REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 214 poz. 1661
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROZWOJU REGIONALNEGO1)
z dnia 7 grudnia 2009 r.
w sprawie udzielania pomocy na inwestycje w zakresie: energetyki, infrastruktury telekomunikacyjnej, infrastruktury sfery badawczo-rozwojowej, lecznictwa uzdrowiskowego w ramach regionalnych programów operacyjnych
Na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 i Nr 157, poz. 1241) zarządza się, co następuje:
1) energetyki,
2) infrastruktury telekomunikacyjnej służącej przesyłowi danych, głosu lub obrazu,
3) infrastruktury sfery badawczo-rozwojowej,
4) lecznictwa uzdrowiskowego
– zwanej dalej „pomocą”.
1) dużym projekcie inwestycyjnym – należy przez to rozumieć projekt w rozumieniu art. 2 pkt 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (WE) nr 800/2008”;
2) mikroprzedsiębiorcy, małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;
3) podmiocie udzielającym pomocy – należy przez to rozumieć podmiot udzielający pomocy, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
1) w zakresie energetyki – przedsiębiorstwom energetycznym w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.2)),
2) w zakresie infrastruktury telekomunikacyjnej – przedsiębiorcom telekomunikacyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.3)),
3) w zakresie infrastruktury sfery badawczo-rozwojowej – podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych, w tym w szczególności szkołom wyższym, jednostkom naukowym, przedsiębiorcom,
4) w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego – zakładom lecznictwa uzdrowiskowego w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399, z 2007 r. Nr 133, poz. 921 oraz z 2009 r. Nr 62, poz. 504)
– zwanym dalej „beneficjentami pomocy”.
2. Pomoc nie może być udzielana beneficjentom pomocy będącym w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu pkt 9–11 Komunikatu Komisji w sprawie wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2, z późn. zm.).
1) dywersyfikację źródeł energii i zwiększenie udziału energii elektrycznej i cieplnej wytwarzanej w sposób przyjazny środowisku w bilansie energetycznym oraz zwiększenie efektywności energetycznej, zabezpieczenie bezpieczeństwa dostaw lub ograniczenia strat energii;
2) poprawę jakości i dostępu do usług telekomunikacyjnych;
3) wspieranie działalności badawczo-rozwojowej poprzez zwiększenie zdolności podmiotów do świadczenia usług w zakresie prac badawczych i rozwojowych;
4) poprawę jakości usług lecznictwa uzdrowiskowego.
2. Pomoc może być udzielana na realizację nowych inwestycji lub tworzenie nowych miejsc pracy związanych z nową inwestycją w województwie objętym danym regionalnym programem operacyjnym.
3. Nowa inwestycja obejmuje:
1) inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne związane z:
a) utworzeniem nowego przedsiębiorstwa,
b) rozbudową istniejącego przedsiębiorstwa,
c) dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa poprzez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów lub
d) zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego w istniejącym przedsiębiorstwie;
2) nabycie środków trwałych bezpośrednio związanych z przedsiębiorstwem, które zostało zamknięte lub zostałoby zamknięte, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym środki nabywane są przez inwestora niezależnego od zbywcy.
4. Nową inwestycją nie jest:
1) inwestycja prowadząca wyłącznie do odtworzenia zdolności produkcyjnych;
2) nabycie udziałów lub akcji przedsiębiorstwa.
5. Tworzenie nowych miejsc pracy związanych z nową inwestycją oznacza przyrost netto liczby pracowników w stosunku do średniej z poprzednich 12 miesięcy, w wyniku realizacji nowej inwestycji, w okresie 3 lat od dnia jej zakończenia. Do liczby pracowników wlicza się pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie jednego roku, pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz pracowników sezonowych, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.
1) w zakresie energetyki – polegające w szczególności na:
a) budowie lub przebudowie infrastruktury i urządzeń służących do produkcji, dystrybucji lub przesyłu energii elektrycznej lub cieplnej, w tym z odnawialnych źródeł energii,
b) budowie lub przebudowie infrastruktury i urządzeń służących do produkcji, dystrybucji lub przesyłu energii elektrycznej i cieplnej w skojarzeniu, w tym z odnawialnych źródeł energii,
c) budowie lub przebudowie infrastruktury i urządzeń służących do produkcji lub przesyłu gazu ziemnego,
d) zakupie lub modernizacji urządzeń służących do produkcji, przetwarzania, dystrybucji lub przesyłu energii elektrycznej lub cieplnej;
2) w zakresie infrastruktury telekomunikacyjnej – polegające w szczególności na:
a) budowie lub przebudowie telekomunikacyjnych sieci szkieletowych,
b) budowie lub przebudowie telekomunikacyjnych sieci dostępowych,
c) budowie lub przebudowie systemów lub centrów zarządzania sieciami teleinformatycznymi wraz z ich wyposażeniem;
3) w zakresie infrastruktury sfery badawczo-rozwojowej – polegające w szczególności na:
a) budowie lub przebudowie infrastruktury służącej do prowadzenia prac badawczych i rozwojowych, wraz z zakupem niezbędnego wyposażenia, lub
b) zakupie urządzeń służących do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej;
4) w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego – polegające w szczególności na:
a) przebudowie lub rozbudowie zakładów opieki zdrowotnej świadczących usługi lecznictwa uzdrowiskowego wraz z zakupem niezbędnego wyposażenia lub
b) zakupie urządzeń służących bezpośrednio do świadczenia usług w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego.
1) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania gruntów;
2) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej;
3) nabycie lub wytworzenie środków trwałych, w tym:
a) budowli i budynków pod warunkiem, że ich nabycie pozostaje w bezpośrednim związku z celami projektu inwestycyjnego objętego pomocą,
b) maszyn i urządzeń,
c) narzędzi, przyrządów i aparatury,
d) wyposażenia technicznego dla prac biurowych,
e) infrastruktury technicznej związanej z nową inwestycją, w szczególności dróg wewnętrznych, przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych lub telekomunikacyjnych;
4) nabycie wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii poprzez nabycie patentów, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:
a) będą wykorzystywane wyłącznie w ramach przedsiębiorstwa, które otrzymało pomoc,
b) będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,
c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych, przy czym kupujący nie może sprawować kontroli nad sprzedawcą a sprzedawca nad kupującym w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz. Urz. WE L 24 z 29.01.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 40),
d) będą stanowić aktywa beneficjenta pomocy przez co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego i średniego przedsiębiorcy – co najmniej przez 3 lata;
5) prace związane z przygotowaniem projektu, w tym:
a) nadzór techniczny,
b) przygotowanie dokumentacji technicznej,
c) przygotowanie ekspertyz, badań, analiz technicznych, finansowych, ekonomicznych oraz specjalistycznych.
2. Nabycie środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, może nastąpić również w drodze umowy leasingu.
3. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing ruchomych środków trwałych, powinna ona zawierać zobowiązanie do przeniesienia własności tych środków na beneficjenta pomocy po zakończeniu trwania umowy.
4. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing nieruchomości, powinien on trwać przez okres co najmniej 5 lat od przewidywanego zakończenia realizacji inwestycji. W przypadku gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, okres ten wynosi co najmniej 3 lata.
5. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, powinny być nowe, z wyłączeniem środków trwałych nabytych przez beneficjenta pomocy będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą lub środków trwałych nabytych w ramach projektu, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 2.
6. W przypadku beneficjenta pomocy innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, wydatki określone w ust. 1 pkt 4 uwzględnia się w wysokości nieprzekraczającej 50 % całkowitych wydatków kwalifikowalnych.
7. Wydatki na prace, o których mowa w ust. 1 pkt 5, uwzględnia się w wysokości nieprzekraczającej 50 % faktycznie poniesionych wydatków na te prace, wyłącznie w przypadku gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca.
8. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.
9. Wydatki, o których mowa w ust. 1, pomniejsza się o podatek od towarów i usług, chyba że zgodnie z odrębnymi przepisami beneficjentowi pomocy nie przysługuje prawo jego zwrotu lub odliczenia.
1) wynagrodzenia brutto;
2) obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.
1) 50 % – na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;
2) 40 % – na obszarach należących do województw: śląskiego, pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, a w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
3) 30 % – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.
2. W przypadku mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu oraz z wyłączeniem pomocy udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1, może ulec zwiększeniu o:
1) 10 punktów procentowych – w przypadku średniego przedsiębiorcy;
2) 20 punktów procentowych – w przypadku mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy.
3. Maksymalną wartość pomocy udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego ustala się zgodnie z wzorem określonym w § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz. U. Nr 190, poz. 1402).
2. Pomoc obliczana na podstawie wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1–4, może być udzielana wraz z pomocą obliczaną na podstawie wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 8, pod warunkiem że łączna wielkość pomocy nie przekracza maksymalnej intensywności określonej w § 9 ust. 1 i 2 albo wartości pomocy ustalonej zgodnie z § 9 ust. 3, przy czym przy ustaleniu maksymalnej wielkości pomocy bierze się pod uwagę wyższą kwotę wydatków, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1–4, albo wydatków, o których mowa w § 8.
1) celu i przedmiotu realizacji projektu, o których mowa w § 5 i 6;
2) wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 7 i 8;
3) intensywności pomocy, o której mowa w § 9;
4) trwałości realizacji projektu.
2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, uznaje się za spełniony, w przypadku gdy inwestycja zostanie utrzymana w regionie, w którym udzielono pomocy przez okres co najmniej 5 lat od dnia jej zakończenia. W przypadku gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, podmiot udzielający pomocy może skrócić ten okres do 3 lat.
3. W przypadku obliczania maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy w odniesieniu do wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 8, miejsca pracy utworzone w wyniku realizacji inwestycji powinny być utrzymane przez okres 5 lat, licząc od dnia ich utworzenia. W przypadku gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, podmiot udzielający pomocy może skrócić ten okres do 3 lat.
4. Wymiana maszyn lub urządzeń, które z uwagi na szybki postęp technologiczny stały się przestarzałe w okresie, o którym mowa w ust. 2, nie będzie uznana za nieutrzymanie inwestycji, o ile działalność gospodarcza związana z inwestycją będzie prowadzona przez beneficjenta pomocy przez minimalny wymagany okres.
5. W przypadku obliczania maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy w odniesieniu do wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1–4, beneficjent pomocy powinien wnieść wkład własny odpowiadający co najmniej 25 % wydatków kwalifikowalnych, pochodzący ze środków własnych lub z zewnętrznych źródeł finansowania, w formie pozbawionej wsparcia ze środków publicznych.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) nazwę beneficjenta pomocy;
2) tytuł i miejsce realizacji projektu;
3) cel realizacji projektu;
4) opis projektu;
5) opis rezultatów realizacji projektu;
6) harmonogram realizacji projektu;
7) wartość projektu;
8) wydatki kwalifikowalne;
9) wnioskowaną kwotę dofinansowania;
10) źródła finansowania projektu.
3. Podmiot udzielający pomocy przeprowadza ocenę wniosku w oparciu o:
1) kryteria, o których mowa w § 11;
2) kryteria, o których mowa w art. 65 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.).
4. Po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w ust. 3, beneficjentowi pomocy przyznawana jest pomoc w formie bezzwrotnego dofinansowania, przeznaczonego na pokrycie części wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w § 7 ust. 1 lub § 8, na podstawie umowy o dofinansowanie.
5. Podmiot udzielający pomocy jest zobowiązany do poinformowania beneficjenta pomocy o numerze referencyjnym programu pomocowego, na podstawie którego udzielana jest pomoc.
2. Przez rozpoczęcie prac związanych z realizacją projektu należy rozumieć podjęcie prac budowlanych lub pierwszego prawnie wiążącego zobowiązania do zamówienia ruchomych środków trwałych, z wyłączeniem przygotowania lub opracowania dokumentacji projektowej.
3. Prace związane z przygotowaniem projektu, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 5, mogą się rozpocząć po dniu wejścia w życie rozporządzenia.
4. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane przez podmiot udzielający pomocy w terminie do 60 dni od dnia wpływu wniosku o dofinansowanie i nie stanowi podstawy do roszczeń o przyznanie i wypłatę pomocy.
2. Łączna wartość pomocy, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy określonej w § 9 ust. 1 i 2 albo wartości pomocy ustalonej zgodnie z § 9 ust. 3.
1) 22,5 mln euro – dla inwestycji realizowanych na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego;
2) 30 mln euro – dla inwestycji realizowanych na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
3) 37,5 mln euro – dla inwestycji realizowanych na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego.
Minister Rozwoju Regionalnego: E. Bieńkowska
|
1) Minister Rozwoju Regionalnego kieruje działem administracji rządowej - rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju Regionalnego (Dz. U. Nr 216, poz. 1600).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 52, poz. 343, Nr 115, poz. 790 i Nr 130, poz. 905, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 69, poz. 586 i Nr 165, poz. 1316.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr 85, poz. 716.
- Data ogłoszenia: 2009-12-16
- Data wejścia w życie: 2009-12-31
- Data obowiązywania: 2013-12-31
- Dokument traci ważność: 2014-06-30
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA