Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 21 poz. 116

Na podstawie art. 6b ust. 10 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 275 oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 730 i 732 i Nr 227, poz. 1505) zarządza się, co następuje:

2. Wsparcie jest udzielane na podstawie umowy o udzielenie wsparcia, zawartej pomiędzy Agencją a ośrodkiem innowacyjności.

2. Do dnia rozliczenia wsparcia ośrodek innowacyjności przeznacza odpowiednio dochód albo zysk z działalności prowadzonej w ramach projektu objętego wsparciem wyłącznie na prowadzenie tej działalności.

3. Działalność ośrodka innowacyjności polega na:

1) świadczeniu usług badawczo-rozwojowych;

2) świadczeniu usług szkoleniowych lub doradczych w zakresie badań naukowych, prac rozwojowych lub działalności innowacyjnej;

3) świadczeniu usług szkoleniowych lub doradczych dotyczących powstawania lub rozwoju przedsiębiorców prowadzących badania naukowe, prace rozwojowe lub działalność innowacyjną;

4) świadczeniu usług doradczych w zakresie transferu technologii lub praw własności intelektualnej;

5) sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych;

6) dzierżawie, najmie nieruchomości lub infrastruktury technicznej do celów prowadzenia badań naukowych, prac rozwojowych lub działalności innowacyjnej.

4. Ośrodek innowacyjności może oddać w najem, dzierżawę lub użyczenie, nie więcej niż 20 % powierzchni netto budynku objętego projektem, podmiotom świadczącym dla przedsiębiorców prowadzących działalność badawczą, rozwojową lub innowacyjną usługi związane z bieżącą działalnością przedsiębiorcy, w szczególności usługi finansowe, prawne, księgowe, zarządcze lub doradcze.

2. Wartość wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem na rozwój ośrodka innowacyjności wynosi nie mniej niż 40 milionów złotych.

3. Wsparcie nie stanowi pomocy publicznej dla ośrodka innowacyjności.

2. Do wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem zalicza się wydatki poniesione przez ośrodek innowacyjności, przeznaczone na:

1) pokrycie kosztów przeniesienia prawa własności gruntu lub prawa użytkowania wieczystego gruntu do kwoty stanowiącej równowartość 10 % całkowitych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, pod warunkiem że:

a) grunt jest niezbędny do realizacji projektu,

b) ośrodek innowacyjności przedstawi opinię rzeczoznawcy majątkowego potwierdzającą, że cena nabycia nie przekracza wartości rynkowej gruntu, określonej na dzień nabycia,

c) w okresie 7 lat poprzedzających datę nabycia grunt nie był współfinansowany ze środków wspólnotowych ani z krajowych środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis;

2) pokrycie kosztów przeniesienia prawa własności budynku lub budowli, pod warunkiem że:

a) nieruchomość jest niezbędna do realizacji projektu,

b) ośrodek innowacyjności przedstawi opinię rzeczoznawcy majątkowego potwierdzającą, że cena nabycia nie przekracza wartości rynkowej nieruchomości, określonej na dzień nabycia,

c) ośrodek innowacyjności przedstawi opinię rzeczoznawcy budowlanego potwierdzającą, że nieruchomość może być używana na potrzeby projektu lub określającą zakres niezbędnych zmian dostosowawczych,

d) w okresie 7 lat poprzedzających datę nabycia nieruchomość nie była współfinansowana ze środków wspólnotowych ani z krajowych środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis,

e) nieruchomość będzie używana wyłącznie zgodnie z celami projektu objętego wsparciem;

3) zakup nowych lub używanych środków trwałych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, innych niż określone w pkt 1 i 2, pod warunkiem że podlegają amortyzacji zgodnie z odrębnymi przepisami, a w przypadku używanych środków trwałych spełniają następujące warunki:

a) zostały nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,

b) w okresie 7 lat poprzedzających datę nabycia nie były współfinansowane ze środków wspólnotowych ani z krajowych środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis,

c) cena zakupu używanego środka trwałego jest niższa od ceny podobnych nowych środków trwałych,

d) ośrodek innowacyjności przedłoży oświadczenie sprzedającego używany środek trwały określające zbywcę, miejsce i datę zakupu;

4) najem lub dzierżawę środków trwałych, poniesionych do dnia zakończenia realizacji projektu określonego w umowie o udzielenie wsparcia;

5) wytworzenie, rozbudowę, uruchomienie środków trwałych;

6) adaptację gruntów, budynków, budowli, maszyn, urządzeń, aparatury, wyposażenia, do celów projektu, w tym wyburzenia, rozbiórki, rekultywację terenu, roboty budowlane, remontowe, modernizacyjne, adaptacyjne, budowę, przebudowę, modernizację infrastruktury technicznej, w szczególności wodnej, kanalizacyjnej, transportowej, energetycznej, gazowej, deszczowej, telekomunikacyjnej, sieci specjalistycznych, oraz nadzór techniczny i budowlany;

7) odpisy amortyzacyjne, obliczane zgodnie z przepisami o rachunkowości, dokonane do dnia zakończenia realizacji projektu określonego w umowie o udzielenie wsparcia, od środków trwałych, które:

a) nie zostały nabyte w ramach projektu,

b) w okresie 7 lat poprzedzających datę zakupu nie były współfinansowane ze środków wspólnotowych ani z krajowych środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis;

8) nabycie wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, know-how, nieopatentowanej wiedzy technicznej lub technologicznej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie na cele projektu objętego wsparciem,

b) podlegają amortyzacji zgodnie z odrębnymi przepisami,

c) zostały nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,

d) będą stanowić aktywa ośrodka innowacyjności, który otrzymywał wsparcie przez co najmniej 5 lat od zakończenia realizacji projektu;

9) spłatę przez ośrodek innowacyjności rat wartości początkowej gruntów, budynków lub budowli, należnych finansującemu z tytułu umowy leasingu, z wyłączeniem leasingu zwrotnego, do wysokości ich wartości początkowej z dnia zawarcia umowy leasingu, poniesione do dnia zakończenia realizacji projektu określonego w umowie o udzielenie wsparcia;

10) spłatę: rat wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych należnych finansującemu z tytułu umowy leasingu pod warunkiem, że spełniają łącznie warunki, o których mowa w pkt 8 lit. b–d, oraz środków trwałych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, innych niż określone w pkt 9, należnych finansującemu z tytułu umowy leasingu prowadzącej do przeniesienia ich własności na ośrodek innowacyjności, z wyłączeniem leasingu zwrotnego;

11) zakup usług doradczych, prawnych, finansowych lub technicznych;

12) zakup usług szkoleniowych związanych bezpośrednio z projektem i wykorzystywanych wyłącznie w celu realizacji projektu do kwoty stanowiącej równowartość 10 % całkowitych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem;

13) pokrycie kosztów przygotowania projektu budowlanego, biznesplanu, studium wykonalności projektu, opracowania map lub szkiców lokalizacyjnych sytuujących projekt, oceny oddziaływania projektu na środowisko, oceny wykonalności finansowej i trwałości projektu oraz innej niezbędnej dokumentacji technicznej;

14) pokrycie opłat niezbędnych do uzyskania ostatecznych decyzji administracyjnych na etapie przygotowania projektu oraz opłat notarialnych;

15) pokrycie kosztów ogólnych, w tym kosztów zarządzania projektem, do kwoty stanowiącej równowartość 10 % całkowitych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem;

16) pokrycie kosztów operacyjnych ośrodka innowacyjności związanych z realizowanym projektem, poniesionych w ciągu 3 lat od dnia udzielenia wsparcia;

17) pokrycie kosztów promocji działalności ośrodka innowacyjności w zakresie realizacji projektu do kwoty stanowiącej równowartość 10 % całkowitych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem;

18) pokrycie kosztów poniesionych na usługi w zakresie audytu zewnętrznego w zakresie wymaganym przez Agencję, pod warunkiem że audyt będzie dokonywany przez biegłych rewidentów, a jego cena będzie odpowiadać stawkom powszechnie stosowanym na rynku usług audytorskich;

19) pokrycie kosztów poniesionych na obsługę prawną projektu w zakresie wymaganym przez Agencję;

20) pokrycie kosztów ustanowienia zabezpieczenia prawidłowej realizacji umowy o udzielenie wsparcia;

21) pokrycie kosztów związanych z otwarciem oraz prowadzeniem wyodrębnionego na rzecz projektu subkonta na rachunku bankowym ośrodka innowacyjności lub odrębnego rachunku bankowego;

22) wkład niepieniężny nieprzekraczający 50 % całkowitych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, wniesiony przez ośrodek innowacyjności na rzecz realizacji projektu, w formie: nieruchomości nabytych z zachowaniem warunków, o których mowa w pkt 1 i 2, urządzeń, materiałów, surowców, ekspertyz lub nieodpłatnej pracy wykonanej przez wolontariuszy określonej przez ośrodek innowacyjności jako ilość czasu poświęconego na jej wykonanie oraz średniej stawki godzinowej lub dziennej za dany rodzaj pracy przyjętej w ośrodku innowacyjności.

1) zapewnienia równego dostępu przedsiębiorcom prowadzącym działalność badawczą, rozwojową lub innowacyjną, w ramach ośrodka innowacyjności, do usług, szkoleń, wartości niematerialnych i prawnych, środków trwałych i wyposażenia nabytego w ramach projektu;

2) prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dla projektu objętego wsparciem i działań, o których mowa w pkt 4, do dnia rozliczenia otrzymanego wsparcia, o którym mowa w pkt 6;

3) prowadzenia działalności, o której mowa w § 3 ust. 3, przez okres co najmniej 20 lat od dnia zakończenia realizacji projektu;

4) wykorzystania, w okresie realizacji projektu objętego wsparciem, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz usług zakupionych ze środków wsparcia wyłącznie w celach związanych z jego realizacją, a w okresie 20 lat po zakończeniu realizacji projektu na działania związane z dalszym rozwojem ośrodka innowacyjności, na warunkach określonych w pkt 1;

5) uwzględnienia w rozliczeniu wsparcia wyłącznie danych objętych odrębną ewidencją księgową, o której mowa w pkt 2, z wyjątkiem wartości końcowej nieruchomości, która jest ustalana według opinii rzeczoznawcy majątkowego, nie wcześniej jednak niż na 3 miesiące przed dniem dokonania rozliczenia;

6) rozliczenia otrzymanego wsparcia w tym przekazania do Agencji w terminie określonym w umowie o udzielenie wsparcia, ale nie później niż w okresie 1 roku po upływie 20 lat od dnia zakończenia realizacji projektu, kwoty zwrotu obliczanej według następującego wzoru:

Z = ∑ VD + ∑ V (PO – KO) + ∑ WK – ∑ VNI

gdzie:

7) uwzględnienia przy ustalaniu kwoty zwrotu zmiany wartości pieniądza w czasie, z zastosowaniem stopy bazowej określanej przez Komisję Europejską, ogłoszonej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, powiększonej o 1 punkt procentowy.

2. Dokonując rozliczenia wsparcia w zakresie nabycia gruntów oraz nabycia lub wytworzenia budynków lub budowli, ośrodek innowacyjności może podpisać z Agencją umowę zobowiązującą do kontynuowania prowadzenia działalności na warunkach określonych w rozporządzeniu do dnia przekazania przedsiębiorcom, w formie pomocy publicznej lub pomocy de minimis, kwoty obliczonej według wzoru, o którym mowa w ust. 1 pkt 6. W przypadku sprzedaży nieruchomości nabytej lub wytworzonej w ramach projektu lub w przypadku zakończenia prowadzenia działalności na warunkach określonych w rozporządzeniu przed dniem przekazania przedsiębiorcom w formie pomocy publicznej i pomocy de minimis kwoty obliczonej według wzoru, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, ośrodek innowacyjności jest obowiązany do zwrotu tej kwoty do Agencji w terminie określonym w umowie, ale nie później niż w okresie 6 miesięcy od dnia sprzedaży nieruchomości lub zakończenia prowadzenia działalności, o której mowa w § 3 ust. 3.

2. Zaświadczenie o pomocy de minimis udzielonej przedsiębiorcom prowadzącym działalność badawczą, rozwojową lub innowacyjną wydaje ośrodek innowacyjności.

3. Ośrodek innowacyjności udzielający przedsiębiorcy pomocy publicznej informuje każdorazowo przedsiębiorcę o nadanym przez Komisję Europejską numerze referencyjnym programu pomocowego.

4. Pomoc publiczna, z wyjątkiem pomocy de minimis w zakresie prowadzenia działalności, o której mowa w § 3 ust. 3, może być udzielona mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, jeżeli złożył wniosek o udzielenie pomocy przed dniem rozpoczęcia przedsięwzięcia, na które ma być udzielona pomoc.

5. Pomoc publiczna, z wyjątkiem pomocy de minimis w zakresie prowadzenia działalności, o której mowa w § 3 ust. 3, może być udzielona dużemu przedsiębiorcy, jeżeli złożył wniosek o udzielenie pomocy przed dniem rozpoczęcia przedsięwzięcia, na które ma być udzielona pomoc, w którym wykazał wystąpienie efektu zachęty w rozumieniu art. 8 ust. 3 lit. a–d rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 800/2008”.

6. Wykazanie efektu zachęty, o którym mowa w ust. 5, następuje przez analizę porównawczą sporządzoną przez przedsiębiorcę, wskazującą na możliwość wystąpienia co najmniej jednej z następujących okoliczności, w porównaniu do sytuacji, jaka miałaby miejsce przy braku udzielenia pomocy:

1) znaczące zwiększenie rozmiarów przedsięwzięcia;

2) znaczące zwiększenie zasięgu przedsięwzięcia;

3) znaczące przyspieszenie zakończenia przedsięwzięcia;

4) znaczące zwiększenie całkowitej kwoty wydanej przez przedsiębiorcę na przedsięwzięcie.

7. Ośrodek innowacyjności przed przyznaniem pomocy publicznej dużemu przedsiębiorcy sprawdza spełnienie warunków wykazania efektu zachęty, o którym mowa w ust. 6.

1) w sektorach rybołówstwa i akwakultury w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);

2) związaną z produkcją podstawową produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 22 rozporządzenia nr 800/2008;

3) związaną z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych w następujących przypadkach:

a) kiedy wysokość pomocy ustalana jest na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b) kiedy przyznanie pomocy zależy od przekazania jej w części lub w całości producentom surowców;

4) w sektorze górnictwa węgla w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205 z 02.08.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 170).

2. Pomoc, o której mowa w § 8 ust. 1, nie może być udzielona i wypłacona:

1) mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy spełniającemu kryteria zagrożonego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 1 ust. 7 rozporządzenia nr 800/2008;

2) przedsiębiorcy innemu niż określony w pkt 1 spełniającemu kryteria przedsiębiorcy w trudnej sytuacji ekonomicznej, określone w przepisach wspólnotowych dotyczących pomocy publicznej³⁾, lub znajdującemu się w okresie restrukturyzacji przeprowadzanej z wykorzystaniem pomocy publicznej;

3) przedsiębiorcy, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz ze wspólnym rynkiem;

4) przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie towarowego transportu drogowego na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego.

3. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy finansowej:

1) udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich Unii Europejskiej, to znaczy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.

1) mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, zgodnie z warunkami określonymi w rozdziale I, w art. 26 w rozdziale II oraz w rozdziale III rozporządzenia nr 800/2008;

2) przedsiębiorcy innemu niż wymieniony w pkt 1, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1998/2006”.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie może być udzielana na usługi doradztwa stałego, związanego z bieżącą działalnością operacyjną przedsiębiorcy, w szczególności na doradztwo podatkowe, stałą obsługę prawną lub doradztwo marketingowe.

3. Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 50 % wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą na usługi doradcze, przy czym wydatkami kwalifikowalnymi są wydatki poniesione na usługi doradcze świadczone przez doradców zewnętrznych.

4. Pomoc, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega sumowaniu z inną pomocą, w tym pomocą de minimis, w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, i nie może przekroczyć 50 % tych wydatków.

5. Pomoc, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może być udzielana pod warunkiem, że łącznie z inną pomocą de minimis, otrzymaną w danym roku kalendarzowym oraz w ciągu dwóch poprzedzających latach kalendarzowych z różnych źródeł i w różnych formach, nie przekroczy kwoty 200 tysięcy euro dla jednego przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze transportu drogowego 100 tysięcy euro.

6. Pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie udziela się, jeżeli łącznie z inną pomocą udzieloną w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą spowodowałaby przekroczenie 50 % tych wydatków.

7. W przypadku pomocy, której wartość przekracza 2 miliony euro dla jednego przedsiębiorcy na jeden projekt doradczy, pomoc, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega indywidualnej notyfikacji do Komisji Europejskiej.

2. Do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o której mowa w § 8 ust. 1, w zakresie usług szkoleniowych zalicza się koszty, o których mowa w art. 39 ust. 4 rozporządzenia nr 800/2008.

3. Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1, w przypadku dużego przedsiębiorcy, nie może przekroczyć:

1) 25 % wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych, o których mowa w art. 38 pkt 1 rozporządzenia nr 800/2008;

2) 60 % wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych, o których mowa w art. 38 pkt 2 rozporządzenia nr 800/2008.

4. W przypadku gdy szkolenie zawiera elementy szkolenia specjalistycznego i ogólnego, których nie można rozdzielić celem wyliczenia intensywności pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1, lub gdy specjalistyczny lub ogólny charakter szkolenia nie może być ustalony, przysługuje intensywność pomocy publicznej przewidziana dla szkoleń specjalistycznych określona w ust. 3 pkt 1.

5. Intensywność pomocy określoną w ust. 3 zwiększa się o 10 punktów procentowych w przypadku pomocy na rzecz średniego przedsiębiorcy i o 20 punktów procentowych w przypadku pomocy na rzecz mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy, przy czym intensywność pomocy dla przedsiębiorcy nie może przekroczyć 80 % wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

6. Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 3, zwiększa się dodatkowo o 10 punktów procentowych w przypadku usług szkoleniowych dla pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji, o których mowa w art. 2 pkt 18 rozporządzenia nr 800/2008, lub niepełnosprawnych, o których mowa w art. 2 pkt 20 rozporządzenia nr 800/2008.

7. Pomoc, o której mowa w ust. 1, podlega sumowaniu z inną pomocą, w tym pomocą de minimis, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w ust. 2, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, i nie może przekroczyć maksymalnych intensywności, o których mowa w ust. 3–5.

8. W przypadku pomocy, której wartość przekracza 2 miliony euro na jeden projekt szkoleniowy, pomoc, o której mowa w ust. 1, podlega indywidualnej notyfikacji do Komisji Europejskiej.

2. Pomoc de minimis, w zakresie usług, o których mowa w § 3 ust. 3 pkt 6, może być udzielana przedsiębiorcy nie dłużej niż 5 lat, licząc od dnia udzielenia przez ośrodek innowacyjności po raz pierwszy pomocy temu przedsiębiorcy.

3. Pomoc de minimis w zakresie usług, o których mowa w § 3 ust. 3 pkt 1, 5 i 6, może być udzielana pod warunkiem, że łącznie z inną pomocą de minimis, otrzymaną w danym roku kalendarzowym oraz w ciągu dwóch poprzedzających lat kalendarzowych z różnych źródeł i w różnych formach, nie przekroczy kwoty 200 tysięcy euro dla jednego przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze transportu drogowego 100 tysięcy euro.

4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, udzielana przedsiębiorcy w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, podlega sumowaniu z każdą inną pomocą, w tym pomocą de minimis, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, i nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego przeznaczenia pomocy w przepisach Unii Europejskiej.

2. Agencja dokonuje oceny wniosku o udzielenie wsparcia w oparciu o obowiązujące kryteria wyboru dla działania 5.3 Wspieranie ośrodków innowacyjności Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013 zatwierdzone przez Komitet Monitorujący Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013.

3. Agencja zawiera umowę o udzielenie wsparcia z ośrodkiem innowacyjności spełniającym kryteria, o których mowa w ust. 2.

2. Pomoc publiczna i pomoc de minimis będzie udzielana przedsiębiorcom przez ośrodek innowacyjności na zasadach określonych w rozporządzeniu do dnia 31 grudnia 2013 r.

Minister Rozwoju Regionalnego: E. Bieńkowska

¹⁾ Minister Rozwoju Regionalnego kieruje działem administracji rządowej – rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju Regionalnego (Dz. U. Nr 216, poz. 1600).

Zgodnie z art. 25 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 140, poz. 984, z 2008 r. Nr 216, poz. 1370 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego jest Instytucją Zarządzającą Programem Operacyjnym Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013.

²⁾ Tekst Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013 został zaakceptowany decyzją Komisji Europejskiej nr K(2007) z dnia 1 października 2007 r. w sprawie przyjęcia Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka w ramach pomocy wspólnotowej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego objętego celem „konwergencja” w Polsce oraz przyjęty uchwałą Rady Ministrów z dnia 30 października 2007 r. w sprawie przyjęcia Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013.

³⁾ Kryteria te są określone w pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).