Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 179 poz. 1205

Na podstawie art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615) zarządza się, co następuje:

2. Minister w zakresie projektów i programów finansowanych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju i Narodowe Centrum Nauki może dokonywać kontroli poszczególnych projektów i programów finansowanych ze środków finansowych na naukę.

2. Kontrolujący są obowiązani do zachowania poufności informacji uzyskanych w związku z przeprowadzoną kontrolą i ich wykorzystywania wyłącznie w zakresie niezbędnym dla realizacji celu kontroli.

3. Na eksperta naukowego minister wyznacza osobę posiadającą co najmniej stopień naukowy doktora i kompetencje w dziedzinie nauki odpowiedniej ze względu na merytoryczny zakres kontroli. Na wniosek ministra kandydat na eksperta może być wskazany przez organ opiniodawczo-doradczy, o którym mowa w art. 35 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

4. Na eksperta budowlanego minister wyznacza osobę posiadającą uprawnienia budowlane, o których mowa w art. 12–15 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.²⁾).

5. Na eksperta finansowego minister wyznacza biegłego rewidenta albo osobę posiadającą co najmniej 3-letnie doświadczenie na stanowisku głównego księgowego lub zastępcy głównego księgowego i w okresie ostatnich 5 lat przed powołaniem do zespołu kontrolnego wykonywała pracę na tym stanowisku, albo osobę posiadającą wykształcenie wyższe oraz uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

6. Ekspertem nie może być osoba, która jest lub była w okresie 5 lat poprzedzających kontrolę zatrudniona w podmiocie kontrolowanym albo jest lub była wykonawcą zadania, którego dotyczy kontrola. Ekspertem nie może być również osoba, w stosunku do której zachodzą okoliczności faktyczne lub prawne mogące wpłynąć na bezstronność przeprowadzenia kontroli.

7. Funkcje ekspertów, o których mowa w ust. 3–5, nie mogą być łączone przez jedną osobę w odniesieniu do danej kontroli.

8. W danym roku kalendarzowym ta sama osoba może uczestniczyć, jako ekspert, w nie więcej niż siedmiu kontrolach.

1) datę wydania oraz numer pisma;

2) podstawę prawną przeprowadzenia kontroli;

3) imiona i nazwiska członków zespołu kontrolującego;

4) nazwę i siedzibę podmiotu kontrolowanego;

5) przedmiot i zakres kontroli;

6) podpis i pieczęć imienną ministra.

2. Imienne upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zawiera:

1) datę wydania oraz numer upoważnienia;

2) podstawę prawną przeprowadzenia kontroli;

3) imię i nazwisko kontrolującego;

4) nazwę i siedzibę podmiotu kontrolowanego;

5) przedmiot i zakres kontroli;

6) termin rozpoczęcia i zakończenia kontroli;

7) podpis i pieczęć imienną ministra.

2. Przed przystąpieniem do kontroli w siedzibie podmiotu kontrolowanego kontrolujący okazuje kierownikowi tego podmiotu dokument tożsamości i imienne upoważnienie do przeprowadzenia kontroli.

2. Z ustnych wyjaśnień kontrolujący sporządza protokół, który podpisuje udzielający wyjaśnień pracownik podmiotu kontrolowanego oraz kontrolujący.

1) dla zadań zakończonych – ustalenie stanu faktycznego prac wykonanych w ramach realizacji zadania oraz porównanie ich z zakresem rzeczowym zadania określonym w decyzji lub w umowie dotyczącej realizacji tego zadania oraz sposób upowszechnienia wyników badań i ocenę stopnia wdrożenia efektów badań;

2) dla zadań w trakcie realizacji – ocenę możliwości osiągnięcia założonego celu lub celów zadania, z uwzględnieniem faktycznego stanu zrealizowanego zakresu rzeczowego zadania, w tym ocenę harmonogramu realizacji zadania.

1) zgodności zakresu prac budowlanych z zakresem rzeczowym zadania;

2) prawidłowości sporządzenia harmonogramu realizacji inwestycji;

3) przestrzegania przepisów prawa budowlanego;

4) jakości wykonanych prac budowlanych;

5) zgodności wykonania prac budowlanych z przyjętym harmonogramem ich realizacji.

1) ocenę wykorzystania środków finansowych pod względem zgodności ich wydatkowania z przepisami o finansach publicznych, o zamówieniach publicznych, a także zgodności z zasadami rachunkowości zewidencjonowania wydatków w systemie finansowo-księgowym;

2) ocenę zgodności dokumentacji finansowej podmiotu kontrolowanego z informacjami zawartymi w raportach i sprawozdaniach, z uwzględnieniem warunków określonych w decyzji lub w umowie, na podstawie których przyznane zostały środki finansowe;

3) ustalenia dotyczące wysokości wykorzystanych środków finansowych:

a) w przypadku stwierdzenia niezgodności z decyzją lub umową lub z przepisami prawa – informację o nieprawidłowo wydatkowanych kwotach oraz wskazanie naruszonego przepisu,

b) w przypadku kontroli po zakończeniu zadania – informację o wysokości kwot niewykorzystanych na realizację zadania.

2. Kserokopie protokołu kontroli, w celu odniesienia się do ustaleń kontroli, przekazuje się komórkom organizacyjnym urzędu obsługującego ministra, właściwym ze względu na przedmiot kontroli, a w przypadku gdy ekspert został wskazany przez organ opiniodawczo-doradczy, o którym mowa w § 3 ust. 3, również temu organowi.

2. W przypadku stwierdzenia przez ministra zasadności uwag i zastrzeżeń zgłoszonych przez podmiot kontrolowany, kontrolujący dokonuje zmian w protokole kontroli.

2. Zalecenia i wnioski pokontrolne formułuje się na podstawie protokołu kontroli oraz opinii komórek organizacyjnych urzędu obsługującego ministra właściwych ze względu na przedmiot kontroli oraz, w uzasadnionych przypadkach, organu opiniodawczo-doradczego, o którym mowa w § 3 ust. 3, przedstawionych po zapoznaniu się z protokołem kontroli. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, w wystąpieniu pokontrolnym zamieszcza się wnioski i zalecenia w sprawie ich usunięcia.

3. Wystąpienie pokontrolne minister przekazuje kierownikowi podmiotu kontrolowanego.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego: B. Kudrycka

¹⁾ Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kieruje działem administracji rządowej – nauka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. Nr 216, poz. 1596).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 88, poz. 587, Nr 99, poz. 665, Nr 127, poz. 880, Nr 191, poz. 1373 i Nr 247, poz. 1844, z 2008 r. Nr 145, poz. 914, Nr 199, poz. 1227, Nr 206, poz. 1287, Nr 210, poz. 1321 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 160, poz. 1276 i Nr 161, poz. 1279 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 474, Nr 106, poz. 675, Nr 119, poz. 804 i Nr 121, poz. 809.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Nauki i Informatyzacji z dnia 7 czerwca 2005 r. w sprawie sposobu przeprowadzania kontroli realizacji badań naukowych, prac rozwojowych i innych zadań finansowanych ze środków finansowych na naukę oraz wydatkowania tych środków (Dz. U. Nr 106, poz. 898).