Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 65 poz. 548

Na podstawie art. 76 ust. 14 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) żołnierzy:

a) zasadniczej służby wojskowej,

b) nadterminowej zasadniczej służby wojskowej,

c) odbywających przeszkolenie wojskowe,

d) okresowej służby wojskowej,

e) rezerwy,

f) pełniących czynną służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;

2) studentów wyższych szkół morskich odbywających zajęcia wojskowe;

3) osób oraz żołnierzy rezerwy podlegających mianowaniu w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy.

2. W przypadku ujawnienia okoliczności powodujących niezasadność mianowania na wyższy stopień wojskowy organ, który wystąpił z wnioskiem o mianowanie, powiadamia o tym niezwłocznie przełożonego uprawnionego do mianowania na dany stopień wojskowy.

3. Organ uprawniony do mianowania na dany stopień wojskowy stwierdza nieważność decyzji o mianowaniu osoby, wobec której zaistniały okoliczności, o których mowa w ust. 2.

2. We wniosku, o którym mowa w § 10 ust. 1, § 15 ust. 3, § 21 ust. 1, § 28 ust. 1, § 31 ust. 1, § 36 oraz § 37, zamieszcza się następujące dane osobowe:

1) nazwisko;

2) imię (imiona);

3) imię ojca;

4) numer ewidencyjny PESEL;

5) nazwę stowarzyszenia;

6) miejsce pracy oraz zajmowane stanowisko;

7) wojskową komendę uzupełnień właściwą dla miejsca zamieszkania żołnierza rezerwy lub osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej;

8) posiadany stopień wojskowy (nr i data decyzji, nazwa organu wydającego);

9) okresy odbywania ćwiczeń wojskowych oraz okresowej służby wojskowej (dokładna data odbywania ćwiczeń wojskowych (kursów) lub służby okresowej w posiadanym stopniu wojskowym wraz z nazwą stanowiska (kursu) oraz łączną liczbą dni, nr i data rozkazu);

10) wykształcenie – wykonywany zawód (nazwa szkoły/uczelni, data jej ukończenia, staż pracy w zawodzie);

11) tytuły i stopnie naukowe i zawodowe;

12) stopień etatowy i nazwa stanowiska, na które żołnierz rezerwy posiada przydział mobilizacyjny, pracowniczy przydział mobilizacyjny lub przydział organizacyjno-mobilizacyjny lub przewiduje się nadanie mu takiego przydziału (wraz z pełną nazwą jednostki wojskowej);

13) wyszkolenie wojskowe;

14) ocenę ogólną z egzaminu na oficera albo podoficera;

15) poziom znajomości języków obcych;

16) kategorię zdolności do czynnej służby wojskowej (data orzeczenia);

17) opinię upoważnionych organów wojskowych;

18) pisemne uzasadnienie wniosku.

3. Wzór wniosku o mianowanie na stopień wojskowy określa załącznik do rozporządzenia.

2. Akt mianowania sporządza organ, który mianował żołnierza.

3. W przypadku mianowania na pierwszy stopień oficerski podporucznika (podporucznika marynarki) oraz na stopień pułkownika (komandora) akt mianowania sporządza dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

4. W przypadku mianowania żołnierza rezerwy na wyższy stopień wojskowy przez Ministra Obrony Narodowej akt mianowania sporządza szef wojewódzkiego sztabu wojskowego.

5. Akt mianowania wręcza żołnierzowi organ uprawniony do mianowania lub wojskowy komendant uzupełnień, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego, attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) albo żołnierz zawodowy upoważniony przez organ wojskowy uprawniony do mianowania, albo żołnierz zawodowy upoważniony przez organ uprawniony do mianowania.

6. Wręczenia aktu mianowania dokonuje się w sposób uroczysty.

1) wojskowy komendant uzupełnień, a w przypadku oficerów mianowanych na stopień wojskowy od stopnia porucznika (porucznika marynarki) do stopnia pułkownika (komandora) – szef wojewódzkiego sztabu wojskowego lub żołnierz zawodowy upoważniony przez organ wojskowy uprawniony do mianowania;

2) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy);

3) w przypadku mianowania na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki) oraz stopnie oficerskie generałów (admirałów) – organ wojskowy uprawniony do mianowania lub organ przez niego upoważniony.

2. W przypadku śmierci osoby mianowanej akt ten wręcza się najbliższemu członkowi jej rodziny.

3. Wręczenia aktu mianowania dokonuje się w sposób uroczysty.

2. W przypadku mianowania żołnierzy rezerwy, o których mowa w § 22 ust. 1, na pierwszy i kolejny stopień wojskowy w korpusie oficerów wyciąg z decyzji o mianowaniu przesyłany jest do szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwej do spraw kadrowo-mobilizacyjnych.

3. W przypadku odmowy mianowania przez uprawniony organ żołnierzy rezerwy i osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy, dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr informuje o podjętej decyzji podmioty, o których mowa w § 28 ust. 2, § 36 i § 37.

2. Na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) można mianować szeregowego (marynarza), który:

1) posiada wykształcenie co najmniej gimnazjalne i przygotowanie zawodowe lub kwalifikacje (uprawnienia) niezbędne dla potrzeb Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „Siłami Zbrojnymi"

2) w czasie służby wojskowej osiągnął co najmniej dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania.

2. W przypadku gdy dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, nie posiada uprawnień do mianowania, właściwym do mianowania jest przełożony tego dowódcy.

3. Mianowanie na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza) następuje decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na ten stopień.

2. Na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) można mianować szeregowego (marynarza), który:

1) posiada wykształcenie co najmniej gimnazjalne i przygotowanie zawodowe lub kwalifikacje (uprawnienia) przydatne dla Sił Zbrojnych;

2) w czasie służby wojskowej osiągnął bardzo dobre lub dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

2. Na stopień kaprala (mata) można mianować starszego szeregowego (starszego marynarza), który w czasie odbywania nadterminowej zasadniczej służby wojskowej osiągnął bardzo dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej, jeżeli posiada świadectwo dojrzałości i zdał egzamin na podoficera.

2. Na stopień kaprala (mata) mianuje się żołnierza, który zdał egzamin końcowy z przeszkolenia wojskowego, z dniem ukończenia tego przeszkolenia.

3. Z wnioskiem o mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy występuje przełożony żołnierza zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy.

5. Mianowanie na wyższy stopień wojskowy następuje decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na dany stopień wojskowy.

2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić nie wcześniej niż po odbyciu trzech miesięcy okresowej służby wojskowej.

1) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, Dowódca Garnizonu Warszawa, dowódca dywizji, flotylli lub brygady niewchodzącej w skład dywizji, komendant uczelni wojskowej oraz dowódca zajmujący równorzędne lub wyższe stanowisko służbowe – do stopnia starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych;

2) dowódca brygady wchodzącej w skład dywizji, dowódca pułku oraz dowódca zajmujący równorzędne stanowisko służbowe – do stopnia starszego sierżanta (starszego bosmana) włącznie w podległej jednostce wojskowej.

1) posiada co najmniej wykształcenie gimnazjalne i przygotowanie zawodowe lub kwalifikacje (uprawnienia) przydatne dla Sił Zbrojnych;

2) w czasie odbywania okresowej służby wojskowej osiąga bardzo dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

1) na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) i stopnie wojskowe w korpusie podoficerskim – przełożony żołnierza zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii (równorzędnego);

2) na stopnie wojskowe w korpusie oficerskim – dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa okresową służbę wojskową.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy.

3. Mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy następuje decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na dany stopień wojskowy.

1) w uznaniu zasług z tytułu udziału w walkach o niepodległość państwa polskiego;

2) w uznaniu szczególnych zasług z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej;

3) w uznaniu zasług z tytułu udziału w misjach i operacjach poza granicami państwa;

4) w uznaniu zasług za wykonywanie prac lub zadań na rzecz obronności państwa, wobec żołnierza, który:

a) działa lub działał w organizacjach pozarządowych wykonujących działania o charakterze obronnym, edukacyjno-wychowawczym lub w zakresie bezpieczeństwa publicznego,

b) jest zatrudniony lub był zatrudniony w organach władzy publicznej albo w podmiotach posiadających osobowość prawną,

c) posiada nadany pracowniczy przydział mobilizacyjny lub przydział organizacyjno-mobilizacyjny;

5) w czasie odbywania ćwiczeń wojskowych;

6) po odbyciu ćwiczeń wojskowych lub służby okresowej;

7) w przypadkach uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów oraz na kolejne wyższe stopnie wojskowe można mianować na zasadach określonych w art. 76 ust. 8a pkt 1 ustawy.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, na kolejny wyższy stopień wojskowy można mianować tylko jeden raz w ramach danego korpusu kadry zawodowej.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, na kolejny wyższy stopień wojskowy można mianować tylko w ramach danego korpusu kadry zawodowej, jeżeli od poprzedniego mianowania upłynęły co najmniej trzy lata.

1) posiada co najmniej wykształcenie gimnazjalne i przygotowanie zawodowe lub kwalifikacje (uprawnienia) przydatne dla Sił Zbrojnych;

2) w czasie odbywania ćwiczeń wojskowych osiągał bardzo dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

2. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów mianuje się szeregowego (marynarza) i starszego szeregowego (starszego marynarza) z dniem złożenia egzaminu na podoficera.

1) w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 3 i 4;

2) jeżeli spełnia warunki określone w art. 76 ust. 8 pkt 5 ustawy i w posiadanym stopniu wojskowym odbył łącznie ćwiczenia wojskowe w wymiarze co najmniej siedmiu dni;

3) w przypadku, o którym mowa w § 22 ust. 1 pkt 7, w korpusie osobowym medycznym, jeżeli od poprzedniego mianowania upłynęły co najmniej trzy lata, do stopnia nie wyższego niż stopień etatowy zajmowanego stanowiska służbowego.

1) stopień wojskowy szeregowego lub podoficera, w uznaniu zasług z tytułu udziału w walkach o niepodległość państwa polskiego;

2) stopień wojskowy szeregowego lub podoficera, w uznaniu szczególnych zasług z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej;

3) wykształcenie wyższe, odbył kurs oficerski i zdał egzamin na oficera albo łącznie zajęcia wojskowe i trwające co najmniej pięć dni ćwiczenia wojskowe.

1) w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 1–4;

2) który spełnia warunki określone w art. 76 ust. 8 pkt 5 ustawy, jeżeli w posiadanym stopniu wojskowym pełnił okresową służbę wojskową lub odbył ćwiczenia wojskowe w łącznym wymiarze co najmniej piętnastu dni;

3) w przypadku, o którym mowa w § 22 ust. 1 pkt 7, w korpusach osobowych: lotnictwa, Marynarki Wojennej, sprawiedliwości i obsługi prawnej, medycznym lub duszpasterstwa, jeżeli od poprzedniego mianowania upłynęły co najmniej trzy lata, do stopnia nie wyższego niż stopień etatowy zajmowanego stanowiska służbowego.

1) na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 5–7, oraz stopnie w korpusie podoficerów w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 6 i 7, przełożony żołnierza zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii (równorzędnego), komendant szkoły podoficerskiej, jeżeli nie jest organem właściwym do mianowania, lub wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące;

2) na kolejny stopień wojskowy w korpusie podoficerów w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 3 i 4:

a) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do żołnierzy posiadających obywatelstwo polskie stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego,

b) stowarzyszenia zrzeszające żołnierzy, którzy brali udział w misjach pokojowych, wobec osób zrzeszonych w tych stowarzyszeniach,

c) organy władzy publicznej albo podmioty posiadające osobowość prawną zatrudniające żołnierzy, którzy ponieśli zasługi za wykonywanie prac lub zadań na rzecz obronności państwa,

d) władze naczelne organizacji pozarządowych wykonujących działania o charakterze obronnym, edukacyjno-wychowawczym lub w zakresie bezpieczeństwa publicznego, w których działali lub działają żołnierze,

e) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli żołnierz rezerwy nie jest zatrudniony lub zrzeszony w podmiotach, o których mowa w lit. b–d;

3) na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 1 i 2:

a) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do żołnierzy posiadających obywatelstwo polskie stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego,

b) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy, którzy brali udział w walkach o niepodległość państwa, wobec żołnierzy zrzeszonych w tych stowarzyszeniach,

c) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy, którzy ponieśli szczególne zasługi z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej,

d) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli żołnierz rezerwy nie jest zrzeszony w podmiotach, o których mowa w lit. b i c;

4) na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 6 i 7:

a) dowódca jednostki wojskowej, do której żołnierz posiada przydział mobilizacyjny lub w której żołnierz pełnił okresową służbę wojskową albo ostatnio odbywał ćwiczenia wojskowe,

b) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące;

5) na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 1–4:

a) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do żołnierzy posiadających obywatelstwo polskie stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego,

b) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy, którzy brali udział w walkach o niepodległość państwa, wobec osób zrzeszonych w tych stowarzyszeniach,

c) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy, którzy brali udział w misjach pokojowych, wobec osób zrzeszonych w tych stowarzyszeniach,

d) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy, którzy ponieśli szczególne zasługi z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej,

e) organy władzy publicznej albo podmioty posiadające osobowość prawną, zatrudniające żołnierzy, którzy ponieśli zasługi za wykonywanie prac lub zadań na rzecz obronności państwa,

f) władze naczelne organizacji pozarządowych wykonujących działania o charakterze obronnym, edukacyjno-wychowawczym lub w zakresie bezpieczeństwa publicznego, w których działali lub działają żołnierze rezerwy,

g) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli żołnierz rezerwy nie jest zatrudniony lub zrzeszony w podmiotach, o których mowa w lit. b–f;

6) na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów w przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 6 i 7:

a) dowódca jednostki wojskowej, do której żołnierz posiada przydział mobilizacyjny lub w której żołnierz pełnił okresową służbę wojskową albo ostatnio odbywał ćwiczenia wojskowe,

b) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące.

2. Wniosek, o którym mowa w:

1) ust. 1 pkt 1, przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy;

2) ust. 1 pkt 2 lit. a, pkt 3 lit. a i pkt 5 lit. a, attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym przesyła do Wojskowego Komendanta Uzupełnień Warszawa-Śródmieście, który przesyła go do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr;

3) ust. 1 pkt 2 lit. b–d, pkt 3 lit. b i c i pkt 5 lit. b–f, stowarzyszenia i organizacje przesyłają do wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad trzy miesiące, który przesyła je do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego i szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwego do spraw kadrowo-mobilizacyjnych;

4) ust. 1 pkt 2 lit. e, pkt 3 lit. d, pkt 5 lit. g i pkt 6 lit. b, wojskowy komendant uzupełnień przesyła do szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwego do spraw kadrowo-mobilizacyjnych, za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego;

5) ust. 1 pkt 4 lit. a, dowódca jednostki wojskowej przesyła do szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwego do spraw kadrowo-mobilizacyjnych, powiadamiając o tym fakcie właściwego wojskowego komendanta uzupełnień;

6) ust. 1 pkt 4 lit. b, wojskowy komendant uzupełnień przesyła do szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwego do spraw kadrowo-mobilizacyjnych;

7) ust. 1 pkt 6 lit. a, dowódca jednostki wojskowej przesyła do właściwego wojskowego komendanta uzupełnień, który przesyła go do szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwego do spraw kadrowo-mobilizacyjnych, za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego.

3. Szef komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwej do spraw kadrowo-mobilizacyjnych po zaopiniowaniu wniosku przesyła go do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

4. Mianowanie na wyższy stopień wojskowy następuje decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na dany stopień wojskowy.

2. W przypadkach, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 5–7, organami właściwymi do mianowania na stopnie wojskowe starszego szeregowego (starszego marynarza) i w korpusie podoficerskim są:

1) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, Dowódca Garnizonu Warszawa, dowódca dywizji, flotylli lub brygady niewchodzącej w skład dywizji, komendant uczelni wojskowej oraz dowódca zajmujący równorzędne lub wyższe stanowisko służbowe – do stopnia starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych oraz szef wojewódzkiego sztabu wojskowego;

2) dowódca brygady wchodzącej w skład dywizji, dowódca pułku oraz dowódca zajmujący równorzędne stanowisko służbowe – do stopnia starszego sierżanta (starszego bosmana) włącznie w podległej jednostce wojskowej oraz wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące.

1) Minister Obrony Narodowej lub Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych – na kolejne stopnie oficerskie do stopnia pułkownika (komandora) włącznie;

2) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, Dowódca Garnizonu Warszawa, dowódca dywizji, flotylli lub brygady niewchodzącej w skład dywizji, komendant wyższej szkoły oficerskiej oraz dowódca zajmujący równorzędne lub wyższe stanowisko służbowe – do stopnia starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych oraz szef wojewódzkiego sztabu wojskowego;

3) dowódca brygady wchodzącej w skład dywizji, dowódca pułku oraz dowódca zajmujący równorzędne stanowisko służbowe – do stopnia starszego sierżanta (starszego bosmana) włącznie w podległej jednostce wojskowej oraz wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące;

4) dowódca jednostki wojskowej, oddziału lub pododdziału – do stopnia kaprala (mata) włącznie w podległej jednostce wojskowej, oddziale lub pododdziale.

1) na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) oraz stopnie w korpusie podoficerów – przełożony żołnierza zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii oraz wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza, trwającego ponad trzy miesiące;

2) na stopień wojskowy w korpusie oficerów:

a) dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni czynną służbę wojskową,

b) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza, trwającego ponad trzy miesiące.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy.

3. Mianowanie na wyższy stopień wojskowy następuje decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na dany stopień wojskowy.

1) w korpusie podoficerów – posiadanie przez niego wykształcenia co najmniej na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej i zdanie egzaminu na podoficera;

2) w korpusie oficerskim – posiadanie przez niego wykształcenia wyższego i zdanie egzaminu na oficera.

2. Mianowanie na kolejny stopień wojskowy może nastąpić w przypadku, gdy żołnierz spełnia łącznie następujące warunki:

1) otrzymał pozytywną opinię służbową;

2) jest zdyscyplinowany;

3) posiada kwalifikacje wojskowe wymagane na danym stanowisku;

4) pełni czynną służbę wojskową przez okres co najmniej sześciu miesięcy, a od ostatniego mianowania upłynął co najmniej jeden rok.

3. Mianowanie może nastąpić na stopień wojskowy nie wyższy niż stopień etatowy zajmowanego stanowiska służbowego.

1) na stopień starszego marynarza – po ukończeniu pierwszego semestru zajęć wojskowych, jeżeli w tym okresie wyróżnił się bardzo dobrymi wynikami w szkoleniu oraz złożył przysięgę wojskową;

2) na stopień mata – po ukończeniu zajęć wojskowych i zdaniu egzaminu na oficera.

2. O mianowaniu kierownik studium wojskowego wyższej szkoły morskiej zawiadamia niezwłocznie wojskowego komendanta uzupełnień.

1) w uznaniu zasług z tytułu udziału w walkach o niepodległość państwa polskiego;

2) w uznaniu szczególnych zasług z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej;

3) uznaniu zasług z tytułu udziału w misjach i operacjach poza granicami państwa;

4) w uznaniu zasług za wykonywanie prac lub zadań na rzecz obronności państwa, wobec osoby, która:

a) działa lub działała w organizacjach pozarządowych wykonujących działania o charakterze obronnym, edukacyjno-wychowawczym lub w zakresie bezpieczeństwa publicznego,

b) jest zatrudniona lub była zatrudniona w organach władzy publicznej albo w podmiotach posiadających osobowość prawną,

c) posiada nadany pracowniczy przydział mobilizacyjny lub przydział organizacyjno-mobilizacyjny.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów oraz na kolejne wyższe stopnie wojskowe można mianować na zasadach określonych w art. 76 ust. 8a pkt 1 ustawy.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, na kolejny wyższy stopień wojskowy można mianować tylko jeden raz w ramach danego korpusu kadry zawodowej.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, na kolejny wyższy stopień wojskowy można mianować tylko w ramach danego korpusu kadry zawodowej, jeżeli od poprzedniego mianowania upłynęły co najmniej trzy lata.

1) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do osób posiadających obywatelstwo polskie stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego;

2) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających osoby, które brały udział w walkach o niepodległość państwa, wobec osób zrzeszonych w tych stowarzyszeniach;

3) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających osoby, które poniosły szczególne zasługi z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej;

4) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego osoby, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli osoba ta nie jest zrzeszona w podmiotach, o których mowa w pkt 2 i 3.

1) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do osób posiadających obywatelstwo polskie, stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego;

2) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających osoby, które brały udział w misjach pokojowych, wobec osób zrzeszonych w tych stowarzyszeniach;

3) organy władzy publicznej albo podmioty posiadające osobowość prawną, zatrudniające osoby, które poniosły zasługi za wykonywanie prac lub zadań na rzecz obronności państwa;

4) władze naczelne organizacji pozarządowych wykonujących działania o charakterze obronnym, edukacyjno-wychowawczym lub w zakresie bezpieczeństwa publicznego, w których działały lub działają te osoby;

5) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego osoby, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli osoba ta nie jest zatrudniona lub zrzeszona w podmiotach, o których mowa w pkt 2–4.

2. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przed przedstawieniem wniosku dotyczącego osób, o którym mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 ustawy, przesyła ten wniosek do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w celu wyrażenia opinii.

3. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej projekt decyzji o mianowaniu na wyższy stopień wojskowy inny niż określony w ust. 1 osób, o których mowa w § 3 pkt 3.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 180, poz. 1109, Nr 206, poz. 1288, Nr 208, poz. 1308 i Nr 223, poz. 1458 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 czerwca 2004 r. w sprawie mianowania na stopnie wojskowe (Dz. U. Nr 150, poz. 1584, z 2005 r. Nr 68, poz. 598 i Nr 133, poz. 1121, z 2006 r. Nr 86, poz. 596 oraz z 2008 r. Nr 77, poz. 459), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 3 ustawy z dnia 24 października 2008 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 206, poz. 1288).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 16 kwietnia 2009 r. (poz. 548)