Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 6 poz. 31

Na podstawie art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540) zarządza się, co następuje:

1) sposób postępowania przy użyciu broni palnej i szczegółowe warunki jej użycia;

2) sposób dokumentowania faktu użycia broni palnej.

2. Przez użycie broni palnej w przypadkach, o których mowa w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, zwanej dalej „ustawą”, rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w § 3.

1) po uprzednim okrzyku „SŁUŻBA CELNA” wezwać osobę do zachowania się zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni, niebezpiecznego narzędzia lub odstąpienia od użycia przemocy;

2) w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt 1, zagrozić użyciem broni palnej, wzywając „STÓJ – BO STRZELAM”;

3) oddać strzał ostrzegawczy w bezpiecznym kierunku, jeżeli wezwania określone w pkt 1 i 2 okażą się bezskuteczne.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach, gdy z zachowania osoby posiadającej broń lub niebezpieczne narzędzie wynika, że wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego.

3. Użycie broni palnej w sytuacjach, o których mowa w ust. 2, musi być poprzedzone okrzykiem „SŁUŻBA CELNA, STÓJ – BO STRZELAM”.

2. Funkcjonariusz może odstąpić od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy jest zapewnione bezzwłoczne udzielenie pomocy przez inne właściwe podmioty, obowiązane do tego na podstawie odrębnych przepisów.

1) zabezpieczenia śladów w miejscu zdarzenia i niedopuszczenia w to miejsce osób postronnych;

2) w miarę możliwości, ustalenia świadków zdarzenia.

1) zabezpieczyć miejsce zdarzenia do czasu przybycia Policji;

2) w miarę możliwości ustalić świadków zdarzenia;

3) powiadomić dyżurnego w izbie celnej właściwej ze względu na miejsce zdarzenia, zwanego dalej „dyżurnym”, oraz swojego bezpośredniego przełożonego;

4) sporządzić w tej sprawie pisemną informację.

2. Pisemna informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, zawiera:

1) wskazanie imienia, nazwiska i stopnia służbowego funkcjonariusza;

2) wskazanie typu i numeru seryjnego użytej broni palnej;

3) określenie czasu i miejsca użycia broni palnej;

4) imię, nazwisko i adres osoby, wobec której użyto broni palnej, o ile ustalenie takich danych jest możliwe;

5) szczegółowe uzasadnienie użycia broni palnej;

6) opis działań funkcjonariusza poprzedzających użycie broni palnej;

7) określenie skutków użycia broni palnej;

8) imiona, nazwiska i adresy zamieszkania ewentualnych świadków zdarzenia, o ile ustalenie takich danych jest możliwe;

9) adnotację o udzielonej osobie poszkodowanej pierwszej pomocy;

10) wskazanie innych istotnych okoliczności i faktów dotyczących zdarzenia;

11) podpis funkcjonariusza sporządzającego informację.

1) zbadanie, czy użycie broni palnej lub oddanie strzału ostrzegawczego nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami;

2) niezwłoczne zawiadomienie swojego przełożonego o każdym przypadku użycia broni palnej lub oddania strzału ostrzegawczego.

2. Jeżeli w wyniku użycia broni palnej nastąpiły śmierć lub zranienie człowieka, dyżurny jest obowiązany oprócz jednostki, o której mowa w ust. 1, powiadomić niezwłocznie również właściwego miejscowo prokuratora.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk