REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 21 poz. 111

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI1)

z dnia 26 stycznia 2009 r.

w sprawie udzielania pomocy publicznej na inwestycje w zakresie budowy lub przebudowy jednostek wysokosprawnego wytwarzania energii

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 140, poz. 984, z 2008 r. Nr 216, poz. 1370 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100) zarządza się, co następuje:

§ 1.
1. Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy publicznej na inwestycje w ramach działania 9.1 Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007–2013, do której zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3), związane ze zwiększeniem sprawności wytwarzania energii, w szczególności w zakresie budowy lub przebudowy jednostek kogeneracji, zwanej dalej „pomocą".

2. W ramach pomocy mogą być wspierane inwestycje w zakresie budowy lub przebudowy jednostek wytwarzających energię, zapewniające wysokosprawną kogenerację.

3. Pomoc może być udzielona jako:

1) pomoc regionalna na realizację nowej inwestycji, zwanej dalej „inwestycją regionalną", albo

2) pomoc horyzontalna, w zakresie ochrony środowiska, na realizację inwestycji, zwanej dalej „inwestycją środowiskową".

§ 2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) kogeneracja – kogenerację, w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.2));

2) jednostka kogeneracji – jednostkę kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 35 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;

3) mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca – mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia, o którym mowa w § 1;

4) podmiot udzielający pomocy – podmiot udzielający pomocy, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

§ 3.
Pomoc nie może być udzielana:

1) dużemu przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2);

2) zagrożonym mikroprzedsiębiorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom w rozumieniu art. 1 pkt 7 rozporządzenia, o którym mowa w § 1;

3) przedsiębiorcy będącemu w toku restrukturyzacji w rozumieniu Wytycznych, o których mowa w pkt 1;

4) w zakresie wytwarzania i obrotu produktami mającymi imitować lub zastępować mleko i przetwory mleczne, o których mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1234/2007 ustanawiającym wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku") (Dz. Urz. UE L 299 z 16.11.2007, str. 1, z późn. zm.);

5) na inwestycje w zakresie budowy lub przebudowy jednostek wytwarzających energię, wykorzystujących spalanie paliw kopalnych z biomasą lub biogazem w tym samym procesie technologicznym;

6) beneficjentowi pomocy, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz ze wspólnym rynkiem, w rozumieniu art. 87 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;

7) na działalność związaną z wywozem do krajów trzecich lub państw członkowskich Unii Europejskiej, gdy jest ona związana bezpośrednio z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

8) gdy jest uzależniona od wykorzystania towarów produkcji krajowej uprzywilejowanych względem towarów przywożonych;

9) w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198, z późn. zm.);

10) w zakresie wspierania przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, gdy wysokość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorstwa objęte pomocą, lub przyznanie pomocy zależy od przekazania jej w całości lub części producentom surowców.

§ 4.
1. Inwestycja regionalna obejmuje:

1) inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne związane z:

a) utworzeniem nowego przedsiębiorstwa,

b) rozbudową istniejącego przedsiębiorstwa,

c) dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów lub

d) zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego w istniejącym przedsiębiorstwie;

2) nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji lub zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo nabywane jest przez inwestora niezależnego od zbywcy.

2. Inwestycją regionalną nie jest:

1) inwestycja prowadząca wyłącznie do odtworzenia zdolności produkcyjnych;

2) nabycie udziałów lub akcji przedsiębiorstwa.

3. Pomoc regionalna nie może być udzielana w sektorach budownictwa okrętowego, górnictwa węgla, hutnictwa żelaza i stali, włókien syntetycznych oraz w zakresie produkcji pierwotnej produktów rolnych określonych w art. 2 pkt 22 rozporządzenia, o którym mowa w § 1.

§ 5.
1. Wydatki kwalifikowane na realizację inwestycji regionalnej mogą być ponoszone w następujących kategoriach:

1) nabycie nieruchomości niezabudowanych lub zabudowanych, lub prawa do tych nieruchomości, w tym wydatki związane z nabyciem tych nieruchomości;

2) prace demontażowe, przygotowanie terenu budowy, roboty budowlane i instalacyjne, uruchomienie urządzeń, a także całego obiektu – gdy jest to bezpośrednio związane z inwestycją regionalną;

3) zakup środków trwałych, pod warunkiem że zostaną one zakupione od osoby trzeciej na warunkach rynkowych i będą zaliczone do środków trwałych beneficjenta pomocy, w tym infrastruktury technicznej związanej z inwestycją regionalną; przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych, ogrodzenie, oświetlenie oraz zagospodarowanie terenu, na którym jest realizowana inwestycja regionalna;

4) wytworzenie, we własnym zakresie, środków trwałych, pod warunkiem że zostaną one zaliczone do środków trwałych beneficjenta pomocy, w tym infrastruktury technicznej, o której mowa w pkt 3;

5) nabycie wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii poprzez nabycie patentów, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystane przez przedsiębiorcę otrzymującego pomoc wyłącznie w przedsiębiorstwie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje pomoc,

b) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,

c) będą stanowić aktywa beneficjenta pomocy przez co najmniej pięć lat, a w przypadku gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca – okres ten wynosi co najmniej 3 lata,

d) będą podlegać amortyzacji, stosownie do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.3));

6) przyłączenie inwestycji regionalnej wytwarzającej energię elektryczną i ciepło do sieci.

2. Podatek od towarów i usług stanowi wydatek kwalifikowany, jeżeli przedsiębiorca nie ma możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

3. Wydatki związane z nabyciem aktywów objętych najmem albo dzierżawą, innych niż grunty, budynki i budowle, stanowią wydatki kwalifikowane w przypadku, gdy najem albo dzierżawa ma formę leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z chwilą upływu okresu najmu albo dzierżawy. W odniesieniu do najmu albo dzierżawy gruntów, budynków i budowli najem albo dzierżawa musi trwać przez okres co najmniej 5 lat od przewidywanego terminu zakończenia inwestycji regionalnej. W przypadku gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca, okres ten wynosi 3 lata.

4. W przypadku przedsiębiorców innych niż mikro-przedsiębiorcy, mali lub średni przedsiębiorcy wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 5, uwzględnia się w wydatkach kwalifikowanych w wysokości nieprzekraczającej 50 % wartości wydatków, o których mowa w ust. 1.

5. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. d.

6. W przypadku gdy przed nabyciem przedsiębiorstwa w stosunku do jego składników udzielono już pomocy publicznej, ceny nabycia tych składników nie zalicza się do wydatków kwalifikowanych.

7. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1, nabyte przez przedsiębiorcę innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca w celu realizacji inwestycji regionalnej, muszą być nowe. Warunek nie dotyczy inwestycji określonej w § 4 ust. 1 pkt 2.

8. Wydatki kwalifikowane są dyskontowane do wartości na dzień udzielenia pomocy z zastosowaniem stopy dyskontowej równej sumie stopy bazowej i odpowiedniej marży, ustalanej zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6).

9. Wydatki kwalifikowane na realizację inwestycji regionalnej mogą być ponoszone przez mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców na:

1) przygotowanie dokumentacji niezbędnej do opracowania wniosku o dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007–2013, zwanego dalej „wnioskiem o dofinansowanie",

2) porady prawne oraz usługi doradcze

w wysokości 50 % faktycznie poniesionych wydatków. Wydatki poniesione na wypełnienie formularza wniosku o dofinansowanie nie są wydatkami kwalifikowanymi.

10. Wydatki kwalifikowane, o których mowa w ust. 9:

1) muszą być poniesione na rzecz doradców zewnętrznych;

2) nie mogą mieć charakteru ciągłego ani okresowego oraz nie mogą być związane z kosztami operacyjnymi ponoszonymi przez przedsiębiorców;

3) muszą dotyczyć projektu inwestycji regionalnej.

§ 6.
Przepisy § 5 ust. 1, 2, 5 oraz 8–10 stosuje się odpowiednio do wydatków kwalifikowanych ponoszonych na realizację inwestycji środowiskowej.
§ 7.
1. Wielkość udzielanej pomocy na realizację inwestycji regionalnej jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i wydatków kwalifikowanych, o których mowa w § 5.

2. Do wydatków kwalifikowanych inwestycji środowiskowej zalicza się wyłącznie wydatki, o których mowa w § 5 ust. 1, 2, 5 i 8–10, niezbędne do osiągnięcia celów związanych z ochroną środowiska. Wartość tych wydatków oblicza się jako różnicę pomiędzy kosztami budowy lub przebudowy jednostek kogeneracji i kosztami budowy lub przebudowy jednostek wytwarzających energię elektryczną i ciepło w układach rozdzielonych o takiej samej mocy.

3. Maksymalna intensywność pomocy liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do wydatków kwalifikowanych na realizację inwestycji regionalnej i inwestycji środowiskowej wynosi odpowiednio:

1) 50 % – gdy inwestycja regionalna zlokalizowana będzie na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego lub kujawsko-pomorskiego;

2) 40 % – gdy inwestycja regionalna zlokalizowana będzie na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3) 30 % – gdy inwestycja regionalna zlokalizowana będzie na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy, a w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego;

4) 65 % – gdy inwestycja środowiskowa realizowana jest przez małe przedsiębiorstwo;

5) 55 % – gdy inwestycja środowiskowa realizowana jest przez średnie przedsiębiorstwo;

6) 45 % – gdy inwestycja środowiskowa realizowana jest przez duże przedsiębiorstwo.

4. Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 3 pkt 1–3, ulega zwiększeniu o:

1) 10 punktów procentowych – w przypadku średniego przedsiębiorcy;

2) 20 punktów procentowych – w przypadku mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy.

5. Maksymalną wartość pomocy na realizację inwestycji regionalnej udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego w rozumieniu § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz. U. Nr 190, poz. 1402) ustala się zgodnie ze wzorem określonym w § 4 ust. 1 tego rozporządzenia.

6. W przypadku gdy łączna wartość pomocy ze wszystkich źródeł przekraczałaby maksymalną jej wartość ustaloną w sposób określony w ust. 5, jaką można udzielić na realizację inwestycji regionalnej o wydatkach kwalifikowanych stanowiących równowartość 100 mln euro, oraz w przypadku gdy kwota pomocy na inwestycję środowiskową dla jednego przedsiębiorstwa przekracza 7,5 mln euro – pomoc taka wymaga indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej.

7. Wyrażone w euro kwoty przelicza się na złote według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia udzielenia pomocy.

§ 8.
1. Beneficjent pomocy składa wniosek o dofinansowanie do podmiotu udzielającego pomocy.

2. Wniosek o dofinansowanie zawiera w szczególności:

1) nazwę beneficjenta pomocy;

2) tytuł i miejsce realizacji inwestycji;

3) cel realizacji inwestycji;

4) opis inwestycji;

5) opis przewidywanych rezultatów realizacji inwestycji;

6) planowane daty rozpoczęcia i zakończenia inwestycji;

7) wydatki kwalifikowane;

8) wnioskowaną kwotę dofinansowania;

9) rodzaj inwestycji, dla której beneficjent pomocy ubiega się o dofinansowanie.

3. Do wniosku o dofinansowanie załącza się:

1) informacje o pomocy publicznej otrzymanej lub wnioskowanej w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowanych;

2) zaświadczenia o pomocy de minimis otrzymanej w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowanych.

4. Podmiot udzielający pomocy dokonuje oceny wniosku o dofinansowanie w oparciu o:

1) warunki udzielania pomocy, o których mowa w § 9;

2) kryteria, o których mowa w art. 65 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie WE nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.).

5. Po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w ust. 4, beneficjentowi pomocy jest przyznawana pomoc w formie bezzwrotnego dofinansowania, przeznaczonego na pokrycie części wydatków kwalifikowanych, na podstawie umowy o dofinansowanie.

6. Podmiot udzielający pomocy w umowie o dofinansowanie informuje beneficjenta pomocy o numerze referencyjnym nadanym przez Komisję Europejską programowi pomocowemu, na podstawie którego przyznana została pomoc.

§ 9.
1. Warunkiem udzielenia pomocy jest:

1) zobowiązanie się przedsiębiorcy ubiegającego się o udzielenie pomocy na realizację inwestycji regionalnej do pokrycia co najmniej 25 % wydatków kwalifikowanych ze środków własnych; przez środki własne należy rozumieć środki, które nie zostały uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z udzielonym wsparciem ze środków publicznych, w szczególności w formie kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, gwarancji i poręczeń na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku, a także uzyskane jako pomoc de minimis;

2) zobowiązanie się przedsiębiorcy ubiegającego się o udzielenie pomocy do utrzymania inwestycji, a w przypadku inwestycji regionalnej – utrzymania jej w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od dnia jej zakończenia; w przypadku gdy beneficjentem pomocy jest mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca – okres ten wynosi 3 lata;

3) spełnienie kryteriów odnoszących się do wydatków kwalifikowanych, o których mowa w § 5 – na realizację inwestycji regionalnej, oraz w § 6 – na realizację inwestycji środowiskowej;

4) spełnienie kryteriów odnoszących się do intensywności pomocy, o których mowa w § 5 ust. 9 i w § 7 ust. 3 i 4, maksymalnej wartości pomocy na realizację inwestycji regionalnej, o której mowa w § 7 ust. 5, oraz uzyskania pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej w przypadkach, o których mowa w § 7 ust. 6;

5) złożenie wniosku o dofinansowanie przed rozpoczęciem inwestycji.

2. Duży przedsiębiorca dodatkowo musi spełnić przynajmniej jeden z warunków, o których mowa w art. 8 pkt 3 lit. a–e rozporządzenia, o którym mowa w § 1, na realizację inwestycji regionalnej, a w przypadku gdy realizuje inwestycję środowiskową – przynajmniej jeden z warunków, o których mowa w art. 8 pkt 3 lit. a–d tego rozporządzenia.

3. Przez rozpoczęcie inwestycji należy rozumieć podjęcie prac budowlanych lub złożenie pierwszego prawnie wiążącego zamówienia na urządzenia, z wyłączeniem działań związanych z przygotowaniem dokumentacji dotyczącej danej inwestycji.

§ 10.
W przypadku niewykonania któregokolwiek z warunków, o których mowa w § 9, beneficjent pomocy zwraca całość otrzymanej pomocy wraz z odsetkami od dnia udzielenia pomocy.
§ 11.
1. Pomoc udzielana w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowanych podlega sumowaniu z każdą inną pomocą, w tym pomocą de minimis oraz pomocą z budżetu Unii Europejskiej udzieloną beneficjentowi pomocy, niezależnie od jej formy i źródła.

2. Łączna wartość pomocy nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy określonej w § 5 ust. 9 i w § 7 ust. 3 i 4 albo maksymalnej wartości pomocy na realizację inwestycji regionalnej, o której mowa w § 7 ust. 5.

§ 12.
Rozporządzenie obowiązuje do dnia 31 grudnia 2013 r.
§ 13.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Minister Gospodarki: W. Pawlak

 

 

1) Minister Gospodarki kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 216, poz. 1593).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 52, poz. 343, Nr 115, poz. 790 i Nr 130, poz. 905, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11.

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 124, poz. 1152, Nr 139, poz. 1324 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 145, poz. 1535, Nr 146, poz. 1546 i Nr 213, poz. 2155, z 2005 r. Nr 10, poz. 66, Nr 184, poz. 1539 i Nr 267, poz. 2252, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 i Nr 208, poz. 1540 oraz z 2008 r. Nr 63, poz. 393, Nr 144, poz. 900, Nr 171, poz. 1056, Nr 214, poz. 1343 i Nr 223, poz. 1466.

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2009-02-10
  • Data wejścia w życie: 2009-02-10
  • Data obowiązywania: 2009-02-10
  • Dokument traci ważność: 2013-12-31
Brak dokumentów zmieniających.
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA