Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 49 poz. 298

Na podstawie art. 58 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

2. Prokurator Generalny corocznie, po ogłoszeniu ustawy budżetowej, dokonuje podziału pozostających w jego dyspozycji środków, o których mowa w ust. 1, dla:

1) Prokuratury Generalnej – na pomoc finansową na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych prokuratorów Prokuratury Generalnej, prokuratorów delegowanych do Prokuratury Generalnej oraz prokuratorów w stanie spoczynku, których wynagrodzenia lub uposażenia w stanie spoczynku są finansowane ze środków pozostających w dyspozycji Prokuratora Generalnego;

2) prokuratur apelacyjnych – na pomoc finansową na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych prokuratorów pełniących służbę na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej i prokuratorów w stanie spoczynku, którzy pobierają uposażenie w stanie spoczynku na obszarze działania tej prokuratury.

1) budowę albo rozbudowę lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego;

2) uzupełnienie wkładu budowlanego do spółdzielni mieszkaniowej;

3) kaucję lub opłaty wymagane przy uzyskiwaniu lub zamianie lokalu mieszkalnego;

4) zakup lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo spłatę kredytu zaciągniętego w tym celu.

1) zaangażowanie środków własnych w wysokości co najmniej 10 % przewidywanego pełnego kosztu planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej;

2) niekorzystanie, w okresie 5 lat poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie pomocy finansowej, ze zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z wyłączeniem pożyczki na remont mieszkania, a w przypadku krótszego okresu pełnienia urzędu na stanowisku prokuratora – od dnia powołania na stanowisko.

2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy prokuratora zamieszkującego w innej miejscowości niż miejscowość będąca siedzibą prokuratury, w której pełni służbę, a pomoc finansowa jest przeznaczona na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego w miejscowości będącej siedzibą tej prokuratury.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać udokumentowane informacje dotyczące planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej oraz sytuacji majątkowej i rodzinnej prokuratora lub prokuratora w stanie spoczynku, ubiegającego się o przyznanie pomocy finansowej, a w szczególności:

1) sposobu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych;

2) powierzchni planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej;

3) przewidywanych pełnych kosztów inwestycji;

4) zaangażowania środków własnych;

5) dotychczasowych warunków mieszkaniowych;

6) stanu rodziny, majątku i dochodów.

3. Wnioski o przyznanie pomocy finansowej są rozpatrywane dwa razy w roku – w kwietniu i październiku. Wnioski składa się do końca miesiąca poprzedzającego każdy z wymienionych miesięcy.

4. Przyznanie i wysokość pomocy finansowej jest uzależniona od wysokości wydatków ustalonych na ten cel w planie finansowym oraz wysokości środków pieniężnych postawionych do dyspozycji właściwemu dysponentowi, a także liczby złożonych wniosków oraz sytuacji mieszkaniowej, majątkowej i rodzinnej prokuratorów i prokuratorów w stanie spoczynku, ubiegających się o jej przyznanie.

2. Wnioski o przyznanie pomocy finansowej rozpatruje i umowę pożyczki zawiera:

1) Prokurator Generalny, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwej prokuratury apelacyjnej lub zebrania prokuratorów Prokuratury Generalnej – z prokuratorami i prokuratorami w stanie spoczynku, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 2, oraz prokuratorami apelacyjnymi;

2) Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, po zasięgnięciu opinii:

a) kolegium prokuratorów Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – z prokuratorami i prokuratorami w stanie spoczynku tej Komisji,

b) kolegium prokuratorów Biura Lustracyjnego – z prokuratorami i prokuratorami w stanie spoczynku tego Biura;

3) właściwy prokurator apelacyjny, po zasięgnięciu opinii kolegium tej prokuratury – z prokuratorami pełniącymi służbę i prokuratorami w stanie spoczynku, którzy pobierają uposażenie w stanie spoczynku na obszarze działania danej prokuratury apelacyjnej.

3. Nieprzyznanie pomocy finansowej, na żądanie wnioskodawcy uzasadnia się na piśmie.

2. Pożyczki udziela się na okres nie dłuższy niż 25 lat.

3. Pożyczka jest oprocentowana w stosunku rocznym w wysokości średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, określanego corocznie w ustawie budżetowej, z uwzględnieniem dokonanych spłat.

2. Szczegółowe warunki spłaty pożyczki określa umowa, o której mowa w § 5 ust. 1.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zwrotowi, w formie jednorazowej spłaty, podlega kwota niespłaconej pożyczki oprocentowanej w wysokości 7,3 % do dnia jej spłaty.

Minister Sprawiedliwości: K. Kwiatkowski

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 4, Nr 26, poz. 156 i 157, Nr 56, poz. 459, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474, Nr 219, poz. 1706 i Nr 223, poz. 1777.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie sposobu planowania i wykorzystywania środków na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych prokuratorów oraz warunków przyznawania pomocy finansowej z tych środków (Dz. U. Nr 80, poz. 728, z 2007 r. Nr 144, poz. 1013 oraz z 2008 r. Nr 204, poz. 1278), które traci moc z dniem 31 marca 2010 r. na podstawie ustawy z dnia 9 października 2009 r. o zmianie ustawy o prokuraturze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 178, poz. 1375 i Nr 219, poz. 1706).