Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 143 poz. 1165

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 2 grudnia 1946 r. została sporządzona w Waszyngtonie Międzynarodowa Konwencja o uregulowaniu połowów wielorybów, w następującym brzmieniu:

Przekład

Międzynarodowa Konwencja
o uregulowaniu połowów wielorybów

Rządy, których należycie upoważnieni przedstawiciele podpisali się pod niniejszym dokumentem,

Uznając zainteresowanie narodów świata zabezpieczeniem dla przyszłych pokoleń wielkiego przyrodniczego zasobu, jakim jest pogłowie wielorybów;

Uważając, że historia wielorybnictwa dowodzi faktu nadmiernych połowów na coraz bardziej licznych akwenach i coraz większej liczby gatunków wielorybów w stopniu tak znacznym, że potrzebna jest ochrona wszystkich gatunków wielorybów przed dalszymi nadmiernymi połowami;

Uznając, że pogłowie wielorybów jest w stanie wydawać naturalny przyrost, jeżeli połowy wielorybów będą prawidłowo regulowane oraz że ilościowy przyrost pogłowia wielorybów umożliwi zwiększenie populacji wielorybów, które można będzie odławiać bez zagrożenia dla tych zasobów naturalnych;

Uznając, że we wspólnym interesie leży możliwie najszybsze osiągnięcie optymalnego poziomu pogłowia wielorybów bez powodowania rozległych zagrożeń dla gospodarki i wyżywienia;

Uznając, że w trakcie realizacji powyższych celów, operacje wielorybnicze powinny ograniczać się tylko do tych gatunków, które dysponują najlepszą zdolnością przetrwania eksploatacji, aby dać czas na odbudowę pogłowia niektórych gatunków wielorybów, których liczebność obecnie wyczerpuje się;

Pragnąc ustanowić system międzynarodowej regulacji wielorybnictwa w celu zapewnienia prawidłowej i skutecznej ochrony i kształtowania pogłowia wielorybów w oparciu o zasady ujęte w postanowieniach Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Regulacji Połowu Wielorybów, podpisanego w Londynie, dnia 8 czerwca 1937 r. oraz protokołów do tego Porozumienia podpisanych w Londynie, dnia 24 czerwca1938 r. i dnia 26 listopada 1945 r.; oraz

Postanowiwszy ustanowić konwencję, która zapewni prawidłową ochronę pogłowia wielorybów, a zatem umożliwi uporządkowany rozwój przemysłu wielorybniczego;

Uzgadniają, co następuje:

Artykuł I

1. Niniejsza Konwencja zwiera załączony do niej Plan, który stanowi jej integralną część. Ilekroć w tekście jest mowa o „Konwencji”, należy przez to rozumieć także powyższy Plan, tak w aktualnym brzmieniu Konwencji jak i w jej zmianach wprowadzonych zgodnie z postanowieniami zawartymi w Artykule V.

2. Niniejsza Konwencja stosuje się do statków-przetwórni, stacji lądowych i wielorybników podlegających właściwości Umawiających się Rządów oraz do wszystkich wód, na których ścigane są połowy wielorybów prowadzonych przez takie statki-przetwórnie, stacje lądowe i wielorybników.

Artykuł II

W Konwencji stosują się następujące terminy:

1. „Statek-przetwórnia” znaczy statek, na którym przerabia się wieloryby w całości lub w częściach;

2. „Stacja lądowa” znaczy fabryka na lądzie, w której przerabia się wieloryby w całości lub w częściach;

3. „Wielorybnik” znaczy statek wykorzystywany dla potrzeb polowania, odłowu, holowania, przetrzymywania na nich wielorybów, lub rozpoznawania ich stad;

4. „Umawiający się Rząd” znaczy każdy Rząd, który złożył dokument ratyfikacyjny lub przedstawił zawiadomienie o przystąpieniu do niniejszej Konwencji.

Artykuł III

1. Umawiające się Rządy uzgadniają, że utworzą Międzynarodową Komisję Wielorybniczą, zwaną dalej „Komisją”, która będzie składać się z jednego członka każdego z Umawiających się Rządów. Każdy członek dysponuje jednym głosem i może mu towarzyszyć jeden lub więcej ekspert lub doradca.

2. Komisja wybierze z grona swoich członków Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego oraz określi swoje Zasady Proceduralne. Decyzje Komisji podejmuje się zwykłą większością głosów członków głosujących, z takim wyjątkiem, że odnośnie działań podejmowanych na podstawie Artykułu V wymaga się trzech czwartych głosów członków głosujących. Zasady Proceduralne mogą stanowić o decyzjach odmiennych niż te, które podjęto na posiedzeniach Komisji.

3. Komisja może powołać swój Sekretariat i personel.

4. Komisja może powołać komitety spośród swoich członków i ekspertów oraz doradców, jakie uzna za właściwe, w celu wykonywania takich funkcji, które może autoryzować.

5. Wydatki każdego członka Komisji oraz jego ekspertów i doradców określa jego Rząd.

6. Uznając, że wyspecjalizowane agencje związane z Organizacją Narodów Zjednoczonych będą zainteresowane ochroną i kształtowaniem wielorybnictwa oraz powstałymi zeń produktami oraz pragnąc uniknąć powtarzalności funkcji, Umawiające się Rządy porozumieją się między sobą w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszej Konwencji, w celu postanowienia, czy Komisja zostanie wprowadzona do struktury wyspecjalizowanych agencji związanych z Organizacją Narodów Zjednoczonych.

7. W międzyczasie, Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii przygotuje, w porozumieniu z innymi Umawiającymi się Rządami, zwołanie pierwszego posiedzenia Komisji oraz zainicjuje porozumienie, o którym mowa wyżej w ustępie 6.

8. Kolejne posiedzenia Komisji zostaną zwołane zgodnie z jej rozporządzeniami.

Artykuł IV

1. Komisja może we współdziałaniu z niezależnymi agencjami Umawiających się Rządów, albo z innymi publicznymi lub prywatnymi agencjami, placówkami, czy organizacjami, bądź za ich pośrednictwem, lub też samodzielnie:

a) zachęcać, zalecać, lub jeśli potrzeba, organizować studia i badania dotyczące wielorybów i ich połowu;

b) gromadzić i analizować informacje statystyczne dotyczące aktualnego stanu i tendencji pogłowia wielorybów oraz oddziaływania na nie skutków połowu wielorybów;

c) badać, oceniać i upowszechniać informacje dotyczące metod utrzymywania i ilościowego przyrostu pogłowia wielorybów.

2. Komisja przygotuje publikację raportów z własnej działalności oraz może publikować samodzielnie lub wespół z Międzynarodowym Biurem Statystyk Wielorybniczych w Sandefjord, Norwegia, a także z innymi organizacjami i agencjami, takich raportów, jakie uzna za właściwe, a także statystycznych, naukowych i innych przedmiotowych informacji dotyczących wielorybów i wielorybnictwa.

Artykuł V

1. Komisja może w dowolnym czasie zmienić postanowienia Planu poprzez przyjęcie regulacji dotyczących ochrony i wykorzystania zasobów wielorybich, które ustalają (a) gatunki podlegające i niepodlegające ochronie; (b) sezony zabronione i dozwolone; (c) wody zamknięte i otwarte, w tym wyznaczenie obszarów rezerwatów; (d) wielkości limitów połowowych dla każdego gatunku; (e) czas, metody i intensywność połowu wielorybów (w tym maksymalny odłów wielorybów dozwolony w każdym poszczególnym sezonie); (f) rodzaje i specyfikacje mechanizmów, urządzeń i oprzyrządowania, których stosowanie jest dozwolone; (g) metody pomiarowe; oraz (h) opłacalność odłowu oraz inne dane statystyczne i biologiczne.

2. Zmiany w Planie: (a) będą takie, które są potrzebne na rzecz realizacji celów niniejszej Konwencji oraz zapewniają ochronę, kształtowanie i optymalne wykorzystywanie zasobów wielorybich; (b) opierają się na ustaleniach naukowych; (c) nie pociągają za sobą ograniczeń liczby lub narodowości statków-przetwórni, czy stacji lądowych, ani nie przypisują specyficznych kwot połowowych żadnemu statkowi-przetwórni, ani stacji lądowej, ani też żadnej grupie statków-przetwórni, lub stacji lądowych; oraz (d) uwzględniają interesy konsumentów produktów z wielorybów i przemysłu wielorybniczego.

3. Każda taka zmiana wejdzie w życie w odniesieniu do Umawiających się Rządów dziewięćdziesiąt dni po zawiadomieniu o tej zmianie wysłanym przez Komisję do każdego z Umawiających się Rządów, jeżeli (a) żaden z Umawiających się Rządów nie złożył Komisji sprzeciwu dotyczącego danej zmiany przed upływem powyższego okresu dziewięćdziesięciu dni, w przeciwnym wypadku zmiana ta nie będzie skuteczna w odniesieniu do każdego z tych Rządów w ciągu dodatkowych dziewięćdziesięciu dni; (b) po tym, każdy inny Umawiający się Rząd może złożyć sprzeciw wobec tej zmiany w każdym czasie przed upływem tego dodatkowego okresu dziewięćdziesięciu dni, lub przed upływem trzydziestu dni od dnia wpływu ostatniego sprzeciwu otrzymanego podczas tego dodatkowego okresu dziewięćdziesięciu dni, zależnie który z tych terminów jest późniejszy; oraz (c) następnie, zmiana wejdzie w życie w odniesieniu do wszystkich Umawiających się Rządów, które nie złożyły sprzeciwu, ale nie stanie się skuteczna w odniesieniu do każdego Rządu, który w taki sposób sprzeciwił się, aż do dnia, w którym taki sprzeciw zostanie wycofany. Komisja zawiadomi każdy Umawiający się Rząd bezzwłocznie po otrzymaniu każdego sprzeciwu i wycofania, a każdy Umawiający się Rząd potwierdzi otrzymanie każdego zawiadomienia o zmianach, sprzeciwach i wycofaniach.

4. Żadne zmiany nie będą skuteczne przed dniem 1 lipca 1949 r.

Artykuł VI

Komisja może w każdym czasie wydać zalecenia każdemu z Umawiających się Rządów w każdej sprawie, która dotyczy wielorybów i ich połowu oraz celów i zadań niniejszej Konwencji.

Artykuł VII

Umawiający się Rząd zapewni szybkie przekazywanie do Międzynarodowego Biura Statystyk Wielorybniczych w Sandefjord, Norwegia, lub do innego organu, który Komisja może wyznaczyć, zawiadomień i informacji statystycznych oraz innych informacji wymaganych na podstawie niniejszej Konwencji, w takiej formie i w taki sposób, jaki Komisja może nakazać.

Artykuł VIII

1. Niezależnie od któregokolwiek z zapisów zawartych w niniejszej Konwencji, każdy Umawiający się Rząd może udzielić każdej swojej krajowej osobie specjalne pozwolenie na odstrzał, odłów i przerób wielorybów dla potrzeb badań naukowych, podlegające ograniczeniu ich liczby oraz wszelkim innym warunkom, jakie Umawiający się Rząd uważa za właściwe, zaś taki odstrzał, odłów i przerób wielorybów zgodny z postanowieniami niniejszego Artykułu jest wyłączony spod postanowień niniejszej Konwencji. Każdy Umawiający się Rząd natychmiast zawiadomi Komisję o wszelkich pozwoleniach, które przyznał w powyższy sposób. Każdy Umawiający się Rząd może w każdym czasie wycofać tak przyznane przezeń specjalne pozwolenie.

2. Każdy wieloryb pozyskany na podstawie takiego specjalnego pozwolenia zostanie w czasie, który jest praktycznie najkrótszy, poddany przerobowi, a procedura jego przebiegu będzie realizowana zgodnie z zaleceniami wydanymi przez Rząd, który przyznał takie pozwolenie.

3. Każdy Umawiający się Rząd przekaże organowi, który może zostać wyznaczony przez Komisję, o ile to praktycznie możliwe i w okresach nie dłuższych niż jeden rok, informacje naukowe dostępne temu Rządowi, a dotyczące wielorybów i ich połowu, w tym wyniki badań prowadzonych zgodnie z ustępem 1 niniejszego Artykułu oraz Artykułu IV.

4. Uznając, że ciągłe gromadzenie i analiza danych biologicznych w związku z eksploatacją statków-przetwórni i stacji lądowych jest nieodzownie potrzebne, w celu prowadzenia właściwej i konstruktywnej gospodarki wielorybniczej, Umawiające się Rządy uruchomią wszelkie praktycznie możliwe środki w celu pozyskiwania takich danych.

Artykuł IX

1. Każdy Umawiający się Rząd podejmie wszelkie praktycznie możliwie środki w celu zapewnienia stosowania postanowień niniejszej Konwencji, łącznie ze stosowaniem kar za naruszenia jej postanowień w toku operacji prowadzonych przez osoby lub statki podlegające jego jurysdykcji.

2. Harpunnikom i załogom wielorybników nie będą wypłacone żadne premie, ani inne wynagrodzenia naliczone w stosunku do rezultatów ich pracy w odniesieniu do jakichkolwiek wielorybów, których pozyskanie jest zabronione przez niniejszą Konwencję.

3. Ściganie za naruszenia lub działania wbrew postanowieniom niniejszej Konwencji zostanie podjęte przez Rząd, którego jurysdykcji podlega popełnione przestępstwo.

4. Każdy Umawiający się Rząd przekaże Komisji kompletne dane dotyczące każdego naruszenia postanowień niniejszej Konwencji przez osoby lub statki podlegające jurysdykcji tego Rządu, według ustaleń stwierdzonych przez jego inspektorów. Informacje te będą zawierały określenie środków podjętych w celu rozprawienia się z danym naruszeniem, w tym określenie wymierzonych kar.

Artykuł X

1. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji, a dokumenty ratyfikacyjne będą zdeponowane u Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki.

2. Każdy Rząd, który nie podpisał Konwencji może do niej przystąpić po jej wejściu w życie, składając pisemne zawiadomienie Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki.

3. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki poinformuje wszystkie Rządy-sygnatariuszy i wszystkie przystępujące Rządy o wszelkich przedłożonych ratyfikacjach i otrzymanych zawiadomieniach o przystąpieniu.

4. Po przedłożeniu dokumentów ratyfikacyjnych przez co najmniej sześć Rządów-sygnatariuszy, to jest Rządów Holandii, Norwegii, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, niniejsza Konwencja wejdzie w życie w odniesieniu do tych Rządów oraz wejdzie w życia dla każdego Rządu, który następnie ratyfikował ją lub do niej przystąpił, w dniu przedłożenia jego dokumentu ratyfikacyjnego lub otrzymania jego zawiadomienia o przystąpieniu.

5. Postanowienia Planu nie stosują się przed dniem 1 lipca 1948 r. Zmiany w Planie przyjęte w myśl Artykułu V nie stosują się przed dniem 1 lipca 1949 r.

Artykuł XI

Każdy Umawiający się Rząd może wystąpić z niniejszej Konwencji w dniu 30 czerwca każdego roku poprzez przedłożenie Rządowi-depozytariuszowi zawiadomienia w dniu lub przed dniem 1 stycznia tego samego roku, który po otrzymaniu takiego zawiadomienia bezzwłocznie zakomunikuje ten fakt innym Umawiającym się Rządom. Każdy inny Umawiający się Rząd może w podobny sposób, w ciągu jednego miesiąca od otrzymania kopii takiego zawiadomienia od Rządu-depozytariusza, przedłożyć zawiadomienie o wystąpieniu, tak, aby Konwencja z dniem 30 czerwca tego samego roku utraciła moc obowiązującą dla Rządu, który przedłożył takie zawiadomienie o wystąpieniu.

Konwencja nosi datę dnia, w którym została wyłożona do podpisu i pozostanie otwarta do podpisu przez okres kolejnych czternastu dni.

Na dowód czego, niżej podpisani, będąc należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Waszyngtonie dnia drugiego grudnia roku 1946, w języku angielskim, a oryginał niniejszego dokumentu zostanie złożony w archiwach Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki przekaże poświadczone kopie niniejszej Konwencji wszystkim innym Rządom-sygnatariuszom i Rządom przystępującym.

PLAN

do Międzynarodowej Konwencji

o uregulowaniu połowów wielorybów

(Plan zawiera zmiany wprowadzone przez Komisję na jej 59 Corocznym Posiedzeniu w Anchorage, Alaska, w dniach 28 - 31 maja 2007 r.)

OBJAŚNIENIA

Niniejszy Plan zawiera zmiany wprowadzone przez Komisję na jej 59 Corocznym Posiedzeniu, w maju 2007 r.

Zmiany, które pokazano pogrubioną kursywą, weszły w życie dnia 20 września 2007 r.

W Tabelach 1, 2 i 3 w przypadku niesklasyfikowanego stada wstawiono kreskę. Inne pozycje w tych tabelach wykropkowano w celu ułatwienia ich czytelności.

Ponumerowane przypisy są integralnymi częściami Planu przyjętymi formalnie przez Komisję. Inne przypisy mają charakter redakcyjny.

W czerwcu 1992 r. Komisja została poinformowana przez ambasadora Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w Londynie, że trwające od 1948 r. członkostwo ZSRR w Międzynarodowej Konwencji o uregulowaniu połowów wielorybów jest kontynuowane przez Federację Rosyjską.

Komisja na swoim 39 (1987 r.) posiedzeniu odnotowała fakt, że podane w ustępie 13(b)(4) Planu odniesienia do rodzimych nazw tubylczych mieszkańców umieszczono tamże wyłącznie dla potrzeb geograficznych tak, aby nie naruszyć Artykułu V.2(c) Konwencji (Raport Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej nr 38:21).

I. INTERPRETACJA

1. Następujące wyrażenia mają odpowiednio przyporządkowane im znaczenie, jak niżej:

A. Wieloryby fiszbinowe

* „wieloryb fiszbinowy” znaczy każdy wieloryb, który ma w paszczy fiszbiny lub kości, tj. każdy wieloryb inny niż wieloryb zębaty.

* „płetwal błękitny” (Balaenoptera musculus) znaczy każdy wieloryb znany jako płetwal błękitny, rorqual Sibbalda, lub wieloryb siarkowy, w tym także płetwal błękitny karłowaty.

* „wieloryb grenlandzki” (Balaena mysticetus) znaczy każdy wieloryb znany jako wieloryb grenlandzki, arktyczny wieloryb właściwy, wielki wieloryb polarny lub grenlandzki wieloryb właściwy.

* „płetwal równikowy” (Balaenoptera edeni, B. brydei) znaczy każdy wieloryb znany jako płetwal równikowy lub płetwal Bryde'a.

* „finwal” (Balaenoptera physalus) znaczy każdy wieloryb znany jako finwal, rorqual zwyczajny, wieloryb śledziowaty, finwal prawdziwy lub razorback.

* „wieloryb szary” (Eschrichtius robustus) znaczy każdy wieloryb znany jako wieloryb szary, wieloryb kalifornijski, pływacz szary, diabelska ryba, twardogłowy. „długopłetwiec” (Megaptera novaeangliae) znaczy każdy wieloryb znany jako długopłetwiec, humbak, wieloryb humbak.

* „płetwal karłowaty” (Balaenoptera acutorostrata, B. bonaerensis) znaczy każdy wieloryb znany jako płetwal karłowaty, mniejszy rorqual.

* „wieloryb biskajski karłowaty” (Caperea marginata) znaczy każdy wieloryb znany jako wieloryb biskajski karłowaty, południowy wieloryb właściwy karłowaty lub wieloryb mały.

* „wieloryb biskajski” (Eubalaena glacialis, E. australis) znaczy każdy wieloryb znany jako wieloryb biskajski, atlantycki wieloryb właściwy, arktyczny wieloryb właściwy, północnoatlantycki wieloryb właściwy, pacyficzny wieloryb właściwy, południowy atlantycki wieloryb właściwy lub nordkaper.

* „sejwal” (Balaenoptera borealiś) znaczy każdy wieloryb znany jako sejwal lub rorqual Rudolphi'ego.

B. Wieloryby zębate

* „wieloryb zębaty” znaczy każdy wieloryb, który ma zęby w szczękach.

* „wal Cuviera” znaczy każdy wieloryb należący do rzędu Mesoplodon, lub każdy wieloryb znany jako wal Cuviera (Ziphius cavirostris), albo dziobiasty wal Shepherda (Tasmacetus shepherdi).

* „wal butelkonosy” znaczy każdy wieloryb znany jako wal butelkonosy, dziobogłowiec północny (Berardius bairdii), dziobogłowiec południowy (Berardius arnuxii), dziobogłowiec planiczelny (Hyperoodon planifrons), lub dogling (Hyperoodon ampullatus).

* „orka” (Orcinus orca) znaczy każdy wieloryb znany jako orka, miecznik lub wieloryb zabójca.

* „grindwal” znaczy każdy wieloryb znany jako grindwal, długopłetwy wal-pilot (Globicephala melaena) lub krótkopłetwy wal-pilot (G. macrorhynchus).

* „kaszalot” (Physeter macrocephalus) znaczy każdy wieloryb znany jako kaszalot, potwal lub potwal olbrotowiec.

C. Terminy ogólne

* „strzał” znaczy penetracja pociskiem z broni stosowanej w wielorybnictwie.

* „lądowanie” znaczy dostarczenie do statku przetwórni, stacji lądowej, lub innego miejsca, w którym wieloryb może być poddany przerobowi.

* „podjęcie” znaczy oznaczenie flagą, boją, lub zacumowanie do statku wielorybniczego.

* „utrata” znaczy oddanie strzału albo podjęcie, ale bez lądowania.

* „dauhval” znaczy znaleziony, nie podjęty, martwy wieloryb unoszący się na powierzchni wody.

* „wieloryb mleczny” znaczy (a) w odniesieniu do wielorybów fiszbinowych - samica, w której gruczole mlecznym znajduje się mleko, (b) w odniesieniu do kaszalotów - samica, w której gruczole mlecznym znajduje się mleko, którego maksymalna grubość (głębokość) wynosi 10 cm lub więcej. Pomiar należy wykonać w środkowym brzusznym punkcie gruczołu mlecznego prostopadle do osi ciała, a wynik pomiaru zanotować zaokrąglając do następnego pełnego centymetra; to znaczy, grubość gruczołu pomiędzy 9,5 cm i 10,5 cm należy zapisać jako 10 cm. Wynik pomiaru, którego końcówka wynosi dokładnie 0,5 centymetra, należy zaokrąglić w górę do następnego 0,5 centymetra, tzn. 10,5 cm należy zapisać jako 11,0 cm. Jednakże, niezależnie od powyższych kryteriów, wieloryb nie będzie traktowany jako mleczny, jeżeli właściwemu krajowemu organowi przedstawiono naukowy (histologiczny lub inny biologiczny) dowód na to, że dany wieloryb nie mógł w danym punkcie swojego cyklu fizycznego mieć cielęcia, którego przeżycie musiałby zależeć od mleka tego wieloryba.

* „małe wielorybnictwo” znaczy operacje połowowe z zastosowaniem statków, wyposażonych w napęd motorowy i zamontowane działka harpunnicze, polujących wyłącznie na płetwala karłowatego, wala butelkonosego, wala Cuviera, grindwala lub orkę.

II. SEZONY

Działanie statków przetwórni

2. (a) Zabronione jest działanie statków przetwórni lub skojarzonych z nimi statków wielorybniczych w celu podjęcie lub przerobu wielorybów fiszbinowych, za wyjątkiem płetwali karłowatych, na wszelkich wodach znajdujących się na Południe od 40 stopnia szerokości południowej, z wyłączeniem okresu od dnia 12 grudnia do dnia 7 kwietnia, z oboma tymi terminami włącznie.

(b) Zabronione jest działanie statków przetwórni lub skojarzonych z nimi statków wielorybniczych w celu podjęcie lub przerobu kaszalotów lub płetwali karłowatych, za wyjątkiem zezwoleń udzielonych przez Umawiające się Rządy zgodnie z punktami (c) i (d) niniejszego ustępu i z ustępem 5.

(c) Każdy z Umawiających się Rządów ogłosi otwarty sezon lub sezony dotyczące wszystkich statków przetwórni lub skojarzonych z nimi statków wielorybniczych podlegających jego właściwości, których długość w każdym okresie dwunastomiesięcznym nie będzie przekraczać osiem miesięcy, podczas których może być dozwolone podjęcie lub odstrzał przez statki wielorybnicze kaszalotów; pod warunkiem, że dla każdego statku przetwórni lub skojarzonych z nim statków wielorybniczych zostanie ustanowiony odrębny otwarty sezon.

(d) Każdy z Umawiających się Rządów ogłosi jeden ciągły otwarty sezon dotyczący wszystkich statków przetwórni lub skojarzonych z nimi statków wielorybniczych podlegających jego właściwości, którego długość w każdym okresie dwunastomiesięcznym nie przekracza sześć miesięcy, podczas którego może być dozwolone podjęcie lub odstrzał przez statki wielorybnicze płetwali karłowatych, pod warunkiem, że:

1. dla każdego statku przetwórni lub skojarzonych z nim statków wielorybniczych zostanie ustanowiony odrębny otwarty sezon;

2. ów otwarty sezon nie musi obejmować całości lub części okresu ustalonego w myśl punktu (a) niniejszego ustępu dla innych wielorybów fiszbinowych.

3. Zabronione jest, aby statek przetwórnia, który działał w sezonie na wodach położonych na Południe od 40 stopnia szerokości południowej, w celu przerobu wielorybów fiszbinowych, za wyjątkiem płetwali karłowatych, dział na jakimkolwiek innym akwenie, za wyjątkiem Północnego Oceanu Spokojnego i należących doń wód położonych na Północ od równika, w tym samym celu, przez okres jednego roku od zakończenia tamtego sezonu; pod warunkiem, że limity połowowe dla Północnego Oceanu Spokojnego i przyległych doń wód ustanowiono zgodnie z ustępami 12 i 16 niniejszego Planu i pod warunkiem, że niniejszy ustęp nie stosuje się do statku, który działał w sezonie wyłącznie w celu zamrażania lub solenia mięsa i wnętrzności wielorybów przeznaczonych na żywność dla ludzi lub karmę dla zwierząt.

Działanie stacji naziemnych

4. (a) Zabronione jest działanie statków wielorybniczych skojarzonych ze stacją lądową, w celu odstrzału lub zamiaru podjęcia wielorybów fiszbinowych i kaszalotów, za wyjątkiem zezwoleń udzielonych przez Umawiające się Rządy zgodnie z punktami (b), (c) i (d) niniejszego ustępu.

(b) Każdy z Umawiających się Rządów ogłosi dotyczący wszystkich stacji lądowych i statków wielorybniczych skojarzonych z tymi stacji lądowych, które podlegają jego właściwości, jeden otwarty sezon, podczas których będzie dozwolone podjęcie lub odstrzał przez statki wielorybnicze wielorybów fiszbinowych, za wyjątkiem płetwali karłowatych. Taki otwarty sezon będzie trwał przez okres nie dłuższy niż sześć kolejnych miesięcy w każdym okresie dwunastomiesięcznym i będzie stosował się do wszystkich stacji lądowych podlegających jego właściwości tego Umawiającego się Rządu: pod warunkiem, że będzie ustalony odrębny otwarty sezon dla każdej stacji lądowej działającej w celu podejmowania lub przerobu wielorybów fiszbinowych, za wyjątkiem płetwali karłowatych, która znajduje się w odległości powyżej 1,000 mil od najbliższej stacji lądowej działającej w celu podejmowania lub przerobu wielorybów fiszbinowych, za wyjątkiem płetwali karłowatych oraz podlega właściwości tego samego Umawiającego się Rządu.

(c) Każdy z Umawiających się Rządów ogłosi dotyczący wszystkich stacji lądowych i statków wielorybniczych skojarzonych z tymi stacjami lądowymi, które podlegają jego właściwości, jeden otwarty sezon w każdym okresie dwunastomiesięcznym nie dłuższy niż osiem kolejnych miesięcy, podczas którego będzie dozwolone podjęcie lub odstrzał wielorybów fiszbinowych przez statki wielorybnicze, pod warunkiem, że będzie ustalony odrębny otwarty sezon dla każdej stacji lądowej działającej w celu podejmowania lub przerobu kaszalotów, która znajduje się w odległości powyżej 1,000 mil od najbliższej stacji lądowej działającej w celu podejmowania lub przerobu kaszalotów oraz podlega właściwości tego samego Umawiającego się Rządu.

(d) Każdy z Umawiających się Rządów ogłosi dotyczący wszystkich stacji lądowych i statków wielorybniczych skojarzonych z tymi stacjami lądowymi, które podlegają jego właściwości, jeden otwarty sezon w każdym okresie dwunastomiesięcznym nie dłuższy niż sześć kolejnych miesięcy, podczas którego będzie dozwolone podjęcie lub płetwali karłowatych przez statki wielorybnicze (który to okres nie musi być zbieżny się z okresem ustalonym dla innych wielorybów fiszbinowych, w myśl postanowień punktu (b) niniejszego ustępu); pod warunkiem, że będzie ustalony odrębny otwarty sezon dla każdej stacji lądowej działającej w celu podejmowania lub przerobu płetwali karłowatych, która znajduje się w odległości powyżej 1,000 mil od najbliższej stacji lądowej działającej w celu podejmowania lub przerobu płetwali karłowatych oraz podlega właściwości tego samego Umawiającego się Rządu.

Wyjątkowo, odrębny otwarty sezon może być ogłoszony dla każdej stacji lądowej działającej w celu podejmowania lub przerobu płetwali karłowatych, która znajduje się na obszarze charakteryzującym się warunkami oceanograficznymi wyraźnie odróżniającymi się od warunków panujących na obszarze, na którym znajdują się inne stacje lądowe działające w celu podejmowania lub przerobu płetwali karłowatych, które podlegają właściwości tego samego Umawiającego się Rządu; ale ogłoszenie odrębnego otwartego sezonu na podstawie postanowień niniejszego punktu nie spowoduje przez to, że okres obejmujący sezony ogłoszone przez ten sam Umawiający się Rząd przekroczą dziewięć kolejnych miesięcy w każdym okresie dwunastomiesięcznym.

(e) Zakazy zawarte w niniejszym ustępie stosują się do wszystkich stacji lądowych w myśl postanowień Artykułu II Konwencji Wielorybniczej z 1946 r.

Inne działania

5. Każdy z Umawiających się Rządów ogłosi dotyczący wszystkich statków wielorybniczych, które podlegają jego właściwości, a nie działają w skojarzeniu ze statkiem przetwórnią lub stacją lądową, jeden ciągły otwarty sezon, który w każdym okresie dwunastomiesięcznym nie jest dłuższy niż sześć kolejnych miesięcy, w którym może być dozwolone podjecie lub odstrzał płetwali karłowatych przez takie statki wielorybnicze. Niezależnie od niniejszego ustępu, jeden ciągły otwarty sezon o długości nie większej niż dziewięć miesięcy może być wdrożony w odniesieniu do Grenlandii.

III. POZYSKANIE

6. Zabijanie wielorybów, za wyjątkiem płetwali karłowatych, w celu komercyjnym z zastosowaniem harpuna z zimnym granatem jest zabronione od początku sezonu pelagicznego 1980/81 i sezonu przybrzeżnego 1981. Odstrzał płetwali karłowatych w celu komercyjnym z zastosowaniem harpuna z zimnym granatem jest zabroniony od początku sezonu pelagicznego 1982/83 i sezonu przybrzeżnego 1983.*

7. (a) Zgodnie z Artykułem V(1)(c) Konwencji, wielorybnictwo komercyjne, zarówno w operacjach pelagicznych jak i ze stacji lądowych, jest zabronione w regionie wyznaczonym jako Rezerwat Oceanu Indyjskiego. Obejmuje to wody półkuli Północnej od wybrzeży Afryki do 100°E, w tym Morze Czerwone i Morze Arabskie i Zatoka Oman; oraz wody półkuli południowej w sektorze od 20°E do 130^cE, z południową granicą określoną na 55°S. Zakaz ten stosuje się niezależnie od limitów połowowych na wieloryby fiszbinowe lub zębate, które mogą być co pewien czas określane przez Komisję. Niniejszy zakaz zostanie poddany przez Komisję przeglądowi na jej corocznym posiedzeniu w 2002 r.^◊

(b) Zgodnie z Artykułem V(1)(c) Konwencji, wielorybnictwo komercyjne, zarówno w operacjach pelagicznych jak i ze stacji lądowych, jest zabronione w regionie wyznaczonym jako Południowy Rezerwat Oceaniczny. Rezerwat ten obejmuje wody półkuli południowej na Południe od następującej linii: począwszy od 40 stopnia S, przez 50 stopień W; dalej na Wschód do 20 stopnia E; dalej na Południe do 55 stopnia S; dalej na Wschód do 130 stopnia E; dalej na Północ do 40 stopnia S; dalej na Wschód do 130 stopnia W; dalej na Południe do 60 stopnia S; dalej na Wschód do 50 stopnia W; i dalej na Północ do punktu początkowego. Niniejszy zakaz stosuje się niezależnie od statusu ochronnego stad wielorybów fiszbinowych i zębatych w tym Rezerwacie, który może być co pewien czas określany przez Komisję. Jednakże, zakaz ten podlega przeglądowi dziesięć lat po jego pierwotnym przyjęciu i w kolejnych okresach dziesięcioletnich oraz może być w tych okresach zmieniony przez Komisję. Nic, co podano w niniejszym punkcie nie zamierza naruszyć specjalnego prawnego i politycznego statusu Antarktydy.**^|

Ograniczenia akwenów dla statków przetwórni

8. Zabronione jest działanie statków przetwórni lub skojarzonych z nimi statków wielorybniczych, w celu podjęcia lub przerobu wielorybów fiszbinowych, za wyjątkiem płetwali karłowatych, w którymkolwiek z następujących akwenów:

(a) na Północ od 66°N, z wyłączeniem wód od 150°E na Wschód, aż do 140°W, podjęcie lub odstrzał wielorybów fiszbinowych przez statki przetwórnie lub statki wielorybnicze jest zabronione pomiędzy 66°N i 72°N;

(b) na Oceanie Atlantyckim i przyległych doń wodach na Północ od 40°S;

(c) na Oceanie Spokojnym i przyległych doń wodach na Wschód od 150°W pomiędzy 40°S i 35°N;

(d) na Oceanie Spokojnym i przyległych doń wodach na Zachód od 150°W pomiędzy 40°S i 20°N;

(e) na Oceanie Indyjskim i przyległych doń wodach na Północ od 40°S.

Klasyfikacja akwenów i obszarów

9. (a) Klasyfikacja akwenów

Akweny dotyczące wielorybów fiszbinowych półkuli południowej, za wyjątkiem płetwali równikowych, są to wody pomiędzy granicą lodów, a równikiem i pomiędzy południkami o długości wymienionej w Tabeli 1.

(b) Klasyfikacja obszarów

Obszary dotyczące kaszalotów półkuli południowej są to wody pomiędzy granicą lodów, a równikiem i pomiędzy południkami o długości wymienionej Tabeli 3.

(c) Granice geograficzne na Północnym Atlantyku

Granice geograficzne dotyczące pogłowii finwala, płetwala karłowatego i sejwala na Północnym Atlantyku są następujące:

POGŁOWIA FINWALA

POGŁOWIE NOWEJ SZKOCJI

Na Południe i na Zachód od linii przebiegającej przez: 47°N 54°W, 46°N 54°30'W, 46°N 42°W, 20°N 42°W.

POGŁOWIE NOWOFUNDLANDZKO-LABRADORSKIE

Na Zachód od linii przebiegającej przez: 75°N 73°30'W, 69°N 59°W, 61°N 59°W 52°20'N 42°W, 46°N 42°W i na Północ od linii przebiegającej przez: 46°N 42°W, 46°N 54°30'W, 47°N 54°W.

POGŁOWIE ZACHODNIO-GRENLANDZKIE

Na Wschód od linii przebiegającej przez: 75°N 73°30'W, 69°N 59°W, 61°N 59°W, 52°20'N 42°W, i na Zachód od linii przebiegającej przez 52°20'N 42°W, 59°N 42°W, 59°N 44°W, Przylądek Farvel.

POGŁOWIE WSCHODNIOGRENLANDZKO-ISLANDZKIE

Na Wschód od linii przebiegającej przez: Przylądek Farvel (południowa Grenlandia), 59°N 44°W, 59°N 42°W, 20^eN 42°W i na Zachód od linii przebiegającej przez: 20°N 18°W, 60°N 18°W, 68°N 3°E, 74°N 3°E, i na Południe od 74°N.

POGŁOWIE PÓŁNOCNO NORWESKIE

Na Północ i na Wschód od linii przebiegającej przez: 74°N 22°W, 74°N 3°E, 68°N 3°E, 67°N 0°, 67°N 14°E.

POGŁOWIE ZACHODNIEJ NORWEGII I WYSP OWCZYCH

Na Południe od linii przebiegającej przez: 67°N 14°E, 67°N 0°, 60°N 18°W, i na Północ od linii poprzez: 61 °N 16°W, 61°N 0°, Thyboron (zachodnie wejście do Fiordu Limfjorden, Dania).

POGŁOWIE HISZPAŃSKO-PORTUGALSKIE I WYSP BRYTYJSKICH

Na Południe od linii przebiegającej przez: Thyboron (Dania), 61°N 0°, 61°N 16°W, i na Wschód od linii poprzez: 63°N 11°W, 60°N 18°W, 22°N 18°W.

POGŁOWIE PŁETWALA KARŁOWATEGO

POGŁOWIE WSCHODNIEGO WYBRZEŻA KANADY

Na Zachód od linii przebiegającej przez: 75°N 73°30'W, 69°N 59°W, 61°N 59°W, 52°20'N 42°W, 20°N 42°W.

POGŁOWIE AKWENU CENTRALNEGO

Na Wschód od linii przebiegającej przez: Przylądek Farvel (południowa Grenlandia), 59°N 44°W, 59°N 42°W, 20°N 42°W, i na Zachód od linii przebiegającej przez: 20°N 18°W, 60°N 18°W, 68°N 3°E, 74°N 3°E, i na Południe od 74°N.

POGŁOWIE ZACHODNIO GRENLANDZKIE

Na Wschód od linii przebiegającej przez: 75°N 73^o30'W, 69°N 59°W, 61°N 59°W 52°20'N 42°W, i na Zachód od linii przebiegającej przez: 52°20'N 42°W_t 59°N 42°W, 59°N 44°W, Przylądek Farvel.

POGŁOWIE PÓŁNOCNOWSCHODNIE

Na Wschód od linii przebiegającej przez: 20°N 18°W, 60°N 18°W, 68°N 3°E, 74°N 3°E, i na Północ od linii poprzez: 74°N 3°E, 74°N 22°W.

POGŁOWIA SEJWALA

POGŁOWIE NOWEJ SZKOCJI

Na Południe i na Zachód od linii przebiegającej przez: 47°N 54°W, 46°N 54°30'W, 46°N 42'W, 20°N 42°W.

POGŁOWIE ISLANDII I CIEŚNIN DUŃSKICH

Na Wschód od linii przebiegającej przez: Przylądek Farvel (południowa Grenlandia), 59°N 44°W, 59°N 42°W, 20°N 42°W, i na Zachód od linii przebiegającej przez: 20°N 18°W, 60°N 18°W, 68°N 3°E, 74°N 3°E, i Południe od 74°N.

POGŁOWIE WSCHODNIE

Na Wschód od linii przebiegającej przez: 20°N 18°W, 60°N 18°W, 68°N 3°E, 74°N 3°E, i na Północ od linii przebiegającej przez: 74°N 3°E, 74°N 22°W.

(d) Geograficzne granice na Północnym Oceanie Spokojnym Geograficzne granice dotyczące pogłowia kaszalota, płetwala równikowego i płetwala karłowatego na Północnym Oceanie Spokojnym są następujące:

POGŁOWIA KASZALOTA

POGŁOWIE OBSZARU ZACHODNIEGO

Na Zachód od linii przebiegającej od południowej granicy lodów do i wzdłuż południka 180°, 50°N, następnie na Wschód wzdłuż 50°N równolegle do szerokości 160°W, 50^cN, dalej na Południe wzdłuż południka 160°W, 40°N, dalej na Wschód wzdłuż 40°N równolegle do szerokości 150^cW, 40°N, i dalej na Południe wzdłuż południka 150°W, do równika.

POGŁOWIE OBSZARU WSCHODNIEGO

Na Wschód od wyżej opisanej linii.

POGŁOWIA PŁETWALA RÓWNIKOWEGO

POGŁOWIE MORZA WSCHODNIOCHIŃSKIEGO

Na Wschód od łańcucha Wysp Riukiu.

POGŁOWIE WSCHODNIE

Na Wschód od 160°W (z wyłączeniem akwenu pogłowia peruwiańskiego).

POGŁOWIE ZACHODNIE

Na Zachód od 160°W (z wyłączeniem akwenu pogłowia Morza Wschodniochińskiego).

POGŁOWIA PŁETWALA KARŁOWATEGO

POGŁOWIE MORZA JAPOŃSKIEGO - MORZA ŻÓŁTEGO - MORZA

WSCHODNIOCHIŃSKIEGO

Na Zachód od linii przebiegającej przez Wyspy Filipińskie, Tajwan, Wysp Riukiu, Kiusiu, Honsiu, Hokkaido i Sachalin, na Północ od równika.

POGŁOWIE MORZA OCHOCKIEGO I ZACHODNIEGO PACYFIKU

Na Wschód od pogłowia Morza Japońskiego - Morza Żółtego - Morza Wschodniochińskiego i na Zachód od 180°, na Północ od równika.

POGŁOWIE POZOSTAŁE

Na Wschód od pogłowia Morza Ochockiego i Zachodniego Pacyfiku, na Północ od równika.

(e) Geograficzne granice dotyczące pogłowia płetwala równikowego na półkuli południowej

POGŁOWIE POŁUDNIOWEGO OCEANU INDYJSKIEGO

Od 20°E do 130°E, na Południe od równika.

POGŁOWIE WYSP SALOMONA

Od 150°E DO 170°E, 20°S do równika.

POGŁOWIE PERUWIAŃSKIE

Od 110°W do wybrzeża Ameryki Południowej, 10°S do 10°N.

POGŁOWIE POŁUDNIOWO-WSCHODNIO PACYFICZNE

Od 150°W do 70°W, na Południe od równika (z wyłączeniem akwenu pogłowia peruwiańskiego),

POGŁOWIE POŁUDNIOWO-ZACHODNIO PACYFICZNE

Od 130°E do 150°W, na Południe od równika (z wyłączeniem akwenu pogłowia Wysp Salomona).

POGŁOWIE POŁUDNIOWO ATLANTYCKIE

Od 70°W do 20°E, na Południe od równika (z wyłączeniem akwenu przybrzeżnego pogłowia południowo afrykańskiego).

PRZYBRZEŻNE POGŁOWIE POŁUDNIOWO AFRYKAŃSKIE

Od południowego wybrzeża Afryki na Zachód od 27°E i od izobaty 200 metrów.

Klasyfikacja pogłowii (stad)

10. Pogłowie wielorybów klasyfikuje się do jednej z trzech kategorii, zgodnie z zaleceniami Komitetu Naukowego, jak niżej:

(a) Zrównoważone Pogłowie Gospodarcze (ZPG) jest to pogłowie, którego liczebność wynosi nie więcej niż 10 procent Maksymalnej Zrównoważonej Wydajności (dalej MZW) pogłowia poniżej poziomu pogłowia MZW i nie więcej niż 20 procent powyżej tego poziomu; przy czym MZW wyznacza się na podstawie liczby wielorybów. Gdy liczebność pogłowia pozostaje przez znaczny okres na stabilnym poziomie w sytuacji względnie stałej intensywności połowów, klasyfikuje się je jako Zrównoważone Pogłowie Gospodarcze, jeżeli brak jakichkolwiek dowodów, że należałoby sklasyfikować je inaczej. Wielorybnictwo komercyjne na Zrównoważonych Pogłowiach Gospodarczych jest dozwolone w myśl opinii Komitetu Naukowego. Pogłowia te wymieniono w Tabelach 1, 2 i 3 niniejszego Planu. W przypadku pogłowii (stad) na poziomie MZW lub wyższym, dopuszczalne połowy nie powinny przekraczać 90 procent MZW. W przypadku pogłowii pomiędzy poziomem pogłowia MZW,a 10 procent poniżej tego poziomu, dopuszczalne połowy nie powinny przekraczać liczby wielorybów otrzymanej przez wzięcie 90 procent MZW i pomniejszenie tej liczby o 10 procent dla każdego 1 procenta, o który pogłowie to nie dostaje do poziomu pogłowia MZW.

(b) Początkowe Pogłowie Gospodarcze (PPG) jest to pogłowie o liczebności większej niż 20 procent MZW poziomu pogłowia. Wielorybnictwo komercyjne na Początkowych Pogłowiach Gospodarczych jest dozwolone w myśl opinii Komitetu Naukowego dotyczącej środków potrzebnych w celu doprowadzenia MZW poziomu pogłowii, a następnie do poziomu optymalnego w sposób wydajny i bez ryzyka obniżenia ich poniżej tego poziomu. Dopuszczalne połowy dla takich pogłowii nie powinny przekraczać 90 procent poziomu MZW, o ile jest on znany, lub, tam, gdzie byłoby to bardziej stosowne, działania połowowe należy ograniczyć do takiego poziomu, przy którym odłowią one 90 procent MZW w pogłowiu znajdującym się na MZW poziomie pogłowia. Przy braku jakichkolwiek dowodów, że kontynuowany wyższy procentowy poziom nie obniży tego pogłowia poniżej MZW poziomu pogłowia, w każdym roku nie wolno odłowić więcej niż 5 procent szacunkowego początkowego pogłowia zdatnego do eksploatacji. Eksploatacji nie wolno podjąć do czasu uzyskania takiej szacunkowej wartości rozmiarów pogłowia, która satysfakcjonuje Komitet Naukowy. Pogłowia sklasyfikowane jako Początkowe Pogłowie Gospodarcze wymieniono w Tabelach 1, 2 i 3 niniejszego Planu.

(c) Pogłowie Chronione (PC) jest to pogłowie, którego liczebność wynosi mniej niż 10 procent MZW poziomu pogłowia poniżej MZW poziomu pogłowia. Zabrania się wielorybnictwa komercyjnego na Pogłowiach Chronionych. Tak sklasyfikowane pogłowia wymieniono w Tabelach 1, 2 i 3 niniejszego Planu.

(d) Niezależnie od innych postanowień ustępu 10, ustanawia się moratorium na podjęcie, odstrzał i przerób wielorybów, za wyjątkiem płetwali karłowatych, przez statki przetwórnie lub statki wielorybnicze skojarzone ze statkami przetwórniami. Moratorium to stosuje się do kaszalotów, orek i wielorybów fiszbinowych, za wyjątkiem płetwali karłowatych.

(e) Niezależnie od innych postanowień ustępu 10, limity połowowe na odstrzał w celach komercyjnych wielorybów ze wszystkich pogłowii w sezonie przybrzeżnym roku 1986 i sezonie pelagicznym lat 1985/86, a także po tych sezonach, wynoszą zero. Postanowienie to podlega przeglądowi w oparciu o najlepszą wiedzę naukową, a najpóźniej do roku 1990, Komisja przeprowadzi wszechstronną ocenę skutków niniejszej decyzji dla pogłowii wielorybów i rozpatrzy modyfikację niniejszego postanowienia oraz ustanowienie innych limitów połowowych.* ^{◊ #}

Limity połowowe dotyczące wielorybów fiszbinowych

11. Liczba wielorybów fiszbinowych odłowionych na półkuli południowej w sezonach pelagicznych lat 2007/2008 i w sezonie przybrzeżnym roku 2008 nie przekroczy limitów pokazanych w Tabelach 1 i 2.

12. Liczba wielorybów fiszbinowych odłowionych na Północnym Oceanie Spokojnym i jego wodach przyległych w roku 2008 oraz na Północnym Oceanie Atlantyckim w roku 2008 nie przekroczy limitów pokazanych w Tabelach 1 i 2.

13. (a) Niezależnie od postanowień ustępu 10, limity połowowe w dla wielorybnictwa prowadzonego w celu zaspokojenia potrzeb życiowych ludności tubylczej dla sezonu wielorybniczego roku 1984 i dla każdego kolejnego sezonu wielorybniczego będą ustalane zgodnie z następującymi zasadami:

1. Dla pogłowia o liczebności na poziomie MZW lub wyższym, połowy na zaspokojenie potrzeb życiowych ludności tubylczej będą dozwolone tak długo, dopóki ich ubytek nie przekracza 90 procent MZW.

2. Dla pogłowia o liczebności poniżej poziomu MZW, ale powyżej pewnego poziomu minimalnego, połowy na zaspokojenie potrzeb życiowych ludności tubylczej będą dozwolone tak długo, dopóki są prowadzone na poziomach, które pozwalają pogłowiu zwiększać swoją liczebność do poziomu MZW.¹

3. Postanowienie to podlega przeglądowi w oparciu o najlepszą wiedzę naukową, a najpóźniej do roku 1990 Komisja przeprowadzi wszechstronną ocenę skutków niniejszych postanowień dla pogłowii waleni i rozpatrzy modyfikację.

4. W przypadku wielorybnictwa prowadzonego w celu zaspokojenia potrzeb życiowych ludności tubylczej w oparciu o punkty (b)(1), (b)(2), i (b)(3) niniejszego ustępu, zabronione jest strzelanie, odławianie i zabijanie cieląt oraz każdego wieloryba, któremu towarzyszy cielę. W przypadku wielorybnictwa prowadzonego w celu zaspokojenia potrzeb życiowych ludności tubylczej w oparciu o punkt (b)(4) niniejszego ustępu, zabronione jest strzelanie, odławianie i zabijanie cieląt-osesków oraz samic wielorybów, którym towarzyszą cielęta.

5. Każde wielorybnictwo prowadzone w celu zaspokojenia potrzeb życiowych ludności tubylczej będzie odbywać się na podstawie legislacji krajowej, która jest zgodna z niniejszym ustępem.

(b) Limity połowowe dla wielorybnictwa prowadzonego w celu zaspokojenia potrzeb życiowych ludności tubylczej są następujące:

(1) Dozwolone jest odławianie przez ludność tubylczą płetwali równikowych z pogłowia mórz Beringa-Czukockiego-Beauforta, lecz tylko wtedy, gdy mięso i produkty takich wielorybów mają być spożytkowane wyłącznie dla potrzeb miejscowej konsumpcji przez ludność tubylczą, a ponadto, pod następującymi warunkami:

i. W latach 2008, 2009, 2010, 2011 i 2012, liczba wyładowanych płetwafi równikowych nie przekroczy 280. W każdym z tych lat liczba odstrzelonych płetwali równikowych nie przekroczy 67, zaś każda niewykorzystana w danym roku liczba kwoty odstrzału (w tym 15 niewykorzystanych odstrzałów z kwot na lata 2003 - 2007) zostanie przeniesiona na kolejne lata i dodana do ich kwot odstrzału, pod warunkiem, że do kwoty odstrzału na każdy dany rok nie zostanie dodane więcej niż 15 odstrzałów.

ii. Niniejsze postanowienie podlega corocznemu przeglądowi przez Komisję w świetle opinii wydanej przez Komitet Naukowy.

//

(2) Dozwolone jest odławianie wielorybów szarych z pogłowia wschodniego na Północnym Oceanie Spokojnym, ale tylko przez ludność tubylczą lub Umawiający się Rząd na rzecz tej ludności tubylczej oraz tylko wtedy, gdy mięso i produkty takich wielorybów mają być spożytkowane wyłącznie dla potrzeb miejscowej konsumpcji przez ludność tubylczą, a ponadto.

i. W latach 2008, 2009, 2010, 2011 i 2012, liczba wielorybów szarych odłowionych zgodnie z niniejszym punktem nie przekroczy 620, pod warunkiem, że liczba wielorybów szarych odłowionych w każdym roku z lat 2008, 2009, 2010, 2011 i 2012 nie przekroczy 140.

ii. Niniejsze postanowienie podlega corocznemu przeglądowi przez Komisję w świetle opinii wydanej przez Komitet Naukowy.

(3) Dozwolone jest odławianie przez ludność tubylczą płetwali karłowatych z pogłowia zachodnio grenlandzkiego i centralnego, finwali z pogłowia zachodnio grenlandzkiego oraz wielorybów grenlandzkich z zachodnio - grenlandzkich koncentracji żerowiskowych, ale tylko wtedy, gdy mięso i produkty mają być spożytkowane wyłącznie dla potrzeb miejscowej konsumpcji.

i. Liczba finwali zpogłowia zachodnio grenlandzkiego // odstrzelonych zgodnie z niniejszym punktem nie przekroczy liczby 19 sztuk rocznie w następujących latach; 2008, 2009, 2010, 2011, i 2012.

ii. Liczba płetwali karłowatych odłowionych z pogłowia centralnego // zgodnie z niniejszym punktem nie przekroczy 12 w każdym roku z lat 2008, 2009, 2010, 2011 i 2012, zaś każda niewykorzystana w danym roku liczba kwoty zostanie przeniesiona na kolejne lata i dodana do ich kwot, pod warunkiem, że do kwoty na każdy dany rok nie zostanie dodane więcej niż 3.

iii. Liczba płetwali karłowatych odstrzelonych z pogłowia zachodnio grenlandzkiego nie przekroczy 200 w każdym roku z lat 2008, 2009, 2010, 2011 i 2012, zaś każda niewykorzystana // w danym roku liczba kwoty odstrzału zostanie przeniesiona na kolejna lata i dodana do ich kwot odstrzału, pod warunkiem, że do kwoty odstrzału na każdy dany rok nie zostanie dodane więcej niż 15 odstrzałów. Niniejsze postanowienie będzie poddane corocznemu przeglądowi przez Komisję, stosownie do wniosków i rekomendacji Komitetu Naukowego, i będzie wiążące.

iv. Liczba wielorybów grenlandzkich z Zachodniej Grenlandii odstrzelonych zgodnie z niniejszym punktem nie przekroczy 2 sztuk rocznie w następujących latach 2008, 2009, 2010, 2011 i 2012, zaś każda niewykorzystana w danym roku liczba kwoty zostanie przeniesiona na kolejna lata i dodana do ich kwot, pod warunkiem, że do kwoty na każdy dany rok nie zostanie dodane więcej niż 2. Ponadto kwota na każdy rok staje się obowiązująca kiedy Komisja otrzyma zawiadomienia od Komitetu Naukowego że odstrzały prawdopodobnie nie zagrożą pogłowiu.

(4) W sezonach lat 2008-2012 liczba długopłetwców, które mają być odłowione przez ludność Bequian z Wysp Św. Wincentego i Grenadyn, nie przekroczy 20. Mięso i produkty z takich wielorybów mają być spożytkowane wyłącznie dla potrzeb lokalnej konsumpcji na Wyspach Św. Wincentego i Grenadynach. //

14. Zabronione jest odławianie lub zabijanie cieląt-osesków i samic wielorybów, którym towarzyszą cielęta.

Ograniczenia dotyczące rozmiarów wielorybów fiszbinowych

15. (a) Zabronione jest odławianie i zabijanie wszelkich sejwali lub płetwaIi równikowych o długości poniżej 40 stóp (12,2 metrów), z tym wyjątkiem, że takie sejwale lub płetwale równikowe o długości nie mniejszej niż 35 stóp (10,7 metrów) mogą być odłowione jeżeli mają być dostarczone do stacji lądowych i tylko wtedy, gdy mięso tych wielorybów ma być spożytkowane dla potrzeb miejscowej konsumpcji na żywność dla ludzi lub karmę dla zwierząt.

(b) Zabronione jest odławianie i zabijanie wszelkich finwali o długości poniżej 57 stóp (17,4 metrów) na półkuli południowej oraz zabronione jest odławianie i zabijanie wszelkich finwali o długości poniżej 55 stóp (16,8 metrów) na półkuli północnej; z tym wyjątkiem, że takie sejwale o długości nie mniejszej niż 55 stóp (16,8 metrów) mogą być odłowione na półkuli południowej, jeżeli mają być dostarczone do stacji lądowych oraz finwale o długości nie mniejszej niż 50 stóp (15,2 metrów) mogą być odłowione na półkuli północnej, jeżeli mają być dostarczone do stacji lądowych, pod warunkiem, że w każdym z tych przypadków, mięso tych wielorybów ma być spożytkowane dla potrzeb miejscowej konsumpcji na żywność dla ludzi lub karmę dla zwierząt.

Limity połowowe dotyczące kaszalotów

16. Limity połowowe dotyczące kaszalotów obu płci na półkuli południowej w sezonie pelagicznym lat 1981/82 i w sezonie przybrzeżnym 1982 roku, a także w następnych sezonach, ustala się na zero oraz na półkuli północnej w roku 1982 i w następnych sezonach przybrzeżnych, ustala się na zero; z tym wyjątkiem, że limity połowowe dla sezonu przybrzeżnego w 1982 roku i w następnych sezonach na Obszarze Zachodnim Północnego Oceanu Spokojnego pozostaną nieokreślone i podlegające decyzji Komisji po specjalnym lub corocznym posiedzeniu Komitetu Naukowego. Limity te pozostaną w mocy do czasu, gdy Komisja, w oparciu o informacje naukowe, które będą podlegały corocznym przeglądom, zdecyduje inaczej zgodnie z procedurami zrealizowanymi w tym czasie przez Komisję.

17. Zabronione jest odławianie lub zabijanie cieląt-osesków i samic wielorybów, którym towarzyszą cielęta.

Ograniczenia dotyczące rozmiarów kaszalotów

18. (a) Zabronione jest odławianie lub zabijanie wszelkich kaszalotów o długości mniejszej niż 30 stóp (9,2 metrów), za wyjątkiem Północnego Oceanu Spokojnego, gdzie zabronione jest odławianie lub zabijanie wszelkich kaszalotów o długości mniejszej niż 35 stóp (10,7 metrów).

(b) Zabronione jest odławianie lub zabijanie kaszalotów o długości większej niż 45 stóp (13,7 metrów) na półkuli południowej na Północ od 40^c szerokości południowej w okresie od października do stycznia, włącznie.

(c) Zabronione jest odławianie lub zabijanie wszelkich kaszalotów o długości większej niż 45 stóp (13.7 metrów) na Północnym Oceanie Spokojnym i wodach przyległych na Południe od 40° szerokości północnej w okresie od marca do czerwca, włącznie.

IV. OBRÓBKA

19. (a) Zabronione jest działanie statku przetwórni lub stacji lądowej w celu przerobu jakichkolwiek wielorybów, które w ustępie 10 sklasyfikowano jako Pogłowie Chronione, lub wielorybów odłowionych z naruszeniem ustępów 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 11, 12, 14, 16 i 17 niniejszego Planu, niezależnie, czy przez wielorybników podlegających, czy nie podlegających właściwości Umawiającego się Rządu.

(b) Wszystkie inne odłowione wieloryby, za wyjątkiem płetwali karłowatych, zostaną dostarczone do statku przetwórni lub stacji lądowej, a wszystkie części takich wielorybów zostaną przetworzone w procesie gotowania lub innym procesie, za wyjątkiem organów wewnętrznych, fiszbinów i płetw wszystkich wielorybów, mięsa kaszalotów i części wielorybów przeznaczonych na żywność dla ludzi lub karmę dla zwierząt. Umawiający się Rząd może wyjątkowo zezwolić w mniej rozwiniętych regionach na przerób wielorybów bez korzystania ze stacji lądowych, pod warunkiem, że takie wieloryby zostaną w całości zutylizowane zgodnie z niniejszym ustępem.

(c) Nie wymaga się całkowitego przerób tusz „dauhvali” i wielorybów użytych jako odbojniki w przypadkach, gdy mięso i kości takich wielorybów są w złym stanie.

20. (a) Podjecie wielorybów do przerobu przez statek przetwórnię będzie tak regulowane przez kapitana statku lub osobę odpowiedzialną za statek przetwórnię, aby żadna wielorybia tusza (za wyjątkiem wielorybów użytych jako odbojniki, które należy przerobić tak szybko jak jest to w rozsądnych granicach praktycznie możliwe) nie pozostawała na morzu przez okres dłuższy niż trzydzieści trzy godziny od czasu odstrzału do czasu wyholowania jej do przerobu.

(b) Wieloryby odłowione przez statki wielorybnicze, czy to dla statku przetwórni, czy stacji lądowej, zostaną wyraźnie oznakowane tak, aby można było zidentyfikować statki wielorybnicze i stwierdzi porządek ich odłowu.

V. NADZÓR I KONTROLA

21. (a) Na każdym statku przetwórni będzie utrzymywanych co najmniej dwóch inspektorów wielorybnictwa dla potrzeb prowadzenia całodobowej inspekcji, przy czym, najmniej jeden taki inspektor będzie przebywał na każdym statku wielorybniczym funkcjonującym jako statek przetwórnia. Inspektorzy ci będą wyznaczeni i opłacani przez rząd, w którego właściwości znajduje się dany statek przetwórnia; jednakże, inspektorzy tacy nie muszą być wyznaczani na statki, których, niezależnie od składowania produktów, używa się w sezonie wyłącznie w celu zamrażania i solenia mięsa i wnętrzności wielorybów przeznaczonych na żywność dla ludzi lub karmę dla zwierząt.

(b) Odpowiedni inspektorzy będą utrzymywani na każdej stacji lądowej. Inspektorzy służący na każdej stacji lądowej będą wyznaczeni i opłacani przez rząd, w którego właściwości znajduje się dana stacja lądowa.

(c) Zostaną przyjęci obserwatorzy z innych krajów członkowskich, których umieszczenie na statkach przetwórniach i stacjach lądowych lub grupach stacji lądowych kraje członkowskie mogą zorganizować. Obserwatorzy ci zostaną wyznaczeni przez Komisję za pośrednictwem jej Sekretarza i będą opłaceni przez rząd, który ich wydelegował.

22. Harpunnicy (strzelcy) i załoga statków przetwórni, stacji lądowych i statków wielorybniczych, będą zatrudnieni na takich warunkach, aby ich wynagrodzenie w znacznym stopniu zależało od czynników takich jak rodzaj gatunku, rozmiary i wydajność połowu wielorybów, a nie tylko od liczby wielorybów odłowionych. Harpunnikom (strzelcom) i załodze statku wielorybniczego nie będzie wypłacona żadna premia ani żadne inne wynagrodzenie za odstrzał wielorybów mlecznych.

23. Wieloryby muszą być mierzone w stanie spoczynku na pokładzie lub pomoście, po odczepieniu od nich linki holowniczej i urządzenia chwytakowego, za pomocą taśmy mierniczej wykonanej z nierozciągliwego materiału. Punkt zerowy na końcu taśmy mierniczej należy przymocować do pręta lub stabilnego przedmiotu ustawionego na pokładzie lub pomoście tuż przy jednym końcu wieloryba. Alternatywnie, pręt można wbić w rozgałęzienie ogona tuż przy rozchyleniu (wcięciu) jego płetw. Pomiar należy wykonać naprężoną taśmą mierniczą w linii prostej równolegle do pokładu i ciała wieloryba, ale nie tak jak w wyjątkowych okolicznościach, czyli wzdłuż grzbietu wieloryba, a następnie odczytać wynik tuż przy końcu po jego stronie przeciwnej. Końcami wieloryba dla potrzeb pomiarowych są: zakończenie górnej szczęki, lub u kaszalotów – najdalsza czołowa część głowy oraz wcięcie rozgałęzień ogona.

Wyniki pomiarów należy zarejestrować zaokrąglając je wzwyż do najbliższej stopy lub 0,1 metra. Znaczy to, że każdy wieloryb o długości pomiędzy 75 stóp 6 cali i 76 stóp 6 cali zostanie zarejestrowany jako mierzący 76 stóp, a każdy wieloryb o długości pomiędzy 76 stóp 6 cali i 77 stóp 6 cali zostanie zarejestrowany jako mierzący 77 stóp. Podobnie, każdy wieloryb o długości pomiędzy 10,15 metrów i 10,25 metrów zostanie zarejestrowany jako mierzący 10,2 metrów, a każdy wieloryb o długości pomiędzy 10,25 metrów i 10,35 metrów zostanie zarejestrowany jako mierzący 10,3 metrów. Wynik pomiaru każdego wieloryba wypadający dokładnie na połowę stopy lub 0,05 metra należy zaokrąglić o pół stopy lub 0,05 metra wzwyż, np., pomiar wynoszący dokładnie 76 stóp i 6 cali zostanie zarejestrowany jako 77 stóp, a wynoszący dokładnie 10,25 metrów zostanie zarejestrowany jako 10,3 metrów.

VI. WYMAGANE INFORMACJE

24. (a) Wszyscy wielorybnicy działający w skojarzeniu ze statkiem przetwórnią przekażą następujące informacje drogą radiową do statku przetwórni:

1. czas podjęcia każdego wieloryba,

2. jego gatunek, oraz

3. jego oznakowanie wykonane zgodnie z ustępem 20(b).

(b) Informacje wyszczególnione w punkcie (a) niniejszego ustępu zostaną bezzwłocznie wprowadzone na statku przetwórni do stałego rejestru, który będzie zawsze dostępny do wglądu dla inspektorów wielorybniczych; do tego rejestru zostaną wprowadzone dodatkowo następujące informacje, bezzwłocznie po ich powzięciu:

1. czas doholowania wieloryba do przerobu,

2. jego długość, zmierzona zgodnie z ustępem 23,

3. płeć,

4. w przypadku samicy, czy jest mleczna,

5. długość i płeć płodu, jeżeli jest obecny, oraz

6. pełne wyjaśnienie każdego ewentualnego naruszenia przepisów.

(c) Rejestr podobny do opisanego w punkcie (b) niniejszego ustępu będzie prowadzony przez stacje lądowe, a wszystkie informacje wyspecyfikowane w powyższym punkcie zostaną doń wprowadzone bezpośrednio po ich powzięciu.

(d) Rejestr podobny do opisanego w punkcie (b) niniejszego ustępu będzie prowadzony w operacjach „małego wielorybnictwa” prowadzonych z brzegu lub przez flotyllę pelagiczną, a wszystkie informacje wyspecyfikowane w wyżej wymienionym punkcie zostaną doń wprowadzone bezpośrednio po ich powzięciu.

25. (a) Wszystkie Umawiające się Rządy przekażą Komisji do raporty o wszystkich statkach wielorybniczych działających w skojarzeniu z statkami przetwórniami i stacjami lądowymi; raport będzie zawierał następujące informacje:

1. metody zastosowane w celu uśmiercenia każdego wieloryba, inne niż harpun, a w szczególności sprężone powietrze,

2. liczba wielorybów trafionych strzałem, lecz utraconych.

(b) Rejestry podobne do przedstawionych w punkcie (a) niniejszego ustępu będą prowadzone przez statki działające w operacjach „małego wielorybnictwa” oraz przez ludność miejscową odławiającą gatunki wymienione w ustępie 1, a wszystkie informacje wyspecyfikowane w wyżej wymienionym punkcie zostaną do nich wprowadzone bezpośrednio po ich powzięciu oraz przekazane przez Umawiający się Rządy do Komisji.

26. (a) W ciągu dwóch dni po zakończeniu każdego tygodnia kalendarzowego należy przekazać zawiadomienia, zgodnie z postanowieniami Artykułu VII Konwencji, zawierające dane o liczbie wielorybów fiszbinowych, w podziale na gatunki, odłowionych na wszelkich wodach położonych na Południe od 40° szerokości południowej przez wszystkie statki przetwórnie lub skojarzone z nimi statki wielorybnicze podlegające właściwości każdego z Umawiających się Rządów; jednakże, jeżeli Sekretarz Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej uważa, że liczba każdego z tych gatunków osiągnęła 85 procent któregokolwiek z ogólnych limitów połowowych nałożonych przez Komisję, powyższe zawiadomienie będzie przekazywane na koniec każdego dnia i będzie zawierało dane o liczbie odłowionych wielorybów z każdego z tych gatunków.

(b) Jeżeli okaże się, że dozwolone w ustępie 11 maksymalne odłowy wielorybów mogą zostać osiągnięte przed dniem 7 kwietnia któregokolwiek roku, Sekretarz Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej wyznaczy, w oparciu o nadesłane dane, termin, na który uważa się, że maksymalne odłowy wielorybów poszczególnych gatunków zostały osiągnięte oraz zawiadomi o tym terminie nie później niż cztery dni przed tym terminem kapitana każdego statku przetwórni i każdy z Umawiających się Rządów. Podjęcie, lub przystąpienie do podjęcia wielorybów fiszbinowych, których dotyczy powyższe zawiadomienie, przez statki przetwórnie lub skojarzone z nimi statki wielorybnicze będzie nielegalne na każdych wodach na Południe od 40° szerokości południowej po godzinie 0.00 tak określonego terminu.

(c) Zawiadomienie będzie wysłane zgodnie z postanowieniami Artykułu VII Konwencji do każdego statku przetwórni zamierzającego rozpocząć operacje wielorybnicze na każdych wodach na Południe od 40° szerokości południowej.

27. Należy przekazać zawiadomienie zgodnie z postanowieniami Artykułu VII Konwencji dotyczące wszystkich statków przetwórni i statków wielorybniczych, które będzie zwierało następujące informacje statystyczne:

(a) dotyczące liczby odłowionych wielorybów każdego gatunku, liczby wielorybów utraconych i liczby wielorybów przerobionych przez każdy statek przetwórnię lub stację lądową, oraz

(b) dotyczące zagregowanych ilości tranu każdej klasy oraz ilości pokarmu, nawozu (guana) i innych otrzymanych z nich produktów, wraz ze

(c) szczegółowymi informacjami dotyczącymi każdego wieloryba przerobionego na statku przetwórni, stacji lądowej lub w operacjach „małego wielorybnictwa”, takimi jak data i przybliżona szerokość i długość geograficzna miejsca jego podjęcia, gatunek i płeć tego wieloryba, jego długość oraz jeżeli zawierał płód – długość płodu i jego płeć, jeżeli możliwe jest jej określenie. Dane, o których mowa w powyższych punktach (a) i (c) powinny zostać dodatkowo zweryfikowane podczas liczenia ładunku oraz należy przekazać Komisji również wszelkie informacje, które mogły zostać zebrane na temat obszarów cielenia się i tras wędrówki wielorybów.

28. (a) Należy przekazać zawiadomienie zgodnie z postanowieniami Artykułu VII Konwencji dotyczące wszystkich statków przetwórni i statków wielorybniczych, które będzie zwierało następujące informacje statystyczne:

1. Nazwa i tonaż brutto każdego statku przetwórni, oraz

2. odnośnie każdego statku wielorybniczego skojarzonego ze statkiem przetwórnią lub stacją lądową:

i. terminy uzyskania przezeń uprawnień do rozpoczęcia i zakończenia operacji wielorybniczych w danym sezonie,

ii. liczba dni, w których statek przebywa na morzu na obszarach wielorybniczych w każdym sezonie,

iii. tonaż brutto, moc maszyn(y), długość i inne dane charakterystyczne dotyczące każdego statku; należy również podać specyfikacje dotyczące statków wykorzystywanych tylko jako holowniki.

3. Lista stacji lądowych, które były w eksploatacji w rozważanym okresie oraz liczba mil przeszukanych dziennie przez samolot, jeżeli dotyczy.

(b) Informacje wymagane w ustępie (a)(2)(iii) należy także wprowadzić, wraz z następującymi informacjami, do dziennika pokładowego statku w formie pokazanej w Załączniku A i przekazać do Komisji:

1. gdy tylko możliwe, czas wykorzystany każdego dnia na realizację różnych elementów operacji połowowej,

2. wszelkie modyfikacje działań podanych w ustępach (a)(2)(i)–(iii) lub (b)(1) lub dane o innych właściwych wskaźnikach rybołówstwa dotyczących operacji „małego wielorybnictwa”.

29. (a) Tam, gdzie to możliwe, wszystkie statki przetwórnie i stacje lądowe zgromadzą z każdego odłowionego wieloryba i przekażą raport charakteryzujący:

1. oba jajniki lub oba jądra i łączną ich wagę,

2. co najmniej jedną zastawkę uszną, lub jeden ząb (najlepiej pierwszy ząb trzonowy),

(b) Tam, gdzie to możliwe, kolekcje podobne do opisanych w punkcie (a) niniejszego zostaną zgromadzone i raportowane z operacji „ małego wielorybnictwa” prowadzonych z brzegu lub przez flotylle pelagiczne.

(c) Wszystkie okazy zgromadzone jak w punktach (a) i (b) należy opatrzyć stosowną etykietą z numerem pomostu lub innym numerem identyfikacyjnym wieloryba oraz odpowiednio je zakonserwować.

(d) Umawiające się Rządy spowodują możliwie bezzwłocznie wykonanie analiz próbek tkanek i okazów zgromadzonych zgodnie z punktami (a) i (b) oraz przekażą do Komisji raport o wynikach takich analiz.

30. Umawiający się Rząd dostarczy Sekretarzowi Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej propozycje zezwoleń na badania naukowe przed ich wydaniem i zapewni Komitetowi Naukowemu czas potrzebny na ich rozpatrzenie i wydanie o nich opinii. Proponowane zezwolenia powinny określać:

a. cel badań;

b. liczbę, płeć, rozmiar i pogłowie zwierząt, które mają być odłowione;

c. okoliczności uczestniczenia naukowców innych narodowości w tych badaniach; oraz

d. skutki jakie mogą z nich płynąć dla ochrony pogłowia.

Proponowane zezwolenia będą rozpatrzone i zostanie wydana przez Komitet Naukowy opinia o nich na, o ile to możliwe, corocznych posiedzeniach. Jeżeli zezwolenia miałyby zostać udzielone przed następnym corocznym posiedzeniem, Sekretarz prześle propozycje tych zezwoleń pocztą do członków Komitetu Naukowego w celu ich rozpatrzenia i wydania opinii. Wstępne wyniki każdych badań przeprowadzonych na podstawie tych zezwoleń powinny zostać udostępnione na następnym corocznym posiedzeniu Komitetu Naukowego.

31. Umawiający się Rząd przekaże Komisji kopie wszystkich jego oficjalnych aktów i przepisów prawnych dotyczących wielorybów i wielorybnictwa oraz zmian wprowadzonych w takich aktach i przepisach.

PLAN DO MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI Z 1946 ROKU O UREGULOWANIU POŁOWÓW WIELORYBÓW

ZAŁĄCZNIK A

STRONA TYTUŁOWA

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA Z 1946 ROKU O UREGULOWANIU POŁOWÓW WIELORYBÓW

ARKUSZ REJESTRU DZIENNEGO TABELA 1

Podpis:

*Czas powiadomienia statku wielorybniczego o wielorybach znaczy czas, w którym statkowi wielorybniczemu podano pozycję stada i gdy rozpoczął on przemieszczanie się w jego kierunku w celu rozpoczęcia polowania.

ZAŁĄCZNIK A DO PLANU

RAPORT O STADZIE TABELA 2

Wypełnia ekspedycja pelagiczna lub stacja nadbrzeżna dla każdego ściganego stada kaszalotów. Codziennie należy wypełnić odrębny formularz.

Uwagi:

Objaśnienia

A. Należy wypełnić jedną kolumnę dla każdego ściganego stada wpisując liczbę wielorybów odłowionych przez każdy statek wielorybniczy uczestniczący w danym polowaniu; a jeżeli statki wielorybnicze polujące na stado nic zeń nie odłowiły, należy wpisać 0; w przypadku statków wielorybniczych z flotylli, które nie wzięły udziału w polowaniu na dane stado należy wpisać znak X.

B. Stado oznacza w niniejszym formularzu grupę wielorybów, które pozostają w takiej wzajemnej bliskości, że statek wielorybniczy, który już zakończył zajmowanie się jednym wielorybem może niemal bezzwłocznie rozpocząć polowania na innego wieloryba bez poświęcania czasu poszukiwania. Samotny wieloryb powinien być zanotowany jako stado składające się z 1 wieloryba

C. Wieloryb możliwy do odłowienia znaczy wieloryb o takich rozmiarach lub rodzaju, którego dane statki wielorybnicze odłowiłyby, jeśli byłoby to możliwe. Niekoniecznie muszą to być wszystkie wieloryby powyżej legalnych rozmiarów, np., jeżeli statki wielorybnicze skupiają się na dużych wielorybach, tylko takie właśnie należałoby liczyć jako możliwe do odłowienia.

D. W Uwagach należy wpisać informacje dotyczące statków wielorybniczych z innych ekspedycji lub firm operujących na tym samym stadzie.

[PRZYPISY]

[do ustępu 6]

* Rządy Brazylii, Islandii, Japonii, Norwegii i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich wniosły w przepisowym terminie sprzeciw odnośnie drugiego zdania ustępu 6. Dla wszystkich pozostałych Umawiających się Rządów zdanie to weszło w życie dnia 8 marca 1982 r.

Norwegia wycofała swój sprzeciw dnia 9 lipca 1985 r. a Brazylia dnia 8 stycznia 1992 r.

Islandia wystąpiła z Konwencji ze skutkiem od dnia 30 czerwca 1992 r.

Sprzeciwy Japonii i Federacji Rosyjskiej nie zostały wycofane i niniejsze zdanie nie jest wiążące dla rządów tych krajów.

[do ustępu 7(a)]

◊ Na swoim 54 Corocznym Posiedzeniu w 2002 r., Komisja zgodziła się kontynuować niniejszy zakaz, ale nie prowadziła dyskusji w przedmiocie, czy powinna, czy nie powinna określić czas, w którym ów zakaz powinien być ponownie poddany przeglądowi.

[do ustępu 7(b)]

** Rząd Japonii wniósł w przepisowym terminie sprzeciw odnośnie ustępu 7(b) w zakresie, w jakim stosuje się on do antarktycznego pogłowia płetwala karłowatego.

Rząd Federacji Rosyjskiej także wniósł w przepisowym terminie sprzeciw odnośnie ustępu 7(b), ale wycofał go dnia 26 października 1994 r.

Dla wszystkich Umawiających się Rządów, za wyjątkiem Japonii, ustęp 7(b) wszedł w życie dnia 6 grudnia 1994 r.

| Ustęp 7(b) zawiera postanowienie dotyczące przeglądu Południowego Rezerwatu Oceanicznego „dziesięć lat po jego początkowym przyjęciu”. Ustęp 7(b) został przyjęty na 46 Corocznym Posiedzeniu (1994 r.). Dlatego, pierwszy przegląd powinien odbyć się w 2004 r.

[do ustępu 10(e)]

* Rządy Japonii, Norwegii, Peru i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich wniosły w przepisowym terminie sprzeciw odnośnie ustępu 10(e). Dla wszystkich innych Umawiających się Rządów ustęp ten wszedł w życie dnia 3 lutego 1983 r. Rząd Peru wycofał swój sprzeciw dnia 22 lipca 1983 r.

Rząd Japonii wycofał swoje sprzeciwy ze skutkiem od dnia 1 maja 1987 r. w odniesieniu do komercyjnego wielorybnictwa pelagicznego; od dnia 1 października 1987 r. w odniesieniu do komercyjnego wielorybnictwa przybrzeżnego na płetwala karłowatego i płetwala równikowego; oraz od dnia 1 kwietnia 1988 r. w odniesieniu do komercyjnego wielorybnictwa przybrzeżnego na kaszaloty.

Sprzeciwy i Norwegii i Federacji Rosyjskiej nie zostały wycofane i niniejszy ustęp nie jest wiążący dla rządów tych krajów.

[do ustępu 10(e)]

* Rządy Japonii, Norwegii, Peru i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich wniosły w przepisowym terminie sprzeciw do ustępu 10(e). Dla wszystkich innych Umawiających się Rządów ustęp ten wszedł w życie dnia 3 lutego 1983 r. Rząd Peru wycofał swój sprzeciw dnia 22 lipca 1983 r.

Rząd Japonii wycofał swoje sprzeciwy ze skutkiem od dnia 1 maja 1987 r. w odniesieniu do komercyjnego wielorybnictwa pelagicznego; od dnia 1 października 1987 r. w odniesieniu do komercyjnego wielorybnictwa przybrzeżnego na płetwala karłowatego i płetwala równikowego; oraz od dnia 1 kwietnia 1988 r. w odniesieniu do komercyjnego wielorybnictwa przybrzeżnego na kaszaloty.

Sprzeciwy Norwegii i Federacji Rosyjskiej nie zostały wycofane i niniejszy ustęp nie jest wiążący dla rządów tych krajów.

◊ Dokument Islandii o przystąpieniu do Międzynarodowej Konwencji o uregulowaniu połowu wielorybów i Protokółu do tej Konwencji złożony dnia 10 października 2002 r. stwierdza, że Islandia 'przystępuje do wyżej wymienionej Konwencji i Protokołu z zastrzeżeniem odnośnie ustępu 10(e) Planu dołączonego do Konwencji'.

Dokument ten stwierdza dalej, co następuje:

'Niezależnie od tego, rząd Islandii nie zezwoli na prowadzenie przed rokiem 2006 r. przez islandzkie statki wielorybnictwa w celach komercyjnych, a później, nie zezwoli na takie wielorybnictwo dopóki nie zostanie osiągnięty postęp w negocjacjach Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej na temat Poprawionego Planu Gospodarki. Jednakże, nie ma to zastosowania do przypadku tak zwanego moratorium na wielorybnictwo w celach komercyjnych, zawarte w ustępie 10(e) Planu, jeżeli nie zostanie ono zniesione w rozsądnym czasie po zakończeniu Poprawionego Planu Gospodarki.

Wielorybnictwo w celach komercyjnych nie będzie w żadnych okolicznościach dozwolone bez mocnych naukowych podstaw oraz skutecznego programu gospodarowania i egzekucji.'

# Rządy Argentyny, Australii, Brazylii, Chile, Finlandii, Francji, Niemiec, Włoch, Meksyku, Monako, Holandii, Nowej Zelandii, Peru, San Marino, Hiszpanii, Szwecji, Wielkiej Brytanii i USA wniosły sprzeciwy do zastrzeżenia Islandii dotyczącego ustępu 10(e).

[do ustępu 13(a)(2)]

1 Komisja, na wniosek Komitetu Naukowego, ustanowi możliwie najszybciej (a) minimalny poziom pogłowia dla każdego stada, poniżej którego wieloryby nie będą odławiane i (b) tempo wzrostu ku poziomowi MZW dla pogłowia każdego stada. Komitet Naukowy wyda opinię dotyczącą minimalnego poziomu pogłowia i zakresu tempa wzrostu ku poziomowi MZW dla różnych systemów połowowych.

SZCZEGÓŁOWY OBRAZ W/W TABEL – PATRZ NIŻEJ

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej konwencji,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 13 marca 2009 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk