Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 117 poz. 985

Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy niezawodowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki przyznawania:

a) nagród i zapomóg żołnierzom niezawodowym,

b) zapomogi, o której mowa w art. 4 ust. 1b ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy niezawodowych, zwanej dalej „ustawą”,

c) zapomogi, o której mowa w art. 4 ust. 1c ustawy;

2) dokumenty stanowiące podstawę przyznania zapomogi, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 oraz art. 4 ust. 1b i 1c ustawy;

3) sposób i terminy wypłaty zapomóg;

4) tryb postępowania w sprawach przyznawania nagród i zapomóg.

2. Żołnierzowi niezawodowemu można również przyznać nagrodę za wykonywanie zadań służbowych o wysokiej odpowiedzialności albo zadań wykraczających poza zwykłe obowiązki służbowe.

2. Dowódca może również przyznawać nagrody żołnierzom niezawodowym odbywającym służbę w podległej mu jednostce wojskowej niższego szczebla oraz żołnierzom niezawodowym skierowanym do wykonywania zadań służbowych w podległej mu jednostce wojskowej.

3. Podstawę do wypłaty nagrody stanowi decyzja lub rozkaz dzienny dowódcy, który przyznał nagrodę.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przesyła się drogą służbową, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892, z późn. zm.²⁾).

2. Podstawą przyznania zapomogi są dokumenty potwierdzające zaistnienie zdarzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy.

2. Zapomoga, o której mowa w art. 4 ust. 1b ustawy, jest przyznawana jednorazowo.

3. Przy przyznawaniu zapomogi, o której mowa w art. 4 ust. 1b ustawy, uwzględnia się sytuację materialną rodziny żołnierza niezawodowego.

2. Zapomoga, o której mowa w art. 4 ust. 1c ustawy, jest przyznawana jednorazowo na wniosek byłego żołnierza niezawodowego, złożony do Ministra Obrony Narodowej.

3. Podstawą przyznania zapomogi są dokumenty potwierdzające sytuację materialną oraz zaistnienie zdarzenia, o którym mowa w ust. 1.

2. Zapomoga osobom wymienionym w art. 4 ust. 1b ustawy jest przyznawana na ich wniosek lub na wniosek dowódcy.

3. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz niezawodowy, o którym mowa w art. 4 ust. 1b ustawy, pełnił ostatnio służbę wojskową, niezwłocznie informuje małżonka, dzieci lub rodziców żołnierza niezawodowego o możliwości wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o przyznanie zapomogi.

2. Właściwość terenowego organu administracji wojskowej ustala się według miejsca zamieszkania byłego żołnierza niezawodowego, o którym mowa w art. 4 ust. 1c ustawy.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 166, poz. 1363 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1609 i Nr 179, poz. 1750, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025, z 2007 r. Nr 176, poz. 1242 oraz z 2008 r. Nr 208, poz. 1308.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 206, poz. 1288 i Nr 208, poz. 1308 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 157 i Nr 79, poz. 669.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2005 r. w sprawie warunków i trybu przyznawania nagród i zapomóg żołnierzom niezawodowym (Dz. U. Nr 206, poz. 1717), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 października 2008 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 208, poz. 1308).