Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 49 poz. 299

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr 162, poz. 1125, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) stanowiska, na których są zatrudniani urzędnicy i inni pracownicy w sądach powszechnych i wojskowych oraz w powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury, zwanych dalej „sądami i prokuraturą”, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk;

2) szczegółowe zasady wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury;

3) tabelę wynagrodzenia zasadniczego urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury;

4) wysokość dodatku przysługującego z tytułu zajmowanego stanowiska oraz pełnionej funkcji;

5) szczegółowe zasady odbywania stażu urzędniczego oraz przeprowadzania egzaminu.

2. Ustala się tabelę stanowisk, na których są zatrudniani inni pracownicy w sądach i prokuraturze, oraz kwalifikacji wymaganych do zajmowania tych stanowisk, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. We wszystkich przypadkach, gdy w tabelach, o których mowa w ust. 1 i 2, jako wymóg niezbędny do zajmowania danego stanowiska wskazuje się okres pracy na innym stanowisku w sądzie albo prokuraturze, do okresu tego można zaliczyć wyłącznie okres pracy, za który pracownik uzyskał dobre lub bardzo dobre okresowe oceny kwalifikacyjne, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury.

2. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego, określonego stawką miesięczną, oblicza się, dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu.

2. Wysokość dodatku z tytułu zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji ustala się, stosując mnożniki, o których mowa w ust. 1, odnoszone do najniższego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

3. Prezes sądu albo właściwy prokurator powierza pełnienie funkcji wymienionych w załączniku nr 4 do rozporządzenia urzędnikom lub innym pracownikom sądów i prokuratury na czas oznaczony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieoznaczony.

2. Dodatek specjalny przyznaje się na czas określony w kwocie nieprzekraczającej 40 % wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego łącznie.

2. Fundusz nagród tworzy się w wysokości do 3 % planowanych wynagrodzeń osobowych. Fundusz nagród pozostaje w dyspozycji prezesa sądu albo właściwego prokuratora i może być przez nich podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.

2. Prezes sądu albo właściwy prokurator tworzy fundusz premiowy w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, określając jego wysokość oraz regulamin premiowania.

2. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wieloletnią pracę wlicza się jeden z tych okresów.

3. Dodatek za wieloletnią pracę przysługuje urzędnikowi i innemu pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które urzędnik lub inny pracownik otrzymuje z tego tytułu zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

4. Dodatek za wieloletnią pracę wypłaca się w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym urzędnik lub inny pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca;

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

5. Jeżeli w aktach osobowych urzędnika i innego pracownika brak jest odpowiedniej dokumentacji, dodatek za wieloletnią pracę wypłaca się po udokumentowaniu przez urzędnika i innego pracownika prawa do dodatku za wieloletnią pracę lub prawa do wyższej stawki dodatku za wieloletnią pracę. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

2. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów.

3. Urzędnik i inny pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody lub w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających nagrodę jubileuszową.

4. Urzędnik i inny pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.

5. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez urzędnika lub innego pracownika prawa do tej nagrody.

6. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące urzędnikowi lub innemu pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli jest to korzystniejsze – wynagrodzenie przysługujące w dniu jej wypłaty. Jeżeli urzędnik lub inny pracownik nabył prawo do nagrody, będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące w dniu nabycia prawa do nagrody.

7. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 6, oblicza się zgodnie z przepisami w sprawie ustalania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

8. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy albo na emeryturę urzędnikowi lub innemu pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

9. Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów niepodlegających dotychczas wliczeniu upływa okres uprawniający do dwóch lub więcej nagród, wypłaca się tylko jedną, najwyższą nagrodę.

10. Urzędnikowi lub innemu pracownikowi, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 9, legitymuje się okresem dłuższym niż uprawniający do nagrody danego stopnia, a któremu w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej – różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.

11. Przepisy ust. 9 i 10 mają odpowiednio zastosowanie w przypadku, gdy urzędnik lub inny pracownik w dniu, w którym udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w przypadku, gdy pracownik nabędzie to prawo w terminie 12 miesięcy od tego dnia.

12. Urzędnikowi i innemu pracownikowi zatrudnionemu w sądzie albo prokuraturze w dniu 30 marca 1999 r. przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród jubileuszowych wlicza się okresy, które zostały wliczone przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej, do której nabył prawo w sądzie albo prokuraturze przed tym dniem.

2. Osoba, o której mowa w ust. 1, zatrudniona w charakterze stażysty, zwana dalej „stażystą”, poznaje strukturę sądu albo prokuratury, funkcjonowanie podstawowych komórek organizacyjnych oraz podległych jednostek organizacyjnych, jak również tryb załatwiania spraw, które będą należały do zakresu przyszłych obowiązków stażysty jako urzędnika.

3. Przed przystąpieniem do odbywania stażu stażysta składa oświadczenie, że zapoznał się z obowiązującymi przepisami o ochronie informacji niejawnych.

2. Miejsce i czas odbywania zajęć teoretycznych oraz praktycznych określa w harmonogramie stażu i organizuje właściwy prezes sądu albo właściwy prokurator.

3. Wymiar godzin zajęć teoretycznych wynosi 8 godzin lekcyjnych miesięcznie. Prezes sądu albo właściwy prokurator może łączyć zajęcia teoretyczne, z zachowaniem przeciętnego miesięcznego wymiaru godzin.

4. W terminie nie dłuższym niż miesiąc od dnia rozpoczęcia stażu prezes sądu albo właściwy prokurator ustala program zajęć teoretycznych i przekazuje go odpowiednio Ministrowi Sprawiedliwości lub Prokuratorowi Generalnemu do zatwierdzenia.

2. Prezes sądu albo właściwy prokurator jest w okresie stażu przełożonym służbowym stażystów.

2. Kierownik stażu lub opiekun stażystów sporządza kwartalne opinie o przebiegu stażu, obejmujące następujące cechy stażysty:

1) wiedzę zawodową oraz umiejętności jej stosowania w praktyce;

2) obowiązkowość, pracowitość, inicjatywę i punktualność;

3) zdolności zawodowe;

4) stosunek do współpracowników i interesantów.

3. Jeżeli w sądzie albo w prokuraturze staż odbywa równocześnie więcej niż 15 stażystów, prezes sądu albo właściwy prokurator może zwolnić kierownika stażu z innych obowiązków służbowych. W takim przypadku kierownikowi stażu nie przysługuje dodatek z tytułu pełnionej funkcji, o którym mowa w tabeli stanowiącej załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. Egzamin przeprowadza komisja powołana przez prezesa sądu albo właściwego prokuratora.

3. Komisja składa się z przewodniczącego, którym jest prezes albo wiceprezes sądu lub prokurator albo zastępca prokuratora, oraz dwóch lub trzech doświadczonych urzędników sądu albo prokuratury.

4. Egzamin odbywa się w formie pisemnej w terminie i miejscu wyznaczonych przez przewodniczącego komisji, w obecności kierownika stażu lub opiekuna stażystów.

5. Przedmiotem egzaminu jest całość zagadnień wchodzących w zakres programu zajęć teoretycznych, o którym mowa w § 12 ust. 4, z uwzględnieniem znajomości przepisów w sprawie wewnętrznej organizacji i zakresu działania sekretariatów i innych działów administracji sądowej albo prokuratorskiej oraz wybranych zagadnień organizacji i funkcjonowania sądów i prokuratury.

6. Komisja określa wynik ocenami: „bardzo dobry”, „dobry”, „dostateczny”, „niedostateczny”.

7. Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej. Wynik egzaminu podaje się do wiadomości zainteresowanemu.

2. Ustalane na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia wynagrodzenia urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury zatrudnionych w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie mogą być niższe od wynagrodzeń przysługujących dotychczas.

Minister Sprawiedliwości: K. Kwiatkowski

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, z 2007 r. Nr 64, poz. 432 i 433, Nr 102, poz. 690 i Nr 136, poz. 959 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 157, Nr 178, poz. 1375 i Nr 223, poz. 1777.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 czerwca 2008 r. w sprawie stanowisk i szczegółowych zasad wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury oraz odbywania stażu urzędniczego (Dz. U. Nr 117, poz. 742), które traci moc z dniem 31 marca 2010 r. na mocy ustawy z dnia 9 października 2009 r. o zmianie ustawy o prokuraturze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 178, poz. 1375 i Nr 219, poz. 1706).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 30 marca 2010 r. (poz. 299)

Załącznik nr 1

TABELA STANOWISK, NA KTÓRYCH SĄ ZATRUDNIANI URZĘDNICY W SĄDACH I W PROKURATURZE, ORAZ KWALIFIKACJI WYMAGANYCH DO ZAJMOWANIA TYCH STANOWISK

Załącznik nr 2

TABELA STANOWISK, NA KTÓRYCH SĄ ZATRUDNIANI INNI PRACOWNICY W SĄDACH I PROKURATURZE, ORAZ KWALIFIKACJI WYMAGANYCH DO ZAJMOWANIA TYCH STANOWISK

Załącznik nr 3

TABELA WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRZYSŁUGUJĄCEGO URZĘDNIKOM I INNYM PRACOWNIKOM SĄDÓW I PROKURATURY

Załącznik nr 4

TABELA MNOŻNIKÓW SŁUŻĄCYCH DO USTALENIA WYSOKOŚCI DODATKU Z TYTUŁU ZAJMOWANEGO STANOWISKA LUB PEŁNIONEJ FUNKCJI PRZYSŁUGUJĄCEGO URZĘDNIKOM I INNYM PRACOWNIKOM SĄDÓW I PROKURATURY