Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 104 poz. 863

Na podstawie art. 9a pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) wymagania w zakresie wykonania i charakterystyk metrologicznych podlegające sprawdzeniu podczas legalizacji ponownej wag wagonowych do ważenia w ruchu wagonów, wprowadzonych do obrotu lub użytkowania w wyniku dokonania oceny zgodności;

2) szczegółowy zakres sprawdzeń podczas prawnej kontroli metrologicznej wag wagonowych do ważenia w ruchu wagonów.

1) na podstawie decyzji zatwierdzenia typu, wydanych przed dniem 7 stycznia 2007 r.;

2) w wyniku dokonania oceny zgodności.

1) wadze – należy przez to rozumieć wagę wagonową do ważenia w ruchu wagonów, będącą przyrządem pomiarowym służącym do wyznaczania masy pojedynczego wagonu lub masy składu wagonów, po uprzednim zważeniu pojedynczych wagonów spiętych w skład;

2) ważeniu wagonu spiętego – należy przez to rozumieć ważenie w ruchu całego wagonu lub ważenie cząstkowe wagonu, pozwalające uzyskać wskazanie lub wydruk wskazujący jego masę;

3) wagonie kontrolnym – należy przez to rozumieć wagon o znanej masie stosowany podczas sprawdzania wagi;

4) minimalnej masie wagonu – należy przez to rozumieć masę wagonu, poniżej której nie powinno się ważyć na wadze w ruchu ze względu na duży błąd względny;

5) maksymalnej masie wagonu – należy przez to rozumieć maksymalną dopuszczalną masę wagonu, który może być ważony w ruchu;

6) działce elementarnej d – należy przez to rozumieć wyrażoną w jednostkach miary masy wartość różnicy między wartościami dwóch kolejnych wskazań podczas ważenia wagonu w ruchu;

7) obciążeniu maksymalnym Max – należy przez to rozumieć największą dopuszczalną wartość obciążenia wagi całym wagonem lub jego częścią, która może być zważona w ruchu;

8) obciążeniu minimalnym Min – należy przez to rozumieć wartość obciążenia wagi całym wagonem lub jego częścią, poniżej której wyniki ważenia wagonu w ruchu mogą być obarczone nadmiernym błędem względnym;

9) klasie dokładności – należy przez to rozumieć klasę wag spełniających określone właściwości metrologiczne, których błędy zawarte są w określonych granicach; klasę dokładności wag oznacza się liczbą przyjętą umownie, nazywaną oznaczeniem klasy dokładności.

1) nazwa lub znak producenta;

2) oznakowanie zgodności, w rozumieniu art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.⁴⁾), dodatkowe oznakowanie metrologiczne oraz numer jednostki notyfikowanej;

3) oznaczenie dokładności, w szczególności poprzez oznaczenie klasy dokładności.

2. W przypadku gdy waga składa się z zestawu działających wspólnie urządzeń, które nie są podzespołami, oznakowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno być umieszczone na głównym urządzeniu wagi.

3. Na wadze, o której mowa w § 2 pkt 2, o ile ma to zastosowanie, mogą być umieszczone dodatkowo:

1) informacje dotyczące warunków użytkowania;

2) dane dotyczące zdolności pomiarowej;

3) zakres pomiarowy;

4) oznaczenie identyfikacyjne;

5) numer certyfikatu badania typu WE lub certyfikatu badania projektu WE;

6) informacje o spełnianiu lub niespełnianiu przez urządzenia dodatkowe, dostarczające dane metrologiczne, zasadniczych wymagań;

7) nominalna wartość napięcia prądu przemiennego lub granice zakresu zmienności napięcia w przypadku zasilania prądem przemiennym;

8) nominalna i minimalna wartość napięcia prądu stałego lub graniczne wartości napięcia prądu stałego, w przypadku zasilania prądem stałym;

9) zakres temperatury użytkowania wagi.

4. Na wadze, o której mowa w § 2 pkt 2, mogą być umieszczone inne oznaczenia, pod warunkiem że nie pogarszają widoczności i czytelności oznakowania zgodności oraz dodatkowego oznakowania metrologicznego.

2. Błędy graniczne dopuszczalne wag przy ważeniu w ruchu wagonu spiętego lub rozpiętego powinny być równe największej z następujących wartości:

1) wartości obliczonej według załącznika nr 1 do rozporządzenia i zaokrąglonej do najbliższej działki elementarnej d;

2) wartości obliczonej według załącznika nr 1 do rozporządzenia i zaokrąglonej do najbliższej działki elementarnej d dla obciążenia równego 35 % maksymalnej masy wagonu, podanej w oznaczeniach umieszczonych na wadze;

3) jednej działki elementarnej d.

3. Błędy graniczne dopuszczalne wag przy ważeniu w ruchu składu wagonów powinny być równe największej z następujących wartości:

1) wartości obliczonej według załącznika nr 1 do rozporządzenia i zaokrąglonej do najbliższej działki elementarnej d;

2) wartości obliczonej według załącznika nr 1 do rozporządzenia i dla obciążenia pojedynczego wagonu równego 35 % maksymalnej masy wagonu, podanej w oznaczeniach umieszczonych na wadze, pomnożonego przez liczbę wagonów kontrolnych, gdy jest ona mniejsza niż 10, i zaokrąglonej do najbliższej działki elementarnej d;

3) jednej działki elementarnej d dla każdego wagonu w składzie, lecz nieprzekraczającej 10 działek elementarnych d.

4. Podczas ważenia w ruchu wagonów spiętych błędy nie więcej niż 10 % liczby wyników ważenia, uzyskanych na podstawie jednego lub więcej przejazdów składu, mogą przekraczać błędy graniczne dopuszczalne, o których mowa w ust. 2, lecz nie więcej niż dwukrotnie.

2. Obciążenie minimalne Min wagi nie powinno być:

1) mniejsze niż 1 t;

2) większe od minimalnej masy wagonu podzielonej przez liczbę ważeń cząstkowych.

3. Minimalna masa wagonu nie powinna być mniejsza niż 50 działek elementarnych d.

1) zgodność wykonania, konstrukcji i zastosowania odpowiednich materiałów z zatwierdzonym typem;

2) istnienie wymaganych oznaczeń i znaków;

3) właściwe zainstalowanie w miejscu, gdzie waga będzie użytkowana;

4) w zakresie charakterystyk metrologicznych, zgodnie z podaną klasą dokładności, błędy wskazań podczas ważenia w ruchu dla pojedynczego wagonu spiętego lub rozpiętego lub składu wagonów.

2. Podczas legalizacji ponownej wagi, o której mowa w § 2 pkt 2, należy sprawdzić, czy spełnia ona wymagania określone w § 4–6.

Minister Gospodarki: W. Pawlak

¹⁾ Minister Gospodarki kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 216, poz. 1593).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 6 września 2007 r., pod numerem 2007/0490/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, str. 37, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337, z późn. zm.).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 180, poz. 1494, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 91, poz. 740.

⁴⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 124 i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 157, poz. 976 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97.

⁵⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie wymagań metrologicznych, którym powinny odpowiadać wagi wagonowe do ważenia w ruchu wagonów spiętych (Dz. U. Nr 27, poz. 235), które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2008 r. na podstawie art. 12 pkt 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 249, poz. 1834).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 9 czerwca 2009 r. (poz. 863)

Załącznik nr 1

BŁĘDY GRANICZNE DOPUSZCZALNE WAG PRZY WAŻENIU W RUCHU POJEDYNCZEGO WAGONU LUB SKŁADU WAGONÓW

Załącznik nr 2

ZALEŻNOŚĆ POMIĘDZY KLASĄ DOKŁADNOŚCI A DZIAŁKĄ ELEMENTARNĄ d