Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 144 poz. 970

Na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki odbywania szkolenia wstępnego, zawodowego, specjalistycznego oraz doskonalenia zawodowego w Służbie Więziennej;

2) rodzaje, formy, warunki i tryb odbywania szkoleń i doskonalenia zawodowego;

3) organizację i sposób prowadzenia szkoleń i doskonalenia zawodowego;

4) nadzór nad realizacją szkoleń i doskonalenia zawodowego.

1) wskazania nauki i doświadczeń pedagogicznych, w szczególności dydaktyki osób dorosłych;

2) wyniki ewaluacji i nadzoru pedagogicznego.

2. Kolejne etapy szkolenia i doskonalenia zawodowego powinny być opracowane i realizowane w taki sposób, aby były elementami procesu kształcenia ustawicznego i sprzyjały tworzeniu zintegrowanego systemu wiedzy i umiejętności zawodowych.

3. W szkoleniu i doskonaleniu zawodowym funkcjonariusza Służby Więziennej, zwanego dalej „funkcjonariuszem”, wykorzystuje się również samokształcenie oraz stosuje kształcenie na odległość, w szczególności w formie e-learningu.

4. W organizacji szkolenia i doskonalenia zawodowego współdziała się z odpowiednimi szkołami wyższymi, placówkami naukowymi i innymi podmiotami prowadzącymi działalność dydaktyczno-szkoleniową.

1) umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych i ekstremalnych;

2) asertywności i empatii;

3) umiejętności komunikowania się;

4) zdyscyplinowania i współdziałania;

5) kreatywności;

6) postępowania etycznego;

7) świadomości prawnej.

2. Funkcjonariusza ponownie przyjętego do służby przed upływem 18 miesięcy od dnia zwolnienia go ze służby, jeżeli podczas jej pełnienia ukończył szkolenie wstępne, nie kieruje się na takie szkolenie.

3. Jeżeli przerwa między zakończeniem służby w Służbie Więziennej a ponownym przyjęciem do służby wynosi więcej niż 18 miesięcy, bezpośrednio po przyjęciu do służby funkcjonariusza prowadzi się szkolenie wstępne w zakresie uzupełniającym różnice programowe między odbytym przez niego szkoleniem wstępnym a szkoleniem wstępnym według obowiązującego programu.

2. Do pełnienia służby w systemie skoszarowanym nie kieruje się jednocześnie obojga rodziców sprawujących pieczę nad małoletnimi dziećmi.

2. Ustalając organizację Służby w systemie skoszarowanym, określa się dzienny tok Służby oraz wyznacza miejsce zakwaterowania i przebywania funkcjonariuszy.

2. Komendant lub kierownik podległej mu komórki organizacyjnej sprawuje nadzór nad przestrzeganiem dziennego toku Służby przez podległych mu funkcjonariuszy.

3. W szczególnie uzasadnionych okolicznościach bezpośredni przełożony, za zgodą kierownika podległej mu komórki organizacyjnej, może zarządzić zmiany w dziennym toku Służby obowiązującym podległych mu funkcjonariuszy.

2. Utrzymanie porządku w pomieszczeniach przeznaczonych do snu i wypoczynku należy do zakwaterowanych w nich funkcjonariuszy.

2. W uzasadnionych przypadkach komendant może zarządzić przeprowadzenie szkoleń dodatkowych, których czas nie może przekraczać 6 godzin dziennie.

2. Po uzyskaniu zgody bezpośredniego przełożonego na wyjście poza miejsce zakwaterowania funkcjonariusz powiadamia o tym fakcie Służbę dyżurną.

2. W przypadku uczestnictwa w zajęciach sportowych w miejscu zakwaterowania i poza obiektami ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr funkcjonariusze mogą nosić odzież sportową.

2. Fakt opuszczenia terenu ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr oraz fakt powrotu odnotowuje się w prowadzonej dokumentacji związanej z pełnieniem służby w systemie skoszarowanym.

1) zadania Służby Więziennej oraz zasady ich realizacji;

2) strukturę organizacyjną i zakres uprawnień Służby Więziennej;

3) pragmatykę Służbową funkcjonariusza i zasady etyki zawodowej;

4) zagadnienia bezpieczeństwa, organizację bezpiecznej pracy i służby;

5) organizację oddziaływań penitencjarnych;

6) trening komunikacji społecznej;

7) szkolenie strzeleckie;

8) wychowanie fizyczne z elementami samoobrony;

9) ratownictwo przedmedyczne;

10) musztrę.

2. Zajęcia praktyczne mogą być również organizowane w wybranych zakładach karnych lub aresztach śledczych.

3. Zajęcia są realizowane przez pięć dni w tygodniu, od poniedziałku do piątku. Zajęcia o charakterze teoretycznym są realizowane w wymiarze do dziesięciu godzin lekcyjnych dziennie. Lekcja trwa 45 minut.

4. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się realizację zajęć dydaktycznych lub praktycznych w sobotę, jeżeli jest to podyktowane potrzebami dydaktycznymi lub potrzebami Służby, lub ze względu na konieczność zrealizowania programu szkolenia, lub odpracowania dnia wolnego ustalonego na podstawie odrębnych przepisów. Zajęcia o charakterze teoretycznym są realizowane w sobotę w wymiarze do sześciu godzin lekcyjnych dziennie. Lekcja trwa 45 minut.

5. Udział w zajęciach objętych programem nauczania jest obowiązkowy.

2. Ocenę z egzaminu ustala się według następującej skali ocen:

1) celująca (cel.) – 6;

2) bardzo dobra (bdb) – 5;

3) dobra (db) – 4;

4) poprawna (popr.) – 3;

5) dopuszczająca (dop.) – 2;

6) niedostateczna (ndst) – 1.

3. Egzamin przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez komendanta.

4. Z egzaminu sporządza się protokół, który podpisują członkowie komisji egzaminacyjnej.

5. Funkcjonariusz, który uzyskał ocenę niedostateczną z egzaminu, ma prawo przystąpić do jednego egzaminu poprawkowego w terminie wyznaczonym przez komendanta.

6. Uzyskanie oceny niedostatecznej z egzaminu poprawkowego jest równoznaczne z negatywną oceną predyspozycji do Służby.

2. Okres odbywania praktyki zawodowej w jednostce organizacyjnej nie powinien być dłuższy niż 11 miesięcy od dnia ukończenia kursu przygotowawczego.

3. Praktykę zawodową prowadzi się w jednostce organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni Służbę, w godzinach pełnienia Służby.

1) wybrane zagadnienia: kadrowe, prawne, kwatermistrzowsko-finansowe i penitencjarne;

2) strukturę organizacyjną i zakres zadań poszczególnych komórek organizacyjnych;

3) wybrane problemy bezpieczeństwa i zapoznanie ze sposobem ochrony;

4) przepisy działu Służby i na zajmowanym stanowisku Służbowym;

5) zagadnienia szkolenia strzeleckiego.

2. Kierownik jednostki organizacyjnej, zwany dalej „kierownikiem jednostki”, może wyznaczyć innego funkcjonariusza lub pracownika, który będzie opiekunem funkcjonariusza w okresie odbywania praktyki zawodowej.

3. Do obowiązków opiekuna funkcjonariusza należy w szczególności:

1) omówienie zakresu obowiązków (czynności) na wyznaczonym stanowisku;

2) przygotowanie funkcjonariusza do wykonywania obowiązków służbowych;

3) nadzór nad realizacją obowiązków przez funkcjonariusza;

4) wnioskowanie do kierownika jednostki o przeprowadzenie egzaminu kończącego praktykę zawodową.

4. Kierownik jednostki lub bezpośredni przełożony może wyznaczyć funkcjonariusza, którego zadaniem będzie współpraca z opiekunem funkcjonariusza i z funkcjonariuszem odbywającym praktykę zawodową, w celu jego adaptacji zawodowej.

2. Przepisy § 22 ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.

3. Uzyskanie oceny niedostatecznej z egzaminu poprawkowego jest równoznaczne z negatywną oceną predyspozycji do służby i skutkuje niedopuszczeniem do szkolenia zawodowego.

2. Przy ustalaniu liczby kursów przygotowawczych oraz terminów ich przeprowadzenia uwzględnia się zsumowane potrzeby szkoleniowe oraz możliwości ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr w zakresie organizowania i prowadzenia kursu przygotowawczego.

3. Dyrektor komórki szkoleniowej w uzasadnionych przypadkach może, w uzgodnieniu z komendantami, dokonywać korekt terminów kursu przygotowawczego ustalonych w harmonogramie szkolenia.

1) znak graficzny Służby Więziennej;

2) stopień Służbowy, imię i nazwisko funkcjonariusza;

3) datę, miejsce urodzenia funkcjonariusza oraz imię ojca funkcjonariusza;

4) stanowisko Służbowe funkcjonariusza;

5) miejsce i czas trwania kursu przygotowawczego i praktyki zawodowej;

6) oceny z egzaminów oraz ocenę predyspozycji do Służby;

7) podpis komendanta ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr;

8) podpis kierownika jednostki realizującej praktykę zawodową;

9) podpisy członków komisji egzaminacyjnych;

10) odcisk pieczęci urzędowej ośrodka szkolenia lub doskonalenia kadr i jednostki organizacyjnej Służby Więziennej realizującej praktykę zawodową;

11) numer ewidencyjny i skalę ocen.

1) w aresztach śledczych i zakładach karnych – kierownik jednostki;

2) w okręgowym inspektoracie oraz w podległych jednostkach organizacyjnych – dyrektor okręgowy Służby Więziennej;

3) w ośrodkach szkolenia i ośrodkach doskonalenia kadr – komendant;

4) w Centralnym Zarządzie – dyrektor komórki szkoleniowej i dyrektorzy biur lub kierownicy komórek organizacyjnych.

1) przygotowanie funkcjonariuszy do wykonywania zadań wynikających z ustawy o Służbie Więziennej, Kodeksu karnego wykonawczego oraz innych przepisów regulujących działalność Służby Więziennej;

2) rozwijanie i generowanie wiedzy ogólnej, zawodowej i specjalistycznej na zajmowanych stanowiskach oraz wspieranie samokształcenia, utrwalanie umiejętności analizowania, syntezy i oceny zjawisk oraz własnych działań, a także rozwijanie i podtrzymywanie zdolności do Służby w Służbie Więziennej.

2. Cele dydaktyczne formułowane dla poszczególnych przedmiotów i jednostek lekcyjnych, warsztatów, praktyk, poligonów, działań sztabowych i interwencyjnych oraz innych ćwiczeń powinny być sformułowane i realizowane w taki sposób, aby tworzyły zintegrowany system wiedzy i umiejętności zawodowych.

3. Szkolenie zawodowe ukierunkowane jest na wspieranie wszechstronnego rozwoju zawodowego i osobistego funkcjonariuszy oraz przeciwdziałanie chorobom zawodowym przez promocję zdrowia, a także kształtowanie praworządnych zachowań funkcjonariuszy.

4. Szkolenie zawodowe ma charakter interdyscyplinarny, obejmujący sferę poznawczą, emocjonalną oraz psychomotoryczną, w oparciu o różne przedmioty ogólne i specjalistyczne ma sprzyjać tworzeniu zintegrowanego systemu wiedzy.

5. W szkoleniu zawodowym należy uwzględniać dorobek polskiej penitencjarystyki oraz osiągnięcia i standardy międzynarodowe, w szczególności Europejskie Reguły Więzienne.

6. Celem szkolenia zawodowego odbywanego w systemie samokształcenia kierowanego jest ponadto doskonalenie umiejętności funkcjonariusza w swojej specjalizacji, stymulowanie i wspieranie procesu samodzielnego zdobywania przez funkcjonariusza wiedzy zawodowej w oparciu o uzyskane wykształcenie, doświadczenie i praktykę zawodową.

2. Funkcjonariusza mieszkającego w miejscowości, w której znajduje się siedziba ośrodka szkolenia lub doskonalenia kadr, albo w miejscowości pobliskiej komendant może, na pisemny raport funkcjonariusza, zwolnić z obowiązku odbywania szkolenia w systemie skoszarowanym, jeżeli nie zakłóci to przebiegu szkolenia zawodowego i realizacji procesu dydaktycznego oraz nie ograniczy jego udziału we wszystkich zajęciach przewidzianych programem szkolenia zawodowego i regulaminem pobytu.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Dyrektor Generalny Służby Więziennej może zezwolić na odbycie przez funkcjonariusza szkolenia zawodowego w systemie samokształcenia kierowanego, który polega na:

1) indywidualnym toku nauczania;

2) udziale w obowiązkowych instruktażach oraz konsultacjach;

3) uzyskiwaniu zaliczeń oraz składaniu egzaminów określonych w programie szkolenia zawodowego;

4) przystąpieniu do egzaminu końcowego w terminie wyznaczonym dla funkcjonariuszy odbywających to samo szkolenie w systemie skoszarowanym.

4. Wniosek o odbycie szkolenia zawodowego w systemie samokształcenia kierowanego składa, z zachowaniem drogi służbowej, kierownik jednostki, w której funkcjonariusz pełni służbę. W przypadku funkcjonariusza, który pełni służbę w Centralnym Zarządzie, wniosek składa kierownik właściwej komórki organizacyjnej Centralnego Zarządu.

1) zadania Służby Więziennej oraz zasady ich realizacji;

2) strukturę organizacyjną i zakres uprawnień Służby Więziennej;

3) pragmatykę służbową i zasady etyki zawodowej funkcjonariusza;

4) zagadnienia bezpieczeństwa, organizację bezpiecznej pracy i służby;

5) organizację oddziaływań penitencjarnych;

6) trening komunikacji społecznej;

7) szkolenie strzeleckie;

8) wychowanie fizyczne z elementami samoobrony;

9) ratownictwo przedmedyczne;

10) musztrę;

11) praktyczną naukę zawodu.

2. Absolwenci szkolenia zawodowego zakończonego złożeniem egzaminu na pierwszy stopień chorążego powinni opanować niezbędny zakres wiedzy penitencjarnej, społeczno-prawnej i specjalistycznej, warunkującej prawidłowe wykonywanie zadań Służby Więziennej, w tym także zadań kierowniczych (dowódczych), oraz praktyczne umiejętności zachowania się w różnych sytuacjach i posługiwania się sprzętem będącym na wyposażeniu jednostek organizacyjnych.

3. Absolwenci szkolenia zawodowego zakończonego złożeniem egzaminu na pierwszy stopień oficerski w szczególności powinni opanować niezbędny zakres wiedzy penitencjarnej, społeczno-prawnej i specjalistycznej, warunkującej prawidłowe wykonywanie zadań Służby Więziennej, w tym także przygotowującej do wypełniania zadań kierowniczych niezbędnych do kierowania zespołami ludzkimi, oraz praktyczne umiejętności zachowania się w różnych sytuacjach i posługiwania się sprzętem będącym na wyposażeniu jednostek organizacyjnych.

1) wyznaczeniu limitu miejsc dla Centralnego Zarządu, poszczególnych okręgowych inspektoratów Służby Więziennej, zwanych dalej „okręgowymi inspektoratami”, ośrodków szkolenia i ośrodków doskonalenia kadr;

2) określeniu terminu rozpoczęcia i zakończenia szkolenia zawodowego, z uwzględnieniem terminów określonych w harmonogramie szkolenia;

3) wyznaczeniu komisji prowadzącej postępowanie rekrutacyjne na szkolenie zawodowe, zwane dalej „postępowaniem rekrutacyjnym”;

4) przeprowadzeniu postępowania rekrutacyjnego;

5) opracowaniu planu zajęć i rozkładu materiału;

6) założeniu dokumentacji szkolenia zawodowego.

2. W przypadku gdy ośrodki szkolenia lub ośrodki doskonalenia kadr prowadzą ten sam typ szkolenia zawodowego, dyrektor komórki szkoleniowej określa rejonizację obowiązującą przy wyznaczaniu limitu miejsc.

2. Kierownicy jednostek zgłaszają potrzeby szkoleniowe do wyznaczonego przez dyrektora komórki szkoleniowej komendanta, który prowadzi nabór na szkolenie zawodowe.

3. Przy ustalaniu limitów miejsc i terminów szkolenia zawodowego uwzględnia się zsumowane potrzeby szkoleniowe oraz możliwości ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr w zakresie organizowania i prowadzenia szkolenia zawodowego.

4. Dyrektor komórki szkoleniowej może w uzgodnieniu z komendantami dokonywać korekt ustalonych terminów szkolenia zawodowego.

5. W przypadku gdy liczba funkcjonariuszy oczekujących na szkolenie zawodowe jest większa od limitu miejsc przewidzianych na to szkolenie, dyrektor komórki szkoleniowej może określić dla poszczególnych jednostek organizacyjnych limity miejsc, proporcjonalnie do zgłoszonych przez nie potrzeb szkoleniowych.

6. Kierownicy jednostek zgłaszający funkcjonariusza do szkolenia zawodowego, w ramach przyznanych limitów miejsc, mają obowiązek potwierdzić zakończenie przez funkcjonariusza szkolenia wstępnego.

7. Informacje o limitach miejsc i terminie rozpoczęcia i zakończenia szkolenia przesyła się komendantom nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem szkolenia.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przesyła się w terminie umożliwiającym przełożonemu funkcjonariusza skierowanie go na postępowanie rekrutacyjne albo na szkolenie.

2. Postępowanie rekrutacyjne składa się z oceny zgłoszonych przez kierowników jednostek wniosków zawierających listy kandydatów na szkolenie zawodowe, zgodnie z kryteriami naboru, o których mowa w § 38 ust. 1.

3. Komendant może zarządzić przeprowadzenie postępowania rekrutacyjnego w formie testu wiedzy, szczególnie w przypadku, gdy liczba funkcjonariuszy oczekujących na szkolenie zawodowe jest większa od limitu miejsc przewidzianych na to szkolenie. Test wiedzy opracowuje komendant i przesyła go do wiadomości dyrektora komórki szkoleniowej i kierowników jednostek organizacyjnych, zgodnie z rejonizacją obowiązującą przy wyznaczaniu limitu miejsc.

4. Test wiedzy trwa 70 minut i składa się z 60 pytań jednokrotnego wyboru z zakresu szkolenia wstępnego.

5. Za każdą odpowiedź poprawną przyznaje się 1 punkt, a za odpowiedź błędną 0 punktów. Warunkiem zaliczenia testu wiedzy jest uzyskanie przez funkcjonariusza co najmniej 42 punktów.

6. Komisja prowadząca postępowanie rekrutacyjne sporządza protokół z przeprowadzonego postępowania i przekazuje go do zatwierdzenia przez komendanta.

2. Lista funkcjonariuszy zakwalifikowanych na szkolenie zawodowe podlega zatwierdzeniu przez dyrektora komórki szkoleniowej.

3. W przypadku skreślenia funkcjonariusza z listy, o której mowa w ust. 2, lub rezygnacji funkcjonariusza dyrektor komórki szkoleniowej kwalifikuje na szkolenie zawodowe funkcjonariusza spośród tych, którzy uzyskali najwyższe oceny z testu wiedzy, uwzględniając aktualne limity miejsc i potrzeby służby.

2. Rozkaz o zakwalifikowaniu funkcjonariuszy do stanu słuchaczy szkolenia zawodowego powinien zawierać:

1) oznaczenie komendanta wydającego rozkaz;

2) datę wydania rozkazu;

3) nazwę szkolenia zawodowego;

4) podstawę prawną;

5) stopnie służbowe, nazwiska i imiona funkcjonariuszy wymienionych w rozkazie, imiona ich ojców;

6) nazwy jednostek organizacyjnych, w których funkcjonariusze pełnią służbę;

7) datę rozpoczęcia i miejsce odbywania szkolenia zawodowego;

8) określenie systemu, w jakim funkcjonariusze odbywają szkolenie;

9) podpis, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby wydającej rozkaz.

1) kieruje go do lekarza, celem uzyskania opinii o braku przeciwwskazań do odbycia szkolenia zawodowego;

2) zapoznaje go z programem nauki dla danej formy szkolenia zawodowego i harmonogramem szkolenia;

3) wyposaża go w określone przez komendanta umundurowanie służbowe i wyjściowe.

1) który nie uzyskał opinii o braku przeciwwskazań do odbycia szkolenia zawodowego;

2) który posiada negatywną opinię służbową;

3) opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4. roku życia, który nie wyraził zgody na delegowanie poza stałe miejsce pełnienia służby;

4) karanego dyscyplinarnie, w okresie wykonywania tej kary, lub wobec którego wszczęto postępowanie dyscyplinarne lub karne;

5) kobiety w ciąży.

1) programem szkolenia zawodowego funkcjonariuszy właściwym dla danego szkolenia;

2) planem zajęć ustalanym, na okres co najmniej tygodnia, przez komendanta lub osobę przez niego upoważnioną.

2. Plan zajęć podaje się do wiadomości kadry dydaktycznej i funkcjonariuszy, których on dotyczy.

2. Wyniki oraz postawy i zachowania prezentowane przez funkcjonariusza podczas szkolenia uwzględnia się w opiniowaniu służbowym, o którym mowa w art. 86 i 87 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej.

2. Ocenę bieżących postępów słuchacza przeprowadza się w trakcie nauki z danego przedmiotu lub nauki z przedmiotów wchodzących w skład bloku tematycznego.

3. Ocena końcowa postępów słuchacza w nauce następuje po zakończeniu nauki z danego przedmiotu lub nauki z przedmiotów wchodzących w skład bloku tematycznego.

4. Ocenę końcową postępów słuchacza w nauce przeprowadza się w formie określonej w programie szkolenia zawodowego.

5. Jeżeli wynika to z programu szkolenia zawodowego funkcjonariusza lub wymaga tego charakter przekazywanej wiedzy lub opanowanych umiejętności, do oceny stopnia przyswojenia wiedzy lub umiejętności można zastosować dwustopniową skalę ocen z wpisem uogólnionym: zaliczono (zal.) albo nie zaliczono (nzal.).

2. Sprawdziany z przedmiotów objętych programem szkolenia zawodowego mogą być przeprowadzane również w ramach nadzoru pedagogicznego.

3. Oceny wpisuje się do dokumentacji szkolenia.

4. Dokumentację szkolenia stanowią:

1) lista funkcjonariuszy zakwalifikowanych na szkolenie;

2) protokoły postępowania rekrutacyjnego;

3) rozkazy o włączeniu i wyłączeniu funkcjonariuszy w stan osobowy szkolenia;

4) plany zajęć;

5) dzienniki szkoleń;

6) protokoły zaliczeń i egzaminów oraz dokumentacja, na podstawie której zostały one sporządzone;

7) arkusze okresowej oceny funkcjonariuszy i arkusze szkolenia strzeleckiego;

8) rejestry wydanych dokumentów potwierdzających ukończenie szkolenia.

1) celująca (cel.) – 6;

2) bardzo dobra (bdb) – 5;

3) dobra (db) – 4;

4) poprawna (popr.) – 3;

5) dopuszczająca (dop.) – 2;

6) niedostateczna (ndst) – 1.

2. W przypadku gdy wystawiana ocena wynika z wielu ocen cząstkowych, wystawia się ocenę według następującej skali ocen:

1) celująca (cel.) – 6, jeżeli średnia ocen wynosi od 5,51 do 6,00;

2) bardzo dobra (bdb) – 5, jeżeli średnia ocen wynosi od 4,51 do 5,50;

3) dobra (db) – 4, jeżeli średnia ocen wynosi od 3,51 do 4,50;

4) poprawna (popr.) – 3, jeżeli średnia ocen wynosi od 2,51 do 3,50;

5) dopuszczająca (dop.) – 2, jeżeli średnia ocen wynosi od 2,00 do 2,50;

6) niedostateczna (ndst) – 1, jeżeli średnia ocen wynosi 1,99 i poniżej.

3. Ocena niedostateczna lub wpis – nie zaliczono (nzal.) jest oceną negatywną i oznacza brak postępów w nauce oraz niepozyskanie umiejętności, a w przypadku zaliczeń i egzaminów – ich niezdanie.

2. Warunkiem przystąpienia do egzaminu z danego przedmiotu egzaminacyjnego jest uzyskanie zaliczenia z tego przedmiotu.

3. Egzamin przeprowadza wyznaczony przez komendanta wykładowca przedmiotu lub zespół wykładowców.

2. Komendant rozpatruje raport w terminie 5 dni od daty jego otrzymania. Komendant może przed rozpatrzeniem raportu zasięgnąć opinii Rady Pedagogicznej.

3. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia raportu komendant albo osoba przez niego upoważniona ustala skład komisji do przeprowadzenia zaliczenia komisyjnego lub egzaminu komisyjnego i wyznacza jej przewodniczącego oraz zarządza przeprowadzenie zaliczenia komisyjnego lub egzaminu komisyjnego w terminie do 7 dni od daty rozpatrzenia raportu.

4. Wyniki zaliczenia komisyjnego i egzaminu komisyjnego wpisuje się do protokołu.

5. W przypadku nieobecności funkcjonariusza na zaliczeniu komisyjnym lub egzaminie komisyjnym stosuje się odpowiednio przepis § 59 ust. 2 pkt 2.

2. Formy i treści zagadnień egzaminacyjnych, zwane dalej „zestawem egzaminacyjnym”, oraz harmonogram egzaminu końcowego opracowany przez komendanta lub osobę przez niego upoważnioną zatwierdza Dyrektor Generalny.

3. Osoby uczestniczące w opracowaniu i przechowywaniu zestawów egzaminacyjnych, członkowie komisji egzaminacyjnych oraz osoby, o których mowa w ust. 2, obowiązane są do zachowania ich treści w tajemnicy do czasu zakończenia egzaminu.

4. Otwarcie i przygotowanie zestawu egzaminacyjnego do zastosowania w ośrodku szkolenia lub doskonalenia kadr odbywa się komisyjnie.

2. Warunkiem dopuszczenia funkcjonariusza do egzaminu końcowego jest uzyskanie zaliczeń oraz złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminów określonych w programie szkolenia zawodowego oraz pozytywny wynik klasyfikacji dokonanej przez Radę Pedagogiczną.

3. Przepis § 50 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Komendant rozpatruje raport w terminie 5 dni od daty jego otrzymania. Komendant może przed rozpatrzeniem raportu zasięgnąć opinii Rady Pedagogicznej.

3. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia raportu, o którym mowa w ust. 1, komendant lub osoba przez niego upoważniona wyznacza termin przeprowadzenia komisyjnego egzaminu końcowego nie krótszy niż 7 dni od daty rozpatrzenia raportu, ustala skład komisji egzaminacyjnej oraz wyznacza jej przewodniczącego. O terminie komisyjnego egzaminu końcowego zawiadamia się funkcjonariusza za pośrednictwem kierownika jednostki.

4. Do składu komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej komisyjny egzamin końcowy nie wyznacza się wykładowców i przedstawicieli Dyrektora Generalnego, którzy brali udział w komisjach egzaminacyjnych przeprowadzających egzamin końcowy.

5. Do komisyjnego egzaminu końcowego stosuje się odpowiednio przepis § 50 ust. 2.

1) niesamodzielnie wykonuje zadania;

2) posługuje się niedozwolonymi urządzeniami, materiałami lub środkami lub

3) w inny sposób zakłóca ich przebieg.

2. Fakt i przyczyny wykluczenia funkcjonariusza dokumentuje się w protokole.

2. Ogólny wynik końcowy stanowi ocena wynikająca ze średniej arytmetycznej wszystkich ocen pozytywnych z egzaminów i zaliczeń, uzyskanych w trakcie szkolenia. Przepis § 50 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Do oceny, o której mowa w ust. 2, nie wlicza się przewidzianych programem szkolenia zawodowego funkcjonariuszy ocen z wpisem uogólnionym – zaliczono (zal.).

2. Świadectwo ukończenia odpowiedniego szkolenia zawodowego zawiera:

1) znak graficzny Służby Więziennej;

2) stopień służbowy, imię i nazwisko funkcjonariusza;

3) datę, miejsce urodzenia funkcjonariusza oraz imię ojca funkcjonariusza;

4) miejsce i czas trwania szkolenia zawodowego;

5) ogólny wynik końcowy;

6) podpis komendanta ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr;

7) zakres tematyczny i ilość godzin wykładów i zajęć praktycznych;

8) ocenę z egzaminu końcowego;

9) wynik odbytej praktyki;

10) odcisk pieczęci urzędowej ośrodka szkolenia lub doskonalenia kadr;

11) numer ewidencyjny i skalę ocen.

3. Absolwent szkolenia otrzymuje świadectwo z wyróżnieniem, jeżeli uzyskał ocenę co najmniej bardzo dobrą – „5” z egzaminu końcowego i ogólnego wyniku nauki. Świadectwo z wyróżnieniem oznaczone jest dodatkowym pionowym paskiem w kolorze czerwonym.

1) złożył pisemny raport o zwolnienie ze szkolenia zawodowego albo

2) zgłosił na piśmie wystąpienie ze służby w Służbie Więziennej, albo

3) w szkoleniu zawodowym nastąpiła przerwa spowodowana chorobą uniemożliwiającą uczestnictwo w zajęciach, zaliczeniach i egzaminach łącznie przez 7 dni, albo

4) z innych ważnych przyczyn losowych nie jest możliwy jego udział w szkoleniu zawodowym.

2. Funkcjonariusza usuwa się ze szkolenia zawodowego, jeżeli:

1) bez usprawiedliwienia nie przystąpił w wyznaczonym terminie do zaliczeń lub egzaminów przewidzianych programem szkolenia zawodowego lub do egzaminu końcowego albo

2) nie uzyskał zaliczenia lub nie zdał egzaminu przewidzianego w programie szkolenia zawodowego, albo

3) nie zdał egzaminu końcowego, albo

4) przełożony zawiesił go w czynnościach służbowych, albo

5) zostało przeciwko niemu wszczęte postępowanie dyscyplinarne, albo

6) popełnił czyn o znamionach przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego, jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste.

3. Funkcjonariusza można usunąć ze szkolenia, jeżeli:

1) popełnił czyn o znamionach wykroczenia albo przewinienia dyscyplinarnego, jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia jego udział w szkoleniu zawodowym, albo

2) bez usprawiedliwienia przerwał udział w szkoleniu zawodowym.

4. Funkcjonariusza skreśla się ze szkolenia w przypadku jego zgonu.

2. W przypadku usunięcia lub zwolnienia funkcjonariusza ze szkolenia rozkaz o wyłączeniu ze stanu funkcjonariuszy powinien zawierać:

1) oznaczenie komendanta wydającego rozkaz;

2) datę wydania rozkazu;

3) podstawę prawną;

4) stopień Służby Więziennej, nazwisko i imię funkcjonariusza oraz imię ojca;

5) nazwę jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę;

6) nazwę szkolenia zawodowego;

7) datę i powód usunięcia lub zwolnienia ze szkolenia zawodowego;

8) warunki i termin opuszczenia ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr;

9) datę stawienia się do służby w jednostce organizacyjnej;

10) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby wydającej rozkaz.

3. W przypadku skreślenia funkcjonariusza ze szkolenia rozkaz o wyłączeniu ze stanu osobowego szkolenia zawodowego powinien zawierać dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1–6 i 10, oraz datę skreślenia.

4. Do rozkazu o wyłączeniu ze stanu osobowego szkolenia zawodowego stosuje się odpowiednio przepis § 43.

2. Rozkaz, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) dane, o których mowa w § 42 ust. 2 pkt 1–6 oraz 8 i 9;

2) datę ukończenia szkolenia.

3. W stosunku do funkcjonariusza, który nie zdał w pierwszym terminie egzaminu końcowego, rozkaz, o którym mowa w ust. 1, zamiast daty ukończenia szkolenia zawiera adnotację – „przewidziany do egzaminu końcowego poprawkowego”.

2. Nadzór nad realizacją szkolenia zawodowego w ośrodkach szkolenia lub ośrodkach doskonalenia kadr sprawuje komendant.

2. Celem prowadzonego nadzoru pedagogicznego jest rozwój funkcjonariuszy i doskonalenie zawodowe kadry dydaktycznej.

3. Nadzór pedagogiczny sprawują:

1) Dyrektor Generalny wobec komendantów;

2) komendant wobec swojego zastępcy;

3) zastępca komendanta wobec kierowników zakładów szkoleniowych oraz kadry dydaktycznej;

4) kadra dydaktyczna wobec funkcjonariuszy uczestniczących w szkoleniu.

4. W ośrodku szkolenia lub doskonalenia kadr działa Rada Pedagogiczna, która jest kolegialnym organem ośrodka w zakresie realizacji jej statutowych zadań dotyczących kształcenia i wychowania.

1) wspomaganie kadry dydaktycznej w spełnianiu wymagań dydaktyczno-wychowawczych, w szczególności przez:

a) organizację wewnętrznego doskonalenia umiejętności dydaktycznych kadry,

b) system motywowania kadry dydaktycznej do podnoszenia kwalifikacji i umiejętności dydaktycznych,

c) umożliwianie kadrze dydaktycznej udziału w zewnętrznym doskonaleniu zawodowym, zgodnie z potrzebami ośrodka szkolenia lub doskonalenia kadr,

d) otoczenie opieką i wsparciem wykładowców rozpoczynających pracę dydaktyczną przez wyznaczone osoby, dysponujące doświadczeniem zawodowym,

e) funkcjonowanie zespołów przedmiotowych i zadaniowych;

2) systematyczne analizowanie i ocenianie stopnia spełnienia wymagań wynikających z zadań statutowych, realizowane przez:

a) tworzenie przez kadrę dydaktyczną wewnętrznych standardów pracy dydaktycznej,

b) zespołowe diagnozowanie pracy dydaktycznej również przez Radę Pedagogiczną,

c) bieżącą analizę oceny i samooceny pracy wykładowców,

d) analizowanie projektów i innych prac funkcjonariuszy biorących udział w szkoleniu,

e) analizę dokumentacji pedagogicznej,

f) badanie wyników nauczania oraz wizytacji i testów dydaktycznych,

g) ewaluację szkolenia poprzez ankietowanie funkcjonariuszy – badanie ich opinii, oczekiwań związanych z wybranymi obszarami działalności ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr,

h) hospitacje diagnozujące, nakierowane w szczególności na obserwowanie rozwoju funkcjonariuszy, ich umiejętności, wiedzy, postaw, w odniesieniu do celów i zadań ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr,

i) hospitacje kontrolno-oceniające prowadzone przez komendanta, zastępcę komendanta lub kierowników zakładów szkoleniowych w celu opracowania oceny pracy dydaktycznej,

j) hospitacje doradczo-metodyczne mające na celu doskonalenie warsztatu metodycznego wykładowcy, prowadzone przede wszystkim przez przedstawicieli zespołów przedmiotowych, zadaniowych, wyznaczonych wykładowców z poszczególnych zakładów szkolenia lub specjalistów z zewnątrz, w szczególności z uczelni wyższych, ośrodków doskonalenia nauczycieli lub innych wyspecjalizowanych instytucji.

2. Hospitacje dokumentowane są na arkuszach hospitacyjnych, wypełnianych przez wykładowców przed hospitacją według ustalonych wzorów. Wypełniony arkusz przekazywany jest hospitującemu przed hospitacją. Ostateczne zapisy w arkuszu ustalają hospitujący i hospitowany podczas rozmowy organizowanej możliwie bezpośrednio po hospitowanych zajęciach.

2. Komendant wyznacza zadania, sposoby ich realizacji, osoby odpowiedzialne za przygotowanie narzędzi badawczych, przeprowadzenie badań i opracowanie raportów.

2. Zadania zespołu polegają na:

1) zbieraniu sprawozdań od osób sprawujących nadzór pedagogiczny;

2) analizowaniu sprawozdań;

3) przygotowaniu rocznych sprawozdań z nadzoru pedagogicznego w ośrodku szkolenia lub doskonalenia kadr;

4) opracowaniu rocznych planów nadzoru pedagogicznego;

5) planowaniu i realizacji ewaluacji systemu nadzoru pedagogicznego, wypracowanego i realizowanego w ośrodku szkolenia lub doskonalenia kadr.

3. Zespół spotyka się przynajmniej trzy razy w roku.

2. Każda osoba lub zespół sprawujący nadzór pedagogiczny są zobowiązani do:

1) opracowania wyników oraz przygotowania propozycji wniosków do dalszej pracy;

2) przechowywania dokumentów, związanych z prowadzonymi badaniami, analizami, ankietami, ewaluacjami, przez okres dwóch lat;

3) przedkładania na piśmie co najmniej raz w roku, lub w miarę potrzeb, zastępcy komendanta sprawozdania z prowadzonych czynności związanych z nadzorem pedagogicznym wraz z propozycjami wniosków, w tym również z prac zespołu w przypadku jego powołania.

3. Raz w roku zastępca komendanta przedstawia Radzie Pedagogicznej sprawozdanie zbiorcze z przeprowadzonego nadzoru pedagogicznego.

4. Sprawozdanie powinno zawierać:

1) wyszczególnienie obszarów podlegających nadzorowi pedagogicznemu;

2) analizę przeprowadzonych czynności i procedur;

3) ocenę stopnia realizacji nadzoru pedagogicznego w danym roku;

4) opis jakości pracy ośrodka szkolenia lub doskonalenia kadr;

5) osiągnięcia w działalności dydaktycznej ośrodka szkolenia lub doskonalenia kadr i problemy wymagające koniecznych zmian.

2. Dyrektor komórki szkoleniowej na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1, sporządza i składa Dyrektorowi Generalnemu, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku, zbiorcze sprawozdanie dotyczące szkoleń zawodowych zorganizowanych i przeprowadzonych w Służbie Więziennej.

1) prowadzeniem oddziaływań penitencjarnych, resocjalizacyjnych oraz terapeutycznych;

2) ochroną i obroną jednostek organizacyjnych;

3) kierowaniem zespołem ludzkim oraz zarządzaniem jednostkami organizacyjnymi;

4) technikami działań interwencyjnych;

5) zagadnieniami prawnymi, kadrowymi, ewidencyjnymi, finansowo-kwatermistrzowskimi, zatrudnienia osadzonych, informatyki, więziennej służby zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.

2. Celem szkolenia specjalistycznego jest w szczególności nabywanie i pogłębianie wiedzy i umiejętności zawodowych funkcjonariusza przy wykonywaniu przez niego zadań na zajmowanym stanowisku służbowym oficerskim, chorążego i podoficerskim.

3. Funkcjonariusz kończy szkolenie specjalistyczne zgodnie z profilem i zakresem zadań wykonywanych na aktualnie zajmowanym stanowisku służbowym w korpusie podoficerskim, chorążych i oficerskim.

1) który posiada negatywną opinię służbową;

2) opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4. roku życia, który nie wyraził zgody na delegowanie poza stałe miejsce pełnienia służby;

3) karanego dyscyplinarnie, w okresie wykonywania tej kary, lub wobec którego wszczęto postępowanie dyscyplinarne lub karne;

4) kobiety w ciąży;

5) który nie odbył szkolenia zawodowego;

6) który po ukończeniu szkolenia specjalistycznego nie ma zapewnionego stanowiska służbowego wymagającego specjalistycznych kwalifikacji zawodowych, nabywanych podczas szkolenia specjalistycznego.

2. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami służby lub kwalifikacjami funkcjonariusza na szkolenie specjalistyczne można delegować funkcjonariusza, który nie spełnia warunku określonego w ust. 1.

2. Doskonalenie organizuje się w zależności od aktualnych potrzeb szkoleniowych jednostek organizacyjnych.

3. Doskonalenie zawodowe powinno uwzględniać:

1) podnoszenie poziomu wiedzy ogólnozawodowej lub specjalistycznej oraz umiejętności praktycznych funkcjonariusza;

2) zapoznanie funkcjonariusza z aktualnymi przepisami dotyczącymi działalności Służby Więziennej.

1) doskonalenie centralne – przez ośrodki szkolenia i ośrodki doskonalenia kadr;

2) doskonalenie okręgowe – przez okręgowe inspektoraty i podległe jednostki organizacyjne lub komórki organizacyjne tych jednostek;

3) doskonalenie zewnętrzne – przez podmioty poza Służbą Więzienną.

1) kursów;

2) innych niż kursy szkoleń, zapewniających realizację celów, o których mowa w § 74, w szczególności:

a) kursokonferencji,

b) narad,

c) seminariów,

d) szkoleń ogólnozakładowych, działowych lub szkoleń strzelecko-ochronnych, zwanych dalej „szkoleniami działowymi”.

2. Doskonalenie okręgowe prowadzone jest w formie szkoleń działowych.

3. Za zgodą dyrektora komórki szkoleniowej:

1) komórki organizacyjne Centralnego Zarządu oraz okręgowe inspektoraty mogą prowadzić kursy jako doskonalenie okręgowe oraz

2) po uzgodnieniu z komendantem, szkolenia działowe mogą być prowadzone w ośrodkach szkolenia lub doskonalenia kadr.

1) skoszarowanym – przepisy § 10–19 stosuje się odpowiednio, lub

2) elektronicznego kształcenia na odległość.

2. Doskonalenie centralne może być prowadzone w systemie stacjonarnym, w którym:

1) zajęcia odbywają się w wyznaczonych dniach od poniedziałku do piątku;

2) funkcjonariusze mogą występować w ubraniu cywilnym.

2. Ujęcie w harmonogramie szkoleń innego przedsięwzięcia może nastąpić na podstawie zidentyfikowanych potrzeb jednostek organizacyjnych albo ich komórek organizacyjnych.

2. Limity miejsc oraz termin rozpoczęcia i zakończenia kursu określa organizator kursu.

3. W przypadku gdy liczba funkcjonariuszy oczekujących na kurs jest większa od limitu miejsc przewidzianych na ten kurs, organizator kursu określa dla poszczególnych jednostek organizacyjnych limity miejsc proporcjonalnie do zgłoszonych przez nie potrzeb szkoleniowych.

2. Program, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności:

1) temat, cel szkolenia działowego, jego formę oraz metody;

2) czas realizacji szkolenia działowego;

3) liczbę uczestników.

1) wyznaczeniu limitu miejsc dla Centralnego Zarządu, ośrodków szkolenia lub ośrodków doskonalenia kadr, jednostek organizacyjnych;

2) określeniu terminu rozpoczęcia i zakończenia szkolenia;

3) pisemnym poinformowaniu dyrektora okręgowego, komendanta lub kierownika jednostki o rodzaju szkolenia działowego, jego terminie, limicie miejsc, terminie naboru oraz warunkach, jakie muszą spełniać kierowani na nie funkcjonariusze.

2. Limity miejsc oraz termin rozpoczęcia i zakończenia szkolenia działowego określa organizator szkolenia.

1) lista uczestników;

2) program;

3) sprawozdanie z realizacji szkolenia działowego.

2. Zestaw egzaminacyjny opracowuje Centralny Zarząd lub ośrodek szkolenia, lub ośrodek doskonalenia kadr, realizujący kurs.

2. Jeżeli do oceny stopnia przyswojenia wiedzy lub opanowania umiejętności stosuje się wyłącznie skalę ocen, o której mowa w § 50 ust. 1, nie oblicza się ogólnego wyniku nauki, a na świadectwie w miejscu wyniku wpisuje się – „pozytywnym”.

3. Absolwent kursu niekończącego się egzaminem końcowym otrzymuje świadectwo ukończenia tego kursu, na którym pole przeznaczone na wpisanie oceny z egzaminu końcowego przekreśla się.

4. Zaświadczenie o ukończeniu kursu zawiera:

1) znak graficzny Służby Więziennej;

2) stopień służbowy, imię i nazwisko funkcjonariusza;

3) datę, miejsce urodzenia funkcjonariusza oraz imię ojca;

4) miejsce i czas trwania kursu;

5) wynik końcowy;

6) podpis komendanta ośrodka szkolenia lub ośrodka doskonalenia kadr;

7) zakres tematyczny i ilość godzin wykładów i zajęć praktycznych;

8) odcisk pieczęci urzędowej ośrodka szkolenia lub doskonalenia kadr;

9) numer ewidencyjny i skalę ocen.

2. Doskonalenie okręgowe obejmuje w szczególności:

1) zajęcia prowadzone w celu utrzymania i podnoszenia umiejętności strzeleckich funkcjonariuszy;

2) podnoszenie poziomu wiedzy ogólnozawodowej lub specjalistycznej oraz umiejętności praktycznych funkcjonariusza;

3) zapoznanie funkcjonariusza z aktualnymi przepisami dotyczącymi działalności Służby Więziennej;

4) instruktaż prowadzony w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonywania zadań i czynności służbowych.

3. Doskonalenie okręgowe organizuje się i prowadzi w siedzibie jednostki organizacyjnej lub poza jej siedzibą.

2. Plan i program, o których mowa w ust. 1, opracowuje w terminie do dnia 1 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym prowadzone jest doskonalenie, kierownik jednostki, a w Centralnym Zarządzie dyrektor biura lub równorzędnej komórki organizacyjnej.

3. Do programu zajęć stosuje się odpowiednio przepis § 81 ust. 2.

4. W programie zajęć uwzględnia się określone przez Dyrektora Generalnego założenia oraz zasady i kryteria przeprowadzania sprawdzianów z wyszkolenia strzeleckiego.

5. Doskonalenie okręgowe, prowadzone jako szkolenie działowe inne niż określone w § 88 ust. 2 pkt 1, może zostać ujęte w planie, o którym mowa w ust. 1.

1) plany zajęć;

2) programy zajęć;

3) listy obecności.

2. W prowadzeniu doskonalenia okręgowego mogą uczestniczyć ośrodki szkolenia i ośrodki doskonalenia kadr.

2. Funkcjonariusza na doskonalenie zewnętrzne kieruje przełożony.

2. Nadzór nad realizacją doskonalenia okręgowego sprawuje:

1) w okręgowym inspektoracie oraz w podległych jednostkach organizacyjnych – dyrektor okręgowy;

2) w ośrodku szkolenia lub ośrodku doskonalenia kadr – komendant;

3) w Centralnym Zarządzie – dyrektor komórki szkoleniowej oraz odpowiednio dyrektorzy biur lub równorzędnych komórek organizacyjnych.

2. Dyrektor komórki szkoleniowej na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1, sporządza i składa Dyrektorowi Generalnemu, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku, zbiorcze sprawozdanie o doskonaleniu centralnym zorganizowanym i przeprowadzonym w Służbie Więziennej.

2. Szkolenie zawodowe i doskonalenie zawodowe rozpoczęte przed dniem wejścia w życie rozporządzenia prowadzi się i kończy na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia.

Minister Sprawiedliwości: K. Kwiatkowski

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 lipca 2005 r. w sprawie programu i czasu trwania nauki w szkołach Służby Więziennej, trybu składania egzaminów na oficera, chorążego i podoficera oraz sposobów doskonalenia zawodowego funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 140, poz. 1178), które traci moc z dniem 13 sierpnia 2010 r. na podstawie art. 274 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523).