REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 172 poz. 1337

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW1)

z dnia 2 października 2009 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla działów i grup ubezpieczeń

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 147 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:

§ 1.
W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2003 r. w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla działów i grup ubezpieczeń (Dz. U. Nr 211, poz. 2060) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 1 w ust. 1:

a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:

„1a) reasekuracji czynnej – należy przez to rozumieć reasekurację czynną i retrocesję czynną;

1b) zakładzie ubezpieczeń ze znaczącym udziałem działalności reasekuracyjnej – należy przez to rozumieć zakład ubezpieczeń, którego:

a) składka przypisana brutto z reasekuracji czynnej w ostatnim roku obrotowym poprzedzającym dany rok obrotowy przekracza 10 % całkowitej składki przypisanej brutto lub

b) składka przypisana brutto z reasekuracji czynnej w ostatnim roku obrotowym poprzedzającym dany rok obrotowy przekracza kwotę równowartości w złotych 50 000 000 euro, lub

c) rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe z reasekuracji czynnej w ujęciu brutto przekraczają 10 % łącznych rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w ujęciu brutto, utworzonych na koniec ostatniego roku obrotowego poprzedzającego dany rok obrotowy;”,

b) w pkt 3 lit. b i c otrzymują brzmienie:

„b) przeciętnej rocznej kwocie odszkodowań i świadczeń – należy przez to rozumieć jedną trzecią, o ile długość okresu porównawczego wynosi 36 miesięcy, albo jedną siódmą, o ile długość okresu porównawczego wynosi 84 miesiące, sumy odszkodowań i świadczeń wypłaconych z ubezpieczeń bezpośrednich i reasekuracji czynnej w okresie porównawczym, kosztów likwidacji szkód i windykacji regresów oraz kosztów poniesionych w celu uzyskania dotacji dotyczących okresu porównawczego i wielkości rezerw na niewypłacone odszkodowania i świadczenia według stanu na ostatni dzień okresu porównawczego, pomniejszonej o otrzymane zwroty, regresy, wszelkie odzyski, w tym również odzyski ze sprzedaży pozostałości po szkodach i dotacje, uzyskane w okresie porównawczym, i wielkość rezerw na niewypłacone odszkodowania i świadczenia według stanu na pierwszy dzień okresu porównawczego, przy czym:

w powyższym obliczeniu wykorzystuje się dane niepomniejszone o udział reasekuratorów i retrocesjonariuszy,

dla potrzeb obliczenia marginesu wypłacalności dane dotyczące grup ubezpieczeń 11, 12 i 13 działu II załącznika do ustawy zwiększa się o 50 %,

długość okresu porównawczego wynosi 36 miesięcy, z wyjątkiem sytuacji, gdy co najmniej 50 % składek przypisanych w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień, na który obliczany jest margines wypłacalności, z ubezpieczeń bezpośrednich i reasekuracji czynnej, dotyczy ubezpieczenia ryzyka burzy, gradu, mrozu lub kredytu wtedy długość okresu porównawczego wynosi 84 miesiące,

ostatnim dniem okresu porównawczego jest dzień, na który obliczany jest margines wypłacalności,

c) współczynniku reasekuracyjnym – należy przez to rozumieć stosunek procentowy łącznej sumy odszkodowań na udziale własnym (po potrąceniu udziału reasekuratorów i retrocesjonariuszy) wypłaconych w okresie ostatnich 36 miesięcy (lub w okresie całej działalności, gdy zakład ubezpieczeń prowadzi działalność krócej niż 3 lata), powiększonych o koszty likwidacji szkód i windykacji regresów oraz koszty poniesione w celu uzyskania dotacji dotyczące okresu porównawczego, po potrąceniu wszelkich zwrotów, regresów, odzysków i dotacji, zwiększonej o kwotę rezerwy na niewypłacone odszkodowania na udziale własnym na koniec tego okresu i zmniejszonej o kwotę rezerwy na niewypłacone odszkodowania na udziale własnym na początek tego okresu, do sumy odszkodowań brutto wypłaconych w tym okresie, powiększonych o koszty likwidacji szkód i windykacji regresów oraz koszty poniesione w celu uzyskania dotacji dotyczących okresu porównawczego, po potrąceniu wszelkich zwrotów, regresów, odzysków i dotacji, skorygowanej o zwiększenie lub zmniejszenie rezerwy na niewypłacone odszkodowania brutto; jeżeli powyższy stosunek jest mniejszy niż 50 % i jest liczbą nieujemną, jako wielkość współczynnika reasekuracyjnego przyjmuje się 50 %; jeżeli powyższy stosunek jest większy niż 100 % albo jest liczbą ujemną, albo kwota w mianowniku powyższego stosunku jest równa zero, jako wielkość współczynnika reasekuracyjnego przyjmuje się 100 %.”;

2) § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. 1. Wysokości obowiązujących bazowych wartości kwot:

1) KG1, KG2 i KG3, o których mowa w § 8 i 9, służących do określenia minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego, wynoszą odpowiednio 3 000 000 euro, 2 000 000 euro i 3 000 000 euro;

2) KGR1 i KGR2, o których mowa w § 8a i 9a, służących do określenia minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego zakładu ubezpieczeń ze znaczącym udziałem działalności reasekuracyjnej, wynoszą 3 000 000 euro;

3) T1 i T2, o których mowa w załączniku nr 3 do rozporządzenia w pkt 2 i 3, wykorzystywanych przy wyliczeniu marginesu wypłacalności, wynoszą odpowiednio 50 000 000 euro i 35 000 000 euro.

2. Wysokości kwot, o których mowa w ust. 1, ogłasza organ nadzoru co roku w terminie do dnia 20 października w Dzienniku Urzędowym Komisji Nadzoru Finansowego, z uwzględnieniem zmian europejskiego indeksu cen konsumpcyjnych, publikowanego przez Urząd Statystyczny Unii Europejskiej.

3. Jeżeli procentowy wzrost europejskiego indeksu cen konsumpcyjnych w okresie od dnia ostatniej zmiany obowiązujących wartości kwot KG1, KG2, KG3, T1 i T2 do dnia 20 marca danego roku:

1) wynosi co najmniej 5 %, to nowe obowiązujące wartości tych kwot są ustalane przez zwiększenie bazowych wartości kwot o procentową wielkość zmiany indeksu cen konsumpcyjnych, w okresie od dnia 20 marca 2002 r. do dnia 20 marca danego roku, z zaokrągleniem w górę do wielokrotności 100 000 euro;

2) jest mniejszy niż 5 %, to obowiązujące wartości tych kwot nie ulegają zmianie.

4. Jeżeli procentowy wzrost europejskiego indeksu cen konsumpcyjnych, w okresie od dnia ostatniej zmiany obowiązujących wartości kwot KGR1 i KGR2 do dnia 10 grudnia danego roku:

1) wynosi co najmniej 5 %, to nowe obowiązujące wartości tych kwot są ustalane przez zwiększenie bazowych wartości kwot o procentową wielkość zmiany europejskiego indeksu cen konsumpcyjnych, w okresie od dnia 10 grudnia 2005 r. do dnia 10 grudnia danego roku, z zaokrągleniem w górę do wielokrotności 100 000 euro;

2jest mniejszy niż 5 %, to obowiązujące wartości tych kwot nie ulegają zmianie.

5. W przypadku gdy wysokość obowiązujących wartości kwot KG1, KG2, KG3, KGR1, KGR2, T1 i T2 ulega zmianie w danym roku obrotowym, mają one zastosowanie od początku następnego roku obrotowego.”;

3) § 6 otrzymuje brzmienie:

„§ 6. Margines wypłacalności zakładu ubezpieczeń wykonującego działalność w zakresie ubezpieczeń działu I załącznika do ustawy, wymagającą obliczenia marginesu wypłacalności według co najmniej dwóch sposobów, o których mowa w § 3–5, jest równy sumie kwot określających marginesy wypłacalności, wyliczonych zgodnie z załącznikami, o których mowa w § 3–5, z zastrzeżeniem § 6a.”;

4) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu:

„§ 6a. Margines wypłacalności zakładu ubezpieczeń ze znaczącym udziałem działalności reasekuracyjnej, który wykonuje działalność w zakresie działu I załącznika do ustawy, stanowi sumę kwot określających:

1) margines wypłacalności zakładu ubezpieczeń, wyliczony zgodnie z załącznikami, o których mowa w § 3–5, dla wykonywanej działalności ubezpieczeniowej oraz

2) margines wypłacalności zakładu reasekuracji, wyliczony zgodnie z załącznikami, o których mowa w § 3–5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 października 2009 r. w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności zakładów reasekuracji oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla rodzajów reasekuracji (Dz. U. Nr 169, poz. 1330), dla wykonywanej działalności reasekuracyjnej.”;

5) po § 8 dodaje się § 8a w brzmieniu:

„§ 8a. Minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego dla zakładu ubezpieczeń ze znaczącym udziałem działalności reasekuracyjnej, w formie spółki akcyjnej, który wykonuje działalność w zakresie:

1) działu I załącznika do ustawy, wynosi równowartość w złotych większej z dwóch obowiązujących wartości kwot:

a) KG1 albo

b) KGR1;

2) działu II załącznika do ustawy, wynosi równowartość w złotych większej z dwóch obowiązujących wartości kwot:

a) KG2 albo KGR2, jeśli zakład prowadzi działalność wyłącznie w zakresie ryzyk klasyfikowanych w grupach 1–9 i 16–18 wymienionych w załączniku do ustawy,

b) KG3 albo KGR2, jeśli zakład prowadzi działalność w zakresie ryzyk, z których przynajmniej jedno ryzyko jest klasyfikowane w grupach 10–15 wymienionych w załączniku do ustawy.”;

6) po § 9 dodaje się § 9a w brzmieniu:

„§ 9a. Minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego dla zakładu ubezpieczeń ze znaczącym udziałem działalności reasekuracyjnej, w formie towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, który wykonuje działalność w zakresie:

1) działu I załącznika do ustawy, wynosi równowartość w złotych większej z dwóch obowiązujących wartości:

a) 75 % kwoty KG1 albo

b) 100 % kwoty KGR1;

2) działu II załącznika do ustawy, wynosi równowartość w złotych większej z dwóch obowiązujących wartości:

a) 75 % kwoty KG2 albo 100 % kwoty KGR2, jeśli zakład prowadzi działalność wyłącznie w zakresie ryzyk klasyfikowanych w grupach 1–9 i 16–18 wymienionych w załączniku do ustawy,

b) 75 % kwoty KG3 albo 100 % kwoty KGR2, jeśli zakład prowadzi działalność w zakresie ryzyk, z których przynajmniej jedno ryzyko jest klasyfikowane w grupach 10–15 wymienionych w załączniku do ustawy.”;

7) uchyla się § 10;

8) w załączniku nr 1 do rozporządzenia w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) składnik S1 oblicza się w sposób następujący:

a) jeśli B < 85 %, to S1 = 4 % x A x 85 %,

b) jeśli B > 85 %, to S1 = 4 % x A x B,

gdzie:

B – współczynnik oznaczający stosunek procentowy rezerwy matematycznej na udziale własnym do rezerwy matematycznej brutto, według stanu na dzień, na który obliczany jest margines wypłacalności.

A – współczynnik oznaczający rezerwę matematyczną brutto, według stanu na dzień, na który obliczany jest margines wypłacalności;”;

9) w załączniku nr 2 do rozporządzenia ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W grupie 3 działu I załącznika do ustawy margines wypłacalności (MW) oblicza się w sposób następujący:

a) jeśli F < 85 %,

to MW = (4 % x E1 + 1 % x E2) x 85 % + E3,

b) jeśli F ≥ 85 %,

to MW = (4 % x E1 + 1 % x E2) x F + E3,

gdzie:

F – współczynnik oznaczający stosunek procentowy rezerwy matematycznej na udziale własnym do rezerwy matematycznej brutto, według stanu na dzień, na który obliczany jest margines wypłacalności,

E1 – współczynnik oznaczający rezerwę matematyczną brutto, według stanu na dzień, na który obliczany jest margines wypłacalności, w przypadku gdy zakład ubezpieczeń ponosi ryzyko inwestycyjne, przez co rozumie się, że wynik ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego obciąża zakład ubezpieczeń,

E2 – współczynnik oznaczający rezerwę matematyczną brutto, według stanu na dzień, na który obliczany jest margines wypłacalności, w przypadku gdy zakład ubezpieczeń nie ponosi ryzyka inwestycyjnego, a maksymalny poziom kosztów związanych z zarządzaniem polisą, pokrywanych przez ubezpieczającego, jest ustalony na okres przekraczający 5 lat,

E3 – współczynnik oznaczający 25 % wartości kosztów administracyjnych dotyczących danego rodzaju ubezpieczeń, poniesionych przez zakład ubezpieczeń w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień, na który obliczany jest margines wypłacalności, w przypadku gdy zakład ubezpieczeń nie ponosi ryzyka inwestycyjnego, a maksymalny poziom kosztów związanych z zarządzaniem polisą, pokrywanych przez ubezpieczającego, nie jest ustalony na okres przekraczający 5 lat.”.

§ 2.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.

Minister Finansów: w z. E. Suchocka-Roguska

 

1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 216, poz. 1592).

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 143, poz. 1204, Nr 167, poz. 1396, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 50, poz. 331, Nr 82, poz. 557, Nr 102, poz. 691 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 234, poz. 1571 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 97, poz. 802, Nr 115, poz. 962, Nr 165, poz. 1316 i Nr 166, poz. 1317.

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2009-10-15
  • Data wejścia w życie: 2010-01-01
  • Data obowiązywania: 2010-01-01
  • Dokument traci ważność: 2016-01-01

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA