Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 63 poz. 394

Na podstawie art. 26a ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) warunki tworzenia i likwidacji izb zatrzymań;

2) warunki, jakim powinny odpowiadać izby zatrzymań;

3) skład, uprawnienia i obowiązki obsługi izby zatrzymań;

4) organy uprawnione do kontrolowania izb zatrzymań;

5) warunki i sposób prowadzenia oraz zasady obiegu, okres przechowywania, sposób archiwizowania lub brakowania ewidencji i dokumentacji dotyczącej osób umieszczonych w izbie zatrzymań, a także formy i wzory tej ewidencji i dokumentacji;

6) warunki oraz organizację umieszczania osób w izbie zatrzymań.

1) ustawie o Żandarmerii Wojskowej – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych;

2) ustawie o dyscyplinie wojskowej – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 190, poz. 1474);

3) osadzonym – należy przez to rozumieć osobę, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o Żandarmerii Wojskowej, jeżeli:

a) jest zatrzymana na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o Żandarmerii Wojskowej,

b) jest w stanie nietrzeźwości lub odurzenia, w przypadkach wskazanych w art. 38 ust. 1 ustawy o dyscyplinie wojskowej,

c) odbywa karę aresztu izolacyjnego, na podstawie art. 88 ust. 1–3 ustawy o dyscyplinie wojskowej,

d) jest tymczasowo aresztowana lub skazana na podstawie przepisów karnych.

1) samodzielne izby zatrzymań:

a) w jednostkach organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej,

b) w jednostkach wojskowych poza granicami państwa;

2) wyodrębnione pomieszczenia:

a) w jednostkach wojskowych poza granicami państwa,

b) na okrętach wojennych

– z uwzględnieniem struktury i rozmieszczenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

1) w jednostkach organizacyjnych podporządkowanych Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej;

2) w jednostkach wojskowych poza zagranicami państwa oraz na okrętach wojennych podporządkowanych Dowódcy Operacyjnemu Sił Zbrojnych, w uzgodnieniu z Dowódcą Operacyjnym Sił Zbrojnych;

3) na okrętach wojennych, w uzgodnieniu z Dowódcą Marynarki Wojennej.

2. O utworzeniu i likwidacji izby zatrzymań Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej zawiadamia niezwłocznie właściwych miejscowo: prezesa wojskowego sądu garnizonowego i wojskowego prokuratora garnizonowego.

1) dla osadzonych, w tym pomieszczenia dla żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego;

2) dla komendanta i profosów (pokój dyżurnego);

3) sanitarne służące do utrzymania higieny osobistej, w tym umywalnie i ubikacje;

4) do przygotowywania lub podgrzewania posiłków oraz do zmywania naczyń;

5) do przechowywania przedmiotów przyjętych do depozytu, a także ubrań roboczych, pościeli, bielizny czystej i brudnej oraz środków higieny i czystości (magazyn);

6) pomieszczenie lekarskie.

2. Jeżeli ze względów technicznych jest niemożliwe wydzielenie wszystkich pomieszczeń wymienionych w ust. 1 pkt 4–6, dopuszcza się ich lokalizację poza izbą zatrzymań, jednak na terenie tej samej jednostki wojskowej, z tym że przedmioty przyjęte do depozytu przechowuje się w izbie zatrzymań w pokoju dyżurnego.

3. W samodzielnej izbie zatrzymań nie jest konieczne wydzielanie pomieszczenia:

1) lekarskiego – w przypadku funkcjonowania ambulatorium na terenie jednostki wojskowej lub kompleksu obiektów wojskowych, na których terenie znajduje się izba zatrzymań;

2) do przygotowywania lub podgrzewania posiłków oraz do zmywania naczyń – w przypadku dowozu gotowych posiłków w naczyniach jednorazowych.

4. Jeżeli dla prawidłowego funkcjonowania samodzielnej izby zatrzymań konieczne jest utworzenie również innych pomieszczeń niż określone w ust. 1, decyzję w tym zakresie podejmuje organ wojskowy, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1–3.

5. Szczegółowe wyposażenie pomieszczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 4–6, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Pokój odwiedzin jest wyposażony w stolik i taborety przymocowane trwale do podłogi.

1) powierzchnię przypadającą na jednego osadzonego nie mniejszą niż 3 m²;

2) podłogę trwałą i zmywalną, trudno zapalną, odporną na działanie wilgoci oraz preparatów czyszcząco-dezynfekujących;

3) okna uchylne, których stosunek powierzchni, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 1:8, z zainstalowaną na zewnątrz kratą z prętów lub płaskowników stalowych, a od wewnątrz z siatką stalową; w przypadku zastosowania klimatyzacji pomieszczeń oraz okien nieotwieralnych o konstrukcji antywłamaniowej dopuszcza się odstąpienie od instalowania wewnątrz siatki stalowej;

4) wentylację i odpowiednią do pory roku temperaturę według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych, a także oświetlenie, którego wyłączniki są zlokalizowane poza pomieszczeniem, odpowiednie do czytania i pisania;

5) prycze jednoosobowe lub materace wolno leżące pokryte tkaniną zmywalną, szafki na rzeczy osobiste oraz stoły, taborety lub ławy bez ostrych krawędzi, przymocowane do podłogi lub ściany;

6) przyciski do wzywania obsługi pomieszczenia zainstalowane pod bezpiecznym napięciem elektrycznym;

7) drzwi o wzmocnionej konstrukcji z dwiema zasuwami i zamkiem mechanicznym oraz łańcuchem zabezpieczającym, otwierane na zewnątrz, wyposażone w wizjer zapewniający odpowiednią widoczność, zabezpieczony od strony pomieszczenia szkłem hartowanym, a z drugiej strony ruchomą zasłoną.

2. Drzwi wejściowe do pomieszczeń dla osadzonych powinny być wyposażone w drzwiczki służące do podawania posiłków oraz do zakładania kajdanek osobom w nich umieszczonym.

3. Drzwiczki, o których mowa w ust. 2, powinny być wyposażone w zabezpieczenia uniemożliwiające ich otwarcie od wewnątrz pomieszczenia.

4. Drzwi wejściowe oraz okna w pomieszczeniach dla osadzonych powinny być wyposażone w urządzenia sygnalizujące ich otwarcie.

1) oświetlenie naturalne oraz zabezpieczone oświetlenie sztuczne;

2) ogrzewanie za pomocą zewnętrznego urządzenia grzewczego;

3) klimatyzator odpowiednio zabezpieczony przed dostępem osadzonych;

4) materace leżące pokryte tkaniną zmywalną oraz szafki na rzeczy osobiste i stół, taborety lub ławę bez ostrych krawędzi, jeżeli są przymocowane do podłogi lub ściany;

5) drzwi wejściowe wyposażone w sposób, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 7, ust. 2 i 3;

6) przycisk do wzywania obsługi izby zatrzymań zainstalowany pod bezpiecznym napięciem elektrycznym.

2. Jeżeli warunki, o których mowa w ust. 1, nie zostaną spełnione, dopuszcza się sprawowanie w pomieszczeniu dla osadzonych bezpośredniego nadzoru nad osadzonym przez profosa izby zatrzymań.

2. Osadzony na okręcie wojennym korzysta z urządzeń okrętowych w zakresie opieki medycznej, przygotowywania posiłków oraz zapewnienia warunków sanitarnych. Zdeponowane przedmioty osobiste osadzonego przechowuje się w pokoju dyżurnego.

3. Wyodrębnione pomieszczenia izby zatrzymań usytuowane na okrętach wojennych powinny odpowiadać kryteriom określonym dla innych pomieszczeń mieszkalnych załogi, a ponadto powinny mieć:

1) powierzchnię przypadającą na jednego osadzonego nie mniejszą niż powierzchnia przypadająca na jednego członka załogi w pomieszczeniach mieszkalnych danego typu okrętu;

2) pokrycie podłogi trwałe, zmywalne;

3) oświetlenie elektryczne odpowiednie do czytania i pisania;

4) klosze opraw świetlnych oświetlenia awaryjnego i nocnego wykonane z tworzyw nietłukących się;

5) przyciski sygnalizacji alarmowej i przyciski do wzywania obsługi izby zatrzymań;

6) drzwi pomieszczenia dla zatrzymanych zgodne z przepisami okrętowymi dla pomieszczeń mieszkalnych, o wzmocnionej konstrukcji, z wizjerem stożkowym na wysokości 1,5 m, zabezpieczonym od strony pomieszczenia szkłem hartowanym, a z drugiej strony ruchomą zasłoną, z atestowanym zamkiem i łańcuchem zabezpieczającym, wyposażone w sygnalizację alarmującą o próbie manipulowania przy zamku i włazie awaryjnym, jeżeli jest w nich taki właz;

7) standardowe koje okrętowe, szafki na rzeczy osobiste i blaty biurowe przymocowane trwale do podłogi lub ściany.

2. Izba zatrzymań może być wyposażona w urządzenia monitorujące, działające w systemie całodobowym, oraz w inne urządzenia techniczne zwiększające poziom bezpieczeństwa osadzonych i obsługi. Centrala tego systemu może się znajdować w pokoju dyżurnego lub u oficera dyżurnego jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub jednostki wojskowej albo u oficera dyżurnego okrętu wojennego.

1) rzeczy osobiste osadzonych;

2) rzeczy osobiste osadzonych chorych zakaźnie;

3) czystą bieliznę pościelową;

4) brudną bieliznę pościelową;

5) przedmioty przyjęte do depozytu.

2. Instalację dostarczającą wodę do pomieszczeń sanitarnych, o których mowa w ust. 1, wyposaża się w urządzenie umożliwiające regulację temperatury i strumienia wody, które powinno być zabezpieczone przed dostępem osadzonych.

3. Drzwi w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, wyposaża się w szybę z nietłukącego się szkła lub w zwykłą szybę zabezpieczoną obustronnie siatką stalową lub powłoką uniemożliwiającą jej rozbicie oraz w zasuwę otwieraną również z zewnątrz.

2. W skład instalacji alarmowej wchodzą punkty alarmowe umieszczone:

1) na ścianach korytarzy przy drzwiach do pomieszczenia dla osadzonych;

2) w pokoju dyżurnego;

3) w magazynie.

3. W skład instalacji alarmowej mogą wchodzić również przenośne urządzenia alarmowe uruchamiane przez obsługę izby zatrzymań.

2. W celu poprawy bezpieczeństwa osadzonych oraz obsługi izby zatrzymań w pomieszczeniach izby można zainstalować system telewizji wewnętrznej służący do kontroli, o której mowa w ust. 1, oraz do kontroli przebiegu przyjmowania osób do izby zatrzymań i zwalniania z niej.

2. W pokoju dyżurnego znajdują się również następujące dokumenty: ustawa o Żandarmerii Wojskowej, przepisy wykonawcze do niej oraz zbiór wojskowych przepisów dyscyplinarnych.

1) osoby zatrzymanej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o Żandarmerii Wojskowej stanowi – protokół zatrzymania i zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do osadzenia;

2) żołnierza osadzanego na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy o dyscyplinie wojskowej stanowią:

a) postanowienie wydane w tej sprawie,

b) protokół badania potwierdzający, że żołnierz znajduje się w stanie wymagającym osadzenia,

c) zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do osadzenia;

3) żołnierza osadzanego na podstawie art. 88 ust. 1–3 ustawy o dyscyplinie wojskowej stanowią:

a) odpis prawomocnego orzeczenia właściwego sądu wojskowego o ukaraniu i zarządzenie wykonania kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego,

b) zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do odbycia przez żołnierza kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego, wydane nie wcześniej niż dwadzieścia cztery godziny przed terminem stawienia się żołnierza do aresztu;

4) osoby tymczasowo aresztowanej lub skazanej na podstawie przepisów karnych – stanowią dokumenty konwojowania przedstawione przez żołnierzy lub funkcjonariuszy konwojujących te osoby.

1) sprawdzeniu dokumentów stanowiących podstawę do umieszczenia go w izbie zatrzymań;

2) ustaleniu jego tożsamości;

3) przeprowadzeniu jego kontroli osobistej;

4) złożeniu przez niego przedmiotów podlegających przekazaniu do depozytu.

2. Można odmówić przyjęcia do izby zatrzymań, jeżeli brak:

1) dokumentów stanowiących podstawę do umieszczenia w izbie zatrzymań albo są one uszkodzone w stopniu uniemożliwiającym zapoznanie się z ich treścią;

2) dokumentu, na którego podstawie ustala się tożsamość osadzanego, albo jeżeli istnieją uzasadnione wątpliwości co do jego tożsamości wynikające z:

a) uszkodzenia tego dokumentu,

b) niezgodności między dokumentami a informacjami uzyskanymi od osadzanego lub od konwoju,

c) braku możliwości potwierdzenia tożsamości osadzanego.

3. Odmawia się przyjęcia osadzanego do izby zatrzymań, jeżeli:

1) badanie lekarskie wykazało przeciwwskazania zdrowotne do osadzenia go w izbie zatrzymań lub stan jego zdrowia wymaga udzielenia pomocy medycznej, której w danym obiekcie nie można udzielić;

2) brak wolnych miejsc.

4. Przepisu ust. 2 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli do izby zatrzymań zostanie przekazane pismo dowódcy jednostki wojskowej lub organu ochrony porządku prawnego albo wymiaru sprawiedliwości stwierdzające tożsamość osadzanego, a w przypadku gdy osadzany nie ma dokumentów stanowiących podstawę do umieszczenia go w izbie zatrzymań – także aktualna fotografia osadzanego.

1) dokumenty osobiste;

2) urządzenia elektroniczne i elektrotechniczne, w szczególności telekomunikacyjne oraz służące do rejestrowania lub odtwarzania informacji;

3) przedmioty, których posiadanie jest niedozwolone ze względu na bezpieczeństwo, w szczególności: broń, amunicję, brzytwy, żyletki, sztućce metalowe, narzędzia do cięcia metalu, środki służące do obezwładniania, pasy, paski, środki odurzające, substancje psychotropowe lub środki zastępcze oraz alkohol;

4) przedmioty wartościowe;

5) inne posiadane przedmioty, chyba że ich posiadanie nie będzie stanowić zagrożenia dla osadzonego lub innych osób.

2. Osadzanego należy pouczyć, że może przekazać do depozytu pieniądze.

3. Wykaz dokumentów, pieniędzy, przedmiotów wartościowych oraz innych przedmiotów, o których mowa w ust. 1, wpisuje się do książki ewidencji osób i depozytu osadzonych w izbie zatrzymań, której wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, określając cechy charakterystyczne tych dokumentów i przedmiotów lub kwotę pieniędzy.

4. Wykaz rzeczy przyjętych do depozytu podpisują osoba je przyjmująca oraz osadzany. Jeżeli kontakt z osadzanym jest niemożliwy lub znacznie utrudniony, przyjmuje się przedmioty, o których mowa w ust. 1, w obecności osoby przybranej, która również podpisuje wykaz.

5. Przy deponowaniu przedmiotów posiadanych przez osadzanego w pierwszej kolejności bierze się pod uwagę względy bezpieczeństwa.

2. Komendant lub profos izby zatrzymań zawiadamia niezwłocznie dowódcę jednostki wojskowej albo kierownika instytucji cywilnej, w której osadzony pełnił czynną służbę wojskową przed osadzeniem, oraz właściwy wojskowy sąd garnizonowy o przyjęciu osadzonego do izby zatrzymań, o odmowie przyjęcia i o zwolnieniu z niej, a w przypadku osoby cywilnej – wskazaną przez niego osobę, podając datę i godzinę przyjęcia do izby zatrzymań lub zwolnienia z niej.

2. Ze względów higieny i bezpieczeństwa osadzonemu żołnierzowi wydaje się ubranie robocze.

2. Żołnierzy osadzonych na podstawie art. 88 ust. 1–3 ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz osoby tymczasowo aresztowane lub skazane na podstawie przepisów karnych umieszcza się w pomieszczeniu jednoosobowym albo wieloosobowym, z zastrzeżeniem ust. 3–5.

3. W jednym pomieszczeniu umieszcza się osadzonych pełniących służbę wojskową tego samego rodzaju, z tych samych korpusów kadry zawodowej oraz tej samej płci.

4. W jednym pomieszczeniu nie umieszcza się żołnierzy i osób cywilnych.

5. Osadzonego należy umieścić w pomieszczeniu jednoosobowym albo wieloosobowym, gdy to wynika z zaleceń lekarza lub psychologa.

2. Paczki otrzymane przez osadzonego podlegają kontroli w jego obecności. W paczkach nie mogą być dostarczane artykuły, których sprawdzenie jest niemożliwe bez naruszenia w istotny sposób ich substancji, oraz artykuły w opakowaniach utrudniających kontrolę ich zawartości.

3. Treść korespondencji osadzonego nie podlega kontroli.

4. Kontrolę osobistą przeprowadza się z poszanowaniem godności i praw człowieka, w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osadzonego. Kontroli osobistej dokonuje żołnierz tej samej płci, w pomieszczeniu niedostępnym w czasie kontroli dla osób postronnych.

5. Przedmioty podlegające zdeponowaniu znalezione w czasie kontroli osadzonego są przekazywane do depozytu i ewidencjonowane.

2. Etatowa obsługa izby zatrzymań może być uzupełniana przez żołnierzy Żandarmerii Wojskowej zajmujących inne stanowiska służbowe, posiadających uprawnienia do obsługi izby zatrzymań.

3. Obsługę izby zatrzymań tworzonej na terenie jednostki wojskowej poza granicami państwa wyznacza Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej na okres zmiany danego kontyngentu.

4. Obsługę izby zatrzymań tworzonej na okręcie wojennym wyznacza dowódca tego okrętu.

2. Obsługa izby zatrzymań ma obowiązek podejmowania działań niezbędnych w celu zapewnienia bezpieczeństwa osobistego osadzonych.

3. Izba zatrzymań jest ochraniana przez wojskowe organy porządkowe lub inne organy ochrony określone w odrębnych przepisach.

1) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora wojskowego o każdym przypadku popełnienia przez osadzonego przestępstwa lub wykroczenia;

2) dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, o każdym przypadku popełnienia przez tego żołnierza przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego.

2. Obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, wojskowy organ porządkowy albo oficera dyżurnego okrętu wojennego, jeżeli stwierdzono, że:

1) osadzony ma:

a) obrażenia ciała powstałe z przyczyn innych niż naturalne,

b) narzędzia lub inne przedmioty, co do których może zachodzić uzasadnione przypuszczenie, że służyły lub mogły być przeznaczone do popełnienia czynu zabronionego albo pochodzą z popełnienia takiego czynu;

2) powstały inne okoliczności uzasadniające przypuszczenie, że popełniono czyn zabroniony.

3. Jeżeli stwierdzono zgon osadzonego, obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia:

1) lekarza;

2) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej i prokuratora wojskowego;

3) odpowiednio dowódcę jednostki wojskowej lub dowódcę okrętu wojennego, w których żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem.

1) ma widoczne obrażenia ciała lub stracił przytomność;

2) oświadczył, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia;

3) z posiadanych informacji wynika, że może być chory zakaźnie.

2. Jeżeli stwierdza się lub podejrzewa się u osadzonego istotne zakłócenia funkcji zdrowotnych organizmu, natychmiast powiadamia się właściwe służby ratowniczo-medyczne.

2. Organ właściwy do załatwienia skargi lub wniosku, o których mowa w ust. 1, powiadamia osadzonego, za pośrednictwem komendanta izby zatrzymań, o sposobie ich załatwienia, w terminie nie dłuższym niż trzy dni od dnia ich otrzymania, a jeżeli osadzony został już zwolniony z tej izby – za pośrednictwem przełożonego żołnierza, w terminie określonym w odrębnych przepisach.

3. Skargi i wnioski, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich załatwienia są ewidencjonowane w książce skarg i wniosków znajdującej się w izbie zatrzymań i prowadzonej przez komendanta lub profosa tej izby.

1) komendant jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, któremu podlega izba zatrzymań, bezpośredni przełożony komendanta izby zatrzymań oraz oficer dyżurny tej jednostki i jego pomocnik;

2) żołnierze Żandarmerii Wojskowej upoważnieni przez Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej;

3) dowódca jednostki wojskowej poza granicami państwa oraz osoby upoważnione przez niego na piśmie, zastępcy tego dowódcy, a także oficer dyżurny tej jednostki i jego pomocnik;

4) dowódca okrętu wojennego i jego zastępca, a także oficer dyżurny okrętu;

5) sędziowie penitencjarni i prokuratorzy wojskowi na podstawie legitymacji służbowej.

2. Prawo do kontrolowania izby zatrzymań mają również przełożeni osób, o których mowa w ust. 1, oraz osoby upoważnione przez nich na piśmie.

3. Komendant jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, któremu podlega izba zatrzymań, jest obowiązany kontrolować tę izbę co najmniej raz na kwartał.

1) pomieszczenia izby zatrzymań;

2) dokumentacja znajdująca się w izbie zatrzymań;

3) zasady postępowania z osadzonymi.

2. Kontrola może być przeprowadzona z inicjatywy uprawnionego organu lub na wniosek innych uprawnionych organów, w szczególności właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury wojskowej i sądów wojskowych.

3. Osoby przeprowadzające kontrolę izby zatrzymań odnotowują ten fakt w książce meldunków żołnierzy pełniących służbę oraz mogą sporządzić protokół z tych czynności.

1) są podstawą do umieszczenia osadzonego w izbie zatrzymań oraz do zwolnienia z niej;

2) określają funkcjonowanie i organizację izby zatrzymań.

2. Ewidencję izby zatrzymań stanowią:

1) książka ewidencji osób i depozytu osadzonych w izbie zatrzymań;

2) książka meldunków żołnierzy pełniących służbę.

2. Informacje i dane objęte ewidencją dokumentacji izby zatrzymań przekazuje się w postaci meldunków i sprawozdań, w tym również z użyciem informatycznych nośników danych lub w drodze teletransmisji w formie dokumentów elektronicznych.

1) stosowania przepisów określonych w rozdziale 3;

2) wykonywania czynności ewidencyjnych i sporządzania dokumentów, jeżeli jest to niemożliwe lub szczególnie utrudnione.

2. Po ustaniu warunków i okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, powinno się wykonać, w miarę możliwości, czynności ewidencyjne oraz sporządzić lub uzupełnić dokumentację izby zatrzymań zgodnie z przepisami rozporządzenia.

3. W warunkach, o których mowa w ust. 1, zapewnia się poszanowanie godności człowieka i jego humanitarne traktowanie.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 113, poz. 1070 i Nr 139, poz. 1326, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 171, poz. 1800 i Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 104, poz. 711, z 2007 r. Nr 176, poz. 1242 oraz z 2009 r. Nr 85, poz. 716, Nr 157, poz. 1241 i Nr 190, poz. 1474.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 11 marca 2010 r. (poz. 394)

Załącznik nr 1

WYPOSAŻENIE IZBY ZATRZYMAŃ

1. Pokój dyżurnego (pomieszczenie dla komendanta i profosów) powinien być wyposażony w:

1) instrukcję obsługi izby zatrzymań;

2) instrukcję ochrony przeciwpożarowej w izbie zatrzymań;

3) plan rozmieszczenia pomieszczeń izby zatrzymań;

4) książkę ewidencji osób i depozytu osadzonych w izbie zatrzymań;

5) schemat ewakuacji izby zatrzymań;

6) teczkę do przechowywania dokumentów stanowiących podstawę do umieszczenia osób w izbie zatrzymań lub zwolnienia z niej;

7) książkę skarg i wniosków osadzonych;

8) książkę meldunków obsługi izby zatrzymań;

9) wyciąg ze spisu abonentów centrali telefonicznej lub książkę telefoniczną;

10) wojskowe przepisy dyscyplinarne;

11) dokument określający porządek dnia;

12) godło;

13) biurko;

14) krzesło biurowe;

15) szafę metalową lub skrzynię metalową na akta, odpowiednio zabezpieczoną;

16) szafę na ubrania;

17) kosz na śmieci;

18) oświetlenie zastępcze;

19) zasłonę na okno;

20) firanę;

21) zegar;

22) termometr wewnętrzny;

23) apteczkę z opisem stosowania leków i środków opatrunkowych;

24) instrukcję o udzielaniu pierwszej pomocy przedmedycznej;

25) środki łączności umożliwiające połączenie z oficerem dyżurnym jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub jednostki wojskowej albo z oficerem dyżurnym okrętu wojennego.

2. Pomieszczenie lekarskie powinno być wyposażone w umywalkę z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz w następujący sprzęt:

1) biurko metalowe;

2) krzesła;

3) stolik pod telefon;

4) kozetkę lekarską;

5) szafkę na leki i podstawowy sprzęt medyczny do badania i udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej;

6) szafę na ubrania;

7) kosz na śmieci;

8) oświetlenie zastępcze.

3. Pomieszczenie do przygotowywania posiłków oraz do zmywania naczyń powinno być wyposażone w:

1) zlewozmywak dwukomorowy z dopływem ciepłej i zimnej wody;

2) szafki kuchenne stojące i wiszące oraz półki;

3) lodówkę;

4) kuchenkę elektryczną;

5) stół;

6) taboret;

7) kosz na śmieci;

8) oświetlenie zastępcze.

4. Magazyn do przechowywania przedmiotów przyjętych do depozytu, a także ubrań roboczych, pościeli, bielizny czystej i brudnej oraz środków higieny i środków czystości powinien być wyposażony w:

1) regał magazynowy metalowy;

2) szafę metalową lub skrzynię metalową na akta, odpowiednio zabezpieczoną;

3) stół;

4) taboret koszarowy na metalowej podstawie;

5) krzesła;

6) szafy;

7) wieszak na ubrania;

8) kosz na śmieci;

9) oświetlenie zastępcze;

10) środki higieny osobistej i środki czystości;

11) ubrania robocze;

12) pościel;

13) bieliznę osobistą;

14) pojemniki na pościel czystą i brudną;

15) pojemniki na bieliznę osobistą czystą i brudną.

Załącznik nr 2

KSIĄŻKA EWIDENCJI OSÓB I DEPOZYTU OSADZONYCH W IZBIE ZATRZYMAŃ

Załącznik nr 3

KSIĄŻKA MELDUNKÓW ŻOŁNIERZY PEŁNIĄCYCH SŁUŻBĘ