Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 105 poz. 874

Na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712) zarządza się, co następuje:

2. Pomoc może być udzielana mikroprzedsiębiorcom oraz małym lub średnim przedsiębiorcom, zwanym dalej „beneficjentami pomocy”, na projekty realizowane w województwie objętym danym regionalnym programem operacyjnym.

3. Przepisy rozporządzenia stosuje się do pomocy udzielanej przez fundusze pożyczkowe i poręczeniowe, które otrzymują wsparcie z Funduszu Powierniczego ustanowionego zgodnie z art. 44 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.), a także art. 43 i 44 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1828/2006 z dnia 8 grudnia 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności oraz rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (Dz. Urz. UE L 371 z 27.12.2006, str. 1).

1) rozporządzeniu Komisji (WE) nr 800/2008 – należy przez to rozumieć rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3);

2) rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 – należy przez to rozumieć rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5);

3) funduszu pożyczkowym – należy przez to rozumieć wyodrębniony księgowo fundusz osoby prawnej, która nie działa w celu osiągnięcia zysku lub przeznacza zysk na cele statutowe służące tworzeniu korzystnych warunków dla rozwoju przedsiębiorczości przez udzielanie pożyczek mikroprzedsiębiorcom, małym lub średnim przedsiębiorcom;

4) funduszu poręczeniowym – należy przez to rozumieć wyodrębniony księgowo fundusz osoby prawnej, która nie działa w celu osiągnięcia zysku lub przeznacza zysk na cele statutowe służące tworzeniu korzystnych warunków dla rozwoju przedsiębiorczości przez udzielanie poręczeń mikroprzedsiębiorcom, małym lub średnim przedsiębiorcom;

5) dużym projekcie inwestycyjnym – należy przez to rozumieć projekt w rozumieniu art. 2 pkt 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

6) podmiocie udzielającym pomocy – należy przez to rozumieć osobę prawną będącą beneficjentem, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, posiadającą fundusz pożyczkowy lub poręczeniowy, niedziałającą w celu osiągnięcia zysku lub przeznaczającą zysk na cele statutowe służące tworzeniu korzystnych warunków dla powstawania lub rozwoju przedsiębiorców przez udzielanie pożyczek lub poręczeń mikroprzedsiębiorcom, małym lub średnim przedsiębiorcom, która otrzymała na podstawie umowy o dofinansowanie wsparcie na powiększenie funduszu pożyczkowego lub poręczeniowego;

7) mikroprzedsiębiorcy, małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć odpowiednio mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

8) przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

9) pomocy przejrzystej – należy przez to rozumieć pomoc, o której mowa w art. 2 pkt 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008, czyli pomoc, w przypadku której można dokładnie obliczyć z wyprzedzeniem ekwiwalent dotacji brutto bez konieczności przeprowadzenia oceny ryzyka.

1) regionalna pomoc inwestycyjna;

2) pomoc dla nowo utworzonych mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców;

3) pomoc na usługi doradcze;

4) pomoc na udział przedsiębiorców w targach;

5) pomoc de minimis.

2. Do pomocy, o której mowa w § 3 pkt 5, mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006.

2. Pomoc, o której mowa w § 3 pkt 1–4, nie może być udzielana beneficjentom pomocy spełniającym kryteria zagrożonego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisu art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

3. Pomoc, o której mowa w § 3 pkt 5, nie może być udzielana beneficjentom pomocy będącym w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu pkt 9–11 komunikatu Komisji w sprawie wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).

2. W zakresie pomocy, o której mowa w § 3 pkt 5, przepisów rozporządzenia nie stosuje się do kategorii pomocy, o których mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006.

1) § 3 pkt 1–4, w formie pożyczki, wyrażana jest za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto przy zastosowaniu przepisu art. 5 ust. 1 lit. b rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

2) § 3 pkt 5, w formie pożyczki, wyrażana jest za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto przy zastosowaniu przepisu art. 2 ust. 4 lit. a rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006;

3) § 3 pkt 1–4, w formie poręczenia, wyrażana jest za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto przy zastosowaniu przepisu art. 5 ust. 1 lit. c pkt ii rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

4) § 3 pkt 5, w formie poręczenia, wyrażana jest za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto i nie może przekraczać kwot wskazanych w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006.

