Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 85 poz. 719

Na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712) zarządza się, co następuje:

2. Pomoc może być udzielana na projekty realizowane w województwie objętym danym regionalnym programem operacyjnym.

1) beneficjencie pomocy – należy przez to rozumieć instytucję otoczenia biznesu;

2) dużym projekcie inwestycyjnym – należy przez to rozumieć projekt w rozumieniu art. 2 pkt 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3);

3) instytucji otoczenia biznesu – należy przez to rozumieć mikroprzedsiębiorcę, małego lub średniego przedsiębiorcę, a także przedsiębiorcę innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, bez względu na formę prawną, który nie działa dla zysku lub przeznacza zysk na cele statutowe i prowadzi działalność służącą tworzeniu korzystnych warunków dla rozwoju przedsiębiorczości;

4) mikroprzedsiębiorcy, małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych);

5) podmiocie udzielającym pomocy – należy przez to rozumieć podmiot, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

6) przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych);

7) rozporządzeniu Komisji (WE) nr 800/2008 – należy przez to rozumieć rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych);

8) rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 – należy przez to rozumieć rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5).

1) doradztwie i szkoleniach, w tym w ramach ośrodków szkoleniowo-doradczych;

2) pomocy w transferze i komercjalizacji nowych technologii w ramach centrów transferu technologii;

3) pomocy w tworzeniu nowych przedsiębiorców w otoczeniu instytucji naukowych i szkół wyższych w ramach preinkubatorów oraz akademickich inkubatorów przedsiębiorczości;

4) pomocy dla nowo powstałych przedsiębiorców w ramach inkubatorów przedsiębiorczości, inkubatorów technologicznych i centrów technologicznych;

5) tworzeniu skupisk przedsiębiorców w ramach parków technologicznych, stref biznesu, parków przemysłowych oraz klastrów.

2. Regionalna pomoc inwestycyjna nie może być udzielana mikroprzedsiębiorcom, małym lub średnim przedsiębiorcom, spełniającym kryteria zagrożonego przedsiębiorcy, w rozumieniu art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008, oraz innym przedsiębiorcom niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, spełniającym kryteria podmiotu w trudnej sytuacji ekonomicznej²⁾.

3. Pomoc na usługi doradcze nie może być udzielana małym lub średnim przedsiębiorcom, spełniającym kryteria zagrożonego przedsiębiorcy, w rozumieniu art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

4. Pomoc de minimis nie może być udzielana beneficjentom pomocy będącym w trudnej sytuacji ekonomicznej²⁾.

1) udzielanej w sektorach: rybołówstwa i akwakultury, do której zastosowanie ma rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. UE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198, z późn. zm.), hutnictwa żelaza i stali, budownictwa okrętowego, włókien syntetycznych oraz górnictwa węgla;

2) udzielanej na działalność związaną z wywozem do krajów trzecich lub państw członkowskich Unii Europejskiej, czyli pomocy związanej bezpośrednio z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

3) uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.

2. W zakresie regionalnej pomocy inwestycyjnej lub pomocy na rzecz małych i średnich przedsiębiorców na usługi doradcze przepisów rozporządzenia nie stosuje się w zakresie działalności gospodarczej związanej z:

1) produkcją pierwotną produktów rolnych, o której mowa w art. 1 ust. 3 lit. b rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

2) przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 3 lit. c rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

3. W zakresie pomocy de minimis przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) udzielanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, do której zastosowanie ma rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury;

2) udzielanej na działalność w zakresie produkcji pierwotnej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską;

3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską w następujących przypadkach:

a) kiedy wysokość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez beneficjentów pomocy,

b) kiedy udzielenie pomocy zależy od faktu jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;

4) udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich Unii Europejskiej, czyli pomocy związanej bezpośrednio z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

5) uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

6) udzielanej podmiotom prowadzącym działalność w sektorze węglowym w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. UE L 205 z 02.08.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 170, z późn. zm.);

7) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego udzielanej beneficjentom pomocy prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego.

2. Nowa inwestycja obejmuje:

1) inwestycję w środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z:

a) utworzeniem nowego przedsiębiorstwa,

b) rozbudową istniejącego przedsiębiorstwa,

c) dywersyfikacją działalności przedsiębiorstwa poprzez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów lub

d) zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego w istniejącym przedsiębiorstwie;

2) nabycie środków trwałych bezpośrednio związanych z przedsiębiorstwem, które zostało zamknięte lub zostałoby zamknięte, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym środki nabywane są przez inwestora niezależnego od zbywcy.

3. Nową inwestycją nie jest:

1) inwestycja prowadząca wyłącznie do odtworzenia zdolności produkcyjnych;

2) nabycie udziałów lub akcji przedsiębiorstwa.

1) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania gruntów;

2) nabycie prawa własności lub wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej;

3) nabycie lub wytworzenie środków trwałych, w tym:

a) budowli i budynków pod warunkiem, że ich nabycie pozostaje w bezpośrednim związku z celami projektu inwestycyjnego objętego pomocą,

b) maszyn i urządzeń,

c) narzędzi, przyrządów i aparatury,

d) wyposażenia technicznego dla prac biurowych,

e) infrastruktury technicznej związanej z nową inwestycją, w szczególności drogi wewnętrznej, przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych lub telekomunikacyjnych;

4) nabycie wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii poprzez nabycie patentów, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie w ramach przedsiębiorstwa, które otrzymało pomoc,

b) będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych, przy czym kupujący nie może sprawować kontroli nad sprzedawcą a sprzedawca nad kupującym w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz. Urz. UE L 24 z 29.01.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 40),

d) będą stanowić aktywa beneficjenta pomocy co najmniej przez 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy – co najmniej przez 3 lata.

2. Nabycie środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, może nastąpić również w drodze umowy leasingu.

3. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing ruchomych środków trwałych, powinna ona zawierać zobowiązanie do przeniesienia własności tych środków na beneficjenta pomocy po zakończeniu trwania umowy.

4. W przypadku gdy przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 2, jest leasing nieruchomości, powinien on trwać co najmniej przez okres 5 lat od przewidywanego zakończenia realizacji inwestycji. Podmiot udzielający pomocy może skrócić ten okres do 3 lat, gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca.

5. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nabyte przez beneficjenta pomocy innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, powinny być nowe, chyba że są to środki trwałe, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 2.

6. W przypadku beneficjenta pomocy innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca wydatki określone w ust. 1 pkt 4 uwzględnia się w wysokości nieprzekraczającej 50 % całkowitych wydatków kwalifikowalnych.

7. Pomoc na pokrycie wydatków na prace związane z przygotowaniem nowej inwestycji oraz usług doradczych z nią związanych może być udzielana mikroprzedsiębiorcom, małym lub średnim przedsiębiorcom zgodnie z art. 26 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

8. Maksymalna intensywność pomocy, o której mowa w ust. 7, wynosi 50 %.

9. Usługi doradcze, o których mowa w ust. 7, świadczone przez doradców zewnętrznych, kwalifikują się do pomocy pod warunkiem, że usługi takie nie mają charakteru ciągłego ani okresowego, ani nie są związane ze zwykłymi wydatkami operacyjnymi, w szczególności rutynowymi usługami doradztwa podatkowego, regularnymi usługami prawniczymi lub reklamowymi.

10. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.

11. Wydatki, o których mowa w ust. 1 i 7, pomniejsza się o podatek od towarów i usług, chyba że zgodnie z odrębnymi przepisami nie przysługuje prawo jego zwrotu lub odliczenia.

1) 50 % – na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;

2) 40 % – na obszarach należących do województw: śląskiego, pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3) 30 % – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

2. W przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1, może ulec zwiększeniu o:

1) 10 punktów procentowych – w przypadku średniego przedsiębiorcy;

2) 20 punktów procentowych – w przypadku mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy.

3. Maksymalną wartość pomocy udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego ustala się zgodnie z wzorem określonym w § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz. U. Nr 190, poz. 1402).

1) jeżeli łączna wartość pomocy ze wszystkich źródeł, jakiej można udzielić na rzecz dużego projektu inwestycyjnego, przekracza 75 % maksymalnej kwoty pomocy przyznanej na inwestycję o wydatkach kwalifikowalnych stanowiących równowartość 100 mln euro, z uwzględnieniem zasad stosowanych przy obliczaniu pomocy dla dużych projektów inwestycyjnych zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w § 10 ust. 3;

2) w przypadku prac i usług, o których mowa w § 9 ust. 7, jeżeli wielkość pomocy przekracza 2 mln euro dla jednego beneficjenta pomocy na jeden projekt.

1) utrzymania inwestycji w regionie przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców – co najmniej 3 lat od dnia zakończenia projektu, przy czym nie jest niezgodna z warunkiem utrzymania inwestycji wymiana maszyn lub urządzeń, które z uwagi na szybki postęp technologiczny stają się przestarzałe w tym okresie, pod warunkiem że działalność gospodarcza zostanie utrzymana w danym regionie przez minimalny wymagany okres;

2) wniesienia wkładu własnego odpowiadającego co najmniej 25 % wydatków kwalifikowalnych, pochodzących ze źródeł własnych lub z zewnętrznych źródeł finansowania, w formie pozbawionej wsparcia ze środków publicznych.

1) modernizację urządzeń, wyposażenia i infrastruktury służących do świadczenia usług na rzecz przedsiębiorców, w tym infrastruktury technicznej;

2) transfer technologii;

3) zakup specjalistycznych usług doradczych związanych z usługami świadczonymi przez instytucje otoczenia biznesu;

4) działania promocyjne i informacyjne na rzecz instytucji otoczenia biznesu i podmiotów korzystających z ich usług;

5) wspieranie powstawania i promocji sieci współpracy instytucji otoczenia biznesu, w tym sieci międzynarodowych;

6) inicjowanie i animację powiązań kooperacyjnych na terenie województwa;

7) organizowanie, rozwój i wspieranie platform oraz innych narzędzi internetowych służących nawiązywaniu kontaktów między przedsiębiorcami.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, pomniejsza się o naliczony podatek od towarów i usług, chyba że zgodnie z odrębnymi przepisami nie przysługuje prawo jego zwrotu lub odliczenia.

3. Pomoc de minimis może być udzielana na pokrycie do 100 % wydatków kwalifikowalnych.

2. Łączna wartość pomocy nie może przekroczyć maksymalnych pułapów intensywności pomocy określonych dla danego przeznaczenia pomocy w przepisach Unii Europejskiej.

2. Wniosek zawiera w szczególności:

1) nazwę beneficjenta pomocy;

2) tytuł i miejsce realizacji projektu;

3) cel realizacji projektu;

4) opis projektu;

5) opis rezultatów realizacji projektu;

6) planowane daty rozpoczęcia i zakończenia realizacji projektu;

7) wartość projektu;

8) wydatki kwalifikowalne;

9) wnioskowaną kwotę dofinansowania;

10) zobowiązanie, o którym mowa w § 7.

3. Jeżeli beneficjent pomocy ubiega się o pomoc de minimis, do wniosku załącza:

1) zaświadczenia o pomocy de minimis otrzymanej w okresie bieżącego roku kalendarzowego i dwóch poprzednich lat kalendarzowych albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie;

2) sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy lub inne dokumenty pozwalające ocenić jego sytuację finansową.

4. Podmiot udzielający pomocy dokonuje oceny wniosku w oparciu o:

1) warunki dopuszczalności pomocy przewidziane w rozporządzeniu;

2) kryteria, o których mowa w art. 65 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.).

5. Po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w ust. 4, beneficjentowi pomocy przyznawana jest pomoc w formie bezzwrotnego dofinansowania, na podstawie umowy o dofinansowanie.

6. Podmiot udzielający pomocy jest zobowiązany do poinformowania beneficjenta pomocy o numerze referencyjnym programu pomocowego, na podstawie którego udzielana jest pomoc.

2. W przypadku przedsiębiorców innych niż mikroprzedsiębiorcy, mali lub średni przedsiębiorcy oprócz warunku, o którym mowa w ust. 1, podmiot udzielający pomocy musi dodatkowo stwierdzić spełnianie przynajmniej jednego z kryteriów określonych w art. 8 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

3. Przez rozpoczęcie prac związanych z realizacją nowej inwestycji należy rozumieć podjęcie prac budowlanych lub pierwszego prawnie wiążącego zobowiązania do zamówienia ruchomych środków trwałych, z wyłączeniem wydatków związanych z przygotowaniem i opracowaniem dokumentacji projektowej.

Minister Rozwoju Regionalnego: E. Bieńkowska

¹⁾ Minister Rozwoju Regionalnego kieruje działem administracji rządowej – rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju Regionalnego (Dz. U. Nr 216, poz. 1600).

²⁾ Kryteria te są określone w pkt 9–11 Komunikatu Komisji w sprawie wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).