REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2011 nr 81 poz. 446
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)
z dnia 31 marca 2011 r.
w sprawie wymagań, po spełnieniu których ziemniaki pochodzące z Arabskiej Republiki Egiptu mogą być wprowadzane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2011 r.2)
Na podstawie art. 8 ust. 5, art. 20 ust. 2 i art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:
1) odstępstwa od zakazu wprowadzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bulw roślin gatunku Solanum tuberosum L. pochodzących z Arabskiej Republiki Egiptu, innych niż bulwy roślin gatunku Solanum tuberosum L. przeznaczone do sadzenia, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się organizmów kwarantannowych (Dz. U. Nr 46, poz. 272, z późn. zm.4)) w załączniku nr 3 w części A w pkt 105), zwanych dalej „ziemniakami”;
2) szczegółowy sposób przeprowadzania granicznej kontroli fitosanitarnej ziemniaków;
3) nakazy stosowane na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku ze szczególnym zagrożeniem roślin przez bakterię Ralstonia solanacearum.
1) pochodzą one z obszarów uznanych w okresie wywozu ziemniaków pochodzących ze zbiorów w 2010 r., zwanym dalej „sezonem wywozowym 2010/2011”, za wolne od bakterii Ralstonia solanacearum, zgodnie z Międzynarodowym Standardem w zakresie Środków Fitosanitarnych6);
2) są wolne od organizmów kwarantannowych, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się organizmów kwarantannowych w załącznikach nr 1 i 2, oraz, oprócz wymagań określonych w załączniku nr 4 do tego rozporządzenia, spełniają następujące wymagania:
a) sadzeniaki ziemniaka użyte do produkcji tych ziemniaków:
– pochodziły z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej albo
– zostały wyprodukowane na obszarze wolnym od bakterii Ralstonia solanacearum z sadzeniaków ziemniaka pochodzących z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej oraz
– bezpośrednio przed posadzeniem zostały poddane badaniu laboratoryjnemu, przeprowadzonemu przez urzędową służbę ochrony roślin Arabskiej Republiki Egiptu, z zastosowaniem schematu badania odpowiadającego schematowi badania określonemu w załączniku II do dyrektywy Rady 98/57/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie kontroli organizmu Ralstonia solanacearum (Smith), Yabuuchi i wsp. (Dz. Urz. WE L 235 z 21.08.1998, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 23, str. 375) zmienionej dyrektywą Komisji 2006/63/WE z dnia 14 lipca 2006 r. zmieniającą załączniki II–VII do dyrektywy Rady 98/57/WE w sprawie kontroli organizmu Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. (Dz. Urz. UE L 206 z 27.07.2006, str. 36), zwanemu dalej „urzędowym badaniem”, na obecność formy latentnej bakterii Ralstonia solanacearum i na podstawie tego badania ziemniaki zostały uznane za wolne od tej bakterii,
b) w sezonie wegetacyjnym:
– ziemniaki zostały poddane kontroli przeprowadzonej przez urzędową służbę ochrony roślin Arabskiej Republiki Egiptu, zwanej dalej „urzędową kontrolą”, na obecność objawów śluzaka – choroby, której czynnikiem sprawczym jest bakteria Ralstonia solanacearum, i na podstawie tej kontroli ziemniaki zostały uznane za wolne od występowania objawów śluzaka,
– z uprawy ziemniaka pobrano, w terminie bezpośrednio poprzedzającym termin zbioru, 500 sztuk ziemniaków z każdej części pola o powierzchni nie mniejszej niż 2,02 ha albo 200 sztuk ziemniaków z każdej części pola o powierzchni nie mniejszej niż 0,41 ha, albo – w przypadku pól o powierzchni mniejszej niż 0,41 ha – odpowiednio mniejszą ilość ziemniaków,
– ziemniaki, o których mowa w tiret drugim, zostały poddane badaniom laboratoryjnym, w tym testowi inkubacji i wizualnej ocenie przeciętych ziemniaków, i na podstawie tych badań zostały uznane za wolne od występowania objawów śluzaka,
c) w miejscu zbioru ziemniaków:
– przeprowadzono urzędową kontrolę przekrojonych ziemniaków na obecność występowania objawów śluzaka, do której pobrano 40 sztuk ziemniaków z każdego z 10% worków o wadze mniejszej niż 1000 kg lub innych opakowań o tej samej wadze albo 40 sztuk ziemniaków z każdego z 50% worków o wadze nie mniejszej niż 1000 kg, i na podstawie tej kontroli ziemniaki zostały uznane za wolne od występowania objawów śluzaka,
– do środka transportu dołączono dokument zawierający indywidualny numer kodu, nadawany przez urzędową służbę ochrony roślin Arabskiej Republiki Egiptu grupie pól wspólnie nawadnianych, zwanej dalej „jednostką”, albo jednostce administracyjnej obejmującej grupę jednostek, zwanej dalej „strefą”,
d) ziemniaki przemieszczono z miejsca produkcji do miejsca pakowania zatwierdzonego przez urzędową służbę ochrony roślin Arabskiej Republiki Egiptu jako pakowalnia ziemniaków przeznaczonych na eksport do państw członkowskich Unii Europejskiej w sezonie wywozowym 2010/2011; dokumenty, o których mowa w lit. c tiret drugie, przechowuje się w miejscu pakowania ziemniaków do zakończenia sezonu wywozowego 2010/2011,
e) w miejscu pakowania, o którym mowa w lit. d, po zapakowaniu ziemniaków przeprowadzono urzędową kontrolę, do której pobrano 30 sztuk ziemniaków z każdego z 2% worków z każdej przesyłki, i na podstawie tej kontroli ziemniaki zostały uznane za wolne od występowania objawów śluzaka,
f) w porcie, z którego ziemniaki były wyprowadzane z Arabskiej Republiki Egiptu, przeprowadzono urzędową kontrolę, do której pobrano z każdej przesyłki, bezpośrednio przed jej wyprowadzeniem, 400 sztuk ziemniaków co najmniej z 10 worków, oddzielnie dla ziemniaków pochodzących z każdego obszaru wolnego od bakterii Ralstonia solanacearum, i na podstawie tej kontroli ziemniaki zostały uznane za wolne od występowania objawów śluzaka,
g) przeprowadzono urzędowe badanie na obecność formy latentnej bakterii Ralstonia solanacearum, do którego pobrano, z każdej przesyłki ziemniaków wyprowadzanych z Arabskiej Republiki Egiptu, co najmniej jedną próbę z każdej jednostki albo strefy, ale co najmniej pięć prób z przesyłki, i na podstawie tego badania ziemniaki zostały uznane za wolne od bakterii Ralstonia solanacearum,
h) ziemniaki pochodzące z poszczególnych jednostek były zbierane, przechowywane i pakowane oddzielnie, a jeżeli wymaganie to nie mogło być spełnione, ziemniaki pochodzące z poszczególnych stref były zbierane, przechowywane i pakowane oddzielnie,
i) maszyny do zbioru ziemniaków były używane oddzielnie w każdej jednostce, a jeżeli wymaganie to nie mogło być spełnione, maszyny do zbioru ziemniaków były używane oddzielnie w każdej strefie,
j) partie przygotowywano w taki sposób, aby zawierały wyłącznie ziemniaki pochodzące z jednej jednostki albo strefy,
k) podmiot wyprowadzający ziemniaki z terytorium Arabskiej Republiki Egiptu został zarejestrowany przez urzędową służbę ochrony roślin Arabskiej Republiki Egiptu,
l) na przesyłce ziemniaków umieszczono nazwę lub znak handlowy podmiotu wyprowadzającego ziemniaki z terytorium Arabskiej Republiki Egiptu,
m) na każdym opakowaniu jednostkowym ziemniaków umieszczono, pod nadzorem urzędowej służby ochrony roślin Arabskiej Republiki Egiptu, w sposób wyraźny i trwały, indywidualny numer kodu jednostki albo strefy, z której ziemniaki te pochodzą, nadawany przez tę służbę, oraz numer partii,
n) w świadectwie fitosanitarnym, w które są zaopatrzone ziemniaki, zamieszczono w pozycjach:
– „cechy towaru” – numer partii, nadawany przez urzędową służbę ochrony roślin Arabskiej Republiki Egiptu indywidualny numer kodu jednostki albo strefy, z której ziemniaki te pochodzą,
– „deklaracja dodatkowa” – numer partii, z której zostały pobrane próby ziemniaków do urzędowego badania, o którym mowa w lit. g, oraz informację o przeprowadzeniu badania;
3) w czasie przeprowadzania urzędowej kontroli lub badania, o których mowa w pkt 2 lit. b–g, gdy zostały zauważone objawy wskazujące na porażenie ziemniaków przez bakterię Ralstonia solanacearum lub na prawdopodobieństwo ich porażenia przez tę bakterię, podjęto następujące działania:
a) wyznaczono niezwłocznie strefę buforową obejmującą jednostkę, z której pochodziły ziemniaki podejrzane o porażenie, i obszar wokół niej, jeżeli wokół tej jednostki nie występowały bariery naturalne zapewniające nierozprzestrzenianie się bakterii Ralstonia solanacearum, przy czym wielkość obszaru, jaki obejmowała strefa buforowa, uniemożliwiała rozprzestrzenianie się bakterii Ralstonia solanacearum na inne obszary wolne od tej bakterii,
b) wprowadzono zakaz eksportowania ziemniaków ze strefy buforowej, o której mowa w lit. a, do czasu uznania, że nie występuje w niej bakteria Ralstonia solanacearum.
2. Wojewódzki inspektor przeprowadzając graniczną kontrolę fitosanitarną, sprawdza, czy:
1) podmiot wyprowadzający ziemniaki z terytorium Arabskiej Republiki Egiptu został zarejestrowany przez urzędową służbę ochrony roślin Arabskiej Republiki Egiptu;
2) na przesyłce ziemniaków umieszczono nazwę lub znak handlowy podmiotu, o którym mowa w pkt 1.
2. Jeżeli w czasie przeprowadzania oceny makroskopowej, o której mowa w ust. 1, w pobranej z partii próbie zostaną zauważone objawy wskazujące na porażenie ziemniaków przez bakterię Ralstonia solanacearum lub wskazujące na prawdopodobieństwo porażenia przez tę bakterię:
1) przeprowadza się badanie laboratoryjne zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 kwietnia 2007 r. w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzeniania się bakterii Ralstonia solanacearum (Dz. U. Nr 65, poz. 436), w celu potwierdzenia lub wykluczenia porażenia tych ziemniaków przez bakterię Ralstonia solanacearum;
2) pozostałe partie tej przesyłki oraz partie pochodzące z tej samej jednostki lub strefy pozostają pod nadzorem wojewódzkiego inspektora do czasu potwierdzenia lub wykluczenia porażenia tych ziemniaków przez bakterię Ralstonia solanacearum.
2. Sposób unieszkodliwiania resztek, o których mowa w ust. 1, obejmuje:
1) w przypadku resztek stałych:
a) umieszczenie na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Ralstonia solanacearum, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych lub źródeł wody, która może zostać użyta do nawadniania obszarów rolniczych, przy czym resztki powinny zostać dostarczone na składowisko odpadów w sposób wykluczający ryzyko ich rozniesienia się, lub
b) spalenie, lub
c) zużycie lub unieszkodliwienie w sposób inny niż określony w lit. a i b, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Ralstonia solanacearum;
2) w przypadku resztek płynnych:
a) poddanie filtrowaniu lub procesowi osiadania w celu usunięcia resztek stałych, a następnie podgrzanie co najmniej przez 30 minut do temperatury wynoszącej nie mniej niż 60°C, lub
b) unieszkodliwienie w sposób inny niż wymieniony w lit. a, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Ralstonia solanacearum, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych lub źródeł wody, która może zostać użyta do nawadniania obszarów rolniczych.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: M. Sawicki
|
1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 216, poz. 1599).
2) Przepisy rozporządzenia wdrażają decyzję Komisji 2004/4/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. upoważniającą państwa członkowskie do tymczasowego podejmowania środków nadzwyczajnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith w odniesieniu do Egiptu (Dz. Urz. UE L 2 z 06.01.2004, str. 50, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 42, str. 24, z późn. zm.) ostatnio zmienioną decyzją Komisji 2010/714/UE z dnia 25 listopada 2010 r. zmieniającą decyzję 2004/4/WE upoważniającą państwa członkowskie do tymczasowego podejmowania środków nadzwyczajnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith w odniesieniu do Egiptu (Dz. Urz. UE L 310 z 26.11.2010, str. 14).
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 20, poz. 106, Nr 31, poz. 206 i Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 oraz z 2011 r. Nr 54, poz. 278 i Nr 63, poz. 322.
4) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 221, poz. 1443 oraz z 2009 r. Nr 54, poz. 445, Nr 134, poz. 1106 i Nr 214, poz. 1660.
5) Zakaz określony w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie zakazu wprowadzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ziemniaków pochodzących z Arabskiej Republiki Egiptu (Dz. U. Nr 86, poz. 533).
6) Międzynarodowy Standard w zakresie Środków Fitosanitarnych – International Standards for Phytosanitary Measures, Part 4 – Pest Surveillance, Requirements for the establishment of Pest Free Areas, Publication No 4, FAO, Rome, wydany na podstawie artykułu X Międzynarodowej konwencji ochrony roślin, sporządzonej w Rzymie dnia 6 grudnia 1951 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 73, poz. 485).
- Data ogłoszenia: 2011-04-18
- Data wejścia w życie: 2011-04-26
- Data obowiązywania: 2011-04-26
- Dokument traci ważność: 2011-12-31
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA