym mowa w art. 18 ust. 2 – termin odstąpienia od umowy upływa po 14 dniach od dnia jego otrzymania przez konsumenta;
2) przed upływem 3 miesięcy od dnia zawarcia umowy lub doręczenia dokumentu umowy, na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji, w sposób określony w art. 10 ust. 1, wszystkie informacje wymagane zgodnie z art. 9 – termin odstąpienia od umowy upływa po 14 dniach od dnia otrzymania tych informacji przez konsumenta.
1) bieg terminu odstąpienia zgodnie z przepisami art. 25 ust. 1 i 2 od umowy o uczestnictwo w systemie wymiany rozpoczyna się w dniu doręczenia konsumentowi dokumentu umowy timeshare;
2) przy ustalaniu terminu odstąpienia od umowy o uczestnictwo w systemie wymiany zgodnie z przepisem art. 25 ust. 3:
a) okres roku, o którym mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1, liczy się od dnia doręczenia dokumentu umowy timeshare,
b) okres 3 miesięcy, o którym mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, liczy się od dnia doręczenia dokumentu umowy timeshare.
2. Oświadczenie o odstąpieniu od umowy konsument może złożyć na formularzu, o którym mowa w art. 18 ust. 2.
3. Dla zachowania terminu odstąpienia od umowy wystarczające jest wysłanie oświadczenia o odstąpieniu przed jego upływem.
2. Konsument nie ponosi żadnych kosztów związanych z odstąpieniem od umowy. Konsument w szczególności nie jest obowiązany do zapłaty wynagrodzenia za usługi wykonane przez przedsiębiorcę przed odstąpieniem od umowy ani do zwrotu korzyści, które przedsiębiorca mógłby uzyskać, gdyby konsument od umowy nie odstąpił.
2. Do odstąpienia od umów powiązanych, zgodnie z ust. 1, przepisy art. 29 stosuje się odpowiednio.
2. Do odstąpienia od umowy kredytu lub pożyczki, zgodnie z ust. 1, przepisy art. 29 stosuje się odpowiednio.
2. Konsument jest obowiązany niezwłocznie poinformować przedsiębiorcę, z którym miał zawarte, niebędące umowami powiązanymi umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, o odstąpieniu od umowy timeshare lub od umowy o długoterminowy produkt wakacyjny. W przypadku niewykonania tego obowiązku konsument jest obowiązany do naprawienia wynikłej stąd szkody.
3. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 2:
1) zwalnia konsumenta z obowiązku zapłaty wynagrodzenia przedsiębiorcy, z którym miał on zawartą umowę pośrednictwa w odsprzedaży;
2) uprawnia konsumenta do otrzymania od przedsiębiorcy, z którym miał on zawartą umowę o uczestnictwo w systemie wymiany, zwrotu zapłaconego mu wynagrodzenia; wynagrodzenie przedsiębiorca zwraca w kwocie pomniejszonej o wartość spełnionych na rzecz konsumenta świadczeń, z uwzględnieniem okresu, na jaki umowa została zawarta.
Rozdział 6
Zakaz żądania lub przyjmowania od konsumenta świadczeń określonych w umowie
Art. 34. [Zakaz żądania i przyjmowania od konsumenta jakichkolwiek świadczeń określonych w umowie]
1) żądanie lub przyjmowanie od konsumenta jakichkolwiek świadczeń określonych w umowie timeshare, umowie o długoterminowy produkt wakacyjny lub umowie o uczestnictwo w systemie wymiany, przed upływem terminu do odstąpienia od umowy;
2) żądanie lub przyjmowanie od konsumenta jakichkolwiek świadczeń określonych w umowie pośrednictwa w odsprzedaży, przed:
a) doprowadzeniem do nabycia lub zbycia przez konsumenta praw z umowy timeshare lub z umowy o długoterminowy produkt wakacyjny lub
b) rozwiązaniem umowy.
1) zaliczek;
2) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
3) blokady rachunku bankowego;
4) pisemnego oświadczenia o uznaniu długu.
Rozdział 7
Odpowiedzialność przedsiębiorcy za wadliwość przedmiotu świadczenia
Art. 37. [Obowiązek utrzymywania miejsca zakwaterowania i innych obiektów w stanie przydatnym do umówionego użytku]
2. Miejsce zakwaterowania oraz inne obiekty udostępniane konsumentowi uznaje się za przydatne do umówionego użytku, jeżeli są one zgodne z opisem zawartym w umowie. Nieudostępnienie konsumentowi wszystkich obiektów oraz usług, do których miał on uzyskać dostęp, oznacza brak przydatności do umówionego użytku.
2. Jeżeli miejsce zakwaterowania lub inne obiekty udostępniane konsumentowi na podstawie umowy timeshare w chwili wydania ich konsumentowi miały wady, które uniemożliwiają przewidziane w umowie ich używanie, albo jeżeli wady takie powstały później, a przedsiębiorca mimo otrzymanego zawiadomienia nie usunął ich w czasie odpowiednim, albo jeżeli wady usunąć się nie dadzą, konsument może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym.
3. Roszczenie o obniżenie wynagrodzenia z powodu wad, jak również uprawnienie do wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym nie przysługuje konsumentowi, jeżeli w chwili zawarcia umowy wiedział o wadach.
Rozdział 8
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 44. [Kodeks cywilny]
1) w art. 601 uchyla się § 5 i 6;
2) w rozdziale XV po art. 139 dodaje się art. 139a w brzmieniu:
„Art. 139a. § 1. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa:
1) zawiera z konsumentem umowę timeshare, umowę o długoterminowy produkt wakacyjny, umowę pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, lub umowę o uczestnictwo w systemie wymiany, bez zachowania właściwych wymogów, dotyczących jej treści lub formy,
2) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę timeshare, umowę o długoterminowy produkt wakacyjny lub umowę o uczestnictwo w systemie wymiany, świadczenia przed upływem określonego w ustawie terminu do odstąpienia od umowy, lub świadczenie takie przed upływem tego terminu od konsumenta przyjmuje,
3) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, świadczenia przed rozwiązaniem umowy lub przed doprowadzeniem do nabycia lub zbycia przez konsumenta praw z umowy timeshare lub z umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, lub świadczenie takie przed rozwiązaniem umowy lub przed doprowadzeniem do nabycia lub zbycia przez konsumenta praw z umowy timeshare lub z umowy o długoterminowy produkt wakacyjny od konsumenta przyjmuje,
4) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę przedwstępną, zobowiązującą do zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, lub umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, świadczenia określonego w umowie przedwstępnej przed upływem terminu do odstąpienia od umowy przedwstępnej, lub świadczenie takie przed upływem tego terminu od konsumenta przyjmuje
– podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Kto zawierając umowę timeshare sprzecznie z treścią nabywanego prawa oświadcza, że przedmiotem umowy jest własność
– podlega karze grzywny.
§ 3. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, po upływie określonego w ustawie terminu do odstąpienia od umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego lub umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, nie przekazuje konsumentowi informacji wymaganych ustawą
– podlega karze grzywny.
§ 4. Karze określonej w § 3 podlega również ten, kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, po upływie określonego w ustawie terminu do odstąpienia od umowy przedwstępnej, zobowiązującej do zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, lub umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, nie przekazuje konsumentowi informacji wymaganych ustawą.”.
„6) prawo z umowy timeshare, o którym mowa w ustawie z dnia 16 września 2011 r. o timeshare (Dz. U. Nr 230, poz. 1370).”.
Rozdział 9
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 47. [Przepisy dotychczasowe]
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski
|
1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/122/WE z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany (Dz. Urz. UE L 33 z 03.02.2009, str. 10).
2) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, ustawę z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń oraz ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287, z 2008 r. Nr 116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz. 1425 i 1431 i Nr 228, poz. 1506, z 2009 r. Nr 42, poz. 341, Nr 79, poz. 662 i Nr 131, poz. 1075, z 2010 r. Nr 40, poz. 222 i Nr 155, poz. 1037 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 85, poz. 458.
4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287, z 2008 r. Nr 116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz. 1425 i 1431 i Nr 228, poz. 1506, z 2009 r. Nr 42, poz. 341, Nr 79, poz. 662 i Nr 131, poz. 1075, z 2010 r. Nr 40, poz. 222 i Nr 155, poz. 1037 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 85, poz. 458.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 672, Nr 152, poz. 1017 i 1018, Nr 217, poz. 1427 i Nr 225, poz. 1466 oraz z 2011 r. Nr 126, poz. 715, Nr 217, poz. 1280 i Nr 224, poz. 1340.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 125, poz. 1368, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 42, poz. 363, z 2004 r. Nr 172, poz. 1804, z 2008 r. Nr 116, poz. 731 oraz z 2009 r. Nr 131, poz. 1075.
Załączniki do ustawy z dnia 16 września 2011 r. (poz. 1370)
Załącznik nr 1
WZÓR – STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY DOTYCZĄCY UMOWY TIMESHARE
Załącznik nr 2
WZÓR – STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY DOTYCZĄCY UMOWY O DŁUGOTERMINOWY PRODUKT WAKACYJNY
Załącznik nr 3
WZÓR – STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY DOTYCZĄCY UMOWY POŚREDNICTWA W ODSPRZEDAŻY TIMESHARE LUB DŁUGOTERMINOWEGO PRODUKTU WAKACYJNEGO
Załącznik nr 4
WZÓR – STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY DOTYCZĄCY UMOWY O UCZESTNICTWO W SYSTEMIE WYMIANY
Załącznik nr 5
WZÓR – STANDARDOWY FORMULARZ ODSTĄPIENIA OD UMOWY
- Data ogłoszenia: 2011-10-27
- Data wejścia w życie: 2012-04-28
- Data obowiązywania: 2012-04-28
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA