Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 239 poz. 1599

Na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 i Nr 157, poz. 1241) zarządza się, co następuje:

1) udzielanej w sektorach: rybołówstwa i akwakultury objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198, z późn. zm.), hutnictwa żelaza i stali, budownictwa okrętowego, włókien syntetycznych oraz górnictwa węgla;

2) udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, jeżeli pomoc ta jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

3) uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów przywożonych z zagranicy;

4) wspierającej:

a) produkcję podstawową produktów rolnych, o której mowa w art. 1 ust. 3 lit. b rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008,

b) przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rolnych w przypadkach określonych w art. 1 ust. 3 lit. c rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

1) dużym projekcie inwestycyjnym – należy przez to rozumieć duży projekt inwestycyjny w rozumieniu art. 2 pkt 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

2) mikroprzedsiębiorcy, małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć odpowiednio mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

3) podmiocie udzielającym pomocy – należy przez to rozumieć podmiot udzielający pomocy, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

4) przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

2. Pomoc na nowe inwestycje nie może być udzielana przedsiębiorcom:

1) będącym mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, spełniającym warunki określone dla zagrożonego przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

2) innym niż mikroprzedsiębiorcą, mały lub średni przedsiębiorca, spełniającym warunki określone dla przedsiębiorstwa zagrożonego w rozumieniu pkt 9–11 komunikatu Komisji Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2, z późn. zm.).

2. Pomoc na nowe inwestycje może być udzielana w województwie objętym danym regionalnym programem operacyjnym.

1) inwestycję w środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z:

a) utworzeniem nowego przedsiębiorstwa,

b) rozbudową istniejącego przedsiębiorstwa,

c) dywersyfikacją działalności przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych, dodatkowych produktów, lub

d) zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego w istniejącym przedsiębiorstwie;

2) nabycie środków trwałych bezpośrednio związanych z przedsiębiorstwem, które zostało zamknięte lub zostałoby zamknięte, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym środki są nabywane przez inwestora niezależnego od zbywcy.

2. Nową inwestycją nie jest:

1) inwestycja prowadząca wyłącznie do odtworzenia zdolności produkcyjnych;

2) samo nabycie udziałów lub akcji przedsiębiorstwa.

3. Przy udzielaniu pomocy na nowe inwestycje niedozwolone jest stosowanie ograniczeń sektorowych, z wyłączeniem nowych inwestycji z zakresu turystyki w rozumieniu art. 2 pkt 25 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

4. Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dotyczącego inwestora niezależnego od zbywcy, nie stosuje się w przypadku przekazania mikroprzedsiębiorstwa albo małego przedsiębiorstwa rodzinie pierwotnego właściciela albo pierwotnych właścicieli lub byłym pracownikom.

1) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania nieruchomości;

2) nabycie, wytworzenie oraz instalację i uruchomienie środków trwałych, w tym:

a) budowli i budynków, pod warunkiem że ich nabycie pozostaje w bezpośrednim związku z celami projektu objętego pomocą,

b) maszyn i urządzeń,

c) narzędzi, przyrządów i aparatury.

d) wyposażenia technicznego do prac biurowych,

e) infrastruktury technicznej związanej z nową inwestycją, w szczególności dróg wewnętrznych, przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych lub telekomunikacyjnych;

3) nadzór inwestorski, w tym inwestora zastępczego, oraz nadzór autorski, pod warunkiem że stanowią integralną część wydatków ponoszonych na nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania nieruchomości, lub środków trwałych w ramach projektu objętego pomocą;

4) prace przygotowawcze na terenie budowy:

a) wytyczenie geodezyjne obiektów w terenie,

b) wykonanie niwelacji terenu,

c) zagospodarowanie terenu budowy wraz z budową tymczasowych obiektów,

d) wykonanie przyłączy do sieci infrastruktury technicznej na potrzeby budowy;

5) prace polegające na demontażu, rozbiórce lub remoncie, pod warunkiem że pozostają w bezpośrednim związku z celami projektu objętego pomocą;

6) prace konserwatorskie lub restauratorskie;

7) nabycie wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie patentów, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie w ramach przedsiębiorstwa objętego pomocą,

b) będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych, przy czym kupujący nie może sprawować nad sprzedawcą, a sprzedawca nad kupującym kontroli, o której mowa w art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz. Urz. UE L 24 z 29.01.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 40),

d) będą stanowić aktywa przedsiębiorcy co najmniej przez okres 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy – co najmniej przez okres 3 lat.

2. Nabycie środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, może nastąpić również w drodze umowy leasingu.

3. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing ruchomych środków trwałych, powinna ona zawierać zobowiązanie do przeniesienia własności tych środków na przedsiębiorcę po zakończeniu trwania umowy.

4. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing nieruchomości, powinien on trwać co najmniej przez okres 5 lat – a w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy – co najmniej przez okres 3 lat – od przewidywanego terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji.

5. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nabyte przez przedsiębiorcę innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, powinny być nowe, chyba że są to środki trwałe, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 2.

6. W przypadku przedsiębiorcy innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, wydatki określone w ust. 1 pkt 7 uwzględnia się w wysokości nieprzekraczającej 50 % wydatków kwalifikowalnych.

7. W sektorze transportu do wydatków kwalifikowalnych nie zalicza się wydatków na zakup środków transportu i urządzeń transportowych.

8. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz nabycia wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.

1) wynagrodzenia brutto,

2) obowiązkowe składki, w tym składki na ubezpieczenia społeczne,

3) koszty opieki nad dziećmi i nad rodzicami

– jeżeli są spełnione warunki określone w art. 12 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

1) 50 % – na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;

2) 40 % – na obszarach należących do województw: śląskiego, pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3) 30 % – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

2. Z wyłączeniem regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej w sektorze transportu oraz z wyłączeniem regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego, maksymalna intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1, może ulec zwiększeniu o:

1) 10 punktów procentowych – w przypadku średniego przedsiębiorcy;

2) 20 punktów procentowych – w przypadku mikroprzedsiębiorcy lub małego przedsiębiorcy.

3. Maksymalną wartość pomocy udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego ustala się zgodnie ze wzorem określonym w § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz. U. Nr 190, poz. 1402).

4. W przypadku obliczania kwoty regionalnej pomocy inwestycyjnej w odniesieniu do wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 9 ust. 1, wkład własny przedsiębiorcy powinien wynosić co najmniej 25 % tych wydatków i pochodzić ze środków własnych lub z zewnętrznych źródeł finansowania, w formie pozbawionej wsparcia ze środków publicznych.

2. Ustalając, czy łączna kwota pomocy nie przekracza maksymalnej intensywności pomocy, o której mowa w § 11 ust. 1 i 2, albo maksymalnej wartości pomocy ustalonej zgodnie ze wzorem określonym w § 4 ust. 1 rozporządzenia, o którym mowa w § 11 ust. 3, bierze się pod uwagę maksymalną intensywność pomocy, albo maksymalną wartość pomocy ustaloną zgodnie ze wzorem określonym w § 4 ust. 1 rozporządzenia, o którym mowa w § 11 ust. 3, w odniesieniu do wyższej kwoty wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 9 ust. 1 albo § 10.

1) przygotowanie dokumentacji technicznej;

2) przygotowanie ekspertyz, badań, analiz technicznych, finansowych, ekonomicznych oraz specjalistycznych, w tym biznesplanu, studium wykonalności projektu i raportu oddziaływania na środowisko.

2. Maksymalna intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1, wynosi 50 % wydatków kwalifikowalnych.

3. Prace przygotowawcze i usługi doradcze związane z przygotowaniem nowej inwestycji oraz usługi doradcze związane z realizacją nowej inwestycji kwalifikują się do objęcia pomocą, jeżeli są świadczone przez doradców zewnętrznych i spełniają kryteria określone w art. 26 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

1) celu pomocy, o którym mowa w § 6 ust. 1, i realizacji nowej inwestycji w zakresie, o którym mowa w § 7;

2) wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 9, 10, 13 i 14;

3) maksymalnej intensywności pomocy, o której mowa w § 11 ust. 1 i 2 oraz § 15 ust. 2;

4) trwałości realizacji projektu;

5) utrzymania nowej inwestycji, zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, uznaje się za spełniony, jeżeli projekt nie zostanie poddany zasadniczej modyfikacji, o której mowa w art. 57 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.), co najmniej przez okres 5 lat – a w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy – co najmniej przez okres 3 lat – od przewidywanego terminu zakończenia realizacji inwestycji.

2. Wniosek zawiera w szczególności:

1) nazwę przedsiębiorcy;

2) tytuł i miejsce realizacji nowej inwestycji;

3) cel realizacji nowej inwestycji;

4) opis nowej inwestycji;

5) opis rezultatów realizacji nowej inwestycji;

6) planowane daty rozpoczęcia i zakończenia realizacji nowej inwestycji;

7) wartość nowej inwestycji;

8) wydatki kwalifikowane;

9) wnioskowaną kwotę dofinansowania;

10) źródła finansowania nowej inwestycji.

3. Podmiot udzielający pomocy dokonuje oceny wniosku w oparciu o:

1) warunki, o których mowa w § 17;

2) kryteria, o których mowa w art. 65 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999.

4. Po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w ust. 3, przedsiębiorcy może być przyznana pomoc na nowe inwestycje w formie bezzwrotnego dofinansowania, przeznaczona na pokrycie części wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 9, 10, 13 i 14, na podstawie umowy o dofinansowanie projektu.

5. Podmiot udzielający pomocy informuje przedsiębiorcę o numerze referencyjnym programu pomocowego, na podstawie którego udzielana jest pomoc.

2. W przypadku przedsiębiorców innych niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca oprócz warunku, o którym mowa w ust. 1, podmiot udzielający pomocy przed jej udzieleniem sprawdza dodatkowo, że złożona dokumentacja zakłada spełnienie co najmniej jednego z kryteriów określonych w art. 8 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

3. Rozpoczęcie prac inwestycyjnych związanych z realizacją nowej inwestycji następuje z chwilą podjęcia prac budowlanych lub złożenia pierwszego oświadczenia woli dotyczącego nabycia ruchomych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym w szczególności zawarcia umowy sprzedaży, leasingu, najmu, dzierżawy.

4. W przypadku gdy wniosek dotyczy projektu stanowiącego jeden z etapów przedsięwzięcia inwestycyjnego o charakterze wieloetapowym i projekt ten jest nową inwestycją, rozpoczęcie prac inwestycyjnych związanych z realizacją nowej inwestycji następuje z chwilą podjęcia prac budowlanych lub złożenia pierwszego oświadczenia woli dotyczącego nabycia ruchomych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w zakresie dotyczącym tej inwestycji.

5. Przez podjęcie prac budowlanych należy rozumieć rozpoczęcie robót budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.²⁾).

2. Usługi doradcze związane z realizacją nowej inwestycji mogą rozpocząć się po złożeniu przez przedsiębiorcę wniosku.

3. Rozpoczęcie prac przygotowawczych i usług doradczych związanych z przygotowaniem nowej inwestycji oraz usług doradczych związanych z realizacją nowej inwestycji następuje z chwilą złożenia pierwszego oświadczenia woli dotyczącego zlecenia wykonania tych prac lub usług.

2. Łączna kwota pomocy, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy, o której mowa w § 11 ust. 1 i 2 oraz § 15 ust. 2, albo maksymalnej wartości pomocy ustalonej zgodnie ze wzorem określonym w § 4 ust. 1 rozporządzenia, o którym mowa w § 11 ust. 3.

1) 22,5 mln euro – dla inwestycji realizowanych na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego;

2) 30 mln euro – dla inwestycji realizowanych na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3) 37,5 mln euro – dla inwestycji realizowanych na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego.

2. W przypadku prac przygotowawczych i usług doradczych związanych z przygotowaniem nowej inwestycji oraz usług doradczych związanych z realizacją nowej inwestycji pomoc podlega indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej w przypadku określonym w art. 6 ust. 1 lit. c rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

2. Do wniosków o dofinansowanie projektów indywidualnych złożonych i nierozpatrzonych przez instytucję zarządzającą, instytucję pośredniczącą lub instytucję wdrażającą przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.

Minister Rozwoju Regionalnego: E. Bieńkowska

¹⁾ Minister Rozwoju Regionalnego kieruje działem administracji rządowej – rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju Regionalnego (Dz. U. Nr 216, poz. 1600).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 88, poz. 587, Nr 99, poz. 665, Nr 127, poz. 880, Nr 191, poz. 1373 i Nr 247, poz. 1844, z 2008 r. Nr 145, poz. 914, Nr 199, poz. 1227, Nr 206, poz. 1287, Nr 210, poz. 1321 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 160, poz. 1276 i Nr 161, poz. 1279 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 474, Nr 106, poz. 675, Nr 119, poz. 804 i Nr 121, poz. 809.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 11 października 2007 r. w sprawie udzielania regionalnej pomocy inwestycyjnej w ramach regionalnych programów operacyjnych (Dz. U. Nr 193, poz. 1399 oraz z 2008 r. Nr 111, poz. 713 i Nr 224, poz. 1483), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 11 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności (Dz. U. Nr 216, poz. 1370).