REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 67 poz. 565

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 20 kwietnia 2009 r.

w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych, a także małżonków oraz dzieci pozostających na utrzymaniu żołnierzy zawodowych, którzy zaginęli lub ponieśli śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, z pomocy w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892, Nr 206, poz. 1288 i Nr 208, poz. 1308 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 157) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych, a także małżonków oraz dzieci pozostających na utrzymaniu żołnierzy zawodowych, którzy zaginęli lub ponieśli śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, z pomocy na terenie kraju, w zakresie:

1) przekwalifikowania zawodowego, przyuczenia do zawodu, doradztwa zawodowego, odbywania praktyk zawodowych oraz pośrednictwa pracy;

2) przejazdów z miejsca zamieszkania do ośrodków szkolenia, w których następuje przekwalifikowanie zawodowe lub przyuczenie do zawodu, albo miejsca odbywania praktyk zawodowych;

3) zakwaterowania w okresie szkolenia lub przyuczenia do zawodu albo miejsca odbywania praktyk zawodowych.

§ 2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ustawa – ustawę z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych;

2) pomoc rekonwersyjna – ogół przedsięwzięć podejmowanych wobec żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych, a także małżonków oraz dzieci pozostających na utrzymaniu żołnierzy zawodowych, którzy zaginęli lub ponieśli śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, w zakresie przekwalifikowania zawodowego, przyuczenia do zawodu, doradztwa zawodowego, odbywania praktyk zawodowych oraz pośrednictwa pracy, mających na celu przygotowanie ich do podjęcia zatrudnienia;

3) dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierzy zawodowych – dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 20 ustawy;

4) dowódca jednostki wojskowej – dowódcę jednostki wojskowej, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe lub do której został skierowany w ramach pełnienia zawodowej służby wojskowej w rezerwie kadrowej albo dyspozycji.

§ 3.
1. Przed planowanym terminem zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej z przyczyn, o których mowa w art. 111 pkt 3, 8, pkt 9 lit. b i pkt 10 oraz art. 112 ust. 1 pkt 3–5 ustawy, dowódca jednostki wojskowej kieruje tego żołnierza w ramach doradztwa zawodowego na zajęcia grupowe w terminie ustalonym z żołnierzem i dyrektorem Centralnego Ośrodka Aktywizacji Zawodowej w Warszawie, zwanego dalej „COAZ”, lub właściwym kierownikiem jednego z ośrodków aktywizacji zawodowej w Bydgoszczy, Gdyni, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Szczecinie i Wrocławiu, zwanych dalej „OAZ”.

2. Żołnierz zawodowy może zrezygnować z udziału w zajęciach grupowych, składając na tę okoliczność pisemne oświadczenie, które dołącza się do akt personalnych tego żołnierza.

3. Zajęcia grupowe realizowane są przez dyrektora COAZ lub kierowników OAZ, właściwych ze względu na miejsce stacjonowania jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową, w wymiarze do trzech dni.

4. Żołnierz zawodowy i były żołnierz zawodowy oraz małżonek i dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, mogą korzystać z doradztwa zawodowego w trybie indywidualnym realizowanym przez dyrektora COAZ lub kierowników OAZ, właściwych ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego.

§ 4.
1. Żołnierz zawodowy i były żołnierz zawodowy oraz małżonek i dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, mogą korzystać z przekwalifikowania zawodowego lub przyuczenia do zawodu, realizowanego w ośrodkach szkolenia oraz w instytucjach uprawnionych do prowadzenia kształcenia i szkoleń.

2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, żołnierzowi zawodowemu lub byłemu żołnierzowi zawodowemu oraz małżonkowi i dzieciom pozostającym na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, pokrywa się do wysokości limitu koszty za:

1) korzystanie z przekwalifikowania zawodowego lub przyuczenia do zawodu;

2) przejazdy z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia i z powrotem;

3) noclegi w miejscu szkolenia.

3. Koszty przejazdów i noclegów z miejsca zamieszkania zainteresowanego do ośrodka szkolenia i z powrotem pokrywa się, jeżeli przejazd odbywa się na odległość powyżej 50 kilometrów w jedną stronę.

4. Wysokość limitu kosztów, o którym mowa w ust. 2, wynosi za:

1) korzystanie z przekwalifikowania zawodowego lub przyuczenia do zawodu – 150 % najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym zainteresowany wystąpił z wnioskiem o udzielenie pomocy;

2) przejazdy – równowartość dwudziestu przejazdów wykonywanych przez przewoźników kolejowych drugą klasą pociągu pośpiesznego, z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia i z powrotem;

3) noclegi – równowartość trzydziestu noclegów, których koszt jednostkowy nie przekracza 300 % ryczałtu za nocleg określonego w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

5. Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, dokonuje się na podstawie złożonego przez zainteresowanego oświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych kosztów, potwierdzonych oryginałami rachunków i biletów.

6. W razie odbycia przejazdu innym środkiem transportu niż określony w ust. 4 pkt 2, zainteresowanemu pokrywa się koszty tego przejazdu do wysokości cen biletów na przejazd drugą klasą pociągu pośpiesznego z uwzględnieniem posiadanych uprawnień do przejazdów ulgowych. Koszty te nie obejmują cen biletów na miejsca rezerwowane, sypialne lub miejsca do leżenia.

7. Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, dokonują:

1) dowódca jednostki wojskowej – dla żołnierza zawodowego;

2) właściwi terytorialnie dyrektorzy wojskowych biur emerytalnych w Bydgoszczy, Gdańsku, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu, zwanych dalej „WBE” – dla byłych żołnierzy zawodowych oraz małżonków i dzieci pozostających na ich utrzymaniu, którzy zaginęli lub ponieśli śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych.

8. Byli żołnierze zawodowi, którzy zostali zwolnieni z zawodowej służby wojskowej ze względu na zmiany organizacyjne, o których mowa w art. 114 ust. 2 ustawy, i nie posiadają uprawnień do świadczeń emerytalnych lub rentowych, korzystają z pomocy w zakresie przekwalifikowania zawodowego lub przyuczenia do zawodu do wysokości dwukrotnego limitu, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

§ 5.
1. Żołnierzowi zawodowemu pomoc rekonwersyjna, o której mowa w § 4, udzielana jest na pisemny wniosek złożony w jednostce wojskowej do dyrektora WBE.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej przesyła, w terminie 7 dni od dnia otrzymania, do dyrektora WBE, za pośrednictwem właściwego ze względu na miejsce stacjonowania jednostki wojskowej dyrektora COAZ lub kierownika OAZ.

3. Właściwy ze względu na miejsce stacjonowania jednostki wojskowej dyrektor COAZ lub kierownik OAZ przesyła wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią, w terminie 7 dni od dnia otrzymania, do właściwego dyrektora WBE.

§ 6.
1. Byłemu żołnierzowi zawodowemu oraz małżonkowi i dzieciom pozostającym na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, pomoc rekonwersyjna, o której mowa w § 4, udzielana jest na pisemny wniosek kierowany do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego dyrektora WBE za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego lub wojskowego komendanta uzupełnień.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego lub wojskowy komendant uzupełnień przesyła, w terminie 7 dni od dnia otrzymania, do dyrektora WBE, za pośrednictwem właściwego ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego dyrektora COAZ lub kierownika OAZ.

3. Właściwy ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego dyrektor COAZ lub kierownik OAZ przesyła wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią, w terminie 7 dni od dnia otrzymania, do właściwego dyrektora WBE.

§ 7.
1. Wniosek, o którym mowa w § 5 i 6, powinien zawierać:

1) stopień wojskowy, imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer telefonu kontaktowego zainteresowanego oraz numer PESEL, NIP i adres urzędu skarbowego;

2) formę pomocy rekonwersyjnej, z której zainteresowany chciałby skorzystać, wraz z uzasadnieniem jej wyboru, w tym pełną nazwę szkolenia;

3) instytucję organizującą szkolenie;

4) termin szkolenia;

5) koszt szkolenia;

6) przewidywane koszty przejazdów i noclegów;

7) informacje dotyczące uzyskanej już pomocy rekonwersyjnej.

2. Żołnierz zawodowy i były żołnierz zawodowy do wniosku dołącza:

1) decyzję o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej oraz w przypadku żołnierza zawodowego, o którym mowa w art. 120 ust. 1a ustawy, decyzję o przyznaniu świadczeń odszkodowawczych z tytułu wypadku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa;

2) zaświadczenie z instytucji szkolącej o uprawnieniach do prowadzenia szkoleń;

3) zaświadczenie o uczestnictwie w zajęciach z doradztwa zawodowego.

3. Małżonek żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, do wniosku dołącza:

1) skrócony odpis aktu małżeństwa;

2) dokument potwierdzający zaginięcie lub śmierć małżonka;

3) zaświadczenie z instytucji szkolącej o uprawnieniach do prowadzenia szkoleń.

4. Dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, do wniosku dołączają:

1) skrócony odpis aktu urodzenia;

2) dokument potwierdzający zaginięcie lub śmierć żołnierza;

3) zaświadczenie z instytucji szkolącej o uprawnieniach do prowadzenia szkoleń.

§ 8.
Organem właściwym do wydania decyzji w sprawie udzielenia pomocy rekonwersyjnej, o której mowa w § 4, jest dyrektor WBE właściwy dla miejsca zamieszkania zainteresowanego.
§ 9.
Do rozpatrywania odwołań od decyzji dyrektorów WBE właściwy jest dyrektor komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw pomocy rekonwersyjnej.
§ 10.
Żołnierzom zawodowym i byłym żołnierzom zawodowym oraz małżonkowi i dzieciom pozostającym na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych, posiadającemu pozytywną decyzję, o której mowa w § 8, dyrektor WBE pokrywa koszty szkolenia do wysokości nie większej niż limit określony w § 4, poprzez:

1) przekazanie należności za szkolenie na rachunek bankowy instytucji realizującej szkolenie, na podstawie oryginału faktury lub rachunku wystawionego przez tę instytucję, lub

2) wypłatę należności za szkolenie – po przedstawieniu oryginału rachunku potwierdzającego opłacenie kosztów szkolenia oraz zaświadczenia o ukończeniu szkolenia z wynikiem pozytywnym.

§ 11.
1. Żołnierz zawodowy może, na swój wniosek, zostać skierowany, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni zawodową służbę wojskową, decyzją dyrektora komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw pomocy rekonwersyjnej na praktykę zawodową, jeżeli jest to niezbędne do uzyskania zatrudnienia.

2. Praktyka zawodowa może trwać do sześciu miesięcy pod warunkiem jej zakończenia przed dniem zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

3. Przepis § 7 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pokrycie kosztów przejazdów z miejsca zamieszkania do miejsca odbywania praktyk zawodowych i z powrotem oraz noclegów w miejscu odbywania praktyk zawodowych, według zasad i limitów określonych w § 4.

§ 12.
Dyrektor COAZ, kierownicy OAZ i szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, właściwi ze względu na terytorialny zasięg działania, prowadzą pośrednictwo pracy dla byłych żołnierzy zawodowych oraz małżonków i dzieci pozostających na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych.
§ 13.
1. Zainteresowany ubiegający się o zatrudnienie składa do organu wojskowego, o którym mowa w § 12, wniosek o udzielenie pomocy w zatrudnieniu, z tym że w przypadku stanowisk pracy związanych z obronnością kraju, na które pierwszeństwo w zatrudnieniu mają byli żołnierze zawodowi – do właściwego terytorialnie szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego.

2. Organ wojskowy, na wniosek zainteresowanego, przedstawia mu, w miarę możliwości, oferty pracy na wolnych stanowiskach pracy w rejonie miejsca zamieszkania, uwzględniając jego potrzeby i posiadane kwalifikacje oraz wymagania związane z zatrudnieniem na konkretnym stanowisku pracy.

3. Organ wojskowy, w porozumieniu z innymi organami wojskowymi prowadzącymi pośrednictwo pracy, przedstawia zainteresowanemu, w miarę możliwości, oferty pracy w innych rejonach przez niego wskazanych, jeżeli brak jest ofert pracy w miejscu zamieszkania zainteresowanego.

§ 14.
1. Organy wojskowe, o których mowa w § 12, oraz dyrektorzy WBE i dyrektor komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw pomocy rekonwersyjnej, niezależnie od zakresu swego działania, prowadzą działalność informacyjną w zakresie rekonwersji żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych, a także małżonków oraz dzieci pozostających na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych.

2. Dowódcy jednostek wojskowych, w ramach prowadzonych szkoleń uzupełniających żołnierzy zawodowych, planują, co najmniej raz w roku, zajęcia na temat systemu rekonwersji żołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, które realizuje właściwy terytorialnie dyrektor COAZ lub kierownik OAZ.

§ 15.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.1)

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

 

1) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 marca 2008 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych z pomocy w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy (Dz. U. Nr 57, poz. 344), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosownie do brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 2008 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 208, poz. 1308).

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2009-05-05
  • Data wejścia w życie: 2009-05-20
  • Data obowiązywania: 2009-05-20
  • Dokument traci ważność: 2010-06-05
Brak dokumentów zmieniających.
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA