Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 258 poz. 1756

Na podstawie art. 97 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) walutę, w której może następować emisja;

2) zasady i tryb sprzedaży obligacji;

3) rodzaj świadczeń niepieniężnych wydawanych w zamian za obligacje;

4) podmioty, którym obligacje danej emisji mogą być oferowane do nabycia na rynku pierwotnym;

5) ograniczenia co do obrotu obligacjami na rynku pierwotnym i wtórnym.

1) liście emisyjnym – rozumie się przez to list emisyjny, wydawany przez Ministra Finansów w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, na podstawie art. 98 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, zawierający szczegółowe warunki emisji obligacji;

2) dniu ustalenia praw – rozumie się przez to dzień, na który ustala się podmioty uprawnione do otrzymania, w dniu wymagalności, świadczeń z tytułu wykupu obligacji lub odsetek oraz wielkości tych świadczeń;

3) Krajowym Depozycie – rozumie się przez to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.;

4) agencie emisji – rozumie się przez to podmiot prowadzący, na podstawie umowy zawartej z emitentem, obsługę obligacji lub sprzedaż obligacji na rynku pierwotnym;

5) komunikacie – rozumie się przez to informację publikowaną, na podstawie rozporządzenia, przez emitenta dotyczącą obligacji;

6) Dealerze Skarbowych Papierów Wartościowych – rozumie się przez to banki, instytucje kredytowe lub instytucje finansowe, a także ich oddziały, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.²⁾), z którymi Minister Finansów zawarł umowę w sprawie pełnienia funkcji Dealera Skarbowych Papierów Wartościowych;

7) punkcie sprzedaży obligacji – rozumie się przez to jednostkę organizacyjną banku lub jednostkę organizacyjną podmiotu prowadzącego działalność maklerską, lub jednostkę organizacyjną innego podmiotu, biorącą udział, na podstawie umowy emitenta z agentem emisji lub innymi podmiotami, o których mowa w § 17, w sprzedaży lub obsłudze obligacji;

8) rejestrze nabywców obligacji – rozumie się przez to rejestr, prowadzony przez agenta emisji lub inne podmioty, o których mowa w § 17, na zasadach określonych w umowie z emitentem, zawierający zapisy, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384); w rejestrze tym są ujawnione osoby, które nabyły obligacje na rynku pierwotnym, oraz kolejni posiadacze obligacji, jeżeli obligacje nie zostały zdeponowane na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez uprawnione podmioty lub na kontach uczestników bezpośrednich Krajowego Depozytu;

9) narosłych odsetkach – rozumie się przez to wartość odsetek, stanowiących należność uboczną z tytułu jednej obligacji, obliczoną na dzień dokonywania kalkulacji;

10) cenie czystej – rozumie się przez to cenę za wartość nominalną jednej obligacji, wyrażoną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

1) o zmiennej stopie procentowej;

2) o stałej stopie procentowej;

3) indeksowane;

4) zerokuponowe.

2. Ustala się nominat obligacji na 100 jednostek walut, o których mowa w ust. 1, lub ich wielokrotność.

3. Wartość nominalną obligacji określa list emisyjny.

1) zakres przyznawanego prawa zamiany obligacji na określone świadczenie niepieniężne oraz warunki jego realizacji, w tym rodzaj akcji lub udziałów wydawanych w zamian za obligacje;

2) sposób przeliczenia obligacji na akcje lub udziały;

3) sposób, miejsce i tryb wydawania akcji lub udziałów w zamian za obligacje;

4) maksymalną liczbę akcji lub udziałów wydawanych w zamian za obligacje.

2. Obligacje emitowane na rynki zagraniczne mogą być wydawane w formie dokumentu, jeżeli jest to dopuszczalne na danym rynku. Rejestr posiadaczy obligacji może prowadzić agent emisji lub instytucja prowadząca depozyt papierów wartościowych.

2. Obligacje emitowane na rynku krajowym mogą być przedmiotem obrotu między podmiotami, o których mowa w ust. 1, przy zachowaniu warunków określonych w przepisach regulujących obrót dewizowy, a także obrót instrumentami finansowymi, ofertę publiczną i warunki wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz nadzór nad rynkiem kapitałowym.

3. Obligacje emitowane na rynku zagranicznym mogą być przedmiotem obrotu między podmiotami, o których mowa w ust. 1, przy zachowaniu warunków określonych w przepisach obowiązujących na rynku, na którym następuje obrót.

4. W przypadku skorzystania przez posiadacza obligacji z prawa zamiany obligacji na akcje zarejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy Depozyt zamiany dokonuje się przy zachowaniu warunków określonych w przepisach regulujących obrót dewizowy, a także obrót instrumentami finansowymi, ofertę publiczną i warunki wprowadzania instrumentów finansowych do obrotu oraz w innych przepisach prawa regulujących zamiar nabywania lub nabywanie akcji i udziałów w zamian za papiery wartościowe inkorporujące prawo do zamiany tego papieru na akcje lub udziały.

2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są określone w liście emisyjnym.

2. Zakres obowiązków agenta emisji określa umowa zawarta z emitentem.

3. W ramach obowiązków wykonywanych na podstawie umowy, o której mowa w ust. 2, agent emisji może współdziałać z innymi podmiotami.

4. Agent emisji jest wskazany w liście emisyjnym.

5. Emitent może powierzyć oferowanie obligacji na rynku pierwotnym i obowiązki agenta emisji temu samemu podmiotowi.

1) subskrypcję;

2) przetarg;

3) zamianę obligacji określonych w liście emisyjnym;

4) sprzedaż w punktach sprzedaży obligacji;

5) sprzedaż za pomocą systemów teleinformatycznych.

2. Publiczne ogłoszenie o zapisach na obligacje zawiera:

1) datę listu emisyjnego oraz miejsce publikacji;

2) liczbę i rodzaj oferowanych obligacji;

3) wartość nominalną i cenę subskrypcyjną obligacji;

4) miejsca subskrypcji, termin jej otwarcia i zamknięcia;

5) wysokość, miejsce i terminy wpłat;

6) zasady oraz datę przydziału obligacji subskrybentom;

7) termin, do którego subskrybent będzie związany zapisem.

3. Zapisy na obligacje powinny zawierać w szczególności:

1) dane identyfikujące składającego deklarację;

2) serię, wartość nominalną i cenę subskrypcyjną jednej nabywanej obligacji oraz liczbę i łączną wartość nabywanych obligacji, według ceny subskrypcyjnej;

3) wysokość wpłaty dokonanej na zakup obligacji;

4) rachunek subskrybenta, na który ma być przelana kwota z tytułu redukcji zleceń, o których mowa w § 19 ust. 2;

5) oświadczenie o przyjęciu warunków emisji.

4. Zapis na obligacje dokonany pod warunkiem lub z zastrzeżeniem jest nieważny.

5. Złożony przez subskrybenta zapis na obligacje jest nieodwołalny.

2. W przypadku gdy łączna wartość subskrybowanych obligacji przekracza wartość obligacji oferowanych do sprzedaży w drodze subskrypcji, emitent może dokonać redukcji zleceń wynikających z deklaracji zakupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości publicznej nie później niż w terminie określonym w liście emisyjnym. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji.

3. Dokonujący zakupu obligacji w drodze subskrypcji otrzymuje potwierdzenie nabycia obligacji.

2. Emitent może odwołać lub unieważnić, przed przyjęciem ofert, przetarg obligacji bez podawania przyczyn.

2. Uczestnicy przetargu składają oferty w dniu przetargu do godziny określonej w komunikacie o przetargu.

3. Uczestnik przetargu może odwołać złożoną ofertę przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2.

1) datę przetargu oraz godzinę, o której upływa termin składania ofert;

2) datę i godzinę rozliczenia przetargu;

3) termin wykupu i kod ISIN obligacji;

4) wartość nominalną oferowanych obligacji;

5) minimalną wartość nominalną oferty;

6) wartość narosłych odsetek na dzień rozliczenia przetargu.

1) adres agenta emisji;

2) termin wykupu i kod ISIN obligacji;

3) cenę czystą obligacji będących przedmiotem oferty;

4) liczbę oraz wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty;

5) numer konta depozytowego w Krajowym Depozycie, na które uczestnik przetargu nabywa obligacje.

2. Wszystkie oferty zakupu obligacji z ceną wyższą od najniższej przyjętej ceny czystej zostają przyjęte w całości. Oferty z ceną równą najniższej przyjętej cenie czystej mogą być przyjęte w całości lub w części przy zastosowaniu redukcji ofert. W przypadku redukcji ofert emitent określa stopę redukcji ofert w procentach z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

2. Uczestnicy przetargu otrzymują od agenta emisji, najpóźniej drugiego dnia roboczego po dniu, w którym odbyt się przetarg, informację potwierdzającą przyjęcie bądź odrzucenie oferty przez emitenta.

3. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji.

1) datę przetargu;

2) datę i godzinę rozliczenia przetargu;

3) termin wykupu i kod ISIN obligacji;

4) wartość nominalną obligacji oferowanych do sprzedaży;

5) wartość nominalną obligacji, na które otrzymano ofertę zakupu;

6) wartość nominalną obligacji, których oferty zakupu przyjęto;

7) minimalną przyjętą cenę czystą i odpowiadającą jej rentowność;

8) średnią ważoną cenę czystą i odpowiadającą jej rentowność;

9) najwyższą przyjętą cenę czystą i odpowiadającą jej rentowność;

10) stopę redukcji ofert.

2. Zapłata ceny zakupu następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu i jest dokonywana z wykorzystaniem rachunków bieżących banków prowadzonych przez Narodowy Bank Polski. Rozliczenia przetargów obligacji odbywają się w trybie i na zasadach określonych w umowie pomiędzy emitentem a Krajowym Depozytem.

3. Obciążenie rachunków, o których mowa w ust. 2, wykorzystywanych do dokonywania rozliczeń oraz uznanie rachunku budżetu państwa odbywa się na podstawie zlecenia Krajowego Depozytu.

2. Wysokość odsetek, o których mowa w ust. 1, liczona jest od kwoty wynikającej z różnicy między ceną zakupu a kwotą umożliwiającą rozliczenie pojedynczej transakcji. Przez pojedynczą transakcję rozumie się zakup obligacji przez uczestnika przetargu, który złożył ofertę na określoną liczbę obligacji po danej cenie czystej na jedno konto depozytowe, prowadzone przez Krajowy Depozyt.

3. Nie można dokonać częściowego rozliczenia pojedynczej transakcji.

4. Jeżeli cena zakupu, powiększona o odsetki, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zostanie zapłacona najpóźniej trzeciego dnia roboczego po dniu rozliczenia przetargu, uważa się, że odstąpiono od nabycia obligacji.

2. Dyspozycja zakupu obligacji zawiera w szczególności:

1) nazwę obligacji, wysokość wierzytelności z tytułu wykupu jednej obligacji (wartość nominalna wraz z należnymi odsetkami), liczbę obligacji oraz łączną wysokość wierzytelności z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu;

2) nazwę obligacji, cenę zamiany jednej nabywanej obligacji oraz liczbę i łączną wartość nabywanych obligacji, według ceny zamiany;

3) oświadczenie o przyjęciu do wiadomości warunków emisji.

3. W przypadku złożenia dyspozycji zakupu wraz z wnioskiem, o których mowa w ust. 1, wcześniejsze dyspozycje w przedmiocie sposobu realizacji świadczeń z tytułu obligacji nie powodują skutków prawnych.

4. Dyspozycja zakupu obligacji jest nieodwołalna.

2. Wartość nominalna obligacji, oferowanych w drodze zamiany, oraz cena zamiany obligacji, ustalana przez emitenta, są podawane do wiadomości publicznej najpóźniej na jeden dzień przed rozpoczęciem zamiany na obligacje o danym terminie wykupu.

3. Cena zamiany może być równa, wyższa lub niższa od wartości nominalnej obligacji.

4. W przypadku gdy łączna wartość obligacji zadeklarowanych do zakupu w drodze zamiany przekracza wartość obligacji oferowanych w drodze zamiany, emitent może dokonać redukcji zleceń wynikających z dyspozycji zakupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości publicznej nie później niż w dniu określonym w liście emisyjnym. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji.

5. Wartość obligacji nabywanych w drodze zamiany po cenie zamiany nie może przewyższać wysokości wierzytelności z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu. Kwota różnicy między wierzytelnością z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu a wartością nabywanych w drodze zamiany obligacji według ceny zamiany jest wypłacana w sposób wskazany w liście emisyjnym.

6. Na poczet ceny zamiany w pierwszej kolejności zaliczane są wierzytelności z tytułu należności głównej obligacji podlegających wykupowi.

7. Dokonujący zakupu obligacji w drodze zamiany otrzymuje potwierdzenie nabycia obligacji.

1) cenie emisyjnej obligacji powiększonej o wartość odsetek naliczonych od dnia rozpoczęcia pierwszego okresu odsetkowego do dnia zakupu obligacji – w przypadku obligacji, których należnością uboczną są odsetki, lub

2) wartości nominalnej obligacji;

3) cenie emisyjnej obligacji.

