Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 130 poz. 1073

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółową organizację, sposób funkcjonowania oraz realizacji zadań centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego;

2) ramowe procedury obsługi zgłoszeń przychodzących na numery alarmowe;

3) kwalifikacje wymagane dla operatorów numerów alarmowych;

4) sposób i organizację przeprowadzania szkolenia operatorów numerów alarmowych;

5) zakres, formę, sposób tworzenia i przekazywania informacji niezbędnych do funkcjonowania systemu powiadamiania ratunkowego;

6) kryteria do określenia liczby, lokalizacji i terenu działania centrum powiadamiania ratunkowego oraz liczby stanowisk dyspozytorów medycznych i stanowisk operatorów numerów alarmowych.

1) podmiotach ratowniczych – należy przez to rozumieć dysponenta jednostki Państwowego Ratownictwa Medycznego, podmioty krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty i jednostki współpracujące z tymi systemami oraz społeczne organizacje ratownicze, w tym współpracujące z systemem powiadamiania ratunkowego, które są przygotowane do niezwłocznego reagowania i realizowania zadań w czasie wystąpienia nagłego zagrożenia dla życia i zdrowia albo mienia lub środowiska;

2) służbach – należy przez to rozumieć służby ustawowo powołane do realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa obywateli, a także mienia i środowiska, inne niż podmioty ratownicze;

3) zgłoszeniu alarmowym – należy przez to rozumieć informację o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia nagłego zagrożenia dla życia i zdrowia, środowiska lub mienia, przekazane na numer alarmowy 112 lub inny numer alarmowy obsługiwany w centrum powiadamiania ratunkowego lub wojewódzkim centrum powiadamiania ratunkowego albo przy wykorzystaniu innych środków komunikacji dostępnych w centrum powiadamiania ratunkowego lub wojewódzkim centrum powiadamiania ratunkowego;

4) dyspozytorze Państwowej Straży Pożarnej – należy przez to rozumieć strażaka Państwowej Straży Pożarnej, który zajmuje stanowisko, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2009 r. w sprawie stanowisk służbowych w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 54, poz. 448), przewidziane do obsługi zgłoszeń alarmowych;

5) dyspozytorze centrum – należy przez to rozumieć dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej lub dyspozytora medycznego, o którym mowa w art. 26 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.³⁾), lub stanowiska wykonujące funkcje dyspozytora innych podmiotów ratowniczych;

6) sytuacji awaryjnej – należy przez to rozumieć zakłócenie realizacji zadań centrum powiadamiania ratunkowego lub wojewódzkiego centrum powiadamiania ratunkowego uniemożliwiające całkowicie lub częściowo przyjęcie i obsługę zgłoszenia alarmowego;

7) rejonie operacyjnym zespołu ratownictwa medycznego – należy przez to rozumieć obszar, w ramach którego zespół ratownictwa medycznego danego dysponenta będzie dysponowany do miejsca zdarzenia w pierwszej kolejności;

8) obszarze chronionym podmiotu ratowniczego – należy przez to rozumieć obszar, w ramach którego zasoby ratownicze podmiotu ratowniczego będą dysponowane do miejsca zdarzenia w pierwszej kolejności.

2. W skład centrum wchodzą:

1) stanowiska dyspozytorów medycznych;

2) stanowiska dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej.

3. W skład centrum mogą wchodzić:

1) stanowiska operatorów numerów alarmowych;

2) stanowiska innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamia ratunkowego.

4. Na potrzeby centrum zapewnia się w szczególności:

1) pomieszczenia spełniające wymagania w zakresie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy:

a) do obsługi zgłoszeń alarmowych, w skład których wchodzą stanowiska przyjmowania i obsługi zgłoszeń, o których mowa w ust. 2 i 3,

b) zaplecza technicznego,

c) socjalne,

d) higieniczno-sanitarne;

2) urządzenia techniczne oraz systemy teleinformatyczne zapewniające realizację zadań systemu powiadamiania ratunkowego.

5. Informację o utworzeniu centrum spełniającego warunki określone w ust. 2–4 umożliwiające realizację zadań systemu powiadamiania ratunkowego przekazuje wojewodzie komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej, o którym mowa w ust. 1, za pośrednictwem komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.

6. W centrum opracowuje się:

1) plan postępowania na wypadek wystąpienia sytuacji awaryjnych;

2) zasady prowadzenia i archiwizacji dokumentacji;

3) zasady i zakres przekazywania informacji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania;

4) szczegółową procedurę przyjmowania zgłoszeń alarmowych, w tym obcojęzycznych;

5) zasady organizacji pracy dyspozytorów medycznych i operatorów numerów alarmowych oraz pełnienia służby dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej;

6) plan zwiększania obsad osobowych centrum w sytuacjach nadzwyczajnych;

7) regulamin wewnętrzny centrum;

8) wykaz podmiotów ratowniczych i służb funkcjonujących na terenie działania centrum;

9) opis struktury systemu powiadamiania ratunkowego na terenie działania centrum wraz ze schematem przepływu informacji.

7. Dokumenty, o których mowa w ust. 6, są opracowywane wspólnie przez organizatora centrum oraz dysponenta jednostki właściwego do zatrudnienia dyspozytorów medycznych, o którym mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

8. Zasady prowadzenia i archiwizacji dokumentacji są określone w przepisach odrębnych.

1) dysponentów jednostek, zakładów opieki zdrowotnej i jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w szczególności w zakresie:

a) liczby i rozmieszczenia dostępnych podstawowych i specjalistycznych zespołów ratownictwa medycznego, w tym lotniczych zespołów ratownictwa medycznego,

b) liczby i wyposażenia oraz rodzaju i rozmieszczenia dostępnych zastępów i grup ratowniczych zdolnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy,

c) czasowego lub całkowitego braku możliwości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez komórki organizacyjne szpitala, wraz z informacją o przyczynie i przewidywanym okresie trwania tych ograniczeń,

d) gotowości szpitalnych oddziałów ratunkowych i innych jednostek organizacyjnych szpitali do przyjęcia osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;

2) podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i podmiotów współpracujących z tym systemem, w szczególności w zakresie określonym w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz. U. Nr 111, poz. 1311);

3) innych podmiotów ratowniczych, które współpracują z systemem powiadamiania ratunkowego, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ratowniczych.

2. Dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum, ale funkcjonujący na terenie działania centrum, przekazują na jego żądanie informacje dotyczące gotowości i zadysponowania sił ratowniczych.

3. Dyspozytorzy centrum na podstawie bieżącej aktualizacji informacji, o których mowa w ust. 1, prowadzą analizę informacji o dostępności zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych, szczególnie podczas:

1) prowadzenia działań ratowniczych lub akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;

2) prowadzenia ćwiczeń ratowniczych lub inspekcji gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;

3) przygotowań do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnej, bieżąca analiza zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych może być wykonana przez inne centrum wskazane w planie, o którym mowa w § 3 ust. 6 pkt 1.

2. Centrum, co najmniej raz na dobę, przekazuje do wojewódzkiego centrum zestawienie statystyczne dotyczące:

1) liczby zgłoszeń, w tym przekazanych do służb i podmiotów ratowniczych spoza centrum;

2) liczby interwencji, w tym działań ratowniczych i akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych.

3. Dyspozytor Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum przekazuje na bieżąco do wojewódzkiego centrum informacje w zakresie, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2.

1) przyjmuje zgłoszenia alarmowe, w szczególności:

a) kierowane na numery alarmowe 112, 998 i 999,

b) kierowane na numery alarmowe innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamia ratunkowego w danym centrum,

c) z systemów monitoringu,

d) przy wykorzystaniu innych dostępnych w centrum środków komunikacji,

e) od Policji,

f) od dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum,

g) z innych centrów lub wojewódzkich centrów,

h) od podmiotów ratowniczych i służb zlokalizowanych poza centrum;

2) zapewnia obsługę numerów alarmowych, w tym numeru alarmowego 112;

3) zapewnia obsługę zgłoszeń obcojęzycznych, w tym kierowanych na numer alarmowy 112;

4) zapewnia wymianę informacji w czasie rzeczywistym pomiędzy operatorami numerów alarmowych i dyspozytorami centrum oraz wymianę informacji pomiędzy centrum a dyspozytorami spoza centrum.

1) poszczególnych podmiotów ratowniczych działających na terenie danego centrum;

2) jednostki Policji;

3) dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum;

4) innego centrum;

5) podmiotu ratowniczego lub służby spoza centrum.

1) kieruje zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych na miejsce zdarzenia, biorąc pod uwagę gotowość zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych, rodzaj zagrożenia i najkrótszy czas dotarcia na miejsce zdarzenia;

2) przekazuje do podmiotów ratowniczych informacje co najmniej o miejscu zdarzenia, rodzaju zagrożenia i liczbie poszkodowanych, przy użyciu dostępnych w centrum środków technicznych;

3) przekazuje kierującemu akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych lub kierującemu działaniem ratowniczym informacje o aktualnych zasobach ratowniczych podmiotów ratowniczych;

4) wspomaga działania ratownicze poprzez dysponowanie kolejnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych, na podstawie informacji pozyskanych od kierującego działaniem ratowniczym lub kierującego akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;

5) umożliwia wykorzystywanie baz danych i planów ratowniczych na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych oraz akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych i ich analizy;

6) dokumentuje prowadzone działania ratownicze i akcje prowadzenia medycznych czynności ratunkowych oraz archiwizuje dokumentację dotyczącą tych działań i akcji;

7) analizuje przebieg działań i ćwiczeń ratowniczych.

2. Dysponowanie sił ratowniczych i zespołów ratownictwa medycznego, a także koordynowanie oraz monitorowanie działań ratowniczych i medycznych czynności ratunkowych realizują w centrum:

1) dyspozytorzy medyczni – w odniesieniu do zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych Państwowego Ratownictwa Medycznego z terenu działania centrum;

2) dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej w centrum – w odniesieniu do zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i jednostek z nim współpracujących, zgodnie z ustawą z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 i Nr 18, poz. 97);

3) stanowiska innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamiania ratunkowego wobec swoich zasobów i prowadzonych przez nie działań.

1) przekazuje informacje o liczbie osób będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego i rodzaju zagrożeń zdrowotnych osób kierowanych do danego szpitala i jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej niezbędnych dla ratownictwa medycznego;

2) wskazuje, w razie konieczności, prawdopodobne potrzeby lub konieczność uruchomienia zasobów ratowniczych danego szpitala;

3) zbiera i przekazuje informacje mające istotny wpływ na zapewnienie ciągłości procesu ratowania życia i zdrowia osób będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;

4) informuje o uznaniu zdarzenia za mnogie lub masowe.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, realizują dyspozytorzy medyczni.

1) ocenia skalę zagrożenia, wielkość dostępnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych i aktualne możliwości zakładów opieki zdrowotnej;

2) przekazuje właściwym terytorialnie starostom (prezydentom miast na prawach powiatu), wojewódzkiemu centrum, właściwym terytorialnie komendantom powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej i jednostkom Państwowego Ratownictwa Medycznego informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.

2. Procedury reagowania kryzysowego dotyczące medycznych czynności ratunkowych, zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych Państwowego Ratownictwa Medycznego lub zakładów opieki zdrowotnej inicjuje dyspozytor medyczny centrum, natomiast pozostałe procedury – dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej w centrum lub stanowiska innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, którym na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, powierzono organizowanie centrów.

1) aktualnej dostępności zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;

2) podejmowanych działaniach ratowniczych przez zadysponowane zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych;

3) ocenie bieżącej sytuacji ratowniczej i prognozowaniu jej rozwoju w zakresie wielkości i rodzaju zagrożenia oraz o zapotrzebowaniu zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;

4) wykorzystaniu innych informacji ujętych w planach ratowniczych;

5) sposobie współdziałania podmiotów ratowniczych i służb w procesie planowania i organizowania działań ratowniczych lub medycznych czynności ratunkowych;

6) wykorzystaniu systemów łączności.

2. Centrum współdziała z innymi centrami oraz wojewódzkim centrum, utrzymując łączność i wymieniając informacje, w zakresie niezbędnym do skutecznego prowadzenia działań ratowniczych, za pośrednictwem dostępnych środków teleinformatycznych.

1) automatyzację przyjmowania zgłoszeń formularzem obsługi;

2) dostęp operatorów numerów alarmowych i dyspozytorów centrum do uprzednio zarejestrowanych zgłoszeń i zdarzeń;

3) przekazywanie wypełnionego formularza obsługi zgłoszenia wraz z nagraniem zgłoszenia alarmowego do odpowiednich dyspozytorów centrum lub do znajdujących się poza centrum dyspozytorów służb lub podmiotów ratowniczych, które współpracują z systemem powiadamiania ratunkowego;

4) rejestrację czasu oczekiwania na nawiązanie połączenia, czasu przyjęcia zgłoszenia i czasu obsługi zgłoszenia oraz rejestrację połączeń oczekujących;

5) rejestrację treści zgłoszeń alarmowych oraz korespondencji prowadzonej w centrum;

6) prezentację numeru telefonu, z którego realizowane jest połączenie na numer alarmowy, przez cały czas połączenia;

7) automatyczną identyfikację kraju, w którym zarejestrowano urządzenie abonenckie osoby realizującej połączenie na numer alarmowy;

8) pozyskanie danych o lokalizacji zakończenia sieci, z którego nastąpiło połączenie na numer alarmowy;

9) oznaczanie fałszywych zgłoszeń oraz automatyczną sygnalizację nadejścia połączenia z numeru odnotowanego w bazie danych jako numeru wywołującego (generującego) tego rodzaju połączenia;

10) monitorowanie i weryfikację zgłoszeń alarmowych w celu eliminacji ponownej obsługi tego samego zdarzenia;

11) mechanizm potwierdzania przyjęcia informacji przekazywanych w ramach centrum, a także do innego centrum, wojewódzkiego centrum, innych podmiotów ratowniczych i służb;

12) wizualizację i nadzór systemu nad długością kolejki zgłoszeń oczekujących na przyjęcie i realizację;

13) prezentację historii zgłoszeń z danego numeru;

14) prezentację zalogowanych dyspozytorów centrum;

15) automatyczne odświeżanie danych na wszystkich stanowiskach centrum;

16) prezentację aktualnego stanu obsługiwanych zgłoszeń;

17) automatyczne wprowadzanie danych;

18) automatyczne uzupełnianie danych;

19) wsparcie obsługi zgłoszeń modelem mapowym.

2. W skład wojewódzkiego centrum wchodzą:

1) stanowiska dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej;

2) stanowisko lekarza koordynatora ratownictwa medycznego.

3. W skład wojewódzkiego centrum mogą wchodzić stanowiska operatorów numerów alarmowych.

4. Na potrzeby wojewódzkiego centrum zapewnia się w szczególności:

1) pomieszczenia spełniające wymagania w zakresie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy:

a) dla stanowisk dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej,

b) dla stanowiska lekarza koordynatora ratownictwa medycznego,

c) dla stanowisk operatorów numerów alarmowych do obsługi zgłoszeń z numeru alarmowego 112,

d) zaplecza technicznego,

e) socjalne,

f) higieniczno-sanitarne;

2) urządzenia techniczne oraz systemy teleinformatyczne zapewniające realizację zadań systemu powiadamiania ratunkowego.

5. W wojewódzkim centrum opracowuje się:

1) wykaz podmiotów ratowniczych i służb funkcjonujących na terenie działania wojewódzkiego centrum wraz z ich obszarami chronionymi bądź rejonami operacyjnymi;

2) opis struktury systemu powiadamiania ratunkowego na terenie działania wojewódzkiego centrum wraz ze schematem przepływu informacji;

3) plan postępowania na wypadek wystąpienia sytuacji awaryjnych;

4) zasady prowadzenia i archiwizacji dokumentacji;

5) zasady i zakres przekazywania informacji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania;

6) szczegółową procedurę przyjmowania zgłoszeń alarmowych, w tym obcojęzycznych;

7) zasady organizacji pracy lekarza koordynatora ratownictwa medycznego i operatorów numerów alarmowych oraz pełnienia służby dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej;

8) plan zwiększania obsad osobowych centrum w sytuacjach nadzwyczajnych;

9) regulamin wewnętrzny wojewódzkiego centrum.

6. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej po uzgodnieniu z wojewodą przekazuje do każdego centrum zlokalizowanego na terenie województwa aktualną pisemną informację dotyczącą:

1) terenu działania danego centrum oraz obszarów chronionych bądź rejonów operacyjnych podmiotów ratowniczych zlokalizowanych na terenie centrum;

2) liczby dyspozytorów medycznych oraz stanowisk dla nich przeznaczonych;

3) liczby operatorów numerów alarmowych oraz stanowisk dla nich przeznaczonych;

4) terenu działania, obszarów chronionych bądź rejonów operacyjnych podmiotów ratowniczych oraz liczby i lokalizacji pozostałych centrów.

1) prowadzenia działań ratowniczych lub akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;

2) prowadzenia ćwiczeń ratowniczych lub inspekcji gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;

3) przygotowań do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.

1) obsługuje zgłoszenia alarmowe z terenu województwa, w szczególności:

a) przekierowane z centrów zgłoszeń alarmowych, kierowane na numer alarmowy 112,

b) przekazane przez inne środki komunikacji dostępne w wojewódzkim centrum,

c) od służb i podmiotów ratowniczych na poziomie wojewódzkim;

2) zapewnia obsługę zgłoszeń obcojęzycznych kierowanych na numery alarmowe, w tym na numer alarmowy 112, jeśli obsługa przyjęcia zgłoszenia nie jest możliwa przez centrum;

3) zapewnia wymianę informacji w czasie rzeczywistym pomiędzy lekarzem koordynatorem ratownictwa medycznego, dyspozytorami Państwowej Straży Pożarnej i operatorami w wojewódzkim centrum oraz wymianę informacji pomiędzy wojewódzkim centrum a centrami oraz stanowiskami innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamiania ratunkowego.

2. Wojewódzkie centrum przyjmuje zgłoszenia alarmowe kolejno przez:

1) operatora numeru alarmowego;

2) dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej w wojewódzkim centrum.

1) dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum;

2) jednostek Policji;

3) innych podmiotów ratowniczych lub służb.

1) umożliwia dostęp do aktualnych informacji o zasobach ratowniczych podmiotów ratowniczych kierującemu działaniem ratowniczym lub kierującemu akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;

2) umożliwia wspomaganie działań ratowniczych kierującego działaniem ratowniczym lub kierującego akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych – w zakresie dysponowania kolejnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych na podstawie informacji pozyskanych od centrum;

3) umożliwia wykorzystywanie baz danych i planów ratowniczych na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych oraz akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych i ich analizy;

4) w sytuacjach tego wymagających powiadamia o zdarzeniu inne wojewódzkie centrum oraz podmioty ratownicze i służby z terenu województwa w celu wspomagania i zabezpieczenia działań ratowniczych lub akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;

5) dokumentuje oraz archiwizuje dokumentację dotyczącą prowadzonych działań ratowniczych i akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, na zasadach, o których mowa w § 13 ust. 5 pkt 4;

6) monitoruje przebieg działań i ćwiczeń ratowniczych oraz medycznych czynności ratunkowych.

2. W celu zadysponowania sił ratowniczych oraz zespołów ratownictwa medycznego, a także koordynowania oraz monitorowania działań ratowniczych i akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych w wojewódzkim centrum:

1) lekarz koordynator ratownictwa medycznego przekazuje niezbędne informacje dyspozytorom medycznym właściwych terytorialnie centrów oraz analizuje informacje dotyczące zasobów ratowniczych systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne i udzielania medycznych czynności ratunkowych, a także współpracujących z tym systemem podmiotów spoza krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;

2) dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej w wojewódzkim centrum przekazują niezbędne informacje dyspozytorom Państwowej Straży Pożarnej w centrum i dyspozytorom Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum oraz analizują informacje dotyczące zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i prowadzonych działań ratowniczych, a także współpracujących z tym systemem podmiotów.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, realizuje lekarz koordynator ratownictwa medycznego.

1) ocenia skalę zagrożenia, wielkość dostępnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych i aktualne możliwości zakładów opieki zdrowotnej;

2) przekazuje komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej oraz wojewodzie informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej;

3) przekazuje wojewodzie informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej;

4) przekazuje wyznaczonym zasobom ratowniczym podmiotów ratowniczych i zakładom opieki zdrowotnej informacje o wprowadzeniu podwyższonej gotowości operacyjnej lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej;

5) analizuje informacje mające wpływ na częściowe lub całkowite wstrzymanie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez poszczególne komórki organizacyjne szpitala w celu wdrożenia odpowiednich procedur lub skutecznego zarządzania pozostałymi zasobami ratowniczymi podmiotów ratowniczych.

2. Procedury reagowania kryzysowego dotyczące medycznych czynności ratunkowych, zasobów ratowniczych Państwowego Ratownictwa Medycznego lub zakładów opieki zdrowotnej inicjuje lekarz koordynator ratownictwa medycznego, natomiast pozostałe procedury – dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej.

3. Inicjowanie procedur reagowania kryzysowego przez wojewódzkie centrum odbywa się równocześnie z powiadomieniem wojewody.

1) aktualnej dostępności zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;

2) podejmowanych działaniach ratowniczych przez zadysponowane zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych;

3) ocenie bieżącej sytuacji ratowniczej i prognozowaniu jej rozwoju w zakresie wielkości i rodzaju zagrożenia oraz o zapotrzebowaniu na zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych;

4) wykorzystaniu innych informacji ujętych w wojewódzkich planach ratowniczych;

5) sposobie współdziałania podmiotów ratowniczych i służb w procesie planowania i organizowania działań ratowniczych lub medycznych czynności ratunkowych;

6) wykorzystaniu systemów łączności.

1) aktualny dostęp do informacji dotyczących zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;

2) monitorowanie pracy centrów działających na terenie województwa;

3) korzystanie z wojewódzkiego planu ratowniczego;

4) korzystanie z systemów łączności;

5) wspomaganie działań w przypadku zdarzeń wykraczających poza możliwości danego centrum oraz zadysponowanych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;

6) przyjmowanie i ewidencjonowanie informacji związanych z realizacją zadań systemu powiadamiania ratunkowego oraz analizowania i oceny bieżącej sytuacji o zagrożeniach;

7) utrzymywanie stałej łączności ze służbami i podmiotami ratowniczymi współpracującymi z systemem powiadamiania ratunkowego;

8) organizowanie, według potrzeb, współdziałania podmiotów ratowniczych i służb spoza terenu danego województwa;

9) sporządzanie informacji i analiz z bieżącego funkcjonowania wojewódzkiego centrum;

10) współdziałanie z innymi wojewódzkimi centrami;

11) korzystanie z systemu teleinformatycznego do obsługi zgłoszeń alarmowych realizowanych na numery alarmowe, o którym mowa w § 12;

12) korzystanie z systemu teleinformatycznego wspomagającego pracę dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej w wojewódzkim centrum i lekarza koordynatora ratownictwa medycznego;

13) nadzorowanie systemu teleinformatycznego w centrach na terenie województwa i w wojewódzkim centrum.

2. Wojewódzkie centra informują się wzajemnie o podjętych działaniach, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ratowniczych.

3. Operatorzy numerów alarmowych wojewódzkiego centrum mogą współpracować z lekarzem koordynatorem ratownictwa medycznego w realizacji jego zadań, monitorować informacje o awariach i zakłóceniach w działaniu systemów teleinformatycznych w centrach na terenie województwa oraz przekazywać je niezwłocznie dyspozytorom Państwowej Straży Pożarnej i lekarzowi koordynatorowi ratownictwa medycznego.

1) odbiór zgłoszenia o zdarzeniu od osoby zgłaszającej;

2) poinformowanie osoby zgłaszającej o miejscu odbioru zgłoszenia, z podaniem nazwy centrum;

3) przeprowadzenie w sposób spokojny i zdecydowany krótkiej rozmowy z osobą zgłaszającą mającej na celu uzyskanie informacji o:

a) rodzaju zdarzenia lub zagrożenia,

b) miejscu zdarzenia; w przypadku wątpliwości związanych z ustaleniem dokładnego miejsca zdarzenia należy poprosić osobę zgłaszającą o przekazanie dodatkowych informacji dotyczących miejsca zdarzenia, umożliwiających szybkie dotarcie właściwych podmiotów ratowniczych lub służb,

c) liczbie osób poszkodowanych lub będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego,

d) danych osoby zgłaszającej obejmujących imię, nazwisko oraz numer telefonu, jeśli je podała, na wypadek konieczności uzyskania dodatkowych informacji o zdarzeniu;

4) poinformowanie osoby zgłaszającej o przekazaniu zgłoszenia do odpowiedniego podmiotu ratowniczego lub służby zgodnie z kwalifikacją rodzaju zdarzenia lub zagrożenia;

5) potwierdzenie osobie zgłaszającej przyjęcia zgłoszenia;

6) przekazanie zgłoszenia dyspozytorowi właściwemu do zorganizowania działań;

7) przekazanie zgłoszenia do dyspozytora właściwego dla danego podmiotu ratowniczego – w przypadku zgłoszenia zdarzenia lub zagrożenia, do którego powinien zostać zadysponowany podmiot ratowniczy spoza terenu działania centrum;

8) odbiór potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia przez właściwego dyspozytora;

9) podjęcie niezbędnych czynności zmierzających do spowodowania przyjęcia zgłoszenia, w przypadku braku potwierdzenia odbioru zgłoszenia przez właściwego dyspozytora;

10) zarejestrowanie zgłoszenia.

2. W przypadku odbioru zgłoszenia wymagającego wyłącznie zapewnienia pomocy osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego dyspozytor Państwowej Straży Pożarnej lub operator numerów alarmowych przekierowuje połączenie do dyspozytora medycznego, który stosuje ramową procedurę określoną w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 maja 2007 r. w sprawie ramowych procedur przyjmowania wezwań przez dyspozytora medycznego i dysponowania zespołami ratownictwa medycznego (Dz. U. Nr 90, poz. 605).

1) operator numerów alarmowych;

2) dyspozytor Państwowej Straży Pożarnej w centrum;

3) dyspozytor medyczny;

4) stanowiska innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamia ratunkowego.

2. Przyjmowanie zgłoszeń alarmowych na numer alarmowy 999 jest realizowane przez centrum w następującej kolejności:

1) dyspozytor medyczny;

2) operator numerów alarmowych;

3) dyspozytor Państwowej Straży Pożarnej w centrum;

4) stanowiska innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamia ratunkowego.

3. Przyjmowanie zgłoszeń alarmowych na numer alarmowy 998 jest realizowane przez centrum w następującej kolejności:

1) dyspozytor Państwowej Straży Pożarnej w centrum;

2) operator numerów alarmowych;

3) dyspozytor medyczny;

4) stanowiska innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamia ratunkowego.

4. W przypadkach gdy nie nastąpiło przyjęcie w centrum zgłoszenia na numer alarmowy 112 w trybie, o którym mowa w ust. 1, połączenie jest automatycznie przekierowane do wojewódzkiego centrum lub do innego centrum – w trybie określonym w planie, o którym mowa w § 3 ust. 6 pkt 1.

1) posiada co najmniej średnie wykształcenie;

2) posługuje się co najmniej jednym językiem obcym w stopniu komunikatywnym, w szczególności językiem angielskim, niemieckim lub rosyjskim;

3) posiada zdolność do wykonywania pracy na stanowisku operatora numerów alarmowych potwierdzoną orzeczeniem lekarza medycyny pracy;

4) ukończyła szkolenie dla operatorów numerów alarmowych lub posiada odpowiednie kwalifikacje wymagane dla stanowisk dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej lub dyspozytora medycznego.

1) organizację i działanie systemu powiadamiania ratunkowego;

2) organizację i działanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;

3) organizację i działanie państwowego ratownictwa medycznego;

4) bezpieczeństwo i porządek publiczny;

5) odpowiedzialność prawną;

6) psychologię działań ratowniczych;

7) urządzenia techniczne i systemy teleinformatyczne służące do wspomagania działań ratowniczych;

8) topografię;

9) warunki niezbędne do ukończenia szkolenia.

2. Program szkolenia operatorów numerów alarmowych jest ustalany przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

3. Szkolenie operatorów numerów alarmowych jest prowadzone w systemie zjazdów rozdzielonych przerwą na samokształcenie, obejmujące część teoretyczną i praktyczną.

4. Zajęcia dydaktyczne na szkoleniach operatorów numerów alarmowych są realizowane przez wykładowców i instruktorów o przygotowaniu kierunkowym związanym z programem szkolenia, posiadających wymagane kwalifikacje i przygotowanie pedagogiczne, określone przez organizatora szkolenia.

5. Szkolenie operatorów numerów alarmowych jest zakończone egzaminem.

1) unikalny identyfikator zgłoszenia;

2) czas przyjęcia zgłoszenia;

3) nazwę miejscowości zdarzenia;

4) identyfikator gminy, w której ma miejsce zdarzenie;

5) nazwę ulicy, na której ma miejsce zdarzenie;

6) nazwę obiektu, w którym ma miejsce zdarzenie;

7) numer domu, w którym ma miejsce zdarzenie;

8) piętro budynku, na którym ma miejsce zdarzenie;

9) lokal, w którym ma miejsce zdarzenie;

10) dane osoby zgłaszającej:

a) numer telefonu, z którego przyjęto zgłoszenie,

b) imię i nazwisko lub adres, jeżeli zostały podane;

11) informacje i dane lokalizacyjne dotyczące zakończenia sieci telekomunikacyjnej, z którego zostało wykonane połączenie na numer alarmowy;

12) opis zdarzenia;

13) nazwisko i imię lub numer dyspozytora, który przyjął zgłoszenie;

14) służbę lub podmiot ratowniczy, do którego jest kierowane zgłoszenie, wraz ze statusem obsługi;

15) sposób przyjęcia zgłoszenia;

16) numer zgłoszenia;

17) rodzaj zdarzenia według słownika podmiotów ratowniczych;

18) potwierdzenie odebrania zgłoszenia.

2. Centra, wojewódzkie centra i podmioty ratownicze za pomocą systemu teleinformatycznego wymieniają dane, w szczególności w zakresie określonym w ust. 1.

3. Do określenia struktury logicznej zgłoszenia alarmowego stosuje się format danych XML (XSD) określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 11 października 2005 r. w sprawie minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych (Dz. U. Nr 212, poz. 1766).

4. Format danych XML (XSD) wyznaczający strukturę logiczną zgłoszenia i potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia jest określony w załączniku do rozporządzenia.

2. Dopuszcza się włączenie do terenu działania centrum, o którym mowa w ust. 1, innych kolejno przyległych powiatów, jeśli wchodzą one w skład rejonów operacyjnych zespołów ratownictwa medycznego dysponentów właściwych dla miejsca lokalizacji centrum.

1) siedziba centrum będzie zlokalizowana w powiecie, w którym liczba mieszkańców jest co najmniej równa lub większa od łącznej liczby mieszkańców pozostałych powiatów, albo

2) teren działania centrum obejmuje co najwyżej trzy przyległe powiaty.

1) zasoby infrastruktury budowlanej;

2) zasoby infrastruktury teleinformatycznej;

3) możliwość utrzymania łączności radiowej z dysponowanymi przez dane centrum podmiotami ratowniczymi;

4) liczbę i rodzaj lokalnych systemów monitoringu, w tym monitoringu medycznego;

5) rodzaj i liczbę zagrożeń lokalnych.

1) liczbę przyjmowanych zgłoszeń;

2) liczbę interwencji;

3) liczbę ludności;

4) powierzchnię terenu działania;

5) możliwość utrzymania łączności radiowej z dysponowanymi przez dane centrum podmiotami ratowniczymi;

6) możliwość utrzymania lokalnych systemów monitoringu, w tym monitoringu medycznego;

7) zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych;

8) obszary chronione podmiotów ratowniczych.

2. Liczbę operatorów numerów alarmowych w wojewódzkim centrum określa się, przyjmując kryterium „jeden operator numerów alarmowych w wojewódzkim centrum na każde 300 tys. mieszkańców województwa, jednak nie mniej niż 6”.

3. Łączną liczbę dyspozytorów medycznych w województwie, których można zatrudnić lub zawrzeć z nimi umowę cywilnoprawną, określa się, przyjmując kryterium „co najmniej jeden dyspozytor medyczny na każde 16 do 40 tys. mieszkańców województwa”.

2. W wyniku analizy, o której mowa w ust. 1, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w uzgodnieniu z wojewodą może dostosować liczbę, lokalizację, teren działania centrów oraz liczbę dyspozytorów medycznych i operatorów numerów alarmowych w centrach do aktualnych potrzeb systemu powiadamiania ratunkowego.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: G. Schetyna

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 216, poz. 1604).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 52, poz. 452, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i 836, z 2006 r. Nr 191, poz. 1410, z 2007 r. Nr 89, poz. 590, z 2008 r. Nr 163, poz. 1015 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590 i Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 237, poz. 1653 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59 i Nr 122, poz. 1007.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 31 lipca 2009 r. (poz. 1073)

FORMAT DANYCH XML (XSD) WYZNACZAJĄCY STRUKTURĘ LOGICZNĄ ZGŁOSZENIA I POTWIERDZENIA PRZYJĘCIA ZGŁOSZENIA