Dziennik Ustaw - rok 2011 nr 109 poz. 635

Na podstawie art. 39f pkt 1 lit. b ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu, rynku suszu paszowego oraz rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (Dz. U. z 2008 r. Nr 11, poz. 70, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) włóknie lnianym zieleńcowym i włóknie konopnym zieleńcowym – należy przez to rozumieć włókno uzyskiwane w wyniku mechanicznego przerobu odpowiednio słomy lnianej surowej i słomy konopnej surowej, niepoddanej w szczególności zabiegom roszenia i parowania;

2) włóknie lnianym biologicznym i włóknie konopnym biologicznym – należy przez to rozumieć włókno uzyskiwane w wyniku przerobu mechanicznego odpowiednio słomy lnianej i słomy konopnej, po uprzednim jej wyroszeniu metodą moczenia lub słania;

3) włóknie lnianym parowanym i włóknie konopnym parowanym – należy przez to rozumieć włókno uzyskiwane w wyniku przerobu mechanicznego odpowiednio słomy lnianej i słomy konopnej, po uprzednim poddaniu jej zabiegom parowania;

4) zanieczyszczeniach luźnych – należy przez to rozumieć paździerze, szypułki, liście, części torebek nasiennych oraz inne ciała obce, dające się oddzielić od włókna przez wytrząsanie;

5) zanieczyszczeniach trwałych – należy przez to rozumieć paździerze (przyschłe), skórkę, szypułki oraz resztki wierzchołków łodyg, które pozostają we włóknie po oddzieleniu zanieczyszczeń luźnych;

6) zanieczyszczeniach ogólnych – należy przez to rozumieć łączną masę zanieczyszczeń luźnych i trwałych, znajdującą się we włóknie.

1) przy zastosowaniu metody oznaczania procentowej zawartości zanieczyszczeń krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego, która jest określona w załączniku do rozporządzenia, albo

2) przez porównanie zawartości zanieczyszczeń w badanej partii krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego z wzorcami włókna o znanej zawartości zanieczyszczeń, które zostały uzyskane metodą, o której mowa w załączniku do rozporządzenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: M. Sawicki

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rynki rolne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 216, poz. 1599).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 52, poz. 303 i Nr 158, poz. 989, z 2010 r. Nr 228, poz. 1486 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa
i Rozwoju Wsi z dnia 5 maja 2011 r. (poz. 635)

METODA OZNACZANIA PROCENTOWEJ ZAWARTOŚCI ZANIECZYSZCZEŃ KRÓTKIEGO WŁÓKNA LNIANEGO LUB WŁÓKNA KONOPNEGO

I. Sposób pobierania i przygotowywania próbek krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego

1. Próbki krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego pobiera się równomiernie z badanej partii włókna przy zachowaniu ich jednakowej masy w taki sposób, aby łączna masa pobranej próbki wynosiła 3 kg.

2. Próbki krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego w opakowaniach jednostkowych takich jak bele, gary, nawoje pobiera się:

1) ze wszystkich opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się nie więcej niż z 3 opakowań;

2) z 3 opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się z 4–5 opakowań;

3) z 5 opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się z 6–10 opakowań;

4) z 6 opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się z 11–15 opakowań;

5) z 9 opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się z 16–25 opakowań;

6) z 12 opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się z 26–63 opakowań;

7) z 14 opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się z 64–160 opakowań;

8) z 15 opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się ze 161–250 opakowań;

9) z 16 opakowań, jeżeli badana partia włókna składa się z więcej niż 250 opakowań.

3. Próbki reprezentatywne krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego w postaci bel pobiera się z wybranej beli, proporcjonalnie z różnych jej miejsc, w taki sposób, aby łącznie włókno tworzyło próbkę o masie 3 kg. Przy pobieraniu włókno chwyta się dłonią i wyciąga z wnętrza beli. Próbkę umieszcza się w opakowaniu. Przed włożeniem próbki do opakowania obcina się nożycami wystające z dłoni końce włókien, a opakowanie zaopatruje się w etykietę.

4. Próbki krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego w garach lub nawojach pobiera się z wybranego opakowania przez odcięcie odcinków taśmy o takiej długości, aby łącznie tworzyły próbkę o długości 20 m. Próbki pobiera się co najmniej z dwóch różnych miejsc. Pobraną próbkę wkłada się do opakowania, które zaopatruje się w etykietę.

II. Oznaczanie procentowej zawartości zanieczyszczeń krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego

1. Do oznaczania procentowej zawartości zanieczyszczeń krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego używa się:

1) wagi laboratoryjnej;

2) stołu do klasyfikacji;

3) ciemnej tablicy o wymiarach 1,00 × 1,50 m;

4) nożyc;

5) płytki Petriego;

6) pincety;

7) suszarki elektrycznej, która jest odpowiednio wentylowana i skonstruowana w taki sposób, że jest możliwe ustawienie wytwarzanej przez nią temperatury z dokładnością do ą1°C i szybkie jej regulowanie.

2. Oznaczanie procentowej zawartości zanieczyszczeń w próbce krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego wykonuje się przez:

1) podzielenie próbki krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego, pobranej w sposób określony w części I, na dwie równe części, przy czym pierwsza część jest przeznaczona do oznaczenia zawartości zanieczyszczeń, a druga do ewentualnego wykonania powtórnego oznaczenia;

2) rozłożenie pierwszej części próbki krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego równomiernie na tablicy, a następnie rozciągnięcie i rozluźnienie występujących skupisk włókien;

3) uniesienie próbki krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego, zmiecenie zanieczyszczeń pozostałych na tablicy i ich równomierne rozsypanie na całej powierzchni rozłożonego włókna;

4) podzielenie próbki krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego na cztery równe części, a następnie wycięcie z każdej z nich, z różnych, losowo wybranych miejsc, przez całą grubość warstwy, kwadratowych skrawków, które po połączeniu powinny stanowić 3 próbki o masie około 10 g każda;

5) usunięcie z każdej próbki krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego:

a) zanieczyszczeń luźnych – przez jej wytrząsanie nad arkuszem czystego papieru oraz

b) zanieczyszczeń trwałych – za pomocą pincety;

6) umieszczenie każdej z próbek krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego w oddzielnej płytce Petriego;

7) umieszczenie zanieczyszczeń pobranych z każdej z próbek w oddzielnych płytkach Petriego;

8) oznaczenie płytek Petriego z próbkami krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego oraz z zanieczyszczeniami w ten sposób, aby każdej z próbek można było przyporządkować oddzielone z nich zanieczyszczenia luźne i trwałe;

9) poddanie próbek krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego oraz zanieczyszczeń suszeniu w suszarce elektrycznej, w temperaturze 105°C – do uzyskania stałej masy, a następnie oddzielne zważenie każdej próbki oraz zanieczyszczeń z dokładnością do 0,01 g;

10) obliczenie procentowej zawartości zanieczyszczeń luźnych i trwałych w próbce (P_It) krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego według wzoru:

 11) obliczenie zawartości zanieczyszczeń luźnych i trwałych w partii (P) krótkiego włókna lnianego lub włókna konopnego w procentach jako średniej arytmetycznej zawartości zanieczyszczeń luźnych i trwałych we wszystkich próbkach i podanie wyniku tych obliczeń z dokładnością do 0,1%.