Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 45 poz. 265

Na podstawie art. 16 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki, tryb i sposób powoływania do zawodowej służby wojskowej oraz nadawania pierwszych stopni wojskowych osobom, o których mowa w art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej „ustawą”, oraz nadawania stopni wojskowych w przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej żołnierza posiadającego bezpośrednio niższy stopień od stopnia etatowego stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony po powołaniu do zawodowej służby wojskowej;

2) szczegółowy tryb zawierania kontraktu i wzór kontraktu.

1) wykaz żołnierzy służby kandydackiej kończących uczelnię wojskową, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, szkolenie w uczelni wojskowej, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, oraz szkolenie wojskowe, o którym mowa w art. 124a ust. 2 ustawy, planowanych do powołania do zawodowej służby wojskowej:

a) na 90 dni przed planowanym terminem promocji,

b) na 60 dni przed planowanym terminem promocji – w przypadku szkolenia trwającego do 3 miesięcy;

2) wniosek zbiorczy o mianowanie na pierwszy stopień oficerski – na 35 dni przed planowanym terminem promocji.

2. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr:

1) po zasięgnięciu opinii właściwych dowódców jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, określa stanowiska służbowe dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2) przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej do podpisu, kierowany do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zbiorczy wniosek o mianowanie żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na pierwszy stopień oficerski;

3) wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do zawodowej służby wojskowej;

4) wydaje, dla celów ewidencyjnych, rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na stanowisko służbowe;

5) przesyła rektorowi-komendantowi uczelni wojskowej postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie mianowania żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na pierwszy stopień oficerski, rozkaz personalny o powołaniu tych żołnierzy do zawodowej służby wojskowej oraz rozkaz o ich wyznaczeniu na stanowisko służbowe.

3. Osoby, o których mowa w art. 124a ust. 1 pkt 2 ustawy, kończące służbę kandydacką powołuje się do służby stałej.

1) wykaz żołnierzy służby kandydackiej kończących szkołę podoficerską, planowanych do powołania do zawodowej służby wojskowej – na 60 dni przed planowanym terminem promocji;

2) wniosek zbiorczy o mianowanie na pierwszy stopień podoficerski – na 14 dni przed planowanym terminem promocji.

2. Organ, któremu podlega szkoła podoficerska:

1) w porozumieniu z dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr określa stanowiska służbowe dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2) przesyła wykazy imienne żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, planowanych do wyznaczenia na stanowiska służbowe, do organów, o których mowa w art. 10 pkt 3 ustawy, jeżeli sam nie jest tym organem;

3) wydaje rozkaz personalny o mianowaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów zawodowych;

4) wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do zawodowej służby wojskowej; w przypadku gdy nie jest organem właściwym do powołania, rozkaz ten wydaje organ nadrzędny, mający takie kompetencje;

5) przesyła komendantowi szkoły podoficerskiej i organowi, o którym mowa w art. 10 pkt 3 ustawy, rozkaz personalny o mianowaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów zawodowych oraz rozkaz personalny o powołaniu tych żołnierzy do zawodowej służby wojskowej.

3. Organ, o którym mowa w art. 10 pkt 3 ustawy:

1) wydaje dla celów ewidencyjnych rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na stanowisko służbowe i zawiera kontrakt;

2) przesyła komendantowi szkoły podoficerskiej rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na stanowisko służbowe.

2. Organ, któremu podlega ośrodek szkolenia:

1) w porozumieniu z dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, określa jednostki wojskowe dla żołnierzy wymienionych w ust. 1, w których żołnierze ci zostaną wyznaczeni na stanowiska służbowe;

2) przesyła wykazy imienne żołnierzy wymienionych w ust. 1, planowanych do powołania do zawodowej służby wojskowej, do organów, o których mowa w art. 10 pkt 4 ustawy, oraz do komendanta ośrodka szkolenia.

3. Komendant ośrodka szkolenia na podstawie wykazu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, kieruje żołnierzy służby kandydackiej kończących szkolenie w ośrodku szkolenia do organu właściwego do powołania do zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w art. 10 pkt 4 ustawy.

4. Organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w art. 10 pkt 4 ustawy:

1) wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 3, do zawodowej służby wojskowej;

2) wydaje dla celów ewidencyjnych rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierzy, o których mowa w ust. 3, na stanowisko służbowe;

3) zawiera z żołnierzami, o których mowa w ust. 3, kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej.

1) organ, który wyznaczył żołnierza na stanowisko służbowe, doręcza temu żołnierzowi rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej i rozkaz personalny o wyznaczeniu na stanowisko służbowe, a w przypadku powołania do służby kontraktowej zawiera również kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej;

2) rektor-komendant uczelni wojskowej lub komendant szkoły podoficerskiej:

a) wręcza dyplomy (świadectwa) ukończenia studiów lub nauki oraz akty mianowania na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów i podoficerów zawodowych,

b) kieruje żołnierza do jednostki wojskowej, w której żołnierz ten został wyznaczony na stanowisko służbowe, z dniem określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe.

