REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 27 poz. 167

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)

z dnia 2 lutego 2009 r.

w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia miejsc kwarantanny, stacji kwarantanny, miejsc odpoczynku zwierząt, miejsc przeładunku zwierząt oraz miejsc wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury2)

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Rozporządzenie określa szczegółowe wymagania weterynaryjne dla prowadzenia działalności w zakresie prowadzenia:

1) miejsc kwarantanny lub stacji kwarantanny dla przywożonych na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej ptaków innych niż wymienione w art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 318/2007 z dnia 23 marca 2007 r. ustanawiającego warunki dotyczące zdrowia zwierząt dla przywozu niektórych rodzajów ptaków do Wspólnoty i warunki kwarantanny dotyczące takiego przywozu (Dz. Urz. UE L 84 z 24.03.2007, str. 7, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 318/2007”;

2) miejsc kwarantanny dla zwierząt akwakultury;

3) stacji kwarantanny dla zwierząt innych niż określone w pkt 1;

4) miejsc odpoczynku zwierząt;

5) miejsc przeładunku zwierząt;

6) miejsc wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury.

§ 2.
Szczegółowe wymagania weterynaryjne dla prowadzenia działalności, o której mowa w § 1 pkt 1, są określone w rozporządzeniu 318/2007 w załączniku IV w rozdziale 1 i 2.
§ 3.
1. Szczegółowe wymagania weterynaryjne dla prowadzenia działalności, o której mowa w § 1 pkt 2, są określone w decyzji Komisji 2008/946/WE z dnia 12 grudnia 2008 r. wdrażającej dyrektywę Rady 2006/88/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących kwarantanny zwierząt akwakultury (Dz. Urz. UE L 337 z 16.12.2008, str. 94).

2. Podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 2, powinny także spełniać wymagania weterynaryjne dla prowadzenia działalności w zakresie prowadzenia przedsiębiorstwa produkcyjnego sektora akwakultury, które są określone w § 3–6, 9, 13, 15, § 18 ust. 1 i 3, § 20, 22 i 23 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 października 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie sektora akwakultury (Dz. U. Nr 190, poz. 1167).

§ 4.
Stacja kwarantanny, o której mowa w § 1 pkt 3, powinna spełniać wymagania, o których mowa w art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli granicznej (Dz. U. Nr 165, poz. 1590, z późn. zm.3)).
§ 5.
1. W stacji kwarantanny, o której mowa w § 1 pkt 3, wyznacza się wydzielone miejsce do:

1) przechowywania nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu;

2) przetrzymywania zwłok padłych zwierząt;

3) czyszczenia i odkażania środków transportu.

2. Do stacji kwarantanny doprowadza się bieżącą wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi.

3. Stację kwarantanny wyposaża się w sprzęt lub urządzenia służące do załadunku lub wyładunku zwierząt, w tym stałe lub przenośne rampy o kącie nachylenia nieprzekraczającym 20°, z bokami trwale zabezpieczającymi zwierzęta przed upadkiem i podłogą o nieśliskiej nawierzchni.

4. W stacji kwarantanny ściany i podłogi pomieszczeń dla zwierząt, sprzęt i urządzenia powinny być wykonane z materiałów nieszkodliwych dla zdrowia zwierząt, nadających się do czyszczenia i odkażania.

5. Podłoga w pomieszczeniach dla zwierząt powinna być twarda, równa i stabilna, o gładkiej, nieśliskiej nawierzchni.

6. Pomieszczenie do przeprowadzania badań lub leczenia zwierząt wyposaża się w urządzenia do unieruchamiania zwierząt.

§ 6.
1. Stację kwarantanny, o której mowa w § 1 pkt 3, ogradza się i zabezpiecza przed dostępem zwierząt innych niż poddawane kwarantannie.

2. Przed wejściem na teren stacji kwarantanny umieszcza się tablicę ostrzegawczą z napisem: „Kwarantanna zwierząt – osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony”.

3. Przed wjazdem i wejściem na teren stacji kwarantanny oraz w wejściach do pomieszczeń dla zwierząt wykłada się maty nasączone produktem biobójczym w taki sposób, aby były wilgotne.

4. W stacji kwarantanny wyznacza się osoby wyłącznie do obsługi zwierząt objętych kwarantanną.

5. Osoby wchodzące na teren stacji kwarantanny wyposaża się w obuwie i odzież ochronną.

§ 7.
W stacji kwarantanny, o której mowa w § 1 pkt 3, zapewnia się oddzielne pomieszczenia do:

1) przetrzymywania:

a) zwierząt,

b) pasz,

c) produktów biobójczych;

2) przeprowadzania badań lub leczenia zwierząt;

3) izolacji zwierząt chorych, rannych lub wymagających indywidualnej opieki.

§ 8.
Przed każdym przyjęciem zwierząt do stacji kwarantanny, o której mowa w § 1 pkt 3:

1) pomieszczenia przeznaczone do przetrzymywania zwierząt oczyszcza się i odkaża;

2) zapewnia się ilość paszy wystarczającą do utrzymania zwierząt przez czas przewidziany do odbycia kwarantanny.

§ 9.
1. Podmiot prowadzący stację kwarantanny, o której mowa w § 1 pkt 3, prowadzi ewidencję zwierząt poddawanych kwarantannie.

2. Ewidencja zawiera:

1) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza oraz adres gospodarstwa, z którego zwierzęta zostały dostarczone;

2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres posiadacza zwierząt albo weterynaryjny numer identyfikacyjny – w przypadku gdy zwierzęta zostały dostarczone przez podmiot prowadzący działalność w zakresie obrotu, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt;

3) daty wprowadzenia zwierząt do stacji kwarantanny i ich wyprowadzenia z tej stacji;

4) numer identyfikacyjny zwierzęcia – w przypadku zwierząt określonych w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt;

5) numer i datę wystawienia świadectwa zdrowia przyjmowanych zwierząt albo innego dokumentu umożliwiającego identyfikację zwierząt oraz imię i nazwisko wystawiającego świadectwo albo inny dokument umożliwiający identyfikację;

6) miejsce przeznaczenia zwierząt;

7) numer rejestracyjny środka transportu, którym dostarczono zwierzęta do stacji kwarantanny lub odebrano je z tej stacji;

8) imiona i nazwiska oraz adresy konwojentów oraz kierowców dostarczających i odbierających zwierzęta.

§ 10.
1. Po przybyciu do stacji kwarantanny, o której mowa w § 1 pkt 3, lub miejsca przeładunku zwierzęta powinny być bezzwłocznie wyładowane, w sposób zabezpieczający je przed upadkiem i urazami, bez narażania ich na zbędny stres, ból i cierpienie.

2. Przy wyładunku zwierząt opornych dopuszcza się użycie przyrządów elektrycznych o niskim napięciu.

3. Przyrządy elektryczne mogą być stosowane wyłącznie u dorosłego bydła i świń, w mięśnie zadu, przez czas nie dłuższy niż 2 sekundy, jeżeli jednocześnie zapewniono swobodną przestrzeń przed zwierzęciem.

4. W sytuacjach zagrażających zdrowiu albo bezpieczeństwu zwierząt lub ludzi zwierzęta wyładowuje się pojedynczo.

§ 11.
1. Miejsce przeładunku zwierząt wyposaża się w sprzęt lub urządzenia służące do:

1) karmienia i pojenia zwierząt;

2) czyszczenia i odkażania pomieszczeń, wyposażenia tych pomieszczeń i środków transportu.

2. Pomieszczenia dla zwierząt wyposaża się w stałe lub przenośne oświetlenie umożliwiające kontrolę i doglądanie zwierząt.

3. Do miejsc przeładunku zwierząt przepisy § 5 i § 6 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

§ 12.
1. Miejsce przeładunku zwierząt wyposaża się w zamykaną bramę wjazdową i matę dezynfekcyjną o szerokości zapewniającej odkażanie kół pojazdu na całym ich obwodzie.

2. W miejscu przeładunku wydziela się odrębne pomieszczenia do:

1) przeprowadzania badań lub leczenia zwierząt;

2) przetrzymywania zwierząt nienadających się do dalszego transportu.

3. Osoby zatrudnione w miejscu przeładunku wyposaża się w obuwie i odzież ochronną.

§ 13.
1. Podmiot prowadzący miejsce przeładunku zwierząt prowadzi ewidencję przeładowywanych zwierząt.

2. Ewidencja zawiera:

1) datę i godzinę wwozu zwierząt do miejsca przeładunku i ich wywozu z tego miejsca;

2) numer i datę wystawienia świadectwa zdrowia przyjmowanych zwierząt albo innego dokumentu umożliwiającego identyfikację zwierząt oraz imię i nazwisko wystawiającego świadectwo albo inny dokument umożliwiający identyfikację;

3) liczbę i gatunek zwierząt:

a) wwożonych do miejsca przeładunku,

b) chorych, rannych i padłych, znajdujących się w transportowanej grupie zwierząt,

c) zranionych przy wyładunku lub załadunku,

d) nienadających się do dalszego transportu;

4) numery identyfikacyjne zwierząt – w przypadku zwierząt określonych w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt;

5) numery rejestracyjne pojazdów wwożących zwierzęta do miejsca przeładunku i wywożących je z tego miejsca;

6) imiona i nazwiska oraz adresy konwojentów oraz kierowców dostarczających i odbierających zwierzęta.

§ 14.
1. Dane, o których mowa w § 9 ust. 2 i § 13 ust. 2, wpisuje się do ewidencji na podstawie:

1) dokumentów, w które są zaopatrzone zwierzęta;

2) oznakowania zwierząt;

3) decyzji powiatowego lekarza weterynarii o dopuszczeniu środka transportu do przewozu zwierząt;

4) dowodów tożsamości konwojentów oraz kierowców.

