Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 77 poz. 503

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 15 maja 2007 r. została podpisana w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Serbii o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, w następującym brzmieniu:

UMOWA
MIĘDZY RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
A RZĄDEM REPUBLIKI SERBII
O WSPÓŁPRACY I WZAJEMNEJ POMOCY W SPRAWACH CELNYCH

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Serbii, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

Uznając, że naruszenia przepisów celnych są szkodliwe dla ich interesów gospodarczych, handlowych, skarbowych, społecznych, kulturowych, przemysłowych i rolnych;

Uznając, że działania przeciwko przestępstwom celnym mogą być bardziej skuteczne w wyniku ścisłej współpracy między ich organami celnymi;

Mając na uwadze konieczność prawidłowego wymierzania należności celnych i innych opłat związanych z przywozem lub wywozem oraz zapewnienia należytego stosowania środków zakazu, ograniczeń i kontroli, w tym kontroli przestrzegania przepisów prawnych i regulacji dotyczących towarów podrobionych i zastrzeżonych znaków towarowych;

Uznając, że obrót środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi stanowi niebezpieczeństwo dla zdrowia publicznego i bezpieczeństwa publicznego;

Mając na uwadze Zalecenie Rady Współpracy Celnej z dnia 5 grudnia 1953 roku dotyczące wzajemnej pomocy administracyjnej;

Uzgodniły, co następuje:

Dla celów niniejszej Umowy:

1) „Przepisy celne” oznaczają przepisy prawne obowiązujące na obszarach Rzeczypospolitej Polskiej oraz Republiki Serbii, dotyczące przywozu, wywozu i tranzytu towarów oraz transferu środków płatniczych, a także ceł, podatków i innych opłat, jak również środków zakazu, ograniczeń i kontroli związanych z przywozem lub wywozem towarów;

2) „Organ celny” oznacza:

w Rzeczypospolitej Polskiej – Ministra Finansów,

w Republice Serbii – Ministerstwo Finansów, Administrację Celną,

właściwych dla przestrzegania przepisów, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu;

3) „Organ występujący z wnioskiem” oznacza organ celny Umawiającej się Strony, który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

4) „Organ proszony o pomoc” oznacza organ celny Umawiającej się Strony, do którego zwrócono się z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

5) „Przestępstwo celne” oznacza wszelkie naruszenie lub próbę naruszenia przepisów celnych;

6) „Przesyłka niejawnie nadzorowana” oznacza metodę, w której zezwala się, by towary, o których wiadomo lub co do których istnieje podejrzenie, że są przedmiotem nielegalnego obrotu, były przywożone, przewożone lub wywożone z obszaru Państwa każdej z Umawiających się Stron, pod nadzorem właściwych organów Umawiających się Stron w celu zidentyfikowania osób zajmujących się popełnianiem przestępstw;

7) „Osoba” oznacza osobę fizyczną lub prawną, a w Rzeczypospolitej Polskiej również jednostkę nieposiadającą osobowości prawnej;

8) „Dane osobowe” oznaczają każdą informację dotyczącą zidentyfikowanej lub dającej się zidentyfikować osoby fizycznej naruszającej lub próbującej naruszyć przepisy celne;

9) „Środki odurzające” oznaczają substancje wymienione w Jednolitej Konwencji o środkach odurzających, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 30 marca 1961 r. oraz w Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 20 grudnia 1988 r.;

10) „Substancje psychotropowe” oznaczają substancje wymienione w Konwencji o substancjach psychotropowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 21 lutego 1971 r.;

11) „Prekursory” oznaczają substancje i ich sole, klasyfikowane w konwencjach międzynarodowych jako materiały chemiczne, które wykorzystuje się do produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych, wymienionych w Wykazie I i II Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 20 grudnia 1988 r.

1. Umawiające się Strony, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy, będą udzielać sobie, za pośrednictwem swych organów celnych, wzajemnej pomocy administracyjnej w celu:

1) zapewnienia przestrzegania przepisów celnych;

2) zapobiegania, wykrywania i zwalczania przestępstw celnych.

2. Wszelka pomoc, udzielana w ramach niniejszej Umowy przez Umawiające się Strony, będzie realizowana zgodnie z ich ustawodawstwem wewnętrznym oraz w ramach właściwości i możliwości ich organów celnych.

3. Niniejsza Umowa dotyczy wyłącznie wzajemnej pomocy administracyjnej między Umawiającymi się Stronami; postanowienia niniejszej Umowy nie dają prawa jakiejkolwiek osobie do uzyskiwania, zatajania ani usuwania jakichkolwiek dowodów lub utrudniania realizacji wniosku o udzielenie pomocy.

1. Organy celne będą dostarczać sobie wzajemnie, na wniosek lub z własnej inicjatywy, informacje, dokumenty i dane wywiadu, pomocne w zapewnieniu prawidłowego stosowania przepisów celnych oraz zapobiegania, wykrywania i zwalczania przestępstw celnych.

2. Organ celny, prowadząc postępowanie w ramach pomocy udzielanej organowi celnemu drugiej Umawiającej się Strony, będzie działał w taki sam sposób, jak w przypadku podejmowania działań we własnym imieniu lub na wniosek innego organu rządowego własnego Państwa.

1. Na wniosek organu występującego z wnioskiem, organ proszony o pomoc przekaże wszelkie informacje dotyczące swojego ustawodawstwa wewnętrznego i procedur związanych z prowadzeniem postępowania w sprawie przestępstwa celnego.

2. Każdy z organów celnych udzieli, na wniosek lub z własnej inicjatywy, wszelkich możliwych informacji dotyczących:

1) nowych sposobów egzekwowania przestrzegania przepisów celnych, które okazały się skuteczne;

2) nowych sposobów, środków lub metod popełniania przestępstw celnych.

Organy celne Umawiających się Stron będą wymieniać, na wniosek i po przeprowadzeniu wstępnego postępowania, jeśli jest ono niezbędne, zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym, wszelkie informacje pozwalające im na zapewnienie właściwego poboru ceł, podatków i innych opłat związanych z przywozem lub wywozem towarów, w szczególności informacje, które dotyczą:

1) określenia wartości celnej, klasyfikacji taryfowej oraz pochodzenia towarów;

2) przestrzegania przepisów dotyczących zakazów, ograniczeń i kontroli.

Na wniosek, organ proszony o pomoc dostarczy informacje i zapewni szczególny nadzór nad:

1) osobami, znanymi organowi występującemu z wnioskiem, o których wiadomo lub w stosunku do których istnieje podejrzenie, że popełniły przestępstwo celne, w szczególności nad tymi, które przemieszczają się na i z obszaru Państwa organu proszonego o pomoc;

2) towarami, które podlegają tranzytowi lub składowaniu, wskazanymi przez organ celny występujący z wnioskiem, dającymi podstawę do podejrzeń o nielegalny wwóz lub wywóz z obszaru Państwa organu występującego z wnioskiem;

3) środkami transportu lub miejscami, o których istnieje wiedza lub podejrzenie, że były, są lub mogą być użyte do popełnienia przestępstw celnych na obszarze Państwa którejkolwiek z Umawiających się Stron.

1. Organy celne będą przekazywać sobie wzajemnie, na wniosek lub z własnej inicjatywy, informacje, włącznie z danymi wywiadu, dotyczące transakcji, dokonanych lub planowanych, które mogą stanowić przestępstwo celne.

2. W przypadkach, które mogłyby powodować istotne szkody dla gospodarki, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub jakiegokolwiek innego ważnego interesu jednej z Umawiających się Stron, organ celny drugiej Umawiającej się Strony, jeśli to możliwe, przekazuje informacje z własnej inicjatywy.

Organy celne będą przekazywać sobie nawzajem, z własnej inicjatywy lub na wniosek, następujące informacje:

1) czy towary wywiezione z obszaru Państwa organu występującego z wnioskiem zostały zgodnie z prawem wwiezione na obszar Państwa organu proszonego o pomoc;

2) czy towary wwiezione na obszar Państwa organu występującego z wnioskiem zostały zgodnie z prawem wywiezione z obszaru Państwa organu proszonego o pomoc oraz czy i jaką procedurą celną zostały objęte.

Organy celne będą:

1) pomagać sobie wzajemnie w zakresie stosowania środków tymczasowych i prowadzonych postępowań, w tym zajęcia i przepadku towarów;

2) rozporządzać przedmiotami, korzyściami lub narzędziami, co do których orzeczono przepadek w wyniku pomocy udzielonej w ramach niniejszej Umowy i zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym Umawiających się Stron.

1. Organy celne mogą, w oparciu o wzajemne uzgodnienia oraz zgodnie z ich stosownym ustawodawstwem wewnętrznym, stosować metodę przesyłki niejawnie nadzorowanej towarów nienaruszonych, przemieszczonych lub zastąpionych w całości lub częściowo.

2. Decyzje o zastosowaniu metody przesyłki niejawnie nadzorowanej, podejmowane w konkretnych przypadkach, mogą zawierać, w razie potrzeby, postanowienia co do sposobu ponoszenia kosztów.

1. W celu aktywizacji działań związanych z zapobieganiem, wykrywaniem i zwalczaniem nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami, organy celne, z własnej inicjatywy i w możliwie najkrótszym czasie, przekazują sobie wzajemnie informacje o:

1) osobach, o których wiadomo lub co do których istnieje podejrzenie, że zajmują się nielegalnym obrotem środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami;

2) środkach transportu, w tym kontenerach oraz przesyłkach pocztowych, o których wiadomo lub co do których istnieje podejrzenie, iż są wykorzystywane do nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami.

2. Organy celne, z własnej inicjatywy, przekazują sobie wzajemnie informacje o sposobach i metodach stosowanych w nielegalnym obrocie środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami, a także o nowych metodach kontroli takiego obrotu oraz ich skuteczności.

3. Informacje, o których mowa w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu, mogą być przekazywane innym organom administracji publicznej, zajmującym się zwalczaniem narkomanii oraz nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami.

1. Wszelkie dokumenty, informacje, włącznie z danymi wywiadu, otrzymane na podstawie niniejszej Umowy, będą podlegały takiej samej ochronie przed nieuprawnionym ujawnieniem, jakiej podlegają tego samego rodzaju informacje w ustawodawstwie wewnętrznym Umawiającej się Strony, która informacje otrzymała.

2. Oryginały dokumentów będą żądane jedynie w przypadkach, w których poświadczone kopie byłyby niewystarczające i powinny być bezzwłocznie zwracane.

3. Wszelkie dokumenty, informacje, włącznie z danymi wywiadu, wymieniane w ramach niniejszej Umowy, uzupełniane będą stosownymi wyjaśnieniami ułatwiającymi ich interpretację lub wykorzystanie.

1. Informacje, włącznie z danymi wywiadu, oraz dokumenty otrzymane w ramach pomocy administracyjnej mogą być wykorzystane w postępowaniu cywilnym, karnym i administracyjnym zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym Umawiających się Stron.

2. Informacje, włącznie z danymi wywiadu, oraz dokumenty, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być ujawnione organom rządowym innym niż te, o których mowa w niniejszej Umowie, jedynie wówczas, gdy organ celny, który je dostarczył, wyrazi na to zgodę, oraz pod warunkiem, że ustawodawstwo wewnętrzne Państwa organu celnego, który otrzymał takie informacje, nie zabrania takiego trybu postępowania.

3. Postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do informacji dotyczących przestępstw związanych ze środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami. Takie informacje mogą być przekazane innym organom bezpośrednio zajmującym się zwalczaniem nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami.

4. Informacje, włącznie z danymi wywiadu, oraz dokumenty mogą być zastąpione, jeśli to możliwe, danymi skomputeryzowanymi.

5. Informacje, włącznie z danymi wywiadu, oraz dokumenty udostępniane organowi występującemu z wnioskiem w ramach niniejszej Umowy, podlegać będą ochronie, przewidzianej w ustawodawstwie wewnętrznym Państwa organu występującego z wnioskiem.

W przypadku wymiany danych osobowych w ramach mniejszej Umowy, Umawiające się Strony zapewnią poziom ochrony tych danych równy poziomowi ochrony przewidzianemu w ustawodawstwie wewnętrznym Umawiającej się Strony dostarczającej informacje lub, przynajmniej, poziomowi ochrony wynikającemu z przyjęcia zasad zawartych w Załączniku „Ochrona danych osobowych” do niniejszej Umowy, stanowiącemu integralną część niniejszej Umowy.

1. Pomoc w ramach niniejszej Umowy będzie udzielana bezpośrednio między organami celnymi.

2. Wnioski o udzielenie pomocy w ramach niniejszej Umowy będą sporządzane w formie pisemnej, wraz z towarzyszącymi wszelkimi niezbędnymi dokumentami. W przypadku konieczności, wnioski będą mogły być przekazywane w formie ustnej. Wnioski takie powinny być w jak najkrótszym czasie potwierdzane w formie pisemnej,

3. Wnioski sporządzone zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu powinny zawierać następujące dane:

1) organ występujący z wnioskiem;

2) przedmiot i uzasadnienie faktyczne wniosku;

3) krótki opis sprawy, uzasadnienie prawne i tryb postępowania;

4) nazwy i adresy stron zainteresowanych postępowaniem, jeśli są znane.

4. Wnioski będą wystawiane w języku angielskim.

5. Sporządzony przez którykolwiek z organów celnych wniosek o zastosowanie określonej procedury powinien być zgodny z ustawodawstwem wewnętrznym organu proszonego o pomoc.

6. Dokumenty, informacje, włączając dane wywiadu, o których mowa w niniejszej Umowie, będą przekazywane funkcjonariuszom celnym, specjalnie w tym celu wskazanym przez każdy z organów celnych. Imienna lista tych funkcjonariuszy będzie przekazana organowi celnemu drugiej Umawiającej się Strony.

7. Organy celne podejmą odpowiednie środki w celu zagwarantowania osobistych i bezpośrednich kontaktów między ich funkcjonariuszami celnymi odpowiedzialnymi za wykrywanie i zwalczanie przestępstw celnych.

1. W przypadku, gdy organ proszony o pomoc nie posiada żądanych dokumentów lub informacji, będzie on, zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym:

1) podejmować działania w celu uzyskania tych dokumentów lub informacji, lub

2) zwracać się bezzwłocznie z wnioskiem do właściwego organu, lub

3) wskazywać organy właściwe w danej sprawie.

2. Działania, określone w ustępie 1 niniejszego artykułu, uwzględniają przyjęcie oświadczeń od osób, od których niezbędne jest uzyskanie informacji związanych z przestępstwem celnym, jak również od świadków i ekspertów.

1. Na pisemny wniosek, funkcjonariusze celni specjalnie wyznaczeni przez organ występujący z wnioskiem, z upoważnienia organu proszonego o pomoc i na warunkach określonych przez ten organ, w celu wykrycia przestępstwa celnego mogą:

1) przeglądać w biurach organu proszonego o pomoc dokumenty, rejestry i wszelkie inne materiały w celu uzyskania wszelkich informacji dotyczących tego przestępstwa celnego;

2) wykonywać kopie dokumentów, rejestrów i wszelkich innych materiałów związanych z tym przestępstwem celnym;

3) być obecni podczas przesłuchania, prowadzonego przez organ proszony obszarze pomoc na obszarze Państwa Umawiającej się Strony proszonej o pomoc, mającego znaczenie dla organu występującego z wnioskiem.

2. Funkcjonariusze celni organu występującego z wnioskiem, obecni na obszarze Państwa drugiej Umawiającej się Strony, w okolicznościach określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu, powinni udokumentować urzędowy charakter swojego pobytu.

Funkcjonariusze ci będą korzystać z takiej samej ochrony i pomocy, jak funkcjonariusze drugiej Umawiającej się Strony, zgodnie z jej ustawodawstwem wewnętrznym.

1. Na wniosek organu celnego jednej z Umawiających się Stron, organ celny drugiej Umawiającej się Strony upoważni, jeśli to możliwe, swoich funkcjonariuszy celnych do składania zeznań w charakterze świadków lub ekspertów w postępowaniach sądowych lub administracyjnych dotyczących przestępstwa celnego na obszarze Państwa Umawiającej się Strony występującej z wnioskiem oraz do przedkładania dokumentów lub ich poświadczonych kopii, niezbędnych w postępowaniach. Wniosek o występowanie funkcjonariusza celnego w charakterze świadka lub eksperta powinien wskazywać, w szczególności, w jakiej sprawie i w jakim charakterze funkcjonariusz ma wystąpić.

2. Organ proszony o pomoc określa w wydanym upoważnieniu zakres, w jakim funkcjonariusze mogą składać zeznania.

1. Organy celne zrzekną się wszelkich roszczeń o zwrot kosztów poniesionych przy wykonywaniu niniejszej Umowy, z wyjątkiem wydatków i diet dla ekspertów i świadków, jak również tłumaczy innych niż pracownicy państwowi, które będą poniesione przez organ występujący z wnioskiem oraz z wyjątkiem kosztów, o których mowa w artykule 10 ustęp 2 niniejszej Umowy.

2. Jeśli realizacja wniosku będzie wymagać istotnych i nadzwyczajnych wydatków, Umawiające się Strony skonsultują się w celu ustalenia zasad i warunków, zgodnie z którymi wniosek będzie realizowany, jak również sposobu poniesienia kosztów.

1. Postanowienia wykonawcze do niniejszej Umowy będą wydane bezpośrednio przez organy celne Umawiających się Stron.

2. Zostanie powołana Wspólna Komisja, złożona z Dyrektorów Generalnych Służb Celnych obu Umawiających się Stron lub ich przedstawicieli wraz z ekspertami. Będzie ona w razie potrzeby odbywać spotkania, na wniosek któregokolwiek z organów celnych, w celu nadzorowania postępu w wykonaniu niniejszej Umowy, jak również rozwiązywania mogących wyniknąć sporów.

3. Nierozwiązane spory będą załatwiane w drodze wzajemnego porozumienia między Umawiającymi się Stronami.

4. Umawiające się Strony będą się spotykały w celu dokonania przeglądu niniejszej Umowy, na wniosek lub po upływie pięciu lat od daty jej wejścia w życie, chyba że powiadomią się nawzajem, w formie pisemnej, że taki przegląd nie jest konieczny.

Niniejsza Umowa będzie miała zastosowanie na obszarach Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Serbii.

1. W przypadku, w którym udzielenie pomocy w ramach niniejszej Umowy mogłoby spowodować naruszenie suwerenności, bezpieczeństwa, porządku publicznego lub innych istotnych interesów Umawiającej się Strony proszonej o pomoc, albo mogłoby pociągnąć za sobą naruszenie tajemnic przemysłowych, handlowych lub zawodowych albo byłoby niezgodne z jej ustawodawstwem wewnętrznym, można odmówić udzielenia pomocy.

2. Jeśli organ celny wnioskuje o udzielenie pomocy, której sam nie mógłby zapewnić, powinien zwrócić uwagę na ten fakt w swoim wniosku. Realizacja takiego wniosku będzie zależała od uznania organu proszonego o pomoc.

3. Udzielenie pomocy może być wstrzymane przez organ proszony o pomoc w przypadku, gdy przeszkodziłoby ono trwającemu dochodzeniu, śledztwu lub postępowaniu. W takim przypadku organ proszony o pomoc skonsultuje się z organem występującym z wnioskiem w celu ustalenia, czy pomoc może być udzielona na takich warunkach lub zasadach, jakie może zapewnić organ proszony o pomoc.

4. W przypadku odmowy lub wstrzymania udzielenia pomocy, powinny zostać podane tego przyczyny.

Niniejsza Umowa wejdzie w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca po wzajemnym powiadomieniu się w formie pisemnej przez Umawiające się Strony, że zostały spełnione procedury niezbędne do wejścia w życie niniejszej Umowy.

1. Niniejsza Umowa zawarta jest na czas nieokreślony, ale każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć ją w każdym czasie w formie pisemnego powiadomienia.

2. Wypowiedzenie nabierze mocy trzy miesiące po dniu otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, przez drugą Umawiającą się Stronę.

3. Sprawy będące w toku zostaną zakończone zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

Postanowienia Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, podpisanego w Warszawie dnia 9 maja 1967 r., stracą moc w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Serbii z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy.

Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszą Umowę.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

ZAŁĄCZNIK

OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH

1. Dane osobowe będące przedmiotem automatycznego przetworzenia powinny być:

1) pozyskiwane oraz przetwarzane rzetelnie i zgodnie z prawem;

2) gromadzone dla określonych i usprawiedliwionych celów i nie mogą być wykorzystywane w sposób niezgodny z tymi celami;

3) odpowiednie, rzeczowe, niewykraczające poza potrzeby wynikające z celów, dla których są gromadzone;

4) dokładne i w razie potrzeby uaktualniane;

5) przechowywane w formie umożliwiającej identyfikację osób, których dane dotyczą, przez okres nie dłuższy niż jest to wymagane ze względu na cel, dla którego dane te zgromadzono.

2. Dane osobowe ujawniające pochodzenie rasowe, poglądy polityczne, przekonania religijne lub inne, jak również dane osobowe dotyczące stanu zdrowia lub życia seksualnego nie mogą być przetwarzane automatycznie, chyba że ustawodawstwo wewnętrzne zawiera odpowiednie gwarancje ochrony. To samo stosuje się do danych dotyczących skazujących wyroków karnych.

3. Umawiające się Strony podejmą odpowiednie środki bezpieczeństwa w odniesieniu do danych osobowych zgromadzonych w zbiorach zautomatyzowanych, aby zapobiec ich nieupoważnionemu zniszczeniu albo przypadkowemu zagubieniu, jak również aby zapobiec niepowołanemu dostępowi do danych oraz ich zmienianiu lub rozpowszechnianiu bez upoważnienia.

4. Każda osoba powinna mieć zapewnione prawo do:

1) ustalenia, czy istnieje zautomatyzowany zbiór danych osobowych, poznania podstawowych celów jego utworzenia, a także tożsamości, miejsca zamieszkania lub siedziby administratora tego zbioru;

2) otrzymania, w rozsądnych odstępach czasu i bez zbędnej zwłoki oraz nadmiernych kosztów, potwierdzenia obecności danych jej dotyczących w zautomatyzowanym zbiorze oraz do uzyskania, w czytelnej formie, wglądu do tych danych;

3) uzyskania możliwości sprostowania lub usunięcia takich danych, jeżeli zostały one przetworzone z naruszeniem przepisów ustawodawstwa wewnętrznego zapewniających przestrzeganie podstawowych zasad ustanowionych w ustępach 1 i 2 niniejszego Załącznika;

4) uzyskania odszkodowania w konkretnym przypadku odmowy wglądu do danych, ich sprostowania lub usunięcia, o których mowa w punktach 2 i 3 niniejszego ustępu.

5. Nie dopuszcza się wyjątków od postanowień zawartych w ustępach 1, 2 i 4 niniejszego Załącznika, poza zakresem określonym w ustępie 6.

6. Odstępstwa od postanowień ustępów 1, 2 i 4 są dopuszczalne, jeżeli przewiduje to ustawodawstwo wewnętrzne Umawiającej się Strony, jako środek konieczny w społeczeństwie demokratycznym, do:

1) ochrony bezpieczeństwa Państwa, bezpieczeństwa publicznego, interesów finansowych Państwa lub zwalczania przestępczości kryminalnej;

2) ochrony osoby, której dane dotyczą, albo praw lub wolności innych osób.

7. Ograniczenie praw określonych w ustępie 4 punkty 2, 3 i 4 niniejszego Załącznika może być przewidziane przez ustawodawstwo w odniesieniu do zautomatyzowanych zbiorów danych osobowych, przetwarzanych dla celów statystycznych lub badań naukowych, jeżeli w oczywisty sposób brak jest ryzyka naruszenia prywatności osób, których dane dotyczą.

8. Każda Umawiająca się Strona będzie stosować odpowiednie sankcje i odszkodowania za naruszenie przepisów ustawodawstwa wewnętrznego, wprowadzających w życie podstawowe zasady ochrony danych, ustanowione w niniejszym Załączniku.

9. Żadne z postanowień niniejszego Załącznika nie może być interpretowane jako ograniczające albo w inny sposób wpływające na uprawnienia Umawiającej się Strony do przyznania osobom, których dane dotyczą, szerszego zakresu ochrony niż przewidziany w niniejszym Załączniku.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej

DPT-II-2265-18-2007/KP/92

Ambasada Republiki Serbii w Warszawie

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej przesyła wyrazy szacunku Ambasadzie Republiki Serbii w Warszawie i ma zaszczyt poinformować, iż w tekście Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Serbii o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, podpisanej w Warszawie dnia 15 maja 2007 r., znajduje się następujący błąd zapisu postanowień Umowy w tekście polskim wymagający sprostowania:

– artykuł 17 ustęp 1 punkt 3 w brzmieniu: „być obecni podczas przesłuchania, prowadzonego przez organ proszony obszarze omoc na obszarze państwa Umawiającej się Strony proszonej o pomoc, mającego znaczenie dla organu występującego z wnioskiem.” powinien brzmieć: „być obecni podczas przesłuchania, prowadzonego przez organ proszony o pomoc na obszarze państwa Umawiającej się Strony proszonej o pomoc, mającego znaczenie dla organu występującego z wnioskiem.”.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej prosi o przekazanie treści niniejszej noty właściwym organom Republiki Serbii i proponuje, aby w przypadku wyrażenia zgody na powyższe, poprawki weszły w życie w dniu otrzymania noty będącej odpowiedzią, zgodnie z artykułem 79 ustęp 1 litera b) Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, sporządzonej w Wiedniu dnia 23 maja 1969 r.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych korzysta z okazji, aby ponowić Ambasadzie Republiki Serbii w Warszawie wyrazy wysokiego poważania.

Warszawa, dnia 24 kwietnia 2009 r.

Ambasada Republiki Serbii w Warszawie

Nr 391/2009

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej

Ambasada Republiki Serbii w Warszawie przesyła wyrazy szacunku Ministerstwu Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej i ma zaszczyt powiadomić, w nawiązaniu do noty Ministerstwa nr DPT-II-2265-18-2007/KP/92 z dnia 24 kwietnia 2009 r., że kompetentne władze Republiki Serbii wyraziły zgodę na wprowadzenie zaproponowanych w ww. nocie zmian do artykułu 17 ustępu 1 punktu 3 tekstu w języku polskim Umowy między Rządem Republiki Serbii a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, podpisanej w Warszawie dnia 15 maja 2007 r.

Ambasada Republiki Serbii w Warszawie korzysta z okazji, by ponowić Ministerstwu Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej wyrazy wysokiego poważania.

Warszawa, dnia 8 czerwca 2009 r.

Wersja serbska

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 17 grudnia 2009 r.