2. Cena emisyjna obligacji o danym terminie wykupu, ustalana przez emitenta, może być równa, niższa lub wyższa od wartości nominalnej obligacji. Cena ta jest podawana do wiadomości publicznej przed rozpoczęciem sprzedaży przez agenta emisji lub podmioty, o których mowa w § 17, oraz w punktach sprzedaży obligacji. Cena emisyjna nie może być niższa niż cena zamiany lub cena subskrypcyjna obligacji o danym terminie wykupu.

3. Wysokość dziennej ceny sprzedaży ustalonej zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 1, jest określana z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

4. Nabywca obligacji, dokonujący zakupu w punktach sprzedaży obligacji lub za pomocą systemów teleinformatycznych, otrzymuje potwierdzenie nabycia obligacji.

2. Po upływie terminu wykupu obligacje nie podlegają oprocentowaniu.

2. Wykaz okresów odsetkowych, dni ustalenia praw do odsetek oraz dni wymagalności odsetek dla obligacji serii o danym terminie wykupu określa list emisyjny.

2. Obligacje są odkupywane:

1) w drodze bezpośredniej oferty skierowanej do posiadacza obligacji;

2) w przypadku obligacji emitowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – na jednym lub więcej przetargach, które odbywają się w terminach określonych w liście emisyjnym.

2. Zapłata ceny odkupu za obligacje odkupywane na przetargu jest dokonywana z wykorzystaniem rachunków bankowych prowadzonych w Narodowym Banku Polskim. Podmiot prowadzący rachunek papierów wartościowych, na którym obligacje zostały zdeponowane, jest obowiązany do wskazania Krajowemu Depozytowi banku, którego rachunek bieżący zostanie użyty do zapłaty ceny odkupu.

3. Uznanie rachunków, o których mowa w ust. 2, wykorzystywanych do rozliczenia, oraz obciążenie rachunku budżetu państwa odbywa się za pośrednictwem Krajowego Depozytu.

2. Podmioty niebędące uczestnikami przetargu odkupu mogą składać oferty sprzedaży obligacji za pośrednictwem uczestników przetargu odkupu.

1) datę przetargu oraz godzinę, o której upływa termin składania ofert;

2) datę i godzinę rozliczenia przetargu;

3) termin wykupu i kod ISIN obligacji;

4) wartość nominalną obligacji przewidywanych do odkupu;

5) minimalną wartość nominalną oferty;

6) wartość narosłych odsetek na dzień rozliczenia przetargu.

1) adres agenta emisji;

2) termin wykupu i kod ISIN obligacji;

3) cenę czystą obligacji będących przedmiotem oferty;

4) liczbę oraz wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty;

5) numer konta depozytowego w Krajowym Depozycie, z którego uczestnik przetargu odkupu zbywa obligacje;

6) numer rachunku bieżącego banku prowadzonego przez Narodowy Bank Polski, na który ma być przelana kwota z tytułu odkupu.

2. Wszystkie oferty sprzedaży z ceną niższą od najwyższej przyjętej ceny czystej zostają przyjęte w całości. Oferty z ceną równą najwyższej przyjętej cenie czystej mogą być przyjęte w całości lub w części przy zastosowaniu redukcji ofert. W przypadku redukcji ofert emitent określa stopę redukcji ofert w procentach z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

1) datę przetargu;

2) datę i godzinę rozliczenia przetargu;

3) termin wykupu i kod ISIN obligacji;

4) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty;

5) wartość nominalną obligacji objętych ofertami sprzedaży;

6) wartość nominalną obligacji, których oferty sprzedaży przyjęto;

7) najniższą przyjętą cenę czystą i odpowiadającą jej rentowność;

8) średnią ważoną cenę czystą i odpowiadającą jej rentowność;

9) najwyższą przyjętą cenę czystą i odpowiadającą jej rentowność;

10) stopę redukcji ofert.

2. Nie można dokonać częściowego rozliczenia pojedynczej transakcji.

3. W przypadku braku odpowiedniej liczby obligacji na koncie depozytowym lub rachunku papierów wartościowych w dniu rozliczenia przetargu odkupu uczestnik przetargu odkupu uiszcza odstępne w wysokości stanowiącej dwukrotność oprocentowania kredytu lombardowego, naliczane od kwoty stanowiącej iloczyn ceny odkupu i liczby obligacji wynikającej z nierozliczonej transakcji, za okres od dnia przetargu odkupu do dnia, w którym powinno nastąpić jego rozliczenie. Odstępne jest pobierane w dniu następującym po dniu, w którym powinno nastąpić rozliczenie przetargu odkupu.

2. Cena przedterminowego wykupu obligacji może być niższa, równa lub wyższa od wartości nominalnej obligacji. Warunki przedterminowego wykupu, w tym termin wykupu, wartość nominalną obligacji, które będą wykupywane przed terminem, lub sposób jej ustalenia określa list emisyjny.

3. Posiadacze obligacji przedkładają obligacje do przedterminowego wykupu, za pośrednictwem podmiotów prowadzących, w dniu ustalenia praw do świadczeń z tytułu przedterminowego wykupu, rachunek papierów wartościowych, na którym zostały zdeponowane obligacje.

2. W przypadku skorzystania przez posiadacza obligacji z prawa, o którym mowa w ust. 1, obligacje nie podlegają oprocentowaniu od dnia wymagalności z tytułu przedterminowego wykupu, wskazanego w liście emisyjnym. Szczegółowe warunki przedterminowego wykupu, w tym wartość nominalną obligacji, które mogą być wykupywane przed terminem, cenę lub sposób ich ustalenia określa list emisyjny.

3. Posiadacze obligacji składają dyspozycje przedterminowego wykupu obligacji za pośrednictwem podmiotu prowadzącego, w dniu ustalenia praw z tytułu przedterminowego wykupu, rachunek papierów wartościowych, na którym zostały zdeponowane obligacje.

4. W przypadku gdy łączna wartość obligacji przedstawionych do przedterminowego wykupu przekracza wartość nominalną obligacji, o której mowa w ust. 2, emitent może dokonać redukcji zleceń wynikających z dyspozycji przedstawienia do przedterminowego wykupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości publicznej.

1) w drodze zapłaty, w sposób, o którym mowa w § 41 ust. 2;

2) poprzez zamianę wierzytelności posiadacza obligacji na poczet ceny zakupywanych przez niego obligacji kolejnych emisji;

3) gotówką – w dowolnym punkcie sprzedaży obligacji;

4) przelewem – na rachunek bankowy posiadacza obligacji, pod warunkiem złożenia przez niego, w terminie i na zasadach określonych w liście emisyjnym, odpowiedniej dyspozycji przelewu albo – w przypadku obligacji zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych – na rachunek pieniężny służący do jego obsługi.

2. Emitent wskaże w liście emisyjnym, który ze sposobów, o których mowa w ust. 1, ma zastosowanie przy wykupie.

3. Wykup obligacji wraz z wypłatą należnych odsetek następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu, z zastrzeżeniem, że na rzecz posiadaczy obligacji, znajdujących się w rejestrze nabywców obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji, realizacja praw następuje za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w § 17, prowadzących ten rejestr.

4. W przypadku przedterminowego wykupu obligacji wykup następuje wyłącznie w drodze zapłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, lub przelewem, o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

2. Emitent przed terminem wykupu obligacji ogłasza wykaz obligacji kolejnych emisji, za które ich nabywcy mogą dokonać zapłaty w sposób określony w ust. 1.

2. Spełnienie świadczenia emitenta z tytułu wypłaty odsetek lub wykupu obligacji następuje przez uznanie rachunku agenta emisji w terminie oraz miejscu określonych w zawartej z nim umowie.

3. Wypłata odsetek i wykup obligacji następują na rzecz osób ujawnionych w rejestrze posiadaczy obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji. Dzień ustalenia praw przypada w terminie wskazanym w liście emisyjnym.

2. Dzień ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji przypada w terminach określonych w liście emisyjnym.

Minister Finansów: w z. W. Szczuka

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 96, poz. 620, Nr 123, poz. 835, Nr 152, poz. 1020 i Nr 238, poz. 1578.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545, Nr 71, poz. 609, Nr 127, poz. 1045, Nr 131, poz. 1075, Nr 144, poz. 1176, Nr 165, poz. 1316, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 226, Nr 81, poz. 530, Nr 126, poz. 853 i Nr 182, poz. 1228.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie warunków emitowania obligacji skarbowych uprawniających do określonych świadczeń niepieniężnych (Dz. U. Nr 133, poz. 926), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 96, poz. 620, Nr 108, poz. 685, Nr 152, poz. 1020, Nr 161, poz. 1078, Nr 226, poz. 1475 i Nr 238, poz. 1578).