Dziennik Ustaw - rok 2011 nr 129 poz. 736

Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 419 i Nr 76, poz. 641, z 2010 r. Nr 107, poz. 679 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) zarządza się, co następuje:

1) określonej w wykazie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych jako podstawowa dziedzina medycyny, w rozumieniu przepisów o specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów,

2) farmacji,

3) pielęgniarstwa i położnictwa

– otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 15 312 zł.

2. Konsultant krajowy w dziedzinie określonej w wykazie specjalności lekarskich jako szczegółowa dziedzina medycyny, w rozumieniu przepisów o specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów, oraz konsultant krajowy w innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 7656 zł.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do konsultantów, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia.

1) określonej w wykazie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych jako podstawowa dziedzina medycyny, w rozumieniu przepisów o specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów,

2) farmacji,

3) pielęgniarstwa i położnictwa

– otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 7656 zł.

2. Konsultant wojewódzki w dziedzinie określonej w wykazie specjalności lekarskich jako szczegółowa dziedzina medycyny, w rozumieniu przepisów o specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów, konsultant wojewódzki w innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 3828 zł.

3. Konsultant wojewódzki, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia, otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż suma wynagrodzeń w danych województwach.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie w zakresie dotyczącym wynagrodzeń konsultantów krajowych i wojewódzkich było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 25 października 2002 r. w sprawie konsultantów krajowych i wojewódzkich (Dz. U. Nr 188, poz. 1582, z 2005 r. Nr 158, poz. 1333 oraz z 2007 r. Nr 23, poz. 143), które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2011 r. w związku z art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawę o akredytacji w ochronie zdrowia oraz ustawę o konsultantach w ochronie zdrowia (Dz. U. Nr 76, poz. 641).