1) wielkość poręczanej części kredytu lub innego zobowiązania finansowego nie przekracza równowartości 1 500 000 euro dla jednego przedsiębiorcy, a w sektorze transportu drogowego 750 000 euro dla jednego przedsiębiorcy;

2) w przypadku gdy kwota kredytu lub innego zobowiązania finansowego objęta poręczeniem stanowi udział procentowy kwot, o których mowa w pkt 1, wielkość ekwiwalentu dotacji brutto pomocy de minimis nie może przekraczać kwoty odpowiadającej temu udziałowi procentowemu w maksymalnym pułapie pomocy de minimis, o którym mowa w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006.

2. Poręczenie nie może obejmować więcej niż 80 % kredytu lub innego zobowiązania finansowego.

1) pożyczek oprocentowanych według stopy referencyjnej obliczanej przy zastosowaniu obowiązującej stopy bazowej oraz marży ustalonej w oparciu o komunikat Komisji Europejskiej w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6), udzielanych beneficjentom pomocy niespełniającym kryteriów zagrożonego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisu art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

2) poręczeń spłaty kredytu lub innego zobowiązania finansowego beneficjenta pomocy niespełniającego kryteriów zagrożonego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisu art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008, jeżeli:

a) przy ich udzielaniu stosuje się bezpieczne stawki roczne w rozumieniu obwieszczenia Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji (Dz. Urz. UE C 155 z 20.06.2008, str. 10),

b) są terminowe i udzielane do kwoty z góry oznaczonej,

c) nie obejmują więcej niż 80 % niespłaconego kredytu lub innego zobowiązania finansowego.

2. Nowa inwestycja obejmuje:

1) inwestycję w środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z:

a) utworzeniem nowego przedsiębiorstwa,

b) rozbudową istniejącego przedsiębiorstwa,

c) dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa poprzez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów lub

d) zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego w istniejącym przedsiębiorstwie;

2) nabycie środków trwałych bezpośrednio związanych z przedsiębiorstwem, które zostało zamknięte lub zostałoby zamknięte, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym środki nabywane są przez inwestora niezależnego od zbywcy.

3. Nową inwestycją nie jest:

1) inwestycja prowadząca wyłącznie do odtworzenia zdolności produkcyjnych;

2) nabycie udziałów lub akcji przedsiębiorstwa.

1) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania gruntów;

2) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej;

3) nabycie lub wytworzenie środków trwałych, w tym:

a) budowli i budynków, pod warunkiem że ich nabycie pozostaje w bezpośrednim związku z celami projektu inwestycyjnego objętego pomocą,

b) maszyn i urządzeń,

c) narzędzi, przyrządów i aparatury,

d) wyposażenia technicznego dla prac biurowych,

e) infrastruktury technicznej związanej z nową inwestycją, w szczególności drogi wewnętrznej, przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych lub telekomunikacyjnych;

4) nabycie wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie patentów, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie w ramach przedsiębiorstwa, które otrzymało pomoc,

b) będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych, przy czym kupujący nie może sprawować kontroli nad sprzedawcą, a sprzedawca nad kupującym w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz. Urz. UE L 24 z 29.01.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 40),

d) będą stanowić aktywa beneficjenta pomocy przez co najmniej 3 lata.

2. Nabycie środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, może nastąpić również w drodze umowy leasingu.

3. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing ruchomych środków trwałych, powinna ona zawierać zobowiązanie do przeniesienia własności tych środków na beneficjenta pomocy po zakończeniu trwania umowy.

4. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing nieruchomości, powinien on trwać przez okres co najmniej 3 lat od przewidywanego zakończenia realizacji inwestycji.

5. W przypadku beneficjenta pomocy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu do wydatków kwalifikowalnych nie zalicza się wydatków na zakup środków transportu.

6. Pomoc na pokrycie wydatków na prace związane z przygotowaniem nowej inwestycji oraz usług doradczych z nią związanych może być udzielana zgodnie z art. 26 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

7. Maksymalna intensywność pomocy, o której mowa w ust. 6, wynosi 50 % wydatków kwalifikowalnych.

8. Usługi doradcze, o których mowa w ust. 6, świadczone przez doradców zewnętrznych, kwalifikują się do pomocy pod warunkiem, że usługi takie nie mają charakteru ciągłego ani okresowego, ani nie są związane ze zwykłymi wydatkami operacyjnymi, w szczególności rutynowymi usługami doradztwa podatkowego, regularnymi usługami prawniczymi lub reklamowymi.

9. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.

1) 50 % – na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;

2) 40 % – na obszarach należących do województw: śląskiego, pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3) 30 % – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

2. Z wyłączeniem beneficjentów pomocy prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu oraz z wyłączeniem pomocy udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego, intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1, może ulec zwiększeniu o:

1) 10 punktów procentowych – w przypadku średniego przedsiębiorcy;

2) 20 punktów procentowych – w przypadku mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy.

3. Maksymalną wartość pomocy udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego ustala się zgodnie ze wzorem określonym w § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz. U. Nr 190, poz. 1402).

1) jeżeli łączna wartość pomocy ze wszystkich źródeł, jakiej można udzielić na rzecz dużego projektu inwestycyjnego, przekracza 75 % maksymalnej kwoty pomocy przyznanej na inwestycję o wydatkach kwalifikowalnych stanowiących równowartość 100 mln euro, z uwzględnieniem zasad stosowanych przy obliczaniu pomocy dla dużych projektów inwestycyjnych zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w § 12 ust. 3;

2) w przypadku prac i usług, o których mowa w § 11 ust. 6, jeżeli wielkość pomocy przekracza 2 mln euro dla jednego beneficjenta pomocy na jeden projekt.

1) utrzymania inwestycji w regionie przez okres co najmniej 3 lat od dnia zakończenia projektu, przy czym nie jest niezgodna z warunkiem utrzymania inwestycji wymiana maszyn lub urządzeń, które z uwagi na szybki postęp technologiczny stają się przestarzałe w tym okresie, pod warunkiem że działalność gospodarcza zostanie utrzymana w danym regionie przez minimalny wymagany okres;

2) wniesienia wkładu własnego odpowiadającego co najmniej 25 % wydatków kwalifikowanych, pochodzących ze źródeł własnych lub z zewnętrznych źródeł finansowania, w formie pozbawionej wsparcia ze środków publicznych.

2. Wydatkami kwalifikowalnymi są także:

1) odsetki od środków pochodzących z zewnętrznych źródeł finansowania oraz dywidenda z kapitału własnego zainwestowanego według stopy nieprzekraczającej stopy referencyjnej,

2) opłaty z tytułu najmu lub dzierżawy maszyn i urządzeń produkcyjnych,

3) wartość odpisów amortyzacyjnych, opłaty z tytułu leasingu maszyn i urządzeń produkcyjnych,

4) koszty zużycia energii, wody, ogrzewania,

5) podatki, z wyłączeniem podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego, a także opłaty administracyjne,

6) koszty wynagrodzenia pracowników, pod warunkiem że beneficjentowi pomocy nie została udzielona pomoc na inwestycje, z którymi związane jest zatrudnienie tych pracowników, na tworzenie miejsc pracy lub rekrutację tych pracowników

– w zakresie, w jakim zostały one poniesione w ciągu 5 lat od dnia utworzenia przedsiębiorcy.

3. Kwota pomocy dla jednego przedsiębiorcy nie może przekroczyć równowartości 2 mln euro, przy czym kwota pomocy dla jednego przedsiębiorcy w okresie roku nie może przekroczyć równowartości 660 000 euro.

4. Maksymalna intensywność pomocy wynosi:

1) 35 % wydatków kwalifikowalnych poniesionych w okresie 3 pierwszych lat od dnia utworzenia przedsiębiorcy oraz

2) 25 % wydatków kwalifikowalnych poniesionych w okresie kolejnych 2 lat.

2. Do wydatków kwalifikowalnych zalicza się wydatki na sfinansowanie usług doradczych świadczonych przez doradców zewnętrznych.

3. Pomoc, o której mowa w § 3 pkt 3, nie może być udzielana na usługi doradztwa stałego lub okresowego, związanego z bieżącą działalnością operacyjną przedsiębiorcy, w szczególności na doradztwo podatkowe, stałą obsługę prawną lub usługi reklamowe.

4. Wielkość pomocy w przeliczeniu na ekwiwalent dotacji brutto nie może przekroczyć równowartości 2 mln euro dla jednego przedsiębiorcy na jeden projekt.

2. Wielkość pomocy w przeliczeniu na ekwiwalent dotacji brutto nie może przekroczyć równowartości 2 mln euro dla jednego przedsiębiorcy na jeden projekt.

1) zakup maszyn i urządzeń do produkcji oraz materiałów do produkcji;

2) pokrycie wydatków modernizacyjnych i adaptacyjnych;

3) zakup wyposażenia biurowego;

4) pokrycie kosztów doradztwa bezpośrednio związanego z bieżącym funkcjonowaniem przedsiębiorcy.

2. Pomoc de minimis może być udzielana na pokrycie do 100 % wydatków kwalifikowalnych.

2. Wartość brutto pomocy de minimis, łącznie z wartością innej pomocy de minimis, otrzymanej przez mikroprzedsiębiorcę, małego lub średniego przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu drogowego w okresie bieżącego roku kalendarzowego i dwóch poprzednich lat kalendarzowych nie może przekroczyć kwoty stanowiącej równowartość 100 000 euro.

3. Pomocy de minimis nie udziela się, jeżeli pomoc ta łącznie z inną pomocą udzieloną beneficjentowi w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych spowodowałaby przekroczenie dopuszczalnej intensywności pomocy, określonej w przepisach mających zastosowanie przy udzielaniu pomocy innej niż de minimis.

2. Łączna wartość pomocy nie może przekroczyć maksymalnych pułapów intensywności pomocy określonych dla danego przeznaczenia pomocy w przepisach Unii Europejskiej.

2. Wniosek zawiera w szczególności:

1) nazwę beneficjenta pomocy;

2) tytuł i miejsce realizacji projektu;

3) cel realizacji projektu;

4) opis projektu;

5) opis rezultatów realizacji projektu;

6) planowane daty rozpoczęcia i zakończenia realizacji projektu;

7) wartość projektu;

8) wydatki kwalifikowalne;

9) wnioskowaną kwotę pomocy publicznej lub pomocy de minimis.

3. Jeżeli beneficjent pomocy ubiega się o pomoc de minimis, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza:

1) zaświadczenia o pomocy de minimis otrzymanej w okresie bieżącego roku kalendarzowego i dwóch poprzednich lat kalendarzowych albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie;

2) oświadczenie o wielkości i przeznaczeniu pomocy publicznej otrzymanej w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, na pokrycie których ma być przeznaczona pomoc de minimis;

3) sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy lub inne dokumenty pozwalające ocenić sytuację finansową benficjenta pomocy.

4. Podmiot udzielający pomocy dokonuje oceny wniosku w oparciu o warunki dopuszczalności pomocy przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

5. Po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w ust. 4, beneficjentowi pomocy przyznawana jest pomoc w formie pożyczki lub poręczenia.

6. Podmiot udzielający pomocy jest zobowiązany do poinformowania beneficjenta pomocy o numerze referencyjnym programu pomocowego, na podstawie którego udzielana jest pomoc.

2. Przez rozpoczęcie prac związanych z realizacją nowej inwestycji należy rozumieć podjęcie prac budowlanych lub pierwszego prawnie wiążącego zobowiązania do zamówienia ruchomych środków trwałych, z wyłączeniem wydatków związanych z przygotowaniem i opracowaniem dokumentacji projektowej.

Minister Rozwoju Regionalnego: E. Bieńkowska

¹⁾ Minister Rozwoju Regionalnego kieruje działem administracji rządowej – rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju Regionalnego (Dz. U. Nr 216, poz. 1600).