2. Dzień stawienia się żołnierza w jednostce wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe, określa w rozkazie dziennym dowódca tej jednostki.

3. W przypadku nieusprawiedliwionego niestawienia się żołnierza w jednostce wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe, w terminie określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe lub w przypadku niewyrażenia przez niego zgody na zawarcie kontraktu, właściwy organ wojskowy, o którym mowa w art. 10 ustawy, wydaje rozkaz personalny stwierdzający wygaśnięcie rozkazu personalnego o powołaniu do zawodowej służby wojskowej.

4. O nieusprawiedliwionym niestawieniu się żołnierza w jednostce wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe, dowódca tej jednostki niezwłocznie informuje odpowiednio rektora-komendanta uczelni wojskowej, komendanta szkoły podoficerskiej lub komendanta ośrodka szkolenia.

2. Wojskowy komendant uzupełnień dokonuje analizy wolnych stanowisk służbowych w jednostkach wojskowych stacjonujących na obszarze pozostającym w jego właściwości miejscowej pod względem możliwości powołania żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej.

3. Gdy nie ma wolnych stanowisk służbowych lub gdy żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, wyrażą wolę pełnienia służby w innych jednostkach wojskowych, wojskowy komendant uzupełnień podejmuje działania zmierzające do powołania ich na stanowisko służbowe w określonej jednostce wojskowej, zgodne z ich kwalifikacjami.

4. Do końca każdego kwartału dowódcy jednostek wojskowych przesyłają dyrektorowi departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, za pośrednictwem organów, o których mowa w art. 10 pkt 3 ustawy, wykaz stanowisk służbowych, na które mogą być powołani żołnierze rezerwy i osoby, o których mowa w art. 17a ust. 1 ustawy.

5. Po wyrażeniu przez żołnierza rezerwy lub osobę, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, woli pełnienia zawodowej służby wojskowej na określonym stanowisku służbowym wojskowy komendant uzupełnień ustala z zainteresowanymi oraz z organem właściwym do wyznaczenia na stanowisko służbowe termin i miejsce przeprowadzenia rozmowy.

6. Rozmowę z żołnierzem rezerwy lub z osobą, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, przeprowadza organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe.

7. Po przeprowadzeniu rozmowy organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe występuje do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr o wyrażenie zgody na wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 14 pkt 6.

8. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr wydaje zgodę na podstawie określonych na dany rok kalendarzowy limitów powołań do zawodowej służby wojskowej.

9. Limity, o których mowa w ust. 8, określa Minister Obrony Narodowej na wniosek dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, uwzględniając przy tym potrzeby Sił Zbrojnych.

10. Przed wydaniem zgody, o której mowa w ust. 8, dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr może zasięgnąć opinii osób, o których mowa w art. 35 ust. 3 ustawy.

11. Po wyrażeniu zgody przez dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe wydaje żołnierzowi rezerwy lub osobie, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 14 pkt 6, zamieszczając w nim informacje o stanowisku służbowym, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy.

12. Po uzyskaniu zaświadczenia, o którym mowa w ust. 14 pkt 6, żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, składają wojskowemu komendantowi uzupełnień pisemny wniosek o powołanie do zawodowej służby wojskowej, zwany dalej „wnioskiem”.

13. Wnioski kierowane do Ministra Obrony Narodowej przesyła się za pośrednictwem dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

14. Do wniosku żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, dołączają:

1) życiorys;

2) odpis skrócony aktu urodzenia;

3) odpis lub kopię uwierzytelnioną dokumentu stwierdzającego uzyskanie wymaganego wykształcenia;

4) informację o osobie z Krajowego Rejestru Karnego wystawioną nie wcześniej niż 30 dni przed upływem terminu złożenia wniosku;

5) kopię uwierzytelnioną dowodu osobistego;

6) zaświadczenie organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe o możliwości wyznaczenia na stanowisko służbowe;

7) dokument potwierdzający posiadany przez osobę stopień, o którym mowa w art. 17a ust. 1 ustawy;

8) inne uwierzytelnione dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji i umiejętności niezbędnych na stanowisku służbowym, na które zainteresowani mają być wyznaczeni po powołaniu do zawodowej służby wojskowej.

15. Dokumenty wymienione w ust. 14 pkt 3, 5 i 8 może uwierzytelnić organ wojskowy, który przyjmuje dokumenty od żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy.

16. Wojskowy komendant uzupełnień po analizie dokumentów, o których mowa w ust. 14, kieruje żołnierza rezerwy lub osobę, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do właściwej wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej oraz do wojskowej pracowni psychologicznej w celu wydania orzeczenia psychologicznego w zakresie braku przeciwwskazań do pełnienia zawodowej służby wojskowej.

17. Wniosek wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 14, uwierzytelnioną kopią wtórnika karty ewidencyjnej, kartą ewidencyjną kandydata na żołnierza zawodowego, opinią dotyczącą wcześniejszych okresów pełnienia służby wojskowej, sporządzoną na podstawie dokumentów znajdujących się w wojskowej komendzie uzupełnień, oraz teczką akt personalnych – w przypadku byłych żołnierzy zawodowych, wojskowy komendant uzupełnień przesyła do właściwego organu wojskowego, o którym mowa w art. 10 ustawy.

2. W przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej żołnierza rezerwy posiadającego niższy stopień wojskowy od stopnia etatowego stanowiska służbowego, na które ma być wyznaczony po powołaniu do zawodowej służby wojskowej, właściwy organ wojskowy wydaje decyzję o mianowaniu tego żołnierza na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska służbowego.

3. Organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe powiadamia wojskowego komendanta uzupełnień o:

1) powołaniu żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej, wskazując równocześnie termin i miejsce skierowania żołnierza lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, w celu zawarcia kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej;

2) zawartym kontrakcie na pełnienie zawodowej służby wojskowej i wydanym dla celów ewidencyjnych rozkazie personalnym o wyznaczeniu żołnierza lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, powołanej do zawodowej służby wojskowej, na stanowisko służbowe, wskazując równocześnie termin i miejsce skierowania żołnierza do jednostki wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe.

4. Organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe powiadamia wojskowego komendanta uzupełnień o:

1) powołaniu żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej oraz terminie i miejscu skierowania żołnierza lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, w celu zawarcia kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej albo wydanym rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe;

2) zawartym kontrakcie na pełnienie zawodowej służby wojskowej i wydanym dla celów ewidencyjnych rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, powołanej do zawodowej służby wojskowej;

3) terminie i miejscu skierowania żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej.

2. Skierowanie doręcza się żołnierzowi rezerwy lub osobie, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, co najmniej na 30 dni przed dniem stawienia się w jednostce wojskowej, w której zostali oni wyznaczeni na stanowisko służbowe, określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu żołnierza na stanowisko służbowe.

3. Jednocześnie z doręczeniem skierowania wojskowy komendant uzupełnień zawiadamia pracodawcę zatrudniającego żołnierza rezerwy lub osobę, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, o powołaniu do zawodowej służby wojskowej.

2. Dzień stawienia się żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, w jednostce wojskowej stwierdza w rozkazie dziennym dowódca tej jednostki.

3. Organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, w porozumieniu z organem właściwym do wyznaczenia na stanowisko, określa potrzebę i zakres szkolenia wojskowego osoby, o której mowa w art. 17a ustawy, powołanej do zawodowej służby wojskowej.

2. Jeżeli wojskowy komendant uzupełnień w terminie 14 dni od dnia stawienia się żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, określonego w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe w jednostce wojskowej, nie otrzyma potwierdzenia stawienia się, ustala przyczyny niestawiennictwa i zawiadamia o tym bezpośrednio organ, który wydał rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej, oraz organ, który wydał rozkaz personalny o wyznaczeniu tego żołnierza na stanowisko służbowe.

3. W przypadku niestawienia się żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do pełnienia zawodowej służby wojskowej w terminie określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe i niewyjaśnienia przyczyn tego niestawienia lub w przypadku niewyrażenia przez nich zgody na zawarcie kontraktu, właściwy organ wojskowy, o którym mowa w art. 10 ustawy, wydaje rozkaz personalny stwierdzający wygaśnięcie rozkazu personalnego o powołaniu do służby.

4. Jeżeli żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, usprawiedliwili przyczyny niestawienia się do pełnienia zawodowej służby wojskowej w terminie określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe, zawiera się nowy kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej i wydaje się nowy rozkaz personalny o wyznaczeniu na stanowisko służbowe.

2. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniesionego przez żołnierza służby kontraktowej wniosku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, właściwy organ zawiera z tym żołnierzem kolejny kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej lub wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierza do służby stałej. Odmowa zawarcia kolejnego kontraktu lub powołania żołnierza do służby stałej następuje w formie rozkazu personalnego.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 206, poz. 1288 i Nr 208, poz. 1308, z 2009 r. Nr 26, poz. 157, Nr 79, poz. 669, Nr 161, poz. 1278 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 143.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie powoływania do zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 80, poz. 477), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosownie do brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 79, poz. 669 i Nr 161, poz. 1278).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 9 marca 2010 r. (poz. 265)