Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 139 poz. 1138

Na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) wykaz oraz warunki realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej, zwanych dalej „świadczeniami gwarantowanymi”;

2) poziom finansowania przejazdu środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

1) lekarz specjalista – lekarza, który posiada specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny;

2) lekarz w trakcie specjalizacji – lekarza, który rozpoczął specjalizację zgodnie z programem specjalizacji.

2. Świadczenia gwarantowane przysługują świadczeniobiorcom chorującym na jednostki chorobowe, których wykaz określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Świadczenia gwarantowane są udzielane zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, z wykorzystaniem metod diagnostyczno-terapeutycznych innych niż stosowane w medycynie niekonwencjonalnej, ludowej lub orientalnej.

1) stacjonarnych – w hospicjum stacjonarnym lub w oddziale medycyny paliatywnej;

2) domowych – w hospicjum domowym dla dorosłych lub dla dzieci do ukończenia 18 roku życia;

3) ambulatoryjnych – w poradni medycyny paliatywnej.

1) świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez lekarzy;

2) świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez pielęgniarki;

3) leczenie farmakologiczne;

4) leczenie bólu zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (drabina analgetyczna);

5) leczenie innych objawów somatycznych;

6) opiekę psychologiczną nad świadczeniobiorcą i jego rodziną;

7) rehabilitację;

8) zapobieganie powikłaniom;

9) badania zlecone przez lekarza zatrudnionego w hospicjum stacjonarnym lub oddziale medycyny paliatywnej;

10) zaopatrzenie w wyroby medyczne i środki pomocnicze konieczne do wykonania świadczenia gwarantowanego, w hospicjum stacjonarnym lub w oddziale medycyny paliatywnej;

11) opiekę wyręczającą obejmującą przyjmowanie świadczeniobiorców do hospicjum stacjonarnego lub oddziału medycyny paliatywnej na okres nie dłuższy niż 10 dni.

1) porady lekarskie, porady lekarsko-pielęgniarskie w domu świadczeniobiorcy, porady psychologiczne;

2) konsultacje lekarskie, w tym również świadczeniobiorcy, który nie został zakwalifikowany do hospicjum domowego;

3) wsparcie rodziny świadczeniobiorcy.

2. Porada w poradni medycyny paliatywnej jest to świadczenie lekarza specjalisty medycyny paliatywnej lub lekarza w trakcie specjalizacji z medycyny paliatywnej obejmujące:

1) badanie podmiotowe;

2) badanie przedmiotowe;

3) ordynacje leków, w tym leków przeciwbólowych;

4) zapewnienie niezbędnych badań diagnostycznych;

5) zlecenie zabiegów pielęgnacyjnych;

6) kierowanie do zakładów opieki zdrowotnej, w tym udzielających świadczeń opieki paliatywnej i hospicyjnej w warunkach stacjonarnych lub domowych;

7) wydawanie niezbędnych w procesie leczenia orzeczeń i opinii o stanie zdrowia świadczeniobiorcy;

8) poradę lub wizytę w domu świadczeniobiorcy.

1) badania diagnostyczne;

2) leki i wyroby medyczne oraz środki pomocnicze.

2. Przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych jest finansowany w 40 % ze środków publicznych w przypadku:

1) chorób krwi i narządów krwiotwórczych,

2) chorób nowotworowych,

3) chorób oczu,

4) chorób przemiany materii,

5) chorób psychicznych i zaburzeń zachowania,

6) chorób skóry i tkanki podskórnej.

7) chorób układu krążenia,

8) chorób układu moczowo-płciowego,

9) chorób układu nerwowego,

10) chorób układu oddechowego,

11) chorób układu ruchu,

12) chorób układu trawiennego,

13) chorób układu wydzielania wewnętrznego,

14) chorób zakaźnych i pasożytniczych,

15) urazów i zatruć,

16) wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych

– gdy ze zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego wynika, że świadczeniobiorca jest zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymaga przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych.

3. Świadczenia gwarantowane nie przysługują świadczeniobiorcom przebywającym w hospicjum domowym, w przypadku gdy korzystają oni ze świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej udzielanych w warunkach domowych.

1) przedstawienie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego;

2) wskazanie medyczne, a w szczególności fakt występowania u świadczeniobiorcy jednostki chorobowej, o której mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, nierokującej nadziei na wyleczenie.

Minister Zdrowia: w z. J . Szulc

¹⁾ Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918 i Nr 118, poz. 989.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 29 sierpnia 2009 r. (poz. 1138)

Załącznik nr 1

WYKAZ JEDNOSTEK CHOROBOWYCH, W KTÓRYCH SĄ UDZIELANE ŚWIADCZENIA GWARANTOWANE W ZAKRESIE OPIEKI PALIATYWNEJ I HOSPICYJNEJ

I. Osoby dorosłe

II. Dzieci do ukończenia 18 roku życia

Załącznik nr 2

WARUNKI REALIZACJI ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH W ZAKRESIE OPIEKI PALIATYWNEJ I HOSPICYJNEJ

I. Świadczenia gwarantowane realizowane w warunkach stacjonarnych

1. Wymagania dotyczące personelu

1) lekarz specjalista medycyny paliatywnej lub lekarz w trakcie specjalizacji z medycyny paliatywnej lub lekarz innej specjalności lub lekarz z udokumentowanymi kwalifikacjami z medycyny paliatywnej, który uzyskał w ciągu ostatnich dwóch lat co najmniej 50 punktów edukacyjnych związanych z problematyką dotyczącą medycyny paliatywnej – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 10 łóżek;

2) pielęgniarka z ukończonym kursem kwalifikacyjnym lub specjalizacją w dziedzinie opieki paliatywnej lub w trakcie kursu kwalifikacyjnego lub specjalizacji w dziedzinie opieki paliatywnej – 25 % czasu pracy ogółu pielęgniarek udzielających świadczeń u danego świadczeniodawcy;

3) psycholog lub psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologii klinicznej – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego na 10 łóżek;

4) osoba, która:

a) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na kierunku fizjoterapia zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w odrębnych przepisach i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku,

b) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja ruchowa i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku,

c) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ruchowej,

d) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej,

e) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła trzymiesięczny kurs specjalizacyjny z rehabilitacji,

f) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik fizjoterapii

– równoważnik 1/4 etatu przeliczeniowego na 10 łóżek.

2. Sprzęt medyczny i pomocniczy

1) łóżka szpitalne (zwykłe i łamane) o regulowanej wysokości, wyposażone w ruchome barierki zabezpieczające przed wypadnięciem,

2) materace przeciwodleżynowe,

3) inny sprzęt przeciwodleżynowy – poduszki, podpórki, wałki itp.,

4) sprzęt ułatwiający pielęgnację – zintegrowany system do higieny ciała, podnośniki, parawany, pasy ślizgowe,

5) koncentrator tlenu lub inne dostępne źródło tlenu w liczbie co najmniej 1 szt. na każde rozpoczęte 3 łóżka,

6) ssak elektryczny w liczbie co najmniej 1 szt. na każde rozpoczęte 5 łóżek,

7) inhalatory,

8) glukometry,

9) aparaty do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi,

10) zestaw do udzielania pierwszej pomocy lekarskiej,

11) pompy infuzyjne w liczbie co najmniej 1 szt. na każde rozpoczęte 5 łóżek,

12) kule, laski, balkoniki, chodziki, wózki inwalidzkie

– znajdujące się w miejscu udzielania świadczeń;

13) aparat EKG, który znajduje się w budynku lub zespole budynków oznaczonych tym samym adresem, w którym lub w których jest zlokalizowane miejsce udzielania świadczeń.

3. Inne warunki

1) całodobowy dostęp przez 7 dni w tygodniu do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez lekarza, o którym mowa w pkt 1 ppkt 1;

2) całodobowy dostęp przez 7 dni w tygodniu do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez pielęgniarkę.

II. Świadczenia gwarantowane realizowane w warunkach domowych

1. Wymagania dotyczące personelu

1) lekarz specjalista medycyny paliatywnej lub lekarz pediatra lub lekarz w trakcie specjalizacji z medycyny paliatywnej lub lekarz innej specjalności lub lekarz z udokumentowanymi kwalifikacjami z medycyny paliatywnej, który uzyskał w ciągu ostatnich dwóch lat co najmniej 50 punktów edukacyjnych związanych z problematyką dotyczącą medycyny paliatywnej – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 świadczeniobiorców, a w opiece nad dziećmi – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 świadczeniobiorców;

2) pielęgniarka z ukończonym kursem kwalifikacyjnym lub specjalizacją w dziedzinie opieki paliatywnej lub w trakcie kursu kwalifikacyjnego lub specjalizacji w dziedzinie opieki paliatywnej – 25 % czasu pracy ogółu pielęgniarek udzielających świadczeń u danego świadczeniodawcy; równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 15 świadczeniobiorców, a w opiece nad dziećmi – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 12 świadczeniobiorców;

3) psycholog lub psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologii klinicznej – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego na 15 świadczeniobiorców, a w opiece nad dziećmi – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego na 12 świadczeniobiorców;

4) osoba, o której mowa w części I pkt 1 ppkt 4 – równoważnik 1/4 etatu przeliczeniowego na 15 świadczeniobiorców.

2. Sprzęt medyczny i pomocniczy

1) koncentrator tlenu lub inne dostępne źródło tlenu w liczbie co najmniej 1 szt. na 10 świadczeniobiorców;

2) ssak elektryczny w liczbie co najmniej 1 szt. na 10 świadczeniobiorców;

3) inhalatory;

4) glukometry;

5) aparat do pomiaru ciśnienia tętniczego;

6) pompy infuzyjne w liczbie co najmniej 1 szt. na 10 świadczeniobiorców;

7) kule, laski, balkoniki, chodziki, wózki inwalidzkie;

8) neseser pielęgniarski dla każdej pielęgniarki.

Neseser pielęgniarski, o którym mowa w ppkt 8, jest wyposażony w:

1) podstawowy sprzęt i materiały jednorazowego użytku:

a) do wykonania iniekcji:

– igły, strzykawki, wenflony,

– zestaw niezbędnych płynów dezynfekcyjnych i odkażających,

b) do przetaczania płynów:

– aparat do kroplowych wlewów dożylnych,

– zestaw gazików, plastry,

– stazę,

c) do wykonania opatrunków:

– serwety, pakiety opatrunkowe,

– podstawowy zestaw narzędzi chirurgicznych, nożyczki, miskę nerkową,

d) pakiet ochronny przed zakażeniem: maseczki, rękawice, fartuch.

e) sprzęt do płukania pęcherza moczowego lub przetoki:

– strzykawkę jednorazowego użytku 50 ml,

– strzykawkę specjalistyczną 50/60 K z końcówką cewnikową,

f) sprzęt do karmienia przez zgłębnik:

– sondę żołądkową,

– strzykawkę jednorazowego użytku 20 ml;

2) zestaw przeciwwstrząsowy: leki, rurkę ustno-gardłową, maseczkę do reanimacji z filtrem;

3) sprzęt do pomiaru ciśnienia krwi;

4) testy do obrazowego oznaczania wartości cukru we krwi i w moczu;

5) pakiet do mycia i odkażania rąk.

3. Inne warunki

1) całodobowy dostęp przez 7 dni w tygodniu do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez lekarza, o którym mowa w pkt 1 ppkt 1;

2) porady lekarskie w zależności od potrzeb, nie rzadziej niż 2 w miesiącu;

3) całodobowy dostęp przez 7 dni w tygodniu do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez pielęgniarkę;

4) wizyty pielęgniarskie w zależności od potrzeb, nie rzadziej niż 2 w tygodniu;

5) pozostały personel – porady lub wizyty ustalane indywidualnie przez lekarza, o którym mowa w pkt 1 ppkt 1;

6) świadczeniobiorcy dorosłemu mogą być udzielane świadczenia gwarantowane w ramach opieki paliatywnej dla dzieci, jeżeli:

a) jednostka chorobowa ma charakter wrodzony i choroba ograniczająca życie została zdiagnozowana przed ukończeniem przez świadczeniobiorcę 18 roku życia lub

b) gdy nie istnieje możliwość odpowiedniego udzielania świadczeń gwarantowanych przez hospicja domowe dla dorosłych ze względu na rzadki charakter choroby lub miejsce zamieszkania.

III. Świadczenia gwarantowane w warunkach ambulatoryjnych

1. Wymagania dotyczące personelu

1) lekarz specjalista medycyny paliatywnej lub lekarz w trakcie specjalizacji z medycyny paliatywnej;

2) pielęgniarki z ukończonym kursem kwalifikacyjnym lub specjalizacją w dziedzinie opieki paliatywnej lub w trakcie kursu kwalifikacyjnego lub specjalizacji w dziedzinie opieki paliatywnej;

3) psycholog lub psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologii klinicznej.

2. Organizacja pracy poradni

Poradnia jest czynna co najmniej 3 dni w tygodniu po 2,5 godziny dziennie, w tym 1 dzień w godzinach popołudniowych – do godziny 18⁰⁰.

3. Inne warunki

1) świadczenia gwarantowane w warunkach ambulatoryjnych są przeznaczone dla świadczeniobiorców, których stan ogólny jest stabilny oraz którzy mogą przybyć do poradni medycyny paliatywnej sami lub którzy ze względu na ograniczoną możliwość poruszania się wymagają porad lub wizyt w domu;

2) świadczenia gwarantowane w warunkach ambulatoryjnych obejmują 2 porady lub wizyty w domu w tygodniu.