2. Ewidencję prowadzi się w formie papierowej – pismem drukowanym lub przy użyciu systemu informatycznego.

3. Skreślenia i poprawki potwierdza się podpisem osoby dokonującej wpisu.

4. W przypadku gdy ewidencja jest prowadzona wyłącznie przy użyciu systemu informatycznego, wydruki sporządza się niezwłocznie po dokonaniu wpisu, a ich dokonanie potwierdza się pieczęcią oraz podpisem osoby dokonującej wpisu.

5. Ewidencję przechowuje się przez 3 lata od dnia dokonania w niej ostatniego wpisu.

§ 15.
Do miejsca odpoczynku, miejsca przeładunku zwierząt oraz miejsca wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury przyjmuje się zwierzęta spełniające wymagania weterynaryjne w handlu zwierzętami.
§ 16.
Szczegółowe wymagania weterynaryjne dla miejsc odpoczynku są określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1255/97 z dnia 25 czerwca 1997 r. dotyczącym kryteriów wspólnotowych dla punktów kontroli oraz zmieniającym plan trasy określony w załączniku do dyrektywy 91/628/EWG (Dz. Urz. WE L 174 z 02.07.1997, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 21, str. 174, z późn. zm.).
§ 17.
1. Przy prowadzeniu miejsc wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury powinny być spełnione wymagania określone w § 3–6, § 9, 13, 15, § 18 ust. 1 i 3, § 20, 22 i 23 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 października 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie sektora akwakultury.

2. Miejsce wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury wyposaża się w urządzenia doprowadzające wodę, umożliwiające likwidację czynników chorobotwórczych wywołujących choroby zakaźne zwierząt akwakultury, podlegające obowiązkowi zwalczania, oraz w urządzenia odprowadzające wodę, zapobiegające zanieczyszczeniu środowiska lub bezpośredniemu przenikaniu tej wody do otwartego morza, śródlądowych wód powierzchniowych i podziemnych oraz urządzeń wodnych służących do chowu lub hodowli zwierząt akwakultury w rozumieniu przepisów prawa wodnego, które nie powodują zagrożenia zdrowia przewożonych zwierząt akwakultury, zwierząt wodnych w miejscu wymiany wody i w miejscu przeznaczenia.

§ 18.
Przepisów § 2 i 4 oraz § 5–16 nie stosuje się do zwierząt akwakultury.
§ 19.
Powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję, o której mowa w:

1) art. 8 ust. 1:

a) pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, zwanej dalej „ustawą” – w przypadku niespełnienia wymagań określonych w:

– rozporządzeniu 318/2007 w załączniku IV w rozdziale 1 i 2, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 1,

– decyzji Komisji 2008/946/WE z dnia 12 grudnia 2008 r. wdrażającej dyrektywę Rady 2006/88/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących kwarantanny zwierząt akwakultury oraz w § 6, 9, 13, 15 i 23 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 października 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie sektora akwakultury, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 2,

– § 5–10, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 3,

– § 6–10, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 5,

– w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1255/97 z dnia 25 czerwca 1997 r. dotyczącym kryteriów wspólnotowych dla punktów kontroli oraz zmieniającym plan trasy określony w załączniku do dyrektywy 91/628/EWG, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 4,

– § 6, 9, 13, 15 i 23 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 października 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie sektora akwakultury oraz w § 17 ust. 2, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 6,

b) pkt 3 ustawy:

– w zakresie handlu zwierzętami – w przypadku niespełnienia wymagań weterynaryjnych określonych w § 11, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 5,

– w zakresie handlu zwierzętami – w przypadku niespełnienia wymagań weterynaryjnych określonych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1255/97 z dnia 25 czerwca 1997 r. dotyczącym kryteriów wspólnotowych dla punktów kontroli oraz zmieniającym plan trasy określony w załączniku do dyrektywy 91/628/EWG w części A w ust. 1 i 2, w części B w ust. 1, ust. 2 lit. a, c–f i ust. 5 oraz w części C w ust. 5, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 4,

– w przypadku niespełnienia wymagań określonych w § 3, 18, 20 i 22 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 października 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie sektora akwakultury, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 2,

– w przypadku niespełnienia wymagań określonych w § 3, 18, 20 i 22 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 października 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie sektora akwakultury, przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 6;

2) art. 9 ust. 1 ustawy – w przypadku niezastosowania się do nakazu lub zakazu określonego w decyzji wydanej na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 lub 3 ustawy, w terminie określonym w tej decyzji.

§ 20.
Do ponownego stwierdzenia spełniania wymagań weterynaryjnych, w przypadku decyzji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, jest niezbędne spełnianie wymagań określonych dla danego rodzaju działalności.
§ 21.
Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 kwietnia 2006 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia stacji kwarantanny, miejsc odpoczynku lub przeładunku zwierząt oraz miejsc wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury (Dz. U. Nr 64, poz. 453).
§ 22.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: M. Sawicki

 

1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 216, poz. 1599).

2) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają częściowo postanowienia dyrektywy Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (Dz. Urz. UE L 328 z 24.11.2006, str. 14).

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 625, z 2006 r. Nr 17, poz. 127, z 2007 r. Nr 133, poz. 920 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1